خیلی خسته به نظر می‌رسید، غم میون چشمای مشکیش لونه کرده بود.. دلش می‌خواست آرومش کنه و روی زخمای تن لطیفش مرهم بزنه
اشاره کرد که بیاد سرشو روی پاهاش بزاره تا خستگی از تنش در بره
دخترکش با یه لبخند سرشو روی زانوی معشوقه‌ی روبه‌روش گذاشت تا بلکه روحش تسکین بشه
همونطور که معشوقش آروم و نوازش کنان موهای درخترش رو نوازش می‌کرد گفت:
+شیرینک من! میدونی که آرامش تو برای من یک نیازه؟ میدونی که وقتایی می‌خندی یه درد از هزاران دردمو فراموش می‌کنم؟ پس ناراحت نشو و قول بده تا ابد و یک روز برام بخندی..
دختر که از حرفای معشوق زندگیش به وجد اومده بود گفت:
-بهت قول میدم که تا ابد برات بخندم
+و منم بهت قول میدم تا ابد زخماتو ببوسم
-بهم قول بده همیشه شونه‌ت پناهم باشه
+بهت قول میدم همیشه مکان امنت باشم
و همینطور که قول‌هاشون رو توی لیست خیالیشون مرور می‌کردن کنار هم به خواب رفتن و تا ابد هم طبیعت نظاره‌گر زیبایی عشقشون بود..

ئەدمین کان جۆین بن تکاێە.