مهدی مسائلی، مطالعات و یادداشت

پيامبر خدا (ص) مرا به یمن فرستاد و فرمود:
يَا عَلِيُّ، لَاتُقَاتِلَنَّ أَحَداً حَتّى‏ تَدْعُوَهُ‏، وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ عَلى‏ يَدَيْكَ رَجُلًا خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ وَ غَرَبَتْ، وَ لَكَ وَلَاؤُهُ‏ يَا عَلِي(کافی، ج‏9، ص 410)

اين‌كه مى‏گوييد، خويشتن دارى از ترس مرگ است، بخدا سوگند! باكى ندارم كه من به سوى مرگ روم یا مرگ به سوى من آید، و اگر تصوّر مى‏كنید در جنگ با شامیان تردید دارم، بخدا سوگند! هر روزى كه جنگ را به تأخیر مى‏اندازم براى آن است كه آرزو دارم عدّه‏اى از آنها به ما ملحق شوند و هدایت گردند. و در لابلاى تاریكى‏ها، نور مرا نگریسته به سوى من بشتابند، كه این براى من از كشتار آنان در راه گمراهى بهتر است، گر چه در این صورت نیز به جرم گناهانشان گرفتار مى‏گردند.