Вольгу Бондараву, вядомую даносчыцу і прарасейскую актывістку, нарэшце арыштавалі і далі 13 сутак. Чалавек, які столькі гадоў стараўся рабіць зло іншым, пісаў даносы і супрацоўнічаў з рэжымам, нарэшце сам адчуў, як гэта – быць па другі бок рэпрэсій. Гэта, вядома, толькі дробязь у параўнанні з тым, што перажылі людзі, якіх яна здала. Але нават такі паварот падзей паказвае, што сістэма пажырае і сваіх. Пытанне толькі ў тым, ці зробіць яна з гэтага якія-небудзь высновы…
02.04.202514:00
Як лічыце, беларусы з расійскімі сцягамі - гэта патрыёты "одного отечества" ці здарднікі нашай краіны?
28.03.202518:23
Спікерка Каардынацыйнай рады Анжаліка Мельнікава знікла. Паводле слоў Паўла Латушкі, сувязь з ёй адсутнічае з 25 сакавіка.
"Паводле наяўных звестак, яна не знаходзіцца на тэрыторыі Польшчы.
Мы спадзяемся на лепшае, але разумеем, што лідары дэмакратычных сіл Беларусі з'яўляюцца галоўнымі мэтамі спецслужбаў рэжымаў у Беларусі і Расіі."
Латушка ўжо звярнуўся ў праваахоўныя органы Польшчы з афіцыйнай заявай.
Could not access the media content
25.03.202513:37
"Як людна сёння на вуліцах Мінска!"
Ого, якое таўкатня ў Мінску сёння! Ну, вядома, беларусы проста рвуцца на вуліцы, каб выказаць сваю бязмежную «любоў» і «падтрымку» свайму незмяняльнаму лідару. Такая шчырая, непадробная захопленасць – ажно дух захоплівае! 😁
21.03.202508:21
21 сакавіка 1995 Аляксандр Лукашэнка запрапанаваў свой варыянт сьцяга РБ. Як вам?
25.03.202506:35
Дзень Волі – гэта адно з самых галоўных беларускіх святаў. Менавіта 25 сакавіка 1918 года была абвешчана незалежнасць Беларускай Народнай Рэспублікі і тым самым адноўленая наша дзяржаўнасць, але ўжо ў навейшай, сучаснай нацыянальнай форме. Больш за тое, гэта таксама была заява аб тым, што беларусы зноў маюць намер быць гаспадарамі ў сваёй краіне, дзе хочуць жыць свабодна. Таксама ўлады БНР абвясцілі нацыянальны бел-чырвона-белы сцяг і гістарычны герб Пагоня дзяржаўнымі сімваламі.
Лагічным працягам дэкларацыі аб незалежнасці ў 1918 годзе было яе паўторнае абвяшчэнне пад канец XX ст. у час распаду савецкай турмы народаў. У выніку намагання не аднаго пакалення, мы маем сваю дзяржаву. Але адзінае, што нам засталося, гэта разам з суседзямі перамагчы супольнага гістарычнага ворага - Масковію і дамагчыся свабоды ўнутры нашай краіны, у нашым агульным доме. А яшчэ памятайма словы Рыгора Барадуліна:
Дваццаць пятага сакавіка – Наша свята, Пароль І прысяга!
09.04.202520:11
О, цудоўная навіна для ўсіх аматараў высокага мастацтва! У Беларусь з трыумфальным турам прыехала… барабанны бой… група "Бутырка"! Так-так, вам не падалося. З 6 красавіка 2025 яны цешаць публіку канцэртам у межах, прабачце, Госпадзі, гастрольнага тура "Беларусь па этапе".
Што ж, культурная праграма ў краіне працягвае здзіўляць сваёй разнастайнасцю. Бо калі ў свеце выступаюць Arctic Monkeys, Metallica ці хаця б Noize MC, дык навошта нам уся гэтая буржуазная гнілата? У нас жа ёсць "Бутырка", турэмны шансон і рамантыка баланды — што можа быць лепшым для духоўнага ўзвышэння нацыі?
Дарэчы, вельмі сімвалічна: "па этапе" — якраз у такт настрою краіны апошніх гадоў. Усё лагічна, усё гарманічна. Адзін крок ад сцэны да зоны, або наадварот — у нас, як бы, ужо ўсё злілося ў адзінае цэлае.
Дык што, запасаемся семачкамі, насавымі хусцінкамі і настальгіяй па дзевяностых.
07.04.202509:29
Любіш Расія? Калі ласка, ідзі туды.
Адзін са шматлікіх прыкладаў як Эстонія пазбаўляецца са сваёй тэрыторыі ад аднаго з прарасейскіх агітатараў.
Пакуль расійскія і беларускія (ёсць нават выпадак апазіцыйнага) дзеячы і актывісты заяўляюць аб "ущемлении русскоязычных неграждан", у Эстоніі ды іншых краінах спаўняюць мары прадстаўнікоў русского мира і адсылаюць іх у сваю родину.
Уявіце сябе падобнае, што з Беларусі дэпартуюць такія актывісткі як Бондараву, Жыгамонт ці Мурсалімаву?
✌️ "Беларусь! Маці мая Радзіма! Клянуся вызваляць і бараніць Цябе!"
25 сакавіка 2022 года, сімвалічна ў Дзень Волі, у Кіеве беларускія добраахвотнікі тады яшчэ Батальёну імя Кастуся Каліноўскага ўпершыню прынялі свой урачысты зарок. З таго часу сотні рэкрутаў Палка прымалі гэты зарок. Чытаючы яго, таксама развітваліся з загінулымі ваярамі.
🌑 Сакавік нажаль стаў чорным месяцам для беларускіх добраахвотнікаў:
• 3 сакавіка 2022 года ў баі за Бучу загінуў Ілля "Літвін" Хрэнаў. • 13 сакавіка 2022 года пад Кіевам загінуў беларус, старэйшы сяржант Сіл Спецыяльных Аперацый Украіны Аляксей "Тур" Скобля. • 25 сакавіка 2022 года ў баях за Ірпень загінуў Зміцер "Тэрор" Апанасовіч. • 12 сакавіка 2024 года на ўсходзе Украіны загінулі два пехацінцы батальёна "Волат". • На пачатку сакавіка 2025 года загінуў ваяр Палка Каліноўскага з пазыўным "Лыч".
💔 Мы памятаем кожнага героя. Іх адвага і ахвярнасць натхняюць нас працягваць барацьбу далей.
03.04.202509:44
Вось так “святкуюць” Дзень яднання Беларусі і Расіі: тэлевізар цешыцца, народ — як заўсёды, на працы. Яднанне, кажаце? Ага, канешне.
Святлана Ціханоўская віншуе ўсіх беларусаў і беларусак з Вялікаднем!
«Вялікдзень – свята перамогі дабрыні над злом. Яно нагадвае пра тых, хто працягваў верыць і захоўваць надзею, нягледзячы на цёмныя часы. Нават калі здавалася, што зло бярэ верх, ні страх, ні падман, ні гвалт не змаглі перамагчы чалавечнасць і праўду.
Няхай гэты дзень стане нам напамінам: будучыня за тымі, хто захоўвае чалавечнасць. За тымі, хто не прымае хлусню і працягвае мяняць сусвет праз любоў і падтрымку. Няхай нашыя сэрцы заўсёды будуць поўныя святла і дабрыні. І няхай гэтая дабрыня вядзе нас да вольнай краіны, дзе не будзе месца гвалту, страху і нянавісці.
Палессе высыхае пад уладай бяздзейнасці: балоты знікаюць, вада сыходзіць Вясной — ужо летні ўзровень засухі. Балоты перасыхаюць, рэкі меляюць, калодзежы на мяжы — але Лукашэнка і яго "вертыкаль" заняты ўсім, акрамя экалогіі. Замест выратавання прыроды — парады, рэпрэсіі і геапалітычныя гульні.
Палессе ператвараецца ў пыл — разам з рэшткамі адказнага кіравання. Пры аўтарытарнай уладзе, якая дзесяцігоддзямі знішчае навуку, душыць актывізм і ігнаруе кліматычныя пагрозы, прыродная катастрофа — гэта толькі справа часу. І гэты час ужо настаў.
У Беларусі стартавала кампанія «Беларусь сінявокая» — чыноўнікі ўрачыста клічуць народ прыбіраць берагі вадаёмаў. Акцыі пад камеры, рэпартажы з рыдлёўкамі — усё, як належыць. Вось толькі за паказной турботай пра прыроду хаваецца звыклая схема: народ прыбірае, улада піарыцца. Пакуль людзі збіраюць смецце, выкінутае на ўзбочыну сістэмы, сапраўдныя экалагічныя праблемы — ад прамысловых скідаў да варварскай высечкі лясоў — застаюцца па-за кадрам. Але галоўнае, каб тэлевізар паказаў: у нас усё чыста.
Над шматпавярхоўкамі лунае паветраны змей у выглядзе драпежных птушак — каб спалохаць чаек, але заадно і жыхароў. Цяпер раніцы пачынаюцца не з птушыных крыкаў, а з думак: ці не пачалася «Гульня тронаў» па-беларуску.
Спачуванне ад імя Святланы Ціханоўскай у сувязі са смерцю Папы Францішка
«З глыбокім смуткам даведалася пра смерць Папы Рымскага Францішка.
Яго пантыфікат – прыклад сапраўднага служэння чалавеку: з клопатам пра людзей, з нястомнай барацьбой за годнасць, свабоду і справядлівасць. Ён заўсёды быў побач з тымі, каго зневажаюць і праследуюць. Ягоны голас гучаў у абарону народаў, што патрапляюць пад прыгнёт альбо пакутуюць ад несправядлівасці.
Папа Францішак падзяляў каштоўнасці важныя для беларусаў – павагу да жыцця, свабоды і чалавечай годнасці. Ён выступаў супраць смяротнага пакарання, называў чалавечае жыццё найвышэйшай каштоўнасцю і святасцю. Ён не раз праяўляў салідарнасць з палітвязнямі і заклікаў да іх вызвалення, а таксама падтрымліваў імкненне да свабоднай Беларусі. Ён называў вайну трагедыяй, што прыносіць смерць і слёзы.
Духоўная спадчына Папы Францішка – яго прынцыповасць, мужнасць і вера ў чалавечую годнасць – застанецца жывой і будзе натхняць нас у барацьбе за праўду і волю.
Спачуваю каталіцкай супольнасці і ўсім, каго закранула гэта страта. Святлая памяць пантыфіку».
21.04.202508:46
На Гомельшчыне з’явіўся новы герой дарог — «званамабіль»!
Фургон з званіцай і званаром, які едзе ў суправаджэнні ДАІ, выклікаў бурю эмоцый у соцсетках.
«Цяпер я бачыў усё», — пішуць карыстальнікі. Некаторыя параўноўваюць яго з «папамабілем», іншыя жартуюць пра магчымасць замовіць такое аўто на свята. Аднак узнікаюць і пытанні: ці не парушае гэта ПДР? Згодна з артыкулам 23 ПДР РБ, перавозка пасажыраў у адкрытым кузаве без спецыяльнага абсталявання забаронена.
Але, мабыць, калі званар едзе з благаславеннем ДАІ, то і рамяні бяспекі не патрэбныя. У рэшце рэшт, галоўнае — каб звані гучалі, а не штрафы.
Дзень памяці Ўсяслава Чарадзея — свята, якое аддае даніну ўшанаванню вялікага князя Полацкага, аднаго з самых знакавых прадстаўнікоў беларускай гісторыі і культуры. Ўсяслаў, які быў не толькі магутным палітыкам, але і вялікім чараўніком, стаў сімвалам нацыянальнай моцы і самабытнасці. Ён узначаліў Полацкае княства, адстояў яго незалежнасць і паважанне ў Еўропе, а таксама захаваў месца беларусаў у гісторыі як народа, здольнага да вялікіх перамог і подзвігаў. Легенды пра яго магічныя здольнасці, уменне спалучаць сілу і мудрасць, сталі часткай беларускага фальклору і нацыянальнай ідэнтычнасці. Дзень памяці Ўсяслава Чарадзея — гэта не толькі святкаванне гістарычнай асобы, але і напамін пра важнасць адраджэння і захавання беларускай спадчыны і культуры.
Упершыню апублікаваны гістарычны запіс “Магутны Божа” з 1957 года
Зянон Пазьняк выклаў унікальны архіўны запіс духоўнага гімну “Магутны Божа”, зроблены падчас адкрыцця беларускай царквы ў Брукліне ў 1957 годзе. Харавы сьпеў, запісаны на магнітную стужку, гучыць як малітва — сакральна і пранікнёна, адлюстроўваючы дух веры і любові да Айчыны.
У Беларусі георгіеўская стужка раптам усплыла напярэдадні 9 траўня, быццам яе сюды клікалі. Хаця для беларусаў яна — не сімвал памяці, а знак калабарацыянізму і чужой расейскай вайны. Насіць яе — усё роўна што павесіць шыльду: “я — не мясцовы, я — за акупацыю”. А нехта ж носіць!
Пяць гадоў без Купалаўцаў: як дыктатура разбурае тэатр і культуру Беларусі
Пасля масавага звальнення артыстаў Купалаўскага тэатра ў 2020 годзе, выкліканага іх пратэстам супраць рэжыму Лукашэнкі, улады так і не здолелі аднавіць паўнавартасную трупу. Спробы замяніць звольненых запрошанымі акцёрамі з Расіі, якія не валодаюць беларускай мовай, праваліліся. Цяпер, у 2025 годзе, рэжым звяртаецца да новай тактыкі — запрашэння акцёраў з іншых беларускіх тэатраў на асобныя спектаклі, што толькі падкрэслівае няздольнасць дыктатуры аднавіць культурную спадчыну, якую яна ж і знішчыла рэпрэсіямі. Гэты выпадак паказвае, як аўтарытарная ўлада разбурае нацыянальную культуру, падмяняючы яе сурогатамі і часовымі рашэннямі.
Усіх, хто сёння святкуе, сардэчна віншуем са святам Вялікадня!
Няхай гэта светлае і надзейнае свята прынясе ў вашыя дамы спакой, любоў і гармонію.
Жадаем моцнага здароўя, веры ў дабро і цеплыні ў сэрцы! Хрыстос уваскрос!
З любоўю, Мая Краіна Беларусь
20.04.202511:22
Петрыкаўскі рабочы выйграў суд супраць начальніка: доказ, што змагацца мае сэнс, нават калі ўсё здаецца безнадзейным
У Петрыкаве рабочы паскардзіўся на несправядлівае спагнанне з боку начальніка за нязначнае парушэнне і, не маючы падтрымкі з боку кіраўніцтва, падаў у суд — і перамог. Гэта не проста асабістая перамога, але і напамін усім: нават у краіне, дзе законы часта працуюць не на бок чалавека, ёсць месца для справядлівасці. Гэтая гісторыя — пра важнасць супраціву, калі, здавалася б, усё ўжо страчана. Нават маленькі крок супраць беззаконня можа стаць крыніцай надзеі для іншых.
Маці і сын, разлучаныя на «Азоўсталі», сустрэліся праз тры гады расійскага палону
Пасля трох гадоў расійскага палону ў Беларусі адбылася кранальная сустрэча ўкраінскай маці Маргарыты і яе сына Руслана, захопленых на «Азоўсталі» ў 2022 годзе. Яны не ведалі пра лёс адзін аднаго да моманту абмену палоннымі. Беларусь, якая дзейнічае як саўдзельнік Расіі, нягледзячы на супраціў свайго народа, стала фонам для гэтага доўгачаканага аб’яднання, што яшчэ раз падкрэслівае цану вайны і важнасць змагання за свабоду.
У Мінску школьныя «прафарыентацыі» ператварыліся ў допыты — класныя кіраўнікі па загаду дырэктараў высвятляюць, ці не збіраюцца дзеці вучыцца ў Еўропе. Калі збіраюцца — прафілактычная гутарка, каб любоў да Радзімы вярнуць. Бацькі ўжо жартуюць, што наступны крок — браслеты на ногі і забарона на геаграфію ў дзённіку.