Usau Pavel
Агляд і аналіз бягучых палітычных падзей. Беларусь і Сьвет. ❗️З 9 жніўня 2023 рэжымам Лукашэнкі ўнесены ў сьпіс экстрэмісцкіх.
TGlist рейтингі
0
0
ТүріҚоғамдық
Растау
РасталмағанСенімділік
СенімсізОрналасқан жеріБілорусь
ТілБасқа
Канал құрылған күніAug 20, 2020
TGlist-ке қосылған күні
Oct 26, 2023Қосылған топ
"Usau Pavel" тобындағы соңғы жазбалар
16.04.202512:48
Дыскусія адносна ідэйных трансыармацый. Адна з тых, як мне падаецца сэнсоўных і грунтоўных, калі мы аналізуем сутнасьць і характар існуючага рэжыму ў Беларусі.
https://youtu.be/N9Z0WyhF4KA?si=mjR6m1Q2-ynjnDZm
https://youtu.be/N9Z0WyhF4KA?si=mjR6m1Q2-ynjnDZm
12.04.202511:37
Калі не да законаў.
Фактычна з 1994 году палітычныя працэсы ініцыяваныя Лукашэнкам і ягоным атачэньнем, а таксама тымі, хто лічыў, што новая ўлада абдорыць йх статусамі і палажэньнем, цалкам будаваліся на ігнараваньні законаў, нацыянальных інтарэсаў і здаровага сэнсу. Вось як апісвае падрызтоўку да рэфэрэндуму сп. Сяргей Навумчык:
Спроба зьмяніць статус беларускай мовы праз рэфэрэндум зхяўлялася парушэньнем законаў РБ.
"У адказ на гэта намесьнік старшыні Камісіі па дзяржаўным будаўніцтве Міхаіл Казючыц (былы першы сакратар Круглянскага райкаму КПБ) у падтрымку прапановы Лукашэнкі фактычна заявіў, што закон пры патрэбе можна не выконваць".
Калі ўласныя інтарэсы, пасады і статусы важней за закон, права, нацыянальны інтарэс, то раней, ці пазьней прыходзіцца за гэта расплочвацца.
Я ўпэўнены, што ў будучым, беларускае грамадства і палітыкі будуць неаднакротна стаяць перад такім выбарам: закон ці ўласны інтарэс.
Фактычна з 1994 году палітычныя працэсы ініцыяваныя Лукашэнкам і ягоным атачэньнем, а таксама тымі, хто лічыў, што новая ўлада абдорыць йх статусамі і палажэньнем, цалкам будаваліся на ігнараваньні законаў, нацыянальных інтарэсаў і здаровага сэнсу. Вось як апісвае падрызтоўку да рэфэрэндуму сп. Сяргей Навумчык:
Спроба зьмяніць статус беларускай мовы праз рэфэрэндум зхяўлялася парушэньнем законаў РБ.
"У адказ на гэта намесьнік старшыні Камісіі па дзяржаўным будаўніцтве Міхаіл Казючыц (былы першы сакратар Круглянскага райкаму КПБ) у падтрымку прапановы Лукашэнкі фактычна заявіў, што закон пры патрэбе можна не выконваць".
Калі ўласныя інтарэсы, пасады і статусы важней за закон, права, нацыянальны інтарэс, то раней, ці пазьней прыходзіцца за гэта расплочвацца.
Я ўпэўнены, што ў будучым, беларускае грамадства і палітыкі будуць неаднакротна стаяць перад такім выбарам: закон ці ўласны інтарэс.
12.04.202509:33
Памятаць і ведаць
Рэальны сілавы захоп улады ў Беларусі, утвораннай неасавецкай групай на чале з Лукашэнкам, адбыўся ў начы з 11 на 12 красавіка 1995 году.
У гэтую ноч 19 дэпутатаў Вярхоўнай Рады фракцыі БНФ, якія пратэставалі супраць арганізацыі антынацыянальнага рэфэрэндуму 1995 году былі жорстка зьбітыя ў будынку Вярхоўнай Рады Беларусі.
Мэтанакіравана зьбівалі Зянона Пазьняка.
«Адзін «гарыла» стукнуў яго нагою ў грудзі, другі душыў і ціснуў на вочы. Пасля, калі яго выводзілі, білі аб сцяну. Судова-медыцынская экспертыза зафіксавала ў яго пяць траўмаў рознай ступені цяжкасці».
Не гледзячы на такую расправу над дэпутатамі па загаду Лукашэнкі (а ен дзейнічаў так, як дзейнічаў Ельцын у 1993), Вярхоўная Рада Беларусі працягвала зьнішчаць дэмакратыю і незалежнасьці пры агульнай палітычнай апатыі насельніцтва. Хутка пасьля гэтага прайшоў першы "рэфэрэндум", які прысьпешыў разбурэньне Беларусі.
Большасьць грамадства нават зараз не ведае, што адбывалася ў сярэдзіне 90-х і як зьнішчалася краіна. Гэта павінна было б стаць прышчэпкай супраць карупцыі, хлусьні і любой маніпуляцыяй уладай. Думайце і незабывайце, як і кім зьнішчалася Беларусь.
Рэальны сілавы захоп улады ў Беларусі, утвораннай неасавецкай групай на чале з Лукашэнкам, адбыўся ў начы з 11 на 12 красавіка 1995 году.
У гэтую ноч 19 дэпутатаў Вярхоўнай Рады фракцыі БНФ, якія пратэставалі супраць арганізацыі антынацыянальнага рэфэрэндуму 1995 году былі жорстка зьбітыя ў будынку Вярхоўнай Рады Беларусі.
Мэтанакіравана зьбівалі Зянона Пазьняка.
«Адзін «гарыла» стукнуў яго нагою ў грудзі, другі душыў і ціснуў на вочы. Пасля, калі яго выводзілі, білі аб сцяну. Судова-медыцынская экспертыза зафіксавала ў яго пяць траўмаў рознай ступені цяжкасці».
Не гледзячы на такую расправу над дэпутатамі па загаду Лукашэнкі (а ен дзейнічаў так, як дзейнічаў Ельцын у 1993), Вярхоўная Рада Беларусі працягвала зьнішчаць дэмакратыю і незалежнасьці пры агульнай палітычнай апатыі насельніцтва. Хутка пасьля гэтага прайшоў першы "рэфэрэндум", які прысьпешыў разбурэньне Беларусі.
Большасьць грамадства нават зараз не ведае, што адбывалася ў сярэдзіне 90-х і як зьнішчалася краіна. Гэта павінна было б стаць прышчэпкай супраць карупцыі, хлусьні і любой маніпуляцыяй уладай. Думайце і незабывайце, як і кім зьнішчалася Беларусь.
11.04.202508:06
Я б раіў "сябрам" КР апублічыць "бюджэт" структуры, расходы і "заробкі", а таксама імаверных "донараў", пакуль пра гэта не напісала "НН", карыстаючыся сваімі ананімнымі крыініцамі. Хаця гэта ўжо наўрацьці ўратуе КР, але магчыма хоць камусьці ўратуе палітычную рэпутацыю.
Увогуле абсалютна непрымальна, калі ПРОТАПАРЛАМЕНТ і ПРОТАДЭМАКРАТЫЧНЫЯ ДЭПУТАТЫ ўуягнуты ў нейкія ценявыя схемы з прыватнымі фондамі.
Увогуле абсалютна непрымальна, калі ПРОТАПАРЛАМЕНТ і ПРОТАДЭМАКРАТЫЧНЫЯ ДЭПУТАТЫ ўуягнуты ў нейкія ценявыя схемы з прыватнымі фондамі.
10.04.202518:35
А. Супрацьстаяньне хутчэй за ўсе зацягнецца на гады. Так заўседы будзе фактар нечаканасьці: сьмерць Лукашэнкі, нестабільнасьць у Расеі, касьмічны вецер. Але гэтыя фактары непрагназавальныя і йх немагчыма пралічыць. Акрамя чорных лебядзёў, для Лукашэнкі могуць прыляцець і белыя. Таксама, трэба разумець, што ніякая дыктатура не існуе вечна (як і цывілізацыя), але што гэта дае аналітыку, ці грамадству - нічога, акрамя: "Лукашэнка калі-небудзь памрэ". Але колькі памрэ тых, хто хацеў бы жыць у нармальнай краіне?
Па-сутнасьці, калі мы аддаемся ў рукі натуральных працэсаў, то нам застаецца проста жыць, а не разважаць пра перспэктывы (бо яны ў такім выпадку - непрагназавальныя і залежаць толькі ад лёсу і людзей, якія будуць у адпаведны момант у адпаведным мейсцу).
В. Вораг жорсткі і антыгуманны, у яго няма ніякіх прынцыпаў, усе працуе на штрыманьне ўлады, тое, што не працуе - зьнішчаецца і людзі будуць вымушаны прыстасоўвацца да гэтай рэчаіснасьці, а шмат хто панодзіцца абслугоўваць сістэму;
С. Апазіцыя-20 страціла сваю моц і патэнцыял, нічога не зьбіраецца рабмць, ці зьмяняць, для "кіраўніцтва", яшчэ на пару год забясьпечана камфортнае жыцьцё. Таксама створанвя сістэма будзе перашкаджаць фарміраваньню новых самастойных палітычных ініцыятываў, ды асабліва для гэтага ў эміграцыі няма ўнутранай энэргіі, яна ўся была растрачана на веру ў ілюзіі. (Дарэчы, адна з мэтаў продажу ілюзій у тым, каб эміграцыя і грамадства засталося прывязанай да апаўіцыі 20 і адмовілася ад уласнай актыўнасьці, працягвала верыць і чакаць). Распад жа апазіцыйнай прасторы будзе працягвацца, як і ўзмацненьне аўтарытарных і карупцыйных тэндэнцый ўнутры яе, бо толькі так можна зьберагчы доступ да заходніх рэсурсаў.
І тут узьнікае галоўнае пытаньне, што з гэтым рабіць. Улічваючы такія перспектывы, дзе бліжэйшая будучыня не выглядае аптымістычнай, адзінай надзеяй для Беларусі - гэта стварэньне самастойных аддольных, альтэрнатыўных ініцыятываў, не зьвязаных з апазіцыяй-20 і не арыентаваных на яе.
Палітычнай асновай такіх ініцыятываў павінна быць проста ідэя Беларусі, яе адраджэньне і вызваленьне і незалежнасьць.
Так, 20 год запусьціў такі працэс, але паступова большасьць ініцыятываў зьнікла з прычыны таго, што ўся дзейнасьць, актыўнасьць, надхненьне былі накіраваны на падтрымку Ціханоўскай і яе офісу.
Самастварэньне і самакансалідацыя, як паралельнага палітычнага фронту будзе спрыяць з’яўленьню новага лідэрства, і толькі тады, такія структуры і лідэры змогуць выкарыстаць палітычны развал сістэмы і вакно магчымасьцяў, каб зьмяніць Беларусь да лепшага. Канешне на такі працэс патрэбны час і высілкі, але часу пакуль дастаткова (5 год ужо змарнавана), а вось высілкі і жаданьне - гэта тое, што залежыць ад канкрэтных людзей. Не варта чакаць зьнешняй матывацыі, ці знакаў (як мы бачым гэта не працуе, любы палітычны ЦУД - гэта добра падрыхтаванае і матываваная грамадства, з актывістамі, якія ведаюць, што яны робяць).
Па-сутнасьці, калі мы аддаемся ў рукі натуральных працэсаў, то нам застаецца проста жыць, а не разважаць пра перспэктывы (бо яны ў такім выпадку - непрагназавальныя і залежаць толькі ад лёсу і людзей, якія будуць у адпаведны момант у адпаведным мейсцу).
В. Вораг жорсткі і антыгуманны, у яго няма ніякіх прынцыпаў, усе працуе на штрыманьне ўлады, тое, што не працуе - зьнішчаецца і людзі будуць вымушаны прыстасоўвацца да гэтай рэчаіснасьці, а шмат хто панодзіцца абслугоўваць сістэму;
С. Апазіцыя-20 страціла сваю моц і патэнцыял, нічога не зьбіраецца рабмць, ці зьмяняць, для "кіраўніцтва", яшчэ на пару год забясьпечана камфортнае жыцьцё. Таксама створанвя сістэма будзе перашкаджаць фарміраваньню новых самастойных палітычных ініцыятываў, ды асабліва для гэтага ў эміграцыі няма ўнутранай энэргіі, яна ўся была растрачана на веру ў ілюзіі. (Дарэчы, адна з мэтаў продажу ілюзій у тым, каб эміграцыя і грамадства засталося прывязанай да апаўіцыі 20 і адмовілася ад уласнай актыўнасьці, працягвала верыць і чакаць). Распад жа апазіцыйнай прасторы будзе працягвацца, як і ўзмацненьне аўтарытарных і карупцыйных тэндэнцый ўнутры яе, бо толькі так можна зьберагчы доступ да заходніх рэсурсаў.
І тут узьнікае галоўнае пытаньне, што з гэтым рабіць. Улічваючы такія перспектывы, дзе бліжэйшая будучыня не выглядае аптымістычнай, адзінай надзеяй для Беларусі - гэта стварэньне самастойных аддольных, альтэрнатыўных ініцыятываў, не зьвязаных з апазіцыяй-20 і не арыентаваных на яе.
Палітычнай асновай такіх ініцыятываў павінна быць проста ідэя Беларусі, яе адраджэньне і вызваленьне і незалежнасьць.
Так, 20 год запусьціў такі працэс, але паступова большасьць ініцыятываў зьнікла з прычыны таго, што ўся дзейнасьць, актыўнасьць, надхненьне былі накіраваны на падтрымку Ціханоўскай і яе офісу.
Самастварэньне і самакансалідацыя, як паралельнага палітычнага фронту будзе спрыяць з’яўленьню новага лідэрства, і толькі тады, такія структуры і лідэры змогуць выкарыстаць палітычны развал сістэмы і вакно магчымасьцяў, каб зьмяніць Беларусь да лепшага. Канешне на такі працэс патрэбны час і высілкі, але часу пакуль дастаткова (5 год ужо змарнавана), а вось высілкі і жаданьне - гэта тое, што залежыць ад канкрэтных людзей. Не варта чакаць зьнешняй матывацыі, ці знакаў (як мы бачым гэта не працуе, любы палітычны ЦУД - гэта добра падрыхтаванае і матываваная грамадства, з актывістамі, якія ведаюць, што яны робяць).
10.04.202518:35
Палітыка без падману
Ніяк не магу зразумець навошта ўсьцяж журналістамі і аналітыкамі выкарыстоўваюцца наступныя звароты: "рэжым баіцца", "Лукашэнка хутка сыйдзе", "рэжым панікуе", "ці ўратуюць рэжым рэпрэсіі, ідэалогія, вертыкаль" і так далей, у тым жа духу?
На каго разлічаны такія загалоўкі і пасылы. Хаця выдавалася 5 года - гэта нямалы тэрмін, які павінен неяк уплываць на палітычныя дыягназы. Тым ня менш...
Узгаданая "аналітычная афарбоўка" ніякім чынам не паказвае рэальнасьць, а стварае нейкую казачную ілюзіі. Зразумела, што ў час рылсаў, шотсаў і клікбэйтаў сэнс не мае ніякага значэньня, а толькі форма. І чым больш дзіўная, скандальная форма, ці словазварот, тым "больш сэнсу", ці лепей сказаць "антысэнсу".
І вось укладаюць аудыторыі "цудоўныя звароты" ў іх голавы, а яна і верыць у тое, што Лукашэнку хутка канец, вось вось і ён збегне зь Беларусі, альбо "героі-чыноўнікі" арыштуюць дыктатара, бо ўнутры сьпее змова.
А потым мы ўсе здзіўляемся, чаму людзі пачакаўшы некалькі месяцаў, жудасна расчароўваюцца і перастаюць верыць апазіцыі і адмаўляюцца ў далейшым удзельнічаць у палітыцы? Бо усе вышэй узгаданае умацоўвае "веру" у тое, што палітыкі і аналітыкі - падманваюць.
У сваю чаргу, перыяд крытычнага супрацьстаяньня, стварэньне ілюзій, якія вядуць да расчараванасьці найбольш разбуральная сіла ўнутры апазіцыі, бо апераваньне ілюзіямі, адмыслова неадэкватная ацэнка сітуацыі - гэта па-сутнасьці палітычнае ашуканства, за якое людзі расплочваюцца жыцьцем і здароў’ем.
Менавіта так адбылося ў 20-21 годзе, паверыўшы ў тое, што рэжыму канец і трэба толькі пачакаць, пакуль ён сам сабой разваліцца, частка грамадства ўсё паставілі на "мірны карнавал-пратэст", перамовы - і прайграла.
Наступна, "аналітыкі і палітыкі" паабяцалі, што яшчэ трошачкі і недзе ў вясну-восень 2021 году Лукашэнка ўцячэ й зноў людзі без перасьцярогаў праяўлялі сваю актыўнасьць і падпалі пад жудасны ціск.
А калі, пасьля пратэстаў засталася спаленая зямля, самым распаўсюджаным тлумачэньнем "экспертаў-палітыкаў" было: "мы акзваецца не даацанілі неадэкватнасьць рэжыму". Як жа так? А на чым базаваліся вашыя ацэнкі? Можа на аналізе дзеяньняў рэжыму на працягу 25 год?
І зараз, гэтыя ж эксперты-палітыкі працягваюць прадаваць паветра, у тым ліку і для "заходнікаў".
Не гледзячы на тое, што прайшло пяць год з 2020, і 31 год з 1994, на медыя рэсурсах амаль пад капірку аднолькавыя тытулы: рэжым баіцца, Лукашэнку канец, рэжым неэфектыўны, сістэма ў крызісе, Лукашэка не ведае, што рабіць".
З чаго такія "высновы" і галоўнае навошта?
Відавочна ж, што на сеньняшні дзень, што ў справе ўтрыманьня ўлады (фактычна пажыцьцева) створана вельмі эфектыўная сістэма: простая, прымітыўная і брутальная - мэта, якой утрымаць Лукашэнку пры ўладзе максімальна доўга і стварэць умовы для яе бясьпечнай перадачы".
Ніякіх унутраных пагроз не існуе, апазіцыя-20, таксама не стварае рэальнай пагрозы. Раздражняе - магчыма, але гэта не пагроза.
Усе больш менш сур’езныя антысістэмныя ініцыятывы зьнішчаны і дыскрэдытаваныя.
Узровень адтоку і дэфіцыту рэсурсаў у структурах 20/20 значна большы, чым у рэжымных. Напрыклад, за 2.5 год у так званы "кабінет" не прышоў ніводны эканаміст, не была створана эфектыўная сістэма бясьпекі, наадварот яе падставы цалкам былі разбураныя.
Зараз увогуле ўсе зьвялося да "культурніцкай дзейнасьці", ну і замежных турнэ. У сваю чаргу немалыя фінансавыя патокі за гэтыя ж 5 год не прынесьлі ніякага відавочнага палітычнага выніку.
І пры гэтым "аналітыкі", "эксперты" гавораць пра неэфектыўнасьць сістэмы, пра нейкую яе хісткасьць.
Так, існаваньне рэжыму адбываецца Беларусі і грамадства, яно дэградуе і вынішчаецца, але гэта ну ніяк не азначае, што ўлада нестабільна, а яе структуры (адміністрыцыйна-рэпрэсіўны апарат) недзеяздольны.
Кантроль, ідэалагія, рэпрэсіі, агентурная дзейнасьць, прапаганда - робяць сваю справу: усьцяж зачышчаюць прастору і дэскрыдэтуюць апазіцыю.
Як мне падаецца, грамадства павінна ведаць (як унутры Беларусі, так і замяжой) праўду, адносна таго што:
Ніяк не магу зразумець навошта ўсьцяж журналістамі і аналітыкамі выкарыстоўваюцца наступныя звароты: "рэжым баіцца", "Лукашэнка хутка сыйдзе", "рэжым панікуе", "ці ўратуюць рэжым рэпрэсіі, ідэалогія, вертыкаль" і так далей, у тым жа духу?
На каго разлічаны такія загалоўкі і пасылы. Хаця выдавалася 5 года - гэта нямалы тэрмін, які павінен неяк уплываць на палітычныя дыягназы. Тым ня менш...
Узгаданая "аналітычная афарбоўка" ніякім чынам не паказвае рэальнасьць, а стварае нейкую казачную ілюзіі. Зразумела, што ў час рылсаў, шотсаў і клікбэйтаў сэнс не мае ніякага значэньня, а толькі форма. І чым больш дзіўная, скандальная форма, ці словазварот, тым "больш сэнсу", ці лепей сказаць "антысэнсу".
І вось укладаюць аудыторыі "цудоўныя звароты" ў іх голавы, а яна і верыць у тое, што Лукашэнку хутка канец, вось вось і ён збегне зь Беларусі, альбо "героі-чыноўнікі" арыштуюць дыктатара, бо ўнутры сьпее змова.
А потым мы ўсе здзіўляемся, чаму людзі пачакаўшы некалькі месяцаў, жудасна расчароўваюцца і перастаюць верыць апазіцыі і адмаўляюцца ў далейшым удзельнічаць у палітыцы? Бо усе вышэй узгаданае умацоўвае "веру" у тое, што палітыкі і аналітыкі - падманваюць.
У сваю чаргу, перыяд крытычнага супрацьстаяньня, стварэньне ілюзій, якія вядуць да расчараванасьці найбольш разбуральная сіла ўнутры апазіцыі, бо апераваньне ілюзіямі, адмыслова неадэкватная ацэнка сітуацыі - гэта па-сутнасьці палітычнае ашуканства, за якое людзі расплочваюцца жыцьцем і здароў’ем.
Менавіта так адбылося ў 20-21 годзе, паверыўшы ў тое, што рэжыму канец і трэба толькі пачакаць, пакуль ён сам сабой разваліцца, частка грамадства ўсё паставілі на "мірны карнавал-пратэст", перамовы - і прайграла.
Наступна, "аналітыкі і палітыкі" паабяцалі, што яшчэ трошачкі і недзе ў вясну-восень 2021 году Лукашэнка ўцячэ й зноў людзі без перасьцярогаў праяўлялі сваю актыўнасьць і падпалі пад жудасны ціск.
А калі, пасьля пратэстаў засталася спаленая зямля, самым распаўсюджаным тлумачэньнем "экспертаў-палітыкаў" было: "мы акзваецца не даацанілі неадэкватнасьць рэжыму". Як жа так? А на чым базаваліся вашыя ацэнкі? Можа на аналізе дзеяньняў рэжыму на працягу 25 год?
І зараз, гэтыя ж эксперты-палітыкі працягваюць прадаваць паветра, у тым ліку і для "заходнікаў".
Не гледзячы на тое, што прайшло пяць год з 2020, і 31 год з 1994, на медыя рэсурсах амаль пад капірку аднолькавыя тытулы: рэжым баіцца, Лукашэнку канец, рэжым неэфектыўны, сістэма ў крызісе, Лукашэка не ведае, што рабіць".
З чаго такія "высновы" і галоўнае навошта?
Відавочна ж, што на сеньняшні дзень, што ў справе ўтрыманьня ўлады (фактычна пажыцьцева) створана вельмі эфектыўная сістэма: простая, прымітыўная і брутальная - мэта, якой утрымаць Лукашэнку пры ўладзе максімальна доўга і стварэць умовы для яе бясьпечнай перадачы".
Ніякіх унутраных пагроз не існуе, апазіцыя-20, таксама не стварае рэальнай пагрозы. Раздражняе - магчыма, але гэта не пагроза.
Усе больш менш сур’езныя антысістэмныя ініцыятывы зьнішчаны і дыскрэдытаваныя.
Узровень адтоку і дэфіцыту рэсурсаў у структурах 20/20 значна большы, чым у рэжымных. Напрыклад, за 2.5 год у так званы "кабінет" не прышоў ніводны эканаміст, не была створана эфектыўная сістэма бясьпекі, наадварот яе падставы цалкам былі разбураныя.
Зараз увогуле ўсе зьвялося да "культурніцкай дзейнасьці", ну і замежных турнэ. У сваю чаргу немалыя фінансавыя патокі за гэтыя ж 5 год не прынесьлі ніякага відавочнага палітычнага выніку.
І пры гэтым "аналітыкі", "эксперты" гавораць пра неэфектыўнасьць сістэмы, пра нейкую яе хісткасьць.
Так, існаваньне рэжыму адбываецца Беларусі і грамадства, яно дэградуе і вынішчаецца, але гэта ну ніяк не азначае, што ўлада нестабільна, а яе структуры (адміністрыцыйна-рэпрэсіўны апарат) недзеяздольны.
Кантроль, ідэалагія, рэпрэсіі, агентурная дзейнасьць, прапаганда - робяць сваю справу: усьцяж зачышчаюць прастору і дэскрыдэтуюць апазіцыю.
Як мне падаецца, грамадства павінна ведаць (як унутры Беларусі, так і замяжой) праўду, адносна таго што:
09.04.202509:00
Падлучайцеся і задавайце пытаньні
https://www.youtube.com/watch?v=rbo5bui4w78
https://www.youtube.com/watch?v=rbo5bui4w78
09.04.202506:47
Агульна пра сітуацыю ў якой апынулася беларускае палітычнае грамадства і што з гэтым рабіць:
https://racyja.com/by/palityka/pavel-usau-use-heta-svedcanne-sistemnaj-pracy-lukasenkauskich-specsluzb/
https://racyja.com/by/palityka/pavel-usau-use-heta-svedcanne-sistemnaj-pracy-lukasenkauskich-specsluzb/
07.04.202513:06
А. Муж Анжэлікі Мельнікавай з дзецьмі ў Беларусі, яе тэлефон таксама, але яе самой там (у Беларусі няма). Так прынамсі кажа муж (і нешта падобныя кажуць замежныя службы);
В. Раней паведамлялася, што Мельнікава зь дзецьмі вылецела ў Лондын, а муж сам з Польшчы выехаў у Беларусь, пра тое, што ён з’ехаў разма з дзецьмі ніхто не паведамляў, у тым ліку маўчалі польскія службы;
Пытаньне, як малыя дзеці апынулісь без маці ў Беларусі. Самі даляцелі, ці даехалі без дарослых? Таксама вельмі сумнеўна, каб маці дазволіла некаму йх перавесьці.
Таму, вялікая верагоднасьць таго, што Мельнікава ў Беларусі, альбо ад пачатку падавалася няверная інфармацыя.
Альбо і тое і другое
В. Раней паведамлялася, што Мельнікава зь дзецьмі вылецела ў Лондын, а муж сам з Польшчы выехаў у Беларусь, пра тое, што ён з’ехаў разма з дзецьмі ніхто не паведамляў, у тым ліку маўчалі польскія службы;
Пытаньне, як малыя дзеці апынулісь без маці ў Беларусі. Самі даляцелі, ці даехалі без дарослых? Таксама вельмі сумнеўна, каб маці дазволіла некаму йх перавесьці.
Таму, вялікая верагоднасьць таго, што Мельнікава ў Беларусі, альбо ад пачатку падавалася няверная інфармацыя.
Альбо і тое і другое
06.04.202507:28
Крывы Рог
Расея працягвае забіваць. Гэтых злачынстваў нельга забыць і нельга дараваць.
Расея працягвае забіваць. Гэтых злачынстваў нельга забыць і нельга дараваць.
02.04.202508:57
01.04.202518:36
Трэба ўлічваць, што прадстаўнікі апазіцыі маюць доступ да польскіх палітыкаў, "дзеячы" ходзяць на сустрэчы з прэзідэнтам, дэпутатамі, міністрамі.
Калі такі факт падцьвердзяць (а хутчэй пад выглядам аператыўнай сьледчай таямніцы прыхаваюць), то праект КС і НАУ палякі проста моўчкі зачыняць. Пытаньне нацыянальнай бясьпекі. Бо абсалютна невядома, хто там (у КС) есьць увогуле і якія пагрозы гэта нясе.
Б. Калі Мельнікаву вывезьлі гвалтам, ці падманам, таксама правал і скандал перш за ўсе для Польшчы. Са сталінскіх часоў гэта будзе першы падобны выпадак. Бо пад носам дзейнічала цэлая аператыўная група, з распрацаванай агентурнай сеткай. Без падрыхтоўкі, папярэдняй апрацоўкі і удзеле некалькіх адмыслова засланых фігур такі фінт немагчыма правярнуць.
С. Контр-вывядоўчая аперацыя мясцовых сьпецслужбаў. З улікам сталых скандалаў з агентамі і фінансамі (карупцыяй) у апазіцыі палякі сталі больш падазронымі (магчыма была рэальная пагроза для Мельнікавай), яны вырашыліся на прывінтыўныя дзеяньні: выяўленьне крыніц небясьпекі з боку рэжыму, альбо "праблемнага фінансаваньня для апазіцыі (карупцыі), выяўленьне агентурнай сеткі і такім чынам распачалі аператыўную гульню. Мельнікава трапіла пад "купал", рахункі заблакавалі да усталяваньня ўсіх акалячнасьцяў. (Таму яны нічога не могуць сказаць);
D. Чалавек стаміўся, расчараваўся, зразумеў усю пустэчу дзеяньняў, палітычнага апазіцыйнага жыцьця: ні жыльля, ні фінансаў, ні перспектываў у іншай краіне за столькі год, а яшчэ зь дзьвумя дзяцьмі. Афіцыйна КР заробкаў не плоціць, каб пражыць у Варшаве, аддаць дзяцей у прыватныя вучэбныя ўстановы, паехаць у адпачынак у Лондын, ці яшчэ куды, аплочваць жытло, то ў сярэднім зарабляць ад 1.5 тыс., еўра, штомесяц. Нават са сталай працай не заўседы такі заробак магчымы. Які быў даход у Мельнікавай і адкуль (дзе працавала) таксама ніхто не ведае. Сядзець увесь час на грантах так сабе жыцьце, але ж трэба ўсе роўна нейкая актыўнасьць, справаздачнасьць і г.д.
Можна дапусьціць, што агульна цяжкі маральны і псіхалагічны стан выкарыстоўваюць лукашэнкаўскія службы, праз мужа, ці яшчэ каго пераконваюць, гарантуюць спакойнае вяртаньне, альбо вярбуюць. Яна зьбірае пакет дакументаў, інфармацыю і грошы і навакольнымі шляхамі вяртаецца ў Беларусь.
Узгадаю, што большасьць людзей не была гатовая на шматгадовую эміграцыю. Яны верылі, што ўсе будзе хутка і добра для йх, што не трэба будзе адмаўляцца ад усяго, як і губляць заробленая напрацягу жыцьця і распачынасьць з усе ад пачатку. У сваю чаргу расчараванасьць узмацняецца праз тое, што чалавек бачыць унутры апазіцыі: хлусьню, карупцыю, маніпуляцыі, фаварытызм, няшчырасьць;
Е. Чалавек мог расчаравацца, адчуваць сябе падманутым, стомленным, пакрыўджаным (справы жыцьцевыя, сардэчныя) проста сарвацца і з’ехаць. Але з’ехаць з дзецьмі ў нікуды можа азначаць альбо вялікі стрэс (здраду), альбо, вялікую жыцьцевую перспектыву.
Фактаў шмат, але інфармацыі пра тое, што сталася прычынай такіх дзеяньняў няма. І што цікава, усе бакі намагаюцца максімальна прыхаваць інфармацыю (канешне каля яны яе маюць) пра сітуацыю і адносіны. Ніхто не жадае браць адказнасьць. А грамадства пашуміць і забудзе, усе супакоіцца і нічога не зьменіцца.
Калі такі факт падцьвердзяць (а хутчэй пад выглядам аператыўнай сьледчай таямніцы прыхаваюць), то праект КС і НАУ палякі проста моўчкі зачыняць. Пытаньне нацыянальнай бясьпекі. Бо абсалютна невядома, хто там (у КС) есьць увогуле і якія пагрозы гэта нясе.
Б. Калі Мельнікаву вывезьлі гвалтам, ці падманам, таксама правал і скандал перш за ўсе для Польшчы. Са сталінскіх часоў гэта будзе першы падобны выпадак. Бо пад носам дзейнічала цэлая аператыўная група, з распрацаванай агентурнай сеткай. Без падрыхтоўкі, папярэдняй апрацоўкі і удзеле некалькіх адмыслова засланых фігур такі фінт немагчыма правярнуць.
С. Контр-вывядоўчая аперацыя мясцовых сьпецслужбаў. З улікам сталых скандалаў з агентамі і фінансамі (карупцыяй) у апазіцыі палякі сталі больш падазронымі (магчыма была рэальная пагроза для Мельнікавай), яны вырашыліся на прывінтыўныя дзеяньні: выяўленьне крыніц небясьпекі з боку рэжыму, альбо "праблемнага фінансаваньня для апазіцыі (карупцыі), выяўленьне агентурнай сеткі і такім чынам распачалі аператыўную гульню. Мельнікава трапіла пад "купал", рахункі заблакавалі да усталяваньня ўсіх акалячнасьцяў. (Таму яны нічога не могуць сказаць);
D. Чалавек стаміўся, расчараваўся, зразумеў усю пустэчу дзеяньняў, палітычнага апазіцыйнага жыцьця: ні жыльля, ні фінансаў, ні перспектываў у іншай краіне за столькі год, а яшчэ зь дзьвумя дзяцьмі. Афіцыйна КР заробкаў не плоціць, каб пражыць у Варшаве, аддаць дзяцей у прыватныя вучэбныя ўстановы, паехаць у адпачынак у Лондын, ці яшчэ куды, аплочваць жытло, то ў сярэднім зарабляць ад 1.5 тыс., еўра, штомесяц. Нават са сталай працай не заўседы такі заробак магчымы. Які быў даход у Мельнікавай і адкуль (дзе працавала) таксама ніхто не ведае. Сядзець увесь час на грантах так сабе жыцьце, але ж трэба ўсе роўна нейкая актыўнасьць, справаздачнасьць і г.д.
Можна дапусьціць, што агульна цяжкі маральны і псіхалагічны стан выкарыстоўваюць лукашэнкаўскія службы, праз мужа, ці яшчэ каго пераконваюць, гарантуюць спакойнае вяртаньне, альбо вярбуюць. Яна зьбірае пакет дакументаў, інфармацыю і грошы і навакольнымі шляхамі вяртаецца ў Беларусь.
Узгадаю, што большасьць людзей не была гатовая на шматгадовую эміграцыю. Яны верылі, што ўсе будзе хутка і добра для йх, што не трэба будзе адмаўляцца ад усяго, як і губляць заробленая напрацягу жыцьця і распачынасьць з усе ад пачатку. У сваю чаргу расчараванасьць узмацняецца праз тое, што чалавек бачыць унутры апазіцыі: хлусьню, карупцыю, маніпуляцыі, фаварытызм, няшчырасьць;
Е. Чалавек мог расчаравацца, адчуваць сябе падманутым, стомленным, пакрыўджаным (справы жыцьцевыя, сардэчныя) проста сарвацца і з’ехаць. Але з’ехаць з дзецьмі ў нікуды можа азначаць альбо вялікі стрэс (здраду), альбо, вялікую жыцьцевую перспектыву.
Фактаў шмат, але інфармацыі пра тое, што сталася прычынай такіх дзеяньняў няма. І што цікава, усе бакі намагаюцца максімальна прыхаваць інфармацыю (канешне каля яны яе маюць) пра сітуацыю і адносіны. Ніхто не жадае браць адказнасьць. А грамадства пашуміць і забудзе, усе супакоіцца і нічога не зьменіцца.
01.04.202518:36
Тыраны сапраўды намагаюцца максімальна застрашыць сваіх апанентаў за мяжой, нават калі яны ўяўляюць умоўную сымвалічную пагрозу. Таксама задача сістэмы максімальна дэскрыдытаваць апанентаў - нейтралізаваць іх маральную і ідэалагічную перавагу. З апошнім лукашэнкаўскія улады спраўляюцца вельмі добра.
З іншага боку, на.прауягу 5 год было шмат прыкладаў таго, калі самі ўдзельнікі апазіцыйных структур ствараюць прадумовы для скандалаў і праблем, разбіваючы ўяўленьні пра апазіцыю як лепшых людзец, як эліту. Адна з прычын, гэта тое, што палітыка для часткі людзей - гэта нейкая прыгода, без адказнасьці, якая хутка прыносіць бонусы.
Давайце сыходзіць з таго, што сама А. Мельнікава ніякі не лідэр і не ўплывовая фігура. Сама сабой ніякай пагрозы (ілэалагічнай, ці палітычнай) для ўладаў не стварая і не мела вагі нават сярод новай апазіцыі. Яна з’яўлялася тэхнічным кандыдыт ад П.Латушкі, каб трымаць КР як палітычны актыў, каб той не перашкаджаў, калі не дапамагае.
Сам КР, асабліва пасьля"выбараў" у 2024 годзе, з падтрымкай у 6 тыс., нават для беларусаў за мяжой перастаў быць нейкім сур’езным арыентырам, ці ўплывовай структурай. Думаю, што улады ў Беларусі ўпэўнена, што пагрозы дадзеная структура не нясе, але з’яўляецца крыніцай скандалаў. Але для пэўных патрэбаў з усяго можна стварыць дэманаў і тэрарыстаў.
А.Мельнікава, як дарослы чалавек не магла не разумець рызыкаў (тым больш малыя дзеці і сваякі ў Беларусі), і праблемаў у сувязі з тым, што становіцца на чале экстымістычнай арганізацыі. Што ею рухала, альбо хто? Амбіцыі, ці грошы? Бо палітыкам, вядомым дзеячом яна так і не стала. (Фактычна паўторваецца сітуацыя з Зарэцкай).
І вось зараз мы маем сітуацыю і наступныя факты:
1. Муж (былы) спакойна езьдзіць у Беларусь і зь Беларус (у 2025!!!)і, нават разам з дзецьмі і ніхто гэтага факту не ведае, альбо ніхто на гэта не зьвяртае ўвагі. Чаму? Гэта як бы пад час другой сусьветнай вайны жонка Чэрчыля езьдзіла у Берлін. Цікава на якой падставе, як візу рабіў?
2. А. Мельнікава працуе разам з Кіберамі і КС трымае касу і тых і тых, пры гэтым на рахунку фонду які належыць толькі ей і толькі яна мае доступ. І ізноў, нікога гэта не хвалюе. Няма вонкавага кантролю, дадатковай страхоўкі страхоўкі на выпадак НС ні з боку Кібераў, ні з Боку КР? Есьць простае правіла, грошы і "улада" павінны быць асобна і кантралявацца. Так ці інакш сумяшчэньне палітычнай пасады з фінансавай спрыяе карупцыі карупцыя. І тут ўжо пытаньне да КР, хто аўтар такой сьхемы, і ці ведалі простыя чальцы, што есьць такая схема і яна функцыянуе з йх маўклівага дазволу? Якія яшчэ схемы працуюць у межах ДЭМАКРАТЫЧНАГА ПРОТАПАРЛАМЕНТА". Можа варта па гэтаму пытаньню правесьці следства? І справаздачыцца перад беларусамі ад імя якіх КР дзейнічае. Калі такія сьхемы дзейнічаюць, то можа варта паставіць "даверу" такому воргану?
3. Мельнікава зьнікае не раптоўна, але паступова (спасылаючыся на хваробу), пакуль не з’ехала разам з дзецьцмі ў невядомым накірунку. Раней за яе з’ехаў былы муж (які ўвесь час з ей у кантакце, возіць дзяцей у Беларусь);
4. Я сумняюся, што службы нават самыя службы могуць сілком вывезьці трох чалавек, калі гэта не дыпмашыны, зафрахтаваныя караблі, ці дыпрэйс, пры папярэднім сілавым выкраданьні ў чужой, еўрапейскай краіне, межы з якой на замку. Так ці інакш павінна дзейнічаць цэлая сьпецгрупа і на працягу некалькіх дзён, ці нават месяцу;
5. Доступ да контаў заблакаваны (ці не заблакаваны).
6. Інфармацыі ніякай няма больш за 10-15 дзен (!!!). Я так зразумеў, што "хваляваньні" пачаліся, калі ўзьніклі праблемы з рахункамі, а так ці есьць, ці няма чалавека, асабліва нікога ў "парламэньце" не хвалявала (?!).
Вось такія факты на дадзены момант. Што можа вынікаць. Сістэматызую некаторыя думкі і гіпотэзы:
А. Мельнікава - агент. Калі гэта так, то можа азначаць галоўным чынам, правал польскіх службаў, а таксама канец для структурнай апазіцыйнай дзейнасьці. Бо апазіцыя становіцца крыніцай агентурнай дзейнасьці ў Польшчы. Рэальных палітычных вынікаў - 0, а шкода, у тым ліку для іміджу краіны агромістая.
З іншага боку, на.прауягу 5 год было шмат прыкладаў таго, калі самі ўдзельнікі апазіцыйных структур ствараюць прадумовы для скандалаў і праблем, разбіваючы ўяўленьні пра апазіцыю як лепшых людзец, як эліту. Адна з прычын, гэта тое, што палітыка для часткі людзей - гэта нейкая прыгода, без адказнасьці, якая хутка прыносіць бонусы.
Давайце сыходзіць з таго, што сама А. Мельнікава ніякі не лідэр і не ўплывовая фігура. Сама сабой ніякай пагрозы (ілэалагічнай, ці палітычнай) для ўладаў не стварая і не мела вагі нават сярод новай апазіцыі. Яна з’яўлялася тэхнічным кандыдыт ад П.Латушкі, каб трымаць КР як палітычны актыў, каб той не перашкаджаў, калі не дапамагае.
Сам КР, асабліва пасьля"выбараў" у 2024 годзе, з падтрымкай у 6 тыс., нават для беларусаў за мяжой перастаў быць нейкім сур’езным арыентырам, ці ўплывовай структурай. Думаю, што улады ў Беларусі ўпэўнена, што пагрозы дадзеная структура не нясе, але з’яўляецца крыніцай скандалаў. Але для пэўных патрэбаў з усяго можна стварыць дэманаў і тэрарыстаў.
А.Мельнікава, як дарослы чалавек не магла не разумець рызыкаў (тым больш малыя дзеці і сваякі ў Беларусі), і праблемаў у сувязі з тым, што становіцца на чале экстымістычнай арганізацыі. Што ею рухала, альбо хто? Амбіцыі, ці грошы? Бо палітыкам, вядомым дзеячом яна так і не стала. (Фактычна паўторваецца сітуацыя з Зарэцкай).
І вось зараз мы маем сітуацыю і наступныя факты:
1. Муж (былы) спакойна езьдзіць у Беларусь і зь Беларус (у 2025!!!)і, нават разам з дзецьмі і ніхто гэтага факту не ведае, альбо ніхто на гэта не зьвяртае ўвагі. Чаму? Гэта як бы пад час другой сусьветнай вайны жонка Чэрчыля езьдзіла у Берлін. Цікава на якой падставе, як візу рабіў?
2. А. Мельнікава працуе разам з Кіберамі і КС трымае касу і тых і тых, пры гэтым на рахунку фонду які належыць толькі ей і толькі яна мае доступ. І ізноў, нікога гэта не хвалюе. Няма вонкавага кантролю, дадатковай страхоўкі страхоўкі на выпадак НС ні з боку Кібераў, ні з Боку КР? Есьць простае правіла, грошы і "улада" павінны быць асобна і кантралявацца. Так ці інакш сумяшчэньне палітычнай пасады з фінансавай спрыяе карупцыі карупцыя. І тут ўжо пытаньне да КР, хто аўтар такой сьхемы, і ці ведалі простыя чальцы, што есьць такая схема і яна функцыянуе з йх маўклівага дазволу? Якія яшчэ схемы працуюць у межах ДЭМАКРАТЫЧНАГА ПРОТАПАРЛАМЕНТА". Можа варта па гэтаму пытаньню правесьці следства? І справаздачыцца перад беларусамі ад імя якіх КР дзейнічае. Калі такія сьхемы дзейнічаюць, то можа варта паставіць "даверу" такому воргану?
3. Мельнікава зьнікае не раптоўна, але паступова (спасылаючыся на хваробу), пакуль не з’ехала разам з дзецьцмі ў невядомым накірунку. Раней за яе з’ехаў былы муж (які ўвесь час з ей у кантакце, возіць дзяцей у Беларусь);
4. Я сумняюся, што службы нават самыя службы могуць сілком вывезьці трох чалавек, калі гэта не дыпмашыны, зафрахтаваныя караблі, ці дыпрэйс, пры папярэднім сілавым выкраданьні ў чужой, еўрапейскай краіне, межы з якой на замку. Так ці інакш павінна дзейнічаць цэлая сьпецгрупа і на працягу некалькіх дзён, ці нават месяцу;
5. Доступ да контаў заблакаваны (ці не заблакаваны).
6. Інфармацыі ніякай няма больш за 10-15 дзен (!!!). Я так зразумеў, што "хваляваньні" пачаліся, калі ўзьніклі праблемы з рахункамі, а так ці есьць, ці няма чалавека, асабліва нікога ў "парламэньце" не хвалявала (?!).
Вось такія факты на дадзены момант. Што можа вынікаць. Сістэматызую некаторыя думкі і гіпотэзы:
А. Мельнікава - агент. Калі гэта так, то можа азначаць галоўным чынам, правал польскіх службаў, а таксама канец для структурнай апазіцыйнай дзейнасьці. Бо апазіцыя становіцца крыніцай агентурнай дзейнасьці ў Польшчы. Рэальных палітычных вынікаў - 0, а шкода, у тым ліку для іміджу краіны агромістая.
31.03.202508:33
1. Кожная правакацыя можа стаць рэвалюцыяй, кожная рэвалюцыя можа стаць правакацыяй.
Дык вось, уся рэвалюцыя 2020 году паступова пераходзіць у стан вялікай палітычнай правакацыяй - аперыцыяй Сіндыкат 2:0. Але ў адрозьненьні ад савецкіх часоў, зараз адбываецца вынішчэньне самой ідэі апазіцыйнасьці і дэмакратычнасьці. Баюся, што можа наступіць такі момант, калі для простага чалавека будзе сорамна прызнацца, што ен падтрыліваў апазіцыю ў 2020.
2. Калі сыходзіць з таго, што за мяжу з’ехалі лепшыя з лепшых, то дзіўна чаму сітуація з палітычнымі апазіцыйнымі структурамі (якія павінны былі б прадстаўляць сабой канцэнтрацыю лепшага), становіцца ўсе горш і горш.
3. Сапраўды, трэба шкадаваць беларусаў, бо ад йх імя, іх жа і падманаваюць, ад іх імя, ў іх жа саміх крадуць надзеі на вяртаньне і на тое, што ў краіне будзе створана нешта лепшае, чым есьць сеньня.
Дык вось, уся рэвалюцыя 2020 году паступова пераходзіць у стан вялікай палітычнай правакацыяй - аперыцыяй Сіндыкат 2:0. Але ў адрозьненьні ад савецкіх часоў, зараз адбываецца вынішчэньне самой ідэі апазіцыйнасьці і дэмакратычнасьці. Баюся, што можа наступіць такі момант, калі для простага чалавека будзе сорамна прызнацца, што ен падтрыліваў апазіцыю ў 2020.
2. Калі сыходзіць з таго, што за мяжу з’ехалі лепшыя з лепшых, то дзіўна чаму сітуація з палітычнымі апазіцыйнымі структурамі (якія павінны былі б прадстаўляць сабой канцэнтрацыю лепшага), становіцца ўсе горш і горш.
3. Сапраўды, трэба шкадаваць беларусаў, бо ад йх імя, іх жа і падманаваюць, ад іх імя, ў іх жа саміх крадуць надзеі на вяртаньне і на тое, што ў краіне будзе створана нешта лепшае, чым есьць сеньня.
27.03.202507:56
Польскі ўрад прыпыніў прыняцьце заяваў на палітычны прытулак і міжнародную абарону тэрмінам на 60 дзен.
Рекордтар
13.02.202523:59
2.3KЖазылушылар07.06.202423:59
200Дәйексөз индексі23.05.202423:59
1.7K1 жазбаның қамтуы04.04.202521:10
755Жарнамалық жазбаның қамтуы26.03.202523:59
21.98%ER24.03.202523:59
50.13%ERR
25.03.202506:22
Са Святам дзяржаўнай і нацыянальнай Волі
06.04.202507:28
Крывы Рог
Расея працягвае забіваць. Гэтых злачынстваў нельга забыць і нельга дараваць.
Расея працягвае забіваць. Гэтых злачынстваў нельга забыць і нельга дараваць.
Көбірек мүмкіндіктерді ашу үшін кіріңіз.