ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ
Беларускі вызвольны рух Вольная Беларусь.
Сайт Руху:
https://www.bns-volnayabelarus.org
Чат:
https://t.me/chat_vb
Зваротная сувязь:
@vb_contact_bot
Сайт Руху:
https://www.bns-volnayabelarus.org
Чат:
https://t.me/chat_vb
Зваротная сувязь:
@vb_contact_bot
TGlist रेटिंग
0
0
प्रकारसार्वजनिक
सत्यापन
असत्यापितविश्वसनीयता
अविश्वसनीयस्थानБілорусь
भाषाअन्य
चैनल निर्माण की तिथिAug 19, 2020
TGlist में जोड़ा गया
Sep 20, 2023संलग्न समूह
Чат Вольная Беларусь
102
समूह "ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ" में नवीनतम पोस्ट
09.05.202511:43
Дапамагчы сабраць сродкі на паказ спэктаклю ў іншых гарадах вы можаце па спасылцы - https://zrzutka.pl/nnvhzg
से पुनः पोस्ट किया:
WARTA – беларускае нацыянальнае медыя
09.05.202511:43
П’еса «Інсургенты» як палітычны і гістарычны маніфест: паўстаньне мёртвых у змаганьні за будучыню
Рэцэнзія на спэктакаль “Інсургенты”, Наталья Крывашэй:
«Інсургенты» дзейнічаюць тут і цяпер. Іх зварот — не толькі мастацкі прыём, а палітычны акт, дзе сам тэкст становіцца формай супраціву. Мы бачым постаці паўстанцаў не як аддаленых гістарычных асоб, а як духоўных спадарожнікаў сёньняшняга беларуса, што жыве ў стане страты — волі, годнасьці, будучыні. Але нават у гэтым стане ён — гатовы змагацца. Гатовы выходзіць, гаварыць, ісці насуперак страху. Бо сапраўдны інсургент — гэта не той, хто не баіцца, а той, хто не здаецца.
Чытаць цалкам: https://warta.media/2787
Рэцэнзія на спэктакаль “Інсургенты”, Наталья Крывашэй:
«Інсургенты» дзейнічаюць тут і цяпер. Іх зварот — не толькі мастацкі прыём, а палітычны акт, дзе сам тэкст становіцца формай супраціву. Мы бачым постаці паўстанцаў не як аддаленых гістарычных асоб, а як духоўных спадарожнікаў сёньняшняга беларуса, што жыве ў стане страты — волі, годнасьці, будучыні. Але нават у гэтым стане ён — гатовы змагацца. Гатовы выходзіць, гаварыць, ісці насуперак страху. Бо сапраўдны інсургент — гэта не той, хто не баіцца, а той, хто не здаецца.
Чытаць цалкам: https://warta.media/2787
से पुनः पोस्ट किया:
Зянон Пазьняк
08.05.202517:33
ПАВЕДАМЛЕНЬНЕ ПРА ДЗЕНЬ МАЛІТВЫ
Сярод мноства прыгожых амэрыканскі сьвятаў ёсьць сьвята якое называецца "Нацыянальны Дзень Малітвы". У першы чацьвер траўня Прэзыдэнт падпісваў абавязковую праклямацыю да амэрыканцаў, каб маліліся ў гэты дзень. Гэта хораша. Сьвята існуе з 1952 года. Рашэньне прынята Кангрэсам пасьля масавага патрабаваньня вернікаў Амэрыкі.
1-га траўня Прэзыдэнт Трамп правёў Нацыянальны Дзень Малітвы на лужайцы перад Белым Домам разам з сотнямі запрошаных вядомых амэрыканцаў, палітычных і рэлігійных дзеячоў. Да Дня малітвы было падрыхтавана рашэньне аб стварэньні Камісіі па справах абароны рэлігіі. "Мы вяртаем рэлігію ў нашу краіну і робім гэта хутка і рашуча", -- сказаў Прэзыдэнт у сваім стылі.
Знакаміты палітык і рэлігійны дзеяч Дэн Патрык у гэты час зазначае: "У нас ёсьць выдатная спадчына рэлігійнай свабоды. Мы былі нацыяй, народжанай малітвай."
"Мы будзем служыць народу, -- кажа Прэзыдэнт Трамп, -- і мы будзем служыць Богу. Мы абаронім рэлігійную свабоду ва ўсім сьвеце."
Дастаткова разумеючы Трампа, я ўпэўнены, што гэта ня проста словы. Амэрыканскі Прэзыдэнт прадаўжае хораша дзеяць. Тое, што ён кажа, гэта важна само па сабе. Але яно значнае таксама для адзінства Амэрыкі, забясьпечвае прэзыдэнту падтрымку бальшыні насельніцтва.
Шчыра кажучы, гледзячы на гэта, мне часам думалася пра нашыя беларускія загубленыя магчымасьці. У 1994 годзе (калі б здарыліся іншыя абставіны, а яны павінны былі здарыцца) я для сябе думаў зрабіць тое самае. Тады б яно атрымалася. Добры закон аб рэлігіі, падрыхтаваны намі, дэпутатамі Апазыцыі БНФ, ужо быў прыняты, сьвяткавалі Дзень памяці продкаў (Дзяды), Вялікдзень і Нараджэньне Хрыстовае (былі выходныя дні) ва ўсіх канфэсіях па двух календарах. Па нашым законе ўсе канфэсіі былі роўныя. Адрадзілася Вунія.
Але галоўнае, што сталася б, -- гэта Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква пад Канстанцінопальскім амафорам. Прытым не было б ніякага расколу (як ва Украіне). Аўтакефалію і аддзяленьне ад РПЦ аб'явіў бы Беларускі Экзархат і ўладыка Філарэт. Тады не было б ніякага ўнутранага супраціву.
Можна было б напісаць пра тое больш падрабязна (пра той час і дачыненьні). Але сэнсу ўжо ня бачу, бо сітуацыя зьмянілася так дрэнна, што цяпер, ці дакладней, потым, калі хто за гэта возьмецца, то РПЦ у Беларусі як аддзел ФСБ прыдзецца адразу прыцягнуць да адказнасьці па суду. А некаторых "бацюшек" і "матушек" -- пасадзіць за краты.
Дзякуй Богу, што хоць у Амэрыцы ў справе рэлігіі ўсё йдзе да лепшага.
6 травень 2025 г.
Зянон ПАЗЬНЯК
Сярод мноства прыгожых амэрыканскі сьвятаў ёсьць сьвята якое называецца "Нацыянальны Дзень Малітвы". У першы чацьвер траўня Прэзыдэнт падпісваў абавязковую праклямацыю да амэрыканцаў, каб маліліся ў гэты дзень. Гэта хораша. Сьвята існуе з 1952 года. Рашэньне прынята Кангрэсам пасьля масавага патрабаваньня вернікаў Амэрыкі.
1-га траўня Прэзыдэнт Трамп правёў Нацыянальны Дзень Малітвы на лужайцы перад Белым Домам разам з сотнямі запрошаных вядомых амэрыканцаў, палітычных і рэлігійных дзеячоў. Да Дня малітвы было падрыхтавана рашэньне аб стварэньні Камісіі па справах абароны рэлігіі. "Мы вяртаем рэлігію ў нашу краіну і робім гэта хутка і рашуча", -- сказаў Прэзыдэнт у сваім стылі.
Знакаміты палітык і рэлігійны дзеяч Дэн Патрык у гэты час зазначае: "У нас ёсьць выдатная спадчына рэлігійнай свабоды. Мы былі нацыяй, народжанай малітвай."
"Мы будзем служыць народу, -- кажа Прэзыдэнт Трамп, -- і мы будзем служыць Богу. Мы абаронім рэлігійную свабоду ва ўсім сьвеце."
Дастаткова разумеючы Трампа, я ўпэўнены, што гэта ня проста словы. Амэрыканскі Прэзыдэнт прадаўжае хораша дзеяць. Тое, што ён кажа, гэта важна само па сабе. Але яно значнае таксама для адзінства Амэрыкі, забясьпечвае прэзыдэнту падтрымку бальшыні насельніцтва.
Шчыра кажучы, гледзячы на гэта, мне часам думалася пра нашыя беларускія загубленыя магчымасьці. У 1994 годзе (калі б здарыліся іншыя абставіны, а яны павінны былі здарыцца) я для сябе думаў зрабіць тое самае. Тады б яно атрымалася. Добры закон аб рэлігіі, падрыхтаваны намі, дэпутатамі Апазыцыі БНФ, ужо быў прыняты, сьвяткавалі Дзень памяці продкаў (Дзяды), Вялікдзень і Нараджэньне Хрыстовае (былі выходныя дні) ва ўсіх канфэсіях па двух календарах. Па нашым законе ўсе канфэсіі былі роўныя. Адрадзілася Вунія.
Але галоўнае, што сталася б, -- гэта Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква пад Канстанцінопальскім амафорам. Прытым не было б ніякага расколу (як ва Украіне). Аўтакефалію і аддзяленьне ад РПЦ аб'явіў бы Беларускі Экзархат і ўладыка Філарэт. Тады не было б ніякага ўнутранага супраціву.
Можна было б напісаць пра тое больш падрабязна (пра той час і дачыненьні). Але сэнсу ўжо ня бачу, бо сітуацыя зьмянілася так дрэнна, што цяпер, ці дакладней, потым, калі хто за гэта возьмецца, то РПЦ у Беларусі як аддзел ФСБ прыдзецца адразу прыцягнуць да адказнасьці па суду. А некаторых "бацюшек" і "матушек" -- пасадзіць за краты.
Дзякуй Богу, што хоць у Амэрыцы ў справе рэлігіі ўсё йдзе да лепшага.
6 травень 2025 г.
Зянон ПАЗЬНЯК
से पुनः पोस्ट किया:WARTA – беларускае нацыянальнае медыя
08.05.202509:05
"Не все только плохое было связано в Германии с известным Адольфом Гитлером" — як Лукашэнка пахваліў Гітлера
Нельга забывацца.
https://www.youtube.com/watch?v=Nw2cpJzPSzk
Нельга забывацца.
https://www.youtube.com/watch?v=Nw2cpJzPSzk
05.05.202512:43
Камунікат пачаў адлічбоўку і публікацыю Бюлетэняў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь. На сайце інтэрнэт-бібліятэкі ўжо дасяжны “ Бюлетэнь № 1 «Восьмай нечарговай сэсіі Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь дванаццатага скліканьня».
Гэта ўнікальныя матэрыялы, якія яшчэ не публікаваліся. Камунікат анансуе публікацыі чарговых бюлетэняў.
Чытаць і спампаваць бюлетэнь можна па спасылцы:
https://kamunikat.net/vosmaya-nechargovaya-sesiya-vyarkhownaga-saveta-respubliki-belarus-dvanatstsataga-sklikannya-byuleten-1
Гэта ўнікальныя матэрыялы, якія яшчэ не публікаваліся. Камунікат анансуе публікацыі чарговых бюлетэняў.
Чытаць і спампаваць бюлетэнь можна па спасылцы:
https://kamunikat.net/vosmaya-nechargovaya-sesiya-vyarkhownaga-saveta-respubliki-belarus-dvanatstsataga-sklikannya-byuleten-1
से पुनः पोस्ट किया:
Беларускае Радыё Рацыя
05.05.202512:29
📌 Зянон Пазьняк: І нідзе Масква не дзенецца, скруціцца
🔻 Пра паводзіны Расеі і дзеянні Трампа мы пагаварылі з Госцем Рацыі.
https://racyja.com/by/palityka/zjanon-paznjak-i-nidze-maskva-ne-dzenecca-skrucicca/
🔻 Пра паводзіны Расеі і дзеянні Трампа мы пагаварылі з Госцем Рацыі.
https://racyja.com/by/palityka/zjanon-paznjak-i-nidze-maskva-ne-dzenecca-skrucicca/
03.05.202515:26
Сто дзён прэзыдэнта Трампа
Такой пасьлядоўнай, рэфарматарскай, хуткай і выніковай палітыкі і такога рашучага, адданага інтарэсам нацыі прэзыдэнта, як Дональд Трамп, яшчэ не было ў гісторыі Злучаных Штатаў Амэрыкі. Праблема глабалісцкай страты нацыянальнай эканомікі даўно навісала над Амэрыкай. Але ні Рэйган, ні Клінтан, ні іншыя прэзыдэнты не маглі яе вырашыць. Не маглі, бо праблема не сасьпела ў грамадзтве. Пасьля прэзыдэнцтва Байдэна лібэральны сацыялізм дастаў усіх (асабліва так зв. “прагрэсіўная дыскрымінацыя” па полу, этнічнасьці, расе, сэксуальных асаблівасьцях і іншыя сацыяльна-маральныя выверты).
Чытаць артыкул: https://www.bns-volnayabelarus.org/post/hundred-days-ofpresident-trump
Такой пасьлядоўнай, рэфарматарскай, хуткай і выніковай палітыкі і такога рашучага, адданага інтарэсам нацыі прэзыдэнта, як Дональд Трамп, яшчэ не было ў гісторыі Злучаных Штатаў Амэрыкі. Праблема глабалісцкай страты нацыянальнай эканомікі даўно навісала над Амэрыкай. Але ні Рэйган, ні Клінтан, ні іншыя прэзыдэнты не маглі яе вырашыць. Не маглі, бо праблема не сасьпела ў грамадзтве. Пасьля прэзыдэнцтва Байдэна лібэральны сацыялізм дастаў усіх (асабліва так зв. “прагрэсіўная дыскрымінацыя” па полу, этнічнасьці, расе, сэксуальных асаблівасьцях і іншыя сацыяльна-маральныя выверты).
Чытаць артыкул: https://www.bns-volnayabelarus.org/post/hundred-days-ofpresident-trump
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
01.05.202520:37
БЕЛАРУСКІ СПЭКТАКЛЬ У БЕЛАСТОКУ
30-га красавіка ў Беластоку групай беларускіх акцёраў-энтузіястаў была паказана прэм'ера спэктакля "ІНСУРГЕНТЫ". Пастаноўка і рэжысура Уладзімера Лісоўскага. Спэктакль пастаўлены па матывах маёй аднаіменнай п'есы-містэрыі. Але пастаноўка Уладзімера Лісоўскага -- гэта самастойны сцэнічны твор, сыграны акторамі надзвычай добра і цёпла ўспрыняты гледачамі.
Усе ролі сыграныя на выдатна. Па жанры -- гэта не містэрыя, а хутчэй публіцыстычна-ідэёвы твор аб сэнсе змаганьня за Беларусь. У адрозьненьне ад маёй аўтарскай містэрыі, дзе самы моцны і аптымістычны дух -- гэта дух Каліноўскага, а дух Серакоўскага больш рацыянальны і скептычны да здольнасьцяў цяперашніх беларусаў, каб змагацца за волю і долю, -- ў сцэнары і спэктаклі Лісоўскага -- усё наадварот: вобраз Серакоўскага патрыятычны і аптымістычны, а Каліноўскі паказаны як расчараваны і бязвольны слабы чалавек, які ад нявер'я ў народ і ў перамогу гатавы павешацца сам (з гэтага пачынаецца спэктакль, Каліноўскі зь вяроўкай на шыі).
Тым часам задумка рэжысёра Лісоўскага дастаткова рацыянальная і фармальна ідэёва абгрунтаваная. Я б сказаў, што з большага яна нават надзённая, выкліканая сучасным акупацыйным станам ў Беларусі і за яе межамі, дзе апынуліся тысячы выгнаных з Радзімы беларусаў, якія (шмат хто) дэманструюць, на жаль, бязвольнасьць, бездапаможнасьць ня тое, што каб змагацца за Айчыну, але нават каб праўдзіва зразумець, што адбываецца ў Беларусі.
Такіх беларусаў шмат. Яны тут, за мяжой, у вольным сьвеце нават на мове сваёй не гавораць, але гэтак жа, як там, гавораць на мове катаў народа і акупантаў. Гэта ўражвае многіх.
Ня дзіўна, што зьявілася творчая думка пра рахунак абавязку і сумленьня. Гэта значыць, што калі б такіх абыякавых нашчадкаў убачыў Каліноўскі, які загінуў за народ "без маскаля", за вольную будучыню народа, то, можа, і ён, Каліноўскі, уваліўся б у роспач. Думка зразумелая. Але не на вобразе Каліноўскага можна яе ўвасабляць. Вялікія моцныя людзі ўмеюць моцна перажываць, ня робячыся слабымі.
Зрэшты, ў размове з акторамі і рэжысёрам, я даведаўся, што творчасьць яшчэ працягваецца і, напэўна, шмат што будзе дададзена, палепшана і асэнсавана. Тое, што ёсьць -- добра. Але калі будзе яшчэ лепей, то ў добры шлях.
У спэктаклі задзейнічаныя: Кастусь Каліноўскі -- Яўген Казакевіч, Цітус Далеўскі -- Яўген Бржусь, Ксёндз-пробашч -- Зьміцер Есяневіч, Зыгмунт Серакоўскі -- Уладзімер Лісоўскі, Апалёнія Серакоўская -- Вольга Каралёнак. Адміністратар-арганізатар пастаноўкі -- Аксана Марцёшкіна. Дапамагалі ў арганізацыі сябры Беластоцкай суполкі Руху "Вольная Беларусь".
1 травень 2025 г.
Зянон Пазьняк
-------------------------
П о с т с к р ы п т у м.
Ніжэй лінк відэа-рэпартажу. Відэазапіс спэктакля будзе пазьней.
https://www.youtube.com/watch?v=mVLhlJgP1UM
30-га красавіка ў Беластоку групай беларускіх акцёраў-энтузіястаў была паказана прэм'ера спэктакля "ІНСУРГЕНТЫ". Пастаноўка і рэжысура Уладзімера Лісоўскага. Спэктакль пастаўлены па матывах маёй аднаіменнай п'есы-містэрыі. Але пастаноўка Уладзімера Лісоўскага -- гэта самастойны сцэнічны твор, сыграны акторамі надзвычай добра і цёпла ўспрыняты гледачамі.
Усе ролі сыграныя на выдатна. Па жанры -- гэта не містэрыя, а хутчэй публіцыстычна-ідэёвы твор аб сэнсе змаганьня за Беларусь. У адрозьненьне ад маёй аўтарскай містэрыі, дзе самы моцны і аптымістычны дух -- гэта дух Каліноўскага, а дух Серакоўскага больш рацыянальны і скептычны да здольнасьцяў цяперашніх беларусаў, каб змагацца за волю і долю, -- ў сцэнары і спэктаклі Лісоўскага -- усё наадварот: вобраз Серакоўскага патрыятычны і аптымістычны, а Каліноўскі паказаны як расчараваны і бязвольны слабы чалавек, які ад нявер'я ў народ і ў перамогу гатавы павешацца сам (з гэтага пачынаецца спэктакль, Каліноўскі зь вяроўкай на шыі).
Тым часам задумка рэжысёра Лісоўскага дастаткова рацыянальная і фармальна ідэёва абгрунтаваная. Я б сказаў, што з большага яна нават надзённая, выкліканая сучасным акупацыйным станам ў Беларусі і за яе межамі, дзе апынуліся тысячы выгнаных з Радзімы беларусаў, якія (шмат хто) дэманструюць, на жаль, бязвольнасьць, бездапаможнасьць ня тое, што каб змагацца за Айчыну, але нават каб праўдзіва зразумець, што адбываецца ў Беларусі.
Такіх беларусаў шмат. Яны тут, за мяжой, у вольным сьвеце нават на мове сваёй не гавораць, але гэтак жа, як там, гавораць на мове катаў народа і акупантаў. Гэта ўражвае многіх.
Ня дзіўна, што зьявілася творчая думка пра рахунак абавязку і сумленьня. Гэта значыць, што калі б такіх абыякавых нашчадкаў убачыў Каліноўскі, які загінуў за народ "без маскаля", за вольную будучыню народа, то, можа, і ён, Каліноўскі, уваліўся б у роспач. Думка зразумелая. Але не на вобразе Каліноўскага можна яе ўвасабляць. Вялікія моцныя людзі ўмеюць моцна перажываць, ня робячыся слабымі.
Зрэшты, ў размове з акторамі і рэжысёрам, я даведаўся, што творчасьць яшчэ працягваецца і, напэўна, шмат што будзе дададзена, палепшана і асэнсавана. Тое, што ёсьць -- добра. Але калі будзе яшчэ лепей, то ў добры шлях.
У спэктаклі задзейнічаныя: Кастусь Каліноўскі -- Яўген Казакевіч, Цітус Далеўскі -- Яўген Бржусь, Ксёндз-пробашч -- Зьміцер Есяневіч, Зыгмунт Серакоўскі -- Уладзімер Лісоўскі, Апалёнія Серакоўская -- Вольга Каралёнак. Адміністратар-арганізатар пастаноўкі -- Аксана Марцёшкіна. Дапамагалі ў арганізацыі сябры Беластоцкай суполкі Руху "Вольная Беларусь".
1 травень 2025 г.
Зянон Пазьняк
-------------------------
П о с т с к р ы п т у м.
Ніжэй лінк відэа-рэпартажу. Відэазапіс спэктакля будзе пазьней.
https://www.youtube.com/watch?v=mVLhlJgP1UM
से पुनः पोस्ट किया:Беларускае Радыё Рацыя
01.05.202514:17
Мары ўвесь час аднолькавыя – каб была вольная, незалежная Беларусь, каб скончыўся гэты рэжым, які прыгнятае беларусаў.
📌 Кажа лідар «Вольнай Беларусі» Зянон Пазьняк.
https://racyja.com/by/hramadstva/mary-uves-cas-adnolkavyja-kab-byla-volnaja-nezaleznaja-belarus/
29.04.202510:32
....У меня есть свой язык,
ні к чему мне мова.
І сказав їй мудрий дід:
— Цим пишатися не слід,
Бо якраз така біда в моєї корови:
Має, бідна, язика і не знає мови.
«Кухлик» Павло Глазовий
ні к чему мне мова.
І сказав їй мудрий дід:
— Цим пишатися не слід,
Бо якраз така біда в моєї корови:
Має, бідна, язика і не знає мови.
«Кухлик» Павло Глазовий
से पुनः पोस्ट किया:
Historyja
25.04.202509:29
"...без ужывання гэтай брыдотнай расейскай мовы (...) панове, будзьце на вышыні, мы ж беларусы"
Грунт, база 😏
Грунт, база 😏
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
20.04.202512:15
Надыходзіць сьвята
Надыходзіць найвялікшае Хрысьціянскае сьвята -- Уваскрасеньне Хрыстова. Хрыстос на Крыжы стаў сымвалам хрысьціянскай веры. У 1969 годзе мы ў трох (мы, гэта зн. Уладзімер Караткевіч, Валянцін Ждановіч і я) былі ў Давыд-Гарадку. Ля знакамітай Дывыд-Гарадоцкай драўлянай царквы на могілках побач з будынкам мы ўбачылі шмат дзівосных каменных крыжоў у рост чалавека і вышэй.
Гэта бэтоннае ліцьцё з барэльефам Хрыста па стылю мае прыкметы мадэрну і народных традыцыяў. Магчыма пералом ХІХ-ХХ ст. (Караткевіч лічыў, што тут ХУІІІ ст. і нават раней.) Вельмі прыгожыя крыжы. Дзіўна, што да таго часу ў літаратуры пра іх не пісалася.
Крыжоў было больш тузіны. Пад імі валяліся разьбітыя бутэлькі і шкляныя аскепкі. Гэта мясцовая нечысьць шпурляла ў крыжы бутэлькамі пасьля выпіцьця. Гэтая акалічнасьць нас занепакоіла, і мы зьвярнуліся да мясцовай камуністычнай ўлады (царква была пад аховай дзяржавы як помнік архітэктуры другой паловы ХУІІ ст.), каб яны "прынялі меры" па зьберажэньні крыжоў.
Нам не пашанцавала. Мы трапілі на варвараў. Праз месяц крыжы зьніклі, засталося некалькі аскепкаў (крыжы разьбілі і вывезьлі на сьметнік). У часопісе "Маладосьць" быў рэпартаж з нашага падарожжа і фотаздымкі гэтых крыжоў. Адзін зь іх я зьмясьціў у "Глёрыю..." Якраз адтуль гэты здымак.
зп.
Надыходзіць найвялікшае Хрысьціянскае сьвята -- Уваскрасеньне Хрыстова. Хрыстос на Крыжы стаў сымвалам хрысьціянскай веры. У 1969 годзе мы ў трох (мы, гэта зн. Уладзімер Караткевіч, Валянцін Ждановіч і я) былі ў Давыд-Гарадку. Ля знакамітай Дывыд-Гарадоцкай драўлянай царквы на могілках побач з будынкам мы ўбачылі шмат дзівосных каменных крыжоў у рост чалавека і вышэй.
Гэта бэтоннае ліцьцё з барэльефам Хрыста па стылю мае прыкметы мадэрну і народных традыцыяў. Магчыма пералом ХІХ-ХХ ст. (Караткевіч лічыў, што тут ХУІІІ ст. і нават раней.) Вельмі прыгожыя крыжы. Дзіўна, што да таго часу ў літаратуры пра іх не пісалася.
Крыжоў было больш тузіны. Пад імі валяліся разьбітыя бутэлькі і шкляныя аскепкі. Гэта мясцовая нечысьць шпурляла ў крыжы бутэлькамі пасьля выпіцьця. Гэтая акалічнасьць нас занепакоіла, і мы зьвярнуліся да мясцовай камуністычнай ўлады (царква была пад аховай дзяржавы як помнік архітэктуры другой паловы ХУІІ ст.), каб яны "прынялі меры" па зьберажэньні крыжоў.
Нам не пашанцавала. Мы трапілі на варвараў. Праз месяц крыжы зьніклі, засталося некалькі аскепкаў (крыжы разьбілі і вывезьлі на сьметнік). У часопісе "Маладосьць" быў рэпартаж з нашага падарожжа і фотаздымкі гэтых крыжоў. Адзін зь іх я зьмясьціў у "Глёрыю..." Якраз адтуль гэты здымак.
зп.
20.04.202506:50
ГІМН БЕЛАРУСІ І БОГУ НЯХАЙ ГУЧЫЦЬ
Паважаныя землякі, дарагія беларусы, віншуем усіх нас з найвялікшым сьвятам -- Уваскрасеньнем Хрыстовым! Гэта найвялікшая сакральная падзея ў гісторыі чалавецтва. Гэта калі Бог, які прыйшоў на Зямлю чалавекам, Сынам Божым, дзеля збаўленьня душаў людзей ад усяленскага зла, і калі гэты Сын Божы і Сын Чалавечы быў закатаваны, замучаны на крыжы натоўпам, ня памятаючым дабра, і на трэці дзень, як казаў, уваскрос. Уваскрэснуць у целе мог Бог. Уваскрасеньне Хрыстова -- гэта сьведчаньне Боскай прыроды Сына Чалавечага. Гэта аснова, грунт нашай Хрысьціянскай Веры.
Сёлета ўсе хрысьціяне сьвяткуюць у адзін дзень -- 20-га красавіка. Гэтак бывае ня так часта, але цяпер яно таксама знак у часе, калі зноў адчыняецца зьмест агульнага існаваньня і супрацьстаяньня людзей, сутнасьць якога дасканала выказаў наш прарочы паэтычны геній -- Янка Купала: "Гэта бітва йдзе сусьветна між Сьвятлом і апраметнай."
Дай, Божа, шчасьця Беларусі! Дай, Божа, шчасьця Украіне і Польшчы! Дай, Божа, шчасьця Амэрыцы! Дай, Божа, шчасьця ўсяму сьвету! Хрыстос уваскрос! Слава Хрысту!
* * *
Больш за восемдзесят гадоў таму, тады калі сатанінскія сацыялістычныя сілы, што ўсчалі між сабой крывавы патоп, мільёны добрых людзей былі забітыя, мільёны людзей уцяклі па ўсім сьвеце на чужыну.
Найбольш беларусаў прытуліла Амэрыка. І яны глыбока ўдзячныя ёй. Там яны найперш пабудавалі свае цэрквы, культурныя і палітычныя асяродкі, стварылі вольную беларускую літаратуру і мастацтва, дбаючы пра памяць, і, любячы дарагую ўсім Беларусь.
Трэцяга лістапада 1957 годзе адбылося адчыненьне яшчэ адной новай беларускай царквы ў Брукліне (Нью-Ёрк) на Атлянтык эвэню, 401. Моц беларусаў сабралася ў сьвятыні -- сотні асоб. Узьнёсла сьпяваў хор. Кожная Багаслужба па сёньняшні дзень заканчваецца ў беларускіх цэрквах сьпяваньнем духоўнага гімна "Магутны Божа".
І вось ва ўрачысты дзень адкрыцьця сьвятыні беларусы запісалі гэты сьпеў на магнітную стужку. І хоць тады магнітныя прыборы і мікрафоны былі недасканалыя, яны ўсё ж адлюстравалі, данесьлі пасію гэтага гімну.
Мушу сказаць, што тут найлепшае выкананьне гімну, якое калі-небудзь было зроблена і запісана. Сакрэт просты. Гімн Веры сьпяваецца голасам духу. Гэта малітва, ськіраваная да Бога й Айчыны. Таму яна гучыць сакральна. Прафэсійнае ж харавое, опэрнае і іншае сьвецкае сьпяваньне дасканала выконвае мастацкі твор.
Гэты запіс 1957 года застаўся ў Саборы сьвятога Кірылы Тураўскага ў Нью-Ёрку. Мне яго пераслаў слаўны стараста Сабору і выдатны чалавек Аляксандар Хомчанка. Вялікая яму падзяка. Я рады, што цяпер на сьвята Уваскрасеньня Хрыстова больш беларусаў зможа паслухаць гэты гімн. Тут запіс яго зьмешчаны на гэтай старонцы.
20 красавік 2025 г.
Зянон Пазьняк
Паважаныя землякі, дарагія беларусы, віншуем усіх нас з найвялікшым сьвятам -- Уваскрасеньнем Хрыстовым! Гэта найвялікшая сакральная падзея ў гісторыі чалавецтва. Гэта калі Бог, які прыйшоў на Зямлю чалавекам, Сынам Божым, дзеля збаўленьня душаў людзей ад усяленскага зла, і калі гэты Сын Божы і Сын Чалавечы быў закатаваны, замучаны на крыжы натоўпам, ня памятаючым дабра, і на трэці дзень, як казаў, уваскрос. Уваскрэснуць у целе мог Бог. Уваскрасеньне Хрыстова -- гэта сьведчаньне Боскай прыроды Сына Чалавечага. Гэта аснова, грунт нашай Хрысьціянскай Веры.
Сёлета ўсе хрысьціяне сьвяткуюць у адзін дзень -- 20-га красавіка. Гэтак бывае ня так часта, але цяпер яно таксама знак у часе, калі зноў адчыняецца зьмест агульнага існаваньня і супрацьстаяньня людзей, сутнасьць якога дасканала выказаў наш прарочы паэтычны геній -- Янка Купала: "Гэта бітва йдзе сусьветна між Сьвятлом і апраметнай."
Дай, Божа, шчасьця Беларусі! Дай, Божа, шчасьця Украіне і Польшчы! Дай, Божа, шчасьця Амэрыцы! Дай, Божа, шчасьця ўсяму сьвету! Хрыстос уваскрос! Слава Хрысту!
* * *
Больш за восемдзесят гадоў таму, тады калі сатанінскія сацыялістычныя сілы, што ўсчалі між сабой крывавы патоп, мільёны добрых людзей былі забітыя, мільёны людзей уцяклі па ўсім сьвеце на чужыну.
Найбольш беларусаў прытуліла Амэрыка. І яны глыбока ўдзячныя ёй. Там яны найперш пабудавалі свае цэрквы, культурныя і палітычныя асяродкі, стварылі вольную беларускую літаратуру і мастацтва, дбаючы пра памяць, і, любячы дарагую ўсім Беларусь.
Трэцяга лістапада 1957 годзе адбылося адчыненьне яшчэ адной новай беларускай царквы ў Брукліне (Нью-Ёрк) на Атлянтык эвэню, 401. Моц беларусаў сабралася ў сьвятыні -- сотні асоб. Узьнёсла сьпяваў хор. Кожная Багаслужба па сёньняшні дзень заканчваецца ў беларускіх цэрквах сьпяваньнем духоўнага гімна "Магутны Божа".
І вось ва ўрачысты дзень адкрыцьця сьвятыні беларусы запісалі гэты сьпеў на магнітную стужку. І хоць тады магнітныя прыборы і мікрафоны былі недасканалыя, яны ўсё ж адлюстравалі, данесьлі пасію гэтага гімну.
Мушу сказаць, што тут найлепшае выкананьне гімну, якое калі-небудзь было зроблена і запісана. Сакрэт просты. Гімн Веры сьпяваецца голасам духу. Гэта малітва, ськіраваная да Бога й Айчыны. Таму яна гучыць сакральна. Прафэсійнае ж харавое, опэрнае і іншае сьвецкае сьпяваньне дасканала выконвае мастацкі твор.
Гэты запіс 1957 года застаўся ў Саборы сьвятога Кірылы Тураўскага ў Нью-Ёрку. Мне яго пераслаў слаўны стараста Сабору і выдатны чалавек Аляксандар Хомчанка. Вялікая яму падзяка. Я рады, што цяпер на сьвята Уваскрасеньня Хрыстова больш беларусаў зможа паслухаць гэты гімн. Тут запіс яго зьмешчаны на гэтай старонцы.
20 красавік 2025 г.
Зянон Пазьняк
18.04.202516:55
Падтрымаць беларускі нацыянальны тэатр у выгнаньні можна па спасылцы: https://zrzutka.pl/nnvhzg
से पुनः पोस्ट किया:Беларускае Радыё Рацыя
18.04.202516:13
🇵🇱 У Беластоку ідзе падрыхтоўка да пастаноўкі на сцэне драматычнага спектакля-містэрыі «Інсургенты»
🔻 Сябры суполкі "Вольнай Беларусі" ў Беластоку, рэжысёр і акцёры звяртаюцца да ўсіх добрых людзей дапамагчы сродкамі на пастаноўку спектакля.
Больш на сайце:
https://racyja.com/by/kultura/u-belastoku-pakazuc-insurhenty/
🔻 Сябры суполкі "Вольнай Беларусі" ў Беластоку, рэжысёр і акцёры звяртаюцца да ўсіх добрых людзей дапамагчы сродкамі на пастаноўку спектакля.
Больш на сайце:
https://racyja.com/by/kultura/u-belastoku-pakazuc-insurhenty/
रिकॉर्ड
20.01.202523:59
1.2Kसदस्य07.09.202423:59
100उद्धरण सूचकांक09.01.202512:00
2.5Kप्रति पोस्ट औसत दृश्य31.10.202423:59
913प्रति विज्ञापन पोस्ट औसत दृश्य02.05.202512:37
37.50%ER31.12.202423:59
216.23%ERRसे पुनः पोस्ट किया:Historyja
25.04.202509:29
"...без ужывання гэтай брыдотнай расейскай мовы (...) панове, будзьце на вышыні, мы ж беларусы"
Грунт, база 😏
Грунт, база 😏
से पुनः पोस्ट किया:Беларускае Радыё Рацыя
18.04.202516:13
🇵🇱 У Беластоку ідзе падрыхтоўка да пастаноўкі на сцэне драматычнага спектакля-містэрыі «Інсургенты»
🔻 Сябры суполкі "Вольнай Беларусі" ў Беластоку, рэжысёр і акцёры звяртаюцца да ўсіх добрых людзей дапамагчы сродкамі на пастаноўку спектакля.
Больш на сайце:
https://racyja.com/by/kultura/u-belastoku-pakazuc-insurhenty/
🔻 Сябры суполкі "Вольнай Беларусі" ў Беластоку, рэжысёр і акцёры звяртаюцца да ўсіх добрых людзей дапамагчы сродкамі на пастаноўку спектакля.
Больш на сайце:
https://racyja.com/by/kultura/u-belastoku-pakazuc-insurhenty/
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
12.04.202508:44
ДВАНАЦЦАТЫ КРАСАВІК
Дзень 11-га красавіка і ноч 12-га красавіка зьяўляюцца адначасна і змагарным часам беларускай Фронтаўскай палітыкі, і таксама сьведчаньнем антыканстытуцыйнай агрэсіі, пачаткам дзяржаўнага перавароту антыбеларускай, антынацыянальнай улады Лукашэнкі.
Чытаць цалкам: https://www.bns-volnayabelarus.org/post/дванаццаты-красавік?referral=business-feed
Дзень 11-га красавіка і ноч 12-га красавіка зьяўляюцца адначасна і змагарным часам беларускай Фронтаўскай палітыкі, і таксама сьведчаньнем антыканстытуцыйнай агрэсіі, пачаткам дзяржаўнага перавароту антыбеларускай, антынацыянальнай улады Лукашэнкі.
Чытаць цалкам: https://www.bns-volnayabelarus.org/post/дванаццаты-красавік?referral=business-feed
20.04.202506:50
ГІМН БЕЛАРУСІ І БОГУ НЯХАЙ ГУЧЫЦЬ
Паважаныя землякі, дарагія беларусы, віншуем усіх нас з найвялікшым сьвятам -- Уваскрасеньнем Хрыстовым! Гэта найвялікшая сакральная падзея ў гісторыі чалавецтва. Гэта калі Бог, які прыйшоў на Зямлю чалавекам, Сынам Божым, дзеля збаўленьня душаў людзей ад усяленскага зла, і калі гэты Сын Божы і Сын Чалавечы быў закатаваны, замучаны на крыжы натоўпам, ня памятаючым дабра, і на трэці дзень, як казаў, уваскрос. Уваскрэснуць у целе мог Бог. Уваскрасеньне Хрыстова -- гэта сьведчаньне Боскай прыроды Сына Чалавечага. Гэта аснова, грунт нашай Хрысьціянскай Веры.
Сёлета ўсе хрысьціяне сьвяткуюць у адзін дзень -- 20-га красавіка. Гэтак бывае ня так часта, але цяпер яно таксама знак у часе, калі зноў адчыняецца зьмест агульнага існаваньня і супрацьстаяньня людзей, сутнасьць якога дасканала выказаў наш прарочы паэтычны геній -- Янка Купала: "Гэта бітва йдзе сусьветна між Сьвятлом і апраметнай."
Дай, Божа, шчасьця Беларусі! Дай, Божа, шчасьця Украіне і Польшчы! Дай, Божа, шчасьця Амэрыцы! Дай, Божа, шчасьця ўсяму сьвету! Хрыстос уваскрос! Слава Хрысту!
* * *
Больш за восемдзесят гадоў таму, тады калі сатанінскія сацыялістычныя сілы, што ўсчалі між сабой крывавы патоп, мільёны добрых людзей былі забітыя, мільёны людзей уцяклі па ўсім сьвеце на чужыну.
Найбольш беларусаў прытуліла Амэрыка. І яны глыбока ўдзячныя ёй. Там яны найперш пабудавалі свае цэрквы, культурныя і палітычныя асяродкі, стварылі вольную беларускую літаратуру і мастацтва, дбаючы пра памяць, і, любячы дарагую ўсім Беларусь.
Трэцяга лістапада 1957 годзе адбылося адчыненьне яшчэ адной новай беларускай царквы ў Брукліне (Нью-Ёрк) на Атлянтык эвэню, 401. Моц беларусаў сабралася ў сьвятыні -- сотні асоб. Узьнёсла сьпяваў хор. Кожная Багаслужба па сёньняшні дзень заканчваецца ў беларускіх цэрквах сьпяваньнем духоўнага гімна "Магутны Божа".
І вось ва ўрачысты дзень адкрыцьця сьвятыні беларусы запісалі гэты сьпеў на магнітную стужку. І хоць тады магнітныя прыборы і мікрафоны былі недасканалыя, яны ўсё ж адлюстравалі, данесьлі пасію гэтага гімну.
Мушу сказаць, што тут найлепшае выкананьне гімну, якое калі-небудзь было зроблена і запісана. Сакрэт просты. Гімн Веры сьпяваецца голасам духу. Гэта малітва, ськіраваная да Бога й Айчыны. Таму яна гучыць сакральна. Прафэсійнае ж харавое, опэрнае і іншае сьвецкае сьпяваньне дасканала выконвае мастацкі твор.
Гэты запіс 1957 года застаўся ў Саборы сьвятога Кірылы Тураўскага ў Нью-Ёрку. Мне яго пераслаў слаўны стараста Сабору і выдатны чалавек Аляксандар Хомчанка. Вялікая яму падзяка. Я рады, што цяпер на сьвята Уваскрасеньня Хрыстова больш беларусаў зможа паслухаць гэты гімн. Тут запіс яго зьмешчаны на гэтай старонцы.
20 красавік 2025 г.
Зянон Пазьняк
Паважаныя землякі, дарагія беларусы, віншуем усіх нас з найвялікшым сьвятам -- Уваскрасеньнем Хрыстовым! Гэта найвялікшая сакральная падзея ў гісторыі чалавецтва. Гэта калі Бог, які прыйшоў на Зямлю чалавекам, Сынам Божым, дзеля збаўленьня душаў людзей ад усяленскага зла, і калі гэты Сын Божы і Сын Чалавечы быў закатаваны, замучаны на крыжы натоўпам, ня памятаючым дабра, і на трэці дзень, як казаў, уваскрос. Уваскрэснуць у целе мог Бог. Уваскрасеньне Хрыстова -- гэта сьведчаньне Боскай прыроды Сына Чалавечага. Гэта аснова, грунт нашай Хрысьціянскай Веры.
Сёлета ўсе хрысьціяне сьвяткуюць у адзін дзень -- 20-га красавіка. Гэтак бывае ня так часта, але цяпер яно таксама знак у часе, калі зноў адчыняецца зьмест агульнага існаваньня і супрацьстаяньня людзей, сутнасьць якога дасканала выказаў наш прарочы паэтычны геній -- Янка Купала: "Гэта бітва йдзе сусьветна між Сьвятлом і апраметнай."
Дай, Божа, шчасьця Беларусі! Дай, Божа, шчасьця Украіне і Польшчы! Дай, Божа, шчасьця Амэрыцы! Дай, Божа, шчасьця ўсяму сьвету! Хрыстос уваскрос! Слава Хрысту!
* * *
Больш за восемдзесят гадоў таму, тады калі сатанінскія сацыялістычныя сілы, што ўсчалі між сабой крывавы патоп, мільёны добрых людзей былі забітыя, мільёны людзей уцяклі па ўсім сьвеце на чужыну.
Найбольш беларусаў прытуліла Амэрыка. І яны глыбока ўдзячныя ёй. Там яны найперш пабудавалі свае цэрквы, культурныя і палітычныя асяродкі, стварылі вольную беларускую літаратуру і мастацтва, дбаючы пра памяць, і, любячы дарагую ўсім Беларусь.
Трэцяга лістапада 1957 годзе адбылося адчыненьне яшчэ адной новай беларускай царквы ў Брукліне (Нью-Ёрк) на Атлянтык эвэню, 401. Моц беларусаў сабралася ў сьвятыні -- сотні асоб. Узьнёсла сьпяваў хор. Кожная Багаслужба па сёньняшні дзень заканчваецца ў беларускіх цэрквах сьпяваньнем духоўнага гімна "Магутны Божа".
І вось ва ўрачысты дзень адкрыцьця сьвятыні беларусы запісалі гэты сьпеў на магнітную стужку. І хоць тады магнітныя прыборы і мікрафоны былі недасканалыя, яны ўсё ж адлюстравалі, данесьлі пасію гэтага гімну.
Мушу сказаць, што тут найлепшае выкананьне гімну, якое калі-небудзь было зроблена і запісана. Сакрэт просты. Гімн Веры сьпяваецца голасам духу. Гэта малітва, ськіраваная да Бога й Айчыны. Таму яна гучыць сакральна. Прафэсійнае ж харавое, опэрнае і іншае сьвецкае сьпяваньне дасканала выконвае мастацкі твор.
Гэты запіс 1957 года застаўся ў Саборы сьвятога Кірылы Тураўскага ў Нью-Ёрку. Мне яго пераслаў слаўны стараста Сабору і выдатны чалавек Аляксандар Хомчанка. Вялікая яму падзяка. Я рады, што цяпер на сьвята Уваскрасеньня Хрыстова больш беларусаў зможа паслухаць гэты гімн. Тут запіс яго зьмешчаны на гэтай старонцы.
20 красавік 2025 г.
Зянон Пазьняк
से पुनः पोस्ट किया:WARTA – беларускае нацыянальнае медыя
09.05.202511:43
П’еса «Інсургенты» як палітычны і гістарычны маніфест: паўстаньне мёртвых у змаганьні за будучыню
Рэцэнзія на спэктакаль “Інсургенты”, Наталья Крывашэй:
«Інсургенты» дзейнічаюць тут і цяпер. Іх зварот — не толькі мастацкі прыём, а палітычны акт, дзе сам тэкст становіцца формай супраціву. Мы бачым постаці паўстанцаў не як аддаленых гістарычных асоб, а як духоўных спадарожнікаў сёньняшняга беларуса, што жыве ў стане страты — волі, годнасьці, будучыні. Але нават у гэтым стане ён — гатовы змагацца. Гатовы выходзіць, гаварыць, ісці насуперак страху. Бо сапраўдны інсургент — гэта не той, хто не баіцца, а той, хто не здаецца.
Чытаць цалкам: https://warta.media/2787
Рэцэнзія на спэктакаль “Інсургенты”, Наталья Крывашэй:
«Інсургенты» дзейнічаюць тут і цяпер. Іх зварот — не толькі мастацкі прыём, а палітычны акт, дзе сам тэкст становіцца формай супраціву. Мы бачым постаці паўстанцаў не як аддаленых гістарычных асоб, а як духоўных спадарожнікаў сёньняшняга беларуса, што жыве ў стане страты — волі, годнасьці, будучыні. Але нават у гэтым стане ён — гатовы змагацца. Гатовы выходзіць, гаварыць, ісці насуперак страху. Бо сапраўдны інсургент — гэта не той, хто не баіцца, а той, хто не здаецца.
Чытаць цалкам: https://warta.media/2787
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
20.04.202512:15
Надыходзіць сьвята
Надыходзіць найвялікшае Хрысьціянскае сьвята -- Уваскрасеньне Хрыстова. Хрыстос на Крыжы стаў сымвалам хрысьціянскай веры. У 1969 годзе мы ў трох (мы, гэта зн. Уладзімер Караткевіч, Валянцін Ждановіч і я) былі ў Давыд-Гарадку. Ля знакамітай Дывыд-Гарадоцкай драўлянай царквы на могілках побач з будынкам мы ўбачылі шмат дзівосных каменных крыжоў у рост чалавека і вышэй.
Гэта бэтоннае ліцьцё з барэльефам Хрыста па стылю мае прыкметы мадэрну і народных традыцыяў. Магчыма пералом ХІХ-ХХ ст. (Караткевіч лічыў, што тут ХУІІІ ст. і нават раней.) Вельмі прыгожыя крыжы. Дзіўна, што да таго часу ў літаратуры пра іх не пісалася.
Крыжоў было больш тузіны. Пад імі валяліся разьбітыя бутэлькі і шкляныя аскепкі. Гэта мясцовая нечысьць шпурляла ў крыжы бутэлькамі пасьля выпіцьця. Гэтая акалічнасьць нас занепакоіла, і мы зьвярнуліся да мясцовай камуністычнай ўлады (царква была пад аховай дзяржавы як помнік архітэктуры другой паловы ХУІІ ст.), каб яны "прынялі меры" па зьберажэньні крыжоў.
Нам не пашанцавала. Мы трапілі на варвараў. Праз месяц крыжы зьніклі, засталося некалькі аскепкаў (крыжы разьбілі і вывезьлі на сьметнік). У часопісе "Маладосьць" быў рэпартаж з нашага падарожжа і фотаздымкі гэтых крыжоў. Адзін зь іх я зьмясьціў у "Глёрыю..." Якраз адтуль гэты здымак.
зп.
Надыходзіць найвялікшае Хрысьціянскае сьвята -- Уваскрасеньне Хрыстова. Хрыстос на Крыжы стаў сымвалам хрысьціянскай веры. У 1969 годзе мы ў трох (мы, гэта зн. Уладзімер Караткевіч, Валянцін Ждановіч і я) былі ў Давыд-Гарадку. Ля знакамітай Дывыд-Гарадоцкай драўлянай царквы на могілках побач з будынкам мы ўбачылі шмат дзівосных каменных крыжоў у рост чалавека і вышэй.
Гэта бэтоннае ліцьцё з барэльефам Хрыста па стылю мае прыкметы мадэрну і народных традыцыяў. Магчыма пералом ХІХ-ХХ ст. (Караткевіч лічыў, што тут ХУІІІ ст. і нават раней.) Вельмі прыгожыя крыжы. Дзіўна, што да таго часу ў літаратуры пра іх не пісалася.
Крыжоў было больш тузіны. Пад імі валяліся разьбітыя бутэлькі і шкляныя аскепкі. Гэта мясцовая нечысьць шпурляла ў крыжы бутэлькамі пасьля выпіцьця. Гэтая акалічнасьць нас занепакоіла, і мы зьвярнуліся да мясцовай камуністычнай ўлады (царква была пад аховай дзяржавы як помнік архітэктуры другой паловы ХУІІ ст.), каб яны "прынялі меры" па зьберажэньні крыжоў.
Нам не пашанцавала. Мы трапілі на варвараў. Праз месяц крыжы зьніклі, засталося некалькі аскепкаў (крыжы разьбілі і вывезьлі на сьметнік). У часопісе "Маладосьць" быў рэпартаж з нашага падарожжа і фотаздымкі гэтых крыжоў. Адзін зь іх я зьмясьціў у "Глёрыю..." Якраз адтуль гэты здымак.
зп.
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
08.05.202517:33
ПАВЕДАМЛЕНЬНЕ ПРА ДЗЕНЬ МАЛІТВЫ
Сярод мноства прыгожых амэрыканскі сьвятаў ёсьць сьвята якое называецца "Нацыянальны Дзень Малітвы". У першы чацьвер траўня Прэзыдэнт падпісваў абавязковую праклямацыю да амэрыканцаў, каб маліліся ў гэты дзень. Гэта хораша. Сьвята існуе з 1952 года. Рашэньне прынята Кангрэсам пасьля масавага патрабаваньня вернікаў Амэрыкі.
1-га траўня Прэзыдэнт Трамп правёў Нацыянальны Дзень Малітвы на лужайцы перад Белым Домам разам з сотнямі запрошаных вядомых амэрыканцаў, палітычных і рэлігійных дзеячоў. Да Дня малітвы было падрыхтавана рашэньне аб стварэньні Камісіі па справах абароны рэлігіі. "Мы вяртаем рэлігію ў нашу краіну і робім гэта хутка і рашуча", -- сказаў Прэзыдэнт у сваім стылі.
Знакаміты палітык і рэлігійны дзеяч Дэн Патрык у гэты час зазначае: "У нас ёсьць выдатная спадчына рэлігійнай свабоды. Мы былі нацыяй, народжанай малітвай."
"Мы будзем служыць народу, -- кажа Прэзыдэнт Трамп, -- і мы будзем служыць Богу. Мы абаронім рэлігійную свабоду ва ўсім сьвеце."
Дастаткова разумеючы Трампа, я ўпэўнены, што гэта ня проста словы. Амэрыканскі Прэзыдэнт прадаўжае хораша дзеяць. Тое, што ён кажа, гэта важна само па сабе. Але яно значнае таксама для адзінства Амэрыкі, забясьпечвае прэзыдэнту падтрымку бальшыні насельніцтва.
Шчыра кажучы, гледзячы на гэта, мне часам думалася пра нашыя беларускія загубленыя магчымасьці. У 1994 годзе (калі б здарыліся іншыя абставіны, а яны павінны былі здарыцца) я для сябе думаў зрабіць тое самае. Тады б яно атрымалася. Добры закон аб рэлігіі, падрыхтаваны намі, дэпутатамі Апазыцыі БНФ, ужо быў прыняты, сьвяткавалі Дзень памяці продкаў (Дзяды), Вялікдзень і Нараджэньне Хрыстовае (былі выходныя дні) ва ўсіх канфэсіях па двух календарах. Па нашым законе ўсе канфэсіі былі роўныя. Адрадзілася Вунія.
Але галоўнае, што сталася б, -- гэта Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква пад Канстанцінопальскім амафорам. Прытым не было б ніякага расколу (як ва Украіне). Аўтакефалію і аддзяленьне ад РПЦ аб'явіў бы Беларускі Экзархат і ўладыка Філарэт. Тады не было б ніякага ўнутранага супраціву.
Можна было б напісаць пра тое больш падрабязна (пра той час і дачыненьні). Але сэнсу ўжо ня бачу, бо сітуацыя зьмянілася так дрэнна, што цяпер, ці дакладней, потым, калі хто за гэта возьмецца, то РПЦ у Беларусі як аддзел ФСБ прыдзецца адразу прыцягнуць да адказнасьці па суду. А некаторых "бацюшек" і "матушек" -- пасадзіць за краты.
Дзякуй Богу, што хоць у Амэрыцы ў справе рэлігіі ўсё йдзе да лепшага.
6 травень 2025 г.
Зянон ПАЗЬНЯК
Сярод мноства прыгожых амэрыканскі сьвятаў ёсьць сьвята якое называецца "Нацыянальны Дзень Малітвы". У першы чацьвер траўня Прэзыдэнт падпісваў абавязковую праклямацыю да амэрыканцаў, каб маліліся ў гэты дзень. Гэта хораша. Сьвята існуе з 1952 года. Рашэньне прынята Кангрэсам пасьля масавага патрабаваньня вернікаў Амэрыкі.
1-га траўня Прэзыдэнт Трамп правёў Нацыянальны Дзень Малітвы на лужайцы перад Белым Домам разам з сотнямі запрошаных вядомых амэрыканцаў, палітычных і рэлігійных дзеячоў. Да Дня малітвы было падрыхтавана рашэньне аб стварэньні Камісіі па справах абароны рэлігіі. "Мы вяртаем рэлігію ў нашу краіну і робім гэта хутка і рашуча", -- сказаў Прэзыдэнт у сваім стылі.
Знакаміты палітык і рэлігійны дзеяч Дэн Патрык у гэты час зазначае: "У нас ёсьць выдатная спадчына рэлігійнай свабоды. Мы былі нацыяй, народжанай малітвай."
"Мы будзем служыць народу, -- кажа Прэзыдэнт Трамп, -- і мы будзем служыць Богу. Мы абаронім рэлігійную свабоду ва ўсім сьвеце."
Дастаткова разумеючы Трампа, я ўпэўнены, што гэта ня проста словы. Амэрыканскі Прэзыдэнт прадаўжае хораша дзеяць. Тое, што ён кажа, гэта важна само па сабе. Але яно значнае таксама для адзінства Амэрыкі, забясьпечвае прэзыдэнту падтрымку бальшыні насельніцтва.
Шчыра кажучы, гледзячы на гэта, мне часам думалася пра нашыя беларускія загубленыя магчымасьці. У 1994 годзе (калі б здарыліся іншыя абставіны, а яны павінны былі здарыцца) я для сябе думаў зрабіць тое самае. Тады б яно атрымалася. Добры закон аб рэлігіі, падрыхтаваны намі, дэпутатамі Апазыцыі БНФ, ужо быў прыняты, сьвяткавалі Дзень памяці продкаў (Дзяды), Вялікдзень і Нараджэньне Хрыстовае (былі выходныя дні) ва ўсіх канфэсіях па двух календарах. Па нашым законе ўсе канфэсіі былі роўныя. Адрадзілася Вунія.
Але галоўнае, што сталася б, -- гэта Беларуская Аўтакефальная Праваслаўная Царква пад Канстанцінопальскім амафорам. Прытым не было б ніякага расколу (як ва Украіне). Аўтакефалію і аддзяленьне ад РПЦ аб'явіў бы Беларускі Экзархат і ўладыка Філарэт. Тады не было б ніякага ўнутранага супраціву.
Можна было б напісаць пра тое больш падрабязна (пра той час і дачыненьні). Але сэнсу ўжо ня бачу, бо сітуацыя зьмянілася так дрэнна, што цяпер, ці дакладней, потым, калі хто за гэта возьмецца, то РПЦ у Беларусі як аддзел ФСБ прыдзецца адразу прыцягнуць да адказнасьці па суду. А некаторых "бацюшек" і "матушек" -- пасадзіць за краты.
Дзякуй Богу, што хоць у Амэрыцы ў справе рэлігіі ўсё йдзе да лепшага.
6 травень 2025 г.
Зянон ПАЗЬНЯК
से पुनः पोस्ट किया:Беларускае Радыё Рацыя
05.05.202512:29
📌 Зянон Пазьняк: І нідзе Масква не дзенецца, скруціцца
🔻 Пра паводзіны Расеі і дзеянні Трампа мы пагаварылі з Госцем Рацыі.
https://racyja.com/by/palityka/zjanon-paznjak-i-nidze-maskva-ne-dzenecca-skrucicca/
🔻 Пра паводзіны Расеі і дзеянні Трампа мы пагаварылі з Госцем Рацыі.
https://racyja.com/by/palityka/zjanon-paznjak-i-nidze-maskva-ne-dzenecca-skrucicca/
से पुनः पोस्ट किया:Беларускае Радыё Рацыя
01.05.202514:17
Мары ўвесь час аднолькавыя – каб была вольная, незалежная Беларусь, каб скончыўся гэты рэжым, які прыгнятае беларусаў.
📌 Кажа лідар «Вольнай Беларусі» Зянон Пазьняк.
https://racyja.com/by/hramadstva/mary-uves-cas-adnolkavyja-kab-byla-volnaja-nezaleznaja-belarus/
से पुनः पोस्ट किया:Зянон Пазьняк
01.05.202520:37
БЕЛАРУСКІ СПЭКТАКЛЬ У БЕЛАСТОКУ
30-га красавіка ў Беластоку групай беларускіх акцёраў-энтузіястаў была паказана прэм'ера спэктакля "ІНСУРГЕНТЫ". Пастаноўка і рэжысура Уладзімера Лісоўскага. Спэктакль пастаўлены па матывах маёй аднаіменнай п'есы-містэрыі. Але пастаноўка Уладзімера Лісоўскага -- гэта самастойны сцэнічны твор, сыграны акторамі надзвычай добра і цёпла ўспрыняты гледачамі.
Усе ролі сыграныя на выдатна. Па жанры -- гэта не містэрыя, а хутчэй публіцыстычна-ідэёвы твор аб сэнсе змаганьня за Беларусь. У адрозьненьне ад маёй аўтарскай містэрыі, дзе самы моцны і аптымістычны дух -- гэта дух Каліноўскага, а дух Серакоўскага больш рацыянальны і скептычны да здольнасьцяў цяперашніх беларусаў, каб змагацца за волю і долю, -- ў сцэнары і спэктаклі Лісоўскага -- усё наадварот: вобраз Серакоўскага патрыятычны і аптымістычны, а Каліноўскі паказаны як расчараваны і бязвольны слабы чалавек, які ад нявер'я ў народ і ў перамогу гатавы павешацца сам (з гэтага пачынаецца спэктакль, Каліноўскі зь вяроўкай на шыі).
Тым часам задумка рэжысёра Лісоўскага дастаткова рацыянальная і фармальна ідэёва абгрунтаваная. Я б сказаў, што з большага яна нават надзённая, выкліканая сучасным акупацыйным станам ў Беларусі і за яе межамі, дзе апынуліся тысячы выгнаных з Радзімы беларусаў, якія (шмат хто) дэманструюць, на жаль, бязвольнасьць, бездапаможнасьць ня тое, што каб змагацца за Айчыну, але нават каб праўдзіва зразумець, што адбываецца ў Беларусі.
Такіх беларусаў шмат. Яны тут, за мяжой, у вольным сьвеце нават на мове сваёй не гавораць, але гэтак жа, як там, гавораць на мове катаў народа і акупантаў. Гэта ўражвае многіх.
Ня дзіўна, што зьявілася творчая думка пра рахунак абавязку і сумленьня. Гэта значыць, што калі б такіх абыякавых нашчадкаў убачыў Каліноўскі, які загінуў за народ "без маскаля", за вольную будучыню народа, то, можа, і ён, Каліноўскі, уваліўся б у роспач. Думка зразумелая. Але не на вобразе Каліноўскага можна яе ўвасабляць. Вялікія моцныя людзі ўмеюць моцна перажываць, ня робячыся слабымі.
Зрэшты, ў размове з акторамі і рэжысёрам, я даведаўся, што творчасьць яшчэ працягваецца і, напэўна, шмат што будзе дададзена, палепшана і асэнсавана. Тое, што ёсьць -- добра. Але калі будзе яшчэ лепей, то ў добры шлях.
У спэктаклі задзейнічаныя: Кастусь Каліноўскі -- Яўген Казакевіч, Цітус Далеўскі -- Яўген Бржусь, Ксёндз-пробашч -- Зьміцер Есяневіч, Зыгмунт Серакоўскі -- Уладзімер Лісоўскі, Апалёнія Серакоўская -- Вольга Каралёнак. Адміністратар-арганізатар пастаноўкі -- Аксана Марцёшкіна. Дапамагалі ў арганізацыі сябры Беластоцкай суполкі Руху "Вольная Беларусь".
1 травень 2025 г.
Зянон Пазьняк
-------------------------
П о с т с к р ы п т у м.
Ніжэй лінк відэа-рэпартажу. Відэазапіс спэктакля будзе пазьней.
https://www.youtube.com/watch?v=mVLhlJgP1UM
30-га красавіка ў Беластоку групай беларускіх акцёраў-энтузіястаў была паказана прэм'ера спэктакля "ІНСУРГЕНТЫ". Пастаноўка і рэжысура Уладзімера Лісоўскага. Спэктакль пастаўлены па матывах маёй аднаіменнай п'есы-містэрыі. Але пастаноўка Уладзімера Лісоўскага -- гэта самастойны сцэнічны твор, сыграны акторамі надзвычай добра і цёпла ўспрыняты гледачамі.
Усе ролі сыграныя на выдатна. Па жанры -- гэта не містэрыя, а хутчэй публіцыстычна-ідэёвы твор аб сэнсе змаганьня за Беларусь. У адрозьненьне ад маёй аўтарскай містэрыі, дзе самы моцны і аптымістычны дух -- гэта дух Каліноўскага, а дух Серакоўскага больш рацыянальны і скептычны да здольнасьцяў цяперашніх беларусаў, каб змагацца за волю і долю, -- ў сцэнары і спэктаклі Лісоўскага -- усё наадварот: вобраз Серакоўскага патрыятычны і аптымістычны, а Каліноўскі паказаны як расчараваны і бязвольны слабы чалавек, які ад нявер'я ў народ і ў перамогу гатавы павешацца сам (з гэтага пачынаецца спэктакль, Каліноўскі зь вяроўкай на шыі).
Тым часам задумка рэжысёра Лісоўскага дастаткова рацыянальная і фармальна ідэёва абгрунтаваная. Я б сказаў, што з большага яна нават надзённая, выкліканая сучасным акупацыйным станам ў Беларусі і за яе межамі, дзе апынуліся тысячы выгнаных з Радзімы беларусаў, якія (шмат хто) дэманструюць, на жаль, бязвольнасьць, бездапаможнасьць ня тое, што каб змагацца за Айчыну, але нават каб праўдзіва зразумець, што адбываецца ў Беларусі.
Такіх беларусаў шмат. Яны тут, за мяжой, у вольным сьвеце нават на мове сваёй не гавораць, але гэтак жа, як там, гавораць на мове катаў народа і акупантаў. Гэта ўражвае многіх.
Ня дзіўна, што зьявілася творчая думка пра рахунак абавязку і сумленьня. Гэта значыць, што калі б такіх абыякавых нашчадкаў убачыў Каліноўскі, які загінуў за народ "без маскаля", за вольную будучыню народа, то, можа, і ён, Каліноўскі, уваліўся б у роспач. Думка зразумелая. Але не на вобразе Каліноўскага можна яе ўвасабляць. Вялікія моцныя людзі ўмеюць моцна перажываць, ня робячыся слабымі.
Зрэшты, ў размове з акторамі і рэжысёрам, я даведаўся, што творчасьць яшчэ працягваецца і, напэўна, шмат што будзе дададзена, палепшана і асэнсавана. Тое, што ёсьць -- добра. Але калі будзе яшчэ лепей, то ў добры шлях.
У спэктаклі задзейнічаныя: Кастусь Каліноўскі -- Яўген Казакевіч, Цітус Далеўскі -- Яўген Бржусь, Ксёндз-пробашч -- Зьміцер Есяневіч, Зыгмунт Серакоўскі -- Уладзімер Лісоўскі, Апалёнія Серакоўская -- Вольга Каралёнак. Адміністратар-арганізатар пастаноўкі -- Аксана Марцёшкіна. Дапамагалі ў арганізацыі сябры Беластоцкай суполкі Руху "Вольная Беларусь".
1 травень 2025 г.
Зянон Пазьняк
-------------------------
П о с т с к р ы п т у м.
Ніжэй лінк відэа-рэпартажу. Відэазапіс спэктакля будзе пазьней.
https://www.youtube.com/watch?v=mVLhlJgP1UM
से पुनः पोस्ट किया:WARTA – беларускае нацыянальнае медыя
08.05.202509:05
"Не все только плохое было связано в Германии с известным Адольфом Гитлером" — як Лукашэнка пахваліў Гітлера
Нельга забывацца.
https://www.youtube.com/watch?v=Nw2cpJzPSzk
Нельга забывацца.
https://www.youtube.com/watch?v=Nw2cpJzPSzk
अधिक कार्यक्षमता अनलॉक करने के लिए लॉगिन करें।
