شهر فلسفه ایران

💠 برای ثبت نام به لینک زیر مراجعه فرمایید
🔰🔻

این کتاب به بررسی تحول مفهوم تنهایی در غرب، از قرن هجدهم تا عصر دیجیتال، می‌پردازد. نویسنده در این اثر تنهایی را نه یک پدیدۀ صرفاً روان‌شناختی که تجربه‌ای تاریخی می‌داند؛ پدیده‌‎ای که تحت تأثیر تحولات اجتماعی، اقتصادی، فناوری و فرهنگی شکل گرفته است. او بحث خود را با بررسی تنهایی در جامعه‌ی کشاورزی و عصر صنعتی آغاز می‌کند. در این دوره، تنهایی اغلب پدیده‌ای ناخواسته بود؛ افرادی که به‌دلیل فقر، بیماری یا دوری از خانواده تنها می‌ماندند، با دشواری‌های بسیاری روبه‌رو بودند. بااین‌حال، در میان طبقات مرفه، تنهایی گاه به‌عنوان فرصتی برای تفکر و خلاقیت (مثل نویسندگان و فیلسوفان) ارزشمند شمرده می‌شد. با گسترش شهرنشینی و فردگرایی، تجربه‌ی تنهایی دگرگون شد. از یک ‌سو، زندگی در شهرهای بزرگ به افزایش احساس انزوا انجامید و از سوی دیگر، فناوری‌های جدید (مانند تلفن و رادیو) راه‌هایی برای کاهش تنهایی ارائه کردند. جنگ‌های جهانی نیز به‌عنوان نقاط عطفی در تاریخ تنهایی بررسی می‌شوند؛ زیرا بسیاری از افراد به‌دلیل از دست‌ دادن عزیزان، تنهایی اجباری را تجربه کردند.

اندیشهٔ جورجو آگامبن متکی بر تخصصی بی‌بدیل در عرصهٔ سنت‌های کلاسیک فلسفه و بلاغت، دستورشناسی عهد باستان متأخر، الاهیات مسیحی و فلسفهٔ مدرن است. اخیراً آگامبن اندیشهٔ خود را به سوی تأسیس امر اجتماعی و برخی نتایج اخلاقی-سیاسی انضمامی در مورد وضعیت جامعهٔ امروز و جایگاه فرد در آن معطوف کرده است. او در

🗓 98 سال پیش در چنین روزی: تولد ساموئل هانتینگتون اندیشمند سیاسی آمریکایی واضع نظریۀ جنگ تمدن‌ها.

در این کتاب که درخشش سازش‌ناپذیر ذهن او را تأیید می‌کند، امیل چوران شرایط انسان را به اساسی‌ترین اجزای آن، یعنی تولد و مرگ، تقلیل و نشان می‌دهد که فاجعه نه در چشم‌انداز مرگ، بلکه در واقعیت تولد نهفته است: «آن حادثۀ خنده‌آور». امیل چوران به سبک روشن و گزین‌گویانه‌ای که مشخصۀ آثارش است، از زمان و مرگ، خدا و دین، خودکشی و رنج، و وسوسۀ سکوت می‌نویسد.

معرفی کتاب

جانورشناسی که گوریل‌ها را در زیستگاه بومی‌شان مطالعه کرده بود از یکنواختی زندگی و بیکاری گستردۀ آن‌ها متحیر شده بود. ساعت‌ها و ساعت‌ها بدون انجام هیچ کاری... آیا ملال برای‌شان ناشناخته بود؟ درواقع این پرسشی است که یک انسان مطرح می‌کند؛ یک کَپیِ پرمشغله. حیوانات نه‌تنها از یکنواختی نمی‌گریزند، بلکه تمنای‌اش را دارند و آنچه باید از آن مرعوب شوند تماشای پایان‌یافتن این احساس است، چرا که یکنواختی تنها با جایگزین‌شدن ترس (علّت همۀ فعالیت‌ها) پایان می‌پذیرد. بطالت امری الهی است. با این حال علیه همین بطالت است که آدمی طغیان کرده. در طبیعت فقط انسان توان تحمل یکنواختی را ندارد، فقط انسان می خواهد به هر قیمتی اتفاقی بیفتد؛ چیزی، هر چیزی... درنتیجه او خود را نسبت به نیاکان‌اش ناشایست نشان می دهد. نیاز به تازگی خصلت یک گوریل ازخودبیگانه است...

🗓 181 سال پیش در چنین روزی: تولد آناتول فرانس، شاعر، نویسنده و منتقد فرانسوی ملقب به پادشاه نثر فرانسه.

‼️ آیشمن

📕

🗓 45 سال پیش در چنین روزی: درگذشت ژان پل سارتر.