Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

زندگی و انسان

هدف کانال یادگیری و آگاهی است هدف ایجاد سوال نسبت به دانسته هایمان است که میتواند درست نباشد و با ایجاد سوال و مخصوصا شک به دنبال یادگیری باشیم

TGlist рейтингі

ТүріҚоғамдық

Растау

Расталмаған

Сенімділік

Сенімсіз

Орналасқан жері

ТілБасқа

Канал құрылған күніJun 28, 2024

TGlist-ке қосылған күні

Feb 12, 2025

Мен каналдың иесімін

Өзгерістер тарихы

Telegram арнасы زندگی و انسان статистикасы

Толығырақ

Жазылушылар

118

24 сағат00%Апта

1110.3%Ай

3034.1%

Дәйексөз индексі

0

Ескертулер0Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту0

1 жазбаның орташа қамтуы

2

12 сағат20%24 сағат2

77.8%48 сағат9

12.5%

Қатысу деңгейі (ER)

12.5%

Қайта жазылды0Пікірлер0Реакциялар1

Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)

7.63%

24 сағат0%Апта

29.82%Ай

2.39%

1 жарнамалық жазбаның қамтуы

11

1 сағат436.36%1 – 4 сағат00%4 - 24 сағат00%

Толығырақ

Каналға біздің ботымызды қосып, осы каналдың аудиториясын біліңіз.

24 сағаттағы жазбалар саны

5

Динамика

"زندگی و انسان" тобындағы соңғы жазбалар

Барлық жазбалар

23.04.202507:45

برترین غذاهای رقیق کننده خون

سعی کنید هر روز ۲ تا ۳ محصول از این لیست بخورید

روغن زیتون و بذر کتان
سرکه سیب
سیر و پیاز
لیمو
تخمه آفتابگردان
چغندر
شکلات تلخ
ماهی
گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی
بلغور جو دوسر
انواع توت ها: تمشک، زغال اخته، زغال اخته، توت فرنگی، گیلاس، گیلاس شیرین
زنجبیل

23.04.202507:43

به‌قول عباس معروفی در کتاب «سمفونی مردگان»؛ آدم‌ها همیشه چیزی را از دست می‌دهند تا چیز دیگری را به‌دست بیاورند ولی بعضی چیزها هست که اگر از دست برود، دیگر هیچ‌چیز جایش را نمی‌گیرد.

23.04.202507:42

هرچی که باشه جنگ در نهایت یعنی آدم‌کشی مجاز. وقتی آدمایی که رأس کارن، گیر می‌کنن و دیگه نمی‌دونن چه سیاستی رو پیاده کنن و مشکلات اقتصادی رو چه‌جوری حل کنن، از پشت پستو عروسک میهن‌پرستی رو درمی‌آرن. کفش و کلاهش هم می‌کنن تا مترسکشون جورِ جور شه: آخه مترسک میهن‌پرستی یه پاپوش به اسم دشمنِ خونی و یه سرپوش به اسم شهامت‌طلبی لازم داره. معلومم هست که بعدش همه‌شون می‌گن راهشون راه حقه و پای خداهاشونو می‌کشن وسط. آخر سر هم این پدرا و مادرا و بچه‌های از دنیا بی‌خبرن که بایست تاوان جنگ رو بدن

📕 بعضی ها هیچ وقت نمی فهمن!
✍️ #کورت_توخولسکی

23.04.202507:41

⭕️ همزمان با مشغول بودن ایران با مسائل و حاشیه های خودساخته توسط حاکمیت ، ببینید در عراق چه پروژه شگفت و بزرگی در حال اتفاق افتادن است

23.04.202507:40

موفقیت معمولا مسئله‌ای است مربوط به بعد از چهل سالگی!

در فرهنگ امروزی جاافتاده است که آدم‌های فوق‌العاده موفق، از همان جوانی راهشان از بقیۀ معمولی‌ها جداست.

بسیاری از مشهورترین الگوهای موفقیت در دوران ما، کسانی مثل بیل گیتس، مارک زاکربرگ، ایلان ماسک یا تیلور سوئیفت، چنین‌اند.

اما اگر دایرۀ دیدمان را بالاتر ببریم، تصویر دیگری می‌بینیم. واقعیت این است که نه‌تنها موفقیت، بلکه حتی نوآوری و نبوغ نیز چیزهایی هست
که «عموماً» در سنین بالا به دست می‌آید.

پژوهشگران دانمارکی در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان دادند که اکتشافات مهم برندگان جایزۀ نوبل، به‌طور متوسط، در ۴۴سالگی‌شان رخ داده است. به عبارت دیگر، حتی تیزهوش‌ترین افراد هم باید چند دهه تلاش کنند تا به سطحی از خبرگی برسند که بتوانند اکتشافات مهم انجام دهند.

تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که موفقیت‌های بزرگ، عموماً بعد از چهل سالگی رخ می‌دهند. هرجا که سر بچرخانید می‌توانید نمونه‌هایش را ببینید:

کوپرنیک نظریۀ حرکت سیارات را در دهۀ ۶۰ حیات خود مطرح کرد؛ پل سزان اولین نقاشی‌هایش را وقتی فروخت که از پنجاه‌سالگی گذشته بود؛

ساموئل جانسون، یکی از بزرگترین نثرنویسان انگلیسی، قبل از چهل‌سالگی هیچ چیز مهمی ننوشته بود. این مثال‌ها در دنیای کسب‌و‌کار چندین برابر است.

ریچ کالگارد، نویسندۀ کتاب موفقیت دیرهنگام می‌گوید: گاهی برای رسیدن به خلاقیت باید راهی طولانی طی کنید.

آرتور بروکس می‌گوید در طول تاریخ سه نوع موفقیت وجود دارد:

ژانر «کودکان نابغه» که از سنین پایین به موفقیت‌های بزرگ می‌رسند، کسانی مثل پیکاسو یا فیتزجرالد.

نوع دوم، ژانر «اهداف دوگانه» است. کسانی که در زمینه‌ای متخصص می‌شوند، اما ناگهان همه‌چیز را رها می‌کنند و مسیر کاملاً متفاوتی را می‌آزمایند.

کسی مثل آلبرت شوایتزر از این دست است. او که فیلسوف و موسیقی‌دان و پزشک بزرگی بود، ناگهان تصمیم گرفت زندگی‌اش در اروپا را رها کند و بقیۀ عمرش را صرفِ مداوای مردم در فقیرترین مناطق آفریقا کند.

دستۀ سوم «استادان» هستند.

دیوید گالنسن، استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگو، در کتاب خود با عنوان استادان پیر و نوابغ جوان می‌نویسد: استادان کسانی هستند مثل چارلز داروین، یا آلفرد هیچکاک که در ایام جوانی چندان موفق نیستند، اما خصوصیتی غریب دارند:

هر چیزی را می‌آزمایند و می‌آموزند، سپس چیزی دیگر را مورد آزمایش قرار می‌دهند و نکات بیشتری می‌آموزند. آنها تمرکز اصلی‌شان بر خودِ روند یادگیری است.

بسیاری از کسانی که دیر به موفقیت می‌رسند در میان‌سالی از زمین بلند می‌شوند و کم‌کم لذت کار متمرکز را می‌چشند.

ولی چون گرفتار بندها و پیوندهای کسانی که زود به موفقیت می‌رسند نیستند، می‌توانند نظرشان را تغییر دهند و دست به آزمایش مدل‌های خودشان بزنند.

آن‌ها فرزانه‌های جستجوگری هستند که تا پایان عمر آرام نمی‌نشینند.

22.04.202507:06

20.04.202517:57

دنبال دل کمند نگاه کسی مباد
این برق در کمین گیاه کسی مباد

از انتظار، دیدهٔ یعقوب شد سفید
هیچ آفریده چشم به راه کسی مباد

از توبهٔ شکسته، زمین گیر خجلتم
این شیشهٔ شکسته به راه کسی مباد

یا رب که هیچ دیده ز پرواز بی محل
منت‌پذیر از پر کاه کسی مباد

لرزد دلم ز قامت خم همچو برگ بید
دیوار پی‌گسسته پناه کسی مباد

در حیرتم که توبه کنم از کدام جرم
بیش از شمار، جرم و گناه کسی مباد

صائب دلم سیاه شد از کثرت گناه
این ابر تیره پردهٔ ماه کسی مباد

#صائب_تبریزی

20.04.202517:57

بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا درنبندد هوشیار

ای که دستت می‌رسد کاری بکن
پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار

اینکه در شهنامه‌هاآورده‌اند
رستم و رویینه‌تن اسفندیار

تا بدانند این خداوندان ملک
کز بسی خلقست دنیا یادگار

اینهمه رفتند و مای شوخ چشم
هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار

ای که وقتی نطفه بودی بی‌خبر
وقت دیگر طفل بودی شیرخوار

مدتی بالا گرفتی تا بلوغ
سرو بالایی شدی سیمین عذار

همچنین تا مرد نام‌آور شدی
فارس میدان و صید و کارزار

آنچه دیدی بر قرار خود نماند
وینچه بینی هم نماند بر قرار

دیر و زود این شکل و شخص نازنین
خاک خواهد بودن و خاکش غبار

گل بخواهد چید بی‌شک باغبان
ور نچیند خود فرو ریزد ز بار

اینهمه هیچست چون می‌بگذرد
تخت و بخت و امر و نهی و گیر و دار

نام نیکو گر بماند ز آدمی
به کزو ماند سرای زرنگار

سال دیگر را که می‌داند حساب؟
یا کجا رفت آنکه با ما بود پار؟

خفتگان بیچاره در خاک لحد
خفته اندر کلهٔ سر سوسمار

صورت زیبای ظاهر هیچ نیست
ای برادر سیرت زیبا بیار

هیچ دانی تا خرد به یا روان
من بگویم گر بداری استوار

آدمی را عقل باید در بدن
ورنه جان در کالبد دارد حمار

پیش از آن کز دست بیرونت برد
گردش گیتی زمام اختیار

گنج خواهی، در طلب رنجی ببر
خرمنی می‌بایدت، تخمی بکار

چون خداوندت بزرگی داد و حکم
خرده از خردان مسکین درگذار

چون زبردستیت بخشید آسمان
زیردستان را همیشه نیک دار

عذرخواهان را خطاکاری ببخش
زینهاری را به جان ده زینهار

شکر نعمت را نکویی کن که حق
دوست دارد بندگان حقگزار

لطف او لطفیست بیرون از عدد
فضل او فضلیست بیرون از شمار

گر به هر مویی زبانی باشدت
شکر یک نعمت نگویی از هزار

نام نیک رفتگان ضایع مکن
تا بماند نام نیکت پایدار

ملک بانان را نشاید روز و شب
گاهی اندر خمر و گاهی در خمار

کام درویشان و مسکینان بده
تا همه کارت برآرد کردگار

با غریبان لطف بی‌اندازه کن
تا رود نامت به نیک در دیار

زور بازو داری و شمشیر تیز
گر جهان لشکر بگیرد غم مدار

از درون خستگان اندیشه کن
وز دعای مردم پرهیزگار

منجنیق آه مظلومان به صبح
سخت گیرد ظالمان را در حصار

با بدان بد باش و با نیکان نکو
جای گل گل باش و جای خار خار

دیو با مردم نیامیزد مترس
بل بترس از مردمان دیوسار

هر که دد یا مردم بد پرورد
دیر زود از جان برآرندش دمار

با بدان چندانکه نیکویی کنی
قتل مار افسا نباشد جز به مار

ای که داری چشم عقل و گوش هوش
پند من در گوش کن چون گوشوار

نشکند عهد من الا سنگدل
نشنود قول من الا بختیار

سعدیا چندانکه می‌دانی بگوی
حق نباید گفتن الا آشکار

هر کرا خوف و طمع در کار نیست
از ختا باکش نباشد وز تتار

دولت نوئین اعظم شهریار
باد تا باشد بقای روزگار

خسرو عادل امیر نامور
انکیانو سرور عالی تبار

دیگران حلوا به طرغو آورند
من جواهر می‌کنم بر وی نثار

پادشاهان را ثنا گویند و مدح
من دعایی می‌کنم درویش‌وار

یارب الهامش به نیکویی بده
وز بقای عمر برخوردار دار

جاودان از دور گیتی کام دل
در کنارت باد و دشمن بر کنار

تا بدانند این خداوندان ملک
کز بسی خلق است دنیا یادگار

سعدی

19.04.202512:22

چندان‌که مرا شیخِ اَجَلّ، ابوالفرج بن جوزی، رَحْمَةُ اللهِ عَلَیْهِ، ترکِ سَماع فرمودی و به خلوت و عُزلت اشارت کردی، عُنْفُوانِ شَبابم غالب آمدی و هوا و هوس طالب؛ ناچار به خلافِ رایِ مربّی قدمی برفتمی و از سماع و مُجالست حَظّی برگرفتمی و چون نصیحتِ شیخم یاد آمدی، گفتمی:

قاضی ار با ما نشیند، برفشاند دست را
محتسِب گر مَی خورد، معذور دارد مست را

تا شبی به مَجْمَعِ قومی برسیدم که در میان مطربی دیدم؛

گویی رگِ جان می‌گسلد زخمهٔ ناسازش
ناخوش‌تر از آوازهٔ مرگِ پدر، آوازش

گاهی انگشت حریفان از او در گوش و گهی بر لب که خاموش!

نُهاجُ اِلیٰ صَوْتِ اْلاَغانی لِطیبِها
وَ اَنْتَ مُغَنٍّ اِنْ سَکَتَّ نَطیبُ

نبیند کسی در سَماعت خوشی
مگر وقتِ رفتن که دَم در کشی

چون در آواز آمد آن بَرْبَط سرای
کدخدا را گفتم: از بهر خدای

زَیْبَقم در گوش کُن تا نشنوم
یا دَرَم بگشای تا بیرون روم

فی‌الجمله پاسِ خاطر یاران را موافقت کردم و شبی به چند مُجاهده به روز آوردم.

مؤذّن بانگِ بی‌هنگام برداشت
نمی‌داند که چند از شب گذشته است

درازیِّ شب از مژگانِ من پرس
که یک‌دم خواب در چشمم نگشته است

بامدادان به حکم تّبرکْ دستاری از سر و دیناری از کمر بگشادم و پیش مُغَنّی نهادم و در کنارش گرفتم و بسی شکر گفتم. یاران ارادتِ من در حقّ او خلافِ عادت دیدند و بر خِفَّتِ عقلم حمل کردند.

یکی زآن میان زبان تعرّض دراز کرد و ملامت کردن آغاز، که این حرکت مناسب رایِ خردمندان نکردی؛ خرقهٔ مَشایخ به چنین مطربی دادن که در همه عمرش درمی ‌بر کف نبوده است و قُراضه‌ای در دف.

مطربی، دور از این خجسته سرای
کس دو بارش ندیده در یک جای

راست چون بانگش از دهن برخاست
خلق را موی بر بدن برخاست

مرغِ ایوان ز هولِ او بپرید
مغز ما برد و حلقِ خود بدرید

گفتم: زبانِ تعرّض مصلحت آن است که کوتاه کنی که مرا کرامتِ این شخص ظاهر شد. گفت: مرا بر کیفیّتِ آن واقف نگردانی تا منش هم تقرّب کنم و بر مطایبتی که کردم استغفار گویم؟

گفتم: بلی! به علّتِ آن که شیخِ اَجَلّم بارها به ترکِ سَماع فرموده است و موعظهٔ بلیغ گفته و در سمعِ قبول من نیامده. امشبم طالعِ مَیْمون و بختِ همایون بدین بُقعه رهبری کرد تا به دست این توبه کردم که بقیّتِ زندگانی گِردِ سَماع و مخالطت نگردم!

آواز خوش از کام و دهان و لبِ شیرین
گر نغمه کند ور نکند دل بفریبد

ور پردهٔ عُشّاق و خراسان و حجاز است
از حنجرهٔ مطربِ مکروه نزیبد

16.04.202513:32

16.04.202513:31

بعضی وقت ‌ها این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر هم میاریم می‌بخشه؟!

ولی بعد به دور و برم نگاه می‌کنم و به ذهنم می ‌رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده ...

#ادوارد_زوئیک / الماس خونین

16.04.202513:30

آینه چون نقشِ تو بنمود راست

خود شکن ، آئینه شکستن خطاست

#نظامی_گنجوی

16.04.202513:29

معلم کیست ، وظیفه او چیست ؟

هدف تعلیم و تربیت باید آن باشد که در مردم آزاد فکری بپروراند و آنان را چنان بار بیاورد که با رغبت به بحثهای دیگران گوش کنند و چنانچه این بحثها به نتایجی که مورد دلبستگی آنان نیست منتهی گردید، خشمگین نگردند. هر جا تعصبات عمومی حکمفرما باشد، اعم از تعصبات ملی و نژادی و تنگ نظری‌های مذهبی، مدرسه‌ها باید آگاهانه کوشش خود را مصروف تعدیل و رفع این تعصبات کنند.

#برتراند_راسل
از مقاله: معلم کیست وظیغه او چیست؟
ترجمه: محمد وحید دستگردی

16.04.202513:27

ما نسل بدبختی هستیم. دست‌مان به مقصر اصلی نمی‌رسد، از همدیگر انتقام می‌گیریم!

#عباس_معروفی / تماما خصوصی

16.04.202513:26

هیچ چیز مثل سانسور فروش کتاب رو بالا نمی‌بره. اخلاق‌گراها چه سر و صدایی راه بندازن! نسخه‌های ممنوع شده یواشکی دست به دست می‌شن! کتاب تو سایه‌ها زندگی می‌کنه و مثل قارچ توی تاریکی و رطوبت بزرگ می‌شه!

#استیو_تولتز / جزء از کل

Барлық жазбалар

Ештеңе табылмады 😢

Толығырақ

Рекордтар

22.04.202523:59

118Жазылушылар

24.10.202423:59

0Дәйексөз индексі

31.03.202516:41

2311 жазбаның қамтуы

19.03.202509:24

16Жарнамалық жазбаның қамтуы

07.12.202423:59

33.33%ER

21.03.202509:26

158.62%ERR

Өсу

Толығырақ

Жазылушылар

Цитата индексі

1 хабарламаның қаралымы

Жарнамалық хабарлама қаралымы

ERR

Толығырақ

زندگی و انسان танымал жазбалары

Барлық жазбалар

26.03.202506:54

16.04.202513:29

Қайта жіберілді:

ԼαԼαԼαɴƊ™

01.04.202506:07

این صحبتها تا ابد حق و حرف دل یک ایران بود. امید داشتن با دفاع از تصمیمات بیجا فرق دارد.

🆑@ԼαԼαԼαɴƊ™

10.04.202516:29

05.04.202503:38

برخلاف تصور عموم نتیجه شوم بیکار شدن از دست دادن دستمزد و حقوق نیست، بلکه برعکس ...

برای شخص بیسواد، که عادت به کار کردن تا مغز استخوانش ریشه دوانده است، کار خود مهمتر از پول و دستمزد است. فرد باسواد و تحصیلکرده میتواند با بیکاری تحمیلی، که یکی از بدترین بلاهای فقر است، بسازد. اما وضع شخصی که وسیله پرکردن اوقات بیکاری خود را ندارد، مانند سگی است که به زنجیر کشیده شده باشد بنابراین دلسوزی به کسی که "از عزت به ذلت افتاده" دلیل موجهی ندارد بلکه آنکه در بدبختی چشم به جهان گشوده و ناچار با فقر دست به گریبان است، استحقاق دستگیری و ترحم را دارد.

▫️رمان: آس و پاس‌ها
▫️نویسنده: جورج اورول

23.03.202506:41

اندر احوالات جامعه ایران - کشور منتظران

خودمان را گول نزنیم و به کوچه ی گند گرفته و متعفن علی چپ پناهنده نشویم. هیچ کس بهتر از ما نمیداند در این مرز پرگوهر چه میگذرد ٬ از ذهن فریبکار خود دمی فاصله بگیرید و به حقایق نزدیک شوید !

از تمام چرندیات حاضر و غایب باید عبور کرد و به اصل مطلب نزدیک شد ٬ اما اصل مطلب چیست؟ جز فرهنگ و سبک زندگی این مردم چه چیز مهمتر است؟ این همان مسئله ای است که تمام جوانب حیات کوتاه زندگان این مرز و بوم را تحت تاثیر قرار داده و میدهد.

گمان نمیکنم که مطلب را غریبه ایی بخواند ٬ و همه خوانندگان خودی محسوب میشوند در نتیجه نیاز نیست تا اسم فرهنگ ایران آمد با جت های سریع السیر خود برویم سراغ یک مشت حکایت و داستان از عهد دقیانوس !

بنگرید به آن چه امروز هستیم !
یک نگاه به ریخت ها و ژست ها و اعمال خود بیاندازیم ٬

چه میبینید؟ جز انسان هایی که از پیش آمدن هر فرصتی برای لگدمال کردن ضعیف تر از خود به وجد میایند و دلشان قنج میرود؟

چه میبینید؟ جز انسانهایی که لحظه شماری میکنند تا یقه انسانهایی قوی تر از خود را بگیرند و آنها را به زیر بکشند تا ادامه عروسی در ماتحت خودشان برگذار شود؟

باید از خودمان بپرسیم که از کدام دسته ایم؟ منتظران دسته ی اول یا منتظران دسته ی دوم !

چه فرقی میکند که در کدام دسته از درندگان باشی و لنگر جهت خوردن کنگر انداخته باشی ٬ لیکن اگر اندکی صداقت در وجود انسان باشد جای خود را به روشنی در یکی از این دو طبقه خواهد یافت و البته که این صداقت به پشیزی هم نمی ارزد !

این چپاول و غارتگری فقط از سوی بالای جامعه و مملکت نیست بهتر است چشمان خود را باز کنیم و ببینیم کل جامعه درگیر این ویروس و نکبت شده است: پیر و جوان ٬ خرد و کلان ... همه و همه در هر شغلی که هستند زنبیل های پر ناشدنی خود را زیر بغل گرفته اند و برای خیزشی غرورآفرین بسوی موفقیت و پیشرفت (گند زدن به زندگی یک بدبخت دیگر) اماده و منتظرند.

روحیه درندگی و فرومایگی چنان چهار ستون پیکره ی این مملکت را تسخیر کرده است که اگر به مرده های این خاک بنگرید ولع زنده شدن جهت دریدن و غارت و دروغ و تجاوز را در چشمانشان خواهید دید !

ایرانیان امروزه تمام ابزارهای موجود در هستی و نیستی (معنوی و مادی) را دارند به یاری فرا میخوانند تا با تمام توان به چپاول یکدیگر بپردازند(چه یک ریال و چه میلیاردها) و یک عده معدود هم که توان چپاول ندارند نشسته اند تا چپاولی صورت بگیرد و با ساز و دهل و رقص و دلقک بازی آنرا با فخر و سرفرازی در تمام جامعه انتشار دهند و تا هم خدمتی در جهت همه گیر شدن و عادی جلوه نشان دادن این اعمال کرده باشند و هم دو زار کاسب شوند در این بازار عظیم مکاره ...

وضعیت بی شباهت به یک سیرک بزرگ نیست یکی از تفریحات و سرگرمی های این مردم صحبت در مورد ارقام دزدی ها و بگیر و ببند ها و نحوه ی تجاوزها است. چنان این ملت را درگیر و سرگرم این اراجیف کرده اند که از پوست و گوشت هم برایشان عادی تر و روزمره تر شده به کل تابوی هر چه رفتار غیر انسانی را از بین برده اند و این بزرگترین خدمت به چپاول گران بزرگ و دزدان ملی است.

اکنون یک انسان فرومایه و رذل در این جامعه یک شهروند کاملا عادی محسوب میشود.

آیا این ملت شریف و متمدن مصلحت نمیداند تا اراده بفرمایند حداقل یک قدم از مواضع پرشکوه(حقیرانه) و انسانی(حیوانی) خود کوتاه بیاید؟

کلام آخر: فورا نروید ژست کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی را به خود بگیرید و درب صندوقچه توجیه های مرسوم را بگشایید و بسان یک طوطی چند اسم را بعنوان مقصر از بام تا شام تلاوت کنید٬ این وضعیت اگر برای هر انسانی توجیه پذیر باشد تنها نشانگر یک چیز است: آن انسان نیز خود یکی از همین منتظران است.

نتیجه: بدا به حال آنان که جزو دسته های منتظران نیستند ٬ چرا که به زودی هیولای تنهایی آنان را از پای در خواهد آورد.

▫️یاسر اسلامی نوکنده

16.04.202513:31

Қайта жіберілді:

ԼαԼαԼαɴƊ™

10.04.202505:45

آمده بود تا استندآپ کمدی اجرا کند اما روضه ای گفت برای ۸۶ میلیون ایرانی.

🆑@ԼαԼαԼαɴƊ™

01.04.202504:05

چه شادی هایی که زیر پای انسانها سرکوب شدند، زیرا بیشتر افراد به آسمان توجه دارند و آنچه را که زیر پاهایشان است نادیده می گیرند.

#ولفگانگ_گوته

01.04.202506:42

09.04.202520:00

جاری شو …

#رشید_کاکاوند
دکترای ادبیات فارسی

تفاوت عقل با خرد

24.03.202505:54

جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی
صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی
گر نامه نمی‌خوانی خود نامه تو را خواند
ور راه نمی‌دانی در پنجه ره دانی
بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس
با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی
ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته
از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی
هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی
هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی
چند است ز تو تا جان تو طرفه تری یا جان
آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی
نور قمری در شب قند و شکری در لب
یا رب چه کسی یا رب اعجوبه ربانی
هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر
بازار چنین خوشتر خوش بدهی و بستانی
از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن
زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی .

07.04.202507:46

یک تمدن وقتی در سراشیبی سقوط میافتد
که بجای رسیدگی به امور زندگان ،
بطور افراطی سعی
در زنده نگه داشتن مردگانش کند

05.04.202503:37

حاکم به بهلول گفت؛ چرا خدا را شکر نمی‌کنی از زمانی که حاکم شدم طاعون از میان شما رفع شد بهلول گفت: خدا عادل تر از آن است که در یک زمان ۲ بلا نازل کند !

01.04.202506:36

شعر کامل یک شبی مجنون نمازش را شکست از نظامی گنجوی. خمسه نظامی
یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود
سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او
گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای
جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی
خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن
مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم
گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پنهان و پیدایت منم
سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی
عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم
کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد
سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت
روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سر میزنی
در حریم خانه ام در میزنی
حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود
مرد راهم باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم.

Көбірек мүмкіндіктерді ашу үшін кіріңіз.