Усё ж на Вайне вельмі вялікую ролю адыграе „Поспех“. Можаце называць гэта якім-хаця сінонімам — фарт, шанцаванне і гэтак далей. Сутнасць не зменіцца: калі ў вас гэтага няма, то як бы вы ні былі падрыхтаваны, як бы ўсё не было спланавана, — штосьці пойдзе не так, і вынік будзе сумным. Таксама гэта працуе ў адваротны бок: вы можаце без падрыхтоўкі, планавання, аснашчэння і падтрымкі зрабіць тое, што іншыя спрабавалі не адзін раз. Бывае па-рознаму.
Як прыклад. Заўважылі праціўніка — накрылі яго FPV. Прыйшоўшы да цямы, ён вырашыў змяніць укрыццё. Мы пачалі калупаць яго мінамётам. Пасля пары „прылётаў“ у 5–10 метрах ад яго, палічылі цэль разбітаю (120 мм высякае ўсё жывое значна далей), але Дроннікі сказалі, што „матаюцца“ (маскалі нахапаліся аскепкаў і аказваюць адзін аднаму дапамогу). Мы дадалі і знову патрапілі куды хацелі. Кароны дрэваў сыгралі нам на карысць, бо міны выбухалі не далятаючы да мяккага ляснога грунту, а значыць вораг атрымаў дождж з аскепкаў сталі й чыгуну. Кніжка кажа — цэль разбіта. Перажыць з пятку такіх разрываў — уключаючы й над галавою — можна было толькі ва ўтульным акопе ці бліндажы. Так думалі ўсе, хто бачыў гэтую карціну.
Цераз пяць хвілін два салдаты праціўніка выйшлі з мокрага асенняга зарасніку леса і даволі хутка пачалі ўцякаць. Вось гэта Воля да Жыцця! Мінамёт па іх болей не працаваў — расход БК быў на мяжы, і вытрачаць яго на двох падранкаў мы не сталі. Пазней іх дасталі скідамі і FPV. Удача для маскалёў закончылася.🤷♂
#ГЦУ_ТЭРОР
#Купянскі_лес
