نقد تخصصی تشکیلات بهایی و بیان مختصر در موضوع مهدویت

قبله در امر بهائی یکی از مواردی است که حضرت ربّ اعلی تعیین فرموده‌اند و جمال مبارک آن را تأیید کردند. حضرت ربّ اعلی در بیان عربی فرمودند: "إنّمَا القبلة مَن یُظهِرُهُ‌الله؛ متّی ینقلِبْ تنقلبْ إلی أن یستقرَّ." این بیان عیناً در بند ۱۳۷ کتاب اقدس نقل شده است. بنابراین، قبلهٔ اهل بهاء به موجب این بیان مبارک روح متجلّی در هیکل عنصری حضرت بهاءالله است.

قابل ذکر است که ابتدا مقصود از "عند غروب شمس الحقیقة و التّبیان المقرّ الّذی قدّرناه لکم" تعیین نشده بود. جمال مبارک می‌فرمایند: "هو المقتدر علی ما تشاء بقوله کن فیکون. إنّ الخادم الفانی یصیح أمام وجه العالَم إلی در باب قبله المقّر الّذی قدّرناه لکم هنوز حکم آن نازل نشده بعد نازل خواهد شد." (امر و خلق، ج۴، ص۹۷) امّا، بعد از صعود، حضرت عبدالبهاء صریحاً می‌فرمایند مقصود از این بیان محلّ استقرار رمس اطهر جمال مبارک است​