«سه‌شنبه‌ها با دایانودو🦕»
27.04.202506:24
میخواهم از خودم به شدت مراقبت کنم؛ حداقل به همان شدتی که از آدم‌های دیگر زندگی‌ام مراقبت می‌کنم.
گلنن دویل
21.04.202513:40
خیلی وقت‌ها آدم‌ها نمی‌خوان مشکلشون حل بشه، نمی‌خوان نصیحت بشن، فقط می‌خوان یکی واقعاً حرفشون رو بشنوه، بدون عجله، بدون قضاوت.
Қайта жіберілді:
قطعاً قهرمانی در کار نیست.
19.04.202516:05
کسی برای نگه داشتن من نجنگید، این من بودم که برای موندن خودم می‌جنگیدم.
Қайта жіберілді:
مثلاً روانشناسم!
14.04.202511:56
نوشته: اگه حرفاشون رو قبل از حرف زدن با خودم باور کردی، دیگه سراغ من نیا.
13.04.202511:35
بعضی از غم‌ها انقد با ما بودن که دیگه مثل یک احساس زودگذر نیستن، بلکه بخشی از هویتمون شدن. وقتی غم تبدیل به آشناترین حس میشه، نبودنش می‌تونه ناآرامی به وجود بیاره، چون مغز ما اون رو به عنوان یک الگوی پایدار قبول کرده.
21.04.202520:11
این میان ترم نیست، این میانِ منه.
20.04.202513:07
روند تکاملی بین امید و ناامیدی خیلی عجیبه. در لحظاتی چنان ناامیدی که گویی هرگز دوباره رنگ امید رو نخواهی دید. و در لحظاتی چنان امیدوار، که انگار هرگز در همین نقطه، ناامیدترین نبودی.
18.04.202514:37
امروزم این قضیه برقراره بچها جون.
14.04.202505:27
وقتی دائم دنبال توجه بقیه‌ای، اون آدمی که توجه‌شو داری هم از دست میدی.
22.04.202512:46
«روزهایی را می‌گذرانم که خیلی سخت و دردناک است و مثل آدمی که توی گور خوابیده تنها هستم با یک مشت افکار تلخ و عذاب‌دهنده و یک مشت غصه که هیچ‌وقت تمام نمی‌شوند.»
از نامه‌‌های‌فروغ
Қайта жіберілді:
روزمرگی‌های یک روان‌درمانگر
21.04.202517:51
کسی که واقعاً دوستت داره، برای درک کردنت تلاش میکنه، نه تغییر دادنت.
20.04.202507:27
«زندگی که فقط فتح قله ها نیست،
زندگی گاهی بیرون آمدن از دره‌هاست.»
زندگی گاهی بیرون آمدن از دره‌هاست.»
17.04.202518:53
'میان این همه آدم‌های جورواجور آن‌قدر احساسِ تنهایی می‌کنم که گاهی گلویم می‌خواهد از بغض پاره شود؛ حس خارج از جریان بودن دارد خفه‌ام می‌کند.'
13.04.202520:35
عذرخواهی برای کاری که مقصر نیستی و حتی خودتم بابتش ناراحتی، یعنی من دوستت‌داشتم.
Қайта жіберілді:
«سه‌شنبه‌ها با دایانودو🦕»
11.04.202508:49
ترکیب جمعه، گرما و درس‌های نخونده، یعنی مرگ.
Жойылды23.04.202520:02
22.04.202510:27
من می‌توانم ساعت‌ها از غم‌هام حرف بزنم اما واقعاً هیچ فایده‌ای ندارد و تنها غم درک نشدن بهشون اضافه میشه.
Жойылды21.04.202523:11
21.04.202516:14
بچه‌ها تا پایان امشب می‌تونید ثبت کنید. 🐈
19.04.202520:35
این احساس تنهایی چیه که یهو میاد سراغت؟
16.04.202519:59
یکی هم نیست سرمو بگیره تو دامنش من بشم قربون بوی پیرهنش.
13.04.202519:09
اخیرا فهمیدم که گذشت و چشم‌پوشی کردن از اشتباهات بقیه به امید اینکه خودشون متوجه اشتباهشون میشن نه تنها اون‌ها رو متوجه اشتباهشون نمیکنه بلکه روز به روز توقع‌شون رو بیشتر میکنه.
Қайта жіберілді:
خونه‌ی غم‌رنگ.
11.04.202507:47
ما نمی‌خوایم بمیریم اتفاقا فقط می‌خوایم واقعا زندگی کنیم.
Көрсетілген 1 - 24 арасынан 144
Көбірек мүмкіндіктерді ашу үшін кіріңіз.