«از عیسی روایت کرده‌اند که شصت صباح ایستاد، مناجات رب خود کرد و هیچ نخورد، پس آرزوی نام بر دل او گذشت و از مناجات قطع شد، [و چون نانی بر او نهادند] عیسی نشست و گریه و زاری کرد برای فقد مناجات، و از آنجا که شیخی سایه بر سر او انداخت، عیسی گفت: «یا ولی‌اللّه، دعایی برای من بکن، که من در حالتی بودم و نان به خاطرم افتاد و آن حالت از من قطع شد.»
شیخ گفت: بارالها، از آن وقتی که تو را دانسته‌ام، اگر آرزوی نان به دلم گذشته باشد، تو مرا میامرز.»

هرکدام از ما دربارۀ موضوعات مختلف دیدگاه‌های متفاوتی داریم که حاصل تجربیات ما است. گاه این تجربیات را خاطرات ما شکل می‌دهند و گاهی نیز از فیلم‌ها یا کتاب‌هایی که می‌خوانیم تأثیر می‌گیرند. حتی گفت‌وگوهای درونی ما در گوشه‌های تنهایی‌مان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
ما اینجا قرار است دور هم جمع شویم و از تجربه‌هایمان بگوییم؛ فارغ از مبدأ شکل‌گیری آن‌ها، حتّی فارغ از این که آن‌ها را زندگی کرده‌ایم یا نه.
از کتاب‌ها می‌گوییم. از فیلم‌ها و خاطرات شخصیمان و خلاصه از هرچیزی که از چارچوب موضوع روی میز بیرون نزند.
اگر مشتاق هستید که به جمع ما بپیوندید، برای روایت کردن یا حتی شنیدن، منتظر شما هستیم.

خمرهای سرخ (به انگلیسی "Khmer Rouge") به گروه کمونیست‌هایی اطلاق می‌شد که به رهبری پُل پوت (به انگلیسی "Pol Pot") از سال ۱۹۷۵ الی ۱۹۷۹ بر کامبوج حکومت می‌کردند. مردم کامبوج در این دوره چهار ساله شاهد یکی از فجیع‌ترین نسل‌کشی‌های قرن بیستم بودند. به نقل از منابع مختلف، در این بازه زمانی بین یک تا سه میلیون نفر از جمعیت هشت میلیونی کامبوج، به دلایلی همچون قحطی‌های گسترده و اعدام‌های دسته‌جمعی، به کام مرگ کشیده شدند.

دولت زمانی همسازی‌اش را از دست می‌دهد که فرهیخته‌ترین و بهترین شهروندانش به دشمنش تبدیل شوند؛ زمانی که آنان آن‌جا را دیگر وطنشان ندانند.
نخستین دموکراسی - پال وودراف

به نام بلند ار بغلتی به خون
به از زندگانی به ننگ اندرون

یا فتح یا مرگ پرافتخار.