وُهومَن اَمشاسِپَند
11.04.202507:09
#نشانه_های_سفره_ی_آیین_گواه‌گیری
#قیچی
به مفهوم آن است که زن و شوهر باید همه مشکلات زندگی را با مشورت و یاری یک دیگر برطرف سازند و به مانند دو تیغه قیچی با هم کاری یک دیگر مشکلات را حل کرده و در مسیر زندگی پیش روند.
#نخ_و_سوزن
به زن و شوهر پیام می دهد که هرگاه اختلافی پیش آمد، کوشش کنند که به سرعت و با دقت آن را رفو کنند.
#لاله_در_طرفین_میز
به معنای روشنایی و آرزوی روزهای خوش است.
#تخم_مرغ
تخم مرغ درون پیش دستی را پس از گواه گیری از پشت بام به بیرون پرتاب می کنند، به این مفهوم که مادر و پدر عروس و داماد همه زحمت های خود را به یک تخم مرغ صلح کرده از این پس، تنها نقش مشاور را برای عروس و داماد بازی کرده، در زندگی خصوصی این زوج دخالت نخواهند کرد.
#سنجد_و_آویشن
در همه ی مراسم شادی زرتشتیان به مفهوم آرزوی طول عمر زیاد و پرباری زندگی دیده می‌شود.
#انار_و_سکه
به مفهوم بار دهی و داشتن و تربیت کردن فرزندان شایسته و دارا، از راه راستی و درستی و زندگی شیرین و پربار است .
#قند_سبز
به نشانه ی سبز بختی و شیرین کامی بین افراد خانواده ی عروس و داماد دست به دست می شود.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای انجمن موبدان تهران.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
#قیچی
به مفهوم آن است که زن و شوهر باید همه مشکلات زندگی را با مشورت و یاری یک دیگر برطرف سازند و به مانند دو تیغه قیچی با هم کاری یک دیگر مشکلات را حل کرده و در مسیر زندگی پیش روند.
#نخ_و_سوزن
به زن و شوهر پیام می دهد که هرگاه اختلافی پیش آمد، کوشش کنند که به سرعت و با دقت آن را رفو کنند.
#لاله_در_طرفین_میز
به معنای روشنایی و آرزوی روزهای خوش است.
#تخم_مرغ
تخم مرغ درون پیش دستی را پس از گواه گیری از پشت بام به بیرون پرتاب می کنند، به این مفهوم که مادر و پدر عروس و داماد همه زحمت های خود را به یک تخم مرغ صلح کرده از این پس، تنها نقش مشاور را برای عروس و داماد بازی کرده، در زندگی خصوصی این زوج دخالت نخواهند کرد.
#سنجد_و_آویشن
در همه ی مراسم شادی زرتشتیان به مفهوم آرزوی طول عمر زیاد و پرباری زندگی دیده می‌شود.
#انار_و_سکه
به مفهوم بار دهی و داشتن و تربیت کردن فرزندان شایسته و دارا، از راه راستی و درستی و زندگی شیرین و پربار است .
#قند_سبز
به نشانه ی سبز بختی و شیرین کامی بین افراد خانواده ی عروس و داماد دست به دست می شود.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای انجمن موبدان تهران.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
10.04.202506:15
✅ با وجود کوشش های زیاد این کتاب دارای نواقص بسیار زیادی ست که باید در آینده رفع گردد.
زیرا که در استان کرمان و بنادر و خراسان و خوزستان و سایر شهرهای ایران و عراق که پایتخت ساسانیان بوده، بسیاری از آثار دینی پارسیان به حال ویرانه و یا آن که در دل خاکی نهفته است و باید دانشمندان ایرانی ایران شناس مانند آقایان مصطفوی و سامی که در مورد پارس و باستانی پاریزی در مورد معابد ناهید کوشش نموده اند بر این گونه آثار روشنی بیفکنند و شکوه و جلال باستانی را بنمایانند.
شوربختانه روزگار ما را از محیط ایران دور ساخته و از لذت چنین خدمتی محروم گردانیده است. امیدواریم چنان که آقای مصطفوی در اقلیم پارس گوشزد نموده اند جوانان ایرانی در انجام چنین خدمت مهم میهنی فعالیت ابراز داشته نام نیکی از خود به یادگار گذارند.
در پایان سپاس گزاری های خود را تقدیم جوانان و کار پردازان با همت سازمان جوانان زرتشتی، بمبئی می نماید که مانند پارینه در چاپ و نشر این کتاب نیر کوشش مبذول فرموده اند.
بمبئى تارديو ٢٩ مه ١٩٦٦ برابر ٨ خورداد ۱۳۴۵ خورشیدی.
رشید شهمردان.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۵
@khashatra
ادامه دارد....
زیرا که در استان کرمان و بنادر و خراسان و خوزستان و سایر شهرهای ایران و عراق که پایتخت ساسانیان بوده، بسیاری از آثار دینی پارسیان به حال ویرانه و یا آن که در دل خاکی نهفته است و باید دانشمندان ایرانی ایران شناس مانند آقایان مصطفوی و سامی که در مورد پارس و باستانی پاریزی در مورد معابد ناهید کوشش نموده اند بر این گونه آثار روشنی بیفکنند و شکوه و جلال باستانی را بنمایانند.
شوربختانه روزگار ما را از محیط ایران دور ساخته و از لذت چنین خدمتی محروم گردانیده است. امیدواریم چنان که آقای مصطفوی در اقلیم پارس گوشزد نموده اند جوانان ایرانی در انجام چنین خدمت مهم میهنی فعالیت ابراز داشته نام نیکی از خود به یادگار گذارند.
در پایان سپاس گزاری های خود را تقدیم جوانان و کار پردازان با همت سازمان جوانان زرتشتی، بمبئی می نماید که مانند پارینه در چاپ و نشر این کتاب نیر کوشش مبذول فرموده اند.
بمبئى تارديو ٢٩ مه ١٩٦٦ برابر ٨ خورداد ۱۳۴۵ خورشیدی.
رشید شهمردان.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۵
@khashatra
ادامه دارد....
10.04.202506:13
#پرستش_گاه_زرتشتیان
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
❇️ هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
۱
@khashatra
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
❇️ هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
۱
@khashatra
09.04.202515:14
#ورهرام_ایزد_خجسته_باد
ورهرام ایزد بر همه ی نیک اندیشان خجسته و همایون باد.
@khashatra
ورهرام ایزد بر همه ی نیک اندیشان خجسته و همایون باد.
@khashatra
03.04.202508:46
✅ اشتودگات یسنا ۴۶ - ۱۱ نمونه ای از چند بند است در مورد توقف جلو چینود پل و بازگشت به جهان فریبنده ی اوهامی دروغ، زیرا وجدان آنان ناآرام و سخت است.
چینود پل یکی از تمثیلات است و پل جدا کننده و تشخیص می باشد.
در مزدیسنا در مورد آخرت آمده است که روانانی که پیشینه ی بد و زشت دارند از گذشتن از پل و رفتن به بهشت ناتوانند.
بهشت در اوستا گرودمان سرای سرود مزد امتضاد درج دمان سرای دروغ و فریبنده ی جهان است، توضیحی ست جلو پل تمایل به سپهر هستی غیر واقعی است و علت ناتوانی از ورود به بهشت، بازگشت روان به جهان خاکی می تواند باشد، تا خود را (یسنا ۳۰ - ۱۰) برای وصل آماده سازد.
اشارات بسیاری در مورد ورود به چینود پل و ایست جلو آن می توان ارایه داد.
در یسنا ۳۴ - ۶ و ۵۰ - ۹ فعل پئی تی اینی با املای دیگری ملاحظه می شود و معنای آن بازگشتن برای رسیدن به آرزو و آرمان دیگر می باشد.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۷۹
@khashatra
ادامه دارد....
چینود پل یکی از تمثیلات است و پل جدا کننده و تشخیص می باشد.
در مزدیسنا در مورد آخرت آمده است که روانانی که پیشینه ی بد و زشت دارند از گذشتن از پل و رفتن به بهشت ناتوانند.
بهشت در اوستا گرودمان سرای سرود مزد امتضاد درج دمان سرای دروغ و فریبنده ی جهان است، توضیحی ست جلو پل تمایل به سپهر هستی غیر واقعی است و علت ناتوانی از ورود به بهشت، بازگشت روان به جهان خاکی می تواند باشد، تا خود را (یسنا ۳۰ - ۱۰) برای وصل آماده سازد.
اشارات بسیاری در مورد ورود به چینود پل و ایست جلو آن می توان ارایه داد.
در یسنا ۳۴ - ۶ و ۵۰ - ۹ فعل پئی تی اینی با املای دیگری ملاحظه می شود و معنای آن بازگشتن برای رسیدن به آرزو و آرمان دیگر می باشد.
📚 بُن مایه :
دانستنی های آیینی زرتشتی.
🖋 نوشته ی : دستور خورشید دابو.
برگرداننده : رشید شهمردان.
چاپ : تهران ۱۳۵۸ خورشیدی
سازمان چاپ خواجه.
✍رونوشت : بردیا بزرگ مهر.
۷۹
@khashatra
ادامه دارد....
24.03.202507:26
✅ خداداد خنجری می نویسد :
«در دوره ی فرمان روایی ساسانیان بر ایران، به شوه ی ( = دلیل ) اهمیتی که دین زرتشتی برای محیط زیست و نگهداری آن از آلودگی و تخریب، قایل بود، برخی از عوامل مهم و مؤثر در زندگی انسان را، به نحوی به یکی از امشاسپندان وابسته کردند تا ارزش و اهمیت آن ها را در باور مردم بپرورند و افزایش دهند ؛ و از این طریق، قوانین مربوط به نگهداری محیط زیست در جامعه را، کارآیی بیشتری بخشند.
این پیوند معنوی انسان با زاستار ( = طبیعت ) به گونه زیر انجام گرفت :
◀️ ۱ - نگهداری و پرورش جانوران سودمند، از نیک اندیشی است.
پس جانوران سودرسان به امشاسپندان بهمن (فروزه نیک اندیشی) بستگی و پیوند دارند.
◀️ ۲ - نگهداری آتش و پرهیز از آلوده آن که سالم ماندن هوا به آن بستگی دارد پیروی از راستی است.
پس آتش با امشاسپند اَردی بهشت ( = فروزه ی راستی) رابطه ی نزدیک دارد.
◀️ ۳ - نقش فلزات در پیشبرد زندگی انسان و صنعت و تمدن بر کسی پوشیده نیست.
از سویی استخراج فلزات و کاربری درست و نگهداری آن ها از استهلاک و تخریب، نشان توانایی فکری انسان و آگاهی و دانش بالای اوست.
از سوی دیگر، فلز الگوی توانایی، مقاومت، بردباری و استواری است.
از این رو، فلز با امشاسپند شهریور ( = فروزه ی توانایی) پیوندی ناگسستنی دارد.
◀️ ۴ - تأثیر نگهداری خاک و نیالودن آن، در تداوم زندگی انسان بر روی کره ی زمین تردید ناپذیر است.
هم چنین زمین ( = خاک) همه ی دارایی خود را با دست و دل بازی و با فروتنی و مهربانی، در اختیار انسان و سایر موجودات زنده قرار می دهد.
از این جهت زمین الگوی فروتنی، از خود گذشتگی و مهرورزی است.
پس زمین با امشاسپند سِپَندارمَذ ( = فروزه مهرورزی) ارتباط ویژه ای دارد.
◀️ ۵ - نگهداری آب، پرهیز از آلودن و استفاده درست از آن، نشان رسایی اندیشه و خرد و ژرفای دانش و بینش انسان است.
بنابراین آب با امشاسپند خورداد ( = فروزه ی رسایی) پیوند نزدیک دارد.
◀️ ۶ - وجود گیاه بر روی زمین، به طور مستقیم یا غیر مستقیم موجب ادامه ی زندگی انسان و مانع مرگ و نابودی او می شود.
بنابراین، مرگِ گیاه برابر است با مرگ انسان، و نگهداری گیاهان و جلوگیری از نابودی آنان، بی مرگی نسل انسان را بر روی زمین به دنبال دارد.
از این رو گیاه، با امشاسپند اَمُرداد ( = فروزه ی بی مرگی) بستگی منطقی دارد.
۶
@khashatra
«در دوره ی فرمان روایی ساسانیان بر ایران، به شوه ی ( = دلیل ) اهمیتی که دین زرتشتی برای محیط زیست و نگهداری آن از آلودگی و تخریب، قایل بود، برخی از عوامل مهم و مؤثر در زندگی انسان را، به نحوی به یکی از امشاسپندان وابسته کردند تا ارزش و اهمیت آن ها را در باور مردم بپرورند و افزایش دهند ؛ و از این طریق، قوانین مربوط به نگهداری محیط زیست در جامعه را، کارآیی بیشتری بخشند.
این پیوند معنوی انسان با زاستار ( = طبیعت ) به گونه زیر انجام گرفت :
◀️ ۱ - نگهداری و پرورش جانوران سودمند، از نیک اندیشی است.
پس جانوران سودرسان به امشاسپندان بهمن (فروزه نیک اندیشی) بستگی و پیوند دارند.
◀️ ۲ - نگهداری آتش و پرهیز از آلوده آن که سالم ماندن هوا به آن بستگی دارد پیروی از راستی است.
پس آتش با امشاسپند اَردی بهشت ( = فروزه ی راستی) رابطه ی نزدیک دارد.
◀️ ۳ - نقش فلزات در پیشبرد زندگی انسان و صنعت و تمدن بر کسی پوشیده نیست.
از سویی استخراج فلزات و کاربری درست و نگهداری آن ها از استهلاک و تخریب، نشان توانایی فکری انسان و آگاهی و دانش بالای اوست.
از سوی دیگر، فلز الگوی توانایی، مقاومت، بردباری و استواری است.
از این رو، فلز با امشاسپند شهریور ( = فروزه ی توانایی) پیوندی ناگسستنی دارد.
◀️ ۴ - تأثیر نگهداری خاک و نیالودن آن، در تداوم زندگی انسان بر روی کره ی زمین تردید ناپذیر است.
هم چنین زمین ( = خاک) همه ی دارایی خود را با دست و دل بازی و با فروتنی و مهربانی، در اختیار انسان و سایر موجودات زنده قرار می دهد.
از این جهت زمین الگوی فروتنی، از خود گذشتگی و مهرورزی است.
پس زمین با امشاسپند سِپَندارمَذ ( = فروزه مهرورزی) ارتباط ویژه ای دارد.
◀️ ۵ - نگهداری آب، پرهیز از آلودن و استفاده درست از آن، نشان رسایی اندیشه و خرد و ژرفای دانش و بینش انسان است.
بنابراین آب با امشاسپند خورداد ( = فروزه ی رسایی) پیوند نزدیک دارد.
◀️ ۶ - وجود گیاه بر روی زمین، به طور مستقیم یا غیر مستقیم موجب ادامه ی زندگی انسان و مانع مرگ و نابودی او می شود.
بنابراین، مرگِ گیاه برابر است با مرگ انسان، و نگهداری گیاهان و جلوگیری از نابودی آنان، بی مرگی نسل انسان را بر روی زمین به دنبال دارد.
از این رو گیاه، با امشاسپند اَمُرداد ( = فروزه ی بی مرگی) بستگی منطقی دارد.
۶
@khashatra
11.04.202507:09
#باد_ایزد
«باد»، نام بیست و‌دومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی ست. باد، به چم هوا ست. در فرهنگ زرتشتی هوا از چهار آخشیج ستودنی و سپندینه مانند آب و آتش و خاک است.
در فرهنگ ایران پاک نگهداشتن چهار آخشیج خویش کاری هر انسان است.
در اوستا ایزد وَیو (باد) همراه و همکار ایزدان آب و آتش و خاک است.
ایزد وَیو (ایزد «باد» یا «هوا») همواره با ایزد رام آمده است.
در اوستای سی‌روزه آمده : «…یاری باد به همه رزم و کارزار برساد. هر که را باد پشتیبان است پیروزی همیشه با اوست.
ایزد وَیو یا ایزد باد همواره با ایزد رام آمده است. ” وای یا وایو ”باد” چهره‌ای دوگانه دارد، خوب و بد زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد می‌گذرد. او نیکوکار است و در عین‌حال می‌تواند با نیروی ویران گر خود همه چیز و همه کس را نابود سازد.
در ادبیات پهلوی دارای دو نیمه‌ی بد و خوب است که در اوستا نیمه‌ی نیک او که دشمن دیوان است ستوده شده. ایزد وایو در یشت پانزدهم اوستا به عنوان ایزدی مهم مورد ستایش قرار گرفته و این ستایش تا دوران اشکانی و ساسانی ادامه داشته‌است. در فرهنگ ایران قدیم ایزد یا الهه ی باد است.
این خداوندگار نه تنها برای تمام موجودات زنده روح حیات بوده بلکه روح دنیا و گیتی نیز محسوب می شده است. وایو هم چنین هوایی است که در آن تمام موجودات زنده در هنگام مرگ نابود می شوند.
ایزد باد در اوستا چنین گزارش شده : جوینده، نیک‌كردار، چیره‌شونده، پس‌رونده، پیش‌رونده، پاینده‌فر، سخت‌ترین، قوی‌ترین، شكست‌دهنده، موج‌ریزنده، زبانه‌كشنده و ….
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی نسک (:کتاب) بندهش ؛
چون باد‌روز، روز نشاط آمد ای نگار،
شادی فزای هین و بده باده و بیار.
باده است شادی دل پیوسته باده خور،
بی‌باده هر چه بینی باد هوا شمار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
در بخش (نیایش خواندن سرود و ادعیه) از بر کن و به کار نو مَپیوند.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
وگر با شدت کار، با داوران،
در این روز رو، تا شوی کامران.
سزد روز (باد) ار درنگی شوی،
نپیوندی امروز کار از نوی.
گل باد رنگ بویه نماد باد ایزد است.
@khashatra
«باد»، نام بیست و‌دومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی ست. باد، به چم هوا ست. در فرهنگ زرتشتی هوا از چهار آخشیج ستودنی و سپندینه مانند آب و آتش و خاک است.
در فرهنگ ایران پاک نگهداشتن چهار آخشیج خویش کاری هر انسان است.
در اوستا ایزد وَیو (باد) همراه و همکار ایزدان آب و آتش و خاک است.
ایزد وَیو (ایزد «باد» یا «هوا») همواره با ایزد رام آمده است.
در اوستای سی‌روزه آمده : «…یاری باد به همه رزم و کارزار برساد. هر که را باد پشتیبان است پیروزی همیشه با اوست.
ایزد وَیو یا ایزد باد همواره با ایزد رام آمده است. ” وای یا وایو ”باد” چهره‌ای دوگانه دارد، خوب و بد زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد می‌گذرد. او نیکوکار است و در عین‌حال می‌تواند با نیروی ویران گر خود همه چیز و همه کس را نابود سازد.
در ادبیات پهلوی دارای دو نیمه‌ی بد و خوب است که در اوستا نیمه‌ی نیک او که دشمن دیوان است ستوده شده. ایزد وایو در یشت پانزدهم اوستا به عنوان ایزدی مهم مورد ستایش قرار گرفته و این ستایش تا دوران اشکانی و ساسانی ادامه داشته‌است. در فرهنگ ایران قدیم ایزد یا الهه ی باد است.
این خداوندگار نه تنها برای تمام موجودات زنده روح حیات بوده بلکه روح دنیا و گیتی نیز محسوب می شده است. وایو هم چنین هوایی است که در آن تمام موجودات زنده در هنگام مرگ نابود می شوند.
ایزد باد در اوستا چنین گزارش شده : جوینده، نیک‌كردار، چیره‌شونده، پس‌رونده، پیش‌رونده، پاینده‌فر، سخت‌ترین، قوی‌ترین، شكست‌دهنده، موج‌ریزنده، زبانه‌كشنده و ….
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی نسک (:کتاب) بندهش ؛
چون باد‌روز، روز نشاط آمد ای نگار،
شادی فزای هین و بده باده و بیار.
باده است شادی دل پیوسته باده خور،
بی‌باده هر چه بینی باد هوا شمار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
در بخش (نیایش خواندن سرود و ادعیه) از بر کن و به کار نو مَپیوند.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
وگر با شدت کار، با داوران،
در این روز رو، تا شوی کامران.
سزد روز (باد) ار درنگی شوی،
نپیوندی امروز کار از نوی.
گل باد رنگ بویه نماد باد ایزد است.
@khashatra
10.04.202506:14
✅ دانشمند ایران شناس آقای سید محمد تقی مصطفوی در کتاب نامور خویش اقلیم پارس از کلیه ی ویرانه های آتشکده های باستانی ایران واقع در استان پارس مشروحاً صحبت داشته اند آقای جمشید سروشیان در کتاب خویش فرهنگ بهدینان از بخشی از زیارت گاه های زرتشتیان در یزد و کرمان سخن رانده اند.
آقای باستانی پاریزی در مورد پرستش گاه های ناهید دانشمندانه و پژوهش گرانه در خاتون هفت قلعه داد سخن داده اند.
ما با اظهار سپاس گزاری از نویسندگان محترم نامبرده، بخش هایی از آثار آن ها را که در مورد آتشکده و زیارت گاه ها صحبت می دارد در این کتاب گرد آورده ایم.
برای رسایی کتاب صورتی از کلیه ی ساختمان های دینی پارسیان مانند : آتشکده، پزیرش گاه، آرام گاه، دخمه و زیارت گاه که اینک مستعمل و بنگاه های اجتماعی مانند : آموزش گاه و انجمن ها که در جهان امروزی به کار مشغول است در پایان کتاب داده ایم.
در این جا لازم می دانم از دانشمندان و دوستان و کارپردازان انجمن ها که با پاسخ های خود در جواب پرسش های این جانب در نگارش این کتاب کمک های شایان نموده اند به ویژه آقای میرزا سروش لہراسب، سهراب سفر نک که در دوران دبستانی مرا آموزگار بوده، رشید جوانمردی و فرهمند، سپاس گزاری خود را ابراز و از ذکر نام های آن ها که سخن به درازا کشاند خود داری نمایم.
۴
@khashatra
آقای باستانی پاریزی در مورد پرستش گاه های ناهید دانشمندانه و پژوهش گرانه در خاتون هفت قلعه داد سخن داده اند.
ما با اظهار سپاس گزاری از نویسندگان محترم نامبرده، بخش هایی از آثار آن ها را که در مورد آتشکده و زیارت گاه ها صحبت می دارد در این کتاب گرد آورده ایم.
برای رسایی کتاب صورتی از کلیه ی ساختمان های دینی پارسیان مانند : آتشکده، پزیرش گاه، آرام گاه، دخمه و زیارت گاه که اینک مستعمل و بنگاه های اجتماعی مانند : آموزش گاه و انجمن ها که در جهان امروزی به کار مشغول است در پایان کتاب داده ایم.
در این جا لازم می دانم از دانشمندان و دوستان و کارپردازان انجمن ها که با پاسخ های خود در جواب پرسش های این جانب در نگارش این کتاب کمک های شایان نموده اند به ویژه آقای میرزا سروش لہراسب، سهراب سفر نک که در دوران دبستانی مرا آموزگار بوده، رشید جوانمردی و فرهمند، سپاس گزاری خود را ابراز و از ذکر نام های آن ها که سخن به درازا کشاند خود داری نمایم.
۴
@khashatra
10.04.202506:12
#چهار_روز_نبر
در کیش زرتشت چهار روز در هر ماه است.
به عبارت دیگر، زرتشتیان ۴۸ روز در سال نبر یا (پرهیز از خوردن گوشت و کشتار حیوانات سودمند) را می‌گیرند اما نه پشت سرهم.
زرتشتیان برای زیاده روی نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای #دوم و #دوازدهم و #چهاردهم و #بیست_و_یکم هر ماه زرتشتی از خوردن گوشت پرهیز می کنند.
این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ و ایزدان #وهمن #ماه #گوش و #رام می‌باشد.
در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد.
یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر ریخت داده و به چم منش نیک است.
روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآن نکوهیده شده و به آن نبر(Nabor) می گویند.
"نبُر" فعلی دستوری ست و جزو سنت زرتشتیان می‌باشد.
به چمار نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آن ها را نبریدن بوده است.
در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند.
نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که؛
منش نیک به چم سپیدی ست.
هم چنین برای اطلاعاتِ عمومی می گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان بزرگی زیادی دارد.
چرا که با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را می فهمد و رعایت می کند.
به چم این که با اندیشه ی نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود.
زرتشتیان باید در سه بخش #مینویِ #شنوایی، #اندیشه و #احساس همیشه روزه داشته باشند.
به آن چم که با این سه حس،
از نیکی و "امر نیک" دور نشوند.
و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشار از نیکی باشد.
@khashatra
در کیش زرتشت چهار روز در هر ماه است.
به عبارت دیگر، زرتشتیان ۴۸ روز در سال نبر یا (پرهیز از خوردن گوشت و کشتار حیوانات سودمند) را می‌گیرند اما نه پشت سرهم.
زرتشتیان برای زیاده روی نکردن در خوردن گوشت جانوران، روزهای #دوم و #دوازدهم و #چهاردهم و #بیست_و_یکم هر ماه زرتشتی از خوردن گوشت پرهیز می کنند.
این چهار روز متعلق به چهار امشاسپندِ و ایزدان #وهمن #ماه #گوش و #رام می‌باشد.
در نزد زرتشتیان برای هر سی روز ماه اسم خاصی وجود دارد.
یکی از این روزها «وهومن» است که بعدها به نام بهمن تغییر ریخت داده و به چم منش نیک است.
روز «ماه»، روز «گئوش» یا گوش و روز «رام» نیز به همراه روز «وهومن» روزهایی هستند که گوشت خوردن درآن نکوهیده شده و به آن نبر(Nabor) می گویند.
"نبُر" فعلی دستوری ست و جزو سنت زرتشتیان می‌باشد.
به چمار نبریدن و منظور از آن نکشتنِ حیوانات و سر آن ها را نبریدن بوده است.
در قدیم، برخی از زرتشتیان در کلِ ماه بهمن نیز لب به گوشت نمی زدند.
نیک است بدانید که نمادِ بهمن، سپیدی و پاکی است از همین رو موبدان زرتشتی سپید می پوشند چرا که؛
منش نیک به چم سپیدی ست.
هم چنین برای اطلاعاتِ عمومی می گویم که وهومن نزدِ مزدیسنان بزرگی زیادی دارد.
چرا که با وهومن است که یک مزدیسن هوخت/Hovakht و هورشت/Hovarasht را می فهمد و رعایت می کند.
به چم این که با اندیشه ی نیک به کردار نیک و گفتار نیک نیز می رسد و منطقی می شود.
زرتشتیان باید در سه بخش #مینویِ #شنوایی، #اندیشه و #احساس همیشه روزه داشته باشند.
به آن چم که با این سه حس،
از نیکی و "امر نیک" دور نشوند.
و “اندیشه و احساس و شنوایی” باید همیشه سرشار از نیکی باشد.
@khashatra
09.04.202509:00
👈 فریدون جنیدی و ایستادگی بر سر یک پیمان.
استاد فریدون جنیدی اندیشمندی که در روزگار جوانی در کلاسِ درس عیسی صدیق با خود پیمان بست که تا پایان عمر، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران صرف کند و تاکنون که موی سپید کرده‌است، کوشیده بر سر پیمان خویش بماند.
در معرفی شخصیت و نگرش فریدون جنیدی شاید این خاتره ی کوتاه به‌تمامی گویا باشد.
این خاتره بازمی‌گردد به ۱۳۴۵ خورشیدی، زمانی که فریدون جنیدیِ جوان در کلاس درس تاریخ فرهنگ مرحوم عیسی صدیق نشسته بود و استاد داشت درباره تلاش‌های هِنری راولینسونِ اروپایی که با بررسی کتیبه ی بیستون توانسته بود، خط میخی را بخواند، دادِ سخن می‌داد و می‌گفت که ؛
«یک اروپایی برای خواندن سنگ نوشته ی ایرانی سی سال زمان نهاد، شما که ایرانی هستید آیا می توانید برای کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذارید».
در این هنگام فریدون جنیدی بر می خیزید و خطاب به استاد می‌گوید که ؛
«استاد، مگر شما آن ایرانیان را که سی سال بر سر کار پژوهش جان و زمان نهاده باشند، نمی‌شناسید؟
مگر فردوسی سترگ برای زنده نگهداشتن اندیشه و فرهنگ و زبان ایرانی سی سال زمان ننهاد،
با آن که بارها گفته شده است که نان جوین نیز بر سفره نداشته است؟
مگر استاد دهخدا بیش از سی سال زمان بر سر فرهنگ ننهاد؟
هنوز کفن دهخدا خشک نشده است، شما به جای آن که جوانان را برانگیزانید تا سی، چهل سال از زمان خود را بر سر فرهنگ ایران بنهند، آنان را کوچک می‌شمارید،
تا در خود ننگ ببینند و خویش را درخور و شایسته ی سرزنش بشمارند؟
اکنون برای آن که بدانید جوانان ایرانی سی سال از زندگی خود را بر سر فرهنگ ایران می‌نهند، همین جا به شما می‌گویم :
من، فریدون جنیدی، جوان ایرانی، تا پایان زمان خود، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران خواهم افشاند».
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
استاد فریدون جنیدی اندیشمندی که در روزگار جوانی در کلاسِ درس عیسی صدیق با خود پیمان بست که تا پایان عمر، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران صرف کند و تاکنون که موی سپید کرده‌است، کوشیده بر سر پیمان خویش بماند.
در معرفی شخصیت و نگرش فریدون جنیدی شاید این خاتره ی کوتاه به‌تمامی گویا باشد.
این خاتره بازمی‌گردد به ۱۳۴۵ خورشیدی، زمانی که فریدون جنیدیِ جوان در کلاس درس تاریخ فرهنگ مرحوم عیسی صدیق نشسته بود و استاد داشت درباره تلاش‌های هِنری راولینسونِ اروپایی که با بررسی کتیبه ی بیستون توانسته بود، خط میخی را بخواند، دادِ سخن می‌داد و می‌گفت که ؛
«یک اروپایی برای خواندن سنگ نوشته ی ایرانی سی سال زمان نهاد، شما که ایرانی هستید آیا می توانید برای کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذارید».
در این هنگام فریدون جنیدی بر می خیزید و خطاب به استاد می‌گوید که ؛
«استاد، مگر شما آن ایرانیان را که سی سال بر سر کار پژوهش جان و زمان نهاده باشند، نمی‌شناسید؟
مگر فردوسی سترگ برای زنده نگهداشتن اندیشه و فرهنگ و زبان ایرانی سی سال زمان ننهاد،
با آن که بارها گفته شده است که نان جوین نیز بر سفره نداشته است؟
مگر استاد دهخدا بیش از سی سال زمان بر سر فرهنگ ننهاد؟
هنوز کفن دهخدا خشک نشده است، شما به جای آن که جوانان را برانگیزانید تا سی، چهل سال از زمان خود را بر سر فرهنگ ایران بنهند، آنان را کوچک می‌شمارید،
تا در خود ننگ ببینند و خویش را درخور و شایسته ی سرزنش بشمارند؟
اکنون برای آن که بدانید جوانان ایرانی سی سال از زندگی خود را بر سر فرهنگ ایران می‌نهند، همین جا به شما می‌گویم :
من، فریدون جنیدی، جوان ایرانی، تا پایان زمان خود، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران خواهم افشاند».
۳
@khashatra
پایان🔺🔺
Кайра бөлүшүлгөн:
🔄 تبادلات فرهیختگان 🔄
28.03.202518:40
تبادلات فرهـیــختگان تقـدیـم میکـند: ↪️
🎁🫧اگه دوست داری لیستی ازبهترین کانالهای آموزشی تلگرام رو داشته باشی پیشنهاد میکنم حتما عضو لینک زیر شوید:
مجموعه جامع وارزشمند:از ادبیات شعـر،هنـر،طب سنتی و روانشناسی🫧🎁
⚜ کافیست این فولدر را👇 ابتدا Add کنید و بعد در تلگرام خود ذخیره بفرماییدولذت ببرید⚜
https://t.me/addlist/ElbzKEtnn9M2MTQ0
با معرفی کانال ويژه امشب
🌐 موسیــقی‌اصـیل‌ایـرانی‌مــولانای جان🌐
@molaanayJaan
@molaanayJaan
شرکت درتبادل⤵️
@banooyefarvardiin
🎁🫧اگه دوست داری لیستی ازبهترین کانالهای آموزشی تلگرام رو داشته باشی پیشنهاد میکنم حتما عضو لینک زیر شوید:
مجموعه جامع وارزشمند:از ادبیات شعـر،هنـر،طب سنتی و روانشناسی🫧🎁
⚜ کافیست این فولدر را👇 ابتدا Add کنید و بعد در تلگرام خود ذخیره بفرماییدولذت ببرید⚜
https://t.me/addlist/ElbzKEtnn9M2MTQ0
با معرفی کانال ويژه امشب
🌐 موسیــقی‌اصـیل‌ایـرانی‌مــولانای جان🌐
@molaanayJaan
@molaanayJaan
شرکت درتبادل⤵️
@banooyefarvardiin
24.03.202507:26
#گام_پنجم شناخت مینوی در اوستا «هَئوروَتات» نامیده شده که در پارسی به خورداد تبدیل شده است. این واژه به چَم رسایی و کمال می باشد و در فرهنگ ترادادی در نقش مادی خود از آب ها پاسداری می کند. به همین انگیزه بر سفره ی مراسم آیینی، جامی از آب پاک جای می دهند. در گذشته این آب را از سرچشمه برداشت می کردند تا آب بر سفره مراسم آیینی تازه و دست نخورده باشد.
#گام_پایانی راه عرفان در فرهنگی سنتی زرتشتی «اَمِرَه تات» در اوستا است.«اَ» حرف نفی بوده و «مَرِته» به چَم ( = معنی) مرگ و نیستی است که باهم بی مرگی و جاودانگی شده است که در پارسی به اَمُرداد ( = مرداد) نامیده شده است. در فرهنگ زرتشتی، بی مرگی را به درختان همیشه سبز مانند ؛ سرو، کاج، مورت و شمشاد نسبت داده اند زیرا در همه حال سرسبزی خود را از دست نمی دهند. در مراسم دینی شاخه هایی از این گیاهان را بر سفره مراسم سنتی می گذراند تا جاودانگی و بی مرگی را یادآوری کرده باشند.
۵
@khashatra
#گام_پایانی راه عرفان در فرهنگی سنتی زرتشتی «اَمِرَه تات» در اوستا است.«اَ» حرف نفی بوده و «مَرِته» به چَم ( = معنی) مرگ و نیستی است که باهم بی مرگی و جاودانگی شده است که در پارسی به اَمُرداد ( = مرداد) نامیده شده است. در فرهنگ زرتشتی، بی مرگی را به درختان همیشه سبز مانند ؛ سرو، کاج، مورت و شمشاد نسبت داده اند زیرا در همه حال سرسبزی خود را از دست نمی دهند. در مراسم دینی شاخه هایی از این گیاهان را بر سفره مراسم سنتی می گذراند تا جاودانگی و بی مرگی را یادآوری کرده باشند.
۵
@khashatra
11.04.202507:07
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز باد ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
آدینه ۲۲ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۱ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ باد = وای ، وایو ، باد.
@khashatra
به روز، پیروز و فرخ روز باد ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
آدینه ۲۲ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۱ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ باد = وای ، وایو ، باد.
@khashatra
10.04.202506:14
✅ پیش گفتار.
✔️ به نام خداوند مهربان.
پرستشگاه های زرتشتیان، مجموعه ای ست که درباره ی ساختمان های دیتی و معابد و زیارت گاه های پارسیان از روزگاران باستان تا کنون سخن می راند.
این مجموعه از روایات مختلف و کتب گوناگون نویسندگان گذشته و حال گردآوری شده و بخشی است از تاریخ زرتشتیان پس از برافتادن دولت پارسیان و هجوم تازیان بر ایران و روزگار اسلامیان.
روان شاد دادا باهی خورشید جی دوردی در سال ۱۲۵۶ یزدگردی، رساله ی کوتاهی در مورد آتشکده های باستانی و موضوع های مختلف دیگر به گجراتی تالیف نموده است.
دانشمند باستان شناش آقای علی سامی در کتاب خویش، پاسارگاد و تمدن ساسانی از روایات نویسندگان شرق و غرب در مورد آتشکده های ایران و ویرانه های آن صحبت می دارد.
جهان گردان مغرب زمین نیز در طی جهان گردی های خود از خرابه های برخی آتشکده های ایران صحبت داشته اند.
نویسندگان قدیم یونان نیز در مورد آتشکده های پارسیان گفتارهایی دارند.
پروفسور ویلیام جکسن در کتاب خویش ایران گذشته و حال از آتشکده های مختلف ایران گفت و گو می کند.
۳
@khashatra
✔️ به نام خداوند مهربان.
پرستشگاه های زرتشتیان، مجموعه ای ست که درباره ی ساختمان های دیتی و معابد و زیارت گاه های پارسیان از روزگاران باستان تا کنون سخن می راند.
این مجموعه از روایات مختلف و کتب گوناگون نویسندگان گذشته و حال گردآوری شده و بخشی است از تاریخ زرتشتیان پس از برافتادن دولت پارسیان و هجوم تازیان بر ایران و روزگار اسلامیان.
روان شاد دادا باهی خورشید جی دوردی در سال ۱۲۵۶ یزدگردی، رساله ی کوتاهی در مورد آتشکده های باستانی و موضوع های مختلف دیگر به گجراتی تالیف نموده است.
دانشمند باستان شناش آقای علی سامی در کتاب خویش، پاسارگاد و تمدن ساسانی از روایات نویسندگان شرق و غرب در مورد آتشکده های ایران و ویرانه های آن صحبت می دارد.
جهان گردان مغرب زمین نیز در طی جهان گردی های خود از خرابه های برخی آتشکده های ایران صحبت داشته اند.
نویسندگان قدیم یونان نیز در مورد آتشکده های پارسیان گفتارهایی دارند.
پروفسور ویلیام جکسن در کتاب خویش ایران گذشته و حال از آتشکده های مختلف ایران گفت و گو می کند.
۳
@khashatra
10.04.202506:11
#رام_ایزد
واژه‌ی رام به معنای آرام، خوشحال، فرمان بردار آمده‌است و هنوز هم این واژه به همین صورت یا به صورت رامش در معنی صلح و شادی و سازش به کار می‌رود.
ایزد رام در آیین مزدیسنی، پاسدار و موکّل روز بیست و یکم هر ماه خورشیدی است و در اوستا با صفت «بخشنده ی چراگاه و اغذیه‌ی خوب» از وی یاد شده‌است.
رام یا ایزد رام، که در اوستا به صورت رامه یا رامن آمده و در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده‌است.
در آیین زرتشت یکی از ایزدان یا فروزه‌ی درخور نیایش است. این ایزد که آن را وای وه نیز گفته‌اند، بر روز بیست و یکم هر ماه که آن را رام روز می‌نامند، موکّل است. چهارمین روز نَبُر یا پرهیز از خوردن گوشت است.
در کنار بهمن (وهمن یا وهومانا از امشاسپندان) سه دستیار او قرار می‌گیرند که نخستین آن ها ماه، دومین گؤشورون و سومین رام است که قرینه ی وای محسوب می‌شود و در زندگی پس از مرگ نقش خاصی را ایفا می‌نماید.
در واقع در زندگی پس از مرگ، رام به ارواح نیکوکار و عادل مدد می‌رساند تا مشکلات و موانع را پشت سر بگذارند.
رام یکی از جنبه‌های زمان نیز به شمار می‌رود او نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است.
فردوسی می‌سراید :
ترا روز رام از جهان رام باد،
همان باد را با تو آرام باد.
گل خیری زرد نماد رام ایزد است.
@khashatra
واژه‌ی رام به معنای آرام، خوشحال، فرمان بردار آمده‌است و هنوز هم این واژه به همین صورت یا به صورت رامش در معنی صلح و شادی و سازش به کار می‌رود.
ایزد رام در آیین مزدیسنی، پاسدار و موکّل روز بیست و یکم هر ماه خورشیدی است و در اوستا با صفت «بخشنده ی چراگاه و اغذیه‌ی خوب» از وی یاد شده‌است.
رام یا ایزد رام، که در اوستا به صورت رامه یا رامن آمده و در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده‌است.
در آیین زرتشت یکی از ایزدان یا فروزه‌ی درخور نیایش است. این ایزد که آن را وای وه نیز گفته‌اند، بر روز بیست و یکم هر ماه که آن را رام روز می‌نامند، موکّل است. چهارمین روز نَبُر یا پرهیز از خوردن گوشت است.
در کنار بهمن (وهمن یا وهومانا از امشاسپندان) سه دستیار او قرار می‌گیرند که نخستین آن ها ماه، دومین گؤشورون و سومین رام است که قرینه ی وای محسوب می‌شود و در زندگی پس از مرگ نقش خاصی را ایفا می‌نماید.
در واقع در زندگی پس از مرگ، رام به ارواح نیکوکار و عادل مدد می‌رساند تا مشکلات و موانع را پشت سر بگذارند.
رام یکی از جنبه‌های زمان نیز به شمار می‌رود او نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است.
فردوسی می‌سراید :
ترا روز رام از جهان رام باد،
همان باد را با تو آرام باد.
گل خیری زرد نماد رام ایزد است.
@khashatra
09.04.202508:57
✅ استاد جنیدی استوره شناس ایرانی و از پژوهندگان فرهنگ و زبان‌های باستانی است.
که زمینه ی تخصصی فعالیت او شاهنامه پژوهی ست.
دکترفریدون جنیدی، فرزند بکتاش ایرانی، در ۲۰ فروردین سال ۱۳۱۸ خورشیدی در کوهستانِ ریوندِ نیشابور زاده‌شد.
در سال ۱۳۵۸، بنیاد نیشابور را بنیان نهاد و اکنون مدیر بنیاد نیشابور و نشر بلخ است.
هم چنین او سال‌ها استاد دانشگاه های صنعتی شریف، تهران و کرمان بوده‌است و به آموزش زبان‌های باستان و شاهنامه می‌پرداخته‌است و اکنون نیز به صورت آزاد و رایگان به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.
وی بیش از ۳۰ سال از عمر خود را برای ویرایش شاهنامه صرف کرده‌است تا بنا به نظر خود بیت‌های افزوده شاهنامه را از آن‌ها جدا کند و نسخه ی ویراسته ی او از شاهنامه در سال ۱۳۸۷ خورشیدی منتشر شده است.
استاد فریدون جنيدی باورمندست، دور نگه داشتن متن شاهنامه از كتاب‌های درسی، در حكم خيانت به كودكان و جامعه است.
او می‌گويد ؛ جايگزين كردن آثار فاخر با آثار چند نوقلم ؛ كار اشتباهی‌ست و روزی اين اقدامات بنای فروپاشی ادبيات در ايران خواهد شد.
۲
@khashatra
که زمینه ی تخصصی فعالیت او شاهنامه پژوهی ست.
دکترفریدون جنیدی، فرزند بکتاش ایرانی، در ۲۰ فروردین سال ۱۳۱۸ خورشیدی در کوهستانِ ریوندِ نیشابور زاده‌شد.
در سال ۱۳۵۸، بنیاد نیشابور را بنیان نهاد و اکنون مدیر بنیاد نیشابور و نشر بلخ است.
هم چنین او سال‌ها استاد دانشگاه های صنعتی شریف، تهران و کرمان بوده‌است و به آموزش زبان‌های باستان و شاهنامه می‌پرداخته‌است و اکنون نیز به صورت آزاد و رایگان به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.
وی بیش از ۳۰ سال از عمر خود را برای ویرایش شاهنامه صرف کرده‌است تا بنا به نظر خود بیت‌های افزوده شاهنامه را از آن‌ها جدا کند و نسخه ی ویراسته ی او از شاهنامه در سال ۱۳۸۷ خورشیدی منتشر شده است.
استاد فریدون جنيدی باورمندست، دور نگه داشتن متن شاهنامه از كتاب‌های درسی، در حكم خيانت به كودكان و جامعه است.
او می‌گويد ؛ جايگزين كردن آثار فاخر با آثار چند نوقلم ؛ كار اشتباهی‌ست و روزی اين اقدامات بنای فروپاشی ادبيات در ايران خواهد شد.
۲
@khashatra
25.03.202504:33
#سپندارمزد_امشاسپند
سپند آرامئیتی یا همان اسپند به چم (: معنی) بی‌نقصی و تندرستی کامل است.
وی نگاهبان و پاسدار زمین و در عین حال نشان فرمان برداری، پرهیزگاری و نیایش است.
این واژه که در اوستایی «سْپِنْتَه آرمَئیتی» (Spenta-Ârmaiti) است و نام چهارمین امشاسپند شناخته می‌شود، از دو بخش «سپنته» (Spenta) یا «سپند» به چم (:معنی) پاک و مقدس و «آرمئیتی» (Ârmaiti) به چم فروتنی و بردباری تشکیل شده است و این دو با هم به چم فروتنیِ پاک و سپند است.
این واژه در پهلوی «سپندارمت» (SpandÂrmat) و در پارسی «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.
سپنته آرمیتی یکی از ایزد بانوان و امشاسپندان زرتشتی است که در زبان اوستایی، سپنته آرمیتی یا سپنت اَرمَیتی یا سپند آرامئیتی خوانده می‌شود، در زبان پهلوی بدان سپندارمذ یا سپندارمت گویند و در پارسی، سپندارمد نیز خوانده شده‌است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شده است.
وی را همان الهه ی بسیار قدیمی اسفند دانسته‌اند و گفته‌اند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (اَمُرداد) همراهی می‌کنند و این سه گروهی از امشاسپندان را می‌سازند که قرینه‌ی سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردی بهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب می‌شوند.
این فروزه در انسان به گونه‌ی فروتنی و مهر و خدمت به دیگران، نمایان می‌شود.
سپندارمزد در جهان خاکی، نگاه دارنده‌ی زمین و زنان است.
زمینی که بی‌هیچ چشم داشتی هرچه دارد در اختیار جانداران می‌گذارد و زنانی چون مادر که هم چون زمین، مهربان و فروتنند، مهر می‌ورزند بدون این که چشم به راه پاسخی مهرانگیز باشند.
زن و زمین همسانی‌های بسیاری دارند.
زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش هستند، زندگی از زن و زمین است که جریان دارد.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
سپندارمز روز خیز ای نگار،
سپند آر ما را و جام می آر.
می آر از پی آن که بی می‌‌نشد،
دلی شادمان و تنی شادخوار.
سپند آر پی آن که چشم بدان،
بگرداند ایزد ازین روزگار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
ورز زمین کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
گل بیدمشک نماد سپندارمزد امشاسپند است.
@khashatra
سپند آرامئیتی یا همان اسپند به چم (: معنی) بی‌نقصی و تندرستی کامل است.
وی نگاهبان و پاسدار زمین و در عین حال نشان فرمان برداری، پرهیزگاری و نیایش است.
این واژه که در اوستایی «سْپِنْتَه آرمَئیتی» (Spenta-Ârmaiti) است و نام چهارمین امشاسپند شناخته می‌شود، از دو بخش «سپنته» (Spenta) یا «سپند» به چم (:معنی) پاک و مقدس و «آرمئیتی» (Ârmaiti) به چم فروتنی و بردباری تشکیل شده است و این دو با هم به چم فروتنیِ پاک و سپند است.
این واژه در پهلوی «سپندارمت» (SpandÂrmat) و در پارسی «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.
سپنته آرمیتی یکی از ایزد بانوان و امشاسپندان زرتشتی است که در زبان اوستایی، سپنته آرمیتی یا سپنت اَرمَیتی یا سپند آرامئیتی خوانده می‌شود، در زبان پهلوی بدان سپندارمذ یا سپندارمت گویند و در پارسی، سپندارمد نیز خوانده شده‌است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شده است.
وی را همان الهه ی بسیار قدیمی اسفند دانسته‌اند و گفته‌اند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (اَمُرداد) همراهی می‌کنند و این سه گروهی از امشاسپندان را می‌سازند که قرینه‌ی سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردی بهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب می‌شوند.
این فروزه در انسان به گونه‌ی فروتنی و مهر و خدمت به دیگران، نمایان می‌شود.
سپندارمزد در جهان خاکی، نگاه دارنده‌ی زمین و زنان است.
زمینی که بی‌هیچ چشم داشتی هرچه دارد در اختیار جانداران می‌گذارد و زنانی چون مادر که هم چون زمین، مهربان و فروتنند، مهر می‌ورزند بدون این که چشم به راه پاسخی مهرانگیز باشند.
زن و زمین همسانی‌های بسیاری دارند.
زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش هستند، زندگی از زن و زمین است که جریان دارد.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
سپندارمز روز خیز ای نگار،
سپند آر ما را و جام می آر.
می آر از پی آن که بی می‌‌نشد،
دلی شادمان و تنی شادخوار.
سپند آر پی آن که چشم بدان،
بگرداند ایزد ازین روزگار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
ورز زمین کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
گل بیدمشک نماد سپندارمزد امشاسپند است.
@khashatra
24.03.202507:26
#گام_دوم عرفانی در اوستا به صورت «اَشَه وَهیشتَه» است به چَم (بهترین اشویی و راستی) می باشد.
این واژه در گویش پارسی، اَردی بهشت شده است.
گزینش بهترین راستی سفارش زرتشت است، زیرا انسان در هنجار هستی به جایگاه شایسته ی خود دست خواهد یافت.
سرود کوتاه و سپندی از اوستا به نام اَشِم وُهو بازگو کننده ی پیوستن به بهترین اشویی است.
این امشاسپند در نقش مادی خود پاسدار فروغ و روشنایی است.
مِجمر آتش و چراغ روشن بر سفره ی مراسم آیینی، نماد اردی بهشت امشاسپند است.
#گام_سوم در اوستا، «,خْشَتَره وَئیریَه» است که به چَم پادشاهی بر خویشتن می باشد و در گویش پارسی به شهریور تبدیل شده است.
در فرهنگی ترادادی زرتشتیان، شهریور در نقش مادی خود از فلزات پاسداری می کند. بنابراین بر سفره مراسم آیینی خود از جام هایی فلزی که بیشتر از جنس مس و روزین است بهره می گیرند تا آب و برخی از خوراکی های ترادادی را در آن بر سفره داشته باشند.
#گام_چهارم در مسیر مینوی مزدیسنان، «سْپَنتَه آرمَئی تی» در اوستا است. «سپتَه» به چمار ( = معنای) سپند و پاک و «آرمئی تی» یعنی آرمان و آرزو است. بنابراین این ویژگی نماد عشق و آرزوی پاک و سپند است.
از آن جا که در فرهنگِ ترادادی زرتشتیان، زن و زمین هر دو ویژگی های ؛ فروتنی، زایندگی، بُردباری و مهرورزی را دارند، این فروزه در تاریخ گذشته ی ایران ویژه ی گرامی داشت بانوان و زنان پارسا و نیکوکار بوده است.
سفره ی مراسم آیینی، نماد گوشه ای از زمین است که در جشن ها و آیین ها در مکانی پاک و نورانی گسترده می شود.
۴
@khashatra
این واژه در گویش پارسی، اَردی بهشت شده است.
گزینش بهترین راستی سفارش زرتشت است، زیرا انسان در هنجار هستی به جایگاه شایسته ی خود دست خواهد یافت.
سرود کوتاه و سپندی از اوستا به نام اَشِم وُهو بازگو کننده ی پیوستن به بهترین اشویی است.
این امشاسپند در نقش مادی خود پاسدار فروغ و روشنایی است.
مِجمر آتش و چراغ روشن بر سفره ی مراسم آیینی، نماد اردی بهشت امشاسپند است.
#گام_سوم در اوستا، «,خْشَتَره وَئیریَه» است که به چَم پادشاهی بر خویشتن می باشد و در گویش پارسی به شهریور تبدیل شده است.
در فرهنگی ترادادی زرتشتیان، شهریور در نقش مادی خود از فلزات پاسداری می کند. بنابراین بر سفره مراسم آیینی خود از جام هایی فلزی که بیشتر از جنس مس و روزین است بهره می گیرند تا آب و برخی از خوراکی های ترادادی را در آن بر سفره داشته باشند.
#گام_چهارم در مسیر مینوی مزدیسنان، «سْپَنتَه آرمَئی تی» در اوستا است. «سپتَه» به چمار ( = معنای) سپند و پاک و «آرمئی تی» یعنی آرمان و آرزو است. بنابراین این ویژگی نماد عشق و آرزوی پاک و سپند است.
از آن جا که در فرهنگِ ترادادی زرتشتیان، زن و زمین هر دو ویژگی های ؛ فروتنی، زایندگی، بُردباری و مهرورزی را دارند، این فروزه در تاریخ گذشته ی ایران ویژه ی گرامی داشت بانوان و زنان پارسا و نیکوکار بوده است.
سفره ی مراسم آیینی، نماد گوشه ای از زمین است که در جشن ها و آیین ها در مکانی پاک و نورانی گسترده می شود.
۴
@khashatra
Кайра бөлүшүлгөн:
کانال تبادلات مهربانان
10.04.202521:27
🏛📚46 کانال جذاب تاریخی، علمی، فرهنگی و ادبی!
🎓👌اگه دنبال یادگیری مفید و محتواهای خاص هستی، حتماً یه نگاه بنداز!👇
📌 https://t.me/addlist/hx6xNiawF5I0ODNk
⤵️ این پایین دو کانال نمونه رو بدون جوین هم می‌تونی ببینی👀
🎓👌اگه دنبال یادگیری مفید و محتواهای خاص هستی، حتماً یه نگاه بنداز!👇
📌 https://t.me/addlist/hx6xNiawF5I0ODNk
⤵️ این پایین دو کانال نمونه رو بدون جوین هم می‌تونی ببینی👀
10.04.202506:14
۲
@khashatra
@khashatra
10.04.202506:10
#امروز
نَبُر
به روز، پیروز و فرخ روز رام ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
پنج شنبه ۲۱ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۰ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ رام = آرام، آرامش
✔️ نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودمند،
و پرهیز از خوردن خوراک‌های گوشت دار.
@khashatra
نَبُر
به روز، پیروز و فرخ روز رام ایزد از فروردین ماه سال ۳۷۶۳ مزدیسنی
پنج شنبه ۲۱ فروردین ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی
۱۰ آپریل سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ رام = آرام، آرامش
✔️ نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودمند،
و پرهیز از خوردن خوراک‌های گوشت دار.
@khashatra
Медиа контентке кире албай жатабыз
09.04.202508:56
#زاد_روز_استاد_فریدون_جنیدی
۲۰ فروردین ماه خورشیدی زادروز استاد فریدون جنیدی ؛
ایران شناس، نویسنده و مدرس دانشگاه، استوره شناس ایرانی، از پژوهندگان فرهنگ و زبان‌های باستانی، شاهنامه پژوه.
از وی برای تدریس در دانشگاه ناپل ایتالیا دعوت شده بود.
او در پاسخ گفت :
باید مراقب مادر پيرم باشم.
اما مادر او چه کسی است؟
آری مادر او کسی نیست جز ایران زمین.
۱
@khashatra
۲۰ فروردین ماه خورشیدی زادروز استاد فریدون جنیدی ؛
ایران شناس، نویسنده و مدرس دانشگاه، استوره شناس ایرانی، از پژوهندگان فرهنگ و زبان‌های باستانی، شاهنامه پژوه.
از وی برای تدریس در دانشگاه ناپل ایتالیا دعوت شده بود.
او در پاسخ گفت :
باید مراقب مادر پيرم باشم.
اما مادر او چه کسی است؟
آری مادر او کسی نیست جز ایران زمین.
۱
@khashatra
24.03.202507:28
✅ موبدان دانشمند و بینشور زرتشتی برای این که ارزش فروزه های نیک اندیشی، راستی، توانایی، مهرورزی، رسایی و بی مرگی را همواره مدنظر انسان نگاه دارند و نیز اهمیت حیوان، آتش، فلز، خاک، آب و گیاه در زندگی بهنجار انسان بر روی زمین را در یادها بپایانند، به گونه ای که همواره در ذهن انسان، درخششی پایدار داشته باشد، بخشی از مراسم ترادادی دینی و ملی را چنان طراحی کردند که نشان های کوچکی از عوامل مؤثر در زیست انسان را ( که یاد شد)، در خود داشته باشند تا بدین وسیله با دیدن مکرر آن ها، توجه انسان به اهمیت نگاهداری عوامل مهم تشکیل دهنده ی محیط زیست و نیز ارزش فروزه های مربوط به هر کدام به حد کافی و همیشگی جلب شود.
این نشان های هشدار دهنده چنین اند :
🟢 در همه ی مراسم و آداب مذهبی یا تراداد های قومی و ملی، که در سال، تعداد آن ها فراوان است، سفره ی سپیدی را به نشانه ی گستردگی زمین، در جایگاهِ اجرای مراسم می گسترند و بر روی آن مواد زیر را قرار می دهند :
✅ یک لیوان یا یک کاسه ی پر از شیر گاو یا گوسپند، به نشانه ی جانوران سودرسان.
✅ یک آتشدان کوچک که آتش در آن فروزان است یا یک چراغ روغنی روشن که شعله آن نشان آتش است.
✅ یک کاسه ی فلزی (که بیشتر از مس سپید شده است) پر از آب، که کاسه نشانه ای از فلزات و آب داخل آن نمونه ای از آب های روی زمین است.
✅ یک گلدان محتوی شاخه های مورت و سرو، به نشانه ی گیاهان روی زمین.
چون همه کسانی که در مراسم شرکت می کنتد، در بدو ورود خود برای چند دقیقه در جایگاهِ ویژه ی اجرای مراسم نیز حضور می یابند، ناگزیر با سفره و دیگر مواد نشانه ای روی آن رو به رو خواهند شد.
و تداوم و تکرار این رودررویی که جنبه ی یادگیری غیر مستقیم دارد، اثر ماندگار خود را در ذهن و ضمیر آنان به جای خواهد گذاشت.»
📚 بُن مایه :
برگرفته از ؛ نسک یادگار دیرین
آیین ها، مراسم و باورهای مذهبی ترادادی(سنتی)زرتشتیان ایران.
پژوهش و نگارش : روان شاد موبد دکتر کورش نیکنام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۷
@khashatra
(پایان)
این نشان های هشدار دهنده چنین اند :
🟢 در همه ی مراسم و آداب مذهبی یا تراداد های قومی و ملی، که در سال، تعداد آن ها فراوان است، سفره ی سپیدی را به نشانه ی گستردگی زمین، در جایگاهِ اجرای مراسم می گسترند و بر روی آن مواد زیر را قرار می دهند :
✅ یک لیوان یا یک کاسه ی پر از شیر گاو یا گوسپند، به نشانه ی جانوران سودرسان.
✅ یک آتشدان کوچک که آتش در آن فروزان است یا یک چراغ روغنی روشن که شعله آن نشان آتش است.
✅ یک کاسه ی فلزی (که بیشتر از مس سپید شده است) پر از آب، که کاسه نشانه ای از فلزات و آب داخل آن نمونه ای از آب های روی زمین است.
✅ یک گلدان محتوی شاخه های مورت و سرو، به نشانه ی گیاهان روی زمین.
چون همه کسانی که در مراسم شرکت می کنتد، در بدو ورود خود برای چند دقیقه در جایگاهِ ویژه ی اجرای مراسم نیز حضور می یابند، ناگزیر با سفره و دیگر مواد نشانه ای روی آن رو به رو خواهند شد.
و تداوم و تکرار این رودررویی که جنبه ی یادگیری غیر مستقیم دارد، اثر ماندگار خود را در ذهن و ضمیر آنان به جای خواهد گذاشت.»
📚 بُن مایه :
برگرفته از ؛ نسک یادگار دیرین
آیین ها، مراسم و باورهای مذهبی ترادادی(سنتی)زرتشتیان ایران.
پژوهش و نگارش : روان شاد موبد دکتر کورش نیکنام.
✍ رونوشت ؛ بردیا بزرگمهر.
۷
@khashatra
(پایان)
24.03.202507:25
#گام_نخست در اوستا « وُهومَنَه» است که در گویش پارسی به بهمن تبدیل شده که به چَم ( = معنی) نیک اندیشی می باشد و در بینش زرتشت بسیار به آن اشاره شده است چون انسان برای آغاز راه باید منش خود را نیک گرداند.
امشاسپندان جمع واژه ی امشاسپند است که در اوستا به ریخت ( = شکل) « اَمِشَه سپنته» آمده است. از سه جز اَ +مشَه + سپنته درست شده که اَ ، حروف نفی به چم نه است، مِشَه یعنی مرگ و نیستی و سپنته یعنی پاک و مقدس که این واژه پاک و مقدس جاودانه معنی می دهد و امشاسپندان یعنی پاکان بی مرگ و جاودان.
در باور ترادادی، این امشاسپندان در نقش مادی خود از حیوانات سودمند نیز نگهبانی می کند به همین انگیزه در روز بهمن از هر ماه و همکاران این روز یعنی روزهای ماه، گوش و رام، زرتشتیان از خوردن خوراکی های گوشت دار پرهیز می کنند و به جای آن در سفره مراسمِ آیینی که می گسترانند جامی از شیر را بر سفره می گذارند تا یادآور ارج و احترام به جایگاه حیوان سودمند در زندگی انسان باشد.
۳
@khashatra
امشاسپندان جمع واژه ی امشاسپند است که در اوستا به ریخت ( = شکل) « اَمِشَه سپنته» آمده است. از سه جز اَ +مشَه + سپنته درست شده که اَ ، حروف نفی به چم نه است، مِشَه یعنی مرگ و نیستی و سپنته یعنی پاک و مقدس که این واژه پاک و مقدس جاودانه معنی می دهد و امشاسپندان یعنی پاکان بی مرگ و جاودان.
در باور ترادادی، این امشاسپندان در نقش مادی خود از حیوانات سودمند نیز نگهبانی می کند به همین انگیزه در روز بهمن از هر ماه و همکاران این روز یعنی روزهای ماه، گوش و رام، زرتشتیان از خوردن خوراکی های گوشت دار پرهیز می کنند و به جای آن در سفره مراسمِ آیینی که می گسترانند جامی از شیر را بر سفره می گذارند تا یادآور ارج و احترام به جایگاه حیوان سودمند در زندگی انسان باشد.
۳
@khashatra
Көрсөтүлдү 1 - 24 ичинде 41
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.