🆔️@Vispobishe | ویسپوبیش
خردورزی عامل جاودانگی است

اگر با خطا (⚠️    error) محدودیت 2 فولدر
برخورد کردید◀️    آموزش رفع خطا 😇

#اوزان_اشعار_پارسی

کتاب العقد الفرید، تألیف ابن عبد ربة اندلسی، با اینکه در مورد ادبیات است، به مطالب تاریخی پرداخته و هرچند در باب تاریخ مطالب نادرستی و غیر مستندی را در این کتاب ذکر کرده است.

شگفتا آنکه اهل عرب هر برتری را برای قریش قائل بودند جز در شعر و شاعری و شاید آمیزش با ایرانیان افکار شعر و شاعری اعراب را بر می انگیخته است. زیرا که اعرابی که با رومیان و ایرانیان ارتباط داشتند بهتر شعر میگفتند.

#اوزان_اشعار_پارسی

🌳@Vispobishe | ویسپوبیش
خردورزی عامل جاودانگی است.

پارسیان ابتدا در عروض و شعر گویی خود، از اعراب تقلید کردند، اما به سرعت از مشهورترین وزن های عربی مانند طویل و بسیط و ساده و وافر و کامل که اسیر اوزان در شعر عربی است رد شدند، آنرا رها کردند و جز تابع پیشینیان کسی آن اوزان را سامان نداد و بسیار فراتر از آن اوزان رفتند.

به همین خاطر است که میان عروض اشعار پارسی و عرب باید تفاوت قائل شد

#اوزان_اشعار_پارسی

#اوزان_اشعار_پارسی

🌳@Vispobishe | ویسپوبیش
خردورزی عامل جاودانگی است.

#اوزان_اشعار_پارسی

ان نیایشکده ایی که هرودوت گزارش کرده دو بت‌خانه داشت یکی وابسته به بغ مردوک و دیگری از آن ایزد بعل. بایستی دانست که در باور بابلیان خدای مردوک و بعل ایزدانی همتراز و همدیس(شبیه) ولی جداسان از یکدیگر بوده اند بگونه ایی که برای بغ مردوک یک قربانگاه بزرگ بود که در ان گوسپند و چهارپایان بزرگ قربانی میکرده اند و یک بت‌خانه کوچکی بود برای ایزد بعل که در آن کودکان شیرخواره را قربانی میکردند بمانند آنچه که در سوریه و کنعان برای وی انجام می شده است.
از آنجا که این رسم[قربانی نوزاد] در ایران و کیش‌ مزدایی اَوارون(حرام) و نکوهیده بود داریوش بزرگ و خشایارشا تلاش کردند این رسم اهریمنی را وراندازند که سرانجام این سیاست در روزگار خشایارشا به بار نشست و او کام‌یافت که این رسم را برای همیشه از بابل بتاراند و کاهنی را که در آنجا آهنگ شورش داشت را بکشد و تندیس بعل را نیز نابود کند.
و نیایشکده‌ی مردوک همچنان پایدار ماند و به کار خود ادامه داد.

چیزی که من فکر میکنم این است که ایرانیان برای شروع در شعر گویی نیاز به الگویی خاص داشتند و از تقسیمات عروضی عرب الگو برداری کردند و بعد تا حدی پیش رفتند که باید میان علم و مکتب شناسی عروضی عرب و پارسی تفاوت بسیاری قائل شد

تاثیرات ایرانیان بر شعر عرب نیز غیر قابل کتمان است، تفکری که امروزه میان ما رایج است این است که اعراب رباعیات و دو بیتی هارا از سه بخشی های پیش از اسلامِ ایران گرفتند.

#اوزان_اشعار_پارسی