Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

View

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

📝 Аёл киши бола туғаётганида 20 та суяк синишига тенг оғриқни ҳис қилар экан. Сиз учун шунча дардни кўтарган онангизни бир оғиз қаттиқ сўзини кўтаролмайсизми?..
(Б.М.)
Реклама учун @Solixa_Qiz
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

LocationУзбекістан

LanguageOther

Channel creation dateFeb 06, 2025

Added to TGlist

Sep 05, 2024

I own this channel

History of changes

Linked chat

🌺СОЛИХА АЁЛ🌺 Эзгулик Нури

Statistic of Telegram Channel 🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

More details

Subscribers

43 599

24 hours

250-0.6%Week

2230.5%Month

418-0.9%

Citation index

0

Mentions34Shares on channels0Mentions on channels34

Average views per post

1 836

12 hours1 952

26.7%24 hours1 8360%48 hours1 836

6.9%

Engagement rate (ER)

0.93%

Reposts3Comments0Reactions14

Engagement rate by reach (ERR)

4.21%

24 hours

0.02%Week

0.02%Month

1.02%

Average views per ad post

2 011

1 hour94446.94%1 – 4 hours46323.02%4 - 24 hours1 68483.74%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

34

Dynamic

Latest posts in group "🌸СОЛИХА АЁЛ🌸"

All posts

19.04.202513:17

-- Аслида, бу гап сенга тегишли. Мендан узоқроқ йўқ ўқдингми?
Ёнидан ўтиб кетмоқчи эдим. Аммо, сочимдан жангаллаган қўллар бунга инком бермади.
-- Қўйиб йўбор. Эсингни едингми?
Сереннинг чакамикдай ёпишган қўлларидан озод бўла олмай асабий бақирдим.
-- Менга қўл кутаришни сенга кўрсатиб қўяман фоҳиша.
Унинг айтган сўзлари шунчалар жаҳлимни чиқардики. Ундан озод бўлишга ҳаракат қилиш ўрнига, мен ҳам унга чанг солиб кетдим. Аммо, қаердандир унинг дугоналари пайдо бўлди-ю, улар ҳам менга ҳужум қилиб кетди. Бас кела олмадим. Қайта-қайта келиб тушаётган тарсаки зарбаларини қайтаришга кучим етмай йиқилдим. Мен бунчалик нозик бўлишга қачон улгурдим? Азоблар руҳиятимга таъсир қилиб қолмай, кучимни ҳам олиб қўйганмиди ёки?.
Бир зумда оғзи бурнимни қон қилган қизлар, муздек залда беҳол ётганимга қарамай устимдан кулганча, ювиниш ҳонасини тарк этди.
Эшикни қулфлангани яққол эшитилди қулоғимга. Серенни дугоналари пайдо бўлиб қолгани ва эшик қулфланганини инобатга олсам, бу олдиндан уйиштирилганга ўхшайди. Лекин, нега?...
Бутун танам оғриқдан зирқираябди. Нафратланиб кетябман. Ҳаммадан, ҳаммасидан. Бе айб тавон тулашдан. Нега менда доим шунақа? Нега одамлар бунчалик разил? Нега ҳақиқатга қулоқ солмайди? Эшитишмайди, нега?
Қанча вақт ётганимни билмайман. Билганим эшикни зарб билан ўрилиши бўлди. Аммо ким эканлигини билолмадим. Зулмат ўз домига тортиб кета бошлади.
Давоми бор

Муаллиф: Чарос Хайитова.

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

19.04.202513:17

-- Бундан кейин мени ёнимда ўтирасан.- яна буйруқ.
        -- Нега экан?
        -- Чунки, мен шуни ҳохлайман. - Нима бу бошини бирон жойга қаттиқ ўриб олганми?
         -- Ақлдан оздингми?
      Ҳайратим табора кучайиб бормоқда. Мени ёқтирмаган йигит шумиди? Ё бошқа?
        -- Ҳозирча йўқ. Аммо, сен ақлдан оздира бошладинг.- бузилмай гапиради.. ҳудди роботга ўхшайди. Констуциядан гапираётгандек ўзгармайди ҳам. Уни тушунарсиз гаплари орасида адашиб қолгандекман.
       -- Қўлимни қўйиб йўбор ва мен билан ишинг бўлмасин.- ҳали ҳам маҳкам ушлаб турган қўлимни тортиб олмоқчи бўлиб юлқина бошладим.
-- Бу ерда нималар бўлябди?
      Ана, яна биттаси пайдо бўлди. Шунақанки, ģазабланиб қараб турибдики, кўзларини Аяз билан туташган қўлимдан узмай жаҳл қилиб бақирди.
      -- Сенга алоқаси йўқ Ҳакан. Бу Яģмур иккимизни шахсий ишимиз.
        Кутилмаганда ёнимдаги робот, сирли жилмайганча қўлимни қўйиб йўбориб елкамдан қучиб олди. Бир сўз айтишга улгурмасимдан Ҳакан келиб унинг юзига мушт тушириб қолди. Жойимдан ҳам чилолмай қолдим. Айни дамда, нима бўлаётганини кўрсамда, лекин идрок эта олмаётгандекман.
Эрта бўлгани учун ўқувчилар деярли йўқ. Икки псих эса ҳонани вайрон қилиб бир- бирини муштлашдан тухтамаябди...
   Ўн дақиқалик жанжалдан кейин, уларни айириш учун ҳар қалай бошқа ўқувчилар келиб қолди. Оģзи бурни қон бўлиб кетган ҳар иккиси ҳансираганча, бир- бирига буқа қараш қиларкан зурģа айрилишди ўзи ҳам. Бу вақтга келиб деярли ҳамма келиб бўлган ва текин тамоша нега чиққани тўғрисида муҳокама қила бошлашган эди. Бу аслида, менга ҳам жуда қизиқ. Бирон нарсага тушунган бўлсам ўлай агар.
        Ҳамма негадир менга ģалати қараш қилябди. Ўзимни ноқулай сеза бошладим.
       -- Унга яқинлаша кўрма.- Ҳакан лаби чеккасидаги қонни енги билан артар экан, Аязга ёв қараш қилиб буйруқ берди.
      -- Аслида, сени уни ёнида кўрмай.- буниси ҳам пас келмай гапирди. Қизиқ, гап ҳозир мен тўғримда кетябдими шунда? Лекин қанақасига? Иккисини ҳам яхши танимайман ҳам. Нега дабдурустдан амакиваччалар мени деб жанжал қилябди?
     Ҳаканни ҳам Аязни ҳам деректор ҳонасига чақиришди. Яхшигина гап эшитишлари аниқ.
      -- Ростан ҳам сени деб урушишдими? - дарсда ёнимда ўтирган Арзу ҳайратланганини яшириб ўтирмай сўради.
      -- Йўқ албатта. Буни менга аълоқаси йўқ. Уларни яхши танимайман ҳам. Нега мени деб уришсин?.- ўзимни тезда оқлай кетдим.
       -- Аммо, ҳамма шуни гапирябди. Яģмур икки амакиваччалар сени ёқтириб қолган бўлсая?
       -- Бас. Бу нимаси? Асло, ундай эмас. Икки киши урушса, мен сабабчи булавераманми?.- уфф тортиб юбордим. Бўлдида энди. Бир-бирини гўштини ғажисин менга фарқи йўқ.
      Кунларим шу зайилда ўта бошлади. Ҳар иккисини тушунарсиз жанжаллари, менга илмоқли гап қилишлари шунчалик жонимга тега бошладики, ҳатто уларни қўйиб берса буғиб ўлдириб қўйишгада тайёр ҳолатга келиб қолдим. Энг ёмони, бутун коллежга амакиваччаларни ўйинчоғи дея гап тарқагани бўлди.
       -- Уууууу, кимларни кўрябман. Коллежимиз маликасию.- ювиниш хонасига кирганимда ортимдан келган, иккинчи курс қизлардан бири кесатганча кула бошлади.
      -- Менда ишинг бормиди? - эътибор бермай эшик тамон юрганимда, йўлимни тусиб олгани учун гапиришга мажбур бўлдим. Аслида, улар мен учун қизиқ эмас эди.
       -- Ўзингни ким деб ўйлаяпсан? Шунчалик ҳам енгилтак бўласанми?
       -- Гапингни ўйлаб, гапир. Ҳаддингни бил Серен.- ģазабланиб кетаябман. Аммо ўзимни босишга ўриниб, тишландим.
       -- Нима ёлғонми? Ҳих, қизиқ нима қилиб кўнглини олдингки, иккиси ҳам ёнингдан кета олмай қолди. Нима сенга биттаси камлик қилябдими?
      Бўлмади, қанча жаҳлимни жиловлашга уринмай, қоним қайнаб ғазабим тошиб чиқа бошлади. Қўлимга эрк бердим ва йўзига тарсаки туширдим.
      -- Менга бундай қилишга қандай ҳаддинг борди?
      У ҳам йўзини ушлаганча асабий бақириб берди.

19.04.202513:17

-- Ҳа шунақами? Ҳимм, мен ҳам ҳурсандман.
Гапираябману лекин Ҳаканни ортида менга қўйгудек совуқ нигоҳларини қадаб турган Аязни кўриб, нафасим ичимга тушиб кетди. Умримда бунчалик совуққон нигоҳларни кўрмаганман. Қўлларини мушт қилиб олганмие. Қизиқ, нега бунча жаҳл қилаябди экан?
-- Аяз билан танишмисан?
Мен тез-тез унинг ортига қараётганим учунми, Ҳакан ҳам мен қараб қўяётган тамонга қараб сўз қотди.
-- Албатта, танийман. Ахир бир гуруҳдамиз.
Ростини айтишга уялдим. Беш дақиқа олдин кимлиги билганим сир бўла қолсин.
-- Мен бу маънода айтмадим. Яқиндан демоқчи эдим.- сирли жилмайди. Қизиқ, ҳозир устимдан кулябдими? Ё нимагадир шаъма қилябдими?
-- Нега бунча саволга тутаябсан? Сени ҳиёбонда учратганим учун ҳисобот беришим керакми? Йўқ, умуман сизларга нима? Бирингиз қўйиб, бирингиз саволга тутасиз. Кимсизлар ўзи?
Жаҳл билан ўрнимдан турдимда, Арзуга ҳам қарамай у ердан чиқиб кетдим. Рости, чунонан ғазабим қайнаябди. Ким бўлибди улар? Нега мени сўроққа тутаверишади? Ўзи энди ўзимга келаётган бўлсам.
Уйда ҳам кечгача асабий юрдим. Бўлмади, сиқилиб кетиб тоза ҳавода айланмоқчи бўлиб ташқарига чиқдим... Чиқишгаку чиқдиму, қаерга боришни òйлаб тухтаб қолдим. Ҳудди манзили йўқ девонага ўхшаб қолгандекман. Ойим билан доим, соҳил бўйига келардик. Кўпинча, айнан қуёш ботиши олди. Чунки, бу инсонга бошқача таъсир қилади. Ҳақиқий гўзаллик шунда мужассам бўлади.
Ўз-ўзидан оёқларим мени шу тамон чорлади.
Эсламайман дегандим. Аммо, буни иложи йўқ шекилли. Айтишга осон, аммо амалда...
Яна ҳаммаси кино тасмасидек кòз олдимдан ўта бошлади. Ўйлаб кўрсам, мен учта катта йўқотишга учраган эканман. Номусим, онам ва фарзандим. Улардан айрулгунча, ўзим кетсам бўлмасмиди?...
Соҳил бўйида ўтирганча кòзларимдаги ёшни ҳиқиллаб артарканман, кимдир мени кузатаётгандек ҳис уйģона бошлади.
Атрофга олазарак қараб мендан узоқроқда турган кепка кийим олган йигитни куриб вужудимни қўрқув қамраб ола бошлади.
Бир зум ўтмишга қайтгандек бўлдим. Топдалишимдан олдин, мен кўрган ягона одам кепкали таксичи эди...
Анча кеч бўлгани учунми, йўзи кўринмаябди. Лекин, бир жойда турибди ва менга қараб. Бу эса қўрқувимни янада оширябди.
Тезда ўрнимдан турдимда, уй тамон ҳаракатландим. Ортимга қарашгада юрагим дов бермаябди. Уйимиз соҳилга яқин бўлгани учун тезда етиб келдим ва шундагина ўзимга куч топиб ортимга қарадим. Ҳеч ким йўқ.
Кўп асабийлашаябман шекилли? Ҳар кимдан гумон қилаябман.
Ўқишга ҳаммадан олдин, эрта бориб олдим. Хонага кириб ҳеч ким йўқлигини кўриб, ним табассум қилганча ўз жойимга бориб ўтирдим. Менга ҳам айнан шу ёлғизлик керак эди.
Стулга бошимни қўйганча кòзларимни юмарканман ўз ҳаёлларимга эрк бердим. Ўқишни тамомлашимизга ҳам оз қолди. Сўнг бу ерлардан бош олиб кетаман. Нима иш бўлса ҳам, укамни ёнида давом эттираман.
Булар мени режаларимни бир қисми. Асосийси ҳам. Ҳали дадам тамонидан тасдиқланмаган режаларим.
Бироқ бу ерда қолишни истамайман. Хотиралар мени тинч қўйгиси келмайди, бу ерда. Тақиб қилаверишади. Ақилдан оздиргудек қўйиб йўбормайди.
Ёнимга кимдир жойлашганини сезиб, бошимни кутариб қарадим. Не кўз билан кўрайки, мен билан ёнма-ён ўтиргиси келмаган Аяз, мендан кòз узмай турибди.
-- Жойингни адаштириб қўйдингми?
Ҳайратимни яшира олмай сўрадим. Эртачи келиб олганини камига.
-- Йўқ. Аксинча, энди жойимни топдим.
Тўғриси, ўзимни аҳмоқдек ҳис қила бошладим. Негаки, ҳеч нарсага тушунмадим, доимгидек.
-- Яхши. Сен билан урушгим йўқ. Сенга шу ер ёқса ўтиравер.
Индамай ўрнимдан туриб жойимни ўзгартирмоқчи бўлдим. Аммо қўлимдан тутиб қолган қўллар бунга йўл қўймади.
-- Қаерга? Шу ерда ўтирасан.- Қатъий таъкидлаб совуқ оҳангда гапирдида, қўлимдан тортиб жойимга ўтиртириб қўйди.
-- Нима қилганинг бу?
Қилган муомаласига жаҳлим чиқа бошлади.

19.04.202513:17

Кулганча, гапирар экан, ҳудди муҳим нарсани эслагандек шошиб сўради.
      -- Ҳа... оз мос билсам керак... Яъни, дадаси безнес қироли эканлигини биламан ҳалос.
       -- У бизлардан катта. Ёшини айтаябман. Аслида, у уч йил олдин ўқишни тамомлаш керак эди. Аммо, қандайдир сабабларга кўра, дарсларга келмай қўйган. Шунча вақт ўтиб яна ўқимоқчи бўлгани ģалатимасми? Қолаверса, шундай оиланинг фарзанди оддий коллежда ўқисая...
      -- Ҳоой, сен қиз ҳали ҳам изқуварлик қилиб юрибсанми? Мерт эшитса ҳафалашиб қолмайсизми?
      Дугонамни гапи мени ҳам ҳайратга солган бўлса-да, гапни бошқа тамонга буриб ҳазил қилиб кулдим.
      -- Ҳа йўģе. Буни бошқа қизлардан эшитгандим. Эътибор бердингми? Коллежжимиз қизлари унинг ёнида гирди капалак бўлиб юришибди.
       -- Майли билганини қилишсин. Бизга нима. Ўз ташвишларим етарли, қўй шуларни...
      Кутилмаганда келиб қўлимдан судраб кетаётган, асаббузар йигитни деб гапим чала қолди. Қизиқ уни ҳали ҳам исмини билмайман. Очиғи   қизиқмаган эдим ҳам.
Лекин, бу ишини нима деб аташ мумкин?
       -- Ҳоой тунка. Қўлимни қўйиб йўбор. Қўйиб йўбор дедим, сенга!!!
         -- Мен сенга айтаябман. Ҳой, нима кармисан?
      Арзуни оғзини ланг очдириб мени судраб чеккага тортган, кимсадан ниҳоят қўлимни тортиб олиб, асабий гапирдм.
       -- Янги келган йигитни танийсанми?
      Ҳисоб сўрашга ўтиб кетди, мен ҳеч нимани тушунишга улгурмасимдан.
       -- Тушунмадим нима?
       -- Ҳаканни танийсанми, дедим. Нима ģалчамисан?
      Нега у бунча асабий? Аслида, мени жаҳлим чиқиши керак эмасми? Буни тушуна олмадиму, менга қилган муносабати умуман ғашимни келтираябди.
        -- Танийманми, ёки йўқ? Ишинг бўлмасин. Сенга ҳисобот бермайман.
       -- Яғмур, асабимга тегма. Саволга жавоб бер. Нега дарс жараёнида ундан кòз узмай ўтирдинг?
       Вишиллаб гапириб, кетмоқчи бўлганимда, йўлимни тусиб олди. Ҳих кòзингни ўзмадинг эмуш. Шунчаки, бир икки қараб қўйган эдим ҳалос. Йўқ, ўзи унга нима? Ким бу, мени сабабсиз сўроқ қиладиган?
      -- Кўз меники ҳохласам қарайман. Ҳохласам йўқ. Сенга нима?
       -- У сендан кòз ўзмаганини сездингми?
       Ғалати алфозда сўради.
       -- Нима, сен дарсда фақат бизни кузатиб ўтирдингми?
       Уни гаплари ростлигини билсамда, бу йигитни нега бунча қизиқтираётганини англай олмадим.
       -- Сенга текин маслаҳат бераман.
      Маслаҳатдан ҳам кўра огоҳлантираётгандек гапирди. -- Ундан узоқроқ юр. Баъзи инсонлар кўринганидек бўлмайди.
        -- Ҳудди сендекми?
       Чақиб олгим келди, шу зафар. У бўлса, мийиғида кулиб қўйганча, индамай ортига бурилиб кетди. Ҳудди унинг бу кетиши сенга гапиришни фойдаси йўқ дегандек.
     -- У нима деди, сенга?
     Ортидан анграйиб турганимда, Арзу ёнимга келиб сўради.
      -- Менимча, унга Ҳакан ёқмади. Ўзи ҳеч кимни ёқтирмаса ҳам керак. Жуда ғалати...
       -- Ҳаканнинг амакисини ўғли у. Аяз Эрдуģан. Наҳотки, ҳали ҳам билмасанг.
       Дугонамни жиннига қараётгандек қарашига индамай бош силкиб қўйдим. -- Яģмур, уларга эътибор берма. Юр, қорним ҳам сурнай чала бошлади. Ҳали замон дарс ҳам бошланади.
       -- Кетдик. - ҳеч нимага тушунмай Арзуни ортидан эргашиб тушлик учун ошхонага кирдим.
Ҳамма овқатланиш билан банд. Биз ҳам чеккароққа бориб ўтирдик. Зум ўтмай, ҳаммани лол қолдириб, Ҳакан жаноблари кириб келди ва тўғри мен ўтирган стул тамон келиб қаршимга ўтириб олди.
      -- Яна куришдик Яģмур.- Ҳеч кимга аҳамият бермай жилмайиб гапирди, камига. Бу ерда ўзи нималар бўляпти. Ҳаммаси режа қилиб олгандек товба.
        -- Ҳа... эсингда эканманда...- Мени кузатиб турган курсдошларимдан ҳижолат бўлиб, секин гапирдим. Арзуга қарасам у ҳам менга ҳайрат билан боқиб турибди. Менимча, у Ҳакан билан қаерда кўришган экан деб ўйлаябди, ҳа бу аниқ.
      -- Албатта, сендек қизни эсдан чиқариб бўладими? Очиғи бу ерда куришамиз деб òйламаган эдим. Аммо сени кўриб жуда ҳурсанд бўлдим.

19.04.202513:17

Дадамнинг бир нуқтага тикилганча ģамгин айтган гапи, кòзларимдан ёшланишига сабаб бўлди. Бекорга уларни ҳам азобга қўяётгандек. Балки улар мени алдамагандир? -- Уй қамоģидан озодсан. Эртагаёқ ўқишингга боришинг мумкин. Сени ҳали келажагинг... Ҳуллас ҳаммаси олдинда. Ҳозирдан тарки дунё қилиб олишингни истамайман. Онангга сизларни асрашга сўз берганман. Лекин, сени аҳволингни кòриб, буни уддала олмаётганимни ҳис қилябман.
-- Унақа эмас.
Виждоним қийнаб эзиб ташлаганидан оҳири тилга кирдим. -- Аслида, мен ошириб йўбордим. Сизни ҳам қийнаб қўйганим ҳаёлимга келмабди... Кечиринг дада...
Бориб дадамни елкасидан қучиб олдим. Негадир, упкам тулиб кетди. Кўзёшларим тинай демаябди. Дадамни кийимини ҳам ҳул қилиб йўбордим.
Ҳотираларни қалбимни турига кумишни қарор қилдим. Ҳамма ҳаммасини. Мен кòз қорачиģимдек асраб келаётган жажжи мурģак дилбандим учун тўқиган, кичкинагина пайпоқчани қўлимга оларканман. Унинг руҳини ортиқ қийнашни истамадим. Дийдор маҳшарга қоладиган бўлди.
-- Эееҳ, сени қанчалар кутгандима. Орзулар қилгандим. Она бўлишни ҳис қилмоқчи эдим. Онамдек, она бўлмоқчи эдим. Афсуз... Аммо сени ҳеч қачон унутмайман. Ҳеч қачон.
Менимча бу энг тўғри қарор эди. Ортиқ гумонларга бормайман. Зотан шунда ҳаммага яхши бўлади. Мени деб, ойим вафот этгани етади. Энди, дадамни ҳам қийнашни истамайман.
-- Бугун сафингизга янги ўқувчи келди. Таништиришимга ҳожат йўқкуя. Ҳар ҳолда, уни деярли ҳамма танийди. Лекин, ан-анамизни бузмаймиз. Ҳакан Эрдуģан бизнинг янги талабамиз, бўлади.
Ҳалитдан буён оғзи қулоғида бўлган директоримизни шахсан ўзи таништириб чарчамаётган йигитни кўриб очиғи ҳайрон бўлдим. Уни ҳиёбонда кўргандим. Аммо, таниқли безнесмендни ўғли эканлиги ҳаёлимни ўчига ҳам келмаганди.
Директоримиз гапирар экан, бу йигит ҳудди кимнидир қидираётгандек, ҳаммага бирма-бир қараб чиқа бошлади. Энг оҳирги партада бир бурчакда ўтиргандим. Негадир, менга кўзи тушиши билан жилмайди. Танишини кўргандек қарашига ҳайратим ошди.
Тўғри уни биринчи кўришим эмас. Бироқ ҳаммани олдида негадир ҳижолат бўлдим.
Ўтиришга руҳсат бергач эса, у ҳудди атайин қилгандек, мени тўғримдаги жойга келиб ўтириб олди.
-- Салом.
Э йўқ. Буниси энди умуман ортиқча. Шунча одам қолиб, менга гапириши нимаси?
-- Салом.
Номига гапирдиму, олдинга қараб олдим. Эътибор бермай шу алфозда тураверганим учундир, у ҳам олдига угурилди ниҳоят. Дарс якунига етгунча, умуман у тамон қарамадим. Лекин, нигоҳлари тақибида турганимни ҳис қилиб турибман. Нега бунақа қилаётганига эса ҳеч тушуна олмаябман.
Эътибор берсам, ундан қизларни кўпи кўз узмаябди. Қизиқ, бунга Ҳаканбейни ташқи кўриниши сабабмикин? Ё, устоз мақтаб ўтган бойлиги?
-- Яģмур, гаплашиб олсак бўладими?
Ошхона тамонга кетаётганимда, Арзу ортимдан келиб қолди.
-- Гаплашадиган гап бормикан?.
Гапириб йўлимда давом этди. У менга эргашганини сезиб.
-- Биламан. Жаҳлинг чиқябди. Аммо мени ҳам тушунсангчи...
-- Йўқ. Жаҳлим чиқмаябди. Мерт билан бахтли бўлсангиз бўлгани. Фақат, бу алфозда билганим бироз нафсониятимга тегди.
-- Кечир, мен буни истамаган эдим.
Арзуни сўзлари йиғи аралаш янгради. Тўғриси бу менга ҳам таъсир қилмай қўймади. Айнан шу чоғни ўзидаёқ кечириш ҳақида ўйладим.
-- Бўлди. Уша Мертингни деб сендан воз кечадиган аҳмоқ эмасман.
-- Ярашдикми?
Арзуни маржондек катта- катта кòзлари қувончдан порлаб кетди бир пастда.
-- Ярашдик.- ундаги табассум менда ҳам пайдо бўлди. Яқинимни қайтадан топганим учун ҳурсанд ҳам бўлдим.
-- У билан ораларинг яхшими? Мени деб урушиб қолмадингизми, ишқилиб. Ўзим ҳам дабдурустдан пайдо бўлиб, бунақа қилиқ қилмаслигим керак эди.
-- Ҳа... яхшикуя, озгина жанжаллар ҳам зарар қилмас. Айтганча Яғмур, Ҳакан Эрдуģан ҳақида эшитганмисан?

19.04.202513:17

Далда беришга ҳаракат қилиб, ёнимга келди, ҳамшира ҳам.
      -- Ҳммм, тўғри.
     Уни гапини номига тасдиқлаб, ўз- ўзимдан кула бошладим.
      -- Нимадир булдими ҳоним?
       Кулганим ģалати туйилди шекилли, ҳайрон савол берябди.
       -- Дадам сенга қанча бердики, ёлģонни сувдек ичаябсан?
      Бу гал, совуқ қабрни ўтларини оҳиста тозалаганча гапирдим. Сўзларимдаги дадилликни сезди шекилли, кòзлари ола кула бўлиб кетди. Ёк,и мендан бундай ҳаракатни кутмагандими? Ҳа аниқ кутмаганди. Лекин, мен бунчалар аҳмоқ эмасман.
    -- Тушунмадим, ҳоним...
    -- Ҳиҳ тушунмадингми? ҳозир тушунтираман унда.
       Ўрнимдан тезда турдимда, кела солиб унинг ёқасига тармашдим. -- Менга ёлģон ҳисобот беришинг учун қанча олдинг дедим, СЕНГААА?....
      -- Ҳоним. Ммеееен... алдамадимм...
      -- Сенингча, мен шунга ишонаманми, а? Мени шунчалик содда деб ўйлаган дадамга ҳайронман аслида.
Энди бўл. Гапир, фарзандим қаерда.
      Икки қўллаб ёқасидан маҳкам ушлаб, ўзимга тортиб гапирдим. Ёши мендан бироз катта аммо ўзим каби озģингина бўлгани учун, кучим унга бемалол етади. Қолаверса, мен икки йил бокс билан шуģулланганман. Бу нозик ойим мен учун ҳеч нарса эмас.
      -- Ҳоним. Мен ҳеч нима билмайман...
      -- Биласан. Билганда, ҳам анча нарсани биласан. Бекорга ģойиб бўлмадинг. Дабдурустан йўқлаганинг ҳам ģалати. Нима мени шунчалик аҳмоқ деб ўйлаганмидинг?.
     Сочидан чангаллаб ўзимга қаратиб жиģибийрон бўлиб сўрадим. Айни дамда менга фақат бир нарса қизиқ эди. У фарзандим ҳақида асл ҳақиқатни билиши мумкин.
      -- Йўўўқ... Итимос, қўйиб йўборинг. Оғриябди...- Йиғлай бошлади ҳамшира.
        -- Ҳали бу бошланиши. Агар, болам қаердалигини айтмасанг, кунингни кўрсатаман...
     -- Яғмур. - дадамнинг овозини эшитиб гапиб чала қолди.
       -- Дада. Ссиз?
      Очиģи бунисини умуман кутмаган эдим. Қўлларим ҳам ўз ўзидан бушашиб кетди.
       -- Нима қилябсан? Қўйиб йўбор бечора қизни. - Дадам ғазабланиб гапирганча, келиб қизни қўлимдан озод қилди.
       -- Сиз қаердан била қолдингиз?. Бу ерда эканлигимни?
       Шубҳамга шубҳа қўшилиб сўрадим.
       -- Яģмур ҳозироқ уйга қайт.
       -- Мени кузатиб юрибсизми? Ё, бирон нарсани билиб қолишимдан қўрқаябсизми дада?
       Қатъий таъкидлаб гапирилган гапига парво қилмай тишланиб гапирдим.
        -- Сенга уйга қайт дедим!
        -- Яхши, қайтаман. Фақат ҳақиқатни билганимдан сўнг. Мен сизга айтгандим. Агар мен ёлғонни сезсам мени ортиқ кўрмайсиз деб. Ҳозир эса ёлғонни иси келябди дада.
       Мен олдин ҳам шунақа ужар бўлганманми? Йўқ! Дадамни яхшигина ҳайрати бунга яққол мисол. Номусимни топдалиши, онамдан айрилишим, фарзандимни тортиб олишгани мени кимга айлантириб қўйди ўзи?
Дадам мени қаршиликларимга қарамай ўзи уйга олиб келди. Камига бир ҳафта уй қамоģига ўтиришимни айтиб ўстимдан қулфлаб ҳам қўйди. Айтишича жуда ҳаддимдан ошганмишман. Балки шундайдир ҳам, бекорга уларни кўнглини оģритаётгандирман... Аммо, гумонлар билан яшай олмайман. Мен билишга ҳаққим бор. Қизимни тирик ёки...
Албатта, буни тагига етаман.
        Уй қамоģининг учинчи куни, дадам мени йўқлади. Яъни Ҳазал опамга хонасига боришимни айтибди. Менимча, ҳеч нима қилмай жим ўтирганим, уларни ҳайратга солган. Чунки, уч кун ичида соқовдек ҳатто гапирмаябман ҳам.
      -- Қайсарлигинг онангга ўхшайди.
     Уларнинг кенг хонасига кириб борар эканман, гапирган куйи ёнидаги дивандан жой кўрсатдилар.
       -- Ойим қайсар эмасдилар. Шунчаки, ҳар доим тюģри қарор қабул қилишга ҳаракат қилганлар.
       Ўʻзимча билаģонлик қилиб, диваннинг бир бурчагига бориб, омонатгина ўтирдим.
      -- Сенга ноҳақлик қилябманми, сенингча?
      -- Яъни? Нимани назарда тутаябсиз дада?...- ўзимни гулликка солиб сўрадим.
      -- Сен жуда ўзгардинг. Бу эса, менга ёқмаябди. Сен ва уканг мени жонимсиз. Баъзан сенга ёмон бўлиб кўринарман. Лекин нимаки қилсам, сизларни ўйлаб қиламан. Мендан бекорга ҳафа бўлишингни истамайман, қизим.

19.04.202513:17

📝Арзоним. 4-қисм.

Тўғри уйга келиб, ўзимни юмшоқ ўрнимга ҳолсиз ташлаб, кòзёшларимга эркинлик бердим. Зеро азобим оз бўлса-да ариса.
-- Яģмур ҳоним. Сизни сўраб келишди.
Сониялар ўтмай Ҳазан опамни эшикни чертишидан сергак тортдим. Шу ҳолимда тинч қўйишса булар эди.
-- Ким экан?
Номигагина жавоб бердим.
-- Айтишича, сизга қараган ҳамшира эмуш.
-- Нима?
Бир зумда ҳаёлларим ағдар-тунтар бўлиб кетди. Боламни дунёга келтирганимдан сўнг, уни умуман кўрмаган эдим.
Дадам, ( -- Унга жавоб бериб юбордим.) деганларида, роса жаҳлим чиққанди. Чунки, у орқали фарзандим тўғрисида озми, кўпми билиб олмоқчи эдим. -- Қаерда у?
Шошиб сўрадим. У қочиб қолишидан қпрққандек.
-- Меҳмонхонада, кутиб туришини айт...
Ҳазан опамни оҳирги гапларини эшитмай, меҳмонхона тамон югурдим.
-- Салом ҳоним.
Ҳамшира қиз мени кўриши билан тезда, ўтирган ўрнидан турди. -- Куришмаганимизга анча бўлди. Йяхшимисиз?...
Негадир бироз довдираб гапирди. Ёки, мени аҳволимни кўриб ҳайрон қолдимикан? Ахир кийимларим ҳул. Ҳали алиштирмаган эдим.
-- Ҳа анча бўлди. Аниқроғи, фарзандим туғилгандан сўнг кўришмадик.
Унга ўткир нигоҳларимни қадаб, асабий гапирдим. Уни тўсаддан ģойиб бўлиб қолиши бежизга эмасдир ҳар ҳолда.
-- Ҳҳаа. Сизга ўрганиб қолган эканман. Ҳалиги... мен.. бир ҳол сўрай деб келгандим.
-- Яхши қилибсиз.. мен ҳам сизни соģинган эдим.
Ҳаёлларимда саволларни тахлаб бориб стуллардан бирига ўтирдим ва қплим билан унга ҳам жой кўрсатдим.
-- Яхши бўлиб қолдингизми?
-- Кўриб турганингиздек...
Уни айнан нимага келгани мени қизиқтира бошлади. Ўз-ўзидан пайдо бўлиб қолгани шубҳага ҳам қўя бошлади энди.
-- Фарзандингиз учун афсуздаман. Тақдир экан.
Ҳих тақдир эмуш. Шу жавоблардан безор бўлдим. Дадам ҳам, Ҳазал опам ҳам тинмай шунақа дейди. Аммо мен бу тақдирга ишонишни ҳам, кунишни ҳам истамайман. Асло.
-- Шуни айтиш учун келдингизми? Овора бўлибсиз. Бу гапларни кўп эшитдим.
Аллақачон кўзимда пайдо бўлган ёшларни яшириш учун кòзларимни тез тез пирпиратдим. Менинг энг ожиз тамонимга айланган, фарзандим ҳақидаги ҳар бир сўз юрагимни тилка бора қилаябди ахир.
-- Бола ўлик туғилгандан сўнг, дадангиз ҳам жуда ҳафа бўлдилар. Ахир, соģлом туģилиши учун қанча ҳаракат қилгандилар...
-- Ўлик денг.
Кинояли гапириб зураки жилмайдим. Бунча дахшатли сўз бўлмаса бу. -- Дадам қийналдими?. Наҳотки? Ҳатто менга уни ўғил ё қиз эканлигини айтишни ўзига раво кўрмадику. Яна қийналган эмишлар, ҳиҳиҳаҳаҳа ажойиба...
-- Қизингиз учун афсуздаман.
Қиз? Йўқ, қизингиз деди... Буģзимқа қаттиқ нарса тиқилгандек гўё. Қизингиз дедими? Мени қизим бўлганмиди? Мен қўлимга ололмаган, йўзини кўра олмаган қизим бўлганмиди?
-- Ни..ммааа?
Овозим шунчалик паст чиқдики. Ўзимга ҳам зурға эшитилди.
-- Чақалоқ қизча эди ҳоним.
Тасдиқлади, у яна бир бор.
-- Қизми?
Кòзимдан ёшлар қўйилиб кела бошлади.
-- Ҳа...
Ҳамшира қиз бошини эгиб, тасдиқлади.
-- Демак қиз. Мени қизим, тўģрими?
Бу сафар овозимдаги титроқ яққол сезилди -- Уни қаерда эканлигини биласизми?... Яъни...ққаабрини?
-- Дадангиз буни сизга айтмаган бўлсалар, жаҳли чиқиши мумкин.
-- Илтимоос, мени уни ёнига олиб боринг...
Ҳамшира мени қабристонга олиб келди. Бир кичик қабрни тепасида тўхтаганимизда эса, шу ер деб унга ишора қилди.
-- Дадангиз уни шу ерга кумишни айтгандилар. Бегона юртда қолмасин деб...
-- Наҳотки шу митти қабрда мени болам ётган бўлса?
Унга гапирдимми, ёки ўзимга билмайман. Бу оғриқни таърифлаб бера олмайман ҳам. Қандай қабрни бош тамонига ўтиб, чуккиланиб ўтириб олганимни ўзим сезмай қолдим.
-- Ҳоним, ҳали сиз оила қурасиз. Фарзандларингиз кўп бўлади. Бу кунларингиз ўтиб кетади.

19.04.202511:30

Ёш бир жувон ўз қилмишига яраша кўп йиллик қамоқ жазосига маҳкум этилган эди, аммо у умрини бандиликда ўтказишга рози бўлмай, турмадан қочиш йўлларини излай бошлади. Шу мақсадда у турма ходимларидан бири билан дўстлашиб олди. Бу ходимнинг вазифаси вафот этган маҳбусларни турма яқинидаги қабристонга элтиб дафн этишдан иборат эди. Агар турмадагилардан кимдир ҳаётдан кўз юмса, у дастлаб махсус ўрнатилган катта қўнғироқни чалиб, маҳбусларни ораларидан яна бири жон таслим қилганидан огоҳ этарди. Сўнг марҳумнинг танасини махсус хонага элтиб, тобутга жойлар эди. Ундан кейин турмахона идорасига бориб, тегишли ҳужжатларни тўлдирар, сўнг қайтиб келиб, тобутни махсус машинасига ортиб, қабристонга олиб бориб кўмар эди. Буларни аниқлаб олган маҳбус аёл турмадан қочишнинг айёрона режасини ўйлаб чиқди ва янги дўстига айтиб, қочишга ёрдам беришини сўради. Режага кўра, кейинги сафар қўнғироқ чалинганида, аёл дарҳол тобутхонага бориб, жасад солинган тобут ичига кириб олиши, дўсти – турма ходими идорада ҳужжатларни тўлдириб келгач, бу тобутни олиб чиқиб дафн этиши лозим эди. Қабристонга элтиш ва дафн маросимлари бошқа назоратчилар иштирокида амалга оширилиши сабабли, аёл бу паллаларда «миқ» этмай, жон сақлаб ётиши, дўсти эса тунда келиб, тобутни қазиб олиши ва уни озод этиши лозим эди.

19.04.202509:38

Аксига олиб Мерт уни ҳимоя қилаётгани баттар ģашимга тегаябди.
-- Мен қуполлик қилмадим ҳали Арзу. Ё қилиб, бе ҳабар қолдимми?
-- Яģмур, тамоша қўйишинг шарт эмас. Ўзингдан кетма.
Яна ўртага Мерт суқилди. Мен билмайдиган аниқ нимадир бор бу ерда. Келганимда ҳам бир биридан кòз уза олмай қолганди ўзи.
-- Арзу нима бўлаётганини тушунтириб берасанми? Нега Мерт сени бунча ҳимоя қилябди? Ҳуддики, мен сенга бегонадек.
Мерт елкаси билан пана қилаётган Арзуга қараб асабий гапирдим.
-- Яģмур ммен....
-- Чунки, у мени севган қизим.
Арзу ўрнига жавоб берди Мерт. Бир он нафас олишни унутиб қўйгандек бўлдим. Мерт ҳеч иккиланишсиз кòзларимга қараб айтган гапи мени нафсониятимга тегди. Бир вақтлар уни севги изҳорларига кумилиб юрганимни бутун коллеж биларди. Ҳозир эса ҳамманинг олдида...
Ғазабланябман, қоним қайнаябди. Бу Мертни ёқтиришимдан эмас, кўпроқ Арзуни буни била туриб ортимдан иш қилгани учун бўлябди менимча.
Шунақами? Нима ҳам дердим. Бу сафар севганингни қўлидан маҳкамроқ тутасан деган умиддаман.
Кўзларимдан чиқишга ўринаётган кòз ёшларимни зурģа тийганча алам билан гапирилиб ортимга угирилдим. Хонада мен билан ёнма ён ўтирган каландимоқ йигит, мени устимдан очиқчасига кулиб турганини кўриб баттар ҳурлигим келди. Тезда у ерни тарк этдим.
Ортимдан ҳеч ким Яģмур деб чақирмади. Аммо мен кутгандим. Токи коллежни дарвозасидан чиққунча мени тухтатишларини истадим. Умид қилдим. Аслида, фақатгина Арзу дартларимга шерик бўларди. Энди тушуниб етдимки. Мен ундан ҳам айрилганман.
Тўғри унга қуполлик қилдим. Бироқ фарзандим вафотидан ўзимга кела олмаябман. Алам, дарт азоб ичимни кемираябди. Шундоқ ҳам Мертга ўзимни раво кўрмасдим. Ҳар ҳолда, энди ит теккан ошман. Аммо, улардан буни кутмагандим. Буни қабул қила олмаябман.
Майин ёмģир йўзимни юваябди. ёқимли ҳол. Эгним жиққа ҳул. Йўзларимда ёмгир томчилари. Кўзёшларим билан аралашиб кетябди.
Ёмғир томчилари йўзимни юваркан, кўзимни юмганча осмонга қарадим.
Совуқдан қалтираётган бўлсамда, бу менга жуда ёқаябди. Айни дамда ўзимни енгил ҳис қилдим негадир.
Жиннилик ҳам миёрида билиш керак яхши қиз.
Йўзимга тушиб, дардимни унуттираётган ёмģир томчилари бирдан тўхтади. Кòзимни очиб, нотаниш овоз келган тамонга қарадим.
Кечирасиз нима дедингиз?
Гапини яхшигина англаган бўлсам-да, билмаганликга олиб сўрадим.
Шамоллаб қоласиз. Ёмģирда бундай туриш яхши эмас.
Соябонини менга пана қилиб, мен ўтирган ўриндиқни бир ўчидан жой оларкан гапирди нотаниш йигит.
Сизга нима? Шамолласам мен шамоллайман сиз эмас. Боринг йòлингиздан қолманг.
Э йўқ, бе йўқ ўзича келиб донолик қилаётгани асабимни чиқара бошлади.
Мен шунчаки фойдангизни òйлаб гапирдим.- ним табассум қилганча, ўзини оқлаб гапира кетди нотаниш.
Ҳа майли, қўяверинг. Ҳозир, сал асабийроқман ўзи.
Ишқ савдосими?
Нега ундай деябсиз?..- Наҳот кўринишим шунчалик ҳароб бўлса. Алданиб қолган қиз бўлиб кўринаётган бўлсам керак унинг кòзига. Очиģи бу меҳрибон қаердан пайдо бўлиб қола қолди ҳайронман.
Шунчаки, менга шундай туйилди.
Ҳиммм.
Томоқ учида тасдиқлаб қўйдим.
Исмим Ҳакан. Сизникичи?
Яģмур. Танишганимдан ҳурсандман.
Менга қўл чузган йигитни қўлини номигагина сиқиб қўйдим.
Яģмур. Чиройли исм. Эгасига ўхшаган ёмģир томчиларидек бетакрор.
Ёмģирни яхши кòрасизми? осмондан майин ёģаётган ёмģирга қараб òйланиб гапирдим.
Ҳа жуда.
Синиқ жилмайиб қўйди. Негадир унда нимадир бордек. Қандайдир сирли инсонга ўхшаркан у.
Мен кетишим керак. Ортиқ гапиргим келмагани учун, кетиш тараддудига тушдим.
Яģмур.
Бир, икки қадам ташлаганимдан, исмимни эшитганим учун тухтаб ортимга угурилдим.
Нимадир бўлдими?
Куришгунча.
Унинг сўзлари жуда ģамгин чиқди. Ким у? Нега менга ўзини эски танишимдек тутаябди? Ҳеч нарсага тушунмадим. Индамай исмимни айтганимга, ўзича нималарни ўйлаябди экан. Жавоб бермадим. Ҳеч нарса демай йўлимда давом этдим. Ортимга угирилиб қарамасамда, мени нотаниш йигитнинг нигоҳлари тақиб қилиб турганини ҳис қиганча, у ердан узоқлашдим.
Давоми бор.
Муаллиф: Чарос Хайитова.

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

19.04.202509:38

Номусим топталди... Номуссиз булиш қаторида она ҳам бўлдим. Онамни ҳам йўқотдим...
Бора, бора дадам йўборган ёлģизлик кошонамда уни ўзимга шерик деб билдим. Нафратим у билан бўлган бир тамонлама сухбатимни бошланган илк кунидаёқ йўқолганди. Уни ўзимга суянчиқ деб қабул қилдим. Қисматимга куникдим. Ҳатто уни менга берганига шукурлар айтдим.
У билан боģлиқ орзулар қила бошладим. Ҳар бир сўзимда у бор эди, орзуимда бор эди, эндичи? Энди менга нималар дейишябдия? Ҳаётимни қайтандан безай бошлаган неъматимни йўқ дейишябди. Мен бунга қандай ишонай ахир?
       -- Яғмур ҳоним бас қилинг. Ўзингизни қўлга олинг, бу билан ўзингизга жабр қиласиз.
      Ҳазал опа келиб мени қучганча гапира бошлади.
       -- Опаа.. дадам уни энди йўқ деябди... Бунга ишона олмаябман. Мен уни эшитдимку ахир. Бу рўё эмасди, овозини эшитдим ўзим...
       Биламан у ёрдам бера олмайди. Бироқ кимгадир ичимдагиларни айтмасам бўлмас эди. Кимнингдир малҳамига шу қадар муҳтожманки, Ҳазал опани қучиб дод солганимни ўзим сезмай қолдим. -- Сизнингча дадам алдамаябдими? Улар менга ёлģон гапирмаябдими?.
      -- Оҳ ўзимни жажжигина маликам. Бунча ситам сени бошингга тушмасая. Доим кулган кòзларинг кòз ёш тукиб чарчамаябдими? Бўлди, йиģлама. Онангни ҳам руҳини безовта қилаябсан. Улар сени қанчалик яхши кўришини билардингку. Онангни руҳи шод булиши учун ҳам ўзингни қўлга олишинг керак. Дадангга келсак, уларга ҳам осон тутма, қайси ота боласини бундай синовлар билан синалишини истайди?
      Сочларимни силаганча мени юпатаётган Ҳазал опамнинг гаплари менга анча таскин берди.
Улар тўғри айтди. Ўзимни қплга олишим керак. Ҳеч бўлмаса онам учун.
       -- Бугундан бошлаб, Яģмур Йилдирим шу ерда ўқийди. Ҳаммангиз уни таниганингиз учун дийдорлашишни кейинга қолдирамизда, дарсни бошлаймиз. Ўтиришинг мумкин Яģмур.
      Дадамнинг қистовлари билан эски колежжимга қайтдим. Раҳбаримизни илтифотидан сўнг менга таниш бўлиб қолган жойимга бориб ўтирмоқчи бўлдим. Аммо банд экан, албаттада менга деб асраб юришармиди?
Оҳирги партадан жой олишимга тўғри келди. Стулга ўтирар эканман, ўз навбатида менга бирин-бирин ола қараш қилаётган Арзу ва Мертни ҳам кузатишни унутмадим. Келганимдан буён бир-бирига кòз уруштиради.
      -- Кейинги дарсда бу жойда сени курмай.
      -- Нима?
      Ён тамонимдан нотаниш келган овоздан тезда у тамон угирилдим.
        -- Бир гапни қайта қайта гапиришни ёмон кўраман.
       Ўқтувчидан кўз узмаган куйи гапираётган мен учун нотаниш йигитга аҳмоққа қарагандек қараб туравердим. Очиģи уни танимадим янги бўлса керак. Ҳар ҳолда, мен бу коллеждан кетгандан сўнг келган.
       -- Бу қарашингда севиб қоласан. Яна бошимни қотириб юрма, қизларни жиним суймайди.
       Ҳих ургулдим. Бу телбани гапини. Қаердан пайдо бўла қолди экан сурбет. Коллежга эндигина келган бўлсамда, афсузлана бошладим. Мен ҳозир ким биландир тортишадиган аҳволда эмасман.
      Танаффус бўлгунча тишимни, тишимга босиб зурға чидадим. Чиқиш бўлгандан хонадан ўқдек ўчиб чиқдим ўзи ҳам.
      -- Тўхта Яғмур... Тўхтасангчи.
      Ортимдан келган таниш овоз сабаб, тухтаб унга угурилдим. -- Ниҳоят келдинг.
     Арзу келиб мени қучоқлаб олди. -- Изсиз йўқолиб кетгандинг. Энди келмайсанми деб, қўрққандим... Ҳатто телифон ҳам қилмадингга. Шунча пайт қаерда эдинг?
      -- Ҳеч нимани билмагандек сўрама. Ё атайин устимдан кулмоқчи бўлябсанми а?
      Арзуни жеркиб ташлаб ўзимдан нари итардим.
    -- Яғмур, бу нима қилганинг? Эсинг жойидами сени?.
      Мендан икки уч қадам орқага тисарилган дугонамни ушлаб қолган Мерт, менга қарата асабий гапирди.
       -- Воҳ, воҳ, воҳ. Мерт жаноблари Арзу ҳонимни ҳимоя қилаябдими? Нега бундай бўлиб қолди экана, қизиқ...
       -- Яғмур алжирама. Бунча қупол бўлиб кетма илтимос. Юр четроқда гаплашиб олейлик. Ҳаммани эътиборини тортаябмиз.
      Арзу бизни тамоша қилишга йиғилаётган ўқувчиларга қараб чиқиб, мени қўлимдан тутиб судрамоқчи бўлди. Аммо, мен қўлимни унинг қўлидан юлқиб олдим. Билмадим, негадир жуда ҳам қаттиқ жаҳлим чиқаябдики. Ойлаб ололмай келган аламимни ҳозир дугонамдан олгим келиб қолди. Зотан уни айби бўлмаса ҳам.

19.04.202509:38

-- Бас қил. Боласидан айрилган фақат сен эмас. Қолаверса, бир ҳароми учун бунчалик куйишинг шарт эмас.
Дадамни гаплари юрагимни қийма қийма қилиб ташлади... наҳот шу мени дадам бўлса?.
-- Алдаябсиза? Айтинг, алдаябсиза? У ўлмаган тўғрими?. Дадаа... жон дада илтимооос тўғрисини айтинг. У ўлмагана? бундай бўлмагана? У тирик тўғрими? Дадажон... Ахир, мен ҳам фарзандингизманку. Менга буни раво кўрманг...
Уларни оёғига йиқилганча йиғлаб ёлвора бошладим.
-- Афсуз. Бола ўлик туғилди, дедимку. Мен нима ҳам қилардим. Тирилтириб бера олмайман.
Ҳали ҳам менга қарамай гапирди. Лекин асабий эканлигини сездим. Бироқ ҳозир бунга аҳамият берадиган аҳволда эмасдим.
-- Йўқ алдаябсиз. Болам ўлмаган. Мен уни эшитдим. Овозини...
-- Етаар! Бас қил! Ҳа деб болам деяверма!!! Ушанда қаршилик қилганимга афсузлантирма. Бўлди унут, уни. Нарсаларингни йиғ уйга қайтамиз.
-- Ддадаа...
-- Яғмур!
Ниҳоят ғазаб билан мен томонга угурилдилар ва ўта жиддий овозда таъкидлади. -- Кетамиз, дедим.
-- Агар, агарда... У тирик бўлиб, мени била туриб бу жаҳаннамга отган бўлсангиз. Ҳеч қачон, ҳеч қачон кечирмайман сизни дада. Уша ондан мени ҳатто йўзимни ҳам кура олмайсиз. Сўз бераман сизга.
Ичимдаги аллақандай умидни ҳозирги гаплар ўлдира олмай, бидирладим. Жаҳл билан чиқиб кетаётган дадамни гапларим тухтатди. Аммо кўпга эмас, бир зум нималарнидир òйлаб туриб, кейин уйни тарк этди. Мен эса бирон маротаба бағримга боса олмаган, бироқ ҳаёлларимда ўз сиймосини яратган норасидамга аза тутганча қолдим.
Биз уйга қайтганимга ҳам бир ҳафта булиб қўйди. Аммо бу кунлар ичида хонамдан бир қадам ҳам узоқлашмадим. Бутун дунёни устидан арз қилиб йиģлаб дод солишдан бошқасига ўта олмаябман. Қулоģим остида, мен жуда қисқа вақт бўлса-да эшитган йиģи овози жаранглайверади. Боламни ўлганига ишона олмаябман. Ичимдаги нимадир, йўқ ундай эмас, деб ҳайқиради. Лекин дадамдан фақат бир хил жавобни олавераман.
Оналар ҳар хил бўлади. Бироқ боласига нисбатан меҳри эмас. Мен қандай она бўлдимки, фарзандимни қўлига ололмаган, ҳидларига тўя олмаган... Энг ачинарлиси, нима биласизми? Мен ҳатто уни ўғил ё қизлигини ҳам билолмадим. Менга буни айтишмади. Ҳатто шунгада ҳаққим йўқ экан.
-- Яģмур ҳоним, нонушта қилиб олсангиз бўларди.
Ҳазал опа эрталабдан эшигимни тақиллата бошлади. Яна бир маъносиз мазмунсиз кун бошлангандан дарак эди бу.
-- Мени тинч қўйинглар, дегандимку.
Ўрнимдан туриш тугул, кòзларимни очмай бақирдим.
-- Яģмур ҳоним, дадангизни қаттиқ жаҳллари чиқябди. Илтимос ҳонангиздан чиқинг. Бу туришда ўзингизни олдириб қўясиз.
Қаттиқ куюнчаклик билан гапираётган Ҳазал опанинг гапини жавобсиз қолдирдим. Аллақачон, безор бўлган хонамда сукут сақлаб ўтиришни маъқул кўрдим.
Ҳазал опа эсимни таниганимдан буён шу ерда ишлайди. Оила аъзосидек бўлиб кетган. Лекин, ҳеч ҳоним деган жумлани қўшмай гапиришни ургата олмадим.
Ҳаво булутли, кузнинг совуқ кунлари бошланган. Ёмģир ёғади шекилли... Ёмģирни ҳеч ёқтирмасдим. Ойим ёмғирни севганлар, шунинг учун ҳам исмимни Яģмур деб аташган. Ёмģирни ёқтиришларини сабабини ҳеч тушуна олмасдим. Аммо, энди у менга ҳам ёқа бошлади.
-- Қара ёмģир ёģаябди. Ойингни исми ҳам Яģмур эканлигини билармидинг? Ё, мен сени билмагандек... Сен ҳам... бил....май...санми?
Ҳар доимгидек қорнимни ўстига қўлимни қўйганча, деразадан қараб гапира бошладим. Лекин, фарқи шундаки, энди у йўқ. Уни йўқлиги шунчалик ёмонки, шунчалар оģирки, ҳар гал менга бу битмас азоб бераябди. Гўёки танамга минглаб игналарни қадагандек, аянчли оģриқни ҳис қилдирябди. -- Йўўўқ, йўқ йўўўўқ, бунга чидолмайман. Ундай эмасди... Болам тирик, тирик эди. У, у йиģлаётганди... Йиғлаётган....
Бушаб қолган қорнимни қучганча йиғлаб юбордим.
Тўққиз ой. Тўққиз ой вужудимда асраган жонни ўлгани мени адо қилябди. Ойимни вафотидан сўнг, ёлģизланиб қолган эдим. Уни ёмон кўргандим. Ахир ҳаётимдаги энг дахшатли воқеадан эсталик эди у.

19.04.202509:38

Уйимни шунчалар соғиндимки, кунимни ярми йиғи- сиғи билан ўтади. Арзуни соғиндим, жеч нарсани тушунтирмай аро йўлда ташлаб кетганим Мертни соғиндим...
     Вужудимдаги жон эса, кун сайин катта бўлиш билан овора. Қизиғи, мен уни борлигига куникдим. Борлигини эслатиб, қимирлашлари кулгимни қистатади. Қалбимни алланечук ҳислар қамраб олади... Уни тезроқ кўришни истайман...
Уни илк бор борлигини билганимда ақлдан озай дегандим. Ундан нафратлангандим. Аммо айни дамда шуни биламанки, у ҳам бу воқеаларда айбсиз, унинг гуноҳи йўқ, фаришта у...
       Уша куни дадам мени тухтатиб қолганига шукроналар айтаман. Бўлмаса, бир умр виждон азобида яшармидим?
        Фарзандим билан режаларим кўп. Биз ҳатто ғойибона гаплашамиз ҳам. Онамга ўхшаган меҳрибон она бўламан иншаоллоҳ.
      -- Ҳоним овқат тайёр.
      Ҳар доимги бир ҳил вақтда эшигимни тақиллатишди.
        -- Ҳўп, борябман.
        Жавоб бердимда, инқиллаб ўрнимдан турдим. Ой куним яқин бўлгани учун ҳаракатларим жуда қийинлашиб қолган. Зурға, жойимдан туриб оламан.
Дадам, бу болани соғлом туғилиши учун нима керак бўлса, шуни муҳайё қилиб қўйибди. Балки, уларни бу болага кўрсатаётган ҳаракатлари сабабдир, мени ҳам унга меҳр қўя олишимга сабаб...
       Баъзан ўйлаб қоламан. Фарзандим туғилгандан сўнг, уни ким деб таништирамиз деб? Аммо, дадамга ишонганим учун, бир йўлини топишини билганим учун, кўнглим ҳотиржам бўлади.
      Баъзан ҳаётда биз умуман ҳохламаган воқеалар содир бўлади. Баъзида бизга бу ҳодисалар дарт, ситам азоб олиб келса, баъзида олам-олам қувонч олиб келар экан....
     Бугун менинг қувончли кунларимга саноқли кунлар қолганини билдим. Дадам ёллаган шифокор обдон мени ва ҳомламни кòздан кечирди ва соģлом эканлигимизни, қўрқишга ҳожат йўқлигини таъкидлади. Маниторда мен илк бор кòрганимда, ģазабланган ҳатто нафратланишгача борган жоним парчасини ҳозир минг ҳаяжонда, тамоша қилябман.. Қани энди, тезтоқ уни қўлимга олсам. Баģримга боссам. Ҳидларидан баҳра олсам....
      Буларни ўйласам, уни қўлимга олгунча бўладиган ҳодисани қўрқувини умуман унутаман. Қўрқув ҳам йўқ эмас, ҳатто яхшигина бор. Аммо ҳозиргидек, дилбандимни экранда кўрсам, ўзимни кучли ҳис қила бошлайман.
   Дадамга саноқли кунлар қолганини айтишгандан сўнг, ўзлари ёнимга келдилар. Бундан жуда ҳурсанд булдим. Гарчи дадам менга гапирмасаларда, уларнинг кўзларига қарашга виждоним қийналсада, шундай кунимда ёнимда бўлмоқчи бўлгани мени бахтиёр этганди.
        Кечга соат саккизлардан бошлаб мени тунғоқ азоби қийнай бошлади. Умримда илк бор, танам ўта кучли, бу қадар азобли оģриқни ҳис қилди дея оламан. Мен бунчалар қийинлигини билмасдим. Ҳатто тахмин ҳам қилмагандим.
    Тезликда дадам шифокорларни уйга чақирди. Шифоҳонага боришимни истамадилар.
Мен эса оғриқдан дод вой солганча бутун уйни бошимга кутардим.
       Қанча вақт оģриқ билан курашганимни билмайман. Аммо мислсиз оģриқ мени ҳолдан тойдирди. Кòзларимни базур очиб, йўқлик сари кетаётганимда, чақалоқ йиģисини эшитдим ва оҳиста жилмайдим. Ҳозиргина чеккан азобларимни унутдим. Унга қарашни, уни кўришни истадим. аммо кòзларимни оча олмаябман. Ўзим билан кураша кураша бир амаллаб очганимда эса, уни олиб чиқиб кетишаётганини кўрдим.
     -- Тўхтанг... олиб кетманг...
      Беҳол айтган гапим ўзимга зурға эшитилди. Бошқа сўз дея олмадим. Мени табора уозига чорлаётган уйқуга қаршилик, билдира олмадим. Балки, мени кутиб турган ҳабарни билганимда бор кучимни тўплаб бўлса-да, фарзандимни изидан югурармидим... уни олиб қола олармидим? Балки...
      -- Мен.. мменн.... унии эшитдим. Овозини эшитдим ахир... Алдаябсиз... алдаябсиз... фақат.. фақат.. менга буни раво кўрманг илтимооос...бундай қилмаааааааааанг...
      Менга терс угурилиб турган дадамни айтганларидан ақлдан озиб қолай дедим. Андишани ҳам бурчакка отиб йўбордим шу он. Бор овозимда бақириб ҳамма жойни остун-устун қила бошладим. Чидолмаябман, ишона олмаябман. Йўқ бундай бўлиши мумкин эмас. Мени ташлаб кетиши мумкун эмас.

19.04.202509:38

📝Арзоним. 3-қисм.

Маниторда кўринаётган кичкина жисмни, бола деб айтишди. Юрак уришини эшитганимда, Арзу билан кўз уриштириб олдик. ъъБу менга керак эмас, уни деб онамдан айрилдим. Керак эмас.ъъ дедим, ўзимга қайта ва қайта.
Шифокор аёл бу бироз оғриқ беришини. Ҳомла катталашиб қўйгани ҳақида огоҳлантириб, бир неча дорилар ёзиб берди. Уни қарашлари ёқмаябди. Ҳуддики, енгилтак қизга қараётгандек, жирканиб қараябди. Албатта, мени енгилтак деб ўйлайдида. Ахир, эндигина ўн саккиз ёшга кирган қиз ҳомласини олдирса, бошқа нима деб ўйлаши мумкин?
Ҳамшира хона тайёр эканлигини айтганида оёқ-қўлим музлаб қолай деди. Унинг ортидан эргашиб, кўриниши ҳам ўзидек совуқ хонага кириб, рангим ўчди.
-- Бу ёққа чиқинг.
Деди, тўлачадан келган бир шифокор аёл. У ичкарида бизни кутиб турган экан. У кўрсатган жойни кўриб эса, юрагим ёрилай деди. Қўрқа-қўрқа Арзуга қарадим. Унда ҳам мендаги ҳолат. -- Фақат тезроқ бўлинг. Қўрқманг, тезда бўлади. Оғриқ қолдирувчи...
Ҳозиргина кирган эшигимизни қаттиқ тақиллашидан аёлни гапи чала қолди. ъъҲозир келаман.ъъ дея, чиққач изидан қараб қолар эканман, бу ердан қочиб кетгудек ҳолатга келиб қолдим.
-- Яғмур!
Кутилмаганда, томдан тараша тургандек дадамни овозини эшитиб, ўчиб тушдим.
-- Амаки...
Мендан баттар ҳолда сўради, Арзу.
-- ЯҒМУР!!! СЕН ҚИЗ ЯНА НИМАЛАРНИ БОШЛАЯБСАН?
Дадам хонага кириб келиб, менга бақиришидан, нафас ололмай қолдим..
-- Даа...дааа.
-- ЖИМ! ҚАНИ МЕН БИЛАН ЮРЧИ. СЕН БИЛАН АЛОҲИДА ГАПЛАШАМИЗ.
-- Бақирманг. Бу ер шифо...
-- Сенлар билан ҳам гаплашамиз.
Қўлимдан куч билан ўшлаб мени салкам судраб кетаётган дадам, ўзига ақллилик қилмоқчи бўлган шифокор аёлни ҳам оғзини ёпиб, қадамини тезлатди.
Дадамни хонадан чиқмай қўйди. Ҳеч ким билан қизиқмайди. Ҳаётдан узилгандек бўлиб қолди. Энди уларга қизиғим йўқ деб ўйлардим. Наҳот адашган бўлсам?
Бу ердалигимни қаердан билди экан? Ким айтган бўлиши мумкин?
Ууфф, мийямда саволлар ғучғон ўраябди. Аммо, буларни беришга қўрқаябман. Иложи бўлса, нафас олаётганимни ҳам эшитмасинлар деб, қўрққанимдан мум тишлаб кетябман.
Дадам билан тўғри уйга келдик.. Мана ярим соатдан буён, дадамни ишлайдиган хонасида, ўзимга чиқариладиган ҳукмни кутиб, аросатда ўтирибман. Бу шу даражага етиб келдики, ҳозир ўл, деса ўламан ҳам.
Гарчи, дадам ҳеч нарса демаётган бўлсалар-да, қаттиқ асабийлашаётгани қўлларини мушт қилиб олганлигидан кундек равшан бўлиб турибди.
Анчагина ўйга толиб қолдилар. Нима қилишни билмаябдилар шекилли?
Менга бу сукунат борган сари азоб бермоқда.
-- Яғмур, ҳаммасини суриштирдим. Арзу барчасини айтиб берди. Аммо, бе маслаҳат бундай қилишинг... Сени айбламайман...
Деди, сўзларни чертиб чертиб. Мен уларни қанчалик мулзам аҳволга солиб қўйдима? Мендек қизни боридан йўғи яхши эди. -- Сени онанг иккимиз беш йил деганда қўлимизга олгандик... Хуллас, бу ердан кетасан. Токи, бола дунёга келмагунча қайтмайсан ҳам.
Шу жойига келганда, ерга қадалган кўзларимни уларга олиб ўтдим. Йўқ, менга бола керак эмас. Наҳотки, дадам уни туғилишини истаётган бўлса? -- Мени шанимга бу ҳодиса иснод. Бу ҳақида ҳеч ким билмаслиги шарт. Кейин қайтиб келасан. Уканг ҳам билмаслиги керак. Сени бошқа жойга жунатаман... Ойингга сўз бердим. Ҳатто, ўлаётганда ҳам сени ўйлади. Аммо, сен... Нарсаларингни йиғиштир. Эртагаёқ бу ердан кетасан.
Нигоҳларимни қаратганим учунми, дадам жуда қатъий таъкидлаб, менга сўз демоққа имконият қолдирмади. Лом-лим дея олмадим. Кўзимдан ёшларим денгиз мисол қўйилиб кела бошлади. Ичимни бир савол итдек тирнаябди.
Болачи? Унга нима бўлади, деб сўрай олмадим. Бунга журъатим етмади.
Ўз ҳаётимни айбсиз айбдорига айланиб қолдим. Кетиш чора бўладиган бўлса, кетганим маъқул.
Мен Истанбулдан кетдим. Ҳатто шу куннинг ўзидаёқ мени жунатиб юборишди. Айни дамдан бошлаб, бегона юртда ой кунимни кутиш билан умрим ўтаябди. Ҳеч ким билан ҳайрлаша олмадим. Телефонда гаплашишни ҳам тақиқлаб қўйди. Ёнимда бир ҳизматчи қиздан бошқа одам йўқ. У ҳам, ҳар қадамимни дадамга етказиб туради...

19.04.202509:01

🛍 Telegramda tan olingan yagona eng arzon Ippodrom va O'rikzor bozorining onlayn magazini

🛍Barcha turdagi mahsulotlar bizda

🛍Har bir harid uchun yoqimli sovg'alar

🛍Sifatni qadrlaydiganlar uchun eng to'g'ri manzil

🛍 #Aldov yo'q #Kargo yo'q #peredoplata yo'q #Zakaz kutish yo'q, hammasi #nalichi da🤗

👇👇 O'zingiz ko'ring 👇👇

19.04.202508:09

Ўз қўлларим билан буғиб ўлдиришгада, тайёр эдим уни. Бироқ, қанча суриштирмайлик, уни топа олмадик. Бари бефойда кетди.
Бугун сал кам ёдимдан кутарилаётган ҳомламни юқ қилиш учун Арзу билан у гаплашган докторни ҳузурига келдик. Ва ниҳоят ундан қутиламан.
Қайсидир маънода умуман мантиқсиз булсада, шундай қилиб уша йўзсиз кимсадан уч олаётгандек сезаябман ўзимни. Балки, шунда ичимдаги аланга озроқ бўлса-да камаяр? Бўлмаса, бунинг оҳири, мени ёниб кул бўлишим билан якунланиши ҳеч гап эмас. Ҳеч йўқ, уша аблаҳга оид ҳеч нима қолмайди менда. Қутиламан, ҳа қутиламан.
Давоми бор
Муаллиф: Чарос Хайитова.

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

All posts

Advertised5 minutes

1446

16.04.202505:59👑Milliy va zamonaviy liboslar 👑Yozgi Kuzgi Qishgi Fasonlar Kiyimlar

8.3K

Advertised25 minutes

1446

16.04.202503:33UDDABURON AYOLLAR

29.5K

Advertised1 hour

1446

16.04.202503:33BLOGERLAR BEKATI

27.5K

Advertised36 minutes

1446

16.04.202503:33Jaloliddin Rumiy Aforizmlari📚

50.7K

Advertised1 hour

1446

16.04.202503:32✂️🪡АНДОЗАЛАР ЭНЦИКЛОПЕДИЯСИ 🪡🧵

43.6K

Advertised29 minutes

1446

16.04.202503:32️️️️Yulduzlar Hayoti

57.3K

Advertised29 minutes

1446

16.04.202503:32Ginekologiya Ayollar Salomatligi

34.4K

Advertised1 hour

1446

16.04.202503:31Йиғлама дил❤️❤️❤️

60.9K

Advertised45 minutes

1446

16.04.202503:31Rᴏ'ʍᴏliʍ🤍

67.6K

Advertised1 hour

1446

16.04.202503:30🔵️Blogerlar Hayoti🎬

20.8K

Advertised23 minutes

1446

15.04.202516:11UDDABURON AYOLLAR

29.5K

Advertised12 minutes

1446

15.04.202515:47Йиғлама дил❤️❤️❤️

60.9K

Advertised1 hour

1446

15.04.202515:35BOLAJON 👶🏼

42K

Advertised38 minutes

1446

15.04.202515:34🍰Pazanda Sirlari🍒

113.4K

Advertised29 minutes

1446

15.04.202515:33IZHORIM✍️

30.7K

More details

Records

06.09.202404:10

51.9KSubscribers

28.02.202523:44

4667Citation index

06.09.202423:59

3.7KAverage views per post

06.09.202423:59

3.7KAverage views per ad post

30.03.202523:59

11.30%ER

02.03.202500:30

7.27%ERR

Growth

More details

Subscribers

Citation index

Avg views per post

Avg views per ad post

ERR

More details

Popular posts 🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

All posts

29.03.202519:47

💐🌙РАМАЗОН ҲАЙИТИ МУБОРАК БЎЛСИН!!!✨💐

Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳи ва баракатуҳ!

Кириб келган РАМАЗОН ҲАЙИТИ барчаларимизга муборак бўлсин!

Бу кунларга етиб кела олмаган иймон аҳлларини Роббимиз Ўз раҳматига олган бўлсин!
Дуолар ижобат кунларда Аллоҳим қалбларимиздаги эзгу ниятларимизни Ўзи амалга оширсин!
Ўйлаганимиздан кўра ҳам афзал мақомларга эриштирсин!
Юртимизга офият ва тараққиёт, халқимизга бахт ва саодат, рахбарларимизга халқимиз манфаати йўлида хизмат қилишда шижоат берсин!
Илм талабида юрганларга фойдали илм
Бефарзандларга солиҳ ва солиҳа фарзандлар
Беморларга шифо
Мазлумларга нажот
Мусофирларга омонлик
Уммат орасига иттифоқлик
Олимларимизга ҳайбат
Фарзандларимизга илм, одоб ва уммат хизмати
Аёлларимизга ҳаё ва иффат
Ота оналаримизга узун, саодатли умр, вафот этганларига раҳмат ва мағфират ато қилсин!

Ниятларимизга ихлос, дуоларимизга ижобат, қалбларимизга самимият насиб этсин! Амин!

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

23.03.202500:00

🎁🌟🌙РАМАЗОННИНГ 23-КУНИ МУБОРАК БЎЛСИН АЗИЗЛАР!🌹✨

🌙Рамазоннинг Охирги ўн кунлиги “Итқун минан-нийрон” - "Дўзахдан озод бўлишлик" даҳаси бошланди!

🤲 ЭЙ, АЛЛОҲИМ! Ушбу охирги ўн кунликда Сен саноқсиз бандаларингни дўзахдан озод қиласан.

🤲 ЭЙ, АЛЛОҲИМ! Бизни, Ота-Онамизни, аҳли-аёлимизни, фарзандларимизни, ва бутун ислом умматини дўзахдан халос қилгин...

🤲 ЭЙ, АЛЛОҲИМ! Бизларни гуноҳларимизни авф этгин, оҳиратимизни обод эт!

Аллоҳим барчаларимизга ушбу Қадр кечалари умид қилинадиган лаҳзаларни фойдамизга бўлмоқлигини насиб айласин АМИЙН!

✨🌙РАМАЗОННИНГ 23-КУНИ МУБОРАК БЎЛСИН!!

☝️АЛБАТТА ЎЗ ЯҚИНЛАРИНГИЗГА ҲАМ ТАРҚАТИНГ!!!

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

24.03.202504:51

📝 М Е Ҳ Р ( Воқеий ҳикоя)

Яқинда касалхонада ётиб чиқдим реаниматсия бўлимида 3 кун ўрнимдан турғазмай қўйишди Шу 3 кун ичида учала ўғлим ёнимда бўлишиб ўзлари қарашди менга ҳеч кимга ишонмасдан Келинларим бору биттаси чақолоқли биттаси ишли. Ҳамма доктор ҳамшираларгача ҳайрон қолишди ва ҳавас қилишди менга. Бизнинг ўғилларимиз ҳам СИЗнинг фарзандларингиз каби меҳрли бўлишсин илоҳим деб. Қизим йўқ деб армон қилардим. Энди армон қилмайман. Негаки мен фарзандларимдаги меҳр муҳаббатни кўриб бўлдим, айниқса иккинчи ўғлим ўрнимдан туриб юрсам ҳам ҳеч кетмйдида. Нақ етти кун уйга бормасдан ёнимда бўлди. Мен шундай фарзандларни менга туҳфа этган Аллоҳимга ҳамду сано айтаман Бу тарбияни ўғилларимга сингдирган раҳматли дадасининг охиратлари обод бўлсин илоҳим У киши ҳам олдинлари 3 марта оператсия бўлганимда ҳеч кимга ишонасдан (хатто онам ва опамни касалхонадан уйга қайтариб юборгандилар) ўзлари қарагандилар. Аллоҳ менга шундай меҳрли инсонни дуч қилганидан миннатдорман, беҳад шукрона айтаман. Эркак бўлатуриб барча ишини йиғиштириб хотинига ўзи қараши ҳамманинг ҳам қўлидан келавермайди. Шу тушунчани мен МЕҲР деб атаган бўлардим.
Болалигимда уй ҳайвонлари жону- дилим эди. Шунданми дадам ҳар доим менга турли ҳайвон ва қушларни келтириб берардилар. Масалан бобом мен учун бир қоп мушук келтирганини доим эслардилар. Дадам эса етим қолган қўзичоқларни доим менга олиб келиб боқтирардилар (фермада ишлардилар у вақтларда). Бир куни ёввойи ғоз болаларини олиб келганлар. Онасини кимдир отиб қўйган экан. 5 синфда ўқирдим. Онам Боқа олами деганларида отам Албатта боқа олади менинг қизим деганлар.Шу ишончлари сабаб ўзим кичгина бўлсам ҳам боқа олганман Бир ойда шунақанги ўсганки, ҳеч ким ўша жўжалар эканлигига ишонмаган Кейин улар ташқарига чиқарганимда учиб кетишган Отам бироз норози ҳам бўлгандилар ўшанда Негаки жўраларига мақтанган эканларда уйда ёввойи ғоз боқтиряпман деб уйимизга жуда кўп меҳмон келарди Балки дадамнинг ғозларимни сўйиб юборишидан қўрққанман
Бир куни туғилибоқ онаси ташаб кетган қўзичоқни олиб келганлар. Шуни боқишни менга топширганлар. Шу қўзичоқ менга шу қадар ўрганганки, уй ичига кириб бемалол юраверганидан доим опам мени уришардилар (Опам уйларни ўзи тозаларди- да). Хуллас қўзичоқ тез орада ўсиб қўй бўлди,лекин ёнимдан сира айрилмасти Унга Тато деб лақаб ҳам қўйгандим. Исмини айтсам югуриб келиб оёқларини елкамга қўйиб мени қучоқларди Қўшнилар ҳайрон қолишарди Лекин бу қилиғини мендан бошқа ҳеч кимга қилмасди, эркаланмасди. Бир куни дадам уни яйловга қўйиб юбориш кераклигини қўйлар орасида юриши кераклигини айтганда йиғлаганман. Уҳам мени тушунгандай роса менга эркаланган, киссаларимни ахтариб қандми, печениеми ахтариб унга берганим ва юк машинасига юклагунларича қараб қолганим ёдимда. У эса маърайверган ва юк машинасидан сакрамоқчи бўлган менга қараб Машина ичидаги одамлар зўрға ушлаб қолишган.
Хуллас уч ойдан сўнг пахта мавсуми бошланган 7 синфдаёқ у пайтларда ётарлайин узоқ жойларга бориб пахта терганмиз. Шунда дадам мени уйдан пахта терадиган жойимизга олиб бормоқчи бўлган. Чунки икки кун олдин ювиниб қайтиш учун ўқитувчимиздан рухсат олиб қайтгандилар. Олдин фермага ўтиб кейин олиб бормоқчи бўлганлар ўшанда. Буни эшитиб қувониб киссаларимни қанду- печениедан тўлдириб олгандим Татога бериш учун Дадам у ўзгариб қўй бўлган сени танимайди деб мен билан гаров ўйнаганди ўшанда. Агар таниса Сенга ўн сўм бераман дегандилар ўзларидан ўзлари. Бордик Аввалига ҳеч бир ажратолмаганман чунки ҳамма қўйлар бир хил бўлиб тус ўзгартирган эдида. Лақабини айтиб чақиришга мажбур бўлдим.Ҳамма қўйлар мендан ҳуркиб қочиб кетишди. Бир пайт узоқдан бир қўй ҳамма қўйларни икки томонга айириб сузиб ўзига йўл очиб келдида елкамга оёқларини қўйиб юз кўзларимни ялай бошлади. Мен уни соғинганимдан йиғлардим у эса менинг ёшларимни ялаб артарди. Чўпонлар бундай ҳодисани кўрмаганидан вааа- ҳ деб юборишди Кетадиган пайтимгача мендан айрилмади Киссаларимни излаб ўзи қандларни ея бошлади Ҳамма хайрон қолди Дадам кетадиган пайтим бўлганлигини эслатди Машина устига миндим Қўй орқамдан эргашди То икки-уч километр гача югурди Мен эса уни орқага

05.04.202512:18

📝Бахтсиз аёлнинг қарғиши.
Аянчли хикоя.

Шаррос қуяётган ёмғир тинай демас, соат миллари аллақачон тунги бирга яқинлашган, аммо ҳалигача Хадичанинг эридан дарак йўқ.
«Пешонам қурсин, шунчалар ҳам шўр бўладими? Биринчи турмушим бузилгандаёқ бу хаёллар мени адойи тамом қилганди. Кейин Шуҳрат акамни учратдим. У ҳаётимга бир нур мисол киргандай эди. Ҳа, бир йил мен жуда тинч яшадим. Аммо ҳозир…»
Аёл ёмғирнинг шовқини туфайлими, дарвоза очилганини ҳам пайқамади. Хаёлларга берилиб ўтирса, эри кириб келди.
— Ҳалиям ухламадингми? — деди Шуҳрат қовоғини уйиб, норози қиёфада.
— Сиздан хавотир олиб, кўзимга уйқу келмади, — Хадича ўрнидан сакраб турди ва базўр жилмайди.
— Гапингни эшитган одам эри уйга ҳеч кеч келмаса керак, деб ўйлайди! — дея Шуҳрат костюмини диванга отди-да, бошини икки қўли орасига олиб, ерга ўтирди. — Қўйсанг-чи, бу томошани. Ўз кўнглингда бахтли аёл ролини ўйнаяпсанми? Мен сенга айтдим-ку, кет, уйингга деб…
— Менинг уйим шу ер, — Хадича кўзларига ёш олди.
— Яна ҳайдаяпсизми?
— Оббо! — Шуҳрат ўрнидан туриб хотинига қўлини пахса қилиб гапиришга тушди. — Мени ҳам тушун, сен билан яшамоқчи эмасман. Сен билан ҳаётини давом эттиришни истамаган одам билан уни мажбурлаб яшамоқчимисан? Жавоб бер!
— Ахир ваъдаларингиз бошқача эди-ку!
Уйланишдан аввал нималар демагандингиз, Шуҳрат ака!
— Тўғри, тан оламан, номард эмасман! — деди Шуҳрат елкасини қисиб, кўзларини олиб қочаркан.
— М-мен вазият бу тарафга ўзгариб кетишини туш кўрибманми?
Сени ёқтириб уйланганим рост, бахтли қиламан, деганим ҳам рост.
Хўш, бахтли қилмадимми?
— Ҳаловат ва бахтни бурнимдан булоқ қилган ҳам сиз!, — деди.
Хадича йиғлаганча алам билан.
Кунларнинг ўтиши аёл учун йиллардай туйилар, эрининг хўрликлари дилини оғритарди. Хадича йиғлаб ўтирганида унинг ёнига қайнонаси Зулфия опа келди.
— Оббо, яна оҳ-фарёд чекиб ўтирибсизми? — деди аёл келинининг қаршисига ўтириб.
— Сиз ҳам жуда қайсар экансиз-да, кет, дегандан кейин кетмайсизми?
— Ойи! — деди йиғидан қизарган кўзларидаги ёшларни артаётган келин қайнонасига аламли қараб.
— Сиз ҳам мени тушунинг, қандай кетаман?
— Тушуняпман, тушуняпман! Зулфия опа чуқур уф тортди.
— Сизга ҳам осон эмас, менинг ҳам раҳмим келяпти. Лекин начора, ўғлим, яшамайман деб тургандан кейин, кетасиз-да! Бу ҳаётингиз ҳаёт эмас!
Сизлар эр-хотин бўлиб ҳатто бир хонада ухламайсиз-ку, қандай қилиб шу алфозда бутун умр яшамоқчисиз?
— Менинг бирорта айбим борми, айтинг! Ўғлингиз ўзидан-ўзи, ҳеч бир сабабсиз «Сен билан яшамайман», деяётган бўлса, айб мендами, айтинг!
— Мен билмайман! — аёл бошқа тарафга қаради ва елка қисди.
— Ўзинглар пиширган ош, айланиб ҳам, ўргилиб ҳам ичаверинглар.
Хадича қайнонасига ўтингандай гапирди:
— Ойижон, мен қайтолмайман, одамлар нима дейди?! «Иккинчи турмуши ҳам бузилди, демак, ўзида бир айб бўлган экан», демайдими, ойи?!
Бечора ота-онам маҳалла-кўй олдида қандай бош кўтариб юришади?!
— Э-э-эй, ўша ота-онангизни гапирманг менга! Зулфия опа энсасини қотирди.
— Бўлган совуқчиликдан хабарлари бор-у, лекин сизни олиб кетай дейишмайди-я, тавба! Ҳа, ота-онангизга ҳам керак эмас экансиз-да ўзи!
— Бу нима деганингиз? — деди Хадича асабдан титраб.
— Ота-онамга ҳам осон тутманг. Уларнинг ўрнига ўзингизни, менинг ўрнимга қизларингиздан бирини қўйиб кўринг-чи, қанчалар оғир бўларди…
— Ўчиринг овозингизни! — бақириб юборди Зулфия опа ўрнидан зарда
билан тураркан.
— Менинг қизларимни икки дунёдаям бундай вазиятга мисол қилиб
қўшманг, тушундингизми?
— Ойижон…
— Қора ниятларингизни ўзингизга асраб қўйинг! — аёлнинг овози тобора баландлашиб борарди.
— Менинг қизларимга тил теккиза кўрманг!
— Мен қора ният қилмадим, шунчаки, менинг ўрнимга қўйиб кўринг, ахир
сиз ҳам онасиз-ку деб…
— Юминг, дедим оғзингизни! Ҳозироқ юминг! — аёл шанғиллаганча
Хадичадан узоқлашди.
— Итни ҳам ҳайдаса кетади, бу ҳатто итчалик ҳам эмас, кетмайди-я, тавба! Кандай ёпишиб олган бизга!

19.04.202513:17

13.04.202503:59

📝Ишхонамга 3 ёшли қизалоғини кўтариб, синглим кириб келди. Хонадаги уч – тўрт кишини хужжатларини битириб бўлгунимча, юз – кўзларидан бир ташвиши борлиги билиниб, сўлғингина бўлиб турган синглимга зимдан қараб қараб қўяй эканман, то гаплашмагинумча ҳаёлимдан нималар кечмади дейсиз.
Тинчликмикан? Одатда бундай огоҳлантирмасдан келадиган одати йўқ эдику. Бирор жойи оғритяптимикан? Ёки овсини ёки қайнисинглиси билан айтишиб қолдимикан?
Синглим маҳалламиздаги яхшигина бир оилага келин бўлиб тушган. Ҳар бир оилада бўлганидек синглимни оиласида ҳам келишмовчиликлар бўлиб ўтган. Синглимга бундай вақтларда ҳеч қачон онамга айтмасликни тайинлардим. Бирор муаммоси бўлса дарров ўзимга телефон қиларди. Вақти келдики, бунақанги муаммолари, келишмовчиликлари кўпайиб кетганидан синглим телефон қилса юрагимни уриши тезлашадиган бўлиб қолган эди. Аслида бунга 7-8 йиллар бўлдиёв, ҳозир жуда яхши, тинч-тотув яшашади, лекин ҳозир ҳам синглимни кўнглига қарайман, келганда кўзларига термулиб тураман. Жигарчилик деб шуни айтишса керакда.
Ва ниҳоят хонада ўзимиз қолдик.
- Тинчликми, нимадандир хафамисан?
- Бир хафтадан ўтди, Солиҳангизни мазаси йўқ.
- Ана, бир чиройли ўйнаяпти-ку – дедим хонада ўзича нималардир билан куйманиб юрган жиянимга имо қилиб.
- Ҳозир яхши ўйнаяпти, бироздан кейин бошлайди.
- Нима бўляпти, бирор жойи оғрияптимикан, докторга олиб чиқдингми?
- Шомдан инжиқликни бошлайди, бесабаб шунақа йиғлайдии, сираям кўндиришнинг иложи йўқ, ухлаши жудаям қийин, кечаси туриб олиб ҳам тинимсиз йиғлаверади, қайсарки, чегараси йўқ, опо бир ўзим жудаям қийналиб кетдимки, жудаям сиқилиб кетдимки – синглим гапиряптику кўзларидан ёш оқиб кетяпти, ҳиқиллаганча гапини давом эттирди - докторгаям чиқдим. Биринчи чиққанимизда ошқозони оғрияпти, ёқмайдиган мева – чева егандир деб, дорилар ёзиб берди. Дориларни ичиб ҳам ўзгариш бўлмади. Яна олиб чиқдим, яна анча дори-дармон ёзиб беришди. Барибир ўзгариш йўқ. Кейин қайнисинглим фол ҳам очтириб келишди.
- Иее, ғалатимисан, нега фол очтирасан?
- Манмас опа, ўзлари шунақа қилишибди. Ҳовлиларингда эски, қари дарахт бор, ўшани ёнида шом маҳали ўйнаётганда жинлар тегиб қўйибди.
- Шу гапга ишондингми?
- Йўғу, лекин барибир бир домлага дам солдиргани ҳам боряпмиз, уям таъсир қилмаяпти. Болангизни бир жойи оғриса, йиғлаб турса-ю, қаери оғриётганини, нега йиғлаётганини билмасангиз бундан ёмони йўқ экан- синглимни кўзларидан ҳамон ёшлари ёноқларини ювиб томчиларди.
- Ўшанга ёнизга келодик, биттасидан эшитгандик, “десткий”да яхши невропотолог бор экан, биз билан бирга кириб чақармикансиз опа. Ўзингиз гаплашиб кўрингчи.
Опа – сингил болалар шифохонасига кирдик. Ўҳҳў, навбатни қарангга, невропотолог кўригига муҳтож болалар шунчалар кўпмикан-а? 2-3 ёшли болачалар, аксарияти бир ёшгача бўлган гўдаклар.
- Ким охирги навбатда?
- Охирги аёл чақалоғини кўтариб тушлик қилгани чиқиб кетди – деди икки ёшлар чамаси болакайни кўтариб олган ёшгина жувон.
- Қачон бизга навбат келаркан-а?
- Опа, бизни келганимга икки соат бўлди, биздан аввал ҳам келганларни энди навбати келяпти.
Роса икки соат бўлганда навбатимиз келди.
- Келинглар, бу ширин қизалоққа нима бўляпти?
Синглим жиянимни ҳолатини гапириб берди. Доктор синчиклаб текшириб бўлгач, сўради:
- Дадаси қаерда?
- Бир ойдан ўтиб қолди, Россияга кетишганди.
- Қизингиз дадаси билан кўп вақт ўтказармиди?
- Ҳа, мен ҳар куни ишдаман, хўжайиним бироз вақт ишсиз қолишди, шунга ҳар доим бирга бўлишарди. Кўчага чиқсалар ҳам, Солиҳасиз чиқмасдилар, кечаси ҳам "Дадам билан ётаман" деб туриб оларди.
- Ўзбекча қилиб айтганда қизингиз дадасига ичикиб қолган. Энг яхшиси тез-тез кўришиб гаплаштиринг ва сизга дориларни ҳам ёзиб бераман, вақтида ичказиб турасиз.
Синглим билан бизнинг уйимизга қайтдик. Қишлоқда интернет алоқаси жудаям суст ишлайди. Оддий битта расмни очиш учун ҳам худдики сув чархпалаги айлангандек айланиб тураверади. Бизникида интернет тезлиги ҳар қалай яхшироқ, синглим эри билан, аниқроғи Солиҳам дадаси билан бизникида бемалол кўришиб гаплашиб олишади.

12.04.202512:09

Эр-хотин Сожида опаникига кириб боришганида аёл каравотда ётар, Васила эса унинг тепасида парвона эди.
— Дўхтирлар олиб кетишмоқчи бўлишди, лекин онангиз кўнмади, — Азизбекка ҳисоб бергандай гапирди Васила. — Менимча, шифохонада маълум муддат даволангани маъқулмиди?
Муяссарнинг энсаси қотди. Васила буни пайқаб, чиқишга отланди. Азизбек эса кеч бўлиб қолгани учун уни кузатишга чоғланди. Ёлғиз қолишганда аста Муяссар гап бошлади.
— Ойижон, тинчликми, етиб келгунча Азизбек акам кўп ҳаяжонланди.
— Қон босимим кўтарилиб кетибди, — жилмайишга ҳаракат қилди Сожида опа. — Сизларни ҳам овора қилишибди-да.
— Кўп ўзингизни уринтирманг-да, ойижон, — меҳрибонлик билан гапирди Муяссар. — Ўзингизни асрашингиз керак.
— Юқори қаватда турадиган қўшни ит боқади, — дея секин гап бошлади Сожида опа. — Дўкондан келаётсам, итини етаклаб юрган экан. Ити тунов куни Маъмуржоннинг ўғлини тишлаб олганди. «Шу итни боқиб нима қилардингиз?», дедим-у, балога қолдим. Бетингда кўзинг борми демай қарғаб қолса бўладими, сендайин инсонлардан ит яхши, деб гапирди-я. Ўтган йили ҳам ўзидан-ўзи арзимаган нарсага қарғанганди. Шунга қон босимим кўтарилди, шекилли.
Муяссарнинг ёдига башоратчининг гаплари тушди. Имкониятдан фойдаланиб, битта пиёлани сумкасига солди…
Мўйсафид Муяссар олиб келган пиёлага сув қуйиб, узоқ тикилди, ичига тош ташлади, шам ёқиб, мум оқизди.
— Йўқ, бутунлай бошқа одамнинг нарсасини келтирибсиз, — дея мўйсафид Муяссарга қаради. — Ўйланг, у сизнинг оилангизга бегона эмас, қариндошлиги бор. Тез топишга урининг, агарда у оламдан ўтса, бир умр сизни даҳшатли туш таъқиб этади. Уни фақат сиз қутқариб қолишингиз мумкин. Менинг билганларим шу, холос. Ортиқ бирор нарса дейишга ожизман.
Муяссар уйга қайтгандан кейин ҳам анчагача ўйланиб қолди. Лекин оиласига яқин кимсанинг хасталикка чалинганини, ёрдамга муҳтож бўлган инсонни эслолмасди.
Сожида опанинг вафоти бутун оилани эсанкиратиб қўйди. Азизбек ҳам, Муяссар ҳам маълум вақт ўз ташвишларини унутишди. Маъракалар ўтаётган бир дамда Азизбек билан Василанинг гаплашиб турганига кўзи тушган Муяссарнинг ичидан қиринди ўтди. Пайт топиб, Василани четга тортди.
— Ҳали ҳам Азизбек акамни ўзимники қилиб оламан, деб ўйласангиз, хато қиласиз! — кўзлари ёниб, Василага тикилди у. — Эрим шунчаки кўнгилхушлик учун юрган, асло сизникига қайтмайди, шуни унутманг.
— Ўғлим бетоб, дўхтирларга кўрсатяпмиз, — деганча маҳзун тортди Васила. — Менга эрингиз керакмас, ўғлим соғайиб кетса бас.
Муяссар бошқа ҳеч нарса демади. Василанинг кўзларида пайдо бўлган ёш унинг аҳволидан дарак бериб турарди. Бирдан Муяссарнинг миясида бир нима ярақлагандай бўлди. «Ахир Василанинг ўғли эримнинг ҳам фарзанди-ку? — ўйланиб қолди Муяссар. — Муйсафид айтган инсон шу болакай бўлиб чиқмасин яна».
Эртасига болакайни ҳам кўрди, у ранглари сўлғин, қўлида миттигина ўйинчоқ айиқчани кўтариб олганча юрарди. Афтидан, онасининг ортидан чиққан бўлса керак. Муяссар болакайни кузатди. Васила ўғлини олиб, ўз ҳовлиси томон ўта бошлади. Муяссарнинг кўзи ҳовли четида қолиб кетган айиқчага тушди. Ҳеч кимга билдирмай, ўйинчоқни олиб сумкасига солди. Кўп ўтмай болакай яна пайдо бўлди. У ўйинчоғини ахтара бошлаганди. Худди Муяссар унинг ўйинчоғини олгандай келиб сўради:
— Айиқчамни кўрмадингизми?
— Йўқ, — дея бошини сарак-сарак қилди Муяссар. — Агар топиб олсам, ортингдан олиб келаман.
Бола ҳовли томон юра кетди. Эртасига Муяссар ўйинчоқни башоратчиникига олиб борди.
— Айнан мана шу ўйинчоқнинг эгаси ёрдамингизга муҳтож, — дея айиқчага узоқ тикилиб тургач, жавоб қилди мўйсафид. — Уни қарғиш тобора исканжага олмоқда. Унга сиз ёрдам бера оласиз. Фақат уни ким қарғаганлигини билсак бўлгани.
Мўйсафид шамни ёқди, у гумонларини яна бир бора текшириб кўрмоқчи бўлганди. Икки шам ҳам Муяссар томон силкиниб ёна бошлади. Ўчирилгандан сўнг ҳам пилиги Муяссар томонга эгилиб қолганди.
— Уни сиз қарғагансиз, — мўйсафид энди ўйлаб ҳам ўтирмай гапирди. — Жуда қаттиқ қарғагансиз.

23.03.202509:29

Апрелнинг ёмғирли кунлари бошланди. Ҳиндларда бу ойни “Ёмғирлар мавсуми” дейишаркан. Ёғаётган томчиларни кузатиш инсон қалбига сокинлик бахш этарди, гўё. Илгари Мафтуна билан ёмғир остида сайр қилишни ёқтирардик. Битта соябон остида бир-биримизга суянганча қиқирлашиб кетардик. Афсуски, дугонамга бу ёмғирлар ҳам завқ улашмай қўйганди. Уни на табиат ҳодисалари, на ўқишдаги ҳолатлар ўйлантирмасди. Уззукун хонасига қамалиб олиб расм чизишдан ортмасди. Суратларда ҳам негадир учиб кетаётган қанотли қизларни тасвирларди.
Дугонамнинг аламли изҳори мени баттар ўйлантириб қўйганди. Нима қилиб бўлса ҳам унга ёрдам беришни, умид бағишлашни истардим. Ҳар гал саволларимниг охири бир нуқтага жам бўлаваерарди. Бу Жамшид эди. Ўзим билан ўзим “курашиб” бир қарорга келдим. У билан очиқчасига гаплашаман.
Дугонамда ҳаётга нисбатан умид уйғота оладиган ягона кимса у эди. Унга бор гапни айтаман. Балки шу йўл билан Мафтунанинг ҳаёти бироз бўлсада қувончга тўлар... Шу мақсадда курсдошимнинг телефон рақамини тердим.
- Эшитаман, - деган овоз келди нариги томондан.
- Салом Жамшид.
- Салом, ким бу?
- Мен курсдошингиз Дилнозаман.
- Эй, Дилноза қалайсиз? Яхшимисиз?
- Жамшид, сизда ишим бор эди. Илтимос, эртага дарсдан кейин аудиториядан чиқиб кетманг. Холи гаплашадиган гапим борийди, - дедим базўр...Сўзлашга бошқа сўз ҳам тополмадим. Билмадим, у нима деб тушунди. Бироқ қувноқ оҳангда:
- Хўп бўлади, - дея жавоб қайтарди.
Гўшакни жойига қўйгач, унга нима дейиш ҳақида ўйлай бошладим. Туни билан кўзимга уйқу инмади. Бир кўнглим айтишимни истаса, бир кўнглим Жамшид устимдан кулишидан чўчирдим. Таваккал, бошқа иложим йўқ. Мафтунанинг ўзини ўзи адо қилишига чидолмайман...
Ва ниҳоят яна бир тонг отди. Туни билан ёғиб чиққан ёмғирдан сўнг табиат янада чирой очганди. Ҳаво ҳам бирам тоза. Ғуборлари ювилган табиат ҳам шодланаётгандек эди, гўё. Бу эса кайфиятимга таъсир қилмай қўймади. Ўзимча мовий осмон узра сузиб бораётган оқ булутларни кўриб яхшиликка йўйдим. Бу гал қисмат нималарни ваъда қилаётганидан бехабар йўлга тушдим.
Тўрт пара дарсда қандай ўтирганимни билмайман. Жамшид ҳам нуқул менга қараб қўярди. Ёнимдаги ўриндиқ бўш эди. Яна Мафтуна ўқишга келмаганди.
Ва ниҳоят сўнгги дарс якунланганини билдириб қўнғироқ чалинди. Мен эса ўрниман турмадим. Бошқа курсдошларим хонани тарк этишларини пойлай бошладим. Номига дафтар вароқлаб ўтирдим. Хаёлан Мафтунадан узр сўрардим. Унинг розилигисиз пинҳона иш қилаётганимдан хафа бўлишини билардим. Лекин менимча бу ишим энг мақбул чора эди.
- Дилноза, нима ишингиз бор эди? - Деди Жамшид менга яқинроқ келиб. Атрофга қарадим. Биздан бўлак ҳеч ким йўқ эди хонада. Секин унинг кўзларига боқдим. У менга шунақанги меҳр билан тикилардики, шу заҳоти нигоҳимни олиб қочдим.
- Қўлингиздан яхшилик қилиш келадими? - деб сўрадим юзига қарамай.
- Албатта. Аммо қандай яхшилик? - сўради у ҳам ажабланиб.
- Дугонам Мафтунани яхши биласиз. У... у сизни яхши кўради. Илтимос унга уйланинг... – аранг фикримни тушунтирдим. Сўзлагунимча вужудимни муздек тер босди, гўё.
- Уйланинг, - у кулиб юборди. - Тушунмадим Дилноза, сиз мени ким деб ўйлайяпсиз?
- Сизни яхши йигит деб ўйлаганим учун шу гапни айтаяпман.
- Нега Мафтунага? Сизга эмас, - савол қалтис берилганди.
- Чунки... чунки у сизни яхши кўради. – овозим ҳам титраб кетгандек туюлди ўзимга. Саволларига тез тез жавоб беришни истардим.
- Сизчи? Сизга ёқмайманми?
- Йўқ.
- Сиз эса менга ёқасиз! - Унинг сўзларини эшитиб беихтиёр кўзларига тикилдим.
Ўқишдан қайтаётиб, дугонамдан хабар олиш учун, унинг уйи томон бурилдим. Ҳашаматли иморат ёнида тўхтадим. Жигарранг ҳашамдор дарвоза очиқ. Остонада Мафтунанинг дадаси Даврон ака турарди.
- Ассалому алайкум, - дея салом бердим.
- Ваалайкум ассалом. Яхшимисан қизим, Мафтунани кўргани келяпсанми? – бош ирғадим.
- Тузукми ўзи?
- Ҳа, анча яхши. Билмадим нима қилди унга. На шифокорга кўрингиси келади, на ўқишга боради. Сабабини сўрасам, ўзимни ўзим даволаяпман, бўлажак докторманку, дейди. Киравер, ичкарида эди. - Сўзсизгина ҳовлига қадам ташладим. Икки қаватли уй ичига кирдим.

11.04.202503:17

📝ИККИ КАЛИМА.

Баъзи аччиқ хотираларни вақтлар ўтгач одам кулиб эслайди. Аммо ҳозир ёзадиган воқеамни ўша кунида ҳам опамга тентакка ўхшаб кулиб айтиб берганман. Иложсизликда одам ўзи шунақа куладиган бўлиб қоларкан...
Турмуш ўртоғим қамалган, рўзғорнинг ҳамма юки ўзимнинг зиммамда қолган кунлар эди. Шу даражада ўзимдамас эдимки, уйимга биров йўқлаб келса, олдига дастурхон ёзиш хаёлимдан чиқиб кетарди. Ташвишга бўкиб қолган пайтим...
Узоқ йўлдан опам йўқлаб келган пайтда иш билан кетгандим. Келсам, болалар "бувичам" келдилар деб қолишди. Бир маҳал ўғлим билан қўл ушлашганча опам кириб келди. Бирга магазинга боришган экан.
Озгина ўтирдилар. Сўнг менга "ичкарига Қуръон киритдингизми?" деб сўрадилар. "Опа қанақасига кирита оламан, китобларим чиққанини билдириш учун битта китобимнигина кирита олдик, аммо Қуръонни у ерларга қўймаса керак!" дедим.
Опам шу куни менга ўргатдилар. Иккита Қуръон сотиб олинг ва биринчисининг Фатҳ сураси ёзилган жойга "Лаа илааҳа иллаллоҳ" калимасини ёзинг. Иккинчи Қуръонни худди ўша саҳифасига "Муҳаммадур росулуллоҳ" калимасини ёзинг. Бу икки калима бир-бирига жуда қаттиқ тортилади дейишади.
Биринчи китобни амаллаб эрингизга етказишингиз керак, иккинчиси уйда турсин. Калималар бир-бирига тортилганда ин шаа Аллоҳ кўпга чўзилмай улар ҳам чиқиб келадилар. Эрингиз ҳаммага яхшилик қилган одам, ҳаммадан ҳам доимо ота-онасининг дуосини олган бола. Аллоҳ номардларга хор қилиб ташлаб қўймайди!
Опаларим турмуш ўртоғимни қаттиқ ҳурмат қилишларини биламан. Баъзан ўзимга ҳам уларни мақтаб, "қадрига етинг" деб насиҳат қилиб туришади.
Уларни йўлга кузатгач, бозорга ғизилладим. Қўқоннинг бозорида йўқ нарсанинг ўзи йўқ. Беш сантиметрча чиқадиган иккита Қуръон китобчасини сотиб олдим. Майда ёзилган бўлса ҳам амаллаб ўқиса бўларди.
Чиқмаган жондан умид! Биз кабилар Аллоҳдан бошқа кимга суянади? Айтилган саҳифаларга айтилган калималарни арабчада ёздим.
Шу билан бу китобчанинг саргузаштлари бошланди.
Бир ҳафта китобчани қандай қилиб ичкарига киритишни ўйладим. Ҳамма ажабланиб юзимга қарайди ва "бунинг иложи йўқ!" деб айтади.
Чоршанба куни судда кўришишимиз керак эди. Китобчани сумкамга солиб бордим. Уч соатли суд мажлисидан сўнг икки минутгинага кўришувга руҳсат беришади. Аксига олиб бу пайтда турмуш ўртоғимнинг ошналари мендан олдин панжара олдига бориб олади. Кейин муллакамлар ҳам бор. Аввал муллакамга ялиндим: "шу китобчани укангизга амаллаб беринг" деб. Ҳайрон бўлиб "нима бу?" деб сўрадилар.
Икки минутли кўришув менга навбат етмай тугади. Ташқарига чиқдим. Қорним оч. Суд бир соатдан сўнг яна мажлисини бошлайди.
"Ҳартугул муллакам китобни берди шекилли" деб ўйлаб хотиржам бўлдим. Аммо аниғини билмасдан кетолмасдим.
Муллакам чиқиб китобни беролмаганини айтди. "Беринг ўзим бераман" дедим.
Судья кириб келишидан олдин конвойларни кутдим. Турмуш ўртоғим ва унинг ёнидаги бошқа банк ходимларини олиб киришди. Шу пайтда қўлимдагини бермоқчи эдим, конвой ўртага туриб олди. Шу ердагина улар нега бунақа қилишларини тушундим: лезвия ёки биронта тиғли нарса бериб қўяди деб қўрқишаркан.
Суд бошланди. Бу орада имо-ишора билан эримга қўлимдаги нарсани беришим кераклигини англатишга уриндим. Фуқаро кийимидаги одам тарафни кўрсатди. Аммо судга раислик қилувчи мени имо-ишорамни кўриб қолгани учун суд залидан чиқариб юборди.
Узун коридорда туриб йиғлардим. Қўлимдаги Қуръон худди биздан аразлаб қолгани учун ишим юрмагандек туюлаверди. Уч соат коридорда турдим.
Суд тугади. Яна уриниб кўришим керак эди. Залдан биринчи одам чиқиши билан ичкарига кирдим. Эрим ўртоғи билан бир-бирининг кафтидан тутганча панжара орасидан гаплашяпти. Икки кафт орасидан қўлимни ўтказиб "олинг буни" дедим. Қилиғим ажойиб бўлгани учун иккиси ҳам юзимга анграйиб қарашди. Сездириб қўйдик. Конвойнинг эндиям жаҳли чиққанди.

24.03.202515:59

📝БИР ХАФТА УЙ БЕКАСИ.

Бу «дахшатли» вокеа уйланганимнинг бешинчи йили содир булди. Олис шахарнинг куп каватли уйларидан бирида жойлашган квартирамга кириб келдим.
Хотиним пишириб кетган бир козон овкат "уч-турт кун ейди, деган-да", устига сочик ёпиб куйилган чойнак. Биламан, дастурхонда юмшок нон, печенье, шакар ва конфетлар. Буларни тайёрламай жони нечта?! Жимжит хоналарга бир-бир куз ташлаб чикдим-да, дастурхон олдига келдим.
Биринчи кун.
Бу куннинг огирлиги билинмади. Козондаги овкатдан ичишим учун коса ва чумични ахтараётиб, бироз асабийлашдим.
Косани куринарли жойга куйиб кетмайдими, каерда туришини каёкдан биламан?! Чой совиган экан. Шуниси яхши... Кейин эса тушак солишга хам эриниб, телевизор томоша килган жойимда ухлаб колдим.
Тушимда хотинимдан газабландим: "Мехмонга кетишга бало бормиди?! Энди ким овкат килади-ю, ким дастурхонни йигиштиради?.."
Иккинчи кун.
Эрталаб овкатни иситадиган одам йуклиги таъбимни хира килди, совук холда ичдим. Чой дамлашга эриниб, водопровод сувини симириб куя колдим... Ишга кетдим. Кечкурун яна уша овкат кутиб турарди. Битта тоза коса колган экан, ушанга овкат куйдим. Бирок аллакандай хид ва ёкимсиз таъм иштахамни бугди.
Ачиган шекилли, чикинди челакка тукиб ташладим. Курук чой тополмаганим учун бир стакан кайнок сувга шакар солиб ичдим. Печеньеларни еб тугатиб, конфет суриб, кино томоша килдим. Илк бор хотинимнинг мехнати ҳакида уйладим.
Ё тавба, шакарли кайнок сув тайёрлаб, печенье егунимча бир ярим соат вакт утибди. Овкатни вактида тайёрламагани учун хотинимни койирдим. "Чучвара тугиш майда иш, ун дакика кечикдим", дегани учун ажрашиб, бошка хотин олмокчи булганимни эслаб, йиглагим келди.
Учинчи кун.
Бир уюм ювилмаган коса-товок, козон, шамасини могор босган чойнак, каттик нон булаклари ва ушокка тула дастурхон… Ишга нонуштасиз жунадим.
Тушликкача очликдан улишдан куркиб, соат унларда кучадаги ошхонада овкатланиб олдим. Соат бирда эса корним туклиги учун тушлик килолмадим. Бирок иш тугашига икки соат колганда, кечкурун очликдан корним сурнай эмас, карнай чала бошлади.
Уйга "Ролтон" олиб бориб, умримда биринчи марта овкат пиширдим. Нон олиб келиш эсимдан чиккани учун каттик нонни ейиш осон булмади, лекин шунисига хам шукр.
Чой хам дамламокчи булдим. Афсуски, чойнакнинг шамаси могарлаб кетганини куриб, чанкогим тухтади-колди.
Туртинчи кун.
Эрталаб яна "Ролтон" сотиб олдим. Бу — хотинсизлар овкати экан. Музлаткичдан тухум топдим-да,
кайнатиб едим. Тушликкача бинойидек юрдим. Демак, харакат килса буларкан. Бирок хамкасбларим шундай дейишди: Хотинингиз кетиб колганми? Нега кийимингиз дазмолланмаган, ёкангиз кир, соколингиз олинмаган? Бунинг устига озиб кетибсиз?.. Нима дейишга хам хайрон колдим.
Хотиним уйда йук, лекин нега сокол олмаяпман? Жиз-биз килиш, чой кайнатиш, кийим дазмоллаш шунчалик кийинми? Кечкурун тухум ковуриб едим. Афсуски, энди това хам йук. Уни "бу дунё"га кайтариш учун ювиш керак, холос. Лекин ким?
Бешинчи кун.
Хаммасини узим бажаришга ахд килдим.
Уйни куланса хид босган, хар жой-да "Ролтон" когозлари ётар, ювиксиз коса-товокларга караб булмасди.
Ачимсик хиднинг манбаини топдим: чикинди челакка уч кун бурун ташланган овкат бижгиб кетган экан.
Шу куни ишга кечиксам хам, челакни бушатиб, чойнакни ювдим, чой дамлаб ичдим.
Музлаткичда сариёг бор экан, дукондан нон сотиб олдим…
Бу кун ишга одамга ухшаб бордим. Ахир кийимларимни хам дазмоллаган эдим-да… Кечкурун макарон ковурдим. Козон-товокни ювгунимча ярим кеча булишини хисобга олмасак, бу хеч кийин иш эмас экан.
Шанба куни кийишга тоза пайпок йук эди. Пайпок ювгунимча хурозлар кичкира бошлади. Агар уй бекаси булганимда, фаолиятимнинг биринчи хафтасидан тирик чикмасдим.
Олтинчи кун.
Уйни супурдим! Кийимларимни бир чизик килиб дазмоллашни ургандим. Уйланганимдан бери биринчи марта туфли тозаладим.
Хар куни уч махал дастурхон ёзадиган хотинларга хайкал куйиш керак, деган хаёлда ишга жунадим.

20.03.202504:38

📝Эрим бошқани севиб қолибди! Менчи?

— Эрим билан совчилар орқали топишгандик. Кейин бир-биримизни севиб қолдик. Танишганимиздан сўнг икки йил ўтиб, турмуш қурдик. Ёшим катта бўлсада, келган совчиларни қайтардим. Ота-онамни кўндирдим, севганим бор, фақат ўша йигитга тегаман, деб туриб олдим. У иши ўнгланмаётгани сабаб тўйни орқадан-орқага сурар, вақт сувдай оқиб ўтарди. Ниҳоят, икки йил ўтиб, онаси уйимизга келди. Тўйни дабдабали қилолмаслигини, ҳозир бунга қурби етмаслигини айтди. Ота-онаси бирга яшамас, анча йиллар олдин ажрашиб кетганди. У бундан хижолат чекарди, шу ҳақда гап бошланса, боши хам бўлиб қоларди. Мен буни сезардим. Майда-чуйда муаммолар учун кўнглини оғритгим келмасди, уни аярдим. Онам ҳам бахтим учун ҳаммасига кўз юмди. Ҳатто тузук-қуруқ сарпо ҳам қилишмади. Ҳаммасини кейин олиб бераман, деб қоп-қоп ваъдалар берди танлаганим. Келинлигим ғарибона бошланди, десам ҳам бўлаверади. Олдин илтимос қилишган бўлса, кейин Чидасанг шу, ёқмаса, катта кўча, қабилида иш кўришди. Уларга жаҳл қилиб, ўзим ҳам деярли ҳеч нарса олмадим. Энди кеч, ҳеч нарсани ортга қайтаролмайман. Сўнгги пушаймон, ўзингга душман, деб бекорга айтишмас экан. Бошқа иложим ҳам йўқ. Кечмишимга ўзим айбдорман, на бировга айтиб бўлади, на маслаҳат сўраб. Ҳаммаси бўлиб ўтди, бўёғи ҳам сингиб бўлди. Энди ҳеч нарсани ўзгартира олмайман. Ота-онам ҳам ўзинг пиширган ош, дейишади. Наҳот севиб адашдим, севиб хато қилдимми? Ўшанда икки йил жуда узоқ туйилганди, вақт ўтмаганди. Бугун ундан қутулишни шунчалар истайманки… Баъзида вақтнинг ортга қайтишини, ўша кунларимни қайта менга рўбарў қилишини ва мен ўша хатони содир этмасдан ўтиб кетишини жуда-жуда хоҳлайман… Гоҳида узоқ-узоқларга, кимсасиз жойларга бош олиб кетгим келади. Ҳеч кимга ишончим қолмаган. Ёнимда мени тушунадиганлар ҳам йўқ. На суюкли эрим билан ажраша оламан, на бирга яшай оламан. Афсуски, ҳеч бирининг иложи йўқ.
Тўй машмашалар билан, қайнонамнинг аввал кўрсатмаган инжиқликлари билан ўтди. Буларга кўз юмдим. Келинлигим ҳам ҳавас қиларли бўлмади. Эрим нуқул мени овутарди. Ишлари зўр бўлиб кетишини, ҳаммаси ўзгаришини тинимсиз такрорларди. Фарзандли бўлишга қийналдик. Тўрт йил деганда ўғилли бўлдик. Бу орада мен тамом бўлдим. Икки қайнсинглим, қайнонам тиндирмасдан ишлатарди. Минғир-минғир гаплари асабимни эговларди. Эрим учунгина яшардим бу хонадонда. Бир куни қайнонамнинг ота-онам ҳақида айтган гапларига чидолмадим. Шартта нарсаларимни йиғиштирдимда, дугонам яшайдиган ижара уйга кўчиб ўтдим. Кейин қизлар билан бирга яшаб, ишлай бошладим. Бир ярим ой ижара уйда турдим. Қайнонам бирон марта изимдан бормади, қайтиб келинг, ҳам демади. Эрим ҳар куни уйга олиб кетмоқчи бўларди. Мен қайтмасдим. Чунки муаммом эрим эмас, унинг оиласи эди. Уйдан кетганимдан сўнг тез-тез тобим қоча бошлади. Шифокорга бориб кўриндим. Тақдирнинг ҳазилини қаранг, ҳомилам бор экан. Қувончли хабарни эшитиб, эрим бир кун ҳам ижара уйда қолдирмай, уйга олиб кетди. Қайнонамнинг ҳам, қайнсингилларимнинг ҳам муносабати ўзгарди. Фарзандли бўлишимни эшитиб, эски гиналарни унутишди. Айниқса, ўғлимиз туғилгач, қайнонам мен танимайдиган меҳрибон аёлга айланди. Бу пайтга келиб, эрим ўзи айтгандай ишларини ўнглаб олган, топиш-тутиши анча яхши бўлиб қолганди. Мен ҳам энди ўзимнинг қадримга ета бошладим. Олдингидай топганимни қайнонамга тутқазишни йиғиштириб, ўзимга сарфлардим. Эрим эса рўзғорни кам-кўстсиз бутлаб қўярди. Ҳаётим яхши томонга ўзгарди. Ҳамманинг менга ҳаваси келарди. Айниқса, ишхонадагилар Эрмакка ишга келиб кетасиза? Маош учун жон куйдирмайсиз… дейишар, чиндан ҳам мен ишга гўё пул топиш учун эмас, вақтимни ўтказиш учун келаётганга ўхшардим. Эримнинг топиш-тутиши зўр бўлгани боис, маошим ўз пардоз анжомларим учун эди, холос. Мана шундай тўкин-сочин, осойишта кунларимни биринчи бор эримнинг уйга келмагани бузди. У ҳеч қачон сафарларда бўлмаган, бирор жойларда сабабсиз қолиб кетмаган. Чунки эрим учун энг қулай ва эркин бўлиши мумкин бўлган жой бу уй эди. Онаси билан уришиб қолганимизда ҳам уйга келарди. Уйда дам олишга нима етсин?

11.04.202503:17

"Беринг, қўлингиздагини!" дея китобчамни олиб қўйди. У кичик Қуръонни ичида нима бор экан деб шириллатиб қараб кўрар, мен эса унинг қўлидан китобни қандай қилиб олиш ҳақида ўйлардим.
Китобнинг ичидан улар кутган лезвия ёки тиғли буюм чиқмади.
-Нима бу?- деди у юзимга чақчайиб.
-Қуръон!-дедим.
-Нима қилади уни?-деб яна савол берди.
-Ўқийди!-дедим ва ғайриоддий куч билан унинг кафтидан китобни олиб қўйдим.
-Бундан кейин судда қатнашмайсиз, подвалда ўтирасиз!-деди у аламидан ўдағайлаганча панжара ортида ўтирган турмуш ўртоғимга. Мен бу пайтда имо-ишора билан яна "китобни сездирмасдан олинг!" дея уқтиришни бошлагандим.
Уни суд залидан олиб чиқиб кетишаётганда яна қўлимдагини кафтига қистирдим. Аммо ҳамманинг кўзи бизда эди. Ўзимни тинмай сетканинг у ёғига тўп ирғитаётган, аммо олғир рақиб ўйинчилари томонидан тўпи яна ўзига қайтиб тушаётган валейболчидек ҳис қилдим.
Ҳа, ҳаётда баъзан қайсарлик ҳам иш беради...
Китобим фуқаро кийимидаги конвойлар бошлиғи қўлига ўтиб кетди. Изиллаганча ташқарига чиқдим. Йиғлаяпман-у, менга анграйиб қараётган одамларни кўриб-кўрмасликка оламан.
Назоратчидан телефонимни олдим. Опам куттирмай гўшакни кўтардилар.
-Опа, китоб назоратчининг қўлига тушиб қолди. Энди нима бўлади?
-Майли Азизахон, ташвиш тортманг, темир деворнинг у тарафига, яъни эрингизга яқин жойга ўтиб қолса бўлди!
Ҳавотирим босилди. Эндигина уйга қайтаман деб турсам, орқамдан "Азизахон" деган овоз эшитилди. Ўгирилдим.
Муллакам.
Ёнимга келиб "мана буни олиб қўйинг!" деб яна ўша китобни қўлимга тутқазиб турибдилар-у!
-Ким берди буни сизга?-деб сўрадим аламдан лабимни қаттиқ тишлаганча.
-Конвойларнинг бошлиғи! Ўзи бу нима эди?
Муллакамга ҳаммасини бошидан ҳудди ёш болага тушунтиргандек тушунтириб айтиб бердим.
-Э-ҳа! Аям ҳам узоқ йўлга кетадиган бўлсак қоғозга ёзиб берардилар. Бўлди, берамиз!
Уйга келиб, телефонда ўртанча опамга шуларни кулиб айтиб бера бошладим.
-Тепада камера турганди. Бир четда кузатиб ўтирганлар ҳам мени "жинни хотин" деб ўйлади шекилли, опа!
Опам мириқиб кулади:
-Ажойиб, тутган жойини қўймайдиган қизсиз-да! Шунақа қилиб беролмадингизми?
-Беролмадим-да!
Куляпман, аммо кўзим тўла ёш.
Кейинги ҳафта жимитдеккина китобчам қўлига етиб борганини эрим хатида ёзибди.
Бир ойдан кейин ростдан ҳам мўъжиза юз бериб озодликка чиқдилар. Жазо енгилига алмаштирилди. Улар қайтариб берган китобчани иккинчи-уйда қолган китобча ёнига қўяр эканман, вароқларининг бироз эскирганига ажабландим.
-Буни чўнтакда сақладингизми, намунча эскириб кетибди?
-Судда "бу китобни эрим ўқийди" деган гапингиз учун ҳам у қўлимга келгач ўқишни бошладим. Ичимдан шунақа пушаймонлар кучайиб келардики, жимитдек ҳарфларни қоронғу камерада ўқирканман, ёп-ёруғ уйимдаги китобимни ҳар куни ўқиб, ҳаққини адо қилмаганимга минг пушаймон ердим! Қуръонни илк бора бошқача назар билан ўқидим шекилли...
Биз ўзимизга билдирилган бу сабоқлардан тўғри ҳулоса чиқара олдик деб ўйлайман. Зеро, Юсуфларнинг зиндонга тушишларида ҳам, пушаймонлик ва надомат қоришиб кетган ўтмиш кунларида ҳам Аллоҳ таолонинг ажиб бир ҳикмати бор...
Ҳар бомдод пайти уйимдаги зарҳал катта Қуръондан турмуш ўртоғим қироат қиладилар. Жавонда бу муҳташам китобнинг ёнида иккита жимитдек Қуръон китобчаси ёнма-ён туради.
Уларнинг бирига "Лаа илааҳа иллалоҳ" калимаси ёзилган, иккинчисига эса "Муҳаммадур росуллуллоҳ!" ва бу калималар то қиёматгача бир-бирига оҳанрабодек тортилиб туришини энди биз биламиз...
Қачонлардир чўкаётган одам ҳасга интилганидек биз ҳам унга интилганмиз ва муқаррар гирдоб домидан у сабабли қутилиб қолганмиз...
Албатта бу икки калиманинг қудрати!
Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu
КУНХИКОЯСИ

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

17.04.202503:58

- Хали ёшмиз, икки-уч йилдан кейин буп к,олар.
Она тутокиб кетди.
- Осмондан чалпак ёгишини кутиб юравер. Синфдошларинг икки-учтадан болалик булди. Туй к,илиб, элга ош берди. Менда ҳам орзу, хавас бор. Катта углимдан набира курмай утиб кетишим керакми? Туртта хотиннинг орасига кирсам, шундан гап очади. Тилим қисикдай, суз тополмай қоламан.
Зохида опа Мохиранинг чиройи, одоби, келинлик хизматидан, қудалардан камчилик тополмайди. Акс х,олда, аллакачон қизининг таъбири буйича углини "туккиз ойда к,учкордай угил тугиб берадиган"ига уйлантирарди...
- Нега бунчалик куясан?
- Муборак опа қизига чой узатаркан ташвишини сездиргандай булди.
- Зоя Захаровнангизнинг ниши жонимдан утиб кетди.
- Э, қизим, унинг булгани шу! Арзимаган гапгаям йиглайверасанми?
- Ахир, эринг сени яхши куради, бошида кутариб юради-ку, ортикча гапи йук.
- Куёвингиз мулойимлигини қайнонамнинг захарлиги ювиб юборади!
Бир ойчадан бери у билан болаларуйидан бола олишни маслахат қилиб, Захаровнага айтолмай юрувдик. Кеча учини чикарган экан, икки кундан бери к,улогимиз тинчимайди.
Мохира кечагина қайнонаси айтган гаплар қулоги остида жарангларкан, онасига барини окизмай-томизмай сузлаб берганини сезмай қолди.
- Бутун маҳалла-куй, қариндош-уругнинг келини тугди, униб-усиб юрибдию, мен детдомдаги тайини йук болани невара қиламанми? Бу гап келинимдан чиккан. Дадаси даволатсин. Бола кутаргиси келса тугсин! Эплолмаса углимни бушатиб қўйсин!
" Бу гапда Зоя Захаровнанинг пинхоний режаси йукмикан?" Муборак опа 8 - ой аввалги режасини эслай бошлади... Ва худди узига гапираётгандай:
- Х,аммаси яхши булади, - дея пичирлади...
Мохира икки кун ётиб қолди, учинчи кун онаси алдаб-сулдаб уйига жунатмокчи булиб турганда, куёви Улугбек келиб мушкули осонлашгандан суюнди.
Эри тугрукхонадан жавоб бериш кунини сураганда Муборак опа шошилмади.
- Дадаси, бир пас тухтаб туринг сиз билан маслахатлашадиган иш бор, - деди.
Палатасига кириб кетиб, чорак соатдан кейин иссик кийиниб ташкарига чикди.
Эри "Нима гап?" дегандай унга қаради. Турмуш уртогининг феълини яхши билган Муборак опа бирдан гапириб юбормокчи эмасди.
- Дадаси, - гап бошлади у майин товушда, - Мохирани яхши курасизми?
- Қизим булгандан кейин ёмон курармидим?
- Оиласи мустахкам булишини хохпайсизми?
- Албатта!
- Бир иш к,илсак...
- Хуш?! - у хотинидан ёмон гап чикмаслигини биларди.
- Бизда уч угил, уч қиз бор, а?
- Х,а!
- Қизимизда эса битта хам зурриёд йук, эри билан етимхонадан бола олмокчи экан, қайнонаси Зохида опа эшитиб кун бермай қуйибди. Углини ажратиб олмокчи, қизимизни уйга хайдаб бошка келин олмокчи эмиш....
- Биламан.
- Чакалогимизни унга берсак, турмуши яхшиланиб кетармикин, деган максадда хомиламни олдириб ташламай туккан эдим, сиз бунга нима дейсиз?
Абдурасул ака хангу манг булиб қолди. Икки қизни чикарган, бир угилни энди уйлайдиган, қирк турт ёшни уриб қуйиб, тугишни хохлаган хотинидан бир вактлар қанчалик газабланган булса, ҳозир шунчалик ҳайратланаётган эди у.
Муаммоларни бир бола билан ечишга чоглаганини олдиндан билганда хотинига бошкача гамхурлик қилмасмиди? Эх, хотинлар ажойиб-да! Айникса, Муборак аломат-да! Салкам бир йилдан бери таъна дашномларимни эшитиб, бир огиз "чурк" этмаганининг сабаби шунда экан-да! Эх, онаизор! Бола учун нималар қилмайди?!
- Шуни лозим курган экансан, «Балли, хотинжон, рахмат!» дейман! Майли уша пасткаш, захар қуданг яхшиликка арзимайди-ю, қиз учун қанча қилсак оз!
Куёв ҳозиргача бир огиз қаттик-қурук гапирмади, таънасини сездирмади.
- Шуни айтаман-да!
- Аммо менда битта мулохаза бор!
- К,анака?
- Захар қудангнинг гаши келмасмикан?
- Бола узимиздан-ку! Купам хархаша қилмас!
- Балки...
- Куёвингиз ва қизинг билан гаплашинг, менимча, суюниб кетишса керак! Айникса қайнонаси агар тугсанг, алохида ховлига кучираман деганди, ажабмас, рузгори алохида булиб, к,изимиз хам эшик очиб утирса! Х,аёти изига тушиб балким узи хам фарзанд курар!

01.04.202516:13

Эр кейин ҳам аёлининг кўп фидокорликларини кўрди.
Бошига иш тушганда «эркакман» деган дўстлари терс бурилиб турди, аёли ёнида тенгма-тенг унинг қарзларини узишди.
Ҳамма бошига ёпирилиб келганда, молини она арслондек шиддат билан ҳимоя қилди.
Боладек чўмилтирди, онадек бағрига олди, яшашга куч бериб далда бўладиган гапларини аямади!
Аммо нимадир барибир бошқача эди. Ҳа, бу дуолар ичидаги гаплар тартиби ўзгарганида экан!
«Аллоҳим, эримга ҳалол ва ҳаромни англат! Менга эса ризқ йўлларини оч! Ҳалолингдан мени ва болаларимнинг ризқига ярашасини бер!»
Аёлнинг ўзи пул топа бошлади. Эрнинг бунга ғайирлиги келди. Оддий ғашлик жанжалга тутантириқ бўлишини кутмаганди.
-Бизнинг ризқимизни Аллоҳ сиз орқали шу эшикдан киргазарди. Сиз нима қилдингиз? Уни кимларга тутқаздингиз? Энди ғашингиз келмасин. Йўқса, ўша «танловингизники»га совчиликка бораман. Ёқардику, яшайсиз энди ўша билан! Мен болаларимни оёққа тургазишим керак.«
Аёлига қойил қолди. Уйдан чиқмай даромад топа бошлади, муҳими ўзи айтганидек »бузуқчилик қилмай, бировнинг болалари ризқига чанг солмай!«
Тан оламизми, йўқми аёлнинг тадбирлисигина кўп нарсани ўрнига қўя олади. Яна тан оламизми, йўқми- она ҳамиша болалари учун яшаши ҳам рост!
Энди ўзига нисбатан ишончи ортиб кетган аёлини кўриб, эр нима дейишга ҳам ҳайрон. Йўлини тўсай деса, эшитадиган гаплари тайин!
»Нега унга совчи бўлиб боришимга қаршилик қиласиз? Уйлангач, кетига иштон кийдирасиз, сатрлайсиз, намозга соласиз, ортингиздан дуо қилиб ўтирадиган бириси пайдо бўлади. Ахир бу савобку! Баҳонада униям юзига сал нур кирарди.«
Эр бу гаплар ўзига нисбатан жазо эканлигини ҳам тушунмайди. Биладиган ҳақиқати битта- кетига лозим кийдирса ҳам, сатрга ўраса ҳам-тузалмайдиган қалблар бор!
Яна аёлнинг йўлдан чиққанини йўлга солиш қийин!
»Ҳавотир олманг, юзимни эркак тугул аёлга кўрсатмайман. Ҳар доим сизга тегишлиман! Ризқ борасида мени айбситманг, Аллоҳнинг фарзандларга берадиган ризқи аллақачон тайин, уни сиз ёки мен қўлга киритишда воситачимиз ҳолос!"
Йиллар ортидан кўп ишларнинг чанги босилди. Эр уйғониб намозини ҳозиргина тугатиб, яна машаққатли меҳнатига ўтирган аёлининг ёнига чиқди.
Миқ этмай ишлаяпти, лабларида ҳалиям зикр!
Секин бориб, елкаларидан тутди:
-Ўзингни қийнама, дам ол! Кечаси билан ухламадинг!
Аёли индамади...
Эркак эса тиз чўкиб унинг кўзларига тикилди:
-Нега бу зикрларни жойнамоздан ташқарида ўқияпсан?
Аёл ҳалиям зикрини тўхтатмаган эди.
-Жойнамозингга қайт! Аввалги кунларимизга қайтайлик. Ҳаммасини ўзим зиммамга олай. Мени яна намозларингда дуо қил! Яна аввалгидек яхши кўриб қол...
Аёл барибир индамади: кўзларидан шу топда иккита катта ёш томчиси дув этиб пастга қуйилди.
Умму Зайнаб Умму.

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

17.04.202508:29

📝Men Yamonmi

Ёшим 26 да укиганман малумотим олий. 2та углим эрим уй жойим кулласи бари бор худога шукур. Кайнона кайнотамдан алохида яшаймиз.
Жуда куп кийинчилик курганман. севганимга турмушга чикканман.
Ота-онам бошида карши эди, лекин хозир куевларини утказгани жой тополмийди (туриб туриб кайтиб кетади( (хазил)). Эримнинг ота-онаси хам карши булган, буни жахлини мендан олгану, кейин эса энг яхши келини узим булдим, мактанаетганим йук.
Хаммаси осонликча бумаган. Хаетдан туйган пайтларим куп булган. Чидолмай ойимга борсам мен кулингдан ушлаб обориб беривдум кечир болам деб жахлимни чикарарди. Бу орада касал хам булдим. Эрим эса иш билан пойтахтга кетиши керак булди 6 ойга. Бошида роса йигладим борманг, обкетинг дедим. Узим жойлашиб кейин обкетаман деб кетди. Ишга хам киритишмади. Эрим кетгандан 1 ой зурга чидадим. Ахири бумади углимни куш куронимни олиб кетдим. Кайнота кайнонамлар норози булишди ахир хизматкордан айрилиш осон эмасди да. Эвазига хеч нарса сурамай хатто хак хукуки бумаган хизматкордан. Углимни ойимга ташлаб ишга кирдим. Яна катта жойга эримни таниган биттаси одамгарчилик килди.
Хуллас кийналдим. Углимни ойига бир курдим. узим акамларникида яшадим.
Эрим олисда углим енимдамас факат иш билан овундим. кеч 7-8гача ишлаган пайтларим булди. куп йиглардим. Акам бечора куп ердам берди, янгам чой овкатимни таерлаб утирарди. акам ойимга кунгирок килиб телефонда углим билан гаплаштириб кайфиятимни кутарарди. Узим кунгирок килмасдим.
Богчага берайлик деди янгам олиб кел углингни. Йук дедим ахир кун совук мен ишдаман хали кичкина 5-6 ой чидасам катта буп колар дедим.
Эрим қунгирок килиб турди хаммасини секундгача хисобот топширардим. бошида ишимни керакмас деди кейин майли деди. Уйдан кетганимда акам гаплашди. 6 ой хам утти эрим келди, алохида уй олдик углимни обкелдик. эрим тез-тез пойтахтга бориб турди.
Ишхонага битта бола келди. Унинг устидан мен карардим хуллас у мени ектирган, совга берди байрамда, лекин еши кичик булгани учун хурмат юзасидан олдим, эримга хам курсатдим у кулди ектириб колмаганмикин кичкина дема деди. Вакт утди у ишда менга бошкача гапириб бошлади. кутилмаганда севишганлар кунида кунгирок килиб иш юзасидан бир нарсани бериб куймокчилигини айтди. кеч булганди соат 7. Эрим билан айланмокчи буп турувдик эрим кутиб тураман тез кел деди. Борсам совукка котган когозларни олиб кетмокчи булсам бирга овкатланайлик деди котиб колдим. куркиб кетдим. нимага дебман анковдек. екин жойдаги кафега кирди юзимга тик караб сизни севаман деди кулабериб ичагим узилди ранги бир ахвол. жиннимисан ахир мен оилали булсам дедим. мен шахсий хаетим хакида хечкимга унчалик гапирмасдим ва у бола 6 ойгина булувди ишга келганига.у билмаскан, елгон гапирвотсиз катта эканлигизни биламан лекин нима килай деди. ахир кулимда узук борку карамайсанми десам накшли буладими дейди.устидан роса кулибман. мени 1та болам бор десам хам умуман ишонмийди юринг эрим кутиб тур таништираман дедим. йук деди. кетиб колдим. эримга айтмокчи булувдим гапиртирмади кунимиз ажойиб утиб уйга келсам телефоним жиринглаб колди яна у энди хайрон булдим ахир соат 12 эди. нима эди десам сенга ишонмадим эрингмас йигитингдир узук хам елгондир дейди. кизлардан куп алданибсан да болакай деб роса кулдим хамкасб эмас худди танишимдек гапира бошладим. суриштир имконинг бор дедим. Кейин ишдан кетасан бунака гаплардан кейин дедим. шунки менга карашли булимда эди да. Кейин эртасига ишга бориб уни курсам кизик булиб колдим. Доим куриб тургандан сунг уни уйлай бошладим. чиройли узига караб юради содда ва гаплари. Суриштирдим кечиринг деб смс езибди. Кейин майли деб куйдим 1 хафта татил олдим. Ишга кайтган пайтим яна уни уйлай бошладим. Кунда курабериб ми айтган гапи ми билмадим. Бир биримизни хурмат килардик энди сенсираб бошладик. У бир куни яна гап ошди эринг канака деди нимага суравотсан ишинг нима десам, бахтли экан деди. Хасад киляпсанми туз яла ичинг енса дедим хуллас у бир гап деса мен дилини огритадиган гап айтаберардим. Бир куни кичкиналигида каттик касал булганини хаетга кайттан келганини айтиб колди.