#Teatr_ijodkorlari_ijodidan
Одам...
Азобга дош бермас, хастакаш бемор...
Инграр, "бисмиллоҳ"да, омонат жусса...
Беш кунлик дунё бу, ўйноқи қимор,
Бой берилган умр...ми, ғанимат ғусса.
Тавба, сано бўғизда, руҳ ҳам суҳбатдош,
Ё савоб, ё гуноҳ, босар қай палла.
Аёндир Ўзига, ким унга қўлдош,
Бойдорми ё фаррош, кун етган палла.
Танада увишиқ, жонталаш қонда,
Вужуддан тошиқиб, дувалайди тер.
Худодан олдинлаб, "ёзувчи" банда -
Яхши, ё ёмон дер, тўқиб унга "шеър".
...Одам деган номдан, кечганми балки,
Ҳалолдан ҳаромга, вужудин тикиб.
Асл дўстлик шаънимас, нафсга қалқиб,
Иблиснинг қўлини қўйганми сиқиб.
Хирмони тўлмаган келади сингил,
Мулкига кўз ташлар буёғда ука.
Тенг-тенгмас ҳаммаси синар чил-чил,
Эл кўзи қизиқмас, обрўсин тўка.
Чалинар сирена, тарқалиб атроф,
Одамлар раҳмкаш:"Бечора оиласин-
Қайтсин бут бағрига, соғ оёқлаб тез!",
Айтса "соғлар" ҳам ўзига, тутиб ойнасин...
Ўлиб-ўлмагандир, савдо авжида,
Бошлаб ён қўшин, қабрда гўрков.
Кафан ўлчаб ғассол, қаричлаб нарҳда,
Нафс бозор қайнар-ов, тил эса соқов...
Давохона тиғи тилиб бир "соғ"ни,
Тўсатдан тилаги ошмиш, ҳойнаҳой.
Халатин юзига бот қўяр "доғ"ни,
Табобати безалмас, ташҳиси бадбўй...
Елдай келди бари тушмиди, ё ўнг,
Хира тортди кўзлар, ёришди балки...
Ҳали нафас... ўлмагай, қуёшли бир тонг,
"Одам" бўлиб қайтади, тириклар сари...
Шерзод Деҳқонов, Андижон вилоят Ёшлар театри Адабий бўлим мудири, 10 ноябрь, 2024 йил.
