" قسم ۲ "
قسم خوردی می‌مونی تا همیشه
نگفتی یِه روزی من برات تکراری میشه
این تازه دروغِ اولیشه
بذار تنهام بذار تنهام تو برای همیشه
منم بذار بِرَم مثه بقیه
چیه خُشکت زده ؟ ، بگو چرا رنگت پریده ؟
تو که عادت داری به دوری و کارِت همینه
بذار بِرَم نمی‌خوام که یِهو آهَم بگیرت
تنهایی رو ترجیح میدم
دیگه
نمی‌خوام بِشَم بازیچه َت
فریبم بدی باز بیشتر
خاطراتی داشتیم نه ؟؟
مُردن
مثه خودت برام
ولی ، یادگاریت آسیب زد
جایِ پایِ خالیت نقش ، بست رویِ قلبِ پاپیچَم
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
میدونی
قسم یه واژه ایِ که برای
اعتماد
اطمینان کردن و باور داشتن
به کار میره دیگه ؟؟
مگه نه ؟؟
ولی بدتر باعث میشه به طرف مشکوک بشی
هِی شکات بیشتر بشه
مخصوصاً اگه طرف مقابل
بلغزه و خودش تَنِش بخواره
پس دقت کن
کسی که یِه کاری و انجام داده
صد بارِ دیگه هَم اونکار و انجام میده
وَ با قسم خوردن چیزی حل نمیشه
با قسم خوردن چیزی حل نمیشه
تو مثه دریا می‌مونی
اَ دور قشنگی
واردش شی معلوم نی میمیری یا زنده می‌مونی
لعنتی هرکاری کردم همیشه خندون بمونی
نمی‌خواستم تویِ زندگیم بمونه پشیمونی
قسم مُهرِ ولی باطل
قسم خورده یِه بیماره
اصن کُلِ شبش ناله
مگه ربطی به من داره
قسم مُهرِ ولی باطل
قسم خورده یِه بیماره
اصن کُلِ شبش ناله
مگه ربطی به من داره
مگه ، ربطی به من ، داره
تویِ این شبِ بارونی
خیالت ، منو ، راحت نمی‌ذاره
خیالت منو راحت نمی‌ذاره
بگو بِرِه پی کارش
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
همه‌‌چی و خراب کرد دیگه
حتی حسی برام نموند
زندگی و برام کرد تیره
رفتن یعنی به کُل تموم
فقط اون و تو خواب می‌دیدم
خوابِ شَبَم ازم پروند
خودم برداشتم نقابشو
بی‌خود اینجا می‌موند پهلوم
همه‌‌چی و خراب کرد دیگه
حتی حسی برام نموند
زندگی و برام کرد تیره
رفتن یعنی به کُل تموم
فقط اون و تو خواب می‌دیدم
خوابِ شَبَم ازم پروند
خودم برداشتم نقابشو
بی‌خود اینجا می‌موند پهلوم
نمیشه فراموش کرد
با یکی دیگه هم آغوش‌شَم
تو هَرکاری خواستی بُکُن
قلبم جعبه سیاه‌س ، غمام توشن
من می‌خوام از جهان دورشَم
خاطراتَمَم تمام دودشَن
هر کُجایی الان تو شهر
من بیست‌چهاری فکرم قُفلِ اون شبِ
ساختم ازت یه فرشته
این اشتباه من بوده ، ضربه عشقه
نه اینکه تو بی‌تقصیری
اسم این‌هَم پُلِ سرنوشته
من خودمو دور می‌کنم
هِی محدود می‌کنم
به چشِ همه منفور می‌کنم
یِه شبایی افسوس می‌خورم
من خسته َم اَ فکرایِ بی‌خودی
کی خوبه ؟ ، کی بَدِ ؟ ، به من چه ؟؟
" هان "
از اول اینارو تو مُخَم کردن بی‌خودی
فقط باعث شُد حالم بد شِه
از عُمقِ نور ، افتادم کَفِ تاریکی
حبسِ یِه انفرادی‌اَم
همه‌ی اینا ساخته‌ی ذهنِ خودمه
همیشه اشتباهی هست
هوا ابریِ خُب مُهم نی
چیزی نمونده که تو بگی
خودم میده هِی به خودش گیر
سفید بودی تو دِلَم شُدی تو مشکی
دیگه مُتنفرم
از هرچی که خوشت بیاد
از هرچی که خوشت میاد
من اونم که فُحشِت می‌داد
رفتم
دیگه کسی نی
بگیره ازت دائم ایراد
بگیره ازت دائم ایراد
مثه خودت دورِت همه عوضیان
" هِع "
بازم پُشتِ پنجره َم
صدای بارونه
می‌بینم ابرِ سیاه رو ، ولی نمی‌کنه منو آروم که
با اینکه ضربه زیاد خوردم ، بَدَم میاد اَ تنهایی
دُرسته با اینکه حسی بینمون نی ، می‌دونم کی تنهایی
دیگه حوصله بیرون نی
بَس چپیدم کُنجِ خونه
آره حوصله این و اون نی
ولی دِل ، تنگه ، قبلِ هر دو‌مونه
فکر و خیال بیشتر میشه
زندگی هنوزم پیچ در پیچه
نمی‌خوام یادم بیاد این‌دفعه
از عمد میزنم تَبَر به ریشه
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
تا صُبح هِی قسم بخور
گوشایِ من نمیشنوه
انقده حال بهم زنی
نمی‌خوام ببینمت
پِیِ جلب توجهی که همه ببینَنِت
دیگه حتی برام مُهم نی کنارم بودنت
همه‌‌چی و خراب کرد دیگه
حتی حسی برام نموند
زندگی و برام کرد تیره
رفتن یعنی به کُل تموم
فقط اون و تو خواب می‌دیدم
خوابِ شَبَم ازم پروند
خودم برداشتم نقابشو
بی‌خود اینجا می‌موند پهلوم
@Amir_Toota
