FRANЦ
Ціхан Клюкач (Франц), беларускі нацыяналіст, дабраахвотнік.
Instagram 🔽
Instagram.com/franc_belarus
Instagram 🔽
Instagram.com/franc_belarus
TGlist рейтингі
0
0
ТүріҚоғамдық
Растау
РасталмағанСенімділік
СенімсізОрналасқан жеріУкраїна
ТілБасқа
Канал құрылған күніFeb 11, 2025
TGlist-ке қосылған күні
Sep 20, 2023Қосылған топ
FRANЦ Chat
20
Жазылушылар
355
24 сағат
1-0.2%Апта
5-1.4%Ай
6-1.7%
Дәйексөз индексі
0
Ескертулер0Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту0
1 жазбаның орташа қамтуы
0
12 сағат00%24 сағат00%48 сағат00%
Қатысу деңгейі (ER)
0%
Қайта жазылды0Пікірлер0Реакциялар0
Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)
0%
24 сағат0%Апта
0.3%Ай0%
1 жарнамалық жазбаның қамтуы
0
1 сағат00%1 – 4 сағат00%4 - 24 сағат00%
24 сағаттағы жазбалар саны
1
Динамика
1
"FRANЦ" тобындағы соңғы жазбалар
23.02.202510:55
🪖🇱🇹 З Днём.
Звярнуцца ў гадавіну заснавання Беларускай Краёвай Абароны зараз хочацца не да гераічных 1940-х, а да даволі пахмурага сёння, дзе рэаліі сучаснасці, з аднаго боку, спрыяюць станаўленню сапраўднага духу чына - змагання бескампраміснага й зацятага, з другога боку - наадварот, прыгнятаюць.
Умовы сённяшняй збройнай барацьбы з нэабальшавіцкай навалаччу найбольш ярка дэманструюць важлівасць менавіта ідэалістычнага, валявога падыходу. Феномен беларускага нацыяналізму XXI стагоддзя - у ідэйнасці, бескарыслівасці й самаадданасці адзінак, асобных людзей, не вельмі зручных нават умоўным “свядомым” колам, не кажучы ўжо аб інэртнай масе. Тут застаецца хіба паўтарыць выслаў, пашыраны ў украінскім асяродку: нашая ідэалогія - не для ўсіх.
Але здзейсніць свой уплыў на будучыню можна толькі стаўшы такой адзінкай. Спробы адседзецца, як і любыя тлумачэнні падобных рашэнняў, не выклікаюць ніц, акрамя пагарды. Такім будзе і прысуд, вынесены самім лёсам тым, што дабраахвотна дыстанцыянаваліся ад новай жалезнай эпохі.
Толькі адраджэнне й увасабленне духа чыну, духа паўстанцаў і лыцараў, можа прывесці нас да Новае Беларусі.
FRANЦ | Падпісацца
Звярнуцца ў гадавіну заснавання Беларускай Краёвай Абароны зараз хочацца не да гераічных 1940-х, а да даволі пахмурага сёння, дзе рэаліі сучаснасці, з аднаго боку, спрыяюць станаўленню сапраўднага духу чына - змагання бескампраміснага й зацятага, з другога боку - наадварот, прыгнятаюць.
Умовы сённяшняй збройнай барацьбы з нэабальшавіцкай навалаччу найбольш ярка дэманструюць важлівасць менавіта ідэалістычнага, валявога падыходу. Феномен беларускага нацыяналізму XXI стагоддзя - у ідэйнасці, бескарыслівасці й самаадданасці адзінак, асобных людзей, не вельмі зручных нават умоўным “свядомым” колам, не кажучы ўжо аб інэртнай масе. Тут застаецца хіба паўтарыць выслаў, пашыраны ў украінскім асяродку: нашая ідэалогія - не для ўсіх.
Але здзейсніць свой уплыў на будучыню можна толькі стаўшы такой адзінкай. Спробы адседзецца, як і любыя тлумачэнні падобных рашэнняў, не выклікаюць ніц, акрамя пагарды. Такім будзе і прысуд, вынесены самім лёсам тым, што дабраахвотна дыстанцыянаваліся ад новай жалезнай эпохі.
Толькі адраджэнне й увасабленне духа чыну, духа паўстанцаў і лыцараў, можа прывесці нас да Новае Беларусі.
FRANЦ | Падпісацца
16.02.202512:53
На эміграцыі. Франц Кушаль і Наталля Арсеньева, Нью-Ёрк, 1950-я.
FRANЦ | Падпісацца
FRANЦ | Падпісацца
15.02.202522:25
Супраць каго ваюем - тады, зараз, заўжды:
На фота - Кушаль і віцэ-прэзідэнт БЦР Мікола Шкялёнак на Другім Усебеларускім Кангрэсе, Менск, чэрвень 1944.
FRANЦ | Падпісацца
Бальшавіцкія метады дзейнасці ў дачыненні да людзей (усё адно ці сваіх, ці чужых грамадзянаў), грунтуюцца выключна на хлусні. Можна смела сказаць, што ў Савецкім Саюзе лгуць усе, пачынаючы са Сталіна і сканчаючы любым савецкім шараговым, прычым хлусня гэтая ўкладаецца ў добра абдуманую, хітрую, складаную сістэму. Хлусня й тэрор - гэта спосабы, пры дапамозе якіх бальшавікі трымалі ў страху шматмільённы народ Савецкага Саюзу. І хлусня - гэта спосаб, пры дапамозе якога яны ашукваюць сляпых, па-дзіцячы наіўных жыхароў Эўропы..
Франц Кушаль, з успаміну “Дарога да Катынскага лесу”.
На фота - Кушаль і віцэ-прэзідэнт БЦР Мікола Шкялёнак на Другім Усебеларускім Кангрэсе, Менск, чэрвень 1944.
FRANЦ | Падпісацца
15.02.202522:15
🇱🇹 130 год таму, 16 лютага 1895 г. у вёсцы Пяршаі ў Менскім павеце нарадзіўся выбітны нацыяналіст і вайсковец, генерал Франц (Францішак) Кушаль - начальнік аддзелу вайсковых спраў Беларускай Цэнтральнай Рады, стваральнік і камандзір Беларускай Краёвай Абароны, аўтар публіцыстыкі й успамінаў, муж паэткі Наталлі Арсеньевай.
FRANЦ | Падпісацца
Мала ў жыцці я сустракала такіх шляхетных, бескарысных патрыётаў, якім быў Кушаль. Ён, як і Вітушка, жыў і дыхаў толькі тым, што мог нешта рабіць для Беларусі.
Ларыса Геніюш
FRANЦ | Падпісацца
14.02.202522:24
Датычна замірэння з рф. Коратка.
расея гістарычна-аб’ектыўна проста не можа існаваць без захопніцкіх войнаў. расея - гэта і ёсць вайна. Вечная. Пачынаючы ад кораня яе дзяржаўнасці - ад Масковіі, ад часоў Васіля ІІІ і Івана Крывавага.
Хто не хоча ці не можа гэтага разумець - будзе вымушаны сам з гэтым сутыкнуцца.
(Як тыя, што смяротна баяцца ядравай дубіны крамлёўскага дзікуна, так і тыя, што паверылі ў сябе і вырашылі пачаць
”міратворыць” з ад’жыму украінскіх рэсурсаў у стылі 90-х.)
І сутыкнуцца ўжо ў новых фарматах і новых маштабах. Непараўнальных з сённяшнімі.
Ніякі мір не будзе доўгатрывалым, пакуль існуе дзяржава пад назвай “расея”. На якіх бы ўмовах гэты мір не быў заключаны.
Carthago delenda est. (с) Катон Старэйшы.
Слава Україні. Смерть ворогам.
FRANЦ | Падпісацца
расея гістарычна-аб’ектыўна проста не можа існаваць без захопніцкіх войнаў. расея - гэта і ёсць вайна. Вечная. Пачынаючы ад кораня яе дзяржаўнасці - ад Масковіі, ад часоў Васіля ІІІ і Івана Крывавага.
Хто не хоча ці не можа гэтага разумець - будзе вымушаны сам з гэтым сутыкнуцца.
(Як тыя, што смяротна баяцца ядравай дубіны крамлёўскага дзікуна, так і тыя, што паверылі ў сябе і вырашылі пачаць
”міратворыць” з ад’жыму украінскіх рэсурсаў у стылі 90-х.)
І сутыкнуцца ўжо ў новых фарматах і новых маштабах. Непараўнальных з сённяшнімі.
Ніякі мір не будзе доўгатрывалым, пакуль існуе дзяржава пад назвай “расея”. На якіх бы ўмовах гэты мір не быў заключаны.
Carthago delenda est. (с) Катон Старэйшы.
Слава Україні. Смерть ворогам.
FRANЦ | Падпісацца
10.02.202515:57
Паліну, хай і са спазненнем, шчыра віншую з вызваленнем з пекла.
Гонар. Годнасць. Праўда. Чын.
FRANЦ | Падпісацца
Гонар. Годнасць. Праўда. Чын.
FRANЦ | Падпісацца
09.02.202514:18
Будучы гісторык і мецэнат Сяргей Вільчыцкі (Янка Запруднік) з сяброўкамі, Баранавічы, 1943.
На той момант 17-гадовы Вільчыцкі ўжо быў сябрам СБМ, у наступным 1944-м запісаўся ў Дапаможную службу авіяцыі Luftwaffe, пазней далучыўся да дывізіі “Беларусь” (30-я вафэн-грэнадэрская дывізія, “1-я Беларуская”).
FRANЦ | Падпісацца
На той момант 17-гадовы Вільчыцкі ўжо быў сябрам СБМ, у наступным 1944-м запісаўся ў Дапаможную службу авіяцыі Luftwaffe, пазней далучыўся да дывізіі “Беларусь” (30-я вафэн-грэнадэрская дывізія, “1-я Беларуская”).
FRANЦ | Падпісацца
09.02.202514:17
🇱🇹 Не толькі СБМ. Беларуская моладзь з Дапаможнай службы авіяцыі Luftwaffe (Luftwaffehelfer, па факту - СПА, зенітчыкі), верагодна, 1944.
FRANЦ | Падпісацца
FRANЦ | Падпісацца
09.02.202512:43
На пачатку кожнага вялікага чыну бывае вялікая думка-ідэя, якая так захапляе сабою, што не дасць супачыць, аж пакуль не ператварыць яе ў рэчаіснасць. Без плану, без ідэі няма ніякага чыну, няма ніякага дзеяння..
Скажуць: цяжка, непадсілу… Такім хочацца прыпомніць: мусіш, не маеш права хавацца, адступіцца ці заламацца. Пачуццё абавязку дадае сілы, пачуццё гонару мацнейшае за стомленасць, мацнейшае нават за страх перад смерцю. Ідэя перамагае найбольшыя перашкоды, дух ажыўляе стомленае і нават мёртвае цела і вядзе яго да перамогі.
Не штука перамагаць, калі няма перашкод. Але нікчэмная тая слава, якая не заслужаная ці надта лёгка здабытая.
Міхась Ганько, кіраўнік Саюзу Беларускай Моладзі, артыкул “Нашая місія”, 1943.
FRANЦ | Падпісацца
05.02.202514:32
Сённяшняя гісторыя з чат-ботам “Беларускага Гаюна” па факту яскрава дэманструе адно: супраца з арганізацыямі/праектамі/“незалежнымі” блогерамі, “дэмсмі” і г. д., прыбліжанымі/афіляванымі са структурамі Ціханоўскай, часцей за ўсё вядзе ў адным напрамку - за краты.
І ўжо абсалютна не важліва, як, што і кім будзе “патлумачана”, бо нездаровая тэндэнцыя стала занадта відавочнай. Вывады рабіце самі.
FRANЦ | Падпісацца
І ўжо абсалютна не важліва, як, што і кім будзе “патлумачана”, бо нездаровая тэндэнцыя стала занадта відавочнай. Вывады рабіце самі.
FRANЦ | Падпісацца
29.01.202520:16
Хто б мог падумаць, што ў 2025-м у мяне да азаронка будзе больш павагі, чым да нашых “дэмсіл”.
Чаму? А за шчырасць у пытанні цывілізацыйнага выбару. Сутнасць у тым, што пакуль у азаронка і такіх як ён усё настолькі ж відавочна, наколькі і мразотна - п*дары з чырвона-зялёнымі пашпартамі і шэўронамі ў Данбасе, малітвы “за батьку” ў акупаванай Горлаўцы, “вайбы новороссіі” і “рэп акіма”, - з другога боку лятуць, бы тыя коні ў Багдановіча, заклікі да цьмянага “нацыянальнага прымірэння”.
З кім замірацца будзем? З якой нацыяй? А па міравой з імі бахнем, ці адразу за новороссію? 😂
Прагнучым перамоваў з вальфовічам асобнае прывітанне. Пытанне вось толькі, чаму менавіта з вальфовічам, а не, скажам, з тым жа паўлічэнка? А што, у парадыгме альтэрнатыўнай логікі нацыянальнага прымірэння - паўлічэнка норм варыянт. Трэба спрабаваць. Так бачу.
FRANЦ | Падпісацца
Чаму? А за шчырасць у пытанні цывілізацыйнага выбару. Сутнасць у тым, што пакуль у азаронка і такіх як ён усё настолькі ж відавочна, наколькі і мразотна - п*дары з чырвона-зялёнымі пашпартамі і шэўронамі ў Данбасе, малітвы “за батьку” ў акупаванай Горлаўцы, “вайбы новороссіі” і “рэп акіма”, - з другога боку лятуць, бы тыя коні ў Багдановіча, заклікі да цьмянага “нацыянальнага прымірэння”.
З кім замірацца будзем? З якой нацыяй? А па міравой з імі бахнем, ці адразу за новороссію? 😂
Прагнучым перамоваў з вальфовічам асобнае прывітанне. Пытанне вось толькі, чаму менавіта з вальфовічам, а не, скажам, з тым жа паўлічэнка? А што, у парадыгме альтэрнатыўнай логікі нацыянальнага прымірэння - паўлічэнка норм варыянт. Трэба спрабаваць. Так бачу.
FRANЦ | Падпісацца
23.01.202513:23
🇱🇹 Алегорыя братэрскага хаўрусу Польшчы, Літвы й Русі, 1863.
З каналу Historyja.
Цікава, што тут старажытны шасціканцовы крыж у накрэсленні найбольш блізкі да крыжа Еўфрасінні Полацкай і выкарыстаны як сымбаль менавіта Русі, на адным шчыце з галіцкім ільвом.
FRANЦ | Падпісацца
З каналу Historyja.
Цікава, што тут старажытны шасціканцовы крыж у накрэсленні найбольш блізкі да крыжа Еўфрасінні Полацкай і выкарыстаны як сымбаль менавіта Русі, на адным шчыце з галіцкім ільвом.
FRANЦ | Падпісацца
17.01.202521:25
Палкоўнік Руслан “Санта” Мірашнічэнка, стваральнік і камандзір 2-га Інтэрнацыянальнага Легіёна пра загінулую беларускую дабраахвотніцу Марыю Зайцаву. 🫡
FRANЦ | Падпісацца
FRANЦ | Падпісацца
30.10.202413:31
Пра расстраляных і спаленых.
Асабіста для мяне чарговая “Ноч расстраляных паэтаў” (якую старанна ды з вялікім імпэтам спрабуюць зрабіць для нас ледзь не найважнейшай гістарычнай падзеяй ХХ ст., прынамсі, пачуццё менавіта такое) - нагода задумацца аб розніцы паміж ахвярай і героем, аб розніцы паміж трагедыяй безабароннага і подзвігам воіна.
І нагода ўзгадаць некаторыя эпізоды гісторыі таго ж ХХ ст., што сведчаць не аб ахвярах, але аб драпежніках, - уласна, таму і пакінутыя па-за ўвагай сучаснай пераважна леваліберальнай публіцыстыкі.
Пры распрацоўцы плана дзеянняў Беларускай Вызваленчай арміі “Чорны кот” у 1944-м было вырашана падзяліць Беларусь на тры аператыўныя часткі: “Беларусь-Поўнач”, “Беларусь-Цэнтр” і “Беларусь-Поўдзень”, кожная з якіх мела свайго кіраўніка, якія ў сваю чаргу падначальваліся Галоўнаму штабу, на чале якога стаяў няўлоўны Вітушка.
Адна з найбольш удалых акцый “Чорнага ката” была выканана байцамі галіны “Беларусь-Поўдзень” пад камандаваннем “Сыча” у 1946-м: партызаны вызвалілі 250 арыштаваных МГБ (пераважна, сяброў СБМ) на этапе з Пінскай турмы ў Менск. Амаль увесь бальшавіцкі канвой быў знішчаны.
Баявы шлях “Сыча”, чые імя і прозвішча так і засталіся невядомыя, і наогул кіраўніцтва “Беларусь-Поўдзень” завяршыўся ў канцы 1948-га.
Пасля чарговага нападу на калону чырвоных карнікаў на беларуска-украінскім памежжы на след партызан выйшла рота спецыяльнага аддзелу МГБ, а сувязь з галоўным штабам абарвалася.
Адыход у бяспечнае месца быў адрэзаны, і “Сыч” мусіў прыняць няроўны бой, заняўшы абарону ў вясковай хаце. На прапанову чэкістаў здацца байцы супраціву адказалі рашучай адмовай, а карнікі падпалілі хату. Абаронцы згарэлі жыўцом, узняўшы над палаючым будынкам бел-чырвона-белы і жоўта-блакітны сцягі.
FRANЦ | Падпісацца
Асабіста для мяне чарговая “Ноч расстраляных паэтаў” (якую старанна ды з вялікім імпэтам спрабуюць зрабіць для нас ледзь не найважнейшай гістарычнай падзеяй ХХ ст., прынамсі, пачуццё менавіта такое) - нагода задумацца аб розніцы паміж ахвярай і героем, аб розніцы паміж трагедыяй безабароннага і подзвігам воіна.
І нагода ўзгадаць некаторыя эпізоды гісторыі таго ж ХХ ст., што сведчаць не аб ахвярах, але аб драпежніках, - уласна, таму і пакінутыя па-за ўвагай сучаснай пераважна леваліберальнай публіцыстыкі.
Пры распрацоўцы плана дзеянняў Беларускай Вызваленчай арміі “Чорны кот” у 1944-м было вырашана падзяліць Беларусь на тры аператыўныя часткі: “Беларусь-Поўнач”, “Беларусь-Цэнтр” і “Беларусь-Поўдзень”, кожная з якіх мела свайго кіраўніка, якія ў сваю чаргу падначальваліся Галоўнаму штабу, на чале якога стаяў няўлоўны Вітушка.
Адна з найбольш удалых акцый “Чорнага ката” была выканана байцамі галіны “Беларусь-Поўдзень” пад камандаваннем “Сыча” у 1946-м: партызаны вызвалілі 250 арыштаваных МГБ (пераважна, сяброў СБМ) на этапе з Пінскай турмы ў Менск. Амаль увесь бальшавіцкі канвой быў знішчаны.
Баявы шлях “Сыча”, чые імя і прозвішча так і засталіся невядомыя, і наогул кіраўніцтва “Беларусь-Поўдзень” завяршыўся ў канцы 1948-га.
Пасля чарговага нападу на калону чырвоных карнікаў на беларуска-украінскім памежжы на след партызан выйшла рота спецыяльнага аддзелу МГБ, а сувязь з галоўным штабам абарвалася.
Адыход у бяспечнае месца быў адрэзаны, і “Сыч” мусіў прыняць няроўны бой, заняўшы абарону ў вясковай хаце. На прапанову чэкістаў здацца байцы супраціву адказалі рашучай адмовай, а карнікі падпалілі хату. Абаронцы згарэлі жыўцом, узняўшы над палаючым будынкам бел-чырвона-белы і жоўта-блакітны сцягі.
FRANЦ | Падпісацца
Рекордтар
18.01.202523:59
361
Жазылушылар22.06.202423:59
0
Дәйексөз индексі31.10.202423:59
332
1 жазбаның қамтуы26.02.202520:34
0
Жарнамалық жазбаның қамтуы15.02.202523:59
23.68%
ER02.11.202423:59
92.48%
ERR23.02.202510:55
🪖🇱🇹 З Днём.
Звярнуцца ў гадавіну заснавання Беларускай Краёвай Абароны зараз хочацца не да гераічных 1940-х, а да даволі пахмурага сёння, дзе рэаліі сучаснасці, з аднаго боку, спрыяюць станаўленню сапраўднага духу чына - змагання бескампраміснага й зацятага, з другога боку - наадварот, прыгнятаюць.
Умовы сённяшняй збройнай барацьбы з нэабальшавіцкай навалаччу найбольш ярка дэманструюць важлівасць менавіта ідэалістычнага, валявога падыходу. Феномен беларускага нацыяналізму XXI стагоддзя - у ідэйнасці, бескарыслівасці й самаадданасці адзінак, асобных людзей, не вельмі зручных нават умоўным “свядомым” колам, не кажучы ўжо аб інэртнай масе. Тут застаецца хіба паўтарыць выслаў, пашыраны ў украінскім асяродку: нашая ідэалогія - не для ўсіх.
Але здзейсніць свой уплыў на будучыню можна толькі стаўшы такой адзінкай. Спробы адседзецца, як і любыя тлумачэнні падобных рашэнняў, не выклікаюць ніц, акрамя пагарды. Такім будзе і прысуд, вынесены самім лёсам тым, што дабраахвотна дыстанцыянаваліся ад новай жалезнай эпохі.
Толькі адраджэнне й увасабленне духа чыну, духа паўстанцаў і лыцараў, можа прывесці нас да Новае Беларусі.
FRANЦ | Падпісацца
Звярнуцца ў гадавіну заснавання Беларускай Краёвай Абароны зараз хочацца не да гераічных 1940-х, а да даволі пахмурага сёння, дзе рэаліі сучаснасці, з аднаго боку, спрыяюць станаўленню сапраўднага духу чына - змагання бескампраміснага й зацятага, з другога боку - наадварот, прыгнятаюць.
Умовы сённяшняй збройнай барацьбы з нэабальшавіцкай навалаччу найбольш ярка дэманструюць важлівасць менавіта ідэалістычнага, валявога падыходу. Феномен беларускага нацыяналізму XXI стагоддзя - у ідэйнасці, бескарыслівасці й самаадданасці адзінак, асобных людзей, не вельмі зручных нават умоўным “свядомым” колам, не кажучы ўжо аб інэртнай масе. Тут застаецца хіба паўтарыць выслаў, пашыраны ў украінскім асяродку: нашая ідэалогія - не для ўсіх.
Але здзейсніць свой уплыў на будучыню можна толькі стаўшы такой адзінкай. Спробы адседзецца, як і любыя тлумачэнні падобных рашэнняў, не выклікаюць ніц, акрамя пагарды. Такім будзе і прысуд, вынесены самім лёсам тым, што дабраахвотна дыстанцыянаваліся ад новай жалезнай эпохі.
Толькі адраджэнне й увасабленне духа чыну, духа паўстанцаў і лыцараў, можа прывесці нас да Новае Беларусі.
FRANЦ | Падпісацца
Көбірек мүмкіндіктерді ашу үшін кіріңіз.