ISLOMDA ARZIMAS NARSA YO‘Q
London masjidlaridan birida imomlik qiladigan bir kishi bir necha yil burun boshqa kichikroq shaharga imom bo‘lib tayinlanib, mazkur shaharga ko‘chib o‘tibdi. Yangi shaharda bo‘lgan g‘aroyib bir voqea haqida shunday hikoya qiladi:
- Ko‘chib o‘tganimdan so‘ng, uyim bilan masjid orasidagi yo‘lni marshrut avtobuslardan birida bosib o‘tar edim. Ko‘pincha bir haydovchining navbatiga duch kelar, uning avtobusida ketar edim. Bilmayman, ko‘chib o‘tganimning nechanchi haftasi edi, bir kuni haydovchi menga qaytim qaytarganida 20 pens ortiq bergandek bo‘ldi. O‘ylanib qoldim, bergan pulimni yo‘lda hisoblayotib, uning ortiqcha berganiga amin bo‘ldim. "Qaytarishim kerak" degan xayol o‘tdi miyamdan. Keyin yana "shu arzimas narsani qaytarib o‘tiramanmi, riyokorlikka o‘xshab qolmasmikan" degan o‘y ikkilantirdi. Shu ikki o‘y orasida tushadigan bekatga kelganimni sezmay qolibman.
Avtobus to‘xtagach, tushib ketish sari borar ekanman, qaytib berishga qaror qilib ulgurgan edim. Tushayotib:
- 20 pens, qaytimni ko‘proq bergan ekansiz, dedim.
Haydovchi tangani olar ekan, yuzida tabassum jilvalandi:
- Siz yangi kelgan imom bo‘lasiz-a?
Men taajjub aralash boshim bilan tasdiq etdim.
- Bilasizmi, men anchadan beri Islom haqida izlanib yuribman, masjidingizga borib siz bilan suhbatlashmoqchi ham edim, bugungi ishni esa Islom namoyandasi - sizning munosabatingizni sinash uchun qilgan edim, rahmat! deb yana kulimsiradi.
Men avtobusdan tushib yurar ekanman, "shu arzimas narsani qaytarib o‘tiramanmi" degan xayolimni eslab birdan oyog‘imdan kuch ketib, holsizlangancha bekatdagi o‘rindiqqa o‘tirib qoldim. Ey Rabbim! Islomni 20 pensga sotishimga bir bahya qoptiya!
😎@ilm_duri
