Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
نشر نو avatar

نشر نو

نشانی:
تهران، خيابان مطهرى، خيابان ميرعماد، كوچهٔ سيزدهم (شهيد جنتى)، پلاک ١٣
روابط عمومی و ثبت سفارش تلفنی:
٨٨٧۴٠٩٩١
وب‌سایت نشرنو:
www.nashrenow.com
پذیرش اثر:
submit@nashrenow.com
ارتباط با واحد رسانه:
social@nashrenow.com
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verified
Trust
Not trusted
Location
LanguageOther
Channel creation dateSep 26, 2015
Added to TGlist
Dec 11, 2024

Records

14.04.202513:38
6.2KSubscribers
08.02.202523:59
300Citation index
04.04.202518:21
999Average views per post
04.04.202518:21
999Average views per ad post
03.04.202523:59
7.11%ER
04.04.202523:59
16.29%ERR
Subscribers
Citation index
Avg views per post
Avg views per ad post
ER
ERR
JAN '25FEB '25MAR '25APR '25

Popular posts نشر نو

18.04.202508:40
معمولاً ادعا می شود سگ‌ها حدود ۱۴,۰۰۰ سال پیش اهلی شدند و این ادعا بر پایه کشف سگ‌هایی است که در کنار انسان‌ها دفن شده‌اند، اما برخی یافته‌های باستان‌شناختی نیز حاکی از آن‌اند که این فرایند ـ که طی آن سگ‌ها را به خانه آوردیم - به ۳۶,۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد. سگ‌هایی که امروزه حیوانات خانگی ما هستند دیرتر از گرگ‌هایی تکامل یافتند که با آنها خویشاوندند؛ این سگ‌ها دیرتر از گرگ‌ها چشم باز می‌کنند و در سن و سال بالاتری راه می‌افتند یا با یکدیگر جنگ و دعوای بازیگوشانه می‌کنند. آدم وسوسه می‌شود بگوید سگ‌های ما در مقایسه با گرگ‌ها هیچ‌گاه بزرگ نمی‌شوند و به بیانی دقیق‌تر، در سرتاسر عمر خود در مرحله‌ای از تولِگی تمام عیار می‌مانند. چیزی که این توله زندگی‌تان را با آن می‌آکند، در کمترین حالت، شادی است. سروری که از سگ‌ها هنگام دویدن به دنبال توپ و گرفتنش می‌تراود نشان‌دهندۀ شادی ناب از بودن در جهان است. هر صاحب سگی که جلوی در رفته باشد لذتِ رویارویی با چنین هیجان شدیدی را تجربه کرده است.

فهم جانوران | لارس اسوِنسن | ترجمۀ مجتبی پردل | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ۱۹۷ صفحه، قیمت: ۲۴۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
16.04.202507:48
لارس اسونسن در نشرنو

فلسفۀ ملال
ملال با معنای هستی سروکار دارد و همین کافی است تا اسوندسن، آن را موضوع فلسفه بداند. او در این کتاب می‌کوشد با رویکردی بینارشته‌ای و با بهره‌گیری از متونی از رشته‌های فلسفه، ادبیات، روانشناسی، الهیات و جامعه‌شناسی، ما را به درک بهتری از ابعاد مختلف این مفهوم و نقشی که در زندگی ما ایفا می‌کند.

فلسفۀ تنهایی
احساس تنهایی، احساسی است که همگی‌مان از کودکی با آن آشنا هستیم، از آن روزی که انگار همه همبازی داشتند غیر ما؛ از آن شبی که در غم تنهایی گذراندیم، هرچند خیلی دلمان می‌خواست همراه و همدمی داشته باشیم.

فلسفۀ آزادی
این کتاب در دفاع از آزادی نوشته شده است، در مقابل کسانی که مدعی‌اند آزادی و جهان‌بینی علمی ناسازگارند و نیز کسانی که می‌خواهند در عرصهٔ سیاست آزادی را برای هدفی والاتر قربانی کنند.

فهم جانوران
اسونسن با استفاده از تحلیل فلسفی و نیز تازه‌ترین کشف‌های علمی، استدلال می‌کند دانشی که از رابطهٔ صاحبان حیوانات خانگی و این جانوران دست‌آموز کسب می‌کنیم به اندازهٔ پژوهش‌های علمی در مورد روابط انسان‌ها و جانوران معتبر و بصیرت‌بخش است.

@nashrenow
بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار
«سعدی»

نقاشی: زمین مزروعی با گل‌های آفتابگردان، گوستاو کلیمت، ۱۹۰۷

@nashrenow
03.04.202506:21
وطن ما، به یک معنی، سرزمینی است پر از صحراهای فراخ و کوه‌های بلند و رودها و دریاچه‌هایی که در درازای زمان بارها زیر پای مهاجمان مختلف کوفته شده و باز به‌پا خاسته... ولی ما وطن دیگری هم داریم که در ذهنمان جای دارد.

وطنی که رودکی در آن چنگ می‌نواخت و فردوسی از خِرد و دلاوری‌های قهرمانان سخن می‌گفت و خیام سرگردانیِ انسان را بازمی‌نمایانْد و ابوسعید و نظامی و سعدی و مولوی و حافظ، با استادی حیرت‌انگیز، از ظرایف روان انسان ــ‌بیش از همه عشق‌ــ سخن می‌گفتند.

این وطن را می‌توان از گزند حوادث در امان داشت. وطن من این وطن است... وطن من زبان فارسی است.

روایت زندگی من الآن برایم مثل داستانی است که من در آن بی‌طرفم. انگار زندگی دیگری است و من فقط اینها را شنیده‌ام و بازگو می‌کنم.

احسان يارشاطر، سردبیر و مؤسس و سرویراستار دانشنامۀ «ایرانیکا»، در ۱۴ فروردين ۱۲۹۹ در همدان متولد شد. او مدرک دکترای خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران اخذ کرد و پس از چندی با بورس شورای فرهنگی بریتانیا در تهران به لندن رفت و در آنجا در مدرسۀ مطالعات مشرق‌زمین و افریقای دانشگاه لندن دکترای دیگری در رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران دریافت کرد.

چنان‌که از خاطره‌ها و دیدگاه‌های یارشاطر برمی‌آید، تعهد او در وهلۀ نخست به کار علمی و فرهنگی بوده که در دوراهی‌ها راهنمایی‌اش کرده است. وقتی بودجۀ «ایرانیکا» قطع می‌شود، اجازه نمی‌دهد کار دانشنامه متوقف شود و، علاوه بر یافتن حامیان مالی دیگر، همۀ ثروت خود را هم در این راه صرف می‌کند، ازجمله کلکسیون‌های شخصی‌اش از اشیای تاریخی و کتاب‌های قدیمی و نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی را که طی چند دهه به ارزششان بسیار افزوده شده است، مانند مجسمه‌ای از رودن که همین چند سال پیش در حراج کریستی به قیمت شش‌میلیون دلار فروش رفت و از سال ۲۰۰۹ تاکنون حقوق همۀ ویراستاران و کارمندان دفتر دانشنامۀ «ایرانیکا» از قِبَل فروش آن پرداخت می‌شود.

«ایرانیکا» تنها یکی از دستاوردهای فرهنگی احسان یارشاطر است، هرچند شاید مهم‌ترین آنها است؛ اما به این فهرست می‌توان موارد بسیاری را اضافه کرد، مثل «دانشنامۀ ایران و اسلام»، «مجموعۀ میراث ایران»، و فراهم آوردن امکان ترجمۀ انگلیسی «تاریخ طبری».

برخی از انسان‌ها همیشه در حال خلق کردن‌اند و ساخته‌هایشان در طول زندگانی هرگز برایشان کافی نیست. احسان یارشاطر قطعاً یکی از آنها بود. یادش گرامی و راهش پُررهرو باد.

@nashrenow
07.04.202509:54
بعدها زمانی که آقا محمدخان (سدۀ هجدهم)، زن‌ستیز بزرگ، زنان را از نمایش دادن در ملأعام بازداشت، رقص نابود شد؛ زیرا تا آن زمان در ملأعام می‌رقصیدند، نمایش طنز اجرا می‌کردند و گاهی در نقش مردان ظاهر می‌شدند. تالاسو همین امر را تأیید می‌کند. به‌راستی برای اینکه تا روزگار ما قواعد و اصول رقص کلاسیک حفظ شود، همۀ نیروی سنت‌های هنری ایرانی لازم است؛ حتی اگر هنوز تنها چند رقصندۀ سالخورده امانتدار این قواعد و اصول باشند.
رقص‌هایی هست که به‌شکل نشسته روی زمین اجرا می‌شوند؛ رقصنده تنها با کمک زانوان و حرکت‌های گوناگون بدن و دست‌ها و سر جابه‌جا می‌شود. این رقص‌ها بی‌گمان با رقصی یونانی به نام رقص زانوان همانندی‌هایی دارند. یونانیان همچنین رقص گیسو هم داشته‌اند که ما را به یاد رقص خودمان زلف پریشان می‌اندازد گیسوان همواره در رقصهای ایرانی نقشی مهم دارد؛ به همین دلیل مردان رقصنده جوان موهایی بلند دارند که تا روی شانه‌هاشان می‌ریزد.

نمایش و خنیا در ایران | مجید رضوانی | ترجمۀ محمد زیار، نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد شومیز، شانزده + ۲۷۱ صفحه، قیمت: ۳۰۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
08.04.202508:58
نوزده فروردین ماه
سالگرد درگذشت صادق هدایت

از بررسی پروندۀ انتحار هدایت در دادگستری پاریس، تاریخ تقریباً دقیق انتحار او را می‌توان پیدا کرد: از اظهارات آقای زینگر که در صورت مجلس کلانتری ناحیۀ هجدهم پاریس به تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۵۱ ثبت گردیده است، به‌روشنی برمی‌آید که صادق هدایت در صبح روز ۶ آوریل ۱۹۵۱ به استودیوی کوچۀ شامپیونه نقل مکان کرده است، و روز ۹ آوریل پس از ساعت چهار بعد از ظهر، او را همان‌جا مرده یافتند. همچنین دربان خانه‌ای که هدایت در آن انتحار کرده به مأموران پلیس گفته است که روز ۸ آوریل بوی گاز در ساختمان پیچیده بود. صورت مجلس پلیس نیز تصریح دارد به اینکه شیر گاز خانه را در صبح روز ۸ آوریل بسته‌اند. گزارش پزشک قانونی به تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۵۱ مصرح است به اینکه مرگ هدایت بایستی کمی بیش از سه روز روی داده باشد. به پشتوانۀ این اسناد، نتیجه می‌توان گرفت که صادق هدایت در شب یا نیمه شب ۸ آوریل (یعنی ۷ آوریل شبانگاه) به زندگی خود پایان داده باشد.

@nashrenow
16.04.202512:49
به‌زودی...

نیک چارلز هر جا که می‌رود مسأله‌ای برایش پیش می‌آید، حتی حالا که به نیویورک آمده و به همراه همسرش نورا در ناز و نعمت مشغول خوشگذرانی است. وقتی درمی‌یابد که یکی از آشنایان سابقش، جولیا، مرده است، عادات گذشته‌اش را بازمی‌یابد و بنا می‌کند به پرس‌وجو دربارۀ علت مرگ او. همه به دنبالِ مظنونِ اصلی‌اند: رئیس و عاشق جولیا که ناپدید شده است، اما نیک چندان مطمئن نیست که او قاتل باشد. ماجراجویی نیک و نورا وقتی آغاز می‌شود که سر و کلۀ آدم مشکوکی با طپانچۀ پر در اتاق‌خواب آنان پیدا می‌شود.
نیک و نورا از جذاب‌ترین شخصیت‌های داستانی دشیل همت‌اند: زوجی متمول و مسحورکننده، که ضمن خوشگذرانی به حل معمای قتل نیز می‌پردازند. ترکه‌مرد آمیزه‌ای است از باریک‌بینی‌های معمول رمان‌های پلیسی و عشق رمانتیک بی‌پروا: شرح پرجزئیاتِ معمای قتل بر زمینه‌ی کمدی آداب.

@nashrenow
بر چهرۀ گل شبنم نوروز خوش است
در باغ و چمن روی دل‌افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گوئی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است

نقاشی: منظره‌ای از باغ ایتالیایی، گوستاو کلیمت، ۱۹۱۳

@nashrenow
05.04.202510:21
زبان آدمی شايد بتواند حقيقت را كتمان كند، ولی چشم‌ها، هرگز. اگر كسی دفعتاً سؤالی مطرح كند، ممكن است حتی يكه هم نخوريد و بعد از يک لحظه بر خودتان مسلط شويد و دقيقاً بفهميد كه برای كتمان حقيقت چه بايد بگوييد. شايد هم رفتارتان متقاعدكننده باشد و خمی به ابرو نياوريد. ولی افسوس كه حقيقت چون برقی از اعماق وجودتان بر خواهد خاست و در چشم‌هايتان رخ خواهد نمود و آن‌وقت قال قضيه كنده است و دستتان رو می‌شود.

مرشد و مارگریتا (ویراست دوم) | میخائیل بولگاکف | ترجمۀ عباس میلانی | نشر نو، چاپ سی‌وپنجم ۱۴۰۳، قطع رقعی، هجده + ۵۳۴ صفحه، قیمت: ۵۵۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
06.04.202512:11
«فرقۀ خودبینان» تجدید چاپ شد.

محققی ملول از تحقیق و دلزده از فیش‌ها و یادداشت‌ها، ناگهان در کتابخانهٔ ملی پاریس به ردّی از متفکری ناشناخته برمی‌خورد که نام و نشانش از قرن هجدهم به بعد به طرزی سوءظن‌انگیز پنهان مانده است. جستجو در اسناد و کتاب‌ها و بازمانده‌ها آن‌قدر پیش می‌رود که مرز واقعیت و خیال محو می‌شود و ملال تحقیق دانشگاهی جای خود را به هیجان تفحص پلیسی می‌دهد.

اریک امانوئل اشمیت در رمان فرقهٔ خودبینان با نثری گاه شاعرانه و گاه ماجراپرداز، بر آن مرز باریکی نور افکنده است که ادبیات و فلسفه را پهلو به پهلو می‌نشانَد.

اریک امانوئل اشمیت، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و کارگردان در ۲۸ مارس ۱۹۶۰ در فرانسه به دنیا آمد. از نوجوانی به دنیای تئاتر علاقه‌مند شد و نوشتن را آغاز کرد. در سال ۱۹۸۷ در مقطع دکترا فارغ‌التحصیل و سپس به تدریس در دانشگاه و نوشتن نمایشنامه مشغول شد. اشمیت اولین نمایشنامه‌اش با نام شب والونی را در سال ۱۹۹۱ نوشت و سپس با دومین نمایشنامه‌اش، مهمان ناخوانده به موفقیتی چشم‌گیر رسید. این نمایشنامه که گفتگویی‌ است میان فروید و خدا، موفق به دریافت سه جایزه از جشنوارۀ شب مولیر ۱۹۹۴ شد. از آن پس اشمیت تدریس فلسفه را کنار گذاشت و تمام وقت خود را صرف نوشتن کرد.

فرقۀ خودبینان | اریک امانوئل اشمیت | ترجمۀ سیامند زندی | نشر نو، چاپ دوم ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ۱۳۳ صفحه، قیمت: ۱۷۰.۰۰۰تومان، #تجدیدچاپ.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
17.04.202509:19
مسیح، مانند بودا تجسم خویشتن است، اما روی‌هم‌رفته به مفهومی دیگر هر دوی آنها کوشیدند تا بر جهان غالب آیند: بودا با بصیرتی عقلانی و مسیح به صورت قربانی‌ای مقدر. در مسیحیت رنج‌بردن مطرح است و در مذهب بودا نگریستن و عمل کردن. این دو راه، راه راست‌اند، لیکن به‌معنای هندی کلمه، بودا انسان کامل‌تری است. او شخصیتی است تاریخی و از این‌رو درک او آسان‌تر است. مسیح در یک آن، هم مردی تاریخی است و هم خداست و بدین جهت درک او به مراتب دشوارتر است. در اصل، او حتی برای شخص خود نیز ادراک‌ناپذیر بود؛ او فقط می‌دانست باید خود را قربانی کند، این جریان از درون به او تحمیل می‌شد. قربانی‌شدن او بر او چنان اتفاق افتاد که گویی دست سرنوشت در کار است. بودا عمر دراز کرد و در پیری درگذشت، اما تکاپوی مسیح شاید بیش از یک سالی نپایید.

خاطرات، رؤیاها، اندیشه‌ها | کارل گوستاو یونگ | ترجمۀ پروین فرامرزی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، ده+۵۱۰ صفحه، قیمت: ۶۵۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
09.04.202513:39
دن جوزپه می‌گفت: همه‌اش ساختگی است. تاریخی وجود ندارد. مگر برای این همه برگ‌هایی که نسل اندر نسل، پاییز به پاییز، از این درخت می‌افتد تاریخی نوشته شده است؟ درخت وجود دارد، برگ‌های تازه هم هستند، اما نوبت افتادن این برگ‌ها هم می‌رسد و این درخت هم روزی دود و خاکستر می‌شود و از بین می‌رود. تاریخ برگ‌ها، تاریخ درخت، همه‌اش حرف مفت است! اگر هر برگی تاریخ خودش را می‌نوشت، اگر هر درختی سرگذشت خودش را می‌گفت، آن وقت می‌شد از تاریخ حرف زد. اما آیا پدربزرگ شما تاریخ زندگی‌اش را نوشته است؟ پدرتان چه؟ پدر من؟ پدربزرگ و نیاکان ما؟ همه‌شان درست مثل همان برگ‌ها پوسیده‌اند و خاک شده‌اند، بی‌آنکه از خودشان هیچ سرگذشتی به جا بگذارند...

طوفان در مرداب | لئوناردو شاشا | ترجمهٔ مهدی سحابی | نشرنو، چاپ دوم ۱۴۰۳، قطع رقعی، جلد شومیز، ۲۰۷ صفحه، قیمت: ۲۲۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
15.04.202505:39
«اتی‌ین دُکرو» منتشر شد.

اتی‌ین دُکرو، زاده‌ی ۱۸۹۸ در پاریس، یکی از چهره‌های شاخص و تأثیرگذار در تئاتر مدرن فرانسه و جهان است. او ابتدا به‌عنوان بازیگر در تئاترهای سنتی فعالیت می‌کرد، اما خیلی زود از محدودیت‌های بازیگری مبتنی بر متن فاصله گرفت و مسیر تازه‌ای را آغاز کرد. آموزش‌هایی که نزد ژاک کوپو و گروهش دید، نگاهش را به بازیگری دگرگون کرد و او را به‌سوی کشف بیان مستقلِ بدن سوق داد. همین نگاه او را به یکی از بنیان‌گذاران اصلی تئاتر بدنی در قرن بیستم تبدیل کرد.

دکرو با خلق شیوه‌ای به نام «پانتومیم بدنی» (mime corporel) کوشید زبان نمایش را از قید واژه‌ها رها کند. در این شیوه، بدن بازیگر نه‌تنها ابزار بیان، بلکه منشأ معناست؛ چیزی که می‌تواند بدون نیاز به گفتار، احساس، تعارض، و ایده را منتقل کند. او بر عناصر بنیادینی چون وزن، کشش، تعادل، سکون، و ضرب‌آهنگ حرکت تمرکز داشت و میان «ژست» به‌مثابه‌ی ابزار تقلید و «ژست» به‌مثابه‌ی ابزار آفرینش تمایز می‌گذاشت. به باور او، حرکت باید از درون بیاید، و بدن باید واجد استقلال و تفکر باشد.

اندیشه‌ها و شیوه‌ی کار دکرو تنها به تکنیک بازیگری محدود نمی‌شد؛ بلکه نوعی درک هستی‌شناختی از بدن و عملکرد آن را در دل خود داشت. او بدن را نه یک واسطه، بلکه یک منشأ می‌دانست؛ جایی که معنا نه از بیرون، بلکه از درون خلق می‌شود. آموزه‌هایش بر نسلی از هنرمندان اثر گذاشت و الهام‌بخش شیوه‌های آموزشی و اجرایی متعددی شد. شاگردانی چون مارسل مارسو و ژاک لِکوک هرکدام به‌نوعی این سنت را ادامه دادند و بسط دادند، اما رد پای نگاه دکرو را همچنان می‌توان در بسیاری از شیوه‌های معاصر تئاتر فیزیکی یافت.

اتی‌ین دکرو | تامس لیبهارت | ترجمۀ عرفانه جوادپور، علی مسعودی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۴، قطع رقعی، جلد شومیز، هجده + ۱۸۸ صفحه، قیمت: ۲۷۰.۰۰۰ تومان، #منتشر_شد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
29.03.202506:31
در جامعه‌ای که بی‌وقفه ما را وادار به انجام کار می‌کند، فراموش کرده‌ایم که چگونه وقتی احساس آسیب‌پذیری می‌کنیم خودمان را وارد مرحلۀ گرفت کنیم، و حوصله کنیم تا زمان لازم برای تجدید انرژی و قوا سپری شود. وقتی در اندوه از دست دادن کسی سوگوار می‌شویم، به ما می‌گویند که «زندگی ادامه دارد». پس از آنکه دل‌مان می‌شکند، می‌گویند: «در این دریا ماهی‌های دیگر فراوان است»، یا وقتی حیوان خانگی‌مان می‌میرد، می‌گویند «خُب، یک حیوان که بیشتر نبود». زندگی می‌کوشد ما را به پیش براند، انگار که هیچ حقی برای عقب‌نشینی به خودمان و اندوهگین بودن نداریم، برای سوگواری، برای این واقعیت که پس از رفتن کسی دیگر زندگی‌مان مثل قبل نمی‌شود، یا حیوانی که دوستش داشتیم دیگر هرگز بازنخواهد گشت. درست است که زندگی لذت‌های دیگری به همراه خواهد داشت، با کسان دیگری آشنا خواهیم شد، اما چرا عمق خسارتی که دیده‌ایم را نپذیریم؟ در زندگی مدرن ما انسان‌ها، به‌ندرت فرصت لازم برای بهبودی از اندوه به ما داده می‌شود، برای پرستاری از زخم‌هایمان و گذار از دگرگونی که برای بازگشت به جهان لازم است.

پس آیا تعجبی دارد که دیگر نمی‌دانیم چگونه باید پرواز کرد، پس از آنکه این همه بال‌هایمان چیده شده‌اند؟ بگذریم از دفعات بسیاری که خودمان بال‌هایمان را چیده‌ایم.

بیایید به خودمان فرصت پرریزی بدهیم. بیایید برای این دوره‌های مهم و خاموش زندگی‌مان پروبال‌مان را به تن کنیم. قوی‌تر و زیباتر از همیشه ظهور خواهیم کرد، و به سبکی پر.

فلسفۀ پرندگان | فیلیپ دوبوآ، الیز روسو | ترجمۀ کاوه فیض‌اللهی | نشرنو، چاپ چهارم ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد سخت، ۱۹۱ صفحه (مصور)، قیمت: ۱۸۰.۰۰۰تومان، #ازکتاب.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:

@nashrenow | nashrenow.com
سیزده‌به‌در مبارک!

گفته می‌شود ایرانیان ِ باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودنِ دورهٔ نوروز را به پایان می‌رسانیدند.

@nashrenow
Log in to unlock more functionality.