منم همینطور چارلز بوکوفسکی عزیز، منم به تنهایی معتاد بودم، اگر هر روز کمی با خودم خلوت نمیکردم مثل این بود که ضعیف تر میشدم. چیزی نبود که به آن افتخار کنم اما وابسته‌اش شده بودم، تاریکی داخل اتاق برایم مثل نور آفتاب بود.

حق با شماست آلدوس هاکسلی عزیز، هیچکس متوجه نمی‌شود که بعضی افراد چه عذابی را تحمل می‌کنند تا آرام و خونسرد بنظر بیایند.

نوشته بود؛ اکنون بنظر می‌رسد که صبور تر شده‌ام، اما چراغی در وجودم خاموش شده است که دوست داشتم تا ابد روشن بماند.