دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی - حسین آخانی
24.04.202503:07
پتروشیمی میانکاله و فساد در منابع طبیعی
حسین آخانی
خبر رسید که با دستور رئیس جمهور پتروشیمی میانکاله برای چندمین بار متوقف شد. قبلا نیز با دستور مشابهی توسط ابراهیم رئیسی، دستگاه قضایی و سازمان حفاظت محیط زیست اتمام این پروژه و باز پس گیری زمینهای مراتع حسین آباد اعلام شده بود.
سوال بزرگ این است: چرا سازمان منابع طبیعی - که متاسفانه کلمه خطرناک آبخیزداری را هم به دنبالش چسبانده است - اینقدر در حفظ زمینهای ملی ناتوان است. اگر به سابقه مدیران این سازمان نگاه کنید فساد در آن بیداد می کند. ولی آنچه تاسف آور است هیچوقت در مورد آنها اطلاع رسانی نمی شود. یادم می آید یکبار با خلیل آقای از مدیران سابق سازمان طبیعی - که به اتهام فساد دستگیر شد - در رابطه با سیل گلستان در تلویزیون مناظره داشتم. اگر چه او را برای اولین بار می دیدم، ولی در همان ملاقات متوجه رفتار و اندیشه های ناسالم او‌شدم. بعد از پایان مناظره به من گفت می دانی چرا مالچ پاشی خوب است؟ گفتم چرا؟ گفت چون شاه خیلی به مالچ پاشی توجه داشت. مدیر انقلاب با کلی ریش و کت و شلواری با دوز انقلابگیری بیست، حمایت شاه از مالچ را توجیهی برای درستی آن می دانست.
مسئله اصلی این است که بعد از دستگیری، هیچکس نفهمید که او کی و‌چگونه محاکمه شد و مجازات او چه شد. دستگاه قضایی که برای خرده دزدان حکم قطع دست صادر می کند، چرا در مقابل این درشت متهمان مهربان است؟ چرا جلسات دادگاه آنها علنی نیست؟ آقای خلیل آقایی الان کجاست؟
ماجرای واگذاری زمین به سرمایه گذار پتروشیمی میانکاله از جنس فسادهایی است که در این دستگاه رخداده است. چرا بعد از لغو پروژه نه تنها زمین برگشت داده نشد بلکه عملیات ساخت و‌ساز و تصرف مجددا شروع شد؟
سازمان منابع طبیعی مملکت را رها کرده است و افتاده به انجام پروژه های نان و آبداری مانند آبخیزداری (بفرمایید بند سازی) و مالچ پاشی و کاشت گونه های مهاجم. این وضعیت برای کشور خطرناک است و بایستی برای آن چاره ای اندیشید. عوض کردن مدیران هم خیلی موثر نیست.
لازم است یک بررسی دقیق و بیطرفانه در مورد دلایل فساد زایی این سازمان در درون ساختار وزارت جهاد کشاورزی صورت گیرد. در کنار آن نیاز به تحول جدی در استخدام افراد شایسته و همچنین تقویت بخش حقوقی در این سازمان، پرداخت حقوق های مناسب (که کارمند و مدیر طعمه فساد نشوند)، انتصاب مدیران بوم شناس و حتی تغییر ساختاری این سازمان بایستی در دستور کار قرار گیرد.
شاید تاسیس وزارت منابع طبیعی، آب و آمایش سرزمین یکی از راهکارهایی باشد که این ساختار کهنه و پر فساد را تغییر دهد.
https://www.ddinstagram.com/p/DI0Eh8tKWkO/?igsh=dnh0d3NvNjdsc2Jw
حسین آخانی
خبر رسید که با دستور رئیس جمهور پتروشیمی میانکاله برای چندمین بار متوقف شد. قبلا نیز با دستور مشابهی توسط ابراهیم رئیسی، دستگاه قضایی و سازمان حفاظت محیط زیست اتمام این پروژه و باز پس گیری زمینهای مراتع حسین آباد اعلام شده بود.
سوال بزرگ این است: چرا سازمان منابع طبیعی - که متاسفانه کلمه خطرناک آبخیزداری را هم به دنبالش چسبانده است - اینقدر در حفظ زمینهای ملی ناتوان است. اگر به سابقه مدیران این سازمان نگاه کنید فساد در آن بیداد می کند. ولی آنچه تاسف آور است هیچوقت در مورد آنها اطلاع رسانی نمی شود. یادم می آید یکبار با خلیل آقای از مدیران سابق سازمان طبیعی - که به اتهام فساد دستگیر شد - در رابطه با سیل گلستان در تلویزیون مناظره داشتم. اگر چه او را برای اولین بار می دیدم، ولی در همان ملاقات متوجه رفتار و اندیشه های ناسالم او‌شدم. بعد از پایان مناظره به من گفت می دانی چرا مالچ پاشی خوب است؟ گفتم چرا؟ گفت چون شاه خیلی به مالچ پاشی توجه داشت. مدیر انقلاب با کلی ریش و کت و شلواری با دوز انقلابگیری بیست، حمایت شاه از مالچ را توجیهی برای درستی آن می دانست.
مسئله اصلی این است که بعد از دستگیری، هیچکس نفهمید که او کی و‌چگونه محاکمه شد و مجازات او چه شد. دستگاه قضایی که برای خرده دزدان حکم قطع دست صادر می کند، چرا در مقابل این درشت متهمان مهربان است؟ چرا جلسات دادگاه آنها علنی نیست؟ آقای خلیل آقایی الان کجاست؟
ماجرای واگذاری زمین به سرمایه گذار پتروشیمی میانکاله از جنس فسادهایی است که در این دستگاه رخداده است. چرا بعد از لغو پروژه نه تنها زمین برگشت داده نشد بلکه عملیات ساخت و‌ساز و تصرف مجددا شروع شد؟
سازمان منابع طبیعی مملکت را رها کرده است و افتاده به انجام پروژه های نان و آبداری مانند آبخیزداری (بفرمایید بند سازی) و مالچ پاشی و کاشت گونه های مهاجم. این وضعیت برای کشور خطرناک است و بایستی برای آن چاره ای اندیشید. عوض کردن مدیران هم خیلی موثر نیست.
لازم است یک بررسی دقیق و بیطرفانه در مورد دلایل فساد زایی این سازمان در درون ساختار وزارت جهاد کشاورزی صورت گیرد. در کنار آن نیاز به تحول جدی در استخدام افراد شایسته و همچنین تقویت بخش حقوقی در این سازمان، پرداخت حقوق های مناسب (که کارمند و مدیر طعمه فساد نشوند)، انتصاب مدیران بوم شناس و حتی تغییر ساختاری این سازمان بایستی در دستور کار قرار گیرد.
شاید تاسیس وزارت منابع طبیعی، آب و آمایش سرزمین یکی از راهکارهایی باشد که این ساختار کهنه و پر فساد را تغییر دهد.
https://www.ddinstagram.com/p/DI0Eh8tKWkO/?igsh=dnh0d3NvNjdsc2Jw
13.04.202518:33
به خطر انداختن جان دانشجوی دختر دکتری دانشگاه تهران توسط معاون اداری مالی دانشکدگان علوم
برای توضیح بیشتر متن زیر را بخوانید.
برای توضیح بیشتر متن زیر را بخوانید.
02.04.202507:50
۱۰ اصل در روز سیزده
۱. پرهیز از استفاده ظرف و سفره یکبار مصرف در گشت بیرون از خانه و یا در خانه
۲. پرهیز از استفاده هر گونه کیسه پلاستیکی
۳. به جا نگذاشتن بقایای غذایی، دستمال، پوشک بچه و سایر امور بهداشتی
۴. ندادن بقایای غذایی به حیوانات وحشی و غیر وحشی و رها نکردن ماهی ها داخل رودخانه
۵. نکندن شاخه ها، سبزی ها و‌گل های خودرو و لگد مال نکردن آنها
۶. وارد نشدن به حریم شخصی دیگران، بخصوص باغها و زمین های کشاورزی
۷. عدم ایجاد ترافیک و استفاده حداقلی از خودرو
۸. عدم ایجاد صوت نا بهنجار و مزاحمت برای سایر هموطنان
۹. نریختن سبزه ها در مسیر آب، جاده و هر جایی که باعث زشتی و یا آسیب به طبیعت و‌یا شهر و‌روستا می شود.
۱۰. پرهیز از ایجاد آتش و یا در صورت ایجاد پرهیز از هر گونه آسیب به درختان و طبیعت
در سیزده بدر به طبیعت احترام بگذارید.
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
۱. پرهیز از استفاده ظرف و سفره یکبار مصرف در گشت بیرون از خانه و یا در خانه
۲. پرهیز از استفاده هر گونه کیسه پلاستیکی
۳. به جا نگذاشتن بقایای غذایی، دستمال، پوشک بچه و سایر امور بهداشتی
۴. ندادن بقایای غذایی به حیوانات وحشی و غیر وحشی و رها نکردن ماهی ها داخل رودخانه
۵. نکندن شاخه ها، سبزی ها و‌گل های خودرو و لگد مال نکردن آنها
۶. وارد نشدن به حریم شخصی دیگران، بخصوص باغها و زمین های کشاورزی
۷. عدم ایجاد ترافیک و استفاده حداقلی از خودرو
۸. عدم ایجاد صوت نا بهنجار و مزاحمت برای سایر هموطنان
۹. نریختن سبزه ها در مسیر آب، جاده و هر جایی که باعث زشتی و یا آسیب به طبیعت و‌یا شهر و‌روستا می شود.
۱۰. پرهیز از ایجاد آتش و یا در صورت ایجاد پرهیز از هر گونه آسیب به درختان و طبیعت
در سیزده بدر به طبیعت احترام بگذارید.
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
25.03.202506:17
آخرین نوروز و آخرین عکس با اسکندر فیروز
حسین آخانی
این عکس در تاریخ ۶ فروردین ۱۳۹۸ در منزل عباس محمدی گرفته شده است. این آخرین عید اسکندر فیروز بنیانگزار سازمان حفاظت محیط زیست است. او عاشق درختان بود و‌چون درخت ایستاده در ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ در سن ۹۳ سالگی در واشنگتن دی. سی با این دنیا خدا حافظی کرد و نام نیکی از خود به جا گذاشت.
آن روز بسیار بارانی بود و من اسکندر را تا خانه بردم. در مسیر کلی خاطرات برایم تعریف کرد. از بارانهای دریاچه ارومیه می گفت.
من از حافظه اسکندر در سن ۹۳ سالگی در شگفت بودم. او نام همه دانشمندان و متخصصانی که به ایران دعوت کرده بود به یاد می آورد. به من می گفت زمانی که در سازمان بودم، همه اش دنبال آدمهای علاقه مند و متخصص بودم. ولی حالا اینهمه آدم علاقه مند و متخصص هستند ولی کسی از آنها استفاده نمی کند.
این روزها با یکی از دوستان گیاهشناس انگلیسی ژان ادموندسون (John Edmonsdson) در ارتباطم که قصد دارد کتاب خاطرات فیروز را به انگلیسی ترجمه کند. اقای ادموندسون زمانی توسط فیروز به ایران دعوت شده بود و کلی گیاه از ایران جمع کرده است. او خاطرات بسیار خوبی از سفرش به ایران دارد. ما سخت دنبال یک مترجم خوب هستیم که یا اصالتا انگلیسی یا آمریکایی باشد و یا ایرانی که مسلط به ادبیات و سابقه ترجمه های حرفه ای از فارسی به انگلیسی. اگر کسی را می شناسید به من معرفی کنید. در ضمن اگر فرد و‌یا سازمانی می شناسید که آمادگی تامین هزینه های این ترجمه و انتشار آن را دارد، بسیار خوشحال می شوم اطلاع دهید.
This is the last photograph taken from Eskandar Firouz (26 March 1998), the founder of Iranian Department of Environment (DOE) in the home of Abbas Mohammadi.
These days my friend John Edmondson is looking for a good translator to translate "Memoirs of Eskandar Firouz". into English. In case you know someone who is competent Persian-English translator and anybody or any organization who could sponser this project, we would highly appreciate.
https://www.ddinstagram.com/p/DHnKYsUI-_3/?igsh=djlmZGZ0d2g0ajlu
حسین آخانی
این عکس در تاریخ ۶ فروردین ۱۳۹۸ در منزل عباس محمدی گرفته شده است. این آخرین عید اسکندر فیروز بنیانگزار سازمان حفاظت محیط زیست است. او عاشق درختان بود و‌چون درخت ایستاده در ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ در سن ۹۳ سالگی در واشنگتن دی. سی با این دنیا خدا حافظی کرد و نام نیکی از خود به جا گذاشت.
آن روز بسیار بارانی بود و من اسکندر را تا خانه بردم. در مسیر کلی خاطرات برایم تعریف کرد. از بارانهای دریاچه ارومیه می گفت.
من از حافظه اسکندر در سن ۹۳ سالگی در شگفت بودم. او نام همه دانشمندان و متخصصانی که به ایران دعوت کرده بود به یاد می آورد. به من می گفت زمانی که در سازمان بودم، همه اش دنبال آدمهای علاقه مند و متخصص بودم. ولی حالا اینهمه آدم علاقه مند و متخصص هستند ولی کسی از آنها استفاده نمی کند.
این روزها با یکی از دوستان گیاهشناس انگلیسی ژان ادموندسون (John Edmonsdson) در ارتباطم که قصد دارد کتاب خاطرات فیروز را به انگلیسی ترجمه کند. اقای ادموندسون زمانی توسط فیروز به ایران دعوت شده بود و کلی گیاه از ایران جمع کرده است. او خاطرات بسیار خوبی از سفرش به ایران دارد. ما سخت دنبال یک مترجم خوب هستیم که یا اصالتا انگلیسی یا آمریکایی باشد و یا ایرانی که مسلط به ادبیات و سابقه ترجمه های حرفه ای از فارسی به انگلیسی. اگر کسی را می شناسید به من معرفی کنید. در ضمن اگر فرد و‌یا سازمانی می شناسید که آمادگی تامین هزینه های این ترجمه و انتشار آن را دارد، بسیار خوشحال می شوم اطلاع دهید.
This is the last photograph taken from Eskandar Firouz (26 March 1998), the founder of Iranian Department of Environment (DOE) in the home of Abbas Mohammadi.
These days my friend John Edmondson is looking for a good translator to translate "Memoirs of Eskandar Firouz". into English. In case you know someone who is competent Persian-English translator and anybody or any organization who could sponser this project, we would highly appreciate.
https://www.ddinstagram.com/p/DHnKYsUI-_3/?igsh=djlmZGZ0d2g0ajlu
24.01.202514:40
فرصت ترامپ-پزشکیان را از دست ندهید
حسین آخانی
اگر دلتان به حال ایران می سوزد، از این فرصت استفاده کنید. من شخصا با ترامپ مشکل دارم او ضد محیط زیست است. ولی ترامپ با بخش مهمی از حاکمیت ایران، بخصوص ذینفعان توسعه ناپایدار همفکر و همراه است. شاهد جدی خروج او از معاهده تغییر اقلیم پاریس است که در ایران هم حامیان جدی داشته و مانع پیوستن ما شده است. بر خلاف رهبران بی دین روسیه و چین، ترامپ آدم مذهبی است و اگر به راستی شما دغدغه دین دارید او بهترین همراه و همفکر شماست.
او به صراحت می گوید که "ایران کشور بزرگی است، ایرانی ها فوق العاده هستند و این کشور پتانسیل بالایی دارد. تنها چیزی که می خواهیم این است که آنها نباید سلاح هسته ای داشته باشند". حرفی که ترامپ می زند و بر مذهبی بودن ایران هم تاکید می کند، هیچ مغایرتی با فتوای حرام بودن سلاح هسته ای و سیاست رسمی ایران ندارد. اگر کسانی بر طبل آمریکا ستیزی می کوبند، به این دلیل است که ادامه تحریم هاو ادامه بلو و بشوی اقتصادی برای آنها سودهای سرشاری دارد. چماق آمریکا و حجاب دو ابزاری است که بخش بزرگی از استعدادهای کشور را فراری می دهند تا خودشان بر همه منابع و فرصت ها تسلط داشته باشند. این افراد با تیغ گزینش بسیاری از مردم را طبقه بندی و حذف می کنند ولی کمترین دغدغه ی دینی دارند. آنها هیچ ابایی ندارند که همه مردم بی دین شوند، ولی بروند و ایران را بگذارند برای آنها. این تفکر خواسته یا برنامه ریزی شده در راستای منافع کشورهای منطقه از اسراییل گرفته تا ترکیه و عربستان و دیگر کشورهای خلیج فارس است. ایران ضعیف، ایزوله و تحریم شده برای آنها فرصت است. آنها تمام متخصصان ما و سرمایه های ما را می دزدند.
وظیفه ما به عنوان دانشگاهی و دلسوز کشور این است که یکپارچه از تلاشهای آشتی جویانه آقای پزشکیان (حتی اگر با او مخالفیم و به او رای نداده ایم) حمایت کنیم و از او بخواهیم که دشمنی با آمریکا را از سیاست رسمی کشور حذف کند. باز شدن سفارت آمریکا در تهران به تنهایی باعث جلوگیری از خروج میلیونها دلار پول به نفع ترکیه، امارات و ارمنستان می شود. این فقط یک رقم از صدها میلیارد دلار خسارتی است که ما در ادامه این دشمنی به کشور تحمیل کرده ایم. دقت کنید که سالیانه فقط ۶۰ هزار نفر در اثر آلودگی و تصادفات در ایران کشته می شود که کشته های آن از هر جنگی بیشتر است. اگر با بهبود مدیریت و اقتصاد کشور همین دو مورد را اصلاح کنیم، چه دستاورد عظیمی گیرمان می آید.
۴۶ سال مرگ بر آمریکا برای ما هیچ دستاوردی نداشته است و ادامه آن هم هیچ دستاوردی جز ویرانی، فساد، فقر و نابودی محیط زیست نخواهد داشت.
#حسین_آخانی
https://www.ddinstagram.com/reel/DFNjOm5ol3_/?igsh=MWhxYjB5ZjFweDV3bw==
حسین آخانی
اگر دلتان به حال ایران می سوزد، از این فرصت استفاده کنید. من شخصا با ترامپ مشکل دارم او ضد محیط زیست است. ولی ترامپ با بخش مهمی از حاکمیت ایران، بخصوص ذینفعان توسعه ناپایدار همفکر و همراه است. شاهد جدی خروج او از معاهده تغییر اقلیم پاریس است که در ایران هم حامیان جدی داشته و مانع پیوستن ما شده است. بر خلاف رهبران بی دین روسیه و چین، ترامپ آدم مذهبی است و اگر به راستی شما دغدغه دین دارید او بهترین همراه و همفکر شماست.
او به صراحت می گوید که "ایران کشور بزرگی است، ایرانی ها فوق العاده هستند و این کشور پتانسیل بالایی دارد. تنها چیزی که می خواهیم این است که آنها نباید سلاح هسته ای داشته باشند". حرفی که ترامپ می زند و بر مذهبی بودن ایران هم تاکید می کند، هیچ مغایرتی با فتوای حرام بودن سلاح هسته ای و سیاست رسمی ایران ندارد. اگر کسانی بر طبل آمریکا ستیزی می کوبند، به این دلیل است که ادامه تحریم هاو ادامه بلو و بشوی اقتصادی برای آنها سودهای سرشاری دارد. چماق آمریکا و حجاب دو ابزاری است که بخش بزرگی از استعدادهای کشور را فراری می دهند تا خودشان بر همه منابع و فرصت ها تسلط داشته باشند. این افراد با تیغ گزینش بسیاری از مردم را طبقه بندی و حذف می کنند ولی کمترین دغدغه ی دینی دارند. آنها هیچ ابایی ندارند که همه مردم بی دین شوند، ولی بروند و ایران را بگذارند برای آنها. این تفکر خواسته یا برنامه ریزی شده در راستای منافع کشورهای منطقه از اسراییل گرفته تا ترکیه و عربستان و دیگر کشورهای خلیج فارس است. ایران ضعیف، ایزوله و تحریم شده برای آنها فرصت است. آنها تمام متخصصان ما و سرمایه های ما را می دزدند.
وظیفه ما به عنوان دانشگاهی و دلسوز کشور این است که یکپارچه از تلاشهای آشتی جویانه آقای پزشکیان (حتی اگر با او مخالفیم و به او رای نداده ایم) حمایت کنیم و از او بخواهیم که دشمنی با آمریکا را از سیاست رسمی کشور حذف کند. باز شدن سفارت آمریکا در تهران به تنهایی باعث جلوگیری از خروج میلیونها دلار پول به نفع ترکیه، امارات و ارمنستان می شود. این فقط یک رقم از صدها میلیارد دلار خسارتی است که ما در ادامه این دشمنی به کشور تحمیل کرده ایم. دقت کنید که سالیانه فقط ۶۰ هزار نفر در اثر آلودگی و تصادفات در ایران کشته می شود که کشته های آن از هر جنگی بیشتر است. اگر با بهبود مدیریت و اقتصاد کشور همین دو مورد را اصلاح کنیم، چه دستاورد عظیمی گیرمان می آید.
۴۶ سال مرگ بر آمریکا برای ما هیچ دستاوردی نداشته است و ادامه آن هم هیچ دستاوردی جز ویرانی، فساد، فقر و نابودی محیط زیست نخواهد داشت.
#حسین_آخانی
https://www.ddinstagram.com/reel/DFNjOm5ol3_/?igsh=MWhxYjB5ZjFweDV3bw==
16.01.202503:27
در اوج شکوفایی روزنامه های بعد از ۲ خرداد، مهمترین انگیزه من برای خرید روزنامه، خواندن ستون طنز ابراهیم نبوی بود. خبر رسید که او در آمریکا به زندگی خود پایان داده است. شنیدن خبر اشک مرا درآورد. او در آتش دلتنگی برای وطن سوخت. خدا نبخشد آنهایی که با نویسندگان و منتقدان رفتاری تند دارند و برایشان حکم زندان انشا می کنند. منتقد مانند سیستم ایمنی برای یک ساختار سالم است. منتقدان جلوی فساد را می گیرند. منتقدان خلاف جریان آب می روند تا شما را از خطر کوسه و‌گرداب و طوفان خبر کنند. جای منتقد زندان، حصر و تبعید نیست. آقای پزشکیان باید با مراکز تصمیم گیری صحبت کند و آنها را قانع کند که این افراد بتوانند بدون دردسر به کشور برگردند. آنها رنج غربت و تبعید را چشیده اند. کوچکترین سهم آنها از این وطن - ماندن و مردن در ایران - را از آنها نگیریم.
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
16.04.202518:19
داستان تلخ آرتین و سوشیان، بخش اول
هیچوقت در زندگی خود تصور نمی کردم روایتگر داستان تلخ زندگی کودکانی باشم که بدین شکل زندگیشان برای همیشه نابود شده است. این فیلم که در دو بخش منتشر می شود، داستان دردناک آرتین غلامی و‌سوشیان یادگار پور است.
به کسانی که تحمل ندارند، دیدن فیلم را توصیه نمی کنم. اگر دیدید ممنون می شوم به این دو‌خانواده کمک کنید. آنها همه چیزشان را از دست داده اند. کمک کوچک شما می تواند گوشه ای کوچک از درد و رنج این دو خانواده را کم کند.
شماره کارت ۶۰۳۷۷۰۱۳۲۲۴۷۲۶۴۵
به نام آرتین غلامی
شماره کارت ۵۸۹۴۶۳۱۱۸۲۸۱۲۰۳۲
به نام امید یادگار پور
از کمک‌های خانم رزمانیان، آقای عباس محمدی، خانم زهرا موسوی و آقای معراج گلبداق در تهیه و تدوین این فیلم تشکر می کنم.
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
هیچوقت در زندگی خود تصور نمی کردم روایتگر داستان تلخ زندگی کودکانی باشم که بدین شکل زندگیشان برای همیشه نابود شده است. این فیلم که در دو بخش منتشر می شود، داستان دردناک آرتین غلامی و‌سوشیان یادگار پور است.
به کسانی که تحمل ندارند، دیدن فیلم را توصیه نمی کنم. اگر دیدید ممنون می شوم به این دو‌خانواده کمک کنید. آنها همه چیزشان را از دست داده اند. کمک کوچک شما می تواند گوشه ای کوچک از درد و رنج این دو خانواده را کم کند.
شماره کارت ۶۰۳۷۷۰۱۳۲۲۴۷۲۶۴۵
به نام آرتین غلامی
شماره کارت ۵۸۹۴۶۳۱۱۸۲۸۱۲۰۳۲
به نام امید یادگار پور
از کمک‌های خانم رزمانیان، آقای عباس محمدی، خانم زهرا موسوی و آقای معراج گلبداق در تهیه و تدوین این فیلم تشکر می کنم.
حسین آخانی
https://t.me/environ_concerns
11.04.202502:36
جلوی غارت طبیعت را بگیرید
حسین آخانی
طبق قانون بهره برداری از محصولات فرعی جنگلها و‌مراتع ممنوع بوده و به مجوز نیاز دارد. ولی متاسفانه فرهنگ نادرست، اقتصاد از هم پاشیده و عدم اجرای قانون باعث شده که هر سال، بخصوص در فصل بهار تیم های سازماندهی شده و یا افراد سود جو به جان طبیعت کشور بیفتند. آنها هر گیاهی که بتوان به شکلی فروخت و یا استفاده کرد را می کنند و‌در بازارهای محلی می فروشند. برخی از گیاهان مانند انواع والک و سیرها (Allium)، ریواس، کنگر، آنقوزه و باریجه، کرفس کوهی، گلهای زینتی مانند لاله سرنگون، ثعلب ها (گونه های ارکیده)، آویشن و پونه طرفدارهای زیادی دارند. این گونه ها از ارزشمندترین گیاهان کوه های زاگرس و البرز اند. جمعیت آنها در اثر برداشت بیرویه به شدت کم شده است و بسیاری از آنها در مسیر نابودی و انقراض اند.
بعد از مدتها بی توجهی، خوشبختانه اخیرا منابع طبیعی و محیط زیست دماوند طی اطلاعیه ای بر این ممنوعیت تاکید کرده اند. امیدوارم که این دو سازمان طبق وظیفه قانونی جلوی این غارت را بگیرند.
ای کاش از ظرفیت پلیس برای حفظ حجاب کوهها هم استفاده کنند. نابودی پوشش کوهها باعث ترویج بی حجابی در طبیعت شده و کوه هایی که فاقد پوشش هستند باعث تحریک جوانان آفرود باز می شود. اگر چه سیل، فرسایش خاک و نابودی ذخایر ژنتیکی هم باعث خوشحالی دشمنان هم می شود. بخش بزرگی از جماعت آفرود باز از بی فرهنگان و پولدارانی هستند که وقتی به کوه و بیابان می روند در کنار انواع منکرات، به مثابه اشغالگرانی هستند که مانند تانک به جان این آب و خاک می افتند. باور کنید اگر پلیس، نیروهای امنیتی و یگان های ویژه مانع مخربان این سرزمین شوند، نه تنها کسی معترض نمی شود که باعث کسب آبرو برای این نیروها هم می شود.
امسال سال خشکی است، شاید هم سال پر حادثه ای باشد، بیاییم در این سال مانع تنش های بیشتر بر طبیعت ایران و مانع از غارت سرمایه های ژنتیکی کشور شویم.
https://www.ddinstagram.com/p/DIRyA1JqPp9/?igsh=bGlwNnIxajBtaWsz
حسین آخانی
طبق قانون بهره برداری از محصولات فرعی جنگلها و‌مراتع ممنوع بوده و به مجوز نیاز دارد. ولی متاسفانه فرهنگ نادرست، اقتصاد از هم پاشیده و عدم اجرای قانون باعث شده که هر سال، بخصوص در فصل بهار تیم های سازماندهی شده و یا افراد سود جو به جان طبیعت کشور بیفتند. آنها هر گیاهی که بتوان به شکلی فروخت و یا استفاده کرد را می کنند و‌در بازارهای محلی می فروشند. برخی از گیاهان مانند انواع والک و سیرها (Allium)، ریواس، کنگر، آنقوزه و باریجه، کرفس کوهی، گلهای زینتی مانند لاله سرنگون، ثعلب ها (گونه های ارکیده)، آویشن و پونه طرفدارهای زیادی دارند. این گونه ها از ارزشمندترین گیاهان کوه های زاگرس و البرز اند. جمعیت آنها در اثر برداشت بیرویه به شدت کم شده است و بسیاری از آنها در مسیر نابودی و انقراض اند.
بعد از مدتها بی توجهی، خوشبختانه اخیرا منابع طبیعی و محیط زیست دماوند طی اطلاعیه ای بر این ممنوعیت تاکید کرده اند. امیدوارم که این دو سازمان طبق وظیفه قانونی جلوی این غارت را بگیرند.
ای کاش از ظرفیت پلیس برای حفظ حجاب کوهها هم استفاده کنند. نابودی پوشش کوهها باعث ترویج بی حجابی در طبیعت شده و کوه هایی که فاقد پوشش هستند باعث تحریک جوانان آفرود باز می شود. اگر چه سیل، فرسایش خاک و نابودی ذخایر ژنتیکی هم باعث خوشحالی دشمنان هم می شود. بخش بزرگی از جماعت آفرود باز از بی فرهنگان و پولدارانی هستند که وقتی به کوه و بیابان می روند در کنار انواع منکرات، به مثابه اشغالگرانی هستند که مانند تانک به جان این آب و خاک می افتند. باور کنید اگر پلیس، نیروهای امنیتی و یگان های ویژه مانع مخربان این سرزمین شوند، نه تنها کسی معترض نمی شود که باعث کسب آبرو برای این نیروها هم می شود.
امسال سال خشکی است، شاید هم سال پر حادثه ای باشد، بیاییم در این سال مانع تنش های بیشتر بر طبیعت ایران و مانع از غارت سرمایه های ژنتیکی کشور شویم.
https://www.ddinstagram.com/p/DIRyA1JqPp9/?igsh=bGlwNnIxajBtaWsz
01.04.202511:33
شکوه دوچرخه سوران اراکی در ششمین همایش دوچرخه سواری بهار
امروز در دومین سه شنبه سال نو، در ۱۲ فروردین ۱۴۰۴، ششمین همایش دوچرخه سواری بهاری در اراک با حضور ۷۰ دوچرخه سوار برگزار شد. برنامه امروز از همه برنامه ها باشکوهتر بود و نه تنها تعداد دوچرخه سوارها از همیشه بیشتر بود بلکه حضور ۵۰ دوچرخه سوار خانم این برنامه را به یکی از ماندگارترین برنامه های دوچرخه سواری تبدیل کرد.
جمع امروز همگی خاص بودند، از ۷ سال تا ۷۰ سال با هم رکاب زدند، بسیار منظم، با آرامش و لبهای خندان.
علاوه بر شمار زیاد دوچرخه سوران حدود ۲۰ شرکت کننده علاقه مند بدون دوچرخه در جمع حضور داشتند و در آرامش در فضای طبیعی شکوفه های زردآلو در باغ اعظم (مادر من)، صبحانه میل کردند.
در پایان هم آرزو کردیم که در این اوضاع بحرانی، کشور دچار جنگ نشود. مردم ما تحمل جنگ و سختی های جدید ندارند. مردم فقط یک زندگی عادی می خواهند، این حق را از آنها دریغ نکنید.
https://t.me/environ_concerns
امروز در دومین سه شنبه سال نو، در ۱۲ فروردین ۱۴۰۴، ششمین همایش دوچرخه سواری بهاری در اراک با حضور ۷۰ دوچرخه سوار برگزار شد. برنامه امروز از همه برنامه ها باشکوهتر بود و نه تنها تعداد دوچرخه سوارها از همیشه بیشتر بود بلکه حضور ۵۰ دوچرخه سوار خانم این برنامه را به یکی از ماندگارترین برنامه های دوچرخه سواری تبدیل کرد.
جمع امروز همگی خاص بودند، از ۷ سال تا ۷۰ سال با هم رکاب زدند، بسیار منظم، با آرامش و لبهای خندان.
علاوه بر شمار زیاد دوچرخه سوران حدود ۲۰ شرکت کننده علاقه مند بدون دوچرخه در جمع حضور داشتند و در آرامش در فضای طبیعی شکوفه های زردآلو در باغ اعظم (مادر من)، صبحانه میل کردند.
در پایان هم آرزو کردیم که در این اوضاع بحرانی، کشور دچار جنگ نشود. مردم ما تحمل جنگ و سختی های جدید ندارند. مردم فقط یک زندگی عادی می خواهند، این حق را از آنها دریغ نکنید.
https://t.me/environ_concerns
22.03.202508:27
#هشتگ خدمتگزاران به میهن
حسین آخانی
جا دارد در سال نو از 8 گروه که بیشترین نقش را در وجود آمدن وضع موجود دارند، یاد کنیم.
۱. #آبخیزداران: اینها از گمنام ترین خادمان ایرانند. آنها در جاهایی کار می کنند که هیچکس نیست، در دره های دور افتاده و عمیق. آدم تعجب می کند که چگونه اینهمه مصالح را آنجا برده اند و دیوارهایی ساخته اند که هیچ ابوالبشری نمی فهمد با کمک منطق اینها را می سازند. این گمنامان حتی حاضر نیستند آماری از خدماتشان بدهند و نمی گویند تا به حال چند بند و در کجا ساخته اند! این روزها که مردم سرگرم سدهای خالی تهرانند حتی کسی به آنها شک هم نمی کند! آنها به سد سازان می گویند: «فلفل رو نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه»!
۲ #شهرداران: هیچکس به اندازه شهرداران در ساخت ایران بعد از انقلاب نقش نداشته است. جا دارد از بین اینهمه شهردار نام دو ابر شهردار جنابان کرباسچی و باقر خان یاد کنیم. اینان معمار تراکم سازی، اتوبان سازی و تغییر مبلمان شهری ایران بعد از انقلاب اند. باقر خان شهری ساخت که کم دانش ترین آدمها هم می دانند که بزودی باید درش را تخطه کرد. همینکه رئیس الوزرا (که برخی او را رئیس جمهور می دانند) به این نتیجه رسیده است که پایتخت را چند هزار کیلومتر دورتر از تهران بنا کنید گواه این مدعی است. شهردار همه فن حریف و دانشمند و جغرافیدان شهری ساخت که همراه موج های تورمی میلیونها انسان پولدارتر و پولدارتر شدند. نمونه هایی از خدمات ایشان مانند پل صدر، برج میلاد، دریاچه چیتگر و توسعه منطقه 22 کافی است که نامش را در صدر نوابغ پایتخت سازی ناپایدار در تاریخ ابدی کند.
3. #منوتوییان: اینها با هوش ترین و با مزه ترین ایرانیانی هستند که به خارج رفته اند و شبکه ای ماهواره ای درست کردند که جن هم نمی توانست چنین کند. این سالومه و دوستانش کاری کردند که مردم به سگ و گربه ولگرد و غیر ولگرد چنان علاقه مند شوند که دیگر در فقیرترین و محرومترین جاهای کشور هم مردم غذای خودشان را نمی خورند و می دهند سگ های ولگرد تا این فرشته های نو ظهور با پاره کردن کودکان و حیات وحش به ناامنی ایران کمک کنند.
4. #دکترسازان: ما جماعت دانشگاهی به استناد همه اسناد تاریخی از باهوش ترین نوابغ جهان هستی هستیم. اگر شک دارید به پروژه دکتر سازی ما دانشگاهی ها نگاه کنید. این روزها با هر کس صحبت کنی، فرقی ندارد نگهبان، محیط بان، آشپز و بنا احتمال اینکه دکتر و یا دانشجوی دکتری باشد بیشتر از شغل خودش است. همین چند روز پیش یکی برای کاغذ دیواری خانه ما آمده بود و می گفت دکترای میکروبیولوژی دارد!!!
5. #پلیمریان: این جماعت از گمنامترین سربازان سازندگی ایرانند. کسی نه سلطانشان را می شناسد و نه تا به حال نام آنها در پرونده اختلاسی یافته است. آنها موفق شدند که ایران را به سرای پلاستیک تبدیل کنند. فکر نکنید که آنها قصدشان آلوده کردن ایران است، هرگز. آنها به این نتیجه رسیدند که چون جهان به پلاستیک آلوده است، ما با پر کردن ایران با پلاستیک کمک می کنیم همه باکتریها، حشرات، خزندگان، پرندگان، چرندگان، درندگان و آدمیان با تبدیل و تجزیه پلاستیک به منبع لایتناهی غذایی و انرژی دست یایند.
6. #دلاریان: این گروه محترم ترین گروه خدمتگزار به ایرانند. دلاریان در نقش قهرمانان مالیدن پوز آمریکا عمل کرده اند. اینها با بالا بردن قیمت دلار کاری کردند که نه تنها آمریکا نتواند دلارش را بخرد بلکه با ذخیره شدن دلارها از دسترس آمریکا دور نگهدارند. دلاریان مانند سیستم پدافند غیر عامل عمل می کنند، چون هر بار که دلار بالا می ره، انگیزه مردم برای همراهی با ضد انقلاب کمتر می شه.
7. #معدنیان: آنها هر چه کوه قشنگ در ایران بوده است را چنان زشت کرده اند که دیگر هیچ دشمنی نتواند به این زیبایی ایران را بمباران کند. آنها به خرابی کوهها بسنده نکرده و دریاچه ها و تالابها را هم خشکاندند.
8. #اسنپیان: با فاصله این گروه در صدر همه خدمتگزاران به این آب و خاک اند. اگر اسنپیان نبودند، 6-7 میلیون آدم بیکار و نیمکار و کم کار می رفتند و جیب بری می کردند. هر کاری در کشور مستلزم مصرف آب و برق است، الا اسنپی! فقط به کمی بنزین و یک ماشین و موتور قراضه نیاز است و بس. آنها کاری کردند که ملت حتی نیاز به رفتن به سر کوچه برای خرید نون بربری هم ندارند. موتورهای اسنپ از درخت هم بالا می روند چه برسد خلاف جهت اتوبان! هر آنچه دیگران نتوانستند برای خراب کردن محیط زیست، اقتصاد و محیط زندگی انجام دهند، اسنپیان برایش سنگ تمام گذاشتند.
پوزش می خواهم از جا افتادن نام سد سازان، انبوه سازان، ویلا سازان، خودرو سازان، پتروشیمی داران، مالداران، مجلسیان، دائم المدیران و بخصوص کاسبان تحریم که هستند تا حال ما از این بهتر نشود. سال نومبارک. https://t.me/environ_concerns
حسین آخانی
جا دارد در سال نو از 8 گروه که بیشترین نقش را در وجود آمدن وضع موجود دارند، یاد کنیم.
۱. #آبخیزداران: اینها از گمنام ترین خادمان ایرانند. آنها در جاهایی کار می کنند که هیچکس نیست، در دره های دور افتاده و عمیق. آدم تعجب می کند که چگونه اینهمه مصالح را آنجا برده اند و دیوارهایی ساخته اند که هیچ ابوالبشری نمی فهمد با کمک منطق اینها را می سازند. این گمنامان حتی حاضر نیستند آماری از خدماتشان بدهند و نمی گویند تا به حال چند بند و در کجا ساخته اند! این روزها که مردم سرگرم سدهای خالی تهرانند حتی کسی به آنها شک هم نمی کند! آنها به سد سازان می گویند: «فلفل رو نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه»!
۲ #شهرداران: هیچکس به اندازه شهرداران در ساخت ایران بعد از انقلاب نقش نداشته است. جا دارد از بین اینهمه شهردار نام دو ابر شهردار جنابان کرباسچی و باقر خان یاد کنیم. اینان معمار تراکم سازی، اتوبان سازی و تغییر مبلمان شهری ایران بعد از انقلاب اند. باقر خان شهری ساخت که کم دانش ترین آدمها هم می دانند که بزودی باید درش را تخطه کرد. همینکه رئیس الوزرا (که برخی او را رئیس جمهور می دانند) به این نتیجه رسیده است که پایتخت را چند هزار کیلومتر دورتر از تهران بنا کنید گواه این مدعی است. شهردار همه فن حریف و دانشمند و جغرافیدان شهری ساخت که همراه موج های تورمی میلیونها انسان پولدارتر و پولدارتر شدند. نمونه هایی از خدمات ایشان مانند پل صدر، برج میلاد، دریاچه چیتگر و توسعه منطقه 22 کافی است که نامش را در صدر نوابغ پایتخت سازی ناپایدار در تاریخ ابدی کند.
3. #منوتوییان: اینها با هوش ترین و با مزه ترین ایرانیانی هستند که به خارج رفته اند و شبکه ای ماهواره ای درست کردند که جن هم نمی توانست چنین کند. این سالومه و دوستانش کاری کردند که مردم به سگ و گربه ولگرد و غیر ولگرد چنان علاقه مند شوند که دیگر در فقیرترین و محرومترین جاهای کشور هم مردم غذای خودشان را نمی خورند و می دهند سگ های ولگرد تا این فرشته های نو ظهور با پاره کردن کودکان و حیات وحش به ناامنی ایران کمک کنند.
4. #دکترسازان: ما جماعت دانشگاهی به استناد همه اسناد تاریخی از باهوش ترین نوابغ جهان هستی هستیم. اگر شک دارید به پروژه دکتر سازی ما دانشگاهی ها نگاه کنید. این روزها با هر کس صحبت کنی، فرقی ندارد نگهبان، محیط بان، آشپز و بنا احتمال اینکه دکتر و یا دانشجوی دکتری باشد بیشتر از شغل خودش است. همین چند روز پیش یکی برای کاغذ دیواری خانه ما آمده بود و می گفت دکترای میکروبیولوژی دارد!!!
5. #پلیمریان: این جماعت از گمنامترین سربازان سازندگی ایرانند. کسی نه سلطانشان را می شناسد و نه تا به حال نام آنها در پرونده اختلاسی یافته است. آنها موفق شدند که ایران را به سرای پلاستیک تبدیل کنند. فکر نکنید که آنها قصدشان آلوده کردن ایران است، هرگز. آنها به این نتیجه رسیدند که چون جهان به پلاستیک آلوده است، ما با پر کردن ایران با پلاستیک کمک می کنیم همه باکتریها، حشرات، خزندگان، پرندگان، چرندگان، درندگان و آدمیان با تبدیل و تجزیه پلاستیک به منبع لایتناهی غذایی و انرژی دست یایند.
6. #دلاریان: این گروه محترم ترین گروه خدمتگزار به ایرانند. دلاریان در نقش قهرمانان مالیدن پوز آمریکا عمل کرده اند. اینها با بالا بردن قیمت دلار کاری کردند که نه تنها آمریکا نتواند دلارش را بخرد بلکه با ذخیره شدن دلارها از دسترس آمریکا دور نگهدارند. دلاریان مانند سیستم پدافند غیر عامل عمل می کنند، چون هر بار که دلار بالا می ره، انگیزه مردم برای همراهی با ضد انقلاب کمتر می شه.
7. #معدنیان: آنها هر چه کوه قشنگ در ایران بوده است را چنان زشت کرده اند که دیگر هیچ دشمنی نتواند به این زیبایی ایران را بمباران کند. آنها به خرابی کوهها بسنده نکرده و دریاچه ها و تالابها را هم خشکاندند.
8. #اسنپیان: با فاصله این گروه در صدر همه خدمتگزاران به این آب و خاک اند. اگر اسنپیان نبودند، 6-7 میلیون آدم بیکار و نیمکار و کم کار می رفتند و جیب بری می کردند. هر کاری در کشور مستلزم مصرف آب و برق است، الا اسنپی! فقط به کمی بنزین و یک ماشین و موتور قراضه نیاز است و بس. آنها کاری کردند که ملت حتی نیاز به رفتن به سر کوچه برای خرید نون بربری هم ندارند. موتورهای اسنپ از درخت هم بالا می روند چه برسد خلاف جهت اتوبان! هر آنچه دیگران نتوانستند برای خراب کردن محیط زیست، اقتصاد و محیط زندگی انجام دهند، اسنپیان برایش سنگ تمام گذاشتند.
پوزش می خواهم از جا افتادن نام سد سازان، انبوه سازان، ویلا سازان، خودرو سازان، پتروشیمی داران، مالداران، مجلسیان، دائم المدیران و بخصوص کاسبان تحریم که هستند تا حال ما از این بهتر نشود. سال نومبارک. https://t.me/environ_concerns
17.01.202507:57
اینجا دانشگاه تهران است (گزارش شماره ۷)
اینکه در دانشگاه تهران مرتب برنامه های غیر دانشگاهی برگزار می شود به من ارتباطی ندارد، کسی هم جرات مخالفت ندارد. ولی می شود با ممنوع کردن استفاده از ظروف یکبار مصرف جلوی این صحنه های زشت را گرفت. اگر دانشگاه نتواند به صورت پایلوت مانع استفاده از خطرناکترین دشمن کره زمین (یعنی پلاستیک) شود، پس کجا باید پیش قدم شود. سخنی هم دارم با کسانی که به دانشگاه می آیند و عبادت می کنند. عبادتتان قبول حق باشد، ولی کجای دین گفته است که بعد از عبادت این حجم از زباله را روی دست محیط زیست و محیط دانشگاه بگذارید. این پلاستیک ها بازیافت نمی شوند. صدها سال در این مملکت هیئت و عزاداری بوده و ظرف یکبار مصرفی هم در کار نبوده است. باور کنید ریختن آش داغ در این ظروف برای سلامت خودتان هم خوب نیست. گناه دارد که نذری کنی و سلامت همنوع و محیط زیست کشورت را به خطر بیاندازی. شما پیش قدم شوید و بساط استفاده این ظروف را برچینید. انشالله به زودی شاهد ممنوع شدن این ظروف باشیم. #دانشگاه_سبز
#دانشگاه_تهران
حسین آخانی، ۲۸ دی ۱۴۰۳.
https://t.me/environ_concerns
اینکه در دانشگاه تهران مرتب برنامه های غیر دانشگاهی برگزار می شود به من ارتباطی ندارد، کسی هم جرات مخالفت ندارد. ولی می شود با ممنوع کردن استفاده از ظروف یکبار مصرف جلوی این صحنه های زشت را گرفت. اگر دانشگاه نتواند به صورت پایلوت مانع استفاده از خطرناکترین دشمن کره زمین (یعنی پلاستیک) شود، پس کجا باید پیش قدم شود. سخنی هم دارم با کسانی که به دانشگاه می آیند و عبادت می کنند. عبادتتان قبول حق باشد، ولی کجای دین گفته است که بعد از عبادت این حجم از زباله را روی دست محیط زیست و محیط دانشگاه بگذارید. این پلاستیک ها بازیافت نمی شوند. صدها سال در این مملکت هیئت و عزاداری بوده و ظرف یکبار مصرفی هم در کار نبوده است. باور کنید ریختن آش داغ در این ظروف برای سلامت خودتان هم خوب نیست. گناه دارد که نذری کنی و سلامت همنوع و محیط زیست کشورت را به خطر بیاندازی. شما پیش قدم شوید و بساط استفاده این ظروف را برچینید. انشالله به زودی شاهد ممنوع شدن این ظروف باشیم. #دانشگاه_سبز
#دانشگاه_تهران
حسین آخانی، ۲۸ دی ۱۴۰۳.
https://t.me/environ_concerns
15.01.202515:11
چرا لس آنجلس آتش گرفت؟
واقعیت آن است که کالیفرنیا با آتش غریبه نیست. آتش بخش جدا نشدنی از زیست بوم مدیترانه ای این بخش از زیستکره است. در طول میلیونها سال تکامل، گونه های این مناطق عمدتا با آتش خو‌گرفته اند و تشکیل پوشش های مقاوم به آتش داده اند. ولی دخالت بیش از حد انسانی شرایط را به گونه ای تغییر داده است که آتش از حالت عادی خود خارج و به فاجعه بزرگ طبیعی و انسانی تبدیل شده است. در این ویدئو به چهار عامل اشاره دارد:
۱. گونه های مهاجم: کاشت بسیاری از گونه های غیر بومی، مقاومت زیست بوم را به آتش کاسته است. مهمترین عامل مخرب کاشت درختان اکالیپتوس است که به دلیل داشتن پوست و ترکیبات اشتعال زا عامل تشدید آتش بوده است. علاوه بر اکالیپتوس، گیاهان وارداتی فراوان دیگر بخصوص گونه های علفی باعث رشد بی رویه شده و آتش پذیری را تشدید کرده است.
۲. اختلالات بارندگی: به دلیل تغییر اقلیم شرایط آب و‌هوای منطقه تغییر کرده است. فصل زمستان در مناطق مدیترانه ای (که بسیار به آب و هوای ایران شبیه است) فصل بارندگی در زمستان است. در چند هفته اخیر در لس آنجلس هیچ بارانی نیامده است. در حالی است که سال گذشته باران های شدید سیل آسا در منطقه آمده بود. همیشه بعد از باران سیل آسا، پوشش گیاهی هم رشد زیادی می کند. طبیعی است که فقدان باران مانع خاموش شدن طبیعی آتش شده است.
۳. آهنگ طوفان و آتش: این شرایط هم ناشی از اختلالات آب و هوایی است. بادهای شدیدی که باعث گسترش آتش می شوند از کنترل انسانی خارج شده است. مطالعات زیادی ناپایداری جریان هوایی جت استریم را نشان داده است. شدت باد به حدی است که در یک دقیقه ۵ برابر یک استادیوم فوتبال را گرفتار آتش می کند.
۴. اختلاط محیط شهری و طبیعت: بسیاری از ویلاهای آتش گرفته در مناطق خوش نشین و نیمه طبیعی رخداد است. این اختلاط هم باعث رخداد آتش سوزی های (عمدی یا سهوی) می شود و هم در صورت رخدادن باعث تشدید آش سوزی و خسارات شدید می شود.
نتیجه گیری: علم اکولوژی راهکار مدیریت در دنیای پر از مسائل پیچیده است. بوم شناسان اگر به شما می گویند دست از گونه مهاجم گیاهی و جانوری بردارید، فشار بر کره زمین را کم کنید، با عملیات سازه ای فکر نکنید که بر سوانح طبیعی می توانید غلبه کنید و بیش از این در طبیعت ویلا سازی نکنید، با کسی دشمنی ندارند. اینکه من بارها گفته ام که ما الگوهای آمریکایی در توسعه را پیش گرفته ایم، شاهدش همین لس آنجلسی است که ما ایرانی ها گویا از هر نقطه عالم بیشتر دوستش داشتیم.
حسین آخانی
climatediva منبع
https://www.ddinstagram.com/reel/DE2QIFXihwY/?igsh=MXFyOWhtNXd6dzhvdw==
واقعیت آن است که کالیفرنیا با آتش غریبه نیست. آتش بخش جدا نشدنی از زیست بوم مدیترانه ای این بخش از زیستکره است. در طول میلیونها سال تکامل، گونه های این مناطق عمدتا با آتش خو‌گرفته اند و تشکیل پوشش های مقاوم به آتش داده اند. ولی دخالت بیش از حد انسانی شرایط را به گونه ای تغییر داده است که آتش از حالت عادی خود خارج و به فاجعه بزرگ طبیعی و انسانی تبدیل شده است. در این ویدئو به چهار عامل اشاره دارد:
۱. گونه های مهاجم: کاشت بسیاری از گونه های غیر بومی، مقاومت زیست بوم را به آتش کاسته است. مهمترین عامل مخرب کاشت درختان اکالیپتوس است که به دلیل داشتن پوست و ترکیبات اشتعال زا عامل تشدید آتش بوده است. علاوه بر اکالیپتوس، گیاهان وارداتی فراوان دیگر بخصوص گونه های علفی باعث رشد بی رویه شده و آتش پذیری را تشدید کرده است.
۲. اختلالات بارندگی: به دلیل تغییر اقلیم شرایط آب و‌هوای منطقه تغییر کرده است. فصل زمستان در مناطق مدیترانه ای (که بسیار به آب و هوای ایران شبیه است) فصل بارندگی در زمستان است. در چند هفته اخیر در لس آنجلس هیچ بارانی نیامده است. در حالی است که سال گذشته باران های شدید سیل آسا در منطقه آمده بود. همیشه بعد از باران سیل آسا، پوشش گیاهی هم رشد زیادی می کند. طبیعی است که فقدان باران مانع خاموش شدن طبیعی آتش شده است.
۳. آهنگ طوفان و آتش: این شرایط هم ناشی از اختلالات آب و هوایی است. بادهای شدیدی که باعث گسترش آتش می شوند از کنترل انسانی خارج شده است. مطالعات زیادی ناپایداری جریان هوایی جت استریم را نشان داده است. شدت باد به حدی است که در یک دقیقه ۵ برابر یک استادیوم فوتبال را گرفتار آتش می کند.
۴. اختلاط محیط شهری و طبیعت: بسیاری از ویلاهای آتش گرفته در مناطق خوش نشین و نیمه طبیعی رخداد است. این اختلاط هم باعث رخداد آتش سوزی های (عمدی یا سهوی) می شود و هم در صورت رخدادن باعث تشدید آش سوزی و خسارات شدید می شود.
نتیجه گیری: علم اکولوژی راهکار مدیریت در دنیای پر از مسائل پیچیده است. بوم شناسان اگر به شما می گویند دست از گونه مهاجم گیاهی و جانوری بردارید، فشار بر کره زمین را کم کنید، با عملیات سازه ای فکر نکنید که بر سوانح طبیعی می توانید غلبه کنید و بیش از این در طبیعت ویلا سازی نکنید، با کسی دشمنی ندارند. اینکه من بارها گفته ام که ما الگوهای آمریکایی در توسعه را پیش گرفته ایم، شاهدش همین لس آنجلسی است که ما ایرانی ها گویا از هر نقطه عالم بیشتر دوستش داشتیم.
حسین آخانی
climatediva منبع
https://www.ddinstagram.com/reel/DE2QIFXihwY/?igsh=MXFyOWhtNXd6dzhvdw==
16.04.202504:47
✅روایتی دردناک از وضعیت دو کودکی که مورد حمله سگهای ولگرد قرار گرفتند
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران:
در هیچ کدام از خیابان‌های اروپا سگ ولگرد وجود ندارد و سگها باید قلاده داشته باشند.
در ایران غذادهی به سگهای ولگرد به یک کاسبی پر درآمد تبدیل شده است و عده‌ای در بستر اینستاگرام پول‌های هنگفتی را درباره این موضوع از خارج از کشور جمع می‌کنند.
https://t.me/environ_concerns/1982
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران:
در هیچ کدام از خیابان‌های اروپا سگ ولگرد وجود ندارد و سگها باید قلاده داشته باشند.
در ایران غذادهی به سگهای ولگرد به یک کاسبی پر درآمد تبدیل شده است و عده‌ای در بستر اینستاگرام پول‌های هنگفتی را درباره این موضوع از خارج از کشور جمع می‌کنند.
https://t.me/environ_concerns/1982
04.04.202521:18
آنکه باد می کارد طوفان درو می کند.
29.03.202511:16
ششمین همایش دوچرخه سواری بهار و عید در اراک
امسال نیز در دومین سه شنبه سال نو شاهد همرکابی عاشقان هوای پاک، عاشقان محیط زیست، عاشقان شکوفه های زردآلو و عاشقان ایران عزیز خواهیم بود.
بعد از مراسم صرف صبحانه در فضای زیبا و دلنشین باغ اعظم فرصتی است برای گفتگوهای محیط زیستی.
قرار ما ۱۲ فروردین، ساعت ۸ صبح روبروی پارک امیر کبیر اراک
همرسانی کنید تا با حضور حداکثری این مراسم با شکوهتر از سالهای قبل باشد.
https://t.me/environ_concerns
امسال نیز در دومین سه شنبه سال نو شاهد همرکابی عاشقان هوای پاک، عاشقان محیط زیست، عاشقان شکوفه های زردآلو و عاشقان ایران عزیز خواهیم بود.
بعد از مراسم صرف صبحانه در فضای زیبا و دلنشین باغ اعظم فرصتی است برای گفتگوهای محیط زیستی.
قرار ما ۱۲ فروردین، ساعت ۸ صبح روبروی پارک امیر کبیر اراک
همرسانی کنید تا با حضور حداکثری این مراسم با شکوهتر از سالهای قبل باشد.
https://t.me/environ_concerns
14.03.202510:31
به کمک آرتین بشتابید
حسین آخانی
اشک امانم نمی دهد، از نوشتن عاجزم، از عمق ظلمی که توسط یک عده تبهکار در حق کودکان مظلوم این سرزمین روا می شود از انسان بودن خودم هم شرمنده ام. فقط در محدوده شهرستان بویر احمد، در ماه گذشته ۹۰ نفر با حمله سگها زخمی شده اند.
از دوستانی که پیگیر سرنوشت سوشیان (کودکی که در در اثر حمله سگ های ولگرد دچار فلج مغزی شده بود) خواهش کردم بروند و از او فیلم بگیرند. در کمال حیرت آقای داوری خبرنگار پیگیر توسط بیمارستان به خانواده دیگری که مشکل مشابه دارد هدایت می شوند.
آرتین ۱۰ ساله نیز در اثر حمله سگهای ولگرد در مسیر مدرسه فلج شده و در کماست. کودکی که در ۳ سالگی پدرش را از دست داده، مادرش باید از او مراقبت کند.
در گوشه گوشه کشور آرتینها، سوشیانها و صدها کودک دیگر هستند که توسط سگهای ولگرد یا جان می دهند و یا برای همیشه با لذت زندگی خدا حافظی می کنند. گروهی که به فرقه حامیان سگ ها تعلق دارند بیماران روانی هستند که با افزایش سگ ها لذت می برند و بدون هیج محدودیتی کاسبی می کنند. این تبهکاران با جان کودکان و امنیت و سلامت آنها بازی می کنند.
سکوت مسئولین و دستگاه قضایی و قانونگذاری در مقابل این ظلم قابل درک نیست. ما چاره ای نداریم که صدای آرتین ها باشیم. من از همه انسانهای با شرافت و خبرنگاران و افراد تاثیر گزار می خواهم که با هماهنگی عمق فاجعه افزایش بحرانی سگهای ولگرد را فریاد بزنیم و از دستگاههای مسئول بخواهیم که با جمع آوری تیم های سازماندهی شده غذا رسان و لیدرهای حامی سگها، نسبت به جمع آوری و برخورد با آنها اقدام فوری کنند.
خوشبختانه همه فعالان این فرقه شناخته شده اند و اگر اراده باشد به راحتی می توان همه آنها را جمع آوری و سپس اقدام به ایمن سازی محیط زندگی مردم، بخصوص در روستاها و مناطق حاشیه ای کرد.
بیایید شب عید مرحمی باشیم برای دل پر درد مادر آرتین.
شماره کارت کمک به آرتین (به نام خود آرتین غلامی)
6037701322472645
ممنون می شوم کسانی که کمک می کنند فیش واریزی خود را برای من بفرستند.
https://www.ddinstagram.com/p/DHLSAqsIQ_i/?igsh=MXZpNzE3YWF4amdsaQ==
حسین آخانی
اشک امانم نمی دهد، از نوشتن عاجزم، از عمق ظلمی که توسط یک عده تبهکار در حق کودکان مظلوم این سرزمین روا می شود از انسان بودن خودم هم شرمنده ام. فقط در محدوده شهرستان بویر احمد، در ماه گذشته ۹۰ نفر با حمله سگها زخمی شده اند.
از دوستانی که پیگیر سرنوشت سوشیان (کودکی که در در اثر حمله سگ های ولگرد دچار فلج مغزی شده بود) خواهش کردم بروند و از او فیلم بگیرند. در کمال حیرت آقای داوری خبرنگار پیگیر توسط بیمارستان به خانواده دیگری که مشکل مشابه دارد هدایت می شوند.
آرتین ۱۰ ساله نیز در اثر حمله سگهای ولگرد در مسیر مدرسه فلج شده و در کماست. کودکی که در ۳ سالگی پدرش را از دست داده، مادرش باید از او مراقبت کند.
در گوشه گوشه کشور آرتینها، سوشیانها و صدها کودک دیگر هستند که توسط سگهای ولگرد یا جان می دهند و یا برای همیشه با لذت زندگی خدا حافظی می کنند. گروهی که به فرقه حامیان سگ ها تعلق دارند بیماران روانی هستند که با افزایش سگ ها لذت می برند و بدون هیج محدودیتی کاسبی می کنند. این تبهکاران با جان کودکان و امنیت و سلامت آنها بازی می کنند.
سکوت مسئولین و دستگاه قضایی و قانونگذاری در مقابل این ظلم قابل درک نیست. ما چاره ای نداریم که صدای آرتین ها باشیم. من از همه انسانهای با شرافت و خبرنگاران و افراد تاثیر گزار می خواهم که با هماهنگی عمق فاجعه افزایش بحرانی سگهای ولگرد را فریاد بزنیم و از دستگاههای مسئول بخواهیم که با جمع آوری تیم های سازماندهی شده غذا رسان و لیدرهای حامی سگها، نسبت به جمع آوری و برخورد با آنها اقدام فوری کنند.
خوشبختانه همه فعالان این فرقه شناخته شده اند و اگر اراده باشد به راحتی می توان همه آنها را جمع آوری و سپس اقدام به ایمن سازی محیط زندگی مردم، بخصوص در روستاها و مناطق حاشیه ای کرد.
بیایید شب عید مرحمی باشیم برای دل پر درد مادر آرتین.
شماره کارت کمک به آرتین (به نام خود آرتین غلامی)
6037701322472645
ممنون می شوم کسانی که کمک می کنند فیش واریزی خود را برای من بفرستند.
https://www.ddinstagram.com/p/DHLSAqsIQ_i/?igsh=MXZpNzE3YWF4amdsaQ==
Жойылды17.01.202512:53
17.01.202507:56
22.11.202408:24
سقوط دانشگاه حتمی است، آقای دکتر سیمایی
حسین آخانی
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فن آوری
با سلام
اخیرا اعتراف کرده اید که ما در رتبه های بین المللی سقوط کرده ایم. من تعجب می کنم، مگر با این سیاست هایی که سالهاست در وزارت علوم و کشور است انتظار رشد هم دارید. بگذارید فقط دو‌اتفاقی که در یک ماه و اندی اخیر برای بنده افتاده است شما را آگاه کنم.
۱. من برای سخنرانی در اجلاس تغییر سازمان ملل در باکو دعوت شدم. این اتفاق خیلی به ندرت، آنهم در شرایطی که ایران در بدترین دوران ارتباطی خود با جهان است، برای استادی از داخل ایران رخ می دهد. برای خرج این سفر با معاونت علمی ریاست جمهوری تماس گرفتم. اول قول مساعد دادند بعد حتی تلفن من را جواب ندادند. به روابط بین الملل وزارتخانه و دانشگاه تماس گرفتم. گفتند شما یکبار سفر رفته اید دیگر به شما کمک تعلق نمی گیرد. با شخص خانم انصاری رئیس سازمان حفاظت محیط تماس گرفتم، ایشان هم گفتند ما نمی توانیم. می دانید عمیق تر از این درد چه بود، اینکه سازمان حفاظت محیط زیست حتی حاضر نشد نام من را در هیئت ایرانی وارد کند و من به عنوان عضو هئیت ازبکستان رفتم! یعنی در این مملکت تعریف نشده که استادی از دانشگاه های کشور به یکی از جلسات جانبی این اجلاس مهم رود. باز دردناکتر از آن اینکه از هیئت ایرانی دعوت کردم به سخنرانی من بیایند و از این فرصت برای استحکام روابط با کشور ازبکستان استفاده کنند، نه تنها نیامدند بلکه درست در همان زمان سخنرانی من با ایرانی ها جلسه گذاشتند (ساعت ۱۲ ظهر) که نتوانند در جلسه سخنرانی من باشند. سخنرانی من هم در رابطه با ایران بود که حداقل برای سوادشان خوب بود. می دانید بلافاصله بعد از سخنرانی من وزیر محیط زیست ازبکستان پیشنهاد چربی برای ترک دانشگاه تهران و استخدام در دانشگاه جدالتاسیس بین المللی آنجا داد، نا قابل ۴ برابر حقوق دانشگاه تهران با کلیه نیازهای پژوهشی! فعلا گفت یک اتاق برایشان اختصاص دهید. البته من وسوسه نشدم، فقط خواستم بدانید که با این وضعی که هستیم با سپردن پستهای بالای مملکتی به افراد کم دانش و کم سواد، آنها هیچ درکی از پژوهش، دانشگاه، بین الملل ندارند. فقط بدانید من حتی از بردن دانشجویانم به چیتگر به دلیل قوانین و‌محدودیتهای دست و پا گیر محرومم. با توجه به شرایطی که من دارم رصد می کنم، سقوط دانشگاه حتمی است.
۲. استاد دهباشی و همکاران در ۱۶ مهر ۱۴۰۳ مراسمی در یکی از شب های معروف بخارا برای تجلیل از اینجانب ترتیب دادند. من سالهاست که در کنار کار دانشگاهی خود در مورد خطرات گونه های مهاجم برای زیست بوم و سلامت می نویسم. گروهی ناآگاه و شایدم سود جو که خود را حامی سگ های ولگرد می دانند از این فعالیت من ناراحت اند. آنها بارها من را تهدید به قتل کرده اند. من هم از برخی از آنها به دستگاه قضایی شکایت بردم. یکی از سرکرده های آنها دست به تخلفاتی زده است که اگر من استاد دانشگاه فقط یکی از این تخلفات را انجام دهم فکر می کنم طی چند روز به زندان می افتم و به هزار و یک اتهام امنیتی متهم می شوم. او لشکری از اوباشان را فرستاد و مراسم شبهای بخارای استاد دهباشی را به هم زد و فیلمش را برای من و تو فرستاد. حتی پلیس و کلانتری هم آمدند و‌گزارش دادند. همان فرد به استاد دهباشی زنگ زد و گفت پسرت را می کشم. به دستگاه قضایی، وزارت اطلاعات، پلیس امنیت، حراست دانشگاه تهران با اسناد محکم گزارش کردیم ولی هنوز این فرد و لشکر شعبان بی مخش به رفتار خودشان ادامه می دهند و بارها گفته (حتی به قاضی) که من برای اطلاعات کار می کنم. ببینید سرنوشت استادی که در کنار کاری علمی و بین المللی اش مسئولیت اجتماعی دارد چه شده است و‌چه هزینه هایی می پردازد و دستگاههای مسئول به فریاد کمک او گوش نمی کنند. در همان جلسه آقای دکتر محسنی همکار دانشکده حقوق و‌شمار زیادی از استادان دانشگاه حضور داشتند. حداقل یک مورد از فعالیتهای من در مورد ساختمان ایجاد شده در فضای دانشگاه تهران را شما خودتان آگاهی دارید.
بیش از این مصدع اوقات نمی شوم، اگر وقتی دادید می رسم خدمتتان که اگر چه از بهبود دانشگاه ناامیدم، حداقل نکاتی در مورد دانشگاه سبز و دلایل سقوط دانشگاه خدمتتان بگویم.
اردتمند
حسین آخانی
استاد دانشگاه تهران
https://khabaronline.ir/xmTFP
حسین آخانی
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فن آوری
با سلام
اخیرا اعتراف کرده اید که ما در رتبه های بین المللی سقوط کرده ایم. من تعجب می کنم، مگر با این سیاست هایی که سالهاست در وزارت علوم و کشور است انتظار رشد هم دارید. بگذارید فقط دو‌اتفاقی که در یک ماه و اندی اخیر برای بنده افتاده است شما را آگاه کنم.
۱. من برای سخنرانی در اجلاس تغییر سازمان ملل در باکو دعوت شدم. این اتفاق خیلی به ندرت، آنهم در شرایطی که ایران در بدترین دوران ارتباطی خود با جهان است، برای استادی از داخل ایران رخ می دهد. برای خرج این سفر با معاونت علمی ریاست جمهوری تماس گرفتم. اول قول مساعد دادند بعد حتی تلفن من را جواب ندادند. به روابط بین الملل وزارتخانه و دانشگاه تماس گرفتم. گفتند شما یکبار سفر رفته اید دیگر به شما کمک تعلق نمی گیرد. با شخص خانم انصاری رئیس سازمان حفاظت محیط تماس گرفتم، ایشان هم گفتند ما نمی توانیم. می دانید عمیق تر از این درد چه بود، اینکه سازمان حفاظت محیط زیست حتی حاضر نشد نام من را در هیئت ایرانی وارد کند و من به عنوان عضو هئیت ازبکستان رفتم! یعنی در این مملکت تعریف نشده که استادی از دانشگاه های کشور به یکی از جلسات جانبی این اجلاس مهم رود. باز دردناکتر از آن اینکه از هیئت ایرانی دعوت کردم به سخنرانی من بیایند و از این فرصت برای استحکام روابط با کشور ازبکستان استفاده کنند، نه تنها نیامدند بلکه درست در همان زمان سخنرانی من با ایرانی ها جلسه گذاشتند (ساعت ۱۲ ظهر) که نتوانند در جلسه سخنرانی من باشند. سخنرانی من هم در رابطه با ایران بود که حداقل برای سوادشان خوب بود. می دانید بلافاصله بعد از سخنرانی من وزیر محیط زیست ازبکستان پیشنهاد چربی برای ترک دانشگاه تهران و استخدام در دانشگاه جدالتاسیس بین المللی آنجا داد، نا قابل ۴ برابر حقوق دانشگاه تهران با کلیه نیازهای پژوهشی! فعلا گفت یک اتاق برایشان اختصاص دهید. البته من وسوسه نشدم، فقط خواستم بدانید که با این وضعی که هستیم با سپردن پستهای بالای مملکتی به افراد کم دانش و کم سواد، آنها هیچ درکی از پژوهش، دانشگاه، بین الملل ندارند. فقط بدانید من حتی از بردن دانشجویانم به چیتگر به دلیل قوانین و‌محدودیتهای دست و پا گیر محرومم. با توجه به شرایطی که من دارم رصد می کنم، سقوط دانشگاه حتمی است.
۲. استاد دهباشی و همکاران در ۱۶ مهر ۱۴۰۳ مراسمی در یکی از شب های معروف بخارا برای تجلیل از اینجانب ترتیب دادند. من سالهاست که در کنار کار دانشگاهی خود در مورد خطرات گونه های مهاجم برای زیست بوم و سلامت می نویسم. گروهی ناآگاه و شایدم سود جو که خود را حامی سگ های ولگرد می دانند از این فعالیت من ناراحت اند. آنها بارها من را تهدید به قتل کرده اند. من هم از برخی از آنها به دستگاه قضایی شکایت بردم. یکی از سرکرده های آنها دست به تخلفاتی زده است که اگر من استاد دانشگاه فقط یکی از این تخلفات را انجام دهم فکر می کنم طی چند روز به زندان می افتم و به هزار و یک اتهام امنیتی متهم می شوم. او لشکری از اوباشان را فرستاد و مراسم شبهای بخارای استاد دهباشی را به هم زد و فیلمش را برای من و تو فرستاد. حتی پلیس و کلانتری هم آمدند و‌گزارش دادند. همان فرد به استاد دهباشی زنگ زد و گفت پسرت را می کشم. به دستگاه قضایی، وزارت اطلاعات، پلیس امنیت، حراست دانشگاه تهران با اسناد محکم گزارش کردیم ولی هنوز این فرد و لشکر شعبان بی مخش به رفتار خودشان ادامه می دهند و بارها گفته (حتی به قاضی) که من برای اطلاعات کار می کنم. ببینید سرنوشت استادی که در کنار کاری علمی و بین المللی اش مسئولیت اجتماعی دارد چه شده است و‌چه هزینه هایی می پردازد و دستگاههای مسئول به فریاد کمک او گوش نمی کنند. در همان جلسه آقای دکتر محسنی همکار دانشکده حقوق و‌شمار زیادی از استادان دانشگاه حضور داشتند. حداقل یک مورد از فعالیتهای من در مورد ساختمان ایجاد شده در فضای دانشگاه تهران را شما خودتان آگاهی دارید.
بیش از این مصدع اوقات نمی شوم، اگر وقتی دادید می رسم خدمتتان که اگر چه از بهبود دانشگاه ناامیدم، حداقل نکاتی در مورد دانشگاه سبز و دلایل سقوط دانشگاه خدمتتان بگویم.
اردتمند
حسین آخانی
استاد دانشگاه تهران
https://khabaronline.ir/xmTFP
13.04.202518:37
به خطر انداختن جان دانشجوی دختر دکتری دانشگاه تهران توسط معاون اداری مالی دانشکدگان علوم
سالهاست دانشجویان دانشگاه از مشکلات تحریم، نبود بودجه، فقر اعضای هیئت علمی، استخدام افراد ناشایست و انواع فشارهای مالی و اجتماعی رنج می برند. جان باختن امیر محمد خالقی شاید یک نمونه بارز از تهدیدهای جان دانشجویان است.
دانشجویان تحصیلات تکمیلی و بخصوص دکتری در صدر این دردها و رنجها هستند. نه بودجه کافی برای تحقیقاتشان است، نه ازمایشگاهها امکانات کافی دارند، نه مانند همتایان خود در دنیا حقوق می گیرند و نه به دلیل شرایط فعلی به امکانات مناسب دسترسی دارند. ارتباطات بین المللی نیز به شدت سخت و محدود شده است. رخداد چندین خود کشی، افسردگی گسترده و تمایل به خروج از کشور همگی از وجود بحران جدی در بدنه دانشگاه حکایت دارد.
سفرهای علمی از نیازهای جدی رشته های زیست شناسی و منابع طبیعی است. چند سالی – بخصوص در دوران دولت سابق – مسئولینی که درکی ناقص از کارهای تحقیقاتی دارند تا توانسته اند برای هر سفری مانع و بخشنامه تراشیدند. کاری کرده اند که عملا انجام سفرهای علمی ناممکن شده است و یا اگر با اصرار انجام شود بسیار رنج آور است. شمار مدیران نالایق کم نیست، مدیرانی که شناختی از مسئولیتهای دانشگاهی ندارند و گاهی هم به دلیل کاستی های خود از آزار و اذیت همکاران و دانشجویان کم نمی گذارند.
فقط کافی است به نامه معاون اداری و مالی دانشکدگان علوم دانشگاه تهران (پست بالا) نگاه کنید که به راننده دانشگاه دستور می دهد که دانشجوی دکتری که در 1000 کیلومتر از تهران دورترمشغول کارش است را رها کرده و به تهران برگردد. بعد از تهدیدهای تلفنی مکرر مدیر پشتیبانی و خودشان، کتبا راننده را تهدید کرده است که اگر به تهران برنگردد، او را به تخلفات معرفی می کند. راننده با شرافت محکم ایستاده و گفته حتی اگر من اخراج شوم دانشجو را رها نمی کنم.
راستی با وجود چنین معاونی دانشگاه تهران و این مملکت به دشمن نیاز دارد؟ آیا با وجود چنین معاونی که گستاخی را به حد اعلا رسانده است کسی حاضر است در این مملکت بماند؟
من قصد انتشار و علنی کردن این ماجرا را نداشتم ولی به دلیل فوریت موضوع و نتیجه نگرفتن از گفتگو و نامه نگاری و آزار و اذیت معاون اداری مالی و مدیر پشتیبانی اش فکر می کنم بهتر است مسئولین دانشگاه و وزارت علوم بدانند که امور دانشگاه را به دست چه کسانی سپرده اند.
«سلطان سنجر را در آن وقت كه به دست غزان گرفتار شده بود، پرسيدند: علت چه بود كه ملكی بدين وسعت و آراستگی كه تو را بود چنين مختل شد؟
گفت: كارهای بزرگ به مردم خرد فرمودم و كارهای خرد به مردم بزرگ، كه مردم خرد كارهای بزرگ را نتوانستند كرد و مردم بزرگ از كارهای خرد عار داشتند و در پی نرفتند. هر دو كار تباه شد و نقصان به ملك رسيد و كار لشگری و كشوری روی به فساد آورد. استاد محمود حكيمی، هزار و يك حكايت تاريخی (جلد دوم)، صفحه ۱۲۶.«
سالهاست دانشجویان دانشگاه از مشکلات تحریم، نبود بودجه، فقر اعضای هیئت علمی، استخدام افراد ناشایست و انواع فشارهای مالی و اجتماعی رنج می برند. جان باختن امیر محمد خالقی شاید یک نمونه بارز از تهدیدهای جان دانشجویان است.
دانشجویان تحصیلات تکمیلی و بخصوص دکتری در صدر این دردها و رنجها هستند. نه بودجه کافی برای تحقیقاتشان است، نه ازمایشگاهها امکانات کافی دارند، نه مانند همتایان خود در دنیا حقوق می گیرند و نه به دلیل شرایط فعلی به امکانات مناسب دسترسی دارند. ارتباطات بین المللی نیز به شدت سخت و محدود شده است. رخداد چندین خود کشی، افسردگی گسترده و تمایل به خروج از کشور همگی از وجود بحران جدی در بدنه دانشگاه حکایت دارد.
سفرهای علمی از نیازهای جدی رشته های زیست شناسی و منابع طبیعی است. چند سالی – بخصوص در دوران دولت سابق – مسئولینی که درکی ناقص از کارهای تحقیقاتی دارند تا توانسته اند برای هر سفری مانع و بخشنامه تراشیدند. کاری کرده اند که عملا انجام سفرهای علمی ناممکن شده است و یا اگر با اصرار انجام شود بسیار رنج آور است. شمار مدیران نالایق کم نیست، مدیرانی که شناختی از مسئولیتهای دانشگاهی ندارند و گاهی هم به دلیل کاستی های خود از آزار و اذیت همکاران و دانشجویان کم نمی گذارند.
فقط کافی است به نامه معاون اداری و مالی دانشکدگان علوم دانشگاه تهران (پست بالا) نگاه کنید که به راننده دانشگاه دستور می دهد که دانشجوی دکتری که در 1000 کیلومتر از تهران دورترمشغول کارش است را رها کرده و به تهران برگردد. بعد از تهدیدهای تلفنی مکرر مدیر پشتیبانی و خودشان، کتبا راننده را تهدید کرده است که اگر به تهران برنگردد، او را به تخلفات معرفی می کند. راننده با شرافت محکم ایستاده و گفته حتی اگر من اخراج شوم دانشجو را رها نمی کنم.
راستی با وجود چنین معاونی دانشگاه تهران و این مملکت به دشمن نیاز دارد؟ آیا با وجود چنین معاونی که گستاخی را به حد اعلا رسانده است کسی حاضر است در این مملکت بماند؟
من قصد انتشار و علنی کردن این ماجرا را نداشتم ولی به دلیل فوریت موضوع و نتیجه نگرفتن از گفتگو و نامه نگاری و آزار و اذیت معاون اداری مالی و مدیر پشتیبانی اش فکر می کنم بهتر است مسئولین دانشگاه و وزارت علوم بدانند که امور دانشگاه را به دست چه کسانی سپرده اند.
«سلطان سنجر را در آن وقت كه به دست غزان گرفتار شده بود، پرسيدند: علت چه بود كه ملكی بدين وسعت و آراستگی كه تو را بود چنين مختل شد؟
گفت: كارهای بزرگ به مردم خرد فرمودم و كارهای خرد به مردم بزرگ، كه مردم خرد كارهای بزرگ را نتوانستند كرد و مردم بزرگ از كارهای خرد عار داشتند و در پی نرفتند. هر دو كار تباه شد و نقصان به ملك رسيد و كار لشگری و كشوری روی به فساد آورد. استاد محمود حكيمی، هزار و يك حكايت تاريخی (جلد دوم)، صفحه ۱۲۶.«
04.04.202521:18
آنکه باد می کارد، طوفان درو می کند
حسین آخانی
۱. ۱۴ فروردین در مسیر خود از قم به تهران دما را چک کردم. ۳۰ تا ۳۲ درجه، آنهم درست در ابتدای بهار. به دانشگاه رفتم و به گلخانه سر زدم. شدت دما سخت نگرانم کرد. در اراک بوی خشکی و داغی نوید اوضاعی خطرناک در سال ۱۴۰۴ می دهد.
۲. تخریب و آتش زدن پست برق و لوله انتقال آب زاینده رود به یزد و تعطیل کردن این شهر به خاطر بی آبی و درخواست تانکر از تهران تا گیلان همگی نشان از بیرون زدن کوه یخی دارد که دست کم سه دهه است متخصصان فریاد زدند ولی مسئولین و مافیای ذینفع گوش نکردند. روند توسعه آب محور در کشور بسان بریدن شاخه ای بود که رویش نشسته ایم.
۳. همین دو هفته پیش بود که به نقل از وزیر جهاد کشاورزی، سال ۱۴۰۳ را با افزایش ۳۶ درصدی صادرات محصولات کشاورزی تمام کردیم. هر جا زمین خالی بود به زمین کشاورزی تبدیل شد. هر جا شد چاه زده شد و اینقدر سد و بند آبخیزداری ساختیم تا به این سطح از تولید برسیم.
۴. تاسف آور است که سیاستهای فرهنگی هم به جان منابع آبی و طبیعی کشور افتاد. ما برای نشان دادن جامعه ای دین گرا همه چیز را محدود کردیم
ولی جامعه مسیر دیگری رفت. مردم برای ایجاد تفریگاههای خصوصی (ویلا یا شبه دیسکوهای غیر رسمی) هر جای خوش و آب و هوای کشور را به خلوتگاههای آخر هفته تبدیل کردند. طنز تلخ آنکه افزایش تعطیلات از کرونا گرفته تا این روزها با انواع بهانه ها از سرما تا گرما و آلودگی و نبود برق و‌گاز کاربری این ویلاها و یا عیشکده ها را به روزهای دیگر هفته نیز تعمیم داده است.
۵. در ابتدا ساخت ویلاها مختص شمال بود. ولی به مرور مردم دریافتند که به جای رفتن به شمال، شمال را به استان خود بیاورند. هر جای خوش آب و‌هوا و بکری در هر شهر و استانی به آفت ویلا سازی دچار شد. ویلاها و تفریگاههای شخصی در حوضه قره کهریز اراک یک نمونه از این شبیه سازی است. اینهمه باغ ویلا و استخر به آب نیاز دارد. فکر نکنید که این تفریگاهها مربوط به خوانندگان رپ، جوانان فریب خورده و شل حجاب یا خارج رفته است؟! نه، بسیاری از آنها به مدیران فوقانی و میانی دولتی و‌شبه دولتی و صاحبان صنایع و روستائیان سابقی تعلق دارند که بدون درد سر مجوزها و وامهای مورد نیاز را بدست آورند تا به راحتی این کاخ واره ها را بسازند.
۶. یادم می آید زمانی که در جلسات انتخاب اعضای کابینه شرکت می کردیم، ما را به ساختمانی مجلل و بزرگ در جردن بردند. اگر چه برای من تخمین ارزش آن ساختمان بسیار دشوار است، شاید هزار میلیارد تومان یا بیشتر ارزش آن ساختمان باشد. از دوستان پرسیدم که این ساختمان به کدام سازمان تعلق دارد، گفتند که این ساختمان خصوصی است و به آقای .... تعلق دارد؟ از این پاسخ تمام بدنم به لرزه افتاد، حالم بد شد، گفتم ما گول خوردیم. یاد مصاحبه ای از این فرد جنجالی افتادم که سالها پیش در مورد ثروتش از داشتن صدها هکتار زمینهای کشاورزی سخن می گفت. او مدعی بود ثروتش از راه کشاورزی است و کشاورزی هم برایش زایش داشته است. او‌حق به جانب می گفت که از رانتی استفاده نکرده است.
۷. طبق ماده ۸۱ مالیاتهای مستقیم تولید محصولات کشاورزی، دامداری، ماهیگیری، جنکل کاری، زنبورداری از شمول مالیات معاف است. آن روزها که درگیر سد چمشیر بودم، خودم رفتم و با چشمان خودم دیدم که قبل از سد، آب بندی ساخته اند و آب زهره قبل از شور شدن و عبور از زون نمکی - بر اساس اطلاعات بومیان - برای آبیاری زمین های کشاورزی آن آقا منتقل می شود.
وقتی فرد با نفوذ یک منطقه چنین می کند، نمی توان بر خرده کشاورزان ایراد گرفت که چرا چاهی زده اند و آبی را از رود و یا زیر زمین بالا می کشند.
۸. تصور کنید که بر حسب اتفاق تاثیر گزارترین فرد در تدوین قوانین کشور همان فرد باشد. قانونی که او می نویسد، بودجه ای که او تصویب می کند و نقشی که او در تعیین مدیران و یا پروژه های عمرانی و آبی کشور و شهر و استان دارد، دستاوردش چیست؟ جز تصویب ساخت سدی چون چمشیر، جز انتقال آب از اینجا به آنجا، جز تصویب پروژه های بی حساب کتاب آبخیزداری، جز حمایت از توسعه بی حد و‌حساب کشاورزی.
سخن پایانی: همه ما نگرانیم در این سال داغ که کشور با انواع ورشکستی ها (که با واژه شیک ناترازی جابجایش کرده اند)، کشور درگیر جنگ هم شود.
اما من خطر توسعه ناپایدار و اقتصاد آب محور را از بمباران دشمن نه تنها کوچکتر که بزرگتر می دانم.
زخم هر چاه،معدن و صنعتی که بدون توجه به پایداری سرزمین بر جا می ماند چون بمبی است که سرمایه ها و زیر ساخت های طبیعی ما را به کلی ویران می کند. تلختر آنکه با صادرات محصول آن به خارج از کشور بخشی از ذینفعان پولدارتر می شوند ولی برای این کشور نفعی جز آلودگی خاک و آب، فرسایش خاک و کوه،خشک شدن تالاب و دریاچه، فرونشست زمین و اقتصاد ناسالمی است که منجر به کاهش ۱۴ هزار برابری ارزش پول ملی شده است.
https://t.me/environ_concerns
حسین آخانی
۱. ۱۴ فروردین در مسیر خود از قم به تهران دما را چک کردم. ۳۰ تا ۳۲ درجه، آنهم درست در ابتدای بهار. به دانشگاه رفتم و به گلخانه سر زدم. شدت دما سخت نگرانم کرد. در اراک بوی خشکی و داغی نوید اوضاعی خطرناک در سال ۱۴۰۴ می دهد.
۲. تخریب و آتش زدن پست برق و لوله انتقال آب زاینده رود به یزد و تعطیل کردن این شهر به خاطر بی آبی و درخواست تانکر از تهران تا گیلان همگی نشان از بیرون زدن کوه یخی دارد که دست کم سه دهه است متخصصان فریاد زدند ولی مسئولین و مافیای ذینفع گوش نکردند. روند توسعه آب محور در کشور بسان بریدن شاخه ای بود که رویش نشسته ایم.
۳. همین دو هفته پیش بود که به نقل از وزیر جهاد کشاورزی، سال ۱۴۰۳ را با افزایش ۳۶ درصدی صادرات محصولات کشاورزی تمام کردیم. هر جا زمین خالی بود به زمین کشاورزی تبدیل شد. هر جا شد چاه زده شد و اینقدر سد و بند آبخیزداری ساختیم تا به این سطح از تولید برسیم.
۴. تاسف آور است که سیاستهای فرهنگی هم به جان منابع آبی و طبیعی کشور افتاد. ما برای نشان دادن جامعه ای دین گرا همه چیز را محدود کردیم
ولی جامعه مسیر دیگری رفت. مردم برای ایجاد تفریگاههای خصوصی (ویلا یا شبه دیسکوهای غیر رسمی) هر جای خوش و آب و هوای کشور را به خلوتگاههای آخر هفته تبدیل کردند. طنز تلخ آنکه افزایش تعطیلات از کرونا گرفته تا این روزها با انواع بهانه ها از سرما تا گرما و آلودگی و نبود برق و‌گاز کاربری این ویلاها و یا عیشکده ها را به روزهای دیگر هفته نیز تعمیم داده است.
۵. در ابتدا ساخت ویلاها مختص شمال بود. ولی به مرور مردم دریافتند که به جای رفتن به شمال، شمال را به استان خود بیاورند. هر جای خوش آب و‌هوا و بکری در هر شهر و استانی به آفت ویلا سازی دچار شد. ویلاها و تفریگاههای شخصی در حوضه قره کهریز اراک یک نمونه از این شبیه سازی است. اینهمه باغ ویلا و استخر به آب نیاز دارد. فکر نکنید که این تفریگاهها مربوط به خوانندگان رپ، جوانان فریب خورده و شل حجاب یا خارج رفته است؟! نه، بسیاری از آنها به مدیران فوقانی و میانی دولتی و‌شبه دولتی و صاحبان صنایع و روستائیان سابقی تعلق دارند که بدون درد سر مجوزها و وامهای مورد نیاز را بدست آورند تا به راحتی این کاخ واره ها را بسازند.
۶. یادم می آید زمانی که در جلسات انتخاب اعضای کابینه شرکت می کردیم، ما را به ساختمانی مجلل و بزرگ در جردن بردند. اگر چه برای من تخمین ارزش آن ساختمان بسیار دشوار است، شاید هزار میلیارد تومان یا بیشتر ارزش آن ساختمان باشد. از دوستان پرسیدم که این ساختمان به کدام سازمان تعلق دارد، گفتند که این ساختمان خصوصی است و به آقای .... تعلق دارد؟ از این پاسخ تمام بدنم به لرزه افتاد، حالم بد شد، گفتم ما گول خوردیم. یاد مصاحبه ای از این فرد جنجالی افتادم که سالها پیش در مورد ثروتش از داشتن صدها هکتار زمینهای کشاورزی سخن می گفت. او مدعی بود ثروتش از راه کشاورزی است و کشاورزی هم برایش زایش داشته است. او‌حق به جانب می گفت که از رانتی استفاده نکرده است.
۷. طبق ماده ۸۱ مالیاتهای مستقیم تولید محصولات کشاورزی، دامداری، ماهیگیری، جنکل کاری، زنبورداری از شمول مالیات معاف است. آن روزها که درگیر سد چمشیر بودم، خودم رفتم و با چشمان خودم دیدم که قبل از سد، آب بندی ساخته اند و آب زهره قبل از شور شدن و عبور از زون نمکی - بر اساس اطلاعات بومیان - برای آبیاری زمین های کشاورزی آن آقا منتقل می شود.
وقتی فرد با نفوذ یک منطقه چنین می کند، نمی توان بر خرده کشاورزان ایراد گرفت که چرا چاهی زده اند و آبی را از رود و یا زیر زمین بالا می کشند.
۸. تصور کنید که بر حسب اتفاق تاثیر گزارترین فرد در تدوین قوانین کشور همان فرد باشد. قانونی که او می نویسد، بودجه ای که او تصویب می کند و نقشی که او در تعیین مدیران و یا پروژه های عمرانی و آبی کشور و شهر و استان دارد، دستاوردش چیست؟ جز تصویب ساخت سدی چون چمشیر، جز انتقال آب از اینجا به آنجا، جز تصویب پروژه های بی حساب کتاب آبخیزداری، جز حمایت از توسعه بی حد و‌حساب کشاورزی.
سخن پایانی: همه ما نگرانیم در این سال داغ که کشور با انواع ورشکستی ها (که با واژه شیک ناترازی جابجایش کرده اند)، کشور درگیر جنگ هم شود.
اما من خطر توسعه ناپایدار و اقتصاد آب محور را از بمباران دشمن نه تنها کوچکتر که بزرگتر می دانم.
زخم هر چاه،معدن و صنعتی که بدون توجه به پایداری سرزمین بر جا می ماند چون بمبی است که سرمایه ها و زیر ساخت های طبیعی ما را به کلی ویران می کند. تلختر آنکه با صادرات محصول آن به خارج از کشور بخشی از ذینفعان پولدارتر می شوند ولی برای این کشور نفعی جز آلودگی خاک و آب، فرسایش خاک و کوه،خشک شدن تالاب و دریاچه، فرونشست زمین و اقتصاد ناسالمی است که منجر به کاهش ۱۴ هزار برابری ارزش پول ملی شده است.
https://t.me/environ_concerns
28.03.202510:24
گیاهی به نام خیام نیشابوری
این روزها بار دیگر جدال بین دو‌گروه در کشور بالا گرفته است. اقلیتی که حاضر به درک و فهم اکثریتی نیستند که تاریخ رنگارنگ این سرزمین با وجود خیام، فردوسی، امیر کبیر، بیرونی، حافظ، سعدی، مولوی معنی دارد. هر کدام از اینها هویت بخشی از این خاک باستانی اند. اکثریتی همه تلاششان را می کند که بدون خشونت ورزی فقط با چهره شاد به اقلیت عبوس و انحصار طلب پیامشان را برسانند که بس
کنید شاخ و شونه کشیدن را.
بیاید در این چند روز عمر آنطور که خیام می گوید
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
ما گیاهشناسان خوشبختان روزگاریم. چون که برایمان فرقی ندارد گیاه کجایی است، خراسانی است یا سینایی، آناتولیایی است یا سیبریایی، آلپی است یا حاره ای، عاشقانه آنها را مطالعه می کنیم و سرمست می شویم اگر روزی گیاهی جدید یافتیم.
مانند این افتاب پرستی که افتخار داشتم آن را به نام خیام نیشابوری بنامم، چون زادگاهش با خیام یکی است.
Heliotropium khayyamii Akhani in Phyotxa 249 (1): 41 (2016).
https://t.me/environ_concerns
این روزها بار دیگر جدال بین دو‌گروه در کشور بالا گرفته است. اقلیتی که حاضر به درک و فهم اکثریتی نیستند که تاریخ رنگارنگ این سرزمین با وجود خیام، فردوسی، امیر کبیر، بیرونی، حافظ، سعدی، مولوی معنی دارد. هر کدام از اینها هویت بخشی از این خاک باستانی اند. اکثریتی همه تلاششان را می کند که بدون خشونت ورزی فقط با چهره شاد به اقلیت عبوس و انحصار طلب پیامشان را برسانند که بس
کنید شاخ و شونه کشیدن را.
بیاید در این چند روز عمر آنطور که خیام می گوید
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
ما گیاهشناسان خوشبختان روزگاریم. چون که برایمان فرقی ندارد گیاه کجایی است، خراسانی است یا سینایی، آناتولیایی است یا سیبریایی، آلپی است یا حاره ای، عاشقانه آنها را مطالعه می کنیم و سرمست می شویم اگر روزی گیاهی جدید یافتیم.
مانند این افتاب پرستی که افتخار داشتم آن را به نام خیام نیشابوری بنامم، چون زادگاهش با خیام یکی است.
Heliotropium khayyamii Akhani in Phyotxa 249 (1): 41 (2016).
https://t.me/environ_concerns
20.02.202506:53
چگونه کوثر از ترس حمله سگ به دختر خاله اش جان سپرد؟
حسین آخانی
هفته پیش سگ های ولگرد ۵ کودک را در روستای قراجه مرند دریدند. خبرگزاری فارس گزارش داده است که کوثر سیرنگ ۱۳ ساله شاهد حمله سگ به دختر خاله اش بوده است. شوک این حمله به حدی شدید بوده که او طاقت نمی آورد و دار فانی را وداع می گوید. این دردناکترین نوع مرگ است. وحشت و کابوسی که از تحمل روح لطیف این دختر خارج بوده است. همکلاسی های کوثر با دسته گلی صندلی خالی او را مزین کردند. کوثر و همه کودکانی که بدین شکل پر پر می شوند از مظلومترین فرشتگان این سرزمین اند. در مظلومیت آنها همین بس که کمتر خبرنگاری حاضر است به سرنوشت این فرشته های پرپر شده بپردازد. مرگ غریبانه این کودکان دردناکترین وجه بی عدالتی دنیای سرمایه داری است. کسی حاضر به پوشش خبری آنها نیست، چون پشت پدیده سگ، سرمایه داری آلوده است و طبیعی است که صاحبان رسانه هرگز حاضر به از دست دادن حمایت بنگاه های مالی نمی باشند.
من اینجا اعلام می کنم که هیچ تفاوتی بین جان کوثر و محمد امین که هفته پیش قربانی زورگیران در کوچه مجاور کوی دانشگاه تهران شد نیست. هر دو توسط رفتار دو جریان کاملا خشن جانشان گرفته شد. پشت جریان سگ ولگرد پروری در ایران یک عده انسان بشدت بیمار و خشن و مافیای بشدت آلوده قرار دارد. مافیای سگ ولگرد پرور از زورگیران خطرناک ترند، چون انتصاب اتهام به عوامل این جنایات در قانون مبهم است.
ما چاره ای نداریم که جامعه را از خطر این مصیبت آگاه کنیم. ما باید از دستگاه قضایی و انتظامی بخواهیم که وظیفه خود را در راستای حفاظت از جان، امنیت و سلامت کودکان انجام دهند. ما باید از دستگاه قانونگذاری بخواهیم هر چه سریعتر با ممنوع کردن غذا رسانی به حیوانات مهاجم و جمع آوری کامل آنها از محیط انسانی و طبیعی اقدام کند. جرم انگاری فعالیتهای افرادی که خود را "حامی" می نامند، اولین و مهمترین قدم در راستای حفظ جان کودکان است.
https://t.me/environ_concerns
حسین آخانی
هفته پیش سگ های ولگرد ۵ کودک را در روستای قراجه مرند دریدند. خبرگزاری فارس گزارش داده است که کوثر سیرنگ ۱۳ ساله شاهد حمله سگ به دختر خاله اش بوده است. شوک این حمله به حدی شدید بوده که او طاقت نمی آورد و دار فانی را وداع می گوید. این دردناکترین نوع مرگ است. وحشت و کابوسی که از تحمل روح لطیف این دختر خارج بوده است. همکلاسی های کوثر با دسته گلی صندلی خالی او را مزین کردند. کوثر و همه کودکانی که بدین شکل پر پر می شوند از مظلومترین فرشتگان این سرزمین اند. در مظلومیت آنها همین بس که کمتر خبرنگاری حاضر است به سرنوشت این فرشته های پرپر شده بپردازد. مرگ غریبانه این کودکان دردناکترین وجه بی عدالتی دنیای سرمایه داری است. کسی حاضر به پوشش خبری آنها نیست، چون پشت پدیده سگ، سرمایه داری آلوده است و طبیعی است که صاحبان رسانه هرگز حاضر به از دست دادن حمایت بنگاه های مالی نمی باشند.
من اینجا اعلام می کنم که هیچ تفاوتی بین جان کوثر و محمد امین که هفته پیش قربانی زورگیران در کوچه مجاور کوی دانشگاه تهران شد نیست. هر دو توسط رفتار دو جریان کاملا خشن جانشان گرفته شد. پشت جریان سگ ولگرد پروری در ایران یک عده انسان بشدت بیمار و خشن و مافیای بشدت آلوده قرار دارد. مافیای سگ ولگرد پرور از زورگیران خطرناک ترند، چون انتصاب اتهام به عوامل این جنایات در قانون مبهم است.
ما چاره ای نداریم که جامعه را از خطر این مصیبت آگاه کنیم. ما باید از دستگاه قضایی و انتظامی بخواهیم که وظیفه خود را در راستای حفاظت از جان، امنیت و سلامت کودکان انجام دهند. ما باید از دستگاه قانونگذاری بخواهیم هر چه سریعتر با ممنوع کردن غذا رسانی به حیوانات مهاجم و جمع آوری کامل آنها از محیط انسانی و طبیعی اقدام کند. جرم انگاری فعالیتهای افرادی که خود را "حامی" می نامند، اولین و مهمترین قدم در راستای حفظ جان کودکان است.
https://t.me/environ_concerns
Жойылды17.01.202512:38
17.01.202507:54
اینجا دانشگاه تهران است (گزارش شماره ۷)
اینکه در دانشگاه تهران مرتب برنامه های غیر دانشگاهی برگزار می شود را کاری ندارم، نه جرات دارم و نه به من مربوط است. ولی می شود با ممنوع کردن استفاده از ظروف یکبار مصرف جلوی این صحنه های زشت را گرفت. اگر دانشگاه نتواند به صورت پایلوت مانع استفاده از خطرناکترین دشمن کره زمین (یعنی پلاستیک) شود، پس کجا باید پیش قدم شود. اما سخنی دارم با کسانی که به دانشگاه می آیند و عبادت می کنند. عبادتتان قبول حق باشد، ولی کجای دین گفته است که بعد از عبادت این حجم از زباله را روی دست محیط زیست و محیط دانشگاه بگذارید. این پلاستیک ها بازیافت نمی شوند. صدها سال در این مملکت هیئت و عزاداری بوده و ظرف یکبار مصرفی هم نبوده است. باور کنید ریختن آش داغ در این ظروف برای سلامتتان هم خوب نیست. گناه دارد که نذری کنی و سلامت طرف و محیط زیست کشورت را به خطر بیاندازی. شما پیش قدم شوید و بساط استفاده این ظروف را برچینید. انشالله به زودی شاهد ممنوع شدن این ظروف باشیم. #دانشگاه_سبز
حسین آخانی، ۲۸ دی ۱۴۰۳.
اینکه در دانشگاه تهران مرتب برنامه های غیر دانشگاهی برگزار می شود را کاری ندارم، نه جرات دارم و نه به من مربوط است. ولی می شود با ممنوع کردن استفاده از ظروف یکبار مصرف جلوی این صحنه های زشت را گرفت. اگر دانشگاه نتواند به صورت پایلوت مانع استفاده از خطرناکترین دشمن کره زمین (یعنی پلاستیک) شود، پس کجا باید پیش قدم شود. اما سخنی دارم با کسانی که به دانشگاه می آیند و عبادت می کنند. عبادتتان قبول حق باشد، ولی کجای دین گفته است که بعد از عبادت این حجم از زباله را روی دست محیط زیست و محیط دانشگاه بگذارید. این پلاستیک ها بازیافت نمی شوند. صدها سال در این مملکت هیئت و عزاداری بوده و ظرف یکبار مصرفی هم نبوده است. باور کنید ریختن آش داغ در این ظروف برای سلامتتان هم خوب نیست. گناه دارد که نذری کنی و سلامت طرف و محیط زیست کشورت را به خطر بیاندازی. شما پیش قدم شوید و بساط استفاده این ظروف را برچینید. انشالله به زودی شاهد ممنوع شدن این ظروف باشیم. #دانشگاه_سبز
حسین آخانی، ۲۸ دی ۱۴۰۳.
20.11.202411:09
شگفتی های باکو - ۴
https://t.me/environ_concerns
https://t.me/environ_concerns
Көрсетілген 1 - 24 арасынан 27
Көбірек мүмкіндіктерді ашу үшін кіріңіз.