- حالا فقط شلوارت رو در بیار و برو تو آب.
یادش نمی اومد قبلا هم در همین حد خجالتی بود یا نه، ولی الان که مردد دستش رو به کمر شلوارش گرفته بود، جز شرم احساس دیگه ایی نداشت.شلوارش رو آهسته از پاش درآورد و روی زمین رها کرد.
در حالی که سعی میکرد با دست ـهاش قسمت ناچیزی از رانش رو بپوشونه با نفس صدا داری که چانیول کشید میل به آب شدن پیدا کرد.
چانیول میخ گل ســـ🤩فیدی بود که بالاخره ساقه های بی خارش رو براش هویدا کرده بود، تیشرت اور سایز سفیدش به زحمت باکسرش رو پوشونده بود و دست هاش جلوی لباسش مشت شده بودن، بکهیون سمت وان قدم برداشت و با احتیاط واردش شد و بلاتکلیف وسطش ایستاد. آب کفی تا بالای زانوهاش میرسید و عمق زیاد وان رو نشون میداد.
وقتی بدن های لخت و خیسشون بهم چسبید،نفس لرزونی کشید.
- من خیلی خوش شانسم که توی وان حموم یه مــــروارید پیدا کردم،نه؟
من مروارید نیستم چانیول..
چانیول موهای مرطوبش رو کنار فرستاد و بوسه ایی بین ابروهاش گذاشت.
- یه مـــ🐚روارید ســفید که آسیب دیده و من صدف میشم...و یه گل ســفیدی که خار نداره و من دورت خار میشم.
