گفت‌وشنود
25.04.202521:27
امام‌جمعه محی‌آباد: به همه واجب است برای جمهوری اسلامی شکرگزاری کنند
مصطفی خجسته، امام‌جمعه محی‌آباد کرمان، گفت: «نعمت هرچه بزرگتر باشد، شکرش باید بیشتر باشد. نظام جمهوری اسلامی ایران و نعمت ولایت از بزرگترین مواهب الهی هستند که شکرگزاری آنها بر همگان واجب است.»
🔹️مخاطبی برای ما نوشته :
برای شما آخوندا که با جمهوری اسلامی از فرش رسیدید به عرش، شکرگزاری حتما واجبه، چون همه چی براتون جوره؛ قدرت، پول، تریبون، مصونیت! ولی برای اون مردمی که جز بدبختی، گرونی، فقر، و یه عالمه فشار چیزی نصیب‌شون نشده، دقیقاً بابت چی باید شکر کنن؟ اینکه نون شب ندارن یا اینکه آینده‌شون دود شده؟ اینجور شکرگزاریا بیشتر شبیه زور گفتنه تا دعوت به ایمان.
نه دین برای مردم گذاشتین نه دنیا، شکر واسه چی؟ وقتی فقط شماها بُردین و مردم باختن!
#حکومت_ایدولوژیک #آخوندیسم #شکرگزاری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
امام‌جمعه محی‌آباد: به همه واجب است برای جمهوری اسلامی شکرگزاری کنند
مصطفی خجسته، امام‌جمعه محی‌آباد کرمان، گفت: «نعمت هرچه بزرگتر باشد، شکرش باید بیشتر باشد. نظام جمهوری اسلامی ایران و نعمت ولایت از بزرگترین مواهب الهی هستند که شکرگزاری آنها بر همگان واجب است.»
🔹️مخاطبی برای ما نوشته :
برای شما آخوندا که با جمهوری اسلامی از فرش رسیدید به عرش، شکرگزاری حتما واجبه، چون همه چی براتون جوره؛ قدرت، پول، تریبون، مصونیت! ولی برای اون مردمی که جز بدبختی، گرونی، فقر، و یه عالمه فشار چیزی نصیب‌شون نشده، دقیقاً بابت چی باید شکر کنن؟ اینکه نون شب ندارن یا اینکه آینده‌شون دود شده؟ اینجور شکرگزاریا بیشتر شبیه زور گفتنه تا دعوت به ایمان.
نه دین برای مردم گذاشتین نه دنیا، شکر واسه چی؟ وقتی فقط شماها بُردین و مردم باختن!
#حکومت_ایدولوژیک #آخوندیسم #شکرگزاری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
25.04.202506:37
الی ويزل (متولد ۱۹۲۸) از بازماندگان هولوکاست، نويسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و برنده جايزه نوبل است.
او در رومانی متولد شده بود و نازی‌ها او را به اردوگاه‌های کار فرستادند. او در کتاب تکان‌دهنده و مشهور خود با عنوان «شب» تجربه‌اش را از آن رخداد هولناک بازگو کرده است.
ويزل در سخنرانی‌اش در سال ۱۹۹۹ با عنوان «مخاطرات بی‌تفاوتی» که در کاخ سفید ايراد شده است از این می‌گوید که بی‌تفاوتی به رنج دیگران از خشم و نفرت هم بدتر است.
- متن بالا برگرفته از سخنرانی الی ویزل است که آموزشکده توانا آن را به فارسی ترجمه کرده است. این لینک را کپی کنید و با استفاده از آن، از تلگرام توانا پی‌دی‌اف کتاب را صورت رایگان دریافت کنید.
https://t.me/Tavaana/1393
#گفتگو_توانا #نفرت_پراکنی #یهود_ستیزی #بی_تفاوتی
@Dialogue1402
الی ويزل (متولد ۱۹۲۸) از بازماندگان هولوکاست، نويسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و برنده جايزه نوبل است.
او در رومانی متولد شده بود و نازی‌ها او را به اردوگاه‌های کار فرستادند. او در کتاب تکان‌دهنده و مشهور خود با عنوان «شب» تجربه‌اش را از آن رخداد هولناک بازگو کرده است.
ويزل در سخنرانی‌اش در سال ۱۹۹۹ با عنوان «مخاطرات بی‌تفاوتی» که در کاخ سفید ايراد شده است از این می‌گوید که بی‌تفاوتی به رنج دیگران از خشم و نفرت هم بدتر است.
- متن بالا برگرفته از سخنرانی الی ویزل است که آموزشکده توانا آن را به فارسی ترجمه کرده است. این لینک را کپی کنید و با استفاده از آن، از تلگرام توانا پی‌دی‌اف کتاب را صورت رایگان دریافت کنید.
https://t.me/Tavaana/1393
#گفتگو_توانا #نفرت_پراکنی #یهود_ستیزی #بی_تفاوتی
@Dialogue1402
23.04.202518:11
صبح پنج‌شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴، فاطمه سلطانی، دختر ۱۸ ساله اهل اسلامشهر، در حالی‌که آماده رفتن به محل کارش بود، با پدری روبه‌رو شد که نه از روی عصبانیت لحظه‌ای، بلکه با نقشه قبلی آمده بود تا او را به قتل برساند. پدر خانواده، که به‌خاطر خشونت‌های مکرر، مادر، پسر و دخترش را از خانه بیرون کرده بود، با شماره‌ای که در اینستاگرام کاری فاطمه دیده بود، تماس ساختگی گرفت و خود را به جای مشتری جا زد. فاطمه، بی‌خبر از نقشه پدر، به محل کار رفت و لحظاتی بعد با ضربه چاقو، تعقیب با ماشین، پرتاب به درون جوی آب و سیزده ضربه دیگر جان باخت.
قوانینی که با تکیه بر فقه سنتی و برداشت‌های تاریخی از متون دینی تدوین شده‌اند، در مواردی چون فرزندکشی یا زن‌کشی، عملاً راه را برای شکل‌گیری نوعی مصونیت قضایی برای خشونت‌ورزان درون خانواده هموار کرده‌اند. ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی، که پدر را از قصاص بابت قتل فرزند معاف می‌کند، نمونه‌ای بارز از چنین قانونی است؛ قانونی که نه از عدالت، بلکه از یک خوانش خاص و محافظه‌کار از فقه تبعیت می‌کند. این نگاه، پدر را به‌عنوان «مالک» جان فرزند تلقی می‌کند و نه شریک برابر در خانواده‌ای انسانی، و در نتیجه، قتل فرزند را نه جنایت کامل بلکه نوعی تخلف شخصی می‌بیند که تنها با دیه جبران‌پذیر است.
حمایت قانون از چنین رویکردهایی، در عمل به نفی حق حیات و امنیت برای قربانیان خشونت خانگی می‌انجامد و به مردانی که در جایگاه پدر یا شوهر هستند، این پیام را می‌دهد که می‌توانند بدون ترس از مجازات‌های جدی، تصمیمی مرگبار بگیرند. این قوانین، نه‌تنها با اصول جهان‌شمول حقوق بشر در تضاد هستند، بلکه با خودِ روح عدالت‌طلب و رحمانی دین نیز بیگانه‌اند. در نظامی که قانون به جای دفاع از جان بی‌دفاع، قاتل را مصون می‌دارد، نه‌تنها عدالت، بلکه کرامت انسانی نیز قربانی می‌شود. فاطمه سلطانی، تنها یکی از هزاران قربانی این بی‌عدالتی ساختاری است.
تصویر از صفحه ایکس آقای معین خزائلی، حقوقدان
#فقه_شیعه #حکومت_فقهی #فرزندکشی #زن_کشی #خشونت_خانگی #نقد_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
صبح پنج‌شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴، فاطمه سلطانی، دختر ۱۸ ساله اهل اسلامشهر، در حالی‌که آماده رفتن به محل کارش بود، با پدری روبه‌رو شد که نه از روی عصبانیت لحظه‌ای، بلکه با نقشه قبلی آمده بود تا او را به قتل برساند. پدر خانواده، که به‌خاطر خشونت‌های مکرر، مادر، پسر و دخترش را از خانه بیرون کرده بود، با شماره‌ای که در اینستاگرام کاری فاطمه دیده بود، تماس ساختگی گرفت و خود را به جای مشتری جا زد. فاطمه، بی‌خبر از نقشه پدر، به محل کار رفت و لحظاتی بعد با ضربه چاقو، تعقیب با ماشین، پرتاب به درون جوی آب و سیزده ضربه دیگر جان باخت.
قوانینی که با تکیه بر فقه سنتی و برداشت‌های تاریخی از متون دینی تدوین شده‌اند، در مواردی چون فرزندکشی یا زن‌کشی، عملاً راه را برای شکل‌گیری نوعی مصونیت قضایی برای خشونت‌ورزان درون خانواده هموار کرده‌اند. ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی، که پدر را از قصاص بابت قتل فرزند معاف می‌کند، نمونه‌ای بارز از چنین قانونی است؛ قانونی که نه از عدالت، بلکه از یک خوانش خاص و محافظه‌کار از فقه تبعیت می‌کند. این نگاه، پدر را به‌عنوان «مالک» جان فرزند تلقی می‌کند و نه شریک برابر در خانواده‌ای انسانی، و در نتیجه، قتل فرزند را نه جنایت کامل بلکه نوعی تخلف شخصی می‌بیند که تنها با دیه جبران‌پذیر است.
حمایت قانون از چنین رویکردهایی، در عمل به نفی حق حیات و امنیت برای قربانیان خشونت خانگی می‌انجامد و به مردانی که در جایگاه پدر یا شوهر هستند، این پیام را می‌دهد که می‌توانند بدون ترس از مجازات‌های جدی، تصمیمی مرگبار بگیرند. این قوانین، نه‌تنها با اصول جهان‌شمول حقوق بشر در تضاد هستند، بلکه با خودِ روح عدالت‌طلب و رحمانی دین نیز بیگانه‌اند. در نظامی که قانون به جای دفاع از جان بی‌دفاع، قاتل را مصون می‌دارد، نه‌تنها عدالت، بلکه کرامت انسانی نیز قربانی می‌شود. فاطمه سلطانی، تنها یکی از هزاران قربانی این بی‌عدالتی ساختاری است.
تصویر از صفحه ایکس آقای معین خزائلی، حقوقدان
#فقه_شیعه #حکومت_فقهی #فرزندکشی #زن_کشی #خشونت_خانگی #نقد_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
22.04.202517:39
کاملیا سجادیان، مادر جاویدنام محمد حسن ترکمان، جانباخته خیزش سراسری مردم ایران، متن زیر و این ویدئو انتقادی نسبت به سیاست‌های حاکمان جمهوری اسلامی را در حساب کاربری خود در اینستاگرم منتشر کرد.
دین پوشش و حربه ای ست برای جنایت های سیاست مداران تا در لوای دین و حاکمیتی مذهبی،، به تمام کثافت کاری شان، جامه ی عمل بپوشانند، و با استفاده از تبصره‌های دینی، سیاست های خود خواهانه و منفعت طلبانه ی شان را برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود شرعی و قانونی جلوه دهند، و اما جوامع خرافه پرستی که کور کورانه، فقط از حاکمان فاسد دینی، تقلید میکنند، این راه را برای حاکمیتی دروغین باز کرده و اجازه میدهند تا فاسدان در قالب دین، بر آنها ظلم و ستم کرده و بنام دیانت و مذهب، سیاست پیشه کنند، که به نظر من دین و سیاست کاملا از هم جدا بوده و هیچ گونه سنخیت و نقطه ی مشترکی با هم ندارند، پس ! دین از سیاست جداست .
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#محمدحسن_ترکمان #کاملیا_سجادیان #سکولاریسم #نقد_دین ##تفکر_انتقادی #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
کاملیا سجادیان، مادر جاویدنام محمد حسن ترکمان، جانباخته خیزش سراسری مردم ایران، متن زیر و این ویدئو انتقادی نسبت به سیاست‌های حاکمان جمهوری اسلامی را در حساب کاربری خود در اینستاگرم منتشر کرد.
دین پوشش و حربه ای ست برای جنایت های سیاست مداران تا در لوای دین و حاکمیتی مذهبی،، به تمام کثافت کاری شان، جامه ی عمل بپوشانند، و با استفاده از تبصره‌های دینی، سیاست های خود خواهانه و منفعت طلبانه ی شان را برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود شرعی و قانونی جلوه دهند، و اما جوامع خرافه پرستی که کور کورانه، فقط از حاکمان فاسد دینی، تقلید میکنند، این راه را برای حاکمیتی دروغین باز کرده و اجازه میدهند تا فاسدان در قالب دین، بر آنها ظلم و ستم کرده و بنام دیانت و مذهب، سیاست پیشه کنند، که به نظر من دین و سیاست کاملا از هم جدا بوده و هیچ گونه سنخیت و نقطه ی مشترکی با هم ندارند، پس ! دین از سیاست جداست .
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#محمدحسن_ترکمان #کاملیا_سجادیان #سکولاریسم #نقد_دین ##تفکر_انتقادی #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
21.04.202514:00
ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به "سعدی"، شاعر بزرگ قرن هفتم هجری، یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ادب فارسی است که آثارش نه تنها به زیبایی‌های زبان و بلاغت آراسته‌اند، بلکه حامل پیام‌هایی ژرف درباره انسانیت، اخلاق، و همزیستی مسالمت‌آمیز نیز هستند.
در روز اول اردیبهشت، که به نام روز سعدی نام‌گذاری شده است، فرصت مناسبی‌ست تا به آموزه‌های انسانی او بازگردیم؛ آموزه‌هایی که در دنیای پرآشوب امروز بیش از هر زمان دیگری به آنها نیاز داریم. شعر معروف «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» نمونه‌ای است از نگاه جهان‌شمول سعدی به کرامت انسانی و همدلی میان آدمیان، بی‌توجه به نژاد، دین یا سرزمین.
سعدی با تأکید بر پیوند مشترک آدمیان و لزوم توجه به درد و رنج دیگری، نوعی اخلاق جهانی و رواداری فرهنگی را مطرح می‌کند که امروزه در متون حقوق بشری نیز بازتاب یافته است.
سعدی به ما یاد می‌دهد که گفت‌وگو، مدارا، و احترام متقابل، بنیان یک جامعه انسانی واقعی‌اند. یاد او، در این روز و همیشه، چراغی‌ست برای راه آینده.
#سعدی #روز_سعدی #رواداری #اخلاق #همدلی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به "سعدی"، شاعر بزرگ قرن هفتم هجری، یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ادب فارسی است که آثارش نه تنها به زیبایی‌های زبان و بلاغت آراسته‌اند، بلکه حامل پیام‌هایی ژرف درباره انسانیت، اخلاق، و همزیستی مسالمت‌آمیز نیز هستند.
در روز اول اردیبهشت، که به نام روز سعدی نام‌گذاری شده است، فرصت مناسبی‌ست تا به آموزه‌های انسانی او بازگردیم؛ آموزه‌هایی که در دنیای پرآشوب امروز بیش از هر زمان دیگری به آنها نیاز داریم. شعر معروف «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» نمونه‌ای است از نگاه جهان‌شمول سعدی به کرامت انسانی و همدلی میان آدمیان، بی‌توجه به نژاد، دین یا سرزمین.
سعدی با تأکید بر پیوند مشترک آدمیان و لزوم توجه به درد و رنج دیگری، نوعی اخلاق جهانی و رواداری فرهنگی را مطرح می‌کند که امروزه در متون حقوق بشری نیز بازتاب یافته است.
سعدی به ما یاد می‌دهد که گفت‌وگو، مدارا، و احترام متقابل، بنیان یک جامعه انسانی واقعی‌اند. یاد او، در این روز و همیشه، چراغی‌ست برای راه آینده.
#سعدی #روز_سعدی #رواداری #اخلاق #همدلی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
20.04.202505:38
نقد دکتر حسن باقری‌نیا بر مبانی فکری استبداد دینی: «حقایق ازلی بهانه‌ی حذف آزادی»
در این ویدبو، دکتر حسن باقری‌نیا، تحلیل‌گر اجتماعی، با اشاره به برخی از استدلال‌های رایج مدافعان استبداد دینی، به نقد ریشه‌های فلسفی این دیدگاه می‌پردازد.
باقری‌نیا با طرح نمونه‌هایی از این استدلال‌ها—مانند اینکه «حجاب حکم خداست و نمی‌توان درباره‌اش گفت‌وگو کرد» یا «قطع دست دزد در قرآن آمده و باید اجرا شود»—توضیح می‌دهد که مدافعان چنین نگاهی، همه امور را به امر قدسی و غیرقابل تغییر پیوند می‌زنند و از این طریق، امکان توافق انسانی و تجربه دموکراتیک را نفی میکنند.
او این شیوه اندیشیدن را برگرفته از سنت فلسفی افلاطون می‌داند؛ جایی که «عالم مثُل» به‌عنوان منشأ حقیقت مطلق تعریف می‌شود و «فیلسوف حاکم» کسی است که به این حقیقت برتر دست یافته و مشروعیت دارد که آن را بر دیگران تحمیل کند.
باقری‌نیا خاطرنشان می‌کند که بسیاری از فیلسوفان مسلمان، از جمله فارابی و ابن‌سینا، همین الگو را اقتباس کرده و با آیات قرآنی ترکیب کرده‌اند تا مدلی از حکمرانی مبتنی بر حقیقتی ازلی ارائه دهند. به گفته او، این مدل فکری امروز پاسخ‌گوی نیازهای جامعه انسانی نیست.
وی در ادامه به فلسفه‌های نوین‌تری چون پراگماتیسم اشاره کرده و می‌گوید در چنین نگاهی، هیچ حقیقت مطلق و پیشینی وجود ندارد که بتوان آن را مبنای اجبار یا تحمیل بر دیگران قرار داد. در فلسفه پراگماتیستی، حقیقت در بستر تجربه، گفت‌وگو و کنش اجتماعی شکل می‌گیرد، نه در انحصار فرد یا گروه خاصی.
باقری‌نیا تأکید می‌کند که در آینده ایران، نظامی دموکراتیک و مبتنی بر حقوق بشر باید جایگزین نظام مبتنی بر ایدئولوژی و تحمیل دینی شود؛ نظامی که به جای رساندن شهروندان به بهشت موهومی، به زندگی زمینی آنها احترام بگذارد.
او سخنان خود را با بیتی از عمر خیام به پایان می‌برد؛ اشاره‌ای به فروتنی در برابر حقیقت و تردید در برابر مدعیان یقین:
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می‌ترسم از آن‌که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران! راه نه آن است و نه این
#استبداد_دینی #حسن_باقری_نیا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در این ویدبو، دکتر حسن باقری‌نیا، تحلیل‌گر اجتماعی، با اشاره به برخی از استدلال‌های رایج مدافعان استبداد دینی، به نقد ریشه‌های فلسفی این دیدگاه می‌پردازد.
باقری‌نیا با طرح نمونه‌هایی از این استدلال‌ها—مانند اینکه «حجاب حکم خداست و نمی‌توان درباره‌اش گفت‌وگو کرد» یا «قطع دست دزد در قرآن آمده و باید اجرا شود»—توضیح می‌دهد که مدافعان چنین نگاهی، همه امور را به امر قدسی و غیرقابل تغییر پیوند می‌زنند و از این طریق، امکان توافق انسانی و تجربه دموکراتیک را نفی میکنند.
او این شیوه اندیشیدن را برگرفته از سنت فلسفی افلاطون می‌داند؛ جایی که «عالم مثُل» به‌عنوان منشأ حقیقت مطلق تعریف می‌شود و «فیلسوف حاکم» کسی است که به این حقیقت برتر دست یافته و مشروعیت دارد که آن را بر دیگران تحمیل کند.
باقری‌نیا خاطرنشان می‌کند که بسیاری از فیلسوفان مسلمان، از جمله فارابی و ابن‌سینا، همین الگو را اقتباس کرده و با آیات قرآنی ترکیب کرده‌اند تا مدلی از حکمرانی مبتنی بر حقیقتی ازلی ارائه دهند. به گفته او، این مدل فکری امروز پاسخ‌گوی نیازهای جامعه انسانی نیست.
وی در ادامه به فلسفه‌های نوین‌تری چون پراگماتیسم اشاره کرده و می‌گوید در چنین نگاهی، هیچ حقیقت مطلق و پیشینی وجود ندارد که بتوان آن را مبنای اجبار یا تحمیل بر دیگران قرار داد. در فلسفه پراگماتیستی، حقیقت در بستر تجربه، گفت‌وگو و کنش اجتماعی شکل می‌گیرد، نه در انحصار فرد یا گروه خاصی.
باقری‌نیا تأکید می‌کند که در آینده ایران، نظامی دموکراتیک و مبتنی بر حقوق بشر باید جایگزین نظام مبتنی بر ایدئولوژی و تحمیل دینی شود؛ نظامی که به جای رساندن شهروندان به بهشت موهومی، به زندگی زمینی آنها احترام بگذارد.
او سخنان خود را با بیتی از عمر خیام به پایان می‌برد؛ اشاره‌ای به فروتنی در برابر حقیقت و تردید در برابر مدعیان یقین:
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می‌ترسم از آن‌که بانگ آید روزی
ای بی‌خبران! راه نه آن است و نه این
#استبداد_دینی #حسن_باقری_نیا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
25.04.202517:29
چهارمین دوره فستیوال موسیقی و فرهنگ «کوچه» در بوشهر آغاز شد؛ بدون مجوز اجرا در سطح شهر و بافت قدیم، زیر سایه‌ی فشار و مخالفت امامان جمعه، ابتدا لغو و سپس با مجوز برگزاری محدود.
اما مردم راه خودشان را می‌روند.
با وجود همه‌ی ممنوعیت‌ها، صدای موسیقی پیچید، پایکوبی جان گرفت، و ویدئوهای رقص و شادی در کوچه‌های بوشهر، فضای مجازی را پر خواهد کرد.
فرهنگ، ممنوع نمی‌شود. شادی، توقیف‌پذیر نیست.
#فستیوال_کوچه #بوشهر #موسیقی #رقص #فرهنگ_مردمی #شادی_حق_ماست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
چهارمین دوره فستیوال موسیقی و فرهنگ «کوچه» در بوشهر آغاز شد؛ بدون مجوز اجرا در سطح شهر و بافت قدیم، زیر سایه‌ی فشار و مخالفت امامان جمعه، ابتدا لغو و سپس با مجوز برگزاری محدود.
اما مردم راه خودشان را می‌روند.
با وجود همه‌ی ممنوعیت‌ها، صدای موسیقی پیچید، پایکوبی جان گرفت، و ویدئوهای رقص و شادی در کوچه‌های بوشهر، فضای مجازی را پر خواهد کرد.
فرهنگ، ممنوع نمی‌شود. شادی، توقیف‌پذیر نیست.
#فستیوال_کوچه #بوشهر #موسیقی #رقص #فرهنگ_مردمی #شادی_حق_ماست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
24.04.202519:10
پخش شعر توهین‌آمیز علیه خلیفه اول مسلمانان اهل سنت در برنامه "سیمای خانواده" شبکه یک، بار دیگر چهره واقعی و ریشه‌دار تبعیض‌های عقیدتی در ساختار جمهوری اسلامی را آشکار کرد. اینکه صداوسیما با عزل دو مدیر و ارجاع چند نفر به دستگاه قضایی سعی در پاک کردن صورت مسأله دارد، چیزی جز یک اقدام نمایشی برای انحراف افکار عمومی نیست؛ آن هم در برهه‌ای که جمهوری اسلامی زیر سایه سنگین بحران‌های متعددی از جمله بحران مشروعیت، تنش‌های سیاسی داخلی، و خطر حمله نظامی در پی برنامه هسته‌ای‌اش به شدت دست‌و‌پا می‌زند.
واقعیت این است که نظام، در همین روزها به شکلی تحقیرآمیز مشغول چانه‌زنی و مذاکره مستقیم با آمریکاست، همان کشوری که دهه‌هاست از سوی رهبر جمهوری اسلامی "شیطان بزرگ" نامیده می‌شود و مذاکره با آن، "خط قرمز" نظام خوانده می‌شد. اما اکنون، برای بقا، همه چیز قابل معامله شده؛ از اصول ادعایی گرفته تا حیثیت. و باید در نظر داشت که مذاکره و چرخش سیستماتیک، فشارهای شدیدی از سوی افکار عمومی را اعمال کرده، در چنین فضایی، یک "بحران تقلبی" مثل ماجرای توهین در تلویزیون، ابزار مناسبی برای تغییر موضوع افکار عمومی از مسائل اصلی به حواشی قابل کنترل است.
اما توهین به اهل سنت در جمهوری اسلامی نه اتفاقی است، نه استثنایی. این توهین‌ها، بخشی از سیاست رسمی و ساختاری شده‌ی تبعیض علیه میلیون‌ها ایرانی اهل سنت است. اگر برخورد با توهین جدی بود، چرا صدها مورد از این قبیل توهین‌ها در هیئت‌های مذهبی، شبکه‌های اجتماعی نزدیک به حکومت، و حتی در کتاب‌های درسی، بدون هیچ برخوردی تکرار می‌شوند؟ چرا زندانیان سیاسی و عقیدتی اهل سنت، در مراحل بازجویی با توهین‌های فرقه‌ای مواجه می‌شوند؟ چرا هیچ کدام از آن مأموران امنیتی که به مقدسات اهل سنت ناسزا می‌گویند، عزل و معرفی نمی‌شوند؟
همین حالا، آمار زندانیان اهل سنت به‌ویژه در استان‌هایی مثل کردستان، بلوچستان و خوزستان، بسیار بالاست. بسیاری از آنها به‌دلیل عقاید دینی یا فعالیت‌های مدنی محبوس‌اند و در طول بازداشت، نه‌تنها از حقوق اولیه برخوردار نیستند، بلکه به باورهایشان اهانت می‌شود. آیا اخراج دو مدیر تلویزیون در برابر این حجم از ستم، معنا دارد؟ یا تنها پوششی برای ادامه همان تبعیض است، با ظاهری آراسته و موقتی؟
جمهوری اسلامی سال‌هاست که با دوگانه‌ی "امت واحده" و "تبعیض مقدس" بازی می‌کند. از یک‌سو از وحدت اسلامی دم می‌زند و از سوی دیگر، عملاً اهل سنت را از بسیاری حقوق اجتماعی و سیاسی محروم کرده است. اهل سنت در ایران نه حق دارند مسجدی در پایتخت داشته باشند، نه اجازه دارند در بسیاری از مناصب حکومتی حضور یابند، نه حتی آزادند عقایدشان را در مدارس و رسانه‌ها بازتاب دهند. این سطح از تبعیض را با عزل دو مدیر جبران نمی‌توان کرد.
ماجرا روشن است: آنچه دیدیم نه برخورد با توهین، بلکه یک شوی رسانه‌ای بود. پروپاگاندایی برای فرار از پاسخگویی به سال‌ها تحقیر و تبعیض. اما مردم، به‌ویژه اهل سنت ایران، این بازی را بهتر از هر زمان می‌شناسند. مسئله‌ای که باید ترمیم شود، نه چهره‌ی رسانه، که قلب پوسیده‌ی سیاست تبعیض‌گراست.
#حکومت_ایدئولوژیک #اهل_سنت #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
واقعیت این است که نظام، در همین روزها به شکلی تحقیرآمیز مشغول چانه‌زنی و مذاکره مستقیم با آمریکاست، همان کشوری که دهه‌هاست از سوی رهبر جمهوری اسلامی "شیطان بزرگ" نامیده می‌شود و مذاکره با آن، "خط قرمز" نظام خوانده می‌شد. اما اکنون، برای بقا، همه چیز قابل معامله شده؛ از اصول ادعایی گرفته تا حیثیت. و باید در نظر داشت که مذاکره و چرخش سیستماتیک، فشارهای شدیدی از سوی افکار عمومی را اعمال کرده، در چنین فضایی، یک "بحران تقلبی" مثل ماجرای توهین در تلویزیون، ابزار مناسبی برای تغییر موضوع افکار عمومی از مسائل اصلی به حواشی قابل کنترل است.
اما توهین به اهل سنت در جمهوری اسلامی نه اتفاقی است، نه استثنایی. این توهین‌ها، بخشی از سیاست رسمی و ساختاری شده‌ی تبعیض علیه میلیون‌ها ایرانی اهل سنت است. اگر برخورد با توهین جدی بود، چرا صدها مورد از این قبیل توهین‌ها در هیئت‌های مذهبی، شبکه‌های اجتماعی نزدیک به حکومت، و حتی در کتاب‌های درسی، بدون هیچ برخوردی تکرار می‌شوند؟ چرا زندانیان سیاسی و عقیدتی اهل سنت، در مراحل بازجویی با توهین‌های فرقه‌ای مواجه می‌شوند؟ چرا هیچ کدام از آن مأموران امنیتی که به مقدسات اهل سنت ناسزا می‌گویند، عزل و معرفی نمی‌شوند؟
همین حالا، آمار زندانیان اهل سنت به‌ویژه در استان‌هایی مثل کردستان، بلوچستان و خوزستان، بسیار بالاست. بسیاری از آنها به‌دلیل عقاید دینی یا فعالیت‌های مدنی محبوس‌اند و در طول بازداشت، نه‌تنها از حقوق اولیه برخوردار نیستند، بلکه به باورهایشان اهانت می‌شود. آیا اخراج دو مدیر تلویزیون در برابر این حجم از ستم، معنا دارد؟ یا تنها پوششی برای ادامه همان تبعیض است، با ظاهری آراسته و موقتی؟
جمهوری اسلامی سال‌هاست که با دوگانه‌ی "امت واحده" و "تبعیض مقدس" بازی می‌کند. از یک‌سو از وحدت اسلامی دم می‌زند و از سوی دیگر، عملاً اهل سنت را از بسیاری حقوق اجتماعی و سیاسی محروم کرده است. اهل سنت در ایران نه حق دارند مسجدی در پایتخت داشته باشند، نه اجازه دارند در بسیاری از مناصب حکومتی حضور یابند، نه حتی آزادند عقایدشان را در مدارس و رسانه‌ها بازتاب دهند. این سطح از تبعیض را با عزل دو مدیر جبران نمی‌توان کرد.
ماجرا روشن است: آنچه دیدیم نه برخورد با توهین، بلکه یک شوی رسانه‌ای بود. پروپاگاندایی برای فرار از پاسخگویی به سال‌ها تحقیر و تبعیض. اما مردم، به‌ویژه اهل سنت ایران، این بازی را بهتر از هر زمان می‌شناسند. مسئله‌ای که باید ترمیم شود، نه چهره‌ی رسانه، که قلب پوسیده‌ی سیاست تبعیض‌گراست.
#حکومت_ایدئولوژیک #اهل_سنت #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
23.04.202514:29
مرتضی صدوقی مازندرانی، مدرس حوزه علمیه، با تاکید بر تبلیغ حجاب اجباری گفت: «در این زمان و در این شهر، وجود بانوان باحجاب مایه افتخار است.»
او تاکید کرد: «ممکن است برخی به دلیل دیدن اسلام در وجود شما، به شما توهین کنند، اما این نشان‌دهنده تاثیرگذاری حجاب در تذکر دادن به دیگران است.»
این روحانی حامی حکومت افزود: «بانوان طلبه باید با رفتار و حجاب خود، نمونه‌ای از ارزش‌های اسلامی باشند و در شرایط کنونی، تبلیغ حجاب برای بانوان اهمیت ویژه‌ای دارد.»
✅️یکی از همراهان برای ما نوشته:
آقای صدوقی! مردم از دیدن «اسلام در وجود ما» به خشم نمی‌آیند، از دیدن دروغ، ریا، فساد، و سرکوب آزادی‌ها به اسم دین به خشم می‌آیند. آنچه مردم را از دین گریزان کرده، دخالت‌های بی‌پایان و تحمیل‌های زورگویانه‌ای‌ست که به اسم دین بر زندگی‌شان سایه انداخته. مردم وقتی می‌بینند کسانی که دم از ارزش‌های اسلامی می‌زنند، در عمل غرق در رانت و فسادند، دیگر گوش‌شان بدهکار موعظه‌ها و شعارهای دینی نیست. شما حجاب را ابزار تبلیغ می‌دانید، اما مردم آن را نماد اجبار و سرکوب می‌بینند. وقتی ظلم را با عبارات قدسی توجیه می‌کنید، نه تنها از دین دفاع نکرده‌اید، بلکه آن را به ابزاری برای حفظ قدرت و تحمیل اراده تبدیل کرده‌اید.
دین را بهانه نکن، مشکل ما با ظلم است!
#دین #دین_گریزی #نقد_دینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
مرتضی صدوقی مازندرانی، مدرس حوزه علمیه، با تاکید بر تبلیغ حجاب اجباری گفت: «در این زمان و در این شهر، وجود بانوان باحجاب مایه افتخار است.»
او تاکید کرد: «ممکن است برخی به دلیل دیدن اسلام در وجود شما، به شما توهین کنند، اما این نشان‌دهنده تاثیرگذاری حجاب در تذکر دادن به دیگران است.»
این روحانی حامی حکومت افزود: «بانوان طلبه باید با رفتار و حجاب خود، نمونه‌ای از ارزش‌های اسلامی باشند و در شرایط کنونی، تبلیغ حجاب برای بانوان اهمیت ویژه‌ای دارد.»
✅️یکی از همراهان برای ما نوشته:
آقای صدوقی! مردم از دیدن «اسلام در وجود ما» به خشم نمی‌آیند، از دیدن دروغ، ریا، فساد، و سرکوب آزادی‌ها به اسم دین به خشم می‌آیند. آنچه مردم را از دین گریزان کرده، دخالت‌های بی‌پایان و تحمیل‌های زورگویانه‌ای‌ست که به اسم دین بر زندگی‌شان سایه انداخته. مردم وقتی می‌بینند کسانی که دم از ارزش‌های اسلامی می‌زنند، در عمل غرق در رانت و فسادند، دیگر گوش‌شان بدهکار موعظه‌ها و شعارهای دینی نیست. شما حجاب را ابزار تبلیغ می‌دانید، اما مردم آن را نماد اجبار و سرکوب می‌بینند. وقتی ظلم را با عبارات قدسی توجیه می‌کنید، نه تنها از دین دفاع نکرده‌اید، بلکه آن را به ابزاری برای حفظ قدرت و تحمیل اراده تبدیل کرده‌اید.
دین را بهانه نکن، مشکل ما با ظلم است!
#دین #دین_گریزی #نقد_دینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
22.04.202514:01
ورق بزنید
عبدالله حاجی‌صادقی، نماینده خامنه‌ای در سپاه پاسداران گفت: «مساجد نباید به فضاهای سکولار تبدیل شوند، بلکه باید عبادت، سیاست، معرفت و روحیه جهادی را در خود جمع کنند.»
او اضافه کرد: «دشمن پس از ناکامی در تصرف اهداف نظامی، اکنون به دنبال تغییر باورها و گرایش‌های مردم است.»
پاسخ برخی مخاطبان گفت‌وشنود در کامنت‌ها خواندنی و قابل تامل است که با شما به اشتراک می‌گذاریم.
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#حکومت_ایدئولوژیک #سکولاریسم #مسجد #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ورق بزنید
عبدالله حاجی‌صادقی، نماینده خامنه‌ای در سپاه پاسداران گفت: «مساجد نباید به فضاهای سکولار تبدیل شوند، بلکه باید عبادت، سیاست، معرفت و روحیه جهادی را در خود جمع کنند.»
او اضافه کرد: «دشمن پس از ناکامی در تصرف اهداف نظامی، اکنون به دنبال تغییر باورها و گرایش‌های مردم است.»
پاسخ برخی مخاطبان گفت‌وشنود در کامنت‌ها خواندنی و قابل تامل است که با شما به اشتراک می‌گذاریم.
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#حکومت_ایدئولوژیک #سکولاریسم #مسجد #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
21.04.202509:10
پاپ فرانسیس، رهبر نوگرای کاتولیک‌های جهان در ۸۸ سالگی درگذشت.
پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان، در سن ۸۸ سالگی در واتیکان درگذشت. او که نام اصلی‌اش «خورخه ماریو برگولیو» بود، در ۱۷ دسامبر ۱۹۳۶ در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، به دنیا آمد. خانواده‌اش از مهاجران ایتالیایی بودند که به آرژانتین نقل مکان کرده بودند.
پاپ که برخی او را «هیپی‌ترین رهبر مذهبی جهان» و «لیبرال‌ترین پاپ تاریخ» می‌خواندند در آمریکای لاتین بزرگ شد و اولین «پاپ غیراروپایی» واتیکان محسوب می‌شد. به چند زبان زنده دنیا یا صحبت می کرد یا با آنها آشنا بود. تحصیل‌کرده رشته شیمی و سپس الهیات بود.
پاپ فرانسیس در سال ۱۹۵۸ به جامعه «یسوعی» که خود را سربازان سپاه دیانت می‌خواندند پیوست و در سال ۱۹۶۹ به مقام کشیشی رسید. او در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان سراسقف بوئنوس آیرس منصوب شد و در سال ۲۰۰۱ توسط پاپ ژان پل دوم به مقام کاردینالی نائل آمد. در ۱۳ مارس ۲۰۱۳، پس از کناره‌گیری پاپ بندیکت شانزدهم، به‌عنوان پاپ انتخاب شد و نام فرانسیس را برای خود برگزید.
#پاپ_فرانسیس #پاپ #واتیکان #کاتولیک #مسیحی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پاپ فرانسیس، رهبر نوگرای کاتولیک‌های جهان در ۸۸ سالگی درگذشت.
پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان، در سن ۸۸ سالگی در واتیکان درگذشت. او که نام اصلی‌اش «خورخه ماریو برگولیو» بود، در ۱۷ دسامبر ۱۹۳۶ در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، به دنیا آمد. خانواده‌اش از مهاجران ایتالیایی بودند که به آرژانتین نقل مکان کرده بودند.
پاپ که برخی او را «هیپی‌ترین رهبر مذهبی جهان» و «لیبرال‌ترین پاپ تاریخ» می‌خواندند در آمریکای لاتین بزرگ شد و اولین «پاپ غیراروپایی» واتیکان محسوب می‌شد. به چند زبان زنده دنیا یا صحبت می کرد یا با آنها آشنا بود. تحصیل‌کرده رشته شیمی و سپس الهیات بود.
پاپ فرانسیس در سال ۱۹۵۸ به جامعه «یسوعی» که خود را سربازان سپاه دیانت می‌خواندند پیوست و در سال ۱۹۶۹ به مقام کشیشی رسید. او در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان سراسقف بوئنوس آیرس منصوب شد و در سال ۲۰۰۱ توسط پاپ ژان پل دوم به مقام کاردینالی نائل آمد. در ۱۳ مارس ۲۰۱۳، پس از کناره‌گیری پاپ بندیکت شانزدهم، به‌عنوان پاپ انتخاب شد و نام فرانسیس را برای خود برگزید.
#پاپ_فرانسیس #پاپ #واتیکان #کاتولیک #مسیحی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
19.04.202521:36
«باخت ندهید!»
چرا بعضی هرگز اشکالات و اشتباهات خود را نمی‌پذیرند؟
پذیرش شکست، اشتباه، یا خطا، نشانه کم‌عقلی افراد نیست! انسان یا جامعه‌ای که شخصیت سالم و بالغی دارند نه تنها با درک و فهم اشتباهات و خطاهای خود مشکلی ندارند، بلکه به دنبال کشف شکست‌ها و اشکالات خود هستند تا با اصلاح آنها به سوی رشد و بهبود گام بردارند.
اما به نظر می‌رسد بعضی از افراد یا گروه‌ها هرگز نمی‌خواهند اشتباهات و کاستی‌ها یا شکست‌های خود را بپذیرند. این خصوصیت در هنگام گفت‌وشنود با این افراد یا گروه‌ها نمایان می‌شود: آنها همواره و در هر شرایطی ادعا میکنند پیروز شده‌اند! آنها از دید خودشان همواره در سمت درست و برنده‌ی تاریخ بوده‌اند.
این دیدگاه سطحی، با مفهوم ایمان و «تقدس» در گفتمان دینی مطابقت دارد: افراد دین‌باور به امور «قدسی» باور دارند، یعنی چیزهایی که شکست یا اشتباه یا خطا در ساحت آن وارد نیست. در نتیجه پیروان این ادیان، امور دینی یا سیاست دینی خود را نیز مقدس و عاری از خطا و شکست فرض میکنند. این افراد در یک گفت‌وشنود همواره خود را برنده و پیروز تصور میکنند و هرگز منصفانه به خطاها و اعمال غیراخلاقی خود اذعان نمی‌کنند.
مسئله فقط این نیست که این افراد می‌خواهند در بحث و گفت‌وگو «برنده» باشند، آنها واقعا درون ذهن خود تصور میکنند که همیشه برنده و پیروز بوده، هستند و خواهندبود.
اما رشد عقلی و اخلاقی نیازمند انصاف و در نتیجه پذیرش اشتباهات گذشته است. چندسال پیش گروهی از معترضان ایران شعار دادند «ما اشتباه کردیم که انقلاب کردیم». شعاری که نشان از رشد و بلوغ جامعه ایران است.
#برد #باخت #شیعه_گری #قدسی_سازی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
«باخت ندهید!»
چرا بعضی هرگز اشکالات و اشتباهات خود را نمی‌پذیرند؟
پذیرش شکست، اشتباه، یا خطا، نشانه کم‌عقلی افراد نیست! انسان یا جامعه‌ای که شخصیت سالم و بالغی دارند نه تنها با درک و فهم اشتباهات و خطاهای خود مشکلی ندارند، بلکه به دنبال کشف شکست‌ها و اشکالات خود هستند تا با اصلاح آنها به سوی رشد و بهبود گام بردارند.
اما به نظر می‌رسد بعضی از افراد یا گروه‌ها هرگز نمی‌خواهند اشتباهات و کاستی‌ها یا شکست‌های خود را بپذیرند. این خصوصیت در هنگام گفت‌وشنود با این افراد یا گروه‌ها نمایان می‌شود: آنها همواره و در هر شرایطی ادعا میکنند پیروز شده‌اند! آنها از دید خودشان همواره در سمت درست و برنده‌ی تاریخ بوده‌اند.
این دیدگاه سطحی، با مفهوم ایمان و «تقدس» در گفتمان دینی مطابقت دارد: افراد دین‌باور به امور «قدسی» باور دارند، یعنی چیزهایی که شکست یا اشتباه یا خطا در ساحت آن وارد نیست. در نتیجه پیروان این ادیان، امور دینی یا سیاست دینی خود را نیز مقدس و عاری از خطا و شکست فرض میکنند. این افراد در یک گفت‌وشنود همواره خود را برنده و پیروز تصور میکنند و هرگز منصفانه به خطاها و اعمال غیراخلاقی خود اذعان نمی‌کنند.
مسئله فقط این نیست که این افراد می‌خواهند در بحث و گفت‌وگو «برنده» باشند، آنها واقعا درون ذهن خود تصور میکنند که همیشه برنده و پیروز بوده، هستند و خواهندبود.
اما رشد عقلی و اخلاقی نیازمند انصاف و در نتیجه پذیرش اشتباهات گذشته است. چندسال پیش گروهی از معترضان ایران شعار دادند «ما اشتباه کردیم که انقلاب کردیم». شعاری که نشان از رشد و بلوغ جامعه ایران است.
#برد #باخت #شیعه_گری #قدسی_سازی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Кайра бөлүшүлгөн:
گفت‌وشنود
25.04.202516:14
عبدالحسین سرداری، دیپلمات ایرانی بود که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان سرکنسول ایران در پاریس خدمت می کرد.
او به خاطر تلاش‌هایش برای نجات یهودیان از هولوکاست معروف است؛ زمانی که نازی‌ها فرانسه را اشغال کردند و شروع به اجرای سیاست‌های ضد یهود کردند، سرداری برای حفاظت از یهودیان مقیم این کشور اقدام کرد.
ایران مورد تهاجم متفقین قرار گرفت و دولت مرکزی، دستور بازگشت به سرداری داد؛ اما او حتی پس از دریافت این دستور، به کار خود ادامه داد و از موقعیت خود برای صدور گذرنامه و گواهی هویت برای یهودیان استفاده کرد و آنها را به دروغ به عنوان شهروند ایران و به لحاظ نژادی، ایرانی معرفی نمود!
داستان عبدالحسین سرداری سال‌ها بعد برملا شد و او اکنون به عنوان قهرمانی شناخته می‌شود که امنیت خود را برای محافظت از دیگران در دوره‌ای تاریک از تاریخ به خطر انداخته است. اقدامات او یادآور اهمیت شفقت و ایستادگی در برابر بی‌عدالتی است.
مطالعه بیشتر در این مورد در سایت
https://dialog.tavaana.org/sardari_abdolhosein/
#گفتگو_توانا #عبدالحسین_سرداری #یهودی_ستیزی #مدارا #دولت_پهلوی
@Dialogue1402
او به خاطر تلاش‌هایش برای نجات یهودیان از هولوکاست معروف است؛ زمانی که نازی‌ها فرانسه را اشغال کردند و شروع به اجرای سیاست‌های ضد یهود کردند، سرداری برای حفاظت از یهودیان مقیم این کشور اقدام کرد.
ایران مورد تهاجم متفقین قرار گرفت و دولت مرکزی، دستور بازگشت به سرداری داد؛ اما او حتی پس از دریافت این دستور، به کار خود ادامه داد و از موقعیت خود برای صدور گذرنامه و گواهی هویت برای یهودیان استفاده کرد و آنها را به دروغ به عنوان شهروند ایران و به لحاظ نژادی، ایرانی معرفی نمود!
داستان عبدالحسین سرداری سال‌ها بعد برملا شد و او اکنون به عنوان قهرمانی شناخته می‌شود که امنیت خود را برای محافظت از دیگران در دوره‌ای تاریک از تاریخ به خطر انداخته است. اقدامات او یادآور اهمیت شفقت و ایستادگی در برابر بی‌عدالتی است.
مطالعه بیشتر در این مورد در سایت
https://dialog.tavaana.org/sardari_abdolhosein/
#گفتگو_توانا #عبدالحسین_سرداری #یهودی_ستیزی #مدارا #دولت_پهلوی
@Dialogue1402
24.04.202515:51
ماموستا صابر خدامرادی، امام جمعه شهرک قَوَخ از توابع شهر سقز، بار دیگر توسط دادگاه ویژه روحانیت همدان به ۲۲ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
منابع حقوق بشری گزارش دادند، روز چهارشنبه ۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ، ماموستا خدامرادی به این نهاد قضایی احضار و حکم جدید حبس به وی ابلاغ شده است.
اتهامات دقیق منتسب به این روحانی اهل‌سنت اعلام نشده است. با این حال، این فعال مذهبی پیشتر نیز در موارد متعددی به دلیل انتقاد از حکومت و حمایت از مطالبات مردمی، مورد پیگرد قرار گرفته بود.
ماموستا صابر خدامرادی پیش از این در شهریور ۱۴۰۳ به ۱۵ ماه حبس و در اردیبهشت ۱۴۰۲ نیز به ۷ ماه حبس تعزیری و ۷۲ ضربه شلاق محکوم شده بود. وی همچنین در اردیبهشت ۱۴۰۲ و بهمن ۱۴۰۱ به دلیل ایراد سخنرانی‌های انتقادی در خطبه‌های نماز جمعه در حمایت از جنبش سراسری مردم ایران به دادگاه ویژه روحانیت احضار شده بود.
این اقدامات قضایی در حالی صورت می‌گیرد که نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به برخوردهای فزاینده با فعالان مذهبی اهل سنت ابراز نگرانی کرده‌اند.
#صابر_خدامرادی #اهل_سنت #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
ماموستا صابر خدامرادی، امام جمعه شهرک قَوَخ از توابع شهر سقز، بار دیگر توسط دادگاه ویژه روحانیت همدان به ۲۲ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
منابع حقوق بشری گزارش دادند، روز چهارشنبه ۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ، ماموستا خدامرادی به این نهاد قضایی احضار و حکم جدید حبس به وی ابلاغ شده است.
اتهامات دقیق منتسب به این روحانی اهل‌سنت اعلام نشده است. با این حال، این فعال مذهبی پیشتر نیز در موارد متعددی به دلیل انتقاد از حکومت و حمایت از مطالبات مردمی، مورد پیگرد قرار گرفته بود.
ماموستا صابر خدامرادی پیش از این در شهریور ۱۴۰۳ به ۱۵ ماه حبس و در اردیبهشت ۱۴۰۲ نیز به ۷ ماه حبس تعزیری و ۷۲ ضربه شلاق محکوم شده بود. وی همچنین در اردیبهشت ۱۴۰۲ و بهمن ۱۴۰۱ به دلیل ایراد سخنرانی‌های انتقادی در خطبه‌های نماز جمعه در حمایت از جنبش سراسری مردم ایران به دادگاه ویژه روحانیت احضار شده بود.
این اقدامات قضایی در حالی صورت می‌گیرد که نهادهای حقوق بشری بارها نسبت به برخوردهای فزاینده با فعالان مذهبی اهل سنت ابراز نگرانی کرده‌اند.
#صابر_خدامرادی #اهل_سنت #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
23.04.202509:46
روز زمین هر سال در تاریخ ۲۲ آوریل برابر با ۲ اردیبهشت در تقویم شمسی برگزار می‌شود.
این روز فرصتی جهانی برای توجه به بحران‌های زیست‌محیطی و یادآوری مسئولیت جمعی ما در قبال سیاره زمین است.
روز زمین در سال ۱۹۷۰ میلادی در آمریکا پایه‌گذاری شد و به تدریج به یک حرکت جهانی تبدیل شد که میلیون‌ها نفر را از سراسر دنیا به فکر و عمل درباره موضوعاتی چون تغییرات اقلیمی، آلودگی، نابودی منابع طبیعی و انقراض گونه‌ها فرا می‌خواند.
این روز به ما یادآوری می‌کند که زمین تنها خانه ماست و آینده‌اش، آینده ماست.
اهمیت روز زمین در دنیای امروز، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
بحران‌هایی مانند گرمایش جهانی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی آب و خاک، و مصرف بی‌رویه منابع، مستقیماً زندگی انسان و سلامت سیاره را تهدید میکنند.
روز زمین فرصتی است برای بازنگری در شیوه زندگی، کاهش مصرف‌گرایی، و مشارکت در اقداماتی چون کاشت درخت، تفکیک زباله، استفاده از انرژی‌های پاک و حمایت از سیاست‌های زیست‌محیطی. این روز یک زنگ بیدارباش است برای همزیستی آگاهانه‌تر، مهربانانه‌تر و مسئولانه‌تر با طبیعت.
#روز_زمین #محیط_زیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
این روز فرصتی جهانی برای توجه به بحران‌های زیست‌محیطی و یادآوری مسئولیت جمعی ما در قبال سیاره زمین است.
روز زمین در سال ۱۹۷۰ میلادی در آمریکا پایه‌گذاری شد و به تدریج به یک حرکت جهانی تبدیل شد که میلیون‌ها نفر را از سراسر دنیا به فکر و عمل درباره موضوعاتی چون تغییرات اقلیمی، آلودگی، نابودی منابع طبیعی و انقراض گونه‌ها فرا می‌خواند.
این روز به ما یادآوری می‌کند که زمین تنها خانه ماست و آینده‌اش، آینده ماست.
اهمیت روز زمین در دنیای امروز، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
بحران‌هایی مانند گرمایش جهانی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی آب و خاک، و مصرف بی‌رویه منابع، مستقیماً زندگی انسان و سلامت سیاره را تهدید میکنند.
روز زمین فرصتی است برای بازنگری در شیوه زندگی، کاهش مصرف‌گرایی، و مشارکت در اقداماتی چون کاشت درخت، تفکیک زباله، استفاده از انرژی‌های پاک و حمایت از سیاست‌های زیست‌محیطی. این روز یک زنگ بیدارباش است برای همزیستی آگاهانه‌تر، مهربانانه‌تر و مسئولانه‌تر با طبیعت.
#روز_زمین #محیط_زیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
22.04.202510:22
خمینی گفته بود:
«رابطه ما با امثال آمریکا، رابطه ملت مظلوم با جهانخواران است.»
(صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۰)
اما این نگاه تقابلی چه دستاوردی داشت؟
دهه‌ها دشمن‌تراشی، قطع رابطه با جهان، تحریم‌های اقتصادی، فشارهای بین‌المللی، و انزوایی که تاوانش را نه ساختار قدرت، بلکه مردم با گرانی، بیکاری و فقر پرداختند.
سؤال مهم اینجاست:
آیا دشمنی نظام حاکم با جهان، به‌ویژه با آمریکا، واقعاً در خدمت مردم بود؟
یا صرفاً ابزاری برای سرکوب داخلی و گریز از پاسخگویی شد؟
و شاید امروز، باید صادقانه پرسید:
آیا واقعا رابطه مردم ایران با حاکمیت، رابطه مظلوم با ظالم نیست؟
شاید دشمن واقعی نه آن‌سوی مرزها، که همین‌جاست.
#نارواداری #دشمن_سازی #ایران #آمریکا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
خمینی گفته بود:
«رابطه ما با امثال آمریکا، رابطه ملت مظلوم با جهانخواران است.»
(صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۰)
اما این نگاه تقابلی چه دستاوردی داشت؟
دهه‌ها دشمن‌تراشی، قطع رابطه با جهان، تحریم‌های اقتصادی، فشارهای بین‌المللی، و انزوایی که تاوانش را نه ساختار قدرت، بلکه مردم با گرانی، بیکاری و فقر پرداختند.
سؤال مهم اینجاست:
آیا دشمنی نظام حاکم با جهان، به‌ویژه با آمریکا، واقعاً در خدمت مردم بود؟
یا صرفاً ابزاری برای سرکوب داخلی و گریز از پاسخگویی شد؟
و شاید امروز، باید صادقانه پرسید:
آیا واقعا رابطه مردم ایران با حاکمیت، رابطه مظلوم با ظالم نیست؟
شاید دشمن واقعی نه آن‌سوی مرزها، که همین‌جاست.
#نارواداری #دشمن_سازی #ایران #آمریکا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
20.04.202522:15
فستیوال موسیقی "کوچه" در بوشهر که قرار بود از ۴ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شود، با فشار و اعتراض امامان جمعه استان لغو شد.
برگزارکنندگان در صفحه اینستاگرام فستیوال نوشتند:
ما باختیم.
بی هیچ خشم و طعنه‌ای تبریک می‌گیم به سمت برنده. بُرد هَرزی‌ست ولی تبریک.
تو نمی‌دانی در درازنای زمان چه را از خودت و مردم دریغ کردی، اما تبریک. تو نمی‌دانی زانوبه‌زانو نشوندن آدم از اون سَرِ ارومیه تا این‌ور کاشمر تا آخرین خشکی قشم الی منتهای اهواز و اراک و اصفهون یعنی چه.
تو کی بابت تبعات تصمیم‌هات تنبیه شدی مرد؟
حجت‌الاسلام حسن مصلح، امام جمعه دشتستان، در خطبه‌های نماز جمعه با لحنی تند این رویداد فرهنگی را صحنه‌ای از «ولنگاری، ابتذال فرهنگی و بی‌حیایی» خواند و ادعا کرد که فستیوال به بهانه احیای فرهنگ سنتی، به ترویج «اختلاط، رقص، کشف حجاب و شکستن خطوط قرمز شرع و عرف» پرداخته است.
با وجود استقبال فراوان، فروش و رزرو بلیط پروازها به بوشهر رزرو هتل‌ها و اقامتگاه‌ها و برنامه ریزی و صرف وقت و هزینه گسترده از سوی برگزارکنندگان فستیوال و همچنین علاقه‌مندان از سراسر کشور که می‌توانست آورده فرهنگی و اقتصادی فراوانی برای بوشهر داشته باشد، در نهایت این فستیوال با مداخله نهادهای مذهبی لغو شد.
معاون امور هنری وزیر ارشاد، در شبکه‌های اجتماعی خود اعلام کرد که برگزاری این رویداد به «بن‌بست» رسیده است. سال گذشته نیز اختتامیه همین فستیوال با حاشیه‌ها و مخالفت‌هایی مشابه مواجه شده بود.
آنچه امروز در بوشهر رخ داد، تنها یک نمونه دیگر از روند سیستماتیکی است که شادی، هنر و زندگی را از مردم می‌گیرد. نظام حاکم و امامان جمعه، با قرائتی تنگ‌نظرانه و تحکم‌آمیز از دین، هر نوع موسیقی، رقص، آواز زنان، و حتی جشن و شادی جمعی را برنمی‌تابند. آنان به جای همراهی با مردم و پذیرش تنوع فرهنگی، در تلاش‌اند تا هنر را در چارچوب‌های بسته ایدئولوژیک خود دفن کنند. گویی هر جا صدای ساز و آواز بلند شود، آن را تهدیدی علیه قدرت خود می‌دانند. این دشمنی مزمن با هنر، نه از دین، بلکه از ترس است؛ ترس از زیبایی، از خلاقیت، و از مردمی که هنوز امید به زندگی دارند.
متن بیانیه برگزارکنندگان را اینجا بخوانید
koochehfestival
#فستیوال_کوچه #بوشهر #موسیقی #حکومت_ایدئولوژیک #آزادی_مدنی #هنر #آواز_زنان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
فستیوال موسیقی "کوچه" در بوشهر که قرار بود از ۴ تا ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شود، با فشار و اعتراض امامان جمعه استان لغو شد.
برگزارکنندگان در صفحه اینستاگرام فستیوال نوشتند:
ما باختیم.
بی هیچ خشم و طعنه‌ای تبریک می‌گیم به سمت برنده. بُرد هَرزی‌ست ولی تبریک.
تو نمی‌دانی در درازنای زمان چه را از خودت و مردم دریغ کردی، اما تبریک. تو نمی‌دانی زانوبه‌زانو نشوندن آدم از اون سَرِ ارومیه تا این‌ور کاشمر تا آخرین خشکی قشم الی منتهای اهواز و اراک و اصفهون یعنی چه.
تو کی بابت تبعات تصمیم‌هات تنبیه شدی مرد؟
حجت‌الاسلام حسن مصلح، امام جمعه دشتستان، در خطبه‌های نماز جمعه با لحنی تند این رویداد فرهنگی را صحنه‌ای از «ولنگاری، ابتذال فرهنگی و بی‌حیایی» خواند و ادعا کرد که فستیوال به بهانه احیای فرهنگ سنتی، به ترویج «اختلاط، رقص، کشف حجاب و شکستن خطوط قرمز شرع و عرف» پرداخته است.
با وجود استقبال فراوان، فروش و رزرو بلیط پروازها به بوشهر رزرو هتل‌ها و اقامتگاه‌ها و برنامه ریزی و صرف وقت و هزینه گسترده از سوی برگزارکنندگان فستیوال و همچنین علاقه‌مندان از سراسر کشور که می‌توانست آورده فرهنگی و اقتصادی فراوانی برای بوشهر داشته باشد، در نهایت این فستیوال با مداخله نهادهای مذهبی لغو شد.
معاون امور هنری وزیر ارشاد، در شبکه‌های اجتماعی خود اعلام کرد که برگزاری این رویداد به «بن‌بست» رسیده است. سال گذشته نیز اختتامیه همین فستیوال با حاشیه‌ها و مخالفت‌هایی مشابه مواجه شده بود.
آنچه امروز در بوشهر رخ داد، تنها یک نمونه دیگر از روند سیستماتیکی است که شادی، هنر و زندگی را از مردم می‌گیرد. نظام حاکم و امامان جمعه، با قرائتی تنگ‌نظرانه و تحکم‌آمیز از دین، هر نوع موسیقی، رقص، آواز زنان، و حتی جشن و شادی جمعی را برنمی‌تابند. آنان به جای همراهی با مردم و پذیرش تنوع فرهنگی، در تلاش‌اند تا هنر را در چارچوب‌های بسته ایدئولوژیک خود دفن کنند. گویی هر جا صدای ساز و آواز بلند شود، آن را تهدیدی علیه قدرت خود می‌دانند. این دشمنی مزمن با هنر، نه از دین، بلکه از ترس است؛ ترس از زیبایی، از خلاقیت، و از مردمی که هنوز امید به زندگی دارند.
متن بیانیه برگزارکنندگان را اینجا بخوانید
koochehfestival
#فستیوال_کوچه #بوشهر #موسیقی #حکومت_ایدئولوژیک #آزادی_مدنی #هنر #آواز_زنان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
19.04.202520:59
آیا می‌دانستید؟
عید رضوان، مهم‌ترین عید در تقویم آئین بهائی است و از آن با عنوان «عید گل» نیز یاد می‌شود.
این جشن ۱۲ روزه از روز ۱۳ ماه جلال در تقویم بهائی آغاز می‌شود، که معمولاً با حدود ۲۰ آوریل در تقویم میلادی و اول اردیبهشت در تقویم شمسی هم‌زمان است—یعنی ۳۲ روز پس از نوروز. این ایام به مناسبت ورود حسینعلی نوری، بنیان‌گذار آئین بهائی، به باغ نجیب‌پاشا در حومه بغداد در سال ۱۲۴۲ شمسی (۱۸۶۳ میلادی) گرامی داشته می‌شود. آن باغ بعدها به نام "باغ رضوان" شناخته شد و در آنجا بود که حسینعلی نوری به طور صریح به پیروان آیین بابی اعلام کرد که همان پیام‌آور موعود است که سید علی‌محمد باب وعده‌اش را داده بود.
او به مدت ۱۲ روز در آن باغ اقامت داشت و سپس تبعیدش به استانبول آغاز شد. از آن پس، هر سال این دوازده روز، توسط بهائیان جشن گرفته می‌شوند. سه روز از این دوازده روز—روزهای اول، نهم و دوازدهم—به عنوان ایام مقدس شناخته شده‌اند و بهائیان در این روزها از کار روزانه خودداری کرده و به دعا، گردهمایی و شادی معنوی می‌پردازند.
آئین بهائی که در قرن نوزدهم در ایران پدید آمد، بر اصولی همچون یگانگی نوع بشر، برابری زن و مرد، همزیستی مسالمت‌آمیز، هماهنگی دین با علم، و صلح جهانی تأکید دارد.
با وجود این آموزه‌های صلح‌طلبانه، پیروان این آیین در ایران، که زادگاه خود را "سرزمین مقدس" می‌نامند، با محدودیت‌های شدیدی مواجه‌اند.
از جمله این فشارها می‌توان به محرومیت از تحصیلات دانشگاهی، توقیف و مصادره اموال، عدم دسترسی به شغل‌های دولتی، پلمپ اماکن مذهبی، و حتی بازداشت و زندانی شدن به دلایل عقیدتی اشاره کرد.
با وجود این فشارها، عید رضوان همچنان برای آنها نماد امید، پایداری و عشق به نوع بشر باقی مانده است.
#عید_رضوان #بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آیا می‌دانستید؟
عید رضوان، مهم‌ترین عید در تقویم آئین بهائی است و از آن با عنوان «عید گل» نیز یاد می‌شود.
این جشن ۱۲ روزه از روز ۱۳ ماه جلال در تقویم بهائی آغاز می‌شود، که معمولاً با حدود ۲۰ آوریل در تقویم میلادی و اول اردیبهشت در تقویم شمسی هم‌زمان است—یعنی ۳۲ روز پس از نوروز. این ایام به مناسبت ورود حسینعلی نوری، بنیان‌گذار آئین بهائی، به باغ نجیب‌پاشا در حومه بغداد در سال ۱۲۴۲ شمسی (۱۸۶۳ میلادی) گرامی داشته می‌شود. آن باغ بعدها به نام "باغ رضوان" شناخته شد و در آنجا بود که حسینعلی نوری به طور صریح به پیروان آیین بابی اعلام کرد که همان پیام‌آور موعود است که سید علی‌محمد باب وعده‌اش را داده بود.
او به مدت ۱۲ روز در آن باغ اقامت داشت و سپس تبعیدش به استانبول آغاز شد. از آن پس، هر سال این دوازده روز، توسط بهائیان جشن گرفته می‌شوند. سه روز از این دوازده روز—روزهای اول، نهم و دوازدهم—به عنوان ایام مقدس شناخته شده‌اند و بهائیان در این روزها از کار روزانه خودداری کرده و به دعا، گردهمایی و شادی معنوی می‌پردازند.
آئین بهائی که در قرن نوزدهم در ایران پدید آمد، بر اصولی همچون یگانگی نوع بشر، برابری زن و مرد، همزیستی مسالمت‌آمیز، هماهنگی دین با علم، و صلح جهانی تأکید دارد.
با وجود این آموزه‌های صلح‌طلبانه، پیروان این آیین در ایران، که زادگاه خود را "سرزمین مقدس" می‌نامند، با محدودیت‌های شدیدی مواجه‌اند.
از جمله این فشارها می‌توان به محرومیت از تحصیلات دانشگاهی، توقیف و مصادره اموال، عدم دسترسی به شغل‌های دولتی، پلمپ اماکن مذهبی، و حتی بازداشت و زندانی شدن به دلایل عقیدتی اشاره کرد.
با وجود این فشارها، عید رضوان همچنان برای آنها نماد امید، پایداری و عشق به نوع بشر باقی مانده است.
#عید_رضوان #بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
25.04.202507:16
پاپ فرانسیس، نخستین پاپ غیراروپایی در بیش از یک‌هزار سال گذشته، با نگاهی نوگرایانه و انسانی، تلاش کرده است تا چهره‌ای تازه و مداراگر از کلیسای کاتولیک ارائه دهد. او از زمان آغاز رهبری‌اش در سال ۲۰۱۳، با کنار گذاشتن تجملات و تأکید بر ساده‌زیستی، کوشیده تا به جایگاه واقعی معنویت در دل جامعه جهانی بازگردد. انتخاب نام «فرانسیس» به یاد قدیس فرانسیس آسیزی – نماد فروتنی، صلح و مهر به انسان و طبیعت – خود بیانگر مسیری است که پاپ برگزیده است.
پاپ فرانسیس مدافع سرسخت عدالت اجتماعی، حقوق مهاجران، اقلیت‌ها و اقشار حاشیه‌نشین است. او با انتقاد از ساختار ناعادلانه اقتصاد جهانی و نظام سرمایه‌داری افسارگسیخته، خواهان تغییراتی عمیق در نحوه توزیع قدرت و ثروت در جهان شده است. همچنین، توجه ویژه‌ای به بحران‌های زیست‌محیطی نشان داده و از باورمندان خواسته است که مسئولانه با زمین و منابع آن رفتار کنند. او بر این باور است که ایمان باید در خدمت رهایی انسان‌ها و ساخت جهانی عادلانه‌تر باشد، نه ابزاری برای سلطه یا انزوا.
پاپ فرانسیس در عرصه بین‌الادیانی نیز گام‌های مهمی برداشته و همواره بر گفت‌وگو، احترام متقابل و دوری از خشونت دینی تأکید کرده است. او نه‌تنها سخنگوی اصول اخلاقی مسیحیت، بلکه صدایی پرطنین در دفاع از کرامت انسانی در دنیای متلاطم امروز است. در دنیایی که دیوارها هر روز بلندتر می‌شوند، پاپ فرانسیس با پیام همدلی، همزیستی و اصلاح، نقش مهمی در یادآوری ارزش‌های انسانی ایفا می‌کند.
برای مطالعه بیشتر درباره او، به لینک زیر مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/pope-francis/
#پاپ_فرانسیس #کاردینا #واتیکان #گفتگو_توانا
پاپ فرانسیس، نخستین پاپ غیراروپایی در بیش از یک‌هزار سال گذشته، با نگاهی نوگرایانه و انسانی، تلاش کرده است تا چهره‌ای تازه و مداراگر از کلیسای کاتولیک ارائه دهد. او از زمان آغاز رهبری‌اش در سال ۲۰۱۳، با کنار گذاشتن تجملات و تأکید بر ساده‌زیستی، کوشیده تا به جایگاه واقعی معنویت در دل جامعه جهانی بازگردد. انتخاب نام «فرانسیس» به یاد قدیس فرانسیس آسیزی – نماد فروتنی، صلح و مهر به انسان و طبیعت – خود بیانگر مسیری است که پاپ برگزیده است.
پاپ فرانسیس مدافع سرسخت عدالت اجتماعی، حقوق مهاجران، اقلیت‌ها و اقشار حاشیه‌نشین است. او با انتقاد از ساختار ناعادلانه اقتصاد جهانی و نظام سرمایه‌داری افسارگسیخته، خواهان تغییراتی عمیق در نحوه توزیع قدرت و ثروت در جهان شده است. همچنین، توجه ویژه‌ای به بحران‌های زیست‌محیطی نشان داده و از باورمندان خواسته است که مسئولانه با زمین و منابع آن رفتار کنند. او بر این باور است که ایمان باید در خدمت رهایی انسان‌ها و ساخت جهانی عادلانه‌تر باشد، نه ابزاری برای سلطه یا انزوا.
پاپ فرانسیس در عرصه بین‌الادیانی نیز گام‌های مهمی برداشته و همواره بر گفت‌وگو، احترام متقابل و دوری از خشونت دینی تأکید کرده است. او نه‌تنها سخنگوی اصول اخلاقی مسیحیت، بلکه صدایی پرطنین در دفاع از کرامت انسانی در دنیای متلاطم امروز است. در دنیایی که دیوارها هر روز بلندتر می‌شوند، پاپ فرانسیس با پیام همدلی، همزیستی و اصلاح، نقش مهمی در یادآوری ارزش‌های انسانی ایفا می‌کند.
برای مطالعه بیشتر درباره او، به لینک زیر مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/pope-francis/
#پاپ_فرانسیس #کاردینا #واتیکان #گفتگو_توانا
23.04.202521:02
آیا می‌دانستید روز یادبود هولوکاست و شجاعت (یوم هاشوآ) یکی از تأثیرگذارترین روزهای تقویم اسرائیل است؟ این روز برای گرامی‌داشت یاد میلیون‌ها قربانی هولوکاست و تجلیل از مقاومت و شجاعت یهودیان در برابر رژیم نازی برگزار می‌شود. تاریخ این روز، ۲۷ نیسان در تقویم عبری است که معمولاً در ماه آوریل میلادی قرار می‌گیرد. انتخاب این روز با هدف یادآوری قیام گتوی ورشو در سال ۱۹۴۳ انجام شده است؛ یکی از نمادهای بارز مقاومت یهودیان در برابر نازی‌ها.
آیا می‌دانستید که در اسرائیل، در ساعت ۱۰ صبح این روز، آژیرهای هشدار در سراسر کشور به صدا درمی‌آیند و زندگی برای دو دقیقه متوقف می‌شود؟ مردم در خانه‌ها، خیابان‌ها، فروشگاه‌ها و حتی اتومبیل‌ها از حرکت می‌ایستند و به احترام قربانیان سکوت میکنند. این لحظه یکی از عمیق‌ترین جلوه‌های جمعی سوگواری و همبستگی در جهان معاصر است و نشان‌دهنده‌ی زنده بودن حافظه‌ی تاریخی یک ملت است.
آیا می‌دانستید که در این روز، مراسم رسمی دولتی در یادمان یَد وشم (Yad Vashem) در اورشلیم برگزار می‌شود؟ این مراسم با حضور رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و بازماندگان هولوکاست برگزار شده و شامل روشن کردن مشعل‌های یادبود، سخنرانی‌ها، و اجرای موسیقی‌های سوگوارانه است. مدارس، رسانه‌ها و نهادهای عمومی نیز برنامه‌هایی ویژه برای آموزش درباره هولوکاست و بازتاب آثار آن برگزار میکنند.
آیا می‌دانستید که یوم هاشوآ تنها یادبود یک تراژدی تاریخی نیست، بلکه تلاشی برای زنده نگه‌داشتن وجدان تاریخی جهانی است؟ این روز فرصتی است برای تأکید بر خطرات نژادپرستی، یهودستیزی، نفرت‌پراکنی و بی‌تفاوتی در برابر ظلم. هولوکاست، نمادی از آن است که وقتی جوامع در برابر تبعیض و خشونت سکوت میکنند، فجایع انسانی چگونه ممکن می‌شود.
#یوم_هاشوآ #هشوا #هولوکاست #یهودی_ستیزی #اسرائیل #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آیا می‌دانستید روز یادبود هولوکاست و شجاعت (یوم هاشوآ) یکی از تأثیرگذارترین روزهای تقویم اسرائیل است؟ این روز برای گرامی‌داشت یاد میلیون‌ها قربانی هولوکاست و تجلیل از مقاومت و شجاعت یهودیان در برابر رژیم نازی برگزار می‌شود. تاریخ این روز، ۲۷ نیسان در تقویم عبری است که معمولاً در ماه آوریل میلادی قرار می‌گیرد. انتخاب این روز با هدف یادآوری قیام گتوی ورشو در سال ۱۹۴۳ انجام شده است؛ یکی از نمادهای بارز مقاومت یهودیان در برابر نازی‌ها.
آیا می‌دانستید که در اسرائیل، در ساعت ۱۰ صبح این روز، آژیرهای هشدار در سراسر کشور به صدا درمی‌آیند و زندگی برای دو دقیقه متوقف می‌شود؟ مردم در خانه‌ها، خیابان‌ها، فروشگاه‌ها و حتی اتومبیل‌ها از حرکت می‌ایستند و به احترام قربانیان سکوت میکنند. این لحظه یکی از عمیق‌ترین جلوه‌های جمعی سوگواری و همبستگی در جهان معاصر است و نشان‌دهنده‌ی زنده بودن حافظه‌ی تاریخی یک ملت است.
آیا می‌دانستید که در این روز، مراسم رسمی دولتی در یادمان یَد وشم (Yad Vashem) در اورشلیم برگزار می‌شود؟ این مراسم با حضور رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و بازماندگان هولوکاست برگزار شده و شامل روشن کردن مشعل‌های یادبود، سخنرانی‌ها، و اجرای موسیقی‌های سوگوارانه است. مدارس، رسانه‌ها و نهادهای عمومی نیز برنامه‌هایی ویژه برای آموزش درباره هولوکاست و بازتاب آثار آن برگزار میکنند.
آیا می‌دانستید که یوم هاشوآ تنها یادبود یک تراژدی تاریخی نیست، بلکه تلاشی برای زنده نگه‌داشتن وجدان تاریخی جهانی است؟ این روز فرصتی است برای تأکید بر خطرات نژادپرستی، یهودستیزی، نفرت‌پراکنی و بی‌تفاوتی در برابر ظلم. هولوکاست، نمادی از آن است که وقتی جوامع در برابر تبعیض و خشونت سکوت میکنند، فجایع انسانی چگونه ممکن می‌شود.
#یوم_هاشوآ #هشوا #هولوکاست #یهودی_ستیزی #اسرائیل #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
22.04.202521:58
چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید؛ این دعوت سهراب سپهری نه‌فقط فراخوانی برای نو نگریستن به طبیعت، که فراخوانی برای بازاندیشی در نگاه‌مان به انسان و جهان پیرامون است.
سهراب، شاعر روشنایی‌ها و لطافت‌ها، ما را به پاک‌کردن غبارهای قضاوت و پیش‌داوری از دیدگان‌مان فرامی‌خواند، تا «دیگری» را نه با مرزهای ذهنی‌مان، بلکه با نگاهی مهربان و پذیرا ببینیم.
در جهان شعری او، پذیرش و مدارا با دیگری، بخشی از سلوک انسانی و لازمه‌ای برای زیستن در جهانی زیباتر و انسانی‌تر است.
سهراب سپهری، که یکم اردیبهشت‌ماه سالگرد درگذشت اوست، شاعری بود که کلماتش را نه از جنس فریاد، که از جنس نجوا می‌سرود؛ نجواهایی که ریشه در معنویت شرقی، طبیعت زنده، و زیبایی‌های نادیده‌گرفته‌شده‌ی زندگی روزمره داشتند.
دنیای هنری او، آمیزه‌ای از نقاشی و شعر بود، که هر دو به یک معنا می‌رسیدند: کشف سادگی در ژرفا، و یافتن معنا در خاموشی. در نگاه او، انسان بخشی از کلیتی هماهنگ و متعالی بود؛ بی‌نیاز از برتری‌جویی، مشتاق به درک و گفت‌وگو.
سپهری با زبانی نرم و جهانی، راهی تازه برای زیستن با هم به ما نشان داد—راهی که از همدلی و سکوت می‌گذرد، نه از هیاهو و داوری.
#سهراب_سپهری #گفتگو #مدارا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید؛ این دعوت سهراب سپهری نه‌فقط فراخوانی برای نو نگریستن به طبیعت، که فراخوانی برای بازاندیشی در نگاه‌مان به انسان و جهان پیرامون است.
سهراب، شاعر روشنایی‌ها و لطافت‌ها، ما را به پاک‌کردن غبارهای قضاوت و پیش‌داوری از دیدگان‌مان فرامی‌خواند، تا «دیگری» را نه با مرزهای ذهنی‌مان، بلکه با نگاهی مهربان و پذیرا ببینیم.
در جهان شعری او، پذیرش و مدارا با دیگری، بخشی از سلوک انسانی و لازمه‌ای برای زیستن در جهانی زیباتر و انسانی‌تر است.
سهراب سپهری، که یکم اردیبهشت‌ماه سالگرد درگذشت اوست، شاعری بود که کلماتش را نه از جنس فریاد، که از جنس نجوا می‌سرود؛ نجواهایی که ریشه در معنویت شرقی، طبیعت زنده، و زیبایی‌های نادیده‌گرفته‌شده‌ی زندگی روزمره داشتند.
دنیای هنری او، آمیزه‌ای از نقاشی و شعر بود، که هر دو به یک معنا می‌رسیدند: کشف سادگی در ژرفا، و یافتن معنا در خاموشی. در نگاه او، انسان بخشی از کلیتی هماهنگ و متعالی بود؛ بی‌نیاز از برتری‌جویی، مشتاق به درک و گفت‌وگو.
سپهری با زبانی نرم و جهانی، راهی تازه برای زیستن با هم به ما نشان داد—راهی که از همدلی و سکوت می‌گذرد، نه از هیاهو و داوری.
#سهراب_سپهری #گفتگو #مدارا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
21.04.202517:57
در سایه فشار جریان‌های تندرو مذهبی و با وجود داشتن مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جشنواره موسیقی محلی جنوب ایران با عنوان «کوچه» که قرار بود چهارم اردیبهشت در فضای باز برگزار شود، به‌صورت محدود و در یکی از تالارهای بوشهر برگزار خواهد شد.
این تصمیم پس از انتقادات تند امام جمعه دشتستان، حسن مصلح، اتخاذ شد که در خطبه‌های نماز جمعه این برنامه را «بهانه‌ای برای ترویج اختلاط و شکستن خطوط قرمز شرع و عرف» دانسته بود.
این نگاه خشکه‌مذهبی و تفاسیر محدودکننده از دین، بار دیگر مانعی جدی برای شادی و زندگی فرهنگی مردم شده و نقش دین را نه‌در همزیستی و نشاط، بلکه در حذف و سانسور تعریف می‌کند.
در واکنش به این محدودیت‌ها، محسن شریفیان، بنیان‌گذار گروه لیان، با تأکید بر پویایی فرهنگ بومی، گفت: «کوچه تعطیل‌شدنی نیست» و از مردم خواست همچنان در کنار موسیقی محلی بمانند.
جشنواره «کوچه» که تاکنون سه دوره در بوشهر برگزار شده، همواره با استقبال گسترده مردمی روبه‌رو بوده است و اکنون نیز برگزارکنندگان امیدوارند آن را در قالبی مردمی و در چهارچوب قانون زنده نگه دارند.
#خشکه_مذهبی #فستیوال_کوچه #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در سایه فشار جریان‌های تندرو مذهبی و با وجود داشتن مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جشنواره موسیقی محلی جنوب ایران با عنوان «کوچه» که قرار بود چهارم اردیبهشت در فضای باز برگزار شود، به‌صورت محدود و در یکی از تالارهای بوشهر برگزار خواهد شد.
این تصمیم پس از انتقادات تند امام جمعه دشتستان، حسن مصلح، اتخاذ شد که در خطبه‌های نماز جمعه این برنامه را «بهانه‌ای برای ترویج اختلاط و شکستن خطوط قرمز شرع و عرف» دانسته بود.
این نگاه خشکه‌مذهبی و تفاسیر محدودکننده از دین، بار دیگر مانعی جدی برای شادی و زندگی فرهنگی مردم شده و نقش دین را نه‌در همزیستی و نشاط، بلکه در حذف و سانسور تعریف می‌کند.
در واکنش به این محدودیت‌ها، محسن شریفیان، بنیان‌گذار گروه لیان، با تأکید بر پویایی فرهنگ بومی، گفت: «کوچه تعطیل‌شدنی نیست» و از مردم خواست همچنان در کنار موسیقی محلی بمانند.
جشنواره «کوچه» که تاکنون سه دوره در بوشهر برگزار شده، همواره با استقبال گسترده مردمی روبه‌رو بوده است و اکنون نیز برگزارکنندگان امیدوارند آن را در قالبی مردمی و در چهارچوب قانون زنده نگه دارند.
#خشکه_مذهبی #فستیوال_کوچه #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
20.04.202519:45
گلنوش نصیری و فریده مرادی برای تحمل دوران محکومیت خود راهی زندان شدند.
به گزارش گفت‌وشنود و نقل از هرانا، این دو زن بهائی روز شنبه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای مشهد، برای تحمل هشت ماه حبس خود بازداشت و به زندان وکیل آباد این شهر منتقل شدند.
گلنوش نصیری و فریده مرادی اخیرا برای اجرای حکم حبس به واحد اجرای احکام احضار شده بودند.
سال گذشته این دو شهروند بهائی در خصوص اتهام عضویت در دسته ها و جمعیت ها با هدف بر هم زدن امنیت کشور توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تبرئه شدند. آنها پیشتر در خصوص این اتهام به سه سال حبس محکوم شده بودند.
در پاییز سال ۱۴۰۲ این شهروندان در مرحله بدوی توسط شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست هادی منصوری هر کدام به سه سال و هشت ماه حبس محکوم شده بودند. این حکم پس از چندی در شعبه چهار دادگاه تجدیدنظر خراسان رضوی عینا تایید شد.
#بهائی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
گلنوش نصیری و فریده مرادی برای تحمل دوران محکومیت خود راهی زندان شدند.
به گزارش گفت‌وشنود و نقل از هرانا، این دو زن بهائی روز شنبه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای مشهد، برای تحمل هشت ماه حبس خود بازداشت و به زندان وکیل آباد این شهر منتقل شدند.
گلنوش نصیری و فریده مرادی اخیرا برای اجرای حکم حبس به واحد اجرای احکام احضار شده بودند.
سال گذشته این دو شهروند بهائی در خصوص اتهام عضویت در دسته ها و جمعیت ها با هدف بر هم زدن امنیت کشور توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تبرئه شدند. آنها پیشتر در خصوص این اتهام به سه سال حبس محکوم شده بودند.
در پاییز سال ۱۴۰۲ این شهروندان در مرحله بدوی توسط شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد به ریاست هادی منصوری هر کدام به سه سال و هشت ماه حبس محکوم شده بودند. این حکم پس از چندی در شعبه چهار دادگاه تجدیدنظر خراسان رضوی عینا تایید شد.
#بهائی #بهائیان_ایران #داستان_ما_یکیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
19.04.202512:21
مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهائی، به ده ماه حبس تعزیری به‌دلیل فعالیت آموزشی، محکوم شد.
به گفته منابع مطلع، چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۴، دادگاه خانم مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهایی، در شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری ۲ قائمشهر به ریاست قاضی رضا مجازی برگزار شد.
وی به اتهام «فعالیت آموزشی مغایر و مخل شرع اسلام» از طریق برگزاری امتحان برای دانشگاه غیررسمی بهایی (BIHE) در منزل خود، به ده ماه حبس تعزیری محکوم شد.
برگزاری جلسات امتحان دانشجویان دانشگاه غیررسمی بهائیان ایران در منزل شخصی او، مصداق اتهام مطروحه علیه خانم ذبیحی عنوان شده است.
روز دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲، منزل مریم ذبیحی توسط نیروهای امنیتی تفتیش شد. ماموران تمام وسایل الکترونیکی، کتاب‌های درسی، لپتاپ ها و تبلت های پنج جوان بهائی که مهمان این منزل بودند را ضبط کردند.
بهاییان در ایران با محدودیت‌های گسترده‌ای مواجه هستند؛ از جمله محرومیت از تحصیلات عالی، اشتغال در نهادهای دولتی و حتی اعمال محدودیت‌هایی در زندگی اجتماعی و مذهبی روزمره.
#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #اقلیت_دینی #آزادی_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهائی، به ده ماه حبس تعزیری به‌دلیل فعالیت آموزشی، محکوم شد.
به گفته منابع مطلع، چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۴، دادگاه خانم مریم ذبیحی امرئی، شهروند بهایی، در شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری ۲ قائمشهر به ریاست قاضی رضا مجازی برگزار شد.
وی به اتهام «فعالیت آموزشی مغایر و مخل شرع اسلام» از طریق برگزاری امتحان برای دانشگاه غیررسمی بهایی (BIHE) در منزل خود، به ده ماه حبس تعزیری محکوم شد.
برگزاری جلسات امتحان دانشجویان دانشگاه غیررسمی بهائیان ایران در منزل شخصی او، مصداق اتهام مطروحه علیه خانم ذبیحی عنوان شده است.
روز دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲، منزل مریم ذبیحی توسط نیروهای امنیتی تفتیش شد. ماموران تمام وسایل الکترونیکی، کتاب‌های درسی، لپتاپ ها و تبلت های پنج جوان بهائی که مهمان این منزل بودند را ضبط کردند.
بهاییان در ایران با محدودیت‌های گسترده‌ای مواجه هستند؛ از جمله محرومیت از تحصیلات عالی، اشتغال در نهادهای دولتی و حتی اعمال محدودیت‌هایی در زندگی اجتماعی و مذهبی روزمره.
#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #بهائی #رواداری #اقلیت_دینی #آزادی_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Көрсөтүлдү 1 - 24 ичинде 497
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.