Gohida inson o'ziga o'zi chellenj e'lon qiladi: bir oy davomida har kuni kitob o'qiyman; uch oyda o'n kilo ozaman; to'rt oyda o'n kilo semiraman; parhez qilaman; yuguraman; zalga chiqaman; va hokazo va hokazo...
Bunday chellenj qilish yaxshi, ammo uni ommaga e'lon qilish yomon. O'zimcha qaror qilsam fikrimdan qaytib qolishim mumkin, ommaga e'lon qilsam uyalganimdan bo'lsa-da davom ettiraman, degan o'y bo'lishi mumkin. Biroq bundaylarning ko'pi (har holda men ko'rganlarim) oxirigacha bora olishmadi.
Sababi siz qaroringizni kimgadir aytgan zahotingiz miyangiz xayolan o'sha vazifani bajarib bo'ladi. Siz oldingizga katta yoki kichik maqsadni qo'ydingiz, uni ommaga e'lon qildingiz, qat'iy ahdingizni va maqsad yo'lida ishlab chiqilgan grafikni ko'rganlar sizga qoyil qoldi (shuning bilan birga o'zining kulrang hayotidan va siz kabi maqsadlar qo'yolmasligidan tushkunlikka tushib ham ulgurdi), siz ham xayolan o'sha ishlarni bajarib bo'ldingiz. Bas, dofamin olindi, endi ishtiyoq ko'pga bormaydi.
Maqsad yo'lida pinhon harakat qilishning lazzati butkul boshqacha. Siz hech kimga oyiga o'nta, yiliga yuzdan ortiq kitob o'qishingizni aytmaysiz. Ammo sizdagi boy bilim buni oshkor qiladi, gap-so'zlaringiz ma'noli bo'la boradi. Siz hech kimga har kuni zalga chiqmoqchi ekaningizni aytmaysiz, ammo sog'lomlik yuzingizdan ufurib turadi, yarashib turgan kiyimlaringiz qomatning barkamolligini hammaga oshkor qiladi.
Ommaga e'lon qilishim shart desangiz ham, buni maqsad qo'yganda emas, maqsadga erishganda qiling. Yo'lning boshida turib, xuddi uni bosib o'tishingiz tayinday katta ketishdan ko'ra, manzilga yetgach, ortda qolgan qiyinchiliklar va erishilgan natijalar haqida gapirish o'zingiz uchun ham, boshqalar uchun ham foydali. Eng katta g'alabalar pinhon kurashlarda erishiladi.
@salimov_blogi
