کلوپ شعر و ادب

تو نام توبه را بنویس ، امضا کردنش با من
دلت را خانه ما کن، مصفّا کردنش با من

به ما دردِ دل افشا کن، مداوا کردنش با من
اگر گم کرده ای ای دل، کلید استجابت را
بیا یک لحظه با ما باش، پیدا کردنش با من

بیفشان قطره ی اشکی، که من هستم خریدارش
بیاور قطره ای اخلاص، دریا کردنش با من

اگر درها به رویت بسته شد، دل بر مکن بازآ
در این خانه دق الباب کن، وا کردنش با من

به من گو حاجت خود را، اجابت می کنم آنی
طلب کن آنچه می خواهی، مهیّا کردنش با من

بیا قبل از وقوع مرگ، روشن کن حسابت را
بیاور نیک و بد را، جمع و منها کردنش با من

چو خوردی روزی امروز ما را، شکر نعمت کن
غم فردا مخور، تأمین فردا کردنش با من

اگر عمری گنه کردی، مشو نومید از رحمت
تو نام توبه را بنویس، امضا کردنش با من


ژولیده شیرازی

🥀

شمس و قمرم آمد سمع و بصرم آمد
وان سیم برم آمد وان کان زرم آمد

مستی سرم آمد نور نظرم آمد
چیز دگر ار خواهی چیز دگرم آمد

آن راه زنم آمد توبه شکنم آمد
وان یوسف سیمین بر ناگه به برم آمد

امروز به از دینه ای مونس دیرینه
دی مست بدان بودم کز وی خبرم آمد

آن کس که همی‌جستم دی من به چراغ او را
امروز چو تنگ گل بر ره گذرم آمد

دو دست کمر کرد او بگرفت مرا در بر
زان تاج نکورویان نادر کمرم آمد

آن باغ و بهارش بین وان خمر و خمارش بین
وان هضم و گوارش بین چون گلشکرم آمد

از مرگ چرا ترسم کو آب حیات آمد
وز طعنه چرا ترسم چون او سپرم آمد

امروز سلیمانم کانگشتریم دادی
وان تاج ملوکانه بر فرق سرم آمد

از حد چو بشد دردم در عشق سفر کردم
یا رب چه سعادت‌ها که زین سفرم آمد

وقتست که می نوشم تا برق زند هوشم
وقتست که برپرم چون بال و پرم آمد

وقتست که درتابم چون صبح در این عالم
وقتست که برغرم چون شیر نرم آمد

بیتی دو بماند اما بردند مرا جانا
جایی که جهان آن جا بس مختصرم آمد




مولانا


🥀

یار گفت از ما بکن قطع نظر، گفتم به چشم
گفت قطعاً هم مبین سوی دگر، گفتم به چشم

گفت یار از غیر ما، پوشان نظر، گفتم به چشم
وانگهی دزدیده در ما می‌نگر، گفتم به چشم

گفت با ما دوستی می‌کن به دل، گفتم به جان
گفت راه عشق ما می‌رو به سر، گفتم به چشم

گفت با چشمت بگو تا در میان مردمان
سوی ما هر دم نیندازد نظر، گفتم به چشم

گفت اگر با ما سخن داری به چشم دل بگو
تا نگردد گوش مردم با خبر، گفتم به چشم

گفت اگر خواهی غبار فتنه بنشیند ز راه
برفشان آبی به خاک رهگذر، گفتم به چشم

گفت اگر خواهد دلت زین لعل میگون خنده‌ای
گریه‌ها می‌کن به صد خون جگر، گفتم به چشم

گفت جان من کجا لایق بود؟ گفتم به دل
گفت می‌خواهم جز این جای دگر، گفتم به چشم

گفت اگر گردی شبی از روی چون ماهم جدا
تا سحرگاهان ستاره می‌شمر، گفتم به چشم

گفت اگر دارد "هلالی" چشم گریانت غبار
کحل بینائی بکن زین خاک در، گفتم به چشم



هلالی_جغتائی


🥀

من عاشق و اين عشق خريدار ندارد
اين قلب شكسته به خدا يار ندارد

گفتم نشوم عاشق و دلداده‌اش اينبار
اين عشق بلاييست كه اينبار ندارد

وقتی كه به دل گفتم من عاشق شدم انگار
دل گفت كه عاشق شدن انگار ندارد

در لحظه‌ای با تير نگاهش بزد و كشت
قبل از زدن تير هم اخطار ندارد. .

دل گفت كه يك لحظه‌ی كم بود نگاهش
گفتم كه نگاهش كم و بسيار ندارد

وقتی به نگاهی دلم افتاد به پايش
آنقدر پرم از عشق كه مقدار ندارد

از روی محبت به دلم كرد نگاهی
افسوس به آن لحظه كه تكرار ندارد

ديروز بپرسيدم از اين دل كه چرا او
دل عاشق او گشت و دگر كار ندارد

تنهايم و دلدار من از غصه دلم گشت
بيچاره دل عاشقم دلدار ندارد

آهنگ دلم سخت قشنگ است اگرچه
گيتار دل خسته‌ی من تار ندارد

دل گفت كه انكار مكن من همه عشقم
گفتم دل ديوانه كه انكار ندارد

امروز نه از او خبری هست و نه از دل
من عاشق و اين عشق خريدار ندارد



سهند_غیاثی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‍‌‌
🥀

دیدنت از دور ڪافے نیست من ڪم طاقتم
من فقط وقتے در آغوشت بمیرم راحتم

با رقیبان می‌نشینے و صداے خندہ هات
می‌شود اندوہ و مے افتد بہ جان غیرتم

عاقبت یڪ روز رسوا می‌ڪند این ڪوہ را
رود غمگینے ڪہ راہ افتادہ روے صورتم

گیرم اصلا شاعر خوبے شدم اما چہ سود
بے تو من  فرمانروایے بے سپاہ و دولتم

هیچ ڪس با نیت ماندن نیامد سمت من
مثل مسجدهاے بین راہ سردم،خلوتم

باتمام بدبیارے هاے تقدیرم هنوز
راضے ام از اینڪہ نامت بردہ شد در قسمتم

گرچہ نزدیڪے بہ من اما رهایم میڪنے
مثل فروردین و اسفند است با تو نسبتم

نہ نیازے نیست عذرم را بخواهے مدتے ست
با همہ وابستگے دنبال رفع زحمتم...



سجاد_صفرے


🥀

خبر نداری از دلم ، کجاست مهربانی ات..؟
تو همدمی تو مونسی، کجاست همزبانی ات..؟

تویی که شعر عشق را به قلب من سروده‌ای..؛
کجاست  آن ترانه ها و ساز جاودانی ات..؟

همیشه وقت درد و غم، سرم به شانه‌ی تو بود..؛
کجاست سایه سارِ  شانه‌های سایبانی ات..؟

شبیه ماه سر برس، در شبِ عاشقانه ها..؛
کجاست آن درخشش و شکوهِ آسمانی ات..؟

تویی که بوسه میزدی به غنچه‌ی بهار من..؛
کجاست ذوق و شوق بوسه های ناگهانی ات..؟

رونق بوستان دل ، وجود عطر ناب توست..؛
دست نوازش تو کو ، کجاست باغبانی ات..؟

شبیه موج می‌رسی، به پهنه‌ی خیالِ من..؛
و من که غرق در تو ام ، کجاست بیکرانی ات..؟

بدون تو نمی‌شود به جشن مهر و ماه رفت..؛
کجاست خانه‌ی‌ دلت ، کجاست آن نشانی ات..؟

خوشم به همکلامی‌ات به بودنت، به شادی‌ات..؛
اسیر خنده‌‌ی تو ام،کجاست شادماني ات..؟

برای عمر و زندگی ، تو بهترین بهانه‌ای..؛
بمان بهانه‌ی دلم، فدای خوش زبانی ات..!



ناشناس


🥀

❤️