
Анатолий Шарий

Реальний Київ | Украина

Лёха в Short’ах Long’ует

Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

Инсайдер UA

Реальна Війна | Україна | Новини

Лачен пише

Nairaland Pulse | News

Анатолий Шарий

Реальний Київ | Украина

Лёха в Short’ах Long’ует

Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

Инсайдер UA

Реальна Війна | Україна | Новини

Лачен пише

Nairaland Pulse | News

Анатолий Шарий

Реальний Київ | Украина

Лёха в Short’ах Long’ует

Ashkani Podcast
گزارش تحلیلی متفاوت
از ۵۰۰ سال شاهنشاهی اشکانیان
بر آریان خشتر یا آریانشهر(ایران)
āryānām xšavram
تبادل:
@ArioArashDadkhah
گروه:
https://t.me/+xbj8rY9EmSI0OGQ0
از ۵۰۰ سال شاهنشاهی اشکانیان
بر آریان خشتر یا آریانشهر(ایران)
āryānām xšavram
تبادل:
@ArioArashDadkhah
گروه:
https://t.me/+xbj8rY9EmSI0OGQ0
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verifiedTrust
Not trustedLocation
LanguageOther
Channel creation dateJun 06, 2024
Added to TGlist
Mar 27, 2025Linked chat

Ashkani Podcast Chat
38
Records
18.05.202518:42
537Subscribers15.04.202523:59
100Citation index15.05.202508:35
291Average views per post26.03.202513:53
219Average views per ad post12.05.202503:16
21.25%ER15.05.202508:35
54.70%ERRGrowth
Subscribers
Citation index
Avg views per post
Avg views per ad post
ER
ERR
30.04.202514:23
آیا سلوکیان ایران بودند؟
مقالهٔ «“Yāwān” and “Hellas” as Designations of the Seleucid Empire» به بررسی استفاده از اصطلاحات یونانی برای نامگذاری امپراتوری سلوکی میپردازد. این مقاله نشان میدهد که سلوکیان با تأکید بر هویت یونانی و استفاده از نمادهای فرهنگی هلنی، تلاش کردند تا سلطهٔ خود را بر سرزمینهای شرقی، از جمله ایران، تحکیم بخشند. این رویکرد، برخلاف خلافت اسلامی و حملهٔ مغول که بیشتر به جذب و تأثیرپذیری از فرهنگ ایرانی تمایل داشتند، تهدیدی جدیتر برای هویت فرهنگی و سیاسی ایران محسوب میشد. سلوکیان با تأسیس شهرهای جدید با نامهای یونانی، ترویج زبان و فرهنگ یونانی، و اعمال ساختارهای حکومتی هلنی، سعی در تغییر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی موجود داشتند. در مقابل، اشکانیان با احیای سنتهای ایرانی و مقاومت در برابر نفوذ فرهنگی یونانی، نقش مهمی در حفظ هویت ایرانی ایفا کردند. بنابراین، استفاده از اصطلاح «ایران سلوکی» نادرست است، زیرا سلوکیان نه تنها با هویت ایرانی همسو نبودند، بلکه با سیاستهای فرهنگی و اداری خود، تهدیدی برای موجودیت فرهنگی و سیاسی ایران به شمار میرفتند.
—————————
@AshkaniPodcast
مقالهٔ «“Yāwān” and “Hellas” as Designations of the Seleucid Empire» به بررسی استفاده از اصطلاحات یونانی برای نامگذاری امپراتوری سلوکی میپردازد. این مقاله نشان میدهد که سلوکیان با تأکید بر هویت یونانی و استفاده از نمادهای فرهنگی هلنی، تلاش کردند تا سلطهٔ خود را بر سرزمینهای شرقی، از جمله ایران، تحکیم بخشند. این رویکرد، برخلاف خلافت اسلامی و حملهٔ مغول که بیشتر به جذب و تأثیرپذیری از فرهنگ ایرانی تمایل داشتند، تهدیدی جدیتر برای هویت فرهنگی و سیاسی ایران محسوب میشد. سلوکیان با تأسیس شهرهای جدید با نامهای یونانی، ترویج زبان و فرهنگ یونانی، و اعمال ساختارهای حکومتی هلنی، سعی در تغییر ساختارهای اجتماعی و فرهنگی موجود داشتند. در مقابل، اشکانیان با احیای سنتهای ایرانی و مقاومت در برابر نفوذ فرهنگی یونانی، نقش مهمی در حفظ هویت ایرانی ایفا کردند. بنابراین، استفاده از اصطلاح «ایران سلوکی» نادرست است، زیرا سلوکیان نه تنها با هویت ایرانی همسو نبودند، بلکه با سیاستهای فرهنگی و اداری خود، تهدیدی برای موجودیت فرهنگی و سیاسی ایران به شمار میرفتند.
—————————
@AshkaniPodcast


29.04.202521:17
نقشبرجسته کوه خواجه؛
سوارکار اشکانی و راز درنده ناشناس
——————————————
۱.در میان بقایای باستانی کوه خواجه در سیستان، نقشبرجستهای از یک سوارکار اشکانی بهجا مانده بود که در حال تیراندازی به سوی یک حیوان درنده است. این صحنه، بازتابی از مهارت مشهور تیراندازان اشکانی در حال سوارکاری است؛ مهارتی که در منابع غربی بهنام Parthian shot شناخته میشود.
۲.اثر یادشده در قرن نوزدهم توسط شرقشناسان فرانسوی، فلاندن و کُست، ثبت و بازطراحی شد. آنچه تصویر را خاص میکند، چهره حیوان مهاجم است که برخلاف معمولِ هنر ایرانی که شیر و پلنگ را برای صحنههای شکار بهکار میبرد شباهت قابلتوجهی به خرس دارد.
۳.این پرسش همچنان مطرح است: آیا هنرمند تصویری واقعی از شکار در سیستان باستان ترسیم کرده، یا با نمادپردازی سلطنتی روبهرو هستیم؟ در غیاب نقش اصلی، پاسخ روشن نیست؛ اما کوه خواجه با رازهایش هنوز پژوهشگران را به خود میخواند.
———————————————
@AshkaniPodcast
سوارکار اشکانی و راز درنده ناشناس
——————————————
۱.در میان بقایای باستانی کوه خواجه در سیستان، نقشبرجستهای از یک سوارکار اشکانی بهجا مانده بود که در حال تیراندازی به سوی یک حیوان درنده است. این صحنه، بازتابی از مهارت مشهور تیراندازان اشکانی در حال سوارکاری است؛ مهارتی که در منابع غربی بهنام Parthian shot شناخته میشود.
۲.اثر یادشده در قرن نوزدهم توسط شرقشناسان فرانسوی، فلاندن و کُست، ثبت و بازطراحی شد. آنچه تصویر را خاص میکند، چهره حیوان مهاجم است که برخلاف معمولِ هنر ایرانی که شیر و پلنگ را برای صحنههای شکار بهکار میبرد شباهت قابلتوجهی به خرس دارد.
۳.این پرسش همچنان مطرح است: آیا هنرمند تصویری واقعی از شکار در سیستان باستان ترسیم کرده، یا با نمادپردازی سلطنتی روبهرو هستیم؟ در غیاب نقش اصلی، پاسخ روشن نیست؛ اما کوه خواجه با رازهایش هنوز پژوهشگران را به خود میخواند.
———————————————
@AshkaniPodcast
09.05.202508:48
فایل Pdf کتاب "The Arsacids of Rome" نوشته Jake Nabel
@AshkaniPodcast
@AshkaniPodcast
07.05.202509:52
#Temporary_Post
#Persian_Gulf
The Persian Gulf is a name that predates the founding of the United States by thousands of years. It appears in the inscriptions of Darius the Great, the maps of Ptolemy, and the writings of Islamic geographers. That Donald Trump—a president with a record full of noise and nothingness—imagines he can rename such a historically rooted term with a few cheap slogans is more a joke of history than a political stance. The name Persian Gulf is neither for sale through oil deals, nor subject to change by a tweet. Just as no president can sign a decree to rename the Egyptian pyramids as “Arabian buildings,” no amount of opportunistic pandering can erase the authenticity of the Persian Gulf. History listens—and its memory is far sharper than the entire span of Trump’s presidency.
Changing this name is neither within the jurisdiction of a dime-store president from another continent, nor within the reach of a blank check soaked in oil.
The term Persian Gulf is not just a geographical label; it is a historical, legal, and civilizational document—preserved consistently from Achaemenid inscriptions to official UN records.
There were even periods in history—such as under the Parthians and Sassanids—when the Persian Gulf, due to Iran’s dominance over all its shores, held the legal status of a historic gulf for Iran.
#PersianGulf
The name Persian Gulf has been documented for over 2,500 years in Greek, Roman, Islamic texts and global maps, while the United States—with all its modern pretensions—has yet to even reach its 250th birthday. Perhaps today’s amateur political actors should check their own birth certificates before trying to rewrite ancient names. They might realize that a name known to Cyrus the Great and Alexander the Great cannot simply be changed on the whim of modern political theatrics.
—————————
@AshkaniPodcast
#Persian_Gulf
The Persian Gulf is a name that predates the founding of the United States by thousands of years. It appears in the inscriptions of Darius the Great, the maps of Ptolemy, and the writings of Islamic geographers. That Donald Trump—a president with a record full of noise and nothingness—imagines he can rename such a historically rooted term with a few cheap slogans is more a joke of history than a political stance. The name Persian Gulf is neither for sale through oil deals, nor subject to change by a tweet. Just as no president can sign a decree to rename the Egyptian pyramids as “Arabian buildings,” no amount of opportunistic pandering can erase the authenticity of the Persian Gulf. History listens—and its memory is far sharper than the entire span of Trump’s presidency.
Changing this name is neither within the jurisdiction of a dime-store president from another continent, nor within the reach of a blank check soaked in oil.
The term Persian Gulf is not just a geographical label; it is a historical, legal, and civilizational document—preserved consistently from Achaemenid inscriptions to official UN records.
There were even periods in history—such as under the Parthians and Sassanids—when the Persian Gulf, due to Iran’s dominance over all its shores, held the legal status of a historic gulf for Iran.
#PersianGulf
The name Persian Gulf has been documented for over 2,500 years in Greek, Roman, Islamic texts and global maps, while the United States—with all its modern pretensions—has yet to even reach its 250th birthday. Perhaps today’s amateur political actors should check their own birth certificates before trying to rewrite ancient names. They might realize that a name known to Cyrus the Great and Alexander the Great cannot simply be changed on the whim of modern political theatrics.
—————————
@AshkaniPodcast


09.05.202514:00
تقلا بر ضد سنگینی تاریخ
ترامپ حتی تاب کامنت مردم ایران در شبکه های مجازی را ندارد چه برسد به مواجه شدن با تاریخ.
از این به بعد نامت درامپف است.
#persiangulf
——————————————
@AshkaniPodcast
ترامپ حتی تاب کامنت مردم ایران در شبکه های مجازی را ندارد چه برسد به مواجه شدن با تاریخ.
از این به بعد نامت درامپف است.
#persiangulf
——————————————
@AshkaniPodcast
Reposted from:
تاریخ اشکانیان | ARSACID CHRONICLE

12.05.202507:38
🔶 تجسم اشکانیان به عنوان «پارسیان و مادهای باستان» و رومیان به عنوان وارثان اسکندر در سنت ادبی رومی-یونانی
جنگهای ایران و روم، نقطهی ارجاعی برای برخی سنتهای ادبی یونانی در دورههای هلنیستی و روم بودند. در دورهی روم، اشکانیان در برخی رویدادهای سیاسی به عنوان تجسم دوبارهی "پارسیان هخامنشی" مطرح شدند. برای نمونه، اگوستوس و نرون، نمایشهایی دریایی برگزار کردند که یادآور پیروزی آتنیها در نبرد سالامیس بود. این رویدادها در پژوهشهای علمی بسیار بررسی شدهاند، اما نباید در تأثیر آنها بر سیاست روز بزرگنمایی کرد.
در آن دوره پدیدهای رفتاریٔ شناختهشده ای وجود داشت، که امپراتوران روم یا رهبران جمهوریخواه آن کشور میکوشیدند خود را با اسکندر کبیر برابر بدانند، و پارتیان معاصر را "پارسیان نوین" یا "مادها" بنامند. چنانکه سیسرون، اشکانیان را "پارسیان" میخواند و هوراس نیز واژگان پارسیان، مادها و پارتیان را به جای یکدیگر به کار میبرد. در برخی موارد، اشارهها به هخامنشیان دقیقتر و مفصلتر است. هوراس بازگشت فرهاد چهارم به "تخت کوروش" را توصیف میکند. در منظومهی تباید (Thebaid)، استاتیوس مقایسهای مفصل میان موقعیت تئوداماس و "پسرک هخامنشی" انجام میدهد. استاتیوس واژهی توصیفی "هخامنشی" و مشتق آن را بهکار میبرد تا به پارتیان، فرمانروایان معاصر ایران، اشاره کند، نه به هخامنشیان دوران نبرد سالامیس یا کوناکسا. گاه استاتیوس از واژهی "پارسیان" و شکلهای گوناگون آن بهره میگیرد. واژگان او باستانی است، اما منظور او، اشکانیان است.
📎 تحلیل مشابهی درباره تجسم اشکانیان به عنوان نوادگان پارسیان و هخامنشیان از جیک نبل در کانال منتشر شده است، با این تفاوت که در اینجا البریخت شاعران و نویسندگانی مانند هوراس را، در کنار متن تاکیتوس گذاشته و چنین نظری را ارائه داده است، اما نبل نویسندگان مذکور را در کنار لوکان (بنگرید به ۱ و ۲)
🔻مشاهده اسکن ها
@ARSACID_CHRONICLE
جنگهای ایران و روم، نقطهی ارجاعی برای برخی سنتهای ادبی یونانی در دورههای هلنیستی و روم بودند. در دورهی روم، اشکانیان در برخی رویدادهای سیاسی به عنوان تجسم دوبارهی "پارسیان هخامنشی" مطرح شدند. برای نمونه، اگوستوس و نرون، نمایشهایی دریایی برگزار کردند که یادآور پیروزی آتنیها در نبرد سالامیس بود. این رویدادها در پژوهشهای علمی بسیار بررسی شدهاند، اما نباید در تأثیر آنها بر سیاست روز بزرگنمایی کرد.
در آن دوره پدیدهای رفتاریٔ شناختهشده ای وجود داشت، که امپراتوران روم یا رهبران جمهوریخواه آن کشور میکوشیدند خود را با اسکندر کبیر برابر بدانند، و پارتیان معاصر را "پارسیان نوین" یا "مادها" بنامند. چنانکه سیسرون، اشکانیان را "پارسیان" میخواند و هوراس نیز واژگان پارسیان، مادها و پارتیان را به جای یکدیگر به کار میبرد. در برخی موارد، اشارهها به هخامنشیان دقیقتر و مفصلتر است. هوراس بازگشت فرهاد چهارم به "تخت کوروش" را توصیف میکند. در منظومهی تباید (Thebaid)، استاتیوس مقایسهای مفصل میان موقعیت تئوداماس و "پسرک هخامنشی" انجام میدهد. استاتیوس واژهی توصیفی "هخامنشی" و مشتق آن را بهکار میبرد تا به پارتیان، فرمانروایان معاصر ایران، اشاره کند، نه به هخامنشیان دوران نبرد سالامیس یا کوناکسا. گاه استاتیوس از واژهی "پارسیان" و شکلهای گوناگون آن بهره میگیرد. واژگان او باستانی است، اما منظور او، اشکانیان است.
📎 تحلیل مشابهی درباره تجسم اشکانیان به عنوان نوادگان پارسیان و هخامنشیان از جیک نبل در کانال منتشر شده است، با این تفاوت که در اینجا البریخت شاعران و نویسندگانی مانند هوراس را، در کنار متن تاکیتوس گذاشته و چنین نظری را ارائه داده است، اما نبل نویسندگان مذکور را در کنار لوکان (بنگرید به ۱ و ۲)
🔻مشاهده اسکن ها
📚| Olbrycht, M. J. (2018).The Shaping of Political Memory: Cyrus the Great and the Achaemenids in the Royal Ideologies of the Seleucid and Parthian Periods. In Shayegan, M. R. (Ed.). Cyrus the Great. pp. 212.
@ARSACID_CHRONICLE
06.05.202515:15
ایزد مهر یا شمش؟!
—————————
در دوران اشکانی، بهویژه در مناطق مرزی غربی مانند میان رودان شمالی، تماس فرهنگی میان سنتهای ایرانی و سامی موجب نوعی همنشینی و گاه خلط و ترکیب مفهومی میان ایزد ایرانی «مهر» (میترا) و ایزد بابلی-آشوری «شَمش» شد. هر دو ایزد، نماد خورشید، عدالت و نظم کیهانی بودند، و در هنر دینی و نمادپردازی، بهویژه در قالب تندیسهای گندارهای و سکههای محلی، ویژگیهایی مشابه همچون هالهٔ شعاعدار، لباس سلطنتی و جایگاه داوری یافتند. این همپوشانی مفهومی، زمینهساز بروز نوعی سنت دینی-نمادین ترکیبی در فضای دینی جهان اشکانی شد، بدون آنکه لزوماً به وحدت کامل اسطورهای بینجامد.
در دوره اشکانی ایزد مهر و شمش به صورت پسر بچه نمایش داده می شد.
نگاره ها:ایزد شمش یا ایزد مهر
در هترا
——————————
@AshkaniPodcast
—————————
در دوران اشکانی، بهویژه در مناطق مرزی غربی مانند میان رودان شمالی، تماس فرهنگی میان سنتهای ایرانی و سامی موجب نوعی همنشینی و گاه خلط و ترکیب مفهومی میان ایزد ایرانی «مهر» (میترا) و ایزد بابلی-آشوری «شَمش» شد. هر دو ایزد، نماد خورشید، عدالت و نظم کیهانی بودند، و در هنر دینی و نمادپردازی، بهویژه در قالب تندیسهای گندارهای و سکههای محلی، ویژگیهایی مشابه همچون هالهٔ شعاعدار، لباس سلطنتی و جایگاه داوری یافتند. این همپوشانی مفهومی، زمینهساز بروز نوعی سنت دینی-نمادین ترکیبی در فضای دینی جهان اشکانی شد، بدون آنکه لزوماً به وحدت کامل اسطورهای بینجامد.
در دوره اشکانی ایزد مهر و شمش به صورت پسر بچه نمایش داده می شد.
نگاره ها:ایزد شمش یا ایزد مهر
در هترا
——————————
@AshkaniPodcast
07.05.202509:44
#پست_موقت
#خلیج_فارس
خلیج فارس، نامی است که هزاران سال پیش از تأسیس ایالات متحده، در سنگنوشتههای داریوش، نقشههای بطلمیوس، و متون جغرافیدانان اسلامی ثبت شده؛ حال اینکه دونالد ترامپ، رئیسجمهوری با کارنامهای پر از هیاهو و هیچی، خیال کند با چند کلمه تبلیغاتی میتواند نامی به این ریشهداری را تغییر دهد، بیشتر به طنز تاریخ شبیه است تا سیاست. نام خلیج فارس، نه با نفت معامله میشود، نه با توییت عوض؛ همانطور که هیچ رئیسجمهوری نمیتواند با امضای یک فرمان، اهرام مصر را “ساختمانهای عربی” بنامد، خلیج فارس نیز با عربیگوییهای منفعتطلبانه از اصالتش نمیافتد. تاریخ، گوش دارد و حافظهاش از تمام دوران زمامداری ترامپ هم دقیقتر است.
تغییر این نام نه در صلاحیت یک رئیسجمهور دوزاری در یک قاره دیگست است و نه در توان یک چک نفتی.
نام خلیج فارس نه یک اصطلاح جغرافیایی صرف، بلکه سندی تاریخی، حقوقی و تمدنی است که از سنگنوشتههای هخامنشی تا اسناد رسمی سازمان ملل متحد، بیکموکاست پابرجا مانده است.
حتی در دوره هایی از تاریخ خلیج فارس برای ایران تاریخی با توجه به سیطره بر تمامی سواحل آن حکم خلیج تاریخی را داشت از جمله در دوره های اشکانی و ساسانی.
#خلیج_فارس
نام «خلیج فارس» بیش از دو هزار و پانصد سال است که در متون یونانی، رومی، اسلامی و نقشههای جهانی آمده، در حالی که ایالات متحده آمریکا، با همه ادعاهای امروزش، هنوز حتی به ۲۵۰ سالگی هم نرسیده است. شاید بهتر باشد کنشگران تازهکار قبل از دست بردن در اسامی کهن، نگاهی به شناسنامه خود بیندازند—شاید بفهمند که نمیتوان نامی را که کوروش بزرگ و اسکندر میشناختند، با هوس سیاست امروز عوض کرد.
————————-
@AshkaniPodcast
#خلیج_فارس
خلیج فارس، نامی است که هزاران سال پیش از تأسیس ایالات متحده، در سنگنوشتههای داریوش، نقشههای بطلمیوس، و متون جغرافیدانان اسلامی ثبت شده؛ حال اینکه دونالد ترامپ، رئیسجمهوری با کارنامهای پر از هیاهو و هیچی، خیال کند با چند کلمه تبلیغاتی میتواند نامی به این ریشهداری را تغییر دهد، بیشتر به طنز تاریخ شبیه است تا سیاست. نام خلیج فارس، نه با نفت معامله میشود، نه با توییت عوض؛ همانطور که هیچ رئیسجمهوری نمیتواند با امضای یک فرمان، اهرام مصر را “ساختمانهای عربی” بنامد، خلیج فارس نیز با عربیگوییهای منفعتطلبانه از اصالتش نمیافتد. تاریخ، گوش دارد و حافظهاش از تمام دوران زمامداری ترامپ هم دقیقتر است.
تغییر این نام نه در صلاحیت یک رئیسجمهور دوزاری در یک قاره دیگست است و نه در توان یک چک نفتی.
نام خلیج فارس نه یک اصطلاح جغرافیایی صرف، بلکه سندی تاریخی، حقوقی و تمدنی است که از سنگنوشتههای هخامنشی تا اسناد رسمی سازمان ملل متحد، بیکموکاست پابرجا مانده است.
حتی در دوره هایی از تاریخ خلیج فارس برای ایران تاریخی با توجه به سیطره بر تمامی سواحل آن حکم خلیج تاریخی را داشت از جمله در دوره های اشکانی و ساسانی.
#خلیج_فارس
نام «خلیج فارس» بیش از دو هزار و پانصد سال است که در متون یونانی، رومی، اسلامی و نقشههای جهانی آمده، در حالی که ایالات متحده آمریکا، با همه ادعاهای امروزش، هنوز حتی به ۲۵۰ سالگی هم نرسیده است. شاید بهتر باشد کنشگران تازهکار قبل از دست بردن در اسامی کهن، نگاهی به شناسنامه خود بیندازند—شاید بفهمند که نمیتوان نامی را که کوروش بزرگ و اسکندر میشناختند، با هوس سیاست امروز عوض کرد.
————————-
@AshkaniPodcast
09.05.202507:04
11.05.202506:19
اسکندر، ایرانگرایی
و میراث سلوکیان📜
———————————————
۱.اسکندر مقدونی در دوران کوتاه حکمرانیاش بر ایران (۳۳۰–۳۲۳ ق.م) سیاستی آگاهانه برای ترکیب فرهنگهای یونانی و ایرانی اتخاذ کرد. او با پوشیدن لباسهای ایرانی، اجرای مراسم پروسکینسیس (سجده درباری) و ازدواج با شاهزادگان هخامنشی، سعی در جلب حمایت نخبگان ایرانی داشت. این اقدامات با نارضایتی شدید مقدونیها مواجه شد و شورشهایی مانند شورش اُپیس را به دنبال داشت. پس از مرگ اسکندر، بسیاری از این سیاستها توسط جانشینانش لغو شدند، اگرچه سلوکوس اول به دلیل موقعیت جغرافیایی و سیاسیاش، برخی از این سیاستها را ادامه داد.
۲.سلوکیان، با وجود حفظ برتری فرهنگی یونانی، در سیاستهای خود از عناصر ایرانی نیز بهره بردند. آنها سیستم ساتراپی هخامنشی را با تغییراتی حفظ کردند و در برخی مناطق، قوانین و زبانهای محلی مانند آرامی را به رسمیت شناختند. سلوکوس اول حتی با یک زن ایرانی ازدواج کرد و در سکههای خود از نمادهای مشترک یونانی و ایرانی استفاده نمود.
۳.در مجموع، اسکندر با سیاستهای ایرانگرایانهاش سعی در ایجاد وحدت فرهنگی داشت، اما این سیاستها با مقاومت مقدونیها روبرو شد. سلوکیان نیز با ترکیب عناصر یونانی و ایرانی، سعی در ایجاد ثبات در امپراتوری خود داشتند، هرچند که این ترکیب فرهنگی به مرور زمان با چالشهایی مواجه شد.
۴.با وجود این تلاشها، هویت فرهنگی ایران در دوران سلوکیان تحت تأثیر شدید فرهنگ هلنیستی قرار گرفت. در این شرایط، ظهور اشکانیان از دل ترکیب شدن اقوام سکایی پیشتر تابع شاهنشاهی هخامنشی(پارنی/پرنی) با اقوام بومی فلات ایران(پارتها/پهلویان)، پاسخی تاریخی به نیاز برای بازگرداندن استقلال سیاسی و احیای پیوندهای فرهنگی ایرانی بود. اشکانیان با احیای سنتهای ایرانی، مانند استفاده از نمادهای ایرانی در سکهها و تأکید بر آیینهای بومی، به مقابله با نفوذ فرهنگی یونانی پرداختند. اگر اشکانیان به قدرت نمیرسیدند، احتمال آن وجود داشت که ایران برای قرون متمادی هویتی وابسته به جهان یونانی–رومی پیدا کند و نقش تاریخی آن بهعنوان تمدنی مستقل در آسیا از میان برود.
———————————————
• World History Encyclopedia: Death of Alexander the Great
• Project MUSE: Revolutionizing a World
• World History Encyclopedia: Parthian Culture
• Cambridge University Press: Hellenizing Identities
• TheCollector: 8 Key Facts About the Parthian Empire
———————————————
📌 برای شنیدن و خواندن تحلیلهای بیشتر درباره تاریخ ایران در عصر اشکانی، ما را در کانال «اشکانی پادکست» دنبال کنید
—————————
@AshkaniPodcast
و میراث سلوکیان📜
———————————————
۱.اسکندر مقدونی در دوران کوتاه حکمرانیاش بر ایران (۳۳۰–۳۲۳ ق.م) سیاستی آگاهانه برای ترکیب فرهنگهای یونانی و ایرانی اتخاذ کرد. او با پوشیدن لباسهای ایرانی، اجرای مراسم پروسکینسیس (سجده درباری) و ازدواج با شاهزادگان هخامنشی، سعی در جلب حمایت نخبگان ایرانی داشت. این اقدامات با نارضایتی شدید مقدونیها مواجه شد و شورشهایی مانند شورش اُپیس را به دنبال داشت. پس از مرگ اسکندر، بسیاری از این سیاستها توسط جانشینانش لغو شدند، اگرچه سلوکوس اول به دلیل موقعیت جغرافیایی و سیاسیاش، برخی از این سیاستها را ادامه داد.
۲.سلوکیان، با وجود حفظ برتری فرهنگی یونانی، در سیاستهای خود از عناصر ایرانی نیز بهره بردند. آنها سیستم ساتراپی هخامنشی را با تغییراتی حفظ کردند و در برخی مناطق، قوانین و زبانهای محلی مانند آرامی را به رسمیت شناختند. سلوکوس اول حتی با یک زن ایرانی ازدواج کرد و در سکههای خود از نمادهای مشترک یونانی و ایرانی استفاده نمود.
۳.در مجموع، اسکندر با سیاستهای ایرانگرایانهاش سعی در ایجاد وحدت فرهنگی داشت، اما این سیاستها با مقاومت مقدونیها روبرو شد. سلوکیان نیز با ترکیب عناصر یونانی و ایرانی، سعی در ایجاد ثبات در امپراتوری خود داشتند، هرچند که این ترکیب فرهنگی به مرور زمان با چالشهایی مواجه شد.
۴.با وجود این تلاشها، هویت فرهنگی ایران در دوران سلوکیان تحت تأثیر شدید فرهنگ هلنیستی قرار گرفت. در این شرایط، ظهور اشکانیان از دل ترکیب شدن اقوام سکایی پیشتر تابع شاهنشاهی هخامنشی(پارنی/پرنی) با اقوام بومی فلات ایران(پارتها/پهلویان)، پاسخی تاریخی به نیاز برای بازگرداندن استقلال سیاسی و احیای پیوندهای فرهنگی ایرانی بود. اشکانیان با احیای سنتهای ایرانی، مانند استفاده از نمادهای ایرانی در سکهها و تأکید بر آیینهای بومی، به مقابله با نفوذ فرهنگی یونانی پرداختند. اگر اشکانیان به قدرت نمیرسیدند، احتمال آن وجود داشت که ایران برای قرون متمادی هویتی وابسته به جهان یونانی–رومی پیدا کند و نقش تاریخی آن بهعنوان تمدنی مستقل در آسیا از میان برود.
———————————————
🔗 منابع:Inquiries Journal: Persianization and Intimidation
•
• World History Encyclopedia: Death of Alexander the Great
• Project MUSE: Revolutionizing a World
• World History Encyclopedia: Parthian Culture
• Cambridge University Press: Hellenizing Identities
• TheCollector: 8 Key Facts About the Parthian Empire
———————————————
📌 برای شنیدن و خواندن تحلیلهای بیشتر درباره تاریخ ایران در عصر اشکانی، ما را در کانال «اشکانی پادکست» دنبال کنید
—————————
@AshkaniPodcast
Reposted from:
benefit union



09.05.202514:30
👑 benefit union 👑
👑زمین ایران ایستاده بر شن و ماه👑
👑به دستهای جوانانش میسپارند راتم👑
👑دریاییم میان آسمانهای خمار👑
👑جانشان برای این میهن به جان میفر ماند👑
اتحادیه همسود اتحادیه ای برای میهن پرستان واقعی ایران زمین 👑
🦁 benefit union 🦁
👑قوانین👑
جهت پیوستن به اتحادیه ⬇️
@khosroh👑 @IRANSOLDlER👑
👑زمین ایران ایستاده بر شن و ماه👑
👑به دستهای جوانانش میسپارند راتم👑
👑دریاییم میان آسمانهای خمار👑
👑جانشان برای این میهن به جان میفر ماند👑
اتحادیه همسود اتحادیه ای برای میهن پرستان واقعی ایران زمین 👑
🦁 benefit union 🦁
👑قوانین👑
جهت پیوستن به اتحادیه ⬇️
@khosroh👑 @IRANSOLDlER👑


10.05.202514:30
ارشک شاهان آمد
بر شیر نشسته، شاه دوران آمد
با تیر و کمان، یادآور ایران آمد
از گرد و غبار دشت، خورشید دمید
ارشک، چو امید جاودان آمد
————————————-
@AshkaniPodcast
بر شیر نشسته، شاه دوران آمد
با تیر و کمان، یادآور ایران آمد
از گرد و غبار دشت، خورشید دمید
ارشک، چو امید جاودان آمد
————————————-
@AshkaniPodcast
05.05.202522:44
روم و ایران اشکانی؛
زن و شوهری در جنگ و آشتی
——————————————
ژوستین مورخ رومی در قرن سوم میلادی نقل میکند که رابطه میان ایران و روم مانند زن و شوهری است که هرگز نمیتوانند با یکدیگر در صلح زندگی کنند.
او این را در چکیدهای از کتاب تاریخ فیلیپیکی نوشته تروگوس پومپهیی آورده است کتابی که در دوران اشکانیان نوشته شده و به روابط پرتنش میان شاهنشاهی اشکانی و امپراتوری روم میپردازد.
جمله معروف ژوستین این است:
این توصیف دقیقاً به دورهای اشاره دارد که اشکانیان قدرتمندترین نیروی شرق بودند و در برابر پیشروی روم ایستادگی میکردند جنگها و صلحهای پیدرپی میان این دو قدرت جهانی نه از سر عشق بلکه از سر وابستگی به هم در تبیین نظم جهان و رقابت دائمی بود.
نه جدایی ممکن بود نه آرامش کامل یک رابطهی اجتنابناپذیر میان دو رقیب سرسخت.
تاریخ فقط روایت نبرد نیست گاهی داستان زندگی است.
——————————
@AshkaniPodcast
زن و شوهری در جنگ و آشتی
——————————————
ژوستین مورخ رومی در قرن سوم میلادی نقل میکند که رابطه میان ایران و روم مانند زن و شوهری است که هرگز نمیتوانند با یکدیگر در صلح زندگی کنند.
او این را در چکیدهای از کتاب تاریخ فیلیپیکی نوشته تروگوس پومپهیی آورده است کتابی که در دوران اشکانیان نوشته شده و به روابط پرتنش میان شاهنشاهی اشکانی و امپراتوری روم میپردازد.
جمله معروف ژوستین این است:
“Sicut maritus et uxor, concordes esse non possunt”
مثل زن و شوهرند نمیتوانند با هم در هماهنگی باشند.
این توصیف دقیقاً به دورهای اشاره دارد که اشکانیان قدرتمندترین نیروی شرق بودند و در برابر پیشروی روم ایستادگی میکردند جنگها و صلحهای پیدرپی میان این دو قدرت جهانی نه از سر عشق بلکه از سر وابستگی به هم در تبیین نظم جهان و رقابت دائمی بود.
نه جدایی ممکن بود نه آرامش کامل یک رابطهی اجتنابناپذیر میان دو رقیب سرسخت.
تاریخ فقط روایت نبرد نیست گاهی داستان زندگی است.
——————————
@AshkaniPodcast


30.04.202508:19
تفاوت ایران اشکانی و سلوکیان
در دو اثر کشف شده
هردو از ایذه خوزستان.
—————————
نگاره بالایی:مرد شمی
(بزرگ زاده اشکانی)
نگاره پایینی:صورت سلوکی
—————————
@AshkaniPodcast
در دو اثر کشف شده
هردو از ایذه خوزستان.
—————————
نگاره بالایی:مرد شمی
(بزرگ زاده اشکانی)
نگاره پایینی:صورت سلوکی
—————————
@AshkaniPodcast
06.05.202512:09
پارتیکا:نوشته آپیان
—————————
https://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:9f9734ad-882b-46ff-8184-ec8d0a7609e9/download_file?file_format=pdf&safe_filename=s5.pdf&type_of_work=Journal+article
————————————
پارتیکا (Parthica) یکی از آثار مهم آپیان (Appian) مورخ یونانی-رومی قرن دوم میلادی است که به تاریخ ایران اشکانی (پارتها) میپردازد. این کتاب بخشی از مجموعه تاریخ روم اوست و منبعی بسیار ارزشمند برای شناخت جنگهای میان روم و ایران و ساختار قدرت در شاهنشاهی اشکانی به شمار میآید، زیرا بسیاری از منابع اصلی ایرانی از میان رفتهاند و گزارش آپیان از معدود روایتهای تاریخی غربی درباره پارتهاست که بهصورت مستقل باقی مانده است.
————————————————
چرا مرجع است؟
زیرا آپیان خود در دورهای زندگی میکرد که روم با پارتها درگیر بود و از اسناد رسمی و منابع دستاول رومی بهره گرفته است. او نخستین تاریخنگاری است که روایت نسبتاً پیوستهای از رویاروییهای دو قدرت شرق و غرب در دوران باستان ارائه میدهد.
——————————
@AshkaniPodcast
—————————
https://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:9f9734ad-882b-46ff-8184-ec8d0a7609e9/download_file?file_format=pdf&safe_filename=s5.pdf&type_of_work=Journal+article
————————————
پارتیکا (Parthica) یکی از آثار مهم آپیان (Appian) مورخ یونانی-رومی قرن دوم میلادی است که به تاریخ ایران اشکانی (پارتها) میپردازد. این کتاب بخشی از مجموعه تاریخ روم اوست و منبعی بسیار ارزشمند برای شناخت جنگهای میان روم و ایران و ساختار قدرت در شاهنشاهی اشکانی به شمار میآید، زیرا بسیاری از منابع اصلی ایرانی از میان رفتهاند و گزارش آپیان از معدود روایتهای تاریخی غربی درباره پارتهاست که بهصورت مستقل باقی مانده است.
————————————————
چرا مرجع است؟
زیرا آپیان خود در دورهای زندگی میکرد که روم با پارتها درگیر بود و از اسناد رسمی و منابع دستاول رومی بهره گرفته است. او نخستین تاریخنگاری است که روایت نسبتاً پیوستهای از رویاروییهای دو قدرت شرق و غرب در دوران باستان ارائه میدهد.
——————————
@AshkaniPodcast
Log in to unlock more functionality.