خفته‌درتاریکیِ؛
تاریك‌ترین‌نقطه،به‌قلبي‌زخمي؛
t.me/HidenChat_Bot?start=7793971324
t.me/HidenChat_Bot?start=7793971324
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verifiedTrust
Not trustedLocation
LanguageOther
Channel creation dateJun 27, 2024
Added to TGlist
Oct 12, 2024Records
04.03.202523:59
1.9KSubscribers30.11.202423:59
200Citation index27.02.202515:02
262Average views per post12.02.202512:15
198Average views per ad post21.02.202523:59
7.69%ER15.10.202423:59
14.26%ERRReposted from:
᷂سمفـــونـی ᷂مردگــان؛
04.04.202511:24
« من دوست پسرتم یا بُکُنت که راجب رنگ موهات نظر بدم ؟! »
• #The_Trance
• Coupel : Taekook
• part 1
• @islovemaze
" https://telegra.ph/THE-TRANCE-04-01 "
• #The_Trance
• Coupel : Taekook
• part 1
• @islovemaze
" https://telegra.ph/THE-TRANCE-04-01 "
Reposted from:
`𝘿𝘼𝙍𝙆 𝙋𝘼𝙄𝙉,𝙏𝙀𝙍 🪻
11.03.202518:45
— نویسنده‌ای که می‌نویسد،
اما جوهرِ عشق بر تن کاغذ نمی‌نشیند.
اما جوهرِ عشق بر تن کاغذ نمی‌نشیند.
قلمی که تشنه‌ی بروز احساسات عمیقش است، زخمی و خسته، در انتظار جرقه‌ای برای بیدار کردن احساسات در دل کاغذ می‌سوزد.. هرچه بیشتر بر تن خشکش قلم را به رقص در می‌آورد، کاغذ همچنان از به آغوش کشیدن سخنانِ عشق امتناع می‌کند. بی‌اعتنا، بی‌رحم و تهی از هرگونه سخن شایسته‌ای.در میان این سکوتِ بی‌پایان، قلبم می‌لرزد از این سردی، از ناتوانی در رساندن احساساتم به زبانی که زمزمه‌ی میان آدم‌های چوبی‌ست. نمی‌دانم باید بیش از پیش قلمم را به رقص درآورم، یا که دست از نوشتن بکشم و تسلیم بر این بی‌حسیِ گریبان گیر شوم... چگونه می‌توان احساسی که به رغم طرد شدن از نیمه‌ی دیگرش، همچنان در دل حضور دارد را به فراموش سپرد؟ آنجا که واژه‌ها، لحظه به لحظه عشق را در دل می‌پرورند و به رنگی ناب به تماشای دل می‌نشینند.. چگونه می‌توان از نوشتن دست کشید، هنگامی که هر سخن، هر واژه‌ای که دل فریادش می‌زند، گویی تپش یک قلب است؟ چگونه می‌توان دل را از این عشق گریزاند، زمانی که تک‌تک واژه‌ها در آغوشِ وجودم ریشه دوانده‌اند؟
Reposted from:
𝖲𝗇𝗈𝗐𝖿𝗅𝖺𝗄𝖾
07.03.202511:48
امشب با عکس‌هایت حرف زدم.
همان‌هایی که خودم تک‌به‌تک، با دقت و حوصله گرفته بودم.
همان‌هایی که لبخندهایت به زیبایی درون قابش محبوس شده‌اند.
امشب برای چندمین‌بار چشمانم پر شد و بغض گلویم را فشرد.
ثانیه‌ای مکث کردم و بعد...
بوسیدمشان.
آنقدر بوسیدم تا طعم لب‌هایت را دوباره به‌یاد آوردم.
امشب بیشتر از روزهای پیش دلتنگت شدم. دلتنگ دستانت، دلتنگ صدایت، دلتنگ نگاهت.
آخ نگاهت... که وقتی بر من چیره می‌شد، تمامِ پروانه‌های دنیا در دلم رقص شیدایی به‌پا می‌کردند.
Reposted from:`𝘿𝘼𝙍𝙆 𝙋𝘼𝙄𝙉,𝙏𝙀𝙍 🪻
11.03.202518:45
— می‌نویسم، حتی اگر کاغذ نپذیرد.
شاید روزی، در نوری دیگر، در نگاهی متفاوت،
اثری از جوهر پنهان‌شده به نمایش درآید،
شاید زمانی که دیگر دیر شده باشد.
شاید در آن لحظه، زمانی که تنها سکوت
بر این دنیای پر از واژه‌ها حکم‌فرماست. —
Log in to unlock more functionality.
