شرق وحشی
10.05.202507:20
نه آقای عبدالکریمی، آبادان فاحشه‌خانه نبود!
*
آقای بیژن عبدالکریمی «فیلسوف» هستند و می‌گویند «آبادان ما فاحشه‌خونۀ سربازان آمریکایی بود»! ارتجاع همین شکلی است، هر چقدر هم که خودش را پشت عناوین پرطمطراق و عبارت‌های دهن‌پرکن پنهان کند، باز هم هم برمی‌گردد، بالاخره ارتجاع است و باید به گذشته رجوع میکند.
آقای فیلسوف بدون ذره‌ای شرم کل شهر را «فاحشه‌خانه» می‌خواند و به مردمش نسبت ناروا می‌دهد، همین جماعت از فحاشی مخالفانشان شاکی می‌شوند!
این نسبت فاحشه‌خانه را به کرۀ جنوبی هم می‌دهند! بارها پیش آمده از دیکتاتوری کرۀ شمالی گفته‌ام و بلافاصله گفته‌اند «پس کرۀ جنوبی خوب است که فاحشه‌خانۀ سربازان آمریکایی است؟» این‌ها، همین شکلی‌اند، با دیدن مردمی که جور دیگری زندگی می‌کنند، موسیقی دیگری گوش می‌کنند، وقتی کنار ساحل می‌روند لباس دیگری می‌پوشند، می‌رقصند و خوشحالند، فقط یک چیز به ذهنشان می‌رسد، «فاحشه»!
نه آقای عبدالکریمی، آبادان فاحشه‌خانه نبود، جایی بود که مردم فرصت داشتند جوری زندگی کنند که شما برایشان نمی‌پسندید و برای همین بلافاصله به تنظیمات کارخانه برمی‌گردید و لب به دشنام باز می‌کنید!
https://t.me/yusefmasoud
*
آقای بیژن عبدالکریمی «فیلسوف» هستند و می‌گویند «آبادان ما فاحشه‌خونۀ سربازان آمریکایی بود»! ارتجاع همین شکلی است، هر چقدر هم که خودش را پشت عناوین پرطمطراق و عبارت‌های دهن‌پرکن پنهان کند، باز هم هم برمی‌گردد، بالاخره ارتجاع است و باید به گذشته رجوع میکند.
آقای فیلسوف بدون ذره‌ای شرم کل شهر را «فاحشه‌خانه» می‌خواند و به مردمش نسبت ناروا می‌دهد، همین جماعت از فحاشی مخالفانشان شاکی می‌شوند!
این نسبت فاحشه‌خانه را به کرۀ جنوبی هم می‌دهند! بارها پیش آمده از دیکتاتوری کرۀ شمالی گفته‌ام و بلافاصله گفته‌اند «پس کرۀ جنوبی خوب است که فاحشه‌خانۀ سربازان آمریکایی است؟» این‌ها، همین شکلی‌اند، با دیدن مردمی که جور دیگری زندگی می‌کنند، موسیقی دیگری گوش می‌کنند، وقتی کنار ساحل می‌روند لباس دیگری می‌پوشند، می‌رقصند و خوشحالند، فقط یک چیز به ذهنشان می‌رسد، «فاحشه»!
نه آقای عبدالکریمی، آبادان فاحشه‌خانه نبود، جایی بود که مردم فرصت داشتند جوری زندگی کنند که شما برایشان نمی‌پسندید و برای همین بلافاصله به تنظیمات کارخانه برمی‌گردید و لب به دشنام باز می‌کنید!
https://t.me/yusefmasoud
05.05.202521:45
بازنشر به مناسبت تولد آقای مارکس!
05.05.202518:32
ترامپ با شش جنگ مواجه است و دارد همه‌شان را می‌بازد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud/859
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud/859
29.04.202518:47
برنامه یا شانس؛ ترامپ اولین ضربه را به چین زد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud/855
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud/855
12.04.202508:38
در این کانال قصد داریم تا به طور متمرکز درباره فلسفه امریکایی، پراگماتیسم و ثمرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن برای زندگی امروزین بنویسم و بگوییم. چنانچه علاقه‌مندید که در این باره بدانید به کانال ما بپیوندید و برای دیگران هم ارسال کنید.
https://t.me/Americanpragmatism
https://t.me/Americanpragmatism
07.05.202520:30
در یوتوب ببینید:
https://youtu.be/ie4J1Z8f7-w
*
وقتی خانه و خانواده‌ام را ترک کردم
مادرم به من گفت
پسرم مسئلۀ اصلی این نیست
که چندتا آلمانی می‌کشی
مسئله اصلی اینه که چند نفر رو آزاد می‌کنی
من هم وسایلم را جمع کردم
به نشانۀ احترام دستم را به کلاهم زدم
و راهی جهان شدم
هفده ساله بودم
هرگز دختری را نبوسیده بودم
سوار قطار وورونژ شدم
جلوتر از این نمی‌رفت
کیسه‌هایم را با اونیفرمی عوض کردم
توی سرما لب‌هایم را گاز گرفتم
برای مادر روسیه دعا کردم
در تابستان 43
و همینطور که آلمان‌ها را عقب می‌راندیم
واقعاً باور داشتم
که خدا به من گوش میکند
بعد فریادکشان وارد برلین شدیم
و ساختمان‌های نیمه‌سوخته را خراب کردیم
پرچم سرخ را بالا بردیم
رایشتاگ را سوزاندیم
برای اولین بار در عمرم یک آمریکایی دیدم
و خیلی شبیه خودم بود
همان قیافۀ دهقانی را داشت
گفت اهل جایی به نام هازارد تنسی است
بعد جنگ تمام شد
برگۀ ترخیصم آمد
من و بیست‌وچندهزار نفر دیگر
به اشتتینر رفتیم تا سوار قطار شویم
کی‌یف! چیزی بود که از دهان کمیسر بیرون آمد
از آنجا راهی خانه می‌شوید
اما من هرگز به کی‌یف نرسیدم
ما هرگز به خانه برنگشتیم
قطار به شمال و تایگا رفت
لباس‌هایمان را درآوردند
و به صف روانه‌مان کردند
در جادۀ بزرگ سیبری
کیلومترها و کیلومترها و کیلومترها راه رفتیم
با لباس‌های راه راه ژنده به تن
در گولاگ رهایمان کردند تا بمیریم
تمامش به خاطر اینکه رفیق استالین می‌ترسید
زیادی غربی شده باشیم
عاشق کشورم بودم
خیلی جوان بودم
باور داشتم که زندگی
بهترین سرودی بود که سروده شده است
حاضر بودم برای کشورم بمیرم
در سال 1945
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
ارادۀ وحشیانۀ بقا
https://t.me/yusefmasoud
https://youtu.be/ie4J1Z8f7-w
*
وقتی خانه و خانواده‌ام را ترک کردم
مادرم به من گفت
پسرم مسئلۀ اصلی این نیست
که چندتا آلمانی می‌کشی
مسئله اصلی اینه که چند نفر رو آزاد می‌کنی
من هم وسایلم را جمع کردم
به نشانۀ احترام دستم را به کلاهم زدم
و راهی جهان شدم
هفده ساله بودم
هرگز دختری را نبوسیده بودم
سوار قطار وورونژ شدم
جلوتر از این نمی‌رفت
کیسه‌هایم را با اونیفرمی عوض کردم
توی سرما لب‌هایم را گاز گرفتم
برای مادر روسیه دعا کردم
در تابستان 43
و همینطور که آلمان‌ها را عقب می‌راندیم
واقعاً باور داشتم
که خدا به من گوش میکند
بعد فریادکشان وارد برلین شدیم
و ساختمان‌های نیمه‌سوخته را خراب کردیم
پرچم سرخ را بالا بردیم
رایشتاگ را سوزاندیم
برای اولین بار در عمرم یک آمریکایی دیدم
و خیلی شبیه خودم بود
همان قیافۀ دهقانی را داشت
گفت اهل جایی به نام هازارد تنسی است
بعد جنگ تمام شد
برگۀ ترخیصم آمد
من و بیست‌وچندهزار نفر دیگر
به اشتتینر رفتیم تا سوار قطار شویم
کی‌یف! چیزی بود که از دهان کمیسر بیرون آمد
از آنجا راهی خانه می‌شوید
اما من هرگز به کی‌یف نرسیدم
ما هرگز به خانه برنگشتیم
قطار به شمال و تایگا رفت
لباس‌هایمان را درآوردند
و به صف روانه‌مان کردند
در جادۀ بزرگ سیبری
کیلومترها و کیلومترها و کیلومترها راه رفتیم
با لباس‌های راه راه ژنده به تن
در گولاگ رهایمان کردند تا بمیریم
تمامش به خاطر اینکه رفیق استالین می‌ترسید
زیادی غربی شده باشیم
عاشق کشورم بودم
خیلی جوان بودم
باور داشتم که زندگی
بهترین سرودی بود که سروده شده است
حاضر بودم برای کشورم بمیرم
در سال 1945
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
اما حالا فقط یک چیز باقی مانده
ارادۀ وحشیانۀ بقا
https://t.me/yusefmasoud
Кайра бөлүшүлгөн:
تاریخ‌اندیشی ــ مهدی تدینی
05.05.202519:49
کتاب «فاشیسم» منتشر شد
کتابی که سال‌هاست قول آن را داده بودم، سرانجام منتشر شد؛ اثر ارنست نولته، متفکر و تاریخ‌نگار آلمانی. هیچ متفکری اندازۀ نولته از جانب چپ مورد حمله نبود، اما در طول نیم قرن کار علمی، هیچ‌کس هیچ‌گاه کیفیت بالای این کتاب را زیر سؤال نبرد. از نظر من، این بهترین کتابی است که دربارۀ فاشیسم نوشته شده است و به ویژه ارزش آن به این است که مفهوم فاشیسم را از دیدگاهی غیرمارکسیستی توضیح داده و به عبارتی فاشیسم را از دست چپ درآورده است ــ و حتماً می‌دانید که فاشیسم، همیشه دست‌افزار نظری چپ بوده است.
این کتاب سیزدهمین مجلد از مجموعۀ «ایدئولوژی‌پژوهی» است که در نشر پارسه منتشر می‌کنم. در این پست، گفته بودم که سیزده سال درگیر این کتاب بودم. هر چه تاکنون کرده‌ام، مقدمۀ این کتاب بوده و هر چه از این پس کنم مکمل این کتاب است.
کتاب ساده‌ای نیست و برای خواندن آن باید بسیار علاقه‌مند به این مباحث بود. درگیری طولانی با کتاب باعث شد بیش از همۀ کارهای قبلی روی متن آن کار کنم ــ و امیدوارم خطاهای کمتری داشته باشم. حجم کتاب 1150 صفحه است.
در پست بعدی در گفتاری تصویری دربارۀ کتاب توضیح می‌دهم (فایل صوتیِ آن در پس بعدی‌اش). فایل پی‌دی‌اف 75 صفحۀ اول کتاب را هم در اداه تقدیم می‌کنم.
▪️فایل تصویری توضیح دربارۀ کتاب فاشیسم
▪️فایل صوتی توضیح دربارۀ کتاب فاشیسم
▪️فایل پی‌دی‌اف 75 صفحۀ ابتدایی کتاب
@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی
کتابی که سال‌هاست قول آن را داده بودم، سرانجام منتشر شد؛ اثر ارنست نولته، متفکر و تاریخ‌نگار آلمانی. هیچ متفکری اندازۀ نولته از جانب چپ مورد حمله نبود، اما در طول نیم قرن کار علمی، هیچ‌کس هیچ‌گاه کیفیت بالای این کتاب را زیر سؤال نبرد. از نظر من، این بهترین کتابی است که دربارۀ فاشیسم نوشته شده است و به ویژه ارزش آن به این است که مفهوم فاشیسم را از دیدگاهی غیرمارکسیستی توضیح داده و به عبارتی فاشیسم را از دست چپ درآورده است ــ و حتماً می‌دانید که فاشیسم، همیشه دست‌افزار نظری چپ بوده است.
این کتاب سیزدهمین مجلد از مجموعۀ «ایدئولوژی‌پژوهی» است که در نشر پارسه منتشر می‌کنم. در این پست، گفته بودم که سیزده سال درگیر این کتاب بودم. هر چه تاکنون کرده‌ام، مقدمۀ این کتاب بوده و هر چه از این پس کنم مکمل این کتاب است.
کتاب ساده‌ای نیست و برای خواندن آن باید بسیار علاقه‌مند به این مباحث بود. درگیری طولانی با کتاب باعث شد بیش از همۀ کارهای قبلی روی متن آن کار کنم ــ و امیدوارم خطاهای کمتری داشته باشم. حجم کتاب 1150 صفحه است.
در پست بعدی در گفتاری تصویری دربارۀ کتاب توضیح می‌دهم (فایل صوتیِ آن در پس بعدی‌اش). فایل پی‌دی‌اف 75 صفحۀ اول کتاب را هم در اداه تقدیم می‌کنم.
▪️فایل تصویری توضیح دربارۀ کتاب فاشیسم
▪️فایل صوتی توضیح دربارۀ کتاب فاشیسم
▪️فایل پی‌دی‌اف 75 صفحۀ ابتدایی کتاب
@tarikhandishi | تاریخ‌اندیشی
02.05.202508:52
در این بخش از برنامۀ گرامی‌داشت یوسا در پادکست بورژوا، دربارۀ اهمیت مفهوم حق در لیبرالیسم صحبت کردیم و اینکه برخلاف آنچه بسیاری از روشنفکران می‌گویند الزاماً انداختن برگۀ کاغذی در صندوق رأی تضمین کنندۀ به حقیقت پیوستن آرمان‌ها یا احترام به حقوق افراد نیست.
لینک ویدیو:
https://www.youtube.com/watch?v=vyTzCHbAu7Y
https://t.me/yusefmasoud
لینک ویدیو:
https://www.youtube.com/watch?v=vyTzCHbAu7Y
https://t.me/yusefmasoud
27.04.202507:06
از دیروز صبح به فکر این بخش‌های کتاب ما هماهنگ شده‌ایم هستم:
اوت 2015، در حوالی نیمه‌شب، ستونی از آتش، با ارتفاعی بیش از یک آسمانخراش، درست در چندصد متری یک منطقۀ مسکونی گران قیمت سر به آسمان کشید. در قلب یکی از ثروتمندترین و مدرن‌ترین شهرهای چین، در دو ساعتی پایتخت، آتش مهارناپذیر شعله می‌کشید. و همه‌اش به دلیل وجود یک انبار غیرقانونیِ مواد خطرناک حاوی مواد شیمیایی کشنده‌ای بود که مسئولان از آن اطلاعی نداشتند. یک مقام محلی سردرگم، مسئولان فاسد و رهبرانِ ناشی آتش نشانان بسیاری را به کام مرگ قطعی از سم و آتش فرستادند.
*
همیشه ترک‌های بزرگ‌تر درون نظام زمانی آشکار می‌شوند که اتفاقی غیرمنتظره تعادل نظام را بر هم بزند، مثلاً انفجار یک انبار مخفی مواد شیمیایی سمی در وسط منطقۀ مسکونی، مانند حادثۀ تیانجین در سال 2015، یا شیوع ویروس کرونا در سال 2020، هنگامی که سرانجام وحشت رویدادها و ترس از رفاهِ خود و عزیزان، از ترسِ از قدرت بزرگ‌تر می‌شود. در آن لحظه، حجاب پروپاگاندا لحظه‌ای برای نسل جدیدی از چینی‌ها برداشته می‌شود و ماهیت حقیقی نظام خودش را آشکار میکند. نظامی که در آن لحظه خودش را نشان می‌دهد، در هنگام تضاد منافع، بدون لحظه‌ای تردید حفظ قدرتش را به رفاه شهروندانش ترجیح می‌دهد. در مورد ویروس کرونا، در وهلۀ اول، فقدان شفافیت و پنهانکاری دیوان سالاری در هفته‌های حیاتی اول بود که باعث شیوع این بیماری در چنین مقیاسی شد.
در چنین رویدادهایی، بار دیگر آشکار می‌شود که افسانۀ دیکتاتورهای خردمند و شایسته‌سالاری کارآمد فقط در قصه‌ها هستند. چنین مواردی افشاکنندۀ دیوان‌سالاری بی‌خرد و غیرمسئول است.
*
پس از انفجار ویرانگر انبار مواد شیمیایی غیرقانونی در تیانجین، درست کنار ساختمان‌های سر به فلک کشیدۀ شهروندان مرفه، در یکی از مقالاتی که به دفعات در ویبو به اشتراک گذاشته شد، چنین آمده بود:
معلوم است که اگر با یک بی‌ام‌و و یک سگ کوچولو در خانه‌ای خوب در بینهای زندگی می‌کنید، در وقت آزادتان تسبیح دانه درشت زیبایتان را می‌چرخانید، یا می‌دوید یا ورزش می‌کنید. در مورد هر حادثۀ عمومی‌ای که از آن مطلعید سکوتی فاضلانه اتخاذ کنید. در ظاهر، هیچ تفاوتی با یک شهروند طبقۀ متوسط معمولی دیگر کشورها ندارید.
اما این توهم است. یک انفجار دیگر اتفاق بیفتد، آن وقت ساکنان چی‌هانگ جیایون و هاربر سیتی می‌بینند که هیچ تفاوتی با دادخواهانی که با دیدۀ تحقیر به آنان می‌نگرند ندارند.
همۀ ما عضو طبقۀ پایینیم. کشور خودکامه برای تمام ساکنانش یک میدان مین است. هر چقدر پول یا قدرت جمع کرده باشند باز هم در امان نیستند.
#بندرعباس
https://t.me/yusefmasoud
اوت 2015، در حوالی نیمه‌شب، ستونی از آتش، با ارتفاعی بیش از یک آسمانخراش، درست در چندصد متری یک منطقۀ مسکونی گران قیمت سر به آسمان کشید. در قلب یکی از ثروتمندترین و مدرن‌ترین شهرهای چین، در دو ساعتی پایتخت، آتش مهارناپذیر شعله می‌کشید. و همه‌اش به دلیل وجود یک انبار غیرقانونیِ مواد خطرناک حاوی مواد شیمیایی کشنده‌ای بود که مسئولان از آن اطلاعی نداشتند. یک مقام محلی سردرگم، مسئولان فاسد و رهبرانِ ناشی آتش نشانان بسیاری را به کام مرگ قطعی از سم و آتش فرستادند.
*
همیشه ترک‌های بزرگ‌تر درون نظام زمانی آشکار می‌شوند که اتفاقی غیرمنتظره تعادل نظام را بر هم بزند، مثلاً انفجار یک انبار مخفی مواد شیمیایی سمی در وسط منطقۀ مسکونی، مانند حادثۀ تیانجین در سال 2015، یا شیوع ویروس کرونا در سال 2020، هنگامی که سرانجام وحشت رویدادها و ترس از رفاهِ خود و عزیزان، از ترسِ از قدرت بزرگ‌تر می‌شود. در آن لحظه، حجاب پروپاگاندا لحظه‌ای برای نسل جدیدی از چینی‌ها برداشته می‌شود و ماهیت حقیقی نظام خودش را آشکار میکند. نظامی که در آن لحظه خودش را نشان می‌دهد، در هنگام تضاد منافع، بدون لحظه‌ای تردید حفظ قدرتش را به رفاه شهروندانش ترجیح می‌دهد. در مورد ویروس کرونا، در وهلۀ اول، فقدان شفافیت و پنهانکاری دیوان سالاری در هفته‌های حیاتی اول بود که باعث شیوع این بیماری در چنین مقیاسی شد.
در چنین رویدادهایی، بار دیگر آشکار می‌شود که افسانۀ دیکتاتورهای خردمند و شایسته‌سالاری کارآمد فقط در قصه‌ها هستند. چنین مواردی افشاکنندۀ دیوان‌سالاری بی‌خرد و غیرمسئول است.
*
پس از انفجار ویرانگر انبار مواد شیمیایی غیرقانونی در تیانجین، درست کنار ساختمان‌های سر به فلک کشیدۀ شهروندان مرفه، در یکی از مقالاتی که به دفعات در ویبو به اشتراک گذاشته شد، چنین آمده بود:
معلوم است که اگر با یک بی‌ام‌و و یک سگ کوچولو در خانه‌ای خوب در بینهای زندگی می‌کنید، در وقت آزادتان تسبیح دانه درشت زیبایتان را می‌چرخانید، یا می‌دوید یا ورزش می‌کنید. در مورد هر حادثۀ عمومی‌ای که از آن مطلعید سکوتی فاضلانه اتخاذ کنید. در ظاهر، هیچ تفاوتی با یک شهروند طبقۀ متوسط معمولی دیگر کشورها ندارید.
اما این توهم است. یک انفجار دیگر اتفاق بیفتد، آن وقت ساکنان چی‌هانگ جیایون و هاربر سیتی می‌بینند که هیچ تفاوتی با دادخواهانی که با دیدۀ تحقیر به آنان می‌نگرند ندارند.
همۀ ما عضو طبقۀ پایینیم. کشور خودکامه برای تمام ساکنانش یک میدان مین است. هر چقدر پول یا قدرت جمع کرده باشند باز هم در امان نیستند.
#بندرعباس
https://t.me/yusefmasoud
Кайра бөлүшүлгөн:
بورژوا
17.04.202515:34
متنی که در ادامه میخوانید، سخنرانی یوسا در کنفرانسی در نیکاراگوئه در سال ۱۳۷۰ شمسی است. مطالعه این متن شما را با اندیشه درخشان یوسا آشنا میکند. هرچند این سخنرانی، سی و پنج سال پیش، در آن سوی دنیا، ایراد شده اما گویی وصف شرایط امروز ایران ماست.
https://bourgeois.ir/mariovargasllosa/
https://bourgeois.ir/mariovargasllosa/
Кайра бөлүшүлгөн:
PARSI | رسانه پارسی
11.04.202509:14
لینک حمایت مالی از رسانه پارسی:
https://hamibash.com/parsilive
لینک تماشا گفتگو کامل با مسعود یوسف حصیرچین:
https://youtu.be/vW54sAtTAKQ?si=t9DZm-o1bVLL721H
تو بی سوادی برو فلان کتاب را بخوان. نمیفهمی من میفهمم. من فلان کتاب را درس دادم پس من از تو بهتر میفهمم. این گزاره ها متعلق به دهه ۴۰ است. مردم نیز این کتاب ها را خواندند و از این مراحل گذر کرده اند. این نسخه ای که شما میپیچید را نیز پیش تر برای جامعه پیچیده اند و تاوانش را نیز بصورت جامع و کامل داده اند. محکوم کردن طرف مقابل به بی سوادی و نا آگاهی؛ مغالطه و کم لطفی است.
خودمان را تبدیل به دشمن ملت ایران نکنیم.
@parsi_live
https://hamibash.com/parsilive
لینک تماشا گفتگو کامل با مسعود یوسف حصیرچین:
https://youtu.be/vW54sAtTAKQ?si=t9DZm-o1bVLL721H
تو بی سوادی برو فلان کتاب را بخوان. نمیفهمی من میفهمم. من فلان کتاب را درس دادم پس من از تو بهتر میفهمم. این گزاره ها متعلق به دهه ۴۰ است. مردم نیز این کتاب ها را خواندند و از این مراحل گذر کرده اند. این نسخه ای که شما میپیچید را نیز پیش تر برای جامعه پیچیده اند و تاوانش را نیز بصورت جامع و کامل داده اند. محکوم کردن طرف مقابل به بی سوادی و نا آگاهی؛ مغالطه و کم لطفی است.
خودمان را تبدیل به دشمن ملت ایران نکنیم.
@parsi_live
07.05.202520:29
امروز، هشتم مه، روز پایان جنگ جهانی دوم در اروپاست.
*
طی جنگ جهانی دوم استالین که متوجه شده بود برای جذب سربازان در ارتش سرخ به چیزی بیش از ایدئولوژی کمونیسم نیاز است، جنگ جهانی دوم را «جنگ بزرگ میهن‌دوستانه» نامید.
به نوشتۀ فرانک دیکوتر در کتاب آداب دیکتاتوری، بسیاری از کسانی که در ارتش به کار گرفتند اهل حومۀ شهرها بودند و نه تنها باوری به کمونیسم نداشتند، بلکه دین‌دار هم بودند و در نامه‌هایشان عبارت «زنده باد عیسی مسیح!» هم به چشم می‌خورد. پس از جنگ، بسیاری از این سربازان روانۀ گولاگ شدند.
*
لینک ویدیو در یوتوب شرق وحشی:
https://youtu.be/ie4J1Z8f7-w
*
https://t.me/yusefmasoud
*
طی جنگ جهانی دوم استالین که متوجه شده بود برای جذب سربازان در ارتش سرخ به چیزی بیش از ایدئولوژی کمونیسم نیاز است، جنگ جهانی دوم را «جنگ بزرگ میهن‌دوستانه» نامید.
به نوشتۀ فرانک دیکوتر در کتاب آداب دیکتاتوری، بسیاری از کسانی که در ارتش به کار گرفتند اهل حومۀ شهرها بودند و نه تنها باوری به کمونیسم نداشتند، بلکه دین‌دار هم بودند و در نامه‌هایشان عبارت «زنده باد عیسی مسیح!» هم به چشم می‌خورد. پس از جنگ، بسیاری از این سربازان روانۀ گولاگ شدند.
*
لینک ویدیو در یوتوب شرق وحشی:
https://youtu.be/ie4J1Z8f7-w
*
https://t.me/yusefmasoud
05.05.202518:33
ترامپ با شش جنگ مواجه است و دارد همه‌شان را می‌بازد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول: https://t.me/yusefmasoud/859
بخش دوم
*
میزان خطرات این وضعیت بسیار بالاست. این وضعیت، صلح و ثبات در نقاط کلیدی اوراسیا، سلامتِ اقتصاد جهانی و انسجام جامعۀ دموکراتیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. چنین چشم‌اندازی برای هر دولتی ترسناک خواهد بود. اما ترامپ این دوران سرنوشت‌ساز را با دو نقطه‌ضعف خودساخته آغاز کرده است.
اول، او عناصر کلیدی قدرت آمریکا را بر باد داده است. در حالت ایده‌آل، آمریکا باید با اقتصادی قدرتمند و اتحادهایی مستحکم وارد چنین مقطع حساسی می‌شد. اما ترامپ بازار بورس را سقوط داده، باعث فرار سرمایه شده و آمریکا را به سوی رکودی کاملاً قابل‌اجتناب کشانده است.
در همین حال، ناتو دچار بحران است؛ زیرا متحدان با کشوری طرفند که نسبت به اروپا بی‌تفاوت یا حتی خصمانه به‌نظر می‌رسد. دوستان آمریکا در سرتاسر جهان احتمالاً از رادیکال و بی‌ملاحظه شدن سیاست خارجی آمریکا شوکه شده‌اند. شاید سرکوب حوثی‌ها مقداری ترس در دل دشمنان آمریکا بیندازد اما با وجود همۀ حرف‌های ترامپ دربارۀ «عصر طلایی آمریکا»، کشورهای بسیاری اکنون آمریکا را یک ابرقدرت رو به افول می‌دانند.
دوم، مدیریت بحران حتی برای تیم‌های کارآمد هم چالش‌برانگیز است، در حالی که تیم ترامپ کارآمد هم به‌نظر نمی‌رسد. وزارت دفاع در بی‌نظمی‌ای قرار دارد که برای هر رئیس‌جمهور دیگری غیرقابل‌قبول بود. اجرای آشفته و سپس عقب‌نشینی از تعرفه‌ها، نشان دهندۀ رئیس‌جمهوری است که با سرنوشت اقتصادی کشورها بازی میکند. شورای امنیت ملی نیز، وقتی مشغول افشای اطلاعات محرمانه در اپلیکیشن سیگنال نیست، عملاً کارکرد خاصی ندارد.
این بی‌نظمی شاید ترامپ را اذیت نکند، چون خودش می‌گوید تمام تصمیمات را شخصاً می‌گیرد. اما او اکنون وارد دوره‌ای شده که ریاست‌جمهوری‌اش را تعریف خواهد کرد و سرنوشت نظام بین‌الملل را شکل خواهد داد. اگر ترامپ خود را جمع‌وجور نکند، آمریکا و جهان بهای سنگینی خواهند پرداخت. {پایان}
https://t.me/yusefmasoud
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول: https://t.me/yusefmasoud/859
بخش دوم
*
میزان خطرات این وضعیت بسیار بالاست. این وضعیت، صلح و ثبات در نقاط کلیدی اوراسیا، سلامتِ اقتصاد جهانی و انسجام جامعۀ دموکراتیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. چنین چشم‌اندازی برای هر دولتی ترسناک خواهد بود. اما ترامپ این دوران سرنوشت‌ساز را با دو نقطه‌ضعف خودساخته آغاز کرده است.
اول، او عناصر کلیدی قدرت آمریکا را بر باد داده است. در حالت ایده‌آل، آمریکا باید با اقتصادی قدرتمند و اتحادهایی مستحکم وارد چنین مقطع حساسی می‌شد. اما ترامپ بازار بورس را سقوط داده، باعث فرار سرمایه شده و آمریکا را به سوی رکودی کاملاً قابل‌اجتناب کشانده است.
در همین حال، ناتو دچار بحران است؛ زیرا متحدان با کشوری طرفند که نسبت به اروپا بی‌تفاوت یا حتی خصمانه به‌نظر می‌رسد. دوستان آمریکا در سرتاسر جهان احتمالاً از رادیکال و بی‌ملاحظه شدن سیاست خارجی آمریکا شوکه شده‌اند. شاید سرکوب حوثی‌ها مقداری ترس در دل دشمنان آمریکا بیندازد اما با وجود همۀ حرف‌های ترامپ دربارۀ «عصر طلایی آمریکا»، کشورهای بسیاری اکنون آمریکا را یک ابرقدرت رو به افول می‌دانند.
دوم، مدیریت بحران حتی برای تیم‌های کارآمد هم چالش‌برانگیز است، در حالی که تیم ترامپ کارآمد هم به‌نظر نمی‌رسد. وزارت دفاع در بی‌نظمی‌ای قرار دارد که برای هر رئیس‌جمهور دیگری غیرقابل‌قبول بود. اجرای آشفته و سپس عقب‌نشینی از تعرفه‌ها، نشان دهندۀ رئیس‌جمهوری است که با سرنوشت اقتصادی کشورها بازی میکند. شورای امنیت ملی نیز، وقتی مشغول افشای اطلاعات محرمانه در اپلیکیشن سیگنال نیست، عملاً کارکرد خاصی ندارد.
این بی‌نظمی شاید ترامپ را اذیت نکند، چون خودش می‌گوید تمام تصمیمات را شخصاً می‌گیرد. اما او اکنون وارد دوره‌ای شده که ریاست‌جمهوری‌اش را تعریف خواهد کرد و سرنوشت نظام بین‌الملل را شکل خواهد داد. اگر ترامپ خود را جمع‌وجور نکند، آمریکا و جهان بهای سنگینی خواهند پرداخت. {پایان}
https://t.me/yusefmasoud
29.04.202518:48
برنامه یا شانس؛ ترامپ اولین ضربه را به چین زد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول: https://t.me/yusefmasoud/855
بخش دوم
*
اول، روابط آمریکا و چین به سوی خصومت شدیدتر می‌رود. تعرفه‌های ترامپ بی‌تردید دیدگاه شی را تأیید کرده که آمریکا در پی مهار و سرکوب چین است. علاوه بر مقابله به مثل تعرفه‌ای، دولت شی می‌تواند جریان مواد معدنی حیاتی یا مواد اولیۀ دارویی را محدود کند؛ یا فشار بر شرکت‌های آمریکایی در چین را افزایش دهد. و تعجب نکنید اگر این تنش‌ها به فراتر از روابط تجاری سرایت کنند. چین صرفاً به‌خاطر خشم از تعرفه‌ها به تایوان حمله نخواهد کرد ــ‌اما می‌تواند فشار نظامی و اقتصادی بر آن جزیره را افزایش دهد تا به ترامپ یادآوری کند که روابط آمریکا و چین تا چه حد می‌توانند زشت شوند.
دوم، تعرفه‌ها ابزار ترجیحی ترامپ هستند ــ‌اما به تنهایی کافی نیستند. یک راهبرد جامع نیازمند مجموعه‌ای گسترده از سیاست‌هاست، از محدودیت‌های سرمایه‌گذاری و کنترل‌های صادراتی گرفته تا سرمایه‌گذاری در تولید در کشورهای آزاد. با این حال، ترامپ سرمایه‌گذاری‌های دوران بایدن در صنعت نیمه‌رساناهای آمریکا را اتلاف منابع خوانده؛ و اخیراً فرصت محدودسازی فروش تراشه‌های پیشرفته به چین را از دست داده است. یک راهبرد مبتنی بر تعرفه به‌تنهایی، فقط موجب آزار پکن می‌شود، اما برای پیروزی آمریکا کافی نیست.
سوم، ترامپ باید با دیگر اهداف اخیر خود به تفاهم برسد. برای مؤثر شدن محدودیت‌های فناوری و سرمایه‌گذاری، آمریکا به همکاری دموکراسی‌های پیشرفته نیاز دارد. بدون یک رویکرد هماهنگ و چندجانبه به تعرفه‌ها و سیاست تجاری، کالاهای چینی به راحتی می‌توانند موانع آمریکایی را دور بزنند. ترامپ باید از هر ابزاری که تهدید به تعرفه‌های چندجانبه برایش فراهم کرده استفاده کند تا این همکاری را به دست آورد، بدون آنکه دوباره وارد جنگ تجاری شود که جهان آزاد را دچار شکاف و فقر خواهد کرد.
اما انجام این کار نیازمند غلبۀ ترامپ بر یک چالش نهایی است: غرایز خودویرانگر خودش. ترامپ بیشتر از آنکه ضدچین باشد، یک حمایت‌گرای همه‌جانبه است. او ماه‌های اخیر را صرف آزار دادن متحدان آمریکا، به‌ویژه در اروپا، کرده، در حالی که شی را «یکی از باهوش‌ترین افراد جهان» خوانده است. رئیس‌جمهوری که چرخش‌هایش حتی مشاورانش را غافلگیر میکند، ممکن است دوباره به دنبال توافقی بزرگ و «زیبا» با شی برود و همزمان دشمنی بیشتری با شرکای آمریکا پیدا کند. تمامی رهبران متحد آمریکا این را می‌دانند و همین باعث می‌شود که در پیروی از مسیر رویارویی با پکن، محتاط باشند.
نزدیک به یک دهه پیش، ترامپ وعده داد که دموکراسی‌ها را علیه چین متحد کند. امیدوار باشیم که این‌بار واقعاً جدی است. {پایان}
https://t.me/yusefmasoud
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول: https://t.me/yusefmasoud/855
بخش دوم
*
اول، روابط آمریکا و چین به سوی خصومت شدیدتر می‌رود. تعرفه‌های ترامپ بی‌تردید دیدگاه شی را تأیید کرده که آمریکا در پی مهار و سرکوب چین است. علاوه بر مقابله به مثل تعرفه‌ای، دولت شی می‌تواند جریان مواد معدنی حیاتی یا مواد اولیۀ دارویی را محدود کند؛ یا فشار بر شرکت‌های آمریکایی در چین را افزایش دهد. و تعجب نکنید اگر این تنش‌ها به فراتر از روابط تجاری سرایت کنند. چین صرفاً به‌خاطر خشم از تعرفه‌ها به تایوان حمله نخواهد کرد ــ‌اما می‌تواند فشار نظامی و اقتصادی بر آن جزیره را افزایش دهد تا به ترامپ یادآوری کند که روابط آمریکا و چین تا چه حد می‌توانند زشت شوند.
دوم، تعرفه‌ها ابزار ترجیحی ترامپ هستند ــ‌اما به تنهایی کافی نیستند. یک راهبرد جامع نیازمند مجموعه‌ای گسترده از سیاست‌هاست، از محدودیت‌های سرمایه‌گذاری و کنترل‌های صادراتی گرفته تا سرمایه‌گذاری در تولید در کشورهای آزاد. با این حال، ترامپ سرمایه‌گذاری‌های دوران بایدن در صنعت نیمه‌رساناهای آمریکا را اتلاف منابع خوانده؛ و اخیراً فرصت محدودسازی فروش تراشه‌های پیشرفته به چین را از دست داده است. یک راهبرد مبتنی بر تعرفه به‌تنهایی، فقط موجب آزار پکن می‌شود، اما برای پیروزی آمریکا کافی نیست.
سوم، ترامپ باید با دیگر اهداف اخیر خود به تفاهم برسد. برای مؤثر شدن محدودیت‌های فناوری و سرمایه‌گذاری، آمریکا به همکاری دموکراسی‌های پیشرفته نیاز دارد. بدون یک رویکرد هماهنگ و چندجانبه به تعرفه‌ها و سیاست تجاری، کالاهای چینی به راحتی می‌توانند موانع آمریکایی را دور بزنند. ترامپ باید از هر ابزاری که تهدید به تعرفه‌های چندجانبه برایش فراهم کرده استفاده کند تا این همکاری را به دست آورد، بدون آنکه دوباره وارد جنگ تجاری شود که جهان آزاد را دچار شکاف و فقر خواهد کرد.
اما انجام این کار نیازمند غلبۀ ترامپ بر یک چالش نهایی است: غرایز خودویرانگر خودش. ترامپ بیشتر از آنکه ضدچین باشد، یک حمایت‌گرای همه‌جانبه است. او ماه‌های اخیر را صرف آزار دادن متحدان آمریکا، به‌ویژه در اروپا، کرده، در حالی که شی را «یکی از باهوش‌ترین افراد جهان» خوانده است. رئیس‌جمهوری که چرخش‌هایش حتی مشاورانش را غافلگیر میکند، ممکن است دوباره به دنبال توافقی بزرگ و «زیبا» با شی برود و همزمان دشمنی بیشتری با شرکای آمریکا پیدا کند. تمامی رهبران متحد آمریکا این را می‌دانند و همین باعث می‌شود که در پیروی از مسیر رویارویی با پکن، محتاط باشند.
نزدیک به یک دهه پیش، ترامپ وعده داد که دموکراسی‌ها را علیه چین متحد کند. امیدوار باشیم که این‌بار واقعاً جدی است. {پایان}
https://t.me/yusefmasoud
06.04.202517:02
ویدیو کامل را در یوتوب شرق وحشی ببینید
*
سخنرانی کمی بدیناک، رهبر حزب محافظه‌کار بریتانیا، در دفاع از ارزش‌های لیبرالیسم کلاسیک در کنفرانس اتحاد برای شهروندی مسئول
*
خانم بدیناک در این کنفرانس از اهمیت ارزش‌های لیبرالیسم کلاسیک و محافظه‌کاری، خطرات سیاست‌های هویتی و چپ‌گرایی و اهمیت شجاعت و فعالیت آزادی‌خواهان صحبت می‌کنه.
https://youtu.be/bbKW8pkZlB8?si=2zWoJmcwJgATHZq3
https://t.me/yusefmasoud
*
سخنرانی کمی بدیناک، رهبر حزب محافظه‌کار بریتانیا، در دفاع از ارزش‌های لیبرالیسم کلاسیک در کنفرانس اتحاد برای شهروندی مسئول
*
خانم بدیناک در این کنفرانس از اهمیت ارزش‌های لیبرالیسم کلاسیک و محافظه‌کاری، خطرات سیاست‌های هویتی و چپ‌گرایی و اهمیت شجاعت و فعالیت آزادی‌خواهان صحبت می‌کنه.
https://youtu.be/bbKW8pkZlB8?si=2zWoJmcwJgATHZq3
https://t.me/yusefmasoud
Кайра бөлүшүлгөн:
شرق وحشی
05.05.202521:45
برای کسانی که نه تنها می‌گویند مارکسیستند، بلکه این حرف را با نگاه از بالا به پایین و از بلندای منبر اخلاق و مهربانی به زبان می‌آورند.
https://t.me/yusefmasoud
https://t.me/yusefmasoud
05.05.202518:32
ترامپ با شش جنگ مواجه است و دارد همه‌شان را می‌بازد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud
بخش اول
*
دونالد ترامپ در دومین مراسم تحلیفش، خود را «آورندۀ صلح» جهانی معرفی کرد. اما تنها سه ماه بعد، ریاست‌جمهوری‌اش درگیر بحران‌های پیاپی شده است. ماه‌های پیش رو برای ترامپ فصل بحران خواهد بود؛ دورانی سرنوشت‌ساز که باید از میان سه جنگ داغ، یک جنگ سرد، یک جنگ بالقوه و یک جنگ تجاری راه خود را پیدا کند.
متأسفانه، او از نقطه‌ای آغاز کرده که خودش آن را به وجود آورده است: تصمیمات ترامپ باعث تضعیف اتحادهای آمریکا، تضعیف قدرت اقتصادی کشور و زیر سؤال رفتن کارآمدی استراتژیک آن شده‌اند.
جنگ اول همان است که ترامپ همیشه اطمینان داشت که می‌تواند تمامش کند: نبرد فاجعه‌بار در اوکراین. او گمان می‌کرد صلح‌سازی آسان خواهد بود ــ‌با تهدید روسیه به تحریم و وادار کردن اوکراین به چشم‌پوشی از سرزمین‌های از دست‌رفته. اما اهداف حداکثری ولادیمیر پوتین و باورش به اینکه به‌تدریج در حال پیروزی است، رسیدن به توافق را بسیار دشوار کرده است.
در هفته‌های پیش رو، ترامپ باید تصمیم بگیرد: یا روسیه را به‌طور واقعی تحت فشار بگذارد ــ‌از طریق تحریم‌های سخت‌تر نفتی و اقدامات اقتصادی قهری و همینطور ادامۀ حمایت نظامی و اطلاعاتی از اوکراین‌ــ یا عقب‌نشینی کند و اجازه دهد جنگ مسیر خود را برود. گزینۀ نخست برای رئیس‌جمهوری که اغلب به مسکو تمایل نشان داده و نسبت به کی‌یف بی‌اعتنایی کرده، ناخوشایند است. اما گزینۀ دوم، با افزایش خطر شکست اوکراین، می‌تواند امنیت اروپا و آیندۀ ناتو را به خطر بیندازد.
جنگ دوم در خاورمیانه در جریان است؛ جایی که آمریکا در حال بمباران حوثی‌های یمن است اما هنوز موفق به بازدارندگی نشده است. این جنگ در کنار جنگ سومی در جریان است: اسرائیل دوباره و این بار به امید نابودی حماس دست به حمله زده است.
اما ممکن است این کارزارها مقدمه‌ای بر یک جنگ بزرگ‌تر بالقوه با ایران بر سر برنامۀ هسته‌ایش باشند. ظاهراً ترامپ میان دو رویکرد مردد است: یکی، سیاست حداقلی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای که شاید تهران بپذیرد و دیگری، مجموعه‌ای از خواسته‌های بلندپروازانه مانند نابود کردن کامل برنامه هسته‌ای ایران ــ‌که احتمالاً ایران حتی با خطر درگیری هم آن را نخواهد پذیرفت.
زمان در حال گذر است. اگر تا اواسط تابستان توافقی حاصل نشود، ترامپ باید تصمیم بگیرد که آیا چراغ سبز برای حملۀ نظامی اسرائیل، آمریکا یا هر دو را بدهد یا خیر. همچنین باید میان دو اولویت دیرینه یکی را انتخاب کند: جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای یا پرهیز از جنگی جدید در خاورمیانه.
و بعد از آن، نوبت به جنگ سرد جدید با چین می‌رسد. در آغاز دورۀ دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، پکن امیدوار به تحقق «توافق بزرگ» وعده‌داده‌شده از سوی ترامپ بود. اما اکنون تنش‌ها افزایش یافته‌اند: در میانۀ تنش‌های تجاری، چین اعلام کرده که تا آخر خواهد جنگید.
در همین حال، خطر برای تایوان نیز بیشتر شده، چون چین حلقه نظامی خود را تنگ‌تر میکند. دربارۀ روابط آمریکا و چین ترامپ باید یکی از این دو را انتخاب کند: یا با عقب‌نشینی از درگیری تجاری ضعف نشان دهد یا خود را برای رویارویی جامع‌تر، پرهزینه‌تر و خطرناک‌تر آماده کند.
و در نهایت، نباید جنگ تجاری وسیع‌تر را فراموش کرد. پس از آغاز آوریل با یک هفتۀ پرتنش تجاری، ترامپ ویرانگرترین تعرفه‌ها را علیه همه، جز چین، به تعویق انداخت. اما این تصمیم شاید فقط یک مهلت ۹۰ روزه برای اقتصاد جهانی باشد. هفته‌های آینده تعیین خواهند کرد که آیا ترامپ می‌تواند توافق‌هایی برای کاهش پایدار تنش‌ها به‌دست آورد یا خیر ــ‌یا شاید حتی، همان‌طور که وزیر خزانه‌داری اسکات بسنت گفته، کشورهای دوست را برای رقابت اقتصادی با پکن به صف کند. {ادامه در بخش دوم}
https://t.me/yusefmasoud/860
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
https://t.me/yusefmasoud
بخش اول
*
دونالد ترامپ در دومین مراسم تحلیفش، خود را «آورندۀ صلح» جهانی معرفی کرد. اما تنها سه ماه بعد، ریاست‌جمهوری‌اش درگیر بحران‌های پیاپی شده است. ماه‌های پیش رو برای ترامپ فصل بحران خواهد بود؛ دورانی سرنوشت‌ساز که باید از میان سه جنگ داغ، یک جنگ سرد، یک جنگ بالقوه و یک جنگ تجاری راه خود را پیدا کند.
متأسفانه، او از نقطه‌ای آغاز کرده که خودش آن را به وجود آورده است: تصمیمات ترامپ باعث تضعیف اتحادهای آمریکا، تضعیف قدرت اقتصادی کشور و زیر سؤال رفتن کارآمدی استراتژیک آن شده‌اند.
جنگ اول همان است که ترامپ همیشه اطمینان داشت که می‌تواند تمامش کند: نبرد فاجعه‌بار در اوکراین. او گمان می‌کرد صلح‌سازی آسان خواهد بود ــ‌با تهدید روسیه به تحریم و وادار کردن اوکراین به چشم‌پوشی از سرزمین‌های از دست‌رفته. اما اهداف حداکثری ولادیمیر پوتین و باورش به اینکه به‌تدریج در حال پیروزی است، رسیدن به توافق را بسیار دشوار کرده است.
در هفته‌های پیش رو، ترامپ باید تصمیم بگیرد: یا روسیه را به‌طور واقعی تحت فشار بگذارد ــ‌از طریق تحریم‌های سخت‌تر نفتی و اقدامات اقتصادی قهری و همینطور ادامۀ حمایت نظامی و اطلاعاتی از اوکراین‌ــ یا عقب‌نشینی کند و اجازه دهد جنگ مسیر خود را برود. گزینۀ نخست برای رئیس‌جمهوری که اغلب به مسکو تمایل نشان داده و نسبت به کی‌یف بی‌اعتنایی کرده، ناخوشایند است. اما گزینۀ دوم، با افزایش خطر شکست اوکراین، می‌تواند امنیت اروپا و آیندۀ ناتو را به خطر بیندازد.
جنگ دوم در خاورمیانه در جریان است؛ جایی که آمریکا در حال بمباران حوثی‌های یمن است اما هنوز موفق به بازدارندگی نشده است. این جنگ در کنار جنگ سومی در جریان است: اسرائیل دوباره و این بار به امید نابودی حماس دست به حمله زده است.
اما ممکن است این کارزارها مقدمه‌ای بر یک جنگ بزرگ‌تر بالقوه با ایران بر سر برنامۀ هسته‌ایش باشند. ظاهراً ترامپ میان دو رویکرد مردد است: یکی، سیاست حداقلی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای که شاید تهران بپذیرد و دیگری، مجموعه‌ای از خواسته‌های بلندپروازانه مانند نابود کردن کامل برنامه هسته‌ای ایران ــ‌که احتمالاً ایران حتی با خطر درگیری هم آن را نخواهد پذیرفت.
زمان در حال گذر است. اگر تا اواسط تابستان توافقی حاصل نشود، ترامپ باید تصمیم بگیرد که آیا چراغ سبز برای حملۀ نظامی اسرائیل، آمریکا یا هر دو را بدهد یا خیر. همچنین باید میان دو اولویت دیرینه یکی را انتخاب کند: جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای یا پرهیز از جنگی جدید در خاورمیانه.
و بعد از آن، نوبت به جنگ سرد جدید با چین می‌رسد. در آغاز دورۀ دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، پکن امیدوار به تحقق «توافق بزرگ» وعده‌داده‌شده از سوی ترامپ بود. اما اکنون تنش‌ها افزایش یافته‌اند: در میانۀ تنش‌های تجاری، چین اعلام کرده که تا آخر خواهد جنگید.
در همین حال، خطر برای تایوان نیز بیشتر شده، چون چین حلقه نظامی خود را تنگ‌تر میکند. دربارۀ روابط آمریکا و چین ترامپ باید یکی از این دو را انتخاب کند: یا با عقب‌نشینی از درگیری تجاری ضعف نشان دهد یا خود را برای رویارویی جامع‌تر، پرهزینه‌تر و خطرناک‌تر آماده کند.
و در نهایت، نباید جنگ تجاری وسیع‌تر را فراموش کرد. پس از آغاز آوریل با یک هفتۀ پرتنش تجاری، ترامپ ویرانگرترین تعرفه‌ها را علیه همه، جز چین، به تعویق انداخت. اما این تصمیم شاید فقط یک مهلت ۹۰ روزه برای اقتصاد جهانی باشد. هفته‌های آینده تعیین خواهند کرد که آیا ترامپ می‌تواند توافق‌هایی برای کاهش پایدار تنش‌ها به‌دست آورد یا خیر ــ‌یا شاید حتی، همان‌طور که وزیر خزانه‌داری اسکات بسنت گفته، کشورهای دوست را برای رقابت اقتصادی با پکن به صف کند. {ادامه در بخش دوم}
https://t.me/yusefmasoud/860
29.04.202518:47
برنامه یا شانس؛ ترامپ اولین ضربه را به چین زد
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول
https://t.me/yusefmasoud
*
فقط با یک «تروث»، جنگ تجاری جهانی دونالد ترامپ به یک نبرد تن‌به‌تن میان آمریکا و چین بدل شد. بعدازظهر چهارشنبه، ترامپ اعلام کرد تعرفه‌های سرسام‌آورش بر چین را به 150 درصد افزایش می‌دهد، در حالی که حملات تجاری‌اش علیه تقریباً همه کشورهای دیگر را متوقف میکند. اگرچه بعداً برخی کوشیدند برای این تصمیم منطق‌تراشی کنند، واقعیت این است که ترامپ از طریق دیپلماسی هوشمندانه به این نقطه نرسیده است.
با این حال، ترامپ شاید استراتژی برنده‌ای برای جنگ سرد اقتصادی با پکن پیدا کرده باشد ــ‌مشروط بر اینکه بتواند بر چالش‌های ناشی از تلافی‌جویی چین و غرایز مخرب خودش غلبه کند.
برای سیاست‌گذاران ضد چینی واشنگتن، دو هفتۀ گذشته آشفته و پرتنش بود. در «روز آزادی»، ترامپ چین را با تعرفه‌ها کوبید، اما همزمان متحدانی را هدف قرار داد که آمریکا برای مقابله با پکن به آن‌ها نیاز دارد. سپس ناگهان دیوید فیت، کارمند اصلی شورای امنیت ملی در امور فناوری را به درخواست لورا لوومر، فردی طرفدار نظریه‌های توطئه و وابسته به جنبش دوباره آمریکا را عالی کنید، اخراج کرد. در روزهای بعد، در حالی که ترامپ با بقیۀ جهان یک آتش‌بس ۹۰ روزه اعلام کرد، تنش‌ها و تعرفه‌ها میان آمریکا و چین شدت گرفت.
این ادعا که همۀ این‌ها بخشی از یک نقشه برای تحریک و منزوی‌سازی چین بوده، چندان قابل باور نیست. به نظر می‌رسد ترامپ از آمادگی شی جین‌پینگ برای مقابله‌به‌مثل با تعرفه‌ها غافلگیر شده است ــ‌چراکه پکن تعرفه‌ای تا ۱۲۵٪ بر واردات آمریکا اعمال کرد. ترامپ نیاز به یک راه فرار جهانی داشت، به‌ویژه زمانی که بازار اوراق قرضه و حتی برخی از هوادارانش به این سیاست‌ها واکنش منفی نشان دادند (البته آتش‌بس هم نتوانست جلوی همه خسارات را بگیرد). اما همان‌طور که ناپلئون ترجیح می‌داد فرماندۀ خوش‌شانس داشته باشد تا فرماندۀ خوب، ترامپ نیز اکنون در موقعیت بالقوه سودمندی در برابر پکن قرار گرفته است.
به نوشتۀ، لیزا توبین، پژوهشگر، چین می‌خواهد با «اقتصاد زورگو» بر قرن بیست‌ویکم سلطه پیدا کند. این کشور با استفاده از وسعت بازار خود، توان تولیدی و سیاست‌های تجاری غارتگرانه‌اش در پی اعمال نفوذ قهری بر سراسر جهان است. دولت شی به دنبال تسلط بر صنایع حیاتی است، از کشتی‌سازی تا تولید نیمه‌رساناهای پیشرفته. می‌خواهد وابستگی خود به دیگر کشورها را به حداقل برساند و وابستگی آن‌ها به پکن را به حداکثر.
آمریکا نمی‌تواند اجازه دهد چین در اقتصاد آزاد جهانی نقش تاجرزورگو را ایفا کند. چیزی که ترامپ همواره در درکش مشکل داشته این است که پاسخ به چنین تهدیدی مستلزم یک راهبرد دو‌مسیره است.
مسیر نخست ساختن دیوارهای بلندتر به دور چین است، برای محدود کردن دسترسی این کشور به بازارها، سرمایه و فناوری غرب ــ‌و کاهش وابستگی آمریکا به یک رقیب راهبردی. اما مسیر دوم، نیازمند تعمیق روابط با کشورهای همفکر، به‌ویژه دموکراسی‌های پیشرفته، است تا بدون بازگشت به خودکفایی مطلق، تاب‌آوری ایجاد کرده و در مقیاس جهانی با کارخانۀ جهان رقابت کنند. به‌طور خلاصه، مدل «یک جهان» پس از جنگ سرد باید جای خود را به مدل «دو جهان» برای یک جنگ سرد جدید بدهد.
برخی از مشاوران ترامپ که آگاهی ژئوپولیتیکی بیشتری دارند، از این رویکرد حمایت کرده‌اند. به لطف روند تصادفی جنگ تجاری ترامپ، اکنون فاصلۀ چندانی با این راهبرد نداریم. اما برای تبدیل این وضعیت تصادفی به یک راهبرد بلندمدت، باید از چهار خطر کلیدی عبور کرد. {ادامه در بخش دوم}
https://t.me/yusefmasoud/856
هل برندز (منتشر شده در بلومبرگ)
ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین (منتشر شده در اکوایران)
بخش اول
https://t.me/yusefmasoud
*
فقط با یک «تروث»، جنگ تجاری جهانی دونالد ترامپ به یک نبرد تن‌به‌تن میان آمریکا و چین بدل شد. بعدازظهر چهارشنبه، ترامپ اعلام کرد تعرفه‌های سرسام‌آورش بر چین را به 150 درصد افزایش می‌دهد، در حالی که حملات تجاری‌اش علیه تقریباً همه کشورهای دیگر را متوقف میکند. اگرچه بعداً برخی کوشیدند برای این تصمیم منطق‌تراشی کنند، واقعیت این است که ترامپ از طریق دیپلماسی هوشمندانه به این نقطه نرسیده است.
با این حال، ترامپ شاید استراتژی برنده‌ای برای جنگ سرد اقتصادی با پکن پیدا کرده باشد ــ‌مشروط بر اینکه بتواند بر چالش‌های ناشی از تلافی‌جویی چین و غرایز مخرب خودش غلبه کند.
برای سیاست‌گذاران ضد چینی واشنگتن، دو هفتۀ گذشته آشفته و پرتنش بود. در «روز آزادی»، ترامپ چین را با تعرفه‌ها کوبید، اما همزمان متحدانی را هدف قرار داد که آمریکا برای مقابله با پکن به آن‌ها نیاز دارد. سپس ناگهان دیوید فیت، کارمند اصلی شورای امنیت ملی در امور فناوری را به درخواست لورا لوومر، فردی طرفدار نظریه‌های توطئه و وابسته به جنبش دوباره آمریکا را عالی کنید، اخراج کرد. در روزهای بعد، در حالی که ترامپ با بقیۀ جهان یک آتش‌بس ۹۰ روزه اعلام کرد، تنش‌ها و تعرفه‌ها میان آمریکا و چین شدت گرفت.
این ادعا که همۀ این‌ها بخشی از یک نقشه برای تحریک و منزوی‌سازی چین بوده، چندان قابل باور نیست. به نظر می‌رسد ترامپ از آمادگی شی جین‌پینگ برای مقابله‌به‌مثل با تعرفه‌ها غافلگیر شده است ــ‌چراکه پکن تعرفه‌ای تا ۱۲۵٪ بر واردات آمریکا اعمال کرد. ترامپ نیاز به یک راه فرار جهانی داشت، به‌ویژه زمانی که بازار اوراق قرضه و حتی برخی از هوادارانش به این سیاست‌ها واکنش منفی نشان دادند (البته آتش‌بس هم نتوانست جلوی همه خسارات را بگیرد). اما همان‌طور که ناپلئون ترجیح می‌داد فرماندۀ خوش‌شانس داشته باشد تا فرماندۀ خوب، ترامپ نیز اکنون در موقعیت بالقوه سودمندی در برابر پکن قرار گرفته است.
به نوشتۀ، لیزا توبین، پژوهشگر، چین می‌خواهد با «اقتصاد زورگو» بر قرن بیست‌ویکم سلطه پیدا کند. این کشور با استفاده از وسعت بازار خود، توان تولیدی و سیاست‌های تجاری غارتگرانه‌اش در پی اعمال نفوذ قهری بر سراسر جهان است. دولت شی به دنبال تسلط بر صنایع حیاتی است، از کشتی‌سازی تا تولید نیمه‌رساناهای پیشرفته. می‌خواهد وابستگی خود به دیگر کشورها را به حداقل برساند و وابستگی آن‌ها به پکن را به حداکثر.
آمریکا نمی‌تواند اجازه دهد چین در اقتصاد آزاد جهانی نقش تاجرزورگو را ایفا کند. چیزی که ترامپ همواره در درکش مشکل داشته این است که پاسخ به چنین تهدیدی مستلزم یک راهبرد دو‌مسیره است.
مسیر نخست ساختن دیوارهای بلندتر به دور چین است، برای محدود کردن دسترسی این کشور به بازارها، سرمایه و فناوری غرب ــ‌و کاهش وابستگی آمریکا به یک رقیب راهبردی. اما مسیر دوم، نیازمند تعمیق روابط با کشورهای همفکر، به‌ویژه دموکراسی‌های پیشرفته، است تا بدون بازگشت به خودکفایی مطلق، تاب‌آوری ایجاد کرده و در مقیاس جهانی با کارخانۀ جهان رقابت کنند. به‌طور خلاصه، مدل «یک جهان» پس از جنگ سرد باید جای خود را به مدل «دو جهان» برای یک جنگ سرد جدید بدهد.
برخی از مشاوران ترامپ که آگاهی ژئوپولیتیکی بیشتری دارند، از این رویکرد حمایت کرده‌اند. به لطف روند تصادفی جنگ تجاری ترامپ، اکنون فاصلۀ چندانی با این راهبرد نداریم. اما برای تبدیل این وضعیت تصادفی به یک راهبرد بلندمدت، باید از چهار خطر کلیدی عبور کرد. {ادامه در بخش دوم}
https://t.me/yusefmasoud/856
20.04.202518:15
اطلاعات جدید دولت آمریکا دربارۀ کووید
ویدیو کامل را در یوتوب شرق وحشی ببینید:
https://youtu.be/dgQADRKZD9E
به تازگی دولت ایالات متحده وب‌سایت مربوط به اطلاعات کووید 19 را به روز رسانی کرده. در این ویدیو مروری دارم بر اطلاعات جدید و علاوه بر این، دربارۀ بعضی دروغ‌های دیگر حزب کمونیست چین دربارۀ این ویروس، قرنطینه و نحوۀ مدیریت آن صحبت می‌کنم، به ویژه با تکیه بر کتاب «شهری در سکوت مرگبار» که روایتی هولناک از اولین قرنطینه در شهر ووهان است. هر چه که باشد، نباید به روایت دیکتاتورهای کمونیست اعتماد کرد.
*
ویدیو کامل را در یوتوب شرق وحشی ببینید:
https://youtu.be/dgQADRKZD9E
خرید کتاب شهری در سکوت مرگبار:
ایران کتاب | بنوبوک | سی‌بوک
https://t.me/yusefmasoud
ویدیو کامل را در یوتوب شرق وحشی ببینید:
https://youtu.be/dgQADRKZD9E
به تازگی دولت ایالات متحده وب‌سایت مربوط به اطلاعات کووید 19 را به روز رسانی کرده. در این ویدیو مروری دارم بر اطلاعات جدید و علاوه بر این، دربارۀ بعضی دروغ‌های دیگر حزب کمونیست چین دربارۀ این ویروس، قرنطینه و نحوۀ مدیریت آن صحبت می‌کنم، به ویژه با تکیه بر کتاب «شهری در سکوت مرگبار» که روایتی هولناک از اولین قرنطینه در شهر ووهان است. هر چه که باشد، نباید به روایت دیکتاتورهای کمونیست اعتماد کرد.
*
ویدیو کامل را در یوتوب شرق وحشی ببینید:
https://youtu.be/dgQADRKZD9E
خرید کتاب شهری در سکوت مرگبار:
ایران کتاب | بنوبوک | سی‌بوک
https://t.me/yusefmasoud
Кайра бөлүшүлгөн:
Finance & Economics
14.04.202512:35
◽️ ماریو بارگاس یوسا در 89 سالگی درگذشت
مقاله «فرهنگ آزادی» نوشته یوسا را با ترجمه بابک واحدی اینجا بخوانید.
همچنین ببینید: آلبوم تصاور یوسا
◽️@utfinance◽️
مقاله «فرهنگ آزادی» نوشته یوسا را با ترجمه بابک واحدی اینجا بخوانید.
همچنین ببینید: آلبوم تصاور یوسا
◽️@utfinance◽️
06.04.202508:49
آرمان عزیز برگشت 😍
Көрсөтүлдү 1 - 24 ичинде 55
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.