
Реальний Київ | Украина

Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

Реальна Війна | Україна | Новини

Лачен пише

Nairaland Pulse | News

Анатолий Шарий

Реальний Київ | Украина

Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

Реальна Війна | Україна | Новини

Лачен пише

Nairaland Pulse | News

Анатолий Шарий

Реальний Київ | Украина

Україна Сейчас | УС: новини, політика

Україна Online: Новини | Політика

کانال راسخ | 🇵🇸
راسخ، دژی استوار در تقویت بنیانهای ایمانی
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verifiedTrust
Not trustedLocation
LanguageOther
Channel creation dateJul 24, 2022
Added to TGlist
Nov 02, 2024Records
25.01.202520:52
9.4KSubscribers22.01.202523:59
100Citation index30.03.202523:59
5.4KAverage views per post30.03.202522:40
5.4KAverage views per ad post09.04.202508:59
32.39%ER30.03.202522:40
59.04%ERRGrowth
Subscribers
Citation index
Avg views per post
Avg views per ad post
ER
ERR
Reposted from:
مرتقى صاعد



16.05.202519:46
دو رویداد همزمان!
در حاشیه قبله اول، مسلمانان در بیمارستان اروپایی غزه، بمباران و به خاک و خون کشیده شدند.
همزمان در حاشیه قبله دوم، حکام عرب از کسی پذیرایی میکردند که اسلحه و تجهیزات کشتار مسلمانان ساکن در حاشیه قبله اول را فراهم کرده بود.
میدانید شگرد کفر جهانی چیست؟
اگر با این دجال همراهی کنید از تمامی امکانات برخوردار میشوید و یک زندگی رویایی خواهید داشت چنان که همه آرزو میکنند مثل شما باشند و به این فکر میافتند که زندگی سختشان نتیجه ایستادگی و اصرار بر اصول و باورهایشان است پس به فکر بازبینی و تجدید نظر در مبانی فکری و مواضع خود میافتند و رفته رفته از مقصر دانستن و محکوم کردن دجال دور میشوند و به کسانی طعن میزنند و میتازند که حاضر به تنازل از عقاید و مواقف ایمانی نشدهاند.
و چه سخت است پایبندی به اصول و پافشاری بر مواقف ایمانی در عصر فتنه و هرج و مرج؛ به تعبیر نبوی انگار اخگری را در کف خود گرفتهای! و چه چیز سختتر از در دست گرفتن آتش گداخته؟
حکام عرب، این نرمتنان بیمهره به آسانی از آب و علفی که دجال در آخورشان گذاشته دست نخواهند کشید و بیش از پیش مانع بیداری اسلامی خواهند شد.
مرتقی صاعد
در حاشیه قبله اول، مسلمانان در بیمارستان اروپایی غزه، بمباران و به خاک و خون کشیده شدند.
همزمان در حاشیه قبله دوم، حکام عرب از کسی پذیرایی میکردند که اسلحه و تجهیزات کشتار مسلمانان ساکن در حاشیه قبله اول را فراهم کرده بود.
میدانید شگرد کفر جهانی چیست؟
اگر با این دجال همراهی کنید از تمامی امکانات برخوردار میشوید و یک زندگی رویایی خواهید داشت چنان که همه آرزو میکنند مثل شما باشند و به این فکر میافتند که زندگی سختشان نتیجه ایستادگی و اصرار بر اصول و باورهایشان است پس به فکر بازبینی و تجدید نظر در مبانی فکری و مواضع خود میافتند و رفته رفته از مقصر دانستن و محکوم کردن دجال دور میشوند و به کسانی طعن میزنند و میتازند که حاضر به تنازل از عقاید و مواقف ایمانی نشدهاند.
و چه سخت است پایبندی به اصول و پافشاری بر مواقف ایمانی در عصر فتنه و هرج و مرج؛ به تعبیر نبوی انگار اخگری را در کف خود گرفتهای! و چه چیز سختتر از در دست گرفتن آتش گداخته؟
حکام عرب، این نرمتنان بیمهره به آسانی از آب و علفی که دجال در آخورشان گذاشته دست نخواهند کشید و بیش از پیش مانع بیداری اسلامی خواهند شد.
مرتقی صاعد
24.04.202515:46
حال و روز اهلمان در غزه این است.
بیش از یکسالونیم است که هر روز و هر شب، آتش میبارد بر سر خواهران و برادرانمان در این سرزمین مبارک!
خداوندا دستمان کوتاه است و قلبمان غمگین از این همه ناتوانی...
خداوندا بار دیگر بندگان صالحت را نصرت ده و عزت را به اسلام و مسلمین برگردان
@Raaasekh | راسخ
بیش از یکسالونیم است که هر روز و هر شب، آتش میبارد بر سر خواهران و برادرانمان در این سرزمین مبارک!
خداوندا دستمان کوتاه است و قلبمان غمگین از این همه ناتوانی...
خداوندا بار دیگر بندگان صالحت را نصرت ده و عزت را به اسلام و مسلمین برگردان
@Raaasekh | راسخ
25.04.202516:28
از نشانههای انحطاط و پسرفت معنویست که:
صدای اذان را بشنوی و اجابت نکنی
نماز صبحت از دست برود و اهمیتی ندهی
قرآن را ترک کنی و نترسی
از کاری خیر منع شوی و دلت نلرزد...
از همنشینی با صالحان محروم شوی و دلتنگشان نشوی
گناه کنی و غمگین نشوی!
ذکر و تلاوت قرآن نداشته باشی و احساس تنهایی نکنی...
🤍اللّهُمَّ یا مُقَلِّبَ القُلوبِ ثبِّت قُلوبَنا عَلیٰ دینِک
@Raaasekh | راسخ
صدای اذان را بشنوی و اجابت نکنی
نماز صبحت از دست برود و اهمیتی ندهی
قرآن را ترک کنی و نترسی
از کاری خیر منع شوی و دلت نلرزد...
از همنشینی با صالحان محروم شوی و دلتنگشان نشوی
گناه کنی و غمگین نشوی!
ذکر و تلاوت قرآن نداشته باشی و احساس تنهایی نکنی...
🤍اللّهُمَّ یا مُقَلِّبَ القُلوبِ ثبِّت قُلوبَنا عَلیٰ دینِک
@Raaasekh | راسخ


01.05.202510:35
یارب آنها برادران و خواهرانمان را در آتش سوزاندند...
پس بارالها ارتشها و مقرهای نظامی، خانهها، قلبها و گورهایشان را از آتش پر کن!
• دکتر ایاد قنیبی
@Raaasekh | راسخ
پس بارالها ارتشها و مقرهای نظامی، خانهها، قلبها و گورهایشان را از آتش پر کن!
• دکتر ایاد قنیبی
@Raaasekh | راسخ
17.05.202513:23
در سایهی وعدهی الهی، امتی که نمیشکند!
پناه بر خدا که ما را یأس، سستی یا ضعف فرا گیرد؛ پروردگار ما را از ناامیدی نهی کرده است، آنجا که میفرماید:
﴿وَلا تَيأَسوا مِن رَوحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيأَسُ مِن رَوحِ اللَّهِ إِلَّا القَومُ الكافِرونَ﴾ (سوره يوسف / آیه ۸۷)
«و از رحمت خدا نومید نشوید، که جز گروه کافران، کسی از رحمت خداوند نومید نمیشود».
و به خدا پناه میبریم از آنکه مطلبی بنویسیم یا سخنی بر زبان آوریم که عزمها را سست کند و ارادهها را تضعیف سازد؛ چرا که وظیفهی ما، پاسخگویی به فرمان خدا در دعوت به انگیزش است:
﴿وَحَرِّضِ المُؤمِنينَ عَسَى اللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأسَ الَّذينَ كَفَروا وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأسًا وَأَشَدُّ تَنكيلًا﴾ (سوره نساء/ آیه ۸۴)
«و مؤمنان را به جنگ برانگیز، باشد که خدا از شدت کافران باز دارد، و خدا سختتر در قدرت و سختتر در کیفر است».
و نیز فرموده است:
﴿يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ المُؤمِنينَ عَلَى القِتالِ﴾ (سوره أنفال/ آیه ۶۵)
«ای پیامبر، مؤمنان را به جنگ برانگیز»
و حاشا که در نوشتههامان اغراق کنیم و نسلی را بفریبیم، تا تصویری زیبا از واقعیتی ناپیدا ترسیم کنیم... یا حالتی را نشان دهیم که با حقیقت در تعارض است؛ بلکه این سخنِ حق است که بر یکی از عظیمترین جلوههای استقامت در تاریخ امت ما گواهی میدهد، هرچند اکنون غبارِ دوری از جایگاه حقیقیاش آن را پوشانده باشد، البته «در مقطعی کوتاه».
ما اکنون شاهد عصری سرنوشتساز در تاریخ هستیم؛ دورانی که پیشقراولان ایمان، باشکوهترین و سرنوشتسازترین حماسهها را رقم میزنند، با اندک توشه و تجهیزات، اما با صبری عظیم، پایداری پیوسته، و پیکاری پرشکوه.
این پیشقراولان، بیش از بیست ماه است که درگیر جنگی جهانیاند و هنوز هم در راه دین و مقدساتشان، عزیزترین داراییهایشان، یعنی جان و مالشان را فدا میکنند. نه نشانی از ضعف در آنان مییابی، و نه اثری از عقبنشینیهای سخیف.
بیتردید، ما نیز دچار درد و رنجی بزرگیم و از خستگی و رنج، بینصیب نیستیم؛ اما هرگاه به عظمت هدفِ مورد نظر بنگریم، و امانتِ پایداری و مبارزه در سنگر هویت ایمانی را به یاد آوریم، همهی جانفشانیها در راه خدا برایمان سهل و آسان میشود. و در دلِ سختی، گرسنگی و رنج، با اطمینان گام برمیداریم، چرا که میدانیم امانت را ادا کردهایم، پیام را رساندهایم، با خونمان برای امت خیرخواهی کردهایم، نه پرچم دین را زمین گذاشتهایم، و نه لوای توحید را فرو نهادهایم.
و اکنون از من میپرسی، پس از همهی این زخمها، دردها و جراحات، آیا هنوز هم به پیروزیای قریب، باشکوه، گشایشی بزرگ و گریزناپذیر امید داری؟
و من با تمام وجود میگویم:
امروز بیش از هر زمان دیگر، به وعده و نصرت خدا اطمینان دارم.
چرا که پیروزی، چیزی جز هدیهی خداوند به گروهی اندک اما مؤمن و یقینآورده نیست، آنگاه که مردم در تردید و بیم، از آن ناامید میشوند:
﴿قالَ الَّذينَ يَظُنّونَ أَنَّهُم مُلاقُو اللَّهِ كَم مِن فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَت فِئَةً كَثيرَةً بِإِذنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصّابِرينَ﴾ (سوره بقره/ آیه ۲۴۹)
«آنان که یقین داشتند خدا را دیدار خواهند کرد، گفتند: چه بسیار گروه اندکی که به خواست خدا بر گروهی بسیار پیروز شدند، و خدا با شکیبایان است».
آنگاه که باطل، گستاخانه قد میکشد و در میان انبوه بیجان، کسی را نمییابد که مهارش کند یا مردانه در برابرش بایستد، آنگاه خداوند گروهی را برمیگزیند که گویی از جنس مردم نیستند؛ گروهی که چنان بیچون و چرا با مرگ بیعت میکنند، گویی به سفری جاودانه میروند و حقیقتاً نیز چنین است! پیشتازانِ جهاد، چنان استوار میجنگند که گویی پولادینترین سربازاناند و حقیقتاً نیز چنیناند.
و در این نبرد نابرابر، ما چارهای نداریم جز آنکه در پشتیبانیشان خالصانه بکوشیم، در سنگر یاریشان پایداری کنیم، و زبان طعنهزنان و سستکنندگان را از آنان دور بداریم.
زیرا ما اینجا برای تاریخ مینویسیم، نه برای مقاطع زمانی کوتاه؛ برای آزادگانِ امتمان، نه برای مردانِ نان و نام!
@Raaasekh | راسخ
پناه بر خدا که ما را یأس، سستی یا ضعف فرا گیرد؛ پروردگار ما را از ناامیدی نهی کرده است، آنجا که میفرماید:
﴿وَلا تَيأَسوا مِن رَوحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيأَسُ مِن رَوحِ اللَّهِ إِلَّا القَومُ الكافِرونَ﴾ (سوره يوسف / آیه ۸۷)
«و از رحمت خدا نومید نشوید، که جز گروه کافران، کسی از رحمت خداوند نومید نمیشود».
و به خدا پناه میبریم از آنکه مطلبی بنویسیم یا سخنی بر زبان آوریم که عزمها را سست کند و ارادهها را تضعیف سازد؛ چرا که وظیفهی ما، پاسخگویی به فرمان خدا در دعوت به انگیزش است:
﴿وَحَرِّضِ المُؤمِنينَ عَسَى اللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأسَ الَّذينَ كَفَروا وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأسًا وَأَشَدُّ تَنكيلًا﴾ (سوره نساء/ آیه ۸۴)
«و مؤمنان را به جنگ برانگیز، باشد که خدا از شدت کافران باز دارد، و خدا سختتر در قدرت و سختتر در کیفر است».
و نیز فرموده است:
﴿يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ المُؤمِنينَ عَلَى القِتالِ﴾ (سوره أنفال/ آیه ۶۵)
«ای پیامبر، مؤمنان را به جنگ برانگیز»
و حاشا که در نوشتههامان اغراق کنیم و نسلی را بفریبیم، تا تصویری زیبا از واقعیتی ناپیدا ترسیم کنیم... یا حالتی را نشان دهیم که با حقیقت در تعارض است؛ بلکه این سخنِ حق است که بر یکی از عظیمترین جلوههای استقامت در تاریخ امت ما گواهی میدهد، هرچند اکنون غبارِ دوری از جایگاه حقیقیاش آن را پوشانده باشد، البته «در مقطعی کوتاه».
ما اکنون شاهد عصری سرنوشتساز در تاریخ هستیم؛ دورانی که پیشقراولان ایمان، باشکوهترین و سرنوشتسازترین حماسهها را رقم میزنند، با اندک توشه و تجهیزات، اما با صبری عظیم، پایداری پیوسته، و پیکاری پرشکوه.
این پیشقراولان، بیش از بیست ماه است که درگیر جنگی جهانیاند و هنوز هم در راه دین و مقدساتشان، عزیزترین داراییهایشان، یعنی جان و مالشان را فدا میکنند. نه نشانی از ضعف در آنان مییابی، و نه اثری از عقبنشینیهای سخیف.
بیتردید، ما نیز دچار درد و رنجی بزرگیم و از خستگی و رنج، بینصیب نیستیم؛ اما هرگاه به عظمت هدفِ مورد نظر بنگریم، و امانتِ پایداری و مبارزه در سنگر هویت ایمانی را به یاد آوریم، همهی جانفشانیها در راه خدا برایمان سهل و آسان میشود. و در دلِ سختی، گرسنگی و رنج، با اطمینان گام برمیداریم، چرا که میدانیم امانت را ادا کردهایم، پیام را رساندهایم، با خونمان برای امت خیرخواهی کردهایم، نه پرچم دین را زمین گذاشتهایم، و نه لوای توحید را فرو نهادهایم.
و اکنون از من میپرسی، پس از همهی این زخمها، دردها و جراحات، آیا هنوز هم به پیروزیای قریب، باشکوه، گشایشی بزرگ و گریزناپذیر امید داری؟
و من با تمام وجود میگویم:
امروز بیش از هر زمان دیگر، به وعده و نصرت خدا اطمینان دارم.
چرا که پیروزی، چیزی جز هدیهی خداوند به گروهی اندک اما مؤمن و یقینآورده نیست، آنگاه که مردم در تردید و بیم، از آن ناامید میشوند:
﴿قالَ الَّذينَ يَظُنّونَ أَنَّهُم مُلاقُو اللَّهِ كَم مِن فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَت فِئَةً كَثيرَةً بِإِذنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصّابِرينَ﴾ (سوره بقره/ آیه ۲۴۹)
«آنان که یقین داشتند خدا را دیدار خواهند کرد، گفتند: چه بسیار گروه اندکی که به خواست خدا بر گروهی بسیار پیروز شدند، و خدا با شکیبایان است».
آنگاه که باطل، گستاخانه قد میکشد و در میان انبوه بیجان، کسی را نمییابد که مهارش کند یا مردانه در برابرش بایستد، آنگاه خداوند گروهی را برمیگزیند که گویی از جنس مردم نیستند؛ گروهی که چنان بیچون و چرا با مرگ بیعت میکنند، گویی به سفری جاودانه میروند و حقیقتاً نیز چنین است! پیشتازانِ جهاد، چنان استوار میجنگند که گویی پولادینترین سربازاناند و حقیقتاً نیز چنیناند.
و در این نبرد نابرابر، ما چارهای نداریم جز آنکه در پشتیبانیشان خالصانه بکوشیم، در سنگر یاریشان پایداری کنیم، و زبان طعنهزنان و سستکنندگان را از آنان دور بداریم.
زیرا ما اینجا برای تاریخ مینویسیم، نه برای مقاطع زمانی کوتاه؛ برای آزادگانِ امتمان، نه برای مردانِ نان و نام!
@Raaasekh | راسخ
10.05.202511:18
چه کسی واقعاً تو را کُشت؟
▫️برخی میگویند:
«اگر این افراد برحق بودند، علما حتماً کار آنها را تایید میکردند و مورد حمایت خود قرار میدادند.!»
آیا حق را با انسانها میسنجیم یا انسانها را با حق؟
مگر تاریخ این امت را نخواندهای؟!
مگر نمیدانی پنجاه فقیه فتوا دادند که معتصم، احمد بن حنبل را اعدام کند…
عالم بودن به خواندن کتابها نیست؛ عالِم را در میدان عمل میشناسند.
احمد بن حنبل، امام اهل سنت نام گرفت نه به خاطر نوشتن کتابش(مُسنَد)، بلکه به خاطر استقامتش در فتنهی «خلق قرآن».
▫️خواهند گفت: رسانهها آنان را قهرمان نمیخوانند؛ اگر حقیقتاً قهرمان بودند، آیا رسانهها چنین برخوردی میکردند؟
دوست من! زمانی که عمر مختار دستگیر شد، روزنامهی «برقه» تیتر زد: «دستگیری رهبر شورشیان عمر مختار!»
اگر ملاک داوری تو، رسانههایی چون «العربیه» و امثال آن است، تأسف بر حال تو بیشتر است از کودکی که جسدش از زیر آوار بیرون کشیده شد!
▫️خواهند گفت: مردم در آرامش میزیستند، میخوردند و میآشامیدند؛ آیا این حرکت ارزشش را داشت؟
این آرامش، آرامش گاو و گوسفند است؛ کرامت، مفهومی انسانیست!
چاق میشوند تا درنهایت ذبح شوند…
اما انسانِ آزاده، ایستاده میمیرد!
▫️میگویند:
«این همه کشته برای چیست؟»
اولاً: آنان شهیدند، نه قربانی!
ثانیاً: پایداری بر عقیده، عبادت است؛ نه معاملهای که با سود و زیان سنجیده شود!
اصحاب اُخدود در آتش سوختند، اما خداوند آن را «پیروزی عظیم» خواند.
سُمیه، نخستین شهید اسلام، با نیزهی ابوجهل در حالی کشته شد که به زمین بسته شده بود؛ و عزتش تا ابد در تاریخ ثبت شد!
▫️خواهند گفت: مگر نمیبینی کودکان گرسنهاند و برخی از مردم از گرسنگی جان دادهاند؟
و من میگویم: در روز خندق، پیامبر و اصحابش هم گرسنه بودند. مقصر، او نبود؛ قریش بود که محاصره کرد!
آیا باید از اصول کوتاه میآمد چون نان نبود؟!
▫️خواهند گفت: مگر نمیدانید توازن قوا به نفع ما نیست؟ آیا عاقلانهتر نیست که انسان بیگدار به آب نزند؟
و من میپرسم: پس سه هزار نفری که پیامبر در جنگ مؤته به جنگ دویست هزار نفر فرستاد چه؟
آیا از تفاوت قوای جنگی در یرموک و قادسیه خبری داری؟
در بدر، مسلمانان یکچهارم مشرکان بودند.
جهاد، سفر تفریحی نیست؛ یک فریضه است.
پیش از آنکه بپرسی: چرا تنها میجنگند؟ از یک امت سؤال کن: چرا آنها را تنها گذاشتید؟
▫️و در آخر میگویند:
«عامل تمام بدبختیها همینا هستند…»
میخواهند به قربانی بقبولانند که مقصرِ خون خودش است…
اما امروز، این قربانی فهمیده که مرگ در حال ایستادن شرف دارد به زندگی در زانو زدن.
اگر پیروزی کامل نباشد، حتی خراش بر چهره دشمن هم کافیست!
▫️تفاوت هست…
بین کسی که تو را کُشت، و کسی که انتقام تو را میگیرد!
ادهم الشرقاوی | ترجمه بابک حمزه
@BabakHamzeh1924
▫️برخی میگویند:
«اگر این افراد برحق بودند، علما حتماً کار آنها را تایید میکردند و مورد حمایت خود قرار میدادند.!»
آیا حق را با انسانها میسنجیم یا انسانها را با حق؟
مگر تاریخ این امت را نخواندهای؟!
مگر نمیدانی پنجاه فقیه فتوا دادند که معتصم، احمد بن حنبل را اعدام کند…
عالم بودن به خواندن کتابها نیست؛ عالِم را در میدان عمل میشناسند.
احمد بن حنبل، امام اهل سنت نام گرفت نه به خاطر نوشتن کتابش(مُسنَد)، بلکه به خاطر استقامتش در فتنهی «خلق قرآن».
▫️خواهند گفت: رسانهها آنان را قهرمان نمیخوانند؛ اگر حقیقتاً قهرمان بودند، آیا رسانهها چنین برخوردی میکردند؟
دوست من! زمانی که عمر مختار دستگیر شد، روزنامهی «برقه» تیتر زد: «دستگیری رهبر شورشیان عمر مختار!»
اگر ملاک داوری تو، رسانههایی چون «العربیه» و امثال آن است، تأسف بر حال تو بیشتر است از کودکی که جسدش از زیر آوار بیرون کشیده شد!
▫️خواهند گفت: مردم در آرامش میزیستند، میخوردند و میآشامیدند؛ آیا این حرکت ارزشش را داشت؟
این آرامش، آرامش گاو و گوسفند است؛ کرامت، مفهومی انسانیست!
چاق میشوند تا درنهایت ذبح شوند…
اما انسانِ آزاده، ایستاده میمیرد!
▫️میگویند:
«این همه کشته برای چیست؟»
اولاً: آنان شهیدند، نه قربانی!
ثانیاً: پایداری بر عقیده، عبادت است؛ نه معاملهای که با سود و زیان سنجیده شود!
اصحاب اُخدود در آتش سوختند، اما خداوند آن را «پیروزی عظیم» خواند.
سُمیه، نخستین شهید اسلام، با نیزهی ابوجهل در حالی کشته شد که به زمین بسته شده بود؛ و عزتش تا ابد در تاریخ ثبت شد!
▫️خواهند گفت: مگر نمیبینی کودکان گرسنهاند و برخی از مردم از گرسنگی جان دادهاند؟
و من میگویم: در روز خندق، پیامبر و اصحابش هم گرسنه بودند. مقصر، او نبود؛ قریش بود که محاصره کرد!
آیا باید از اصول کوتاه میآمد چون نان نبود؟!
▫️خواهند گفت: مگر نمیدانید توازن قوا به نفع ما نیست؟ آیا عاقلانهتر نیست که انسان بیگدار به آب نزند؟
و من میپرسم: پس سه هزار نفری که پیامبر در جنگ مؤته به جنگ دویست هزار نفر فرستاد چه؟
آیا از تفاوت قوای جنگی در یرموک و قادسیه خبری داری؟
در بدر، مسلمانان یکچهارم مشرکان بودند.
جهاد، سفر تفریحی نیست؛ یک فریضه است.
پیش از آنکه بپرسی: چرا تنها میجنگند؟ از یک امت سؤال کن: چرا آنها را تنها گذاشتید؟
▫️و در آخر میگویند:
«عامل تمام بدبختیها همینا هستند…»
میخواهند به قربانی بقبولانند که مقصرِ خون خودش است…
اما امروز، این قربانی فهمیده که مرگ در حال ایستادن شرف دارد به زندگی در زانو زدن.
اگر پیروزی کامل نباشد، حتی خراش بر چهره دشمن هم کافیست!
▫️تفاوت هست…
بین کسی که تو را کُشت، و کسی که انتقام تو را میگیرد!
ادهم الشرقاوی | ترجمه بابک حمزه
@BabakHamzeh1924


25.04.202509:55
هر آنکس که از مدرسهی غزه رفوزه شود، نهفقط از معارف سیاست، که از دفتر دیانت و صحیفهی انسانیت نیز قلمخورده است.
غزه، نام یک جغرافیا نیست؛ صراط مستقیم وجدانهاست، میزانِ صدق مدعیان، محکِ حقیقتباوری.
در این کارزار، موضعگیریها منشورِ باطناند؛ و هر دلی که در برابر فریاد مظلومان لب فروبندد، از شرافت ساقط، و از قافلهی آزادگان منفصل است.
اینجا، کارزار غزه است؛ و مردود این میدان، هرچند هزاران سطر از دین به حافظه بسپارد، جز پوستهای تهی و شعاری بیسَمْت در چنته ندارد.
@Raaasekh | راسخ
غزه، نام یک جغرافیا نیست؛ صراط مستقیم وجدانهاست، میزانِ صدق مدعیان، محکِ حقیقتباوری.
در این کارزار، موضعگیریها منشورِ باطناند؛ و هر دلی که در برابر فریاد مظلومان لب فروبندد، از شرافت ساقط، و از قافلهی آزادگان منفصل است.
اینجا، کارزار غزه است؛ و مردود این میدان، هرچند هزاران سطر از دین به حافظه بسپارد، جز پوستهای تهی و شعاری بیسَمْت در چنته ندارد.
@Raaasekh | راسخ
23.04.202516:22
وقارِ علم، فروتنیِ قدرت
در روزگاری که امپراتوری اسلام، آفتاب سلطهاش از خاور تا باختر میتابید و «ولید بن عبدالملک» بر بلندای قدرتمندترین نظام حکومتی جهان ایستاده بود؛ پادشاهان جهان، با دست تهی و دلی لرزان، در برابرش زانو میزدند و جزیه میپرداختند. با این حال، در موسم حج، وقتی خلیفه این مقتدر در مسجد قدم نهاد، چشمانش به سیمای آرام و باوقارِ «شیخ سعید بن مسیب» افتاد.
با تواضع، سلام کرد.
و شیخ، همانگونه که با هر مؤمنی سخن میگفت، پاسخ داد:
«و علیک السلام، ای امیرالمؤمنین».
ولید با شوقی کودکانه، رو به همراهان کرد و گفت: «دیدید؟ دیدید که ابن مسیب جواب سلامم را داد؟»
او، که حاکم زمین بود، دلش را به سلامِ یک عالم روشن کرده بود؛ چرا که در نگاه مردان بزرگ، هیبتِ علم، بسی برتر از هیمنهی سلطنت است.
@Raaasekh | راسخ
در روزگاری که امپراتوری اسلام، آفتاب سلطهاش از خاور تا باختر میتابید و «ولید بن عبدالملک» بر بلندای قدرتمندترین نظام حکومتی جهان ایستاده بود؛ پادشاهان جهان، با دست تهی و دلی لرزان، در برابرش زانو میزدند و جزیه میپرداختند. با این حال، در موسم حج، وقتی خلیفه این مقتدر در مسجد قدم نهاد، چشمانش به سیمای آرام و باوقارِ «شیخ سعید بن مسیب» افتاد.
با تواضع، سلام کرد.
و شیخ، همانگونه که با هر مؤمنی سخن میگفت، پاسخ داد:
«و علیک السلام، ای امیرالمؤمنین».
ولید با شوقی کودکانه، رو به همراهان کرد و گفت: «دیدید؟ دیدید که ابن مسیب جواب سلامم را داد؟»
او، که حاکم زمین بود، دلش را به سلامِ یک عالم روشن کرده بود؛ چرا که در نگاه مردان بزرگ، هیبتِ علم، بسی برتر از هیمنهی سلطنت است.
@Raaasekh | راسخ
12.05.202510:08
حماس چگونه پیروز شد...
(نگاهی فراتر از آمار و ارقام)
در جهان امروز، مفهوم "پیروزی" دیگر با تعداد کشتهها، وسعت زمین اشغالی یا قدرت تسلیحاتی سنجیده نمیشود. همانگونه که در جنگ ویتنام، آمریکا با تمام قدرت نظامی خود نتوانست ملت ویتنام را به زانو درآورد، در جنگ غزه نیز واقعیت چیزی فراتر از بمبارانها و آمار رسمی است. اگرچه تلفات انسانی در غزه سنگین بوده، اما باید پرسید: کدامطرف واقعاً شکست خورده و کدامطرف پیروز بیرون آمده؟
حماس با امکاناتی محدود و در محاصرهای کامل، مقابل ارتشی ایستاد که خود را قدرتمندترین در منطقه میدانست. اما نتیجه چه شد؟ اسراییل نه توانست گروگانهای خود را آزاد کند، نه حماس را نابود، نه مردم را تسلیم، و نه مقاومت را خاموش. بلکه خود در باتلاقی افتاد که مشروعیتش را در افکار عمومی جهان زیر سؤال برد.
هیمنه ارتش شکستناپذیر اسراییل فرو ریخت. اعتراضات داخلی، شکافهای سیاسی، فشارهای بینالمللی و فرار سرمایهگذاران از سرزمینهای اشغالی، نشانههایی از یک شکست عمیق است. جهانیان بیش از هر زمان دیگری چهره واقعی اسراییل را دیدند: حکومتی اشغالگر، کودککش، و بیرحم.
در مقابل، حماس به جهان اثبات کرد که اراده ملتها را نمیتوان با موشک و تانک شکست داد. او نماد مقاومت شد، الهامبخش ملتهای مظلوم، و گواهی زنده بر این حقیقت که گاهی پایداری، از پیروزی در میدان مهمتر است.
پس اگر پیروزی یعنی تغییر معادلات، شکستن هیمنه دشمن، و برانگیختن بیداری جهانی، آری، در این جنگ... حماس پیروز شد.
• فلاح عبدالهی
@Raaasekh | راسخ
(نگاهی فراتر از آمار و ارقام)
در جهان امروز، مفهوم "پیروزی" دیگر با تعداد کشتهها، وسعت زمین اشغالی یا قدرت تسلیحاتی سنجیده نمیشود. همانگونه که در جنگ ویتنام، آمریکا با تمام قدرت نظامی خود نتوانست ملت ویتنام را به زانو درآورد، در جنگ غزه نیز واقعیت چیزی فراتر از بمبارانها و آمار رسمی است. اگرچه تلفات انسانی در غزه سنگین بوده، اما باید پرسید: کدامطرف واقعاً شکست خورده و کدامطرف پیروز بیرون آمده؟
حماس با امکاناتی محدود و در محاصرهای کامل، مقابل ارتشی ایستاد که خود را قدرتمندترین در منطقه میدانست. اما نتیجه چه شد؟ اسراییل نه توانست گروگانهای خود را آزاد کند، نه حماس را نابود، نه مردم را تسلیم، و نه مقاومت را خاموش. بلکه خود در باتلاقی افتاد که مشروعیتش را در افکار عمومی جهان زیر سؤال برد.
هیمنه ارتش شکستناپذیر اسراییل فرو ریخت. اعتراضات داخلی، شکافهای سیاسی، فشارهای بینالمللی و فرار سرمایهگذاران از سرزمینهای اشغالی، نشانههایی از یک شکست عمیق است. جهانیان بیش از هر زمان دیگری چهره واقعی اسراییل را دیدند: حکومتی اشغالگر، کودککش، و بیرحم.
در مقابل، حماس به جهان اثبات کرد که اراده ملتها را نمیتوان با موشک و تانک شکست داد. او نماد مقاومت شد، الهامبخش ملتهای مظلوم، و گواهی زنده بر این حقیقت که گاهی پایداری، از پیروزی در میدان مهمتر است.
پس اگر پیروزی یعنی تغییر معادلات، شکستن هیمنه دشمن، و برانگیختن بیداری جهانی، آری، در این جنگ... حماس پیروز شد.
• فلاح عبدالهی
@Raaasekh | راسخ
24.04.202517:58
در همان ایامی که پیامبر خداﷺ پس از هجرت به مدینه، دست صلح به سوی مخالفان دینی خود دراز میکرد و پایههای همزیستی و آرامش را در جامعهی نوپای اسلامی بنا مینهاد، آیات قرآن همزمان فرو میآمد تا باطلِ آنان را رسوا کند، سخنان بیپایهشان را در هم بشکند، پرده از تاریخ پرآسیبشان بردارد، و حقانیت دین اسلام را با شکوه و روشنی، و برتری آن بر دیگر آئینها به روشنی آشکار سازد.
چنین وضعی پیش از آن، در دوران استضعاف مکه نیز جاری بود؛ همان زمان که خداوند به پیامبر خویش فرمان میداد که:
﴿فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ﴾
«از آنان درگذر و با آنان سخن از صلح بگو»
ولی همزمان، آیاتی پیاپی نازل میشد تا طعنشان گوید، پرده از گمراهیشان بردارد، و حق را با شکوهی فکری، ایمانی و روشی، بر فراز هر باطلی بنشاند.
پیام دین، در همه حال استوار و روشن است؛ آشکار ساختنش واجب، و جایگاهش باید در جان مؤمنان، بلند و خالص باقی بماند. حق را نباید با باطل درآمیخت، و در اصول آن مداهنه روا نیست. این استواری، زیربنای هر عزت و پیروزی در آینده است.
اما حرکت و کنشهای دینی، به اقتضای زمان و شرایط، رنگ میگیرد؛گاه فرمان به فروبستن دست و برپا داشتن نماز است:
﴿كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ﴾.
گاه امر به جهاد:
﴿فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ﴾.
گاه صلحی چون «صلح حدیبیه»
و گاه برائتی بیپرده از دشمنان پیمانشکن: ﴿بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ﴾.
هر کس این دوگانهی بنیادین، یعنی ثبات پیام و پویایی حرکت را درنیابد، دچار آشفتگی و مغالطه خواهد شد.
دین، امانت خداست، میثاق او با بندگان، و عهدی جاودان. چنانکه میفرماید:
﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ﴾
«خداوند آئینی را برای شما (مؤمنان) بیان داشته و روشن نموده است که آن را به نوح توصیه کرده است و ما آن را به تو وحی و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودهایم (به همهی آنان سفارش کردهایم که اصول) دین را پابرجا دارید».
• شیخ احمد سید
@Raaasekh | راسخ
چنین وضعی پیش از آن، در دوران استضعاف مکه نیز جاری بود؛ همان زمان که خداوند به پیامبر خویش فرمان میداد که:
﴿فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ﴾
«از آنان درگذر و با آنان سخن از صلح بگو»
ولی همزمان، آیاتی پیاپی نازل میشد تا طعنشان گوید، پرده از گمراهیشان بردارد، و حق را با شکوهی فکری، ایمانی و روشی، بر فراز هر باطلی بنشاند.
پیام دین، در همه حال استوار و روشن است؛ آشکار ساختنش واجب، و جایگاهش باید در جان مؤمنان، بلند و خالص باقی بماند. حق را نباید با باطل درآمیخت، و در اصول آن مداهنه روا نیست. این استواری، زیربنای هر عزت و پیروزی در آینده است.
اما حرکت و کنشهای دینی، به اقتضای زمان و شرایط، رنگ میگیرد؛گاه فرمان به فروبستن دست و برپا داشتن نماز است:
﴿كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ﴾.
گاه امر به جهاد:
﴿فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ﴾.
گاه صلحی چون «صلح حدیبیه»
و گاه برائتی بیپرده از دشمنان پیمانشکن: ﴿بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ﴾.
هر کس این دوگانهی بنیادین، یعنی ثبات پیام و پویایی حرکت را درنیابد، دچار آشفتگی و مغالطه خواهد شد.
دین، امانت خداست، میثاق او با بندگان، و عهدی جاودان. چنانکه میفرماید:
﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ﴾
«خداوند آئینی را برای شما (مؤمنان) بیان داشته و روشن نموده است که آن را به نوح توصیه کرده است و ما آن را به تو وحی و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودهایم (به همهی آنان سفارش کردهایم که اصول) دین را پابرجا دارید».
• شیخ احمد سید
@Raaasekh | راسخ
23.04.202517:37
صرفا جهت اطلاع شما مخاطبان گرانقدر:
تبلیغاتی که در پایین صفحهی خود در کانال مشاهده میفرمایید، مربوط به خود تلگرام بوده و ربطی به کانال راسخ ندارد.
تبلیغاتی که در پایین صفحهی خود در کانال مشاهده میفرمایید، مربوط به خود تلگرام بوده و ربطی به کانال راسخ ندارد.
24.04.202510:49
میان گناه و آمرزش، یک "یا الله" فاصله است!
گاهی آنقدر در تاریکی گناه فرو میرویم که گمان میکنیم راهی به روشنایی نمانده.
آنقدر دور میشویم که صدای قلبمان را هم نمیشنویم. انگار با بار گناهانمان تنها ماندهایم، مایوس و درمانده، در سرزمینی دور دست، بی هیچ یار و یاروی...
اما حقیقت این نیست!
حتی اگر هزار بار زمین خورده باشی، حتی اگر همهی پلهای پشت سر بنظرت ویران شده میآیند، هنوز یک راه باز مانده... راهی که نه قفل دارد، نه شرط و نه حتی منت!
کافی است از عمق دل بگویی:
"یا الله..."
و ناگهان میبینی چگونه آسمان به رویت گشوده میشود، چگونه خداوندی که تو را بهتر از خودت میشناسد، تو را در آغوش رحمتش میگیرد، گویی همهچیز از نو رنگ میگیرد و تو سرزمین امنت را باز مییابی.
پیامبر اکرمﷺ فرمودند:
﴿التّائِبُ مِنَ الذنبِ كَمَن لٰا ذَنبَ له﴾
«توبهکننده از گناه، مانند کسی است که هرگز گناه نکرده است».
چه کرامتی بالاتر از این؟
که تو با یک آه، با یک قطره اشک، با یک ندای "یا رب"، پاک شوی از همهی آنچه که اتفاق افتاده...
اینجاست که میفهمی، میان گناه و بخشش، فقط یک فاصله است؛
فاصلهای به اندازهی گفتن "یا الله"...
@Raaasekh | راسخ
گاهی آنقدر در تاریکی گناه فرو میرویم که گمان میکنیم راهی به روشنایی نمانده.
آنقدر دور میشویم که صدای قلبمان را هم نمیشنویم. انگار با بار گناهانمان تنها ماندهایم، مایوس و درمانده، در سرزمینی دور دست، بی هیچ یار و یاروی...
اما حقیقت این نیست!
حتی اگر هزار بار زمین خورده باشی، حتی اگر همهی پلهای پشت سر بنظرت ویران شده میآیند، هنوز یک راه باز مانده... راهی که نه قفل دارد، نه شرط و نه حتی منت!
کافی است از عمق دل بگویی:
"یا الله..."
و ناگهان میبینی چگونه آسمان به رویت گشوده میشود، چگونه خداوندی که تو را بهتر از خودت میشناسد، تو را در آغوش رحمتش میگیرد، گویی همهچیز از نو رنگ میگیرد و تو سرزمین امنت را باز مییابی.
پیامبر اکرمﷺ فرمودند:
﴿التّائِبُ مِنَ الذنبِ كَمَن لٰا ذَنبَ له﴾
«توبهکننده از گناه، مانند کسی است که هرگز گناه نکرده است».
چه کرامتی بالاتر از این؟
که تو با یک آه، با یک قطره اشک، با یک ندای "یا رب"، پاک شوی از همهی آنچه که اتفاق افتاده...
اینجاست که میفهمی، میان گناه و بخشش، فقط یک فاصله است؛
فاصلهای به اندازهی گفتن "یا الله"...
@Raaasekh | راسخ
20.04.202517:11
آیا انسانیت بدون دین کافی است؟
(قسمت اول)
در دنیای امروز، عباراتی مانند «دین من انسانیت است!» یا «برای خوب بودن نیازی به دین نیست!» را بهوفور شنیدهایم.
ظاهر این جمله فریبنده است و اینگونه القا میکند که برای خوب بودن، فقط باید "انسان" بود؛ نه نیازی به دین هست و نه عبادت. در حالیکه این ادعا با تأمل عقلی و دینی، دچار ایراداتی بنیادین است.
1. انسان بدون دین؛ اخلاقی نسبی و سلیقهای دارد.
به عبارتی در غیاب دین، اخلاق انسانی بهطور نسبی و بر اساس تمایلات و سلایق افراد، قراردادهای اجتماعی یا تحولات فرهنگی تعریف میشود و از یک مبنای مطلق و فراگیر برخوردار نیست.
برخی فیلسوفانِ اخلاق سکولار نظیر دیوید هیوم و فریدریش نیچه، اخلاق را برآمده از احساسات، خواستهای فردی یا قراردادهای اجتماعی میدانند. در این دیدگاه، آنچه "خوب" تلقی میشود، ممکن است صرفاً نتیجهی توافقی جمعی یا فرهنگی باشد، نه برخوردار از ارزش ذاتی. چنین دیدگاهی مستعد بروز اشکالاتی همچون نسبیگرایی اخلاقی، تعدد نظامهای متعارض ارزشی، و تنزّل اخلاق به سطح سلیقههاست.
اما در چارچوب دینی، اصول اخلاقی از منبعی قدسی و ثابت سرچشمه میگیرند که از تأثیر شرایط زمانی و مکانی مصون است. چنین اخلاقی نهتنها جنبهی الزامآور دارد، بلکه نوعی مشروعیت جهانشمول نیز مییابد؛ چرا که مبتنی بر اراده و حکمت الهی است.
اما در نظامهای اخلاقی سکولار، معیارهای خوب و بد تابع برداشتهای ذهنی یا منافع جمعیاند، و همین امر موجب تشتت در نظامهای ارزشی و کاهش قابلیت تعمیم و الزام اخلاق میشود.
بنابراين اگر دین را کنار بگذاریم، تعریف خوبی و بدی، درست و نادرست، به دست انسانها و فرهنگها میافتد. اما:
آیا انسانها معیار واحدی برای اخلاق دارند؟
آیا همهی فرهنگها از نظر اخلاقی برابرند؟
آیا عقل بشر، در همه زمانها، بهترین راه را یافته است؟
پاسخ به همهی این پرسشها منفی است. مثلاً در برخی جوامع، بردهداری مشروع است و در برخی دیگر اعدام ممنوع. یک جامعه روابط آزاد را مصداق آزادی و دیگری آن را فساد اخلاقی میداند.
پس اخلاق بدون دین، بهجای اینکه قطبنمایی مطمئن باشد، به قطبنمایی خراب میماند که هر لحظه جهتش عوض میشود.
@Raaasekh | راسخ
(قسمت اول)
در دنیای امروز، عباراتی مانند «دین من انسانیت است!» یا «برای خوب بودن نیازی به دین نیست!» را بهوفور شنیدهایم.
ظاهر این جمله فریبنده است و اینگونه القا میکند که برای خوب بودن، فقط باید "انسان" بود؛ نه نیازی به دین هست و نه عبادت. در حالیکه این ادعا با تأمل عقلی و دینی، دچار ایراداتی بنیادین است.
1. انسان بدون دین؛ اخلاقی نسبی و سلیقهای دارد.
به عبارتی در غیاب دین، اخلاق انسانی بهطور نسبی و بر اساس تمایلات و سلایق افراد، قراردادهای اجتماعی یا تحولات فرهنگی تعریف میشود و از یک مبنای مطلق و فراگیر برخوردار نیست.
برخی فیلسوفانِ اخلاق سکولار نظیر دیوید هیوم و فریدریش نیچه، اخلاق را برآمده از احساسات، خواستهای فردی یا قراردادهای اجتماعی میدانند. در این دیدگاه، آنچه "خوب" تلقی میشود، ممکن است صرفاً نتیجهی توافقی جمعی یا فرهنگی باشد، نه برخوردار از ارزش ذاتی. چنین دیدگاهی مستعد بروز اشکالاتی همچون نسبیگرایی اخلاقی، تعدد نظامهای متعارض ارزشی، و تنزّل اخلاق به سطح سلیقههاست.
اما در چارچوب دینی، اصول اخلاقی از منبعی قدسی و ثابت سرچشمه میگیرند که از تأثیر شرایط زمانی و مکانی مصون است. چنین اخلاقی نهتنها جنبهی الزامآور دارد، بلکه نوعی مشروعیت جهانشمول نیز مییابد؛ چرا که مبتنی بر اراده و حکمت الهی است.
اما در نظامهای اخلاقی سکولار، معیارهای خوب و بد تابع برداشتهای ذهنی یا منافع جمعیاند، و همین امر موجب تشتت در نظامهای ارزشی و کاهش قابلیت تعمیم و الزام اخلاق میشود.
بنابراين اگر دین را کنار بگذاریم، تعریف خوبی و بدی، درست و نادرست، به دست انسانها و فرهنگها میافتد. اما:
آیا انسانها معیار واحدی برای اخلاق دارند؟
آیا همهی فرهنگها از نظر اخلاقی برابرند؟
آیا عقل بشر، در همه زمانها، بهترین راه را یافته است؟
پاسخ به همهی این پرسشها منفی است. مثلاً در برخی جوامع، بردهداری مشروع است و در برخی دیگر اعدام ممنوع. یک جامعه روابط آزاد را مصداق آزادی و دیگری آن را فساد اخلاقی میداند.
پس اخلاق بدون دین، بهجای اینکه قطبنمایی مطمئن باشد، به قطبنمایی خراب میماند که هر لحظه جهتش عوض میشود.
@Raaasekh | راسخ
18.05.202517:28
سلطه از طریق تسلیحات
تمام قراردادهای خرید هواپیما با آمریکا، روسیه یا چین (که چین کمتر سختگیری میکند و بیشترِ شرایطش تقلیدی از غرب است) دارای دو بند مهم هستند که خریدار حق ندارد درباره آنها مذاکره کند و بدون پذیرش آنها هیچ قراردادی بسته نمیشود:
۱. مجوز استفاده منوط به تایید فروشنده:
این بدان معناست که هر هواپیمایی مانند F-35 آمریکایی میتواند در هر کشوری که خریداری شده و در هر زمانی که فروشنده بخواهد، غیرفعال شود. وزیر دفاع فرانسه و نخستوزیر پیشین فرانسه، دومینیک دوویلیه، به صراحت این موضوع را اعلام کردهاند.
همچنین امکان خاموش کردن باتری هر موشک و غیرفعال کردن دستگاههای اطلاعاتی وجود دارد، مانند اتفاقی که سال گذشته برای عربستان رخ داد و تمام دستگاههای اطلاعاتیشان خاموش شد که نیروی دریایی آمریکا مجبور به عذرخواهی شد و اعلام کرد این خطای فنی یک افسر تازهکار بوده است.
۲. تعمیر و نگهداری منوط به قرارداد فروشنده:
اجازه تعمیر، بهروزرسانی و توسعه فقط با قرارداد و تایید فروشنده امکانپذیر است. معمولاً هزینههای تعمیر و نگهداری بسیار بیشتر از هزینهی خرید اولیه است، بهخصوص برای هواپیماهای جت، زیردریاییها و سامانههای موشکی استراتژیک.
@Raaasekh | راسخ
تمام قراردادهای خرید هواپیما با آمریکا، روسیه یا چین (که چین کمتر سختگیری میکند و بیشترِ شرایطش تقلیدی از غرب است) دارای دو بند مهم هستند که خریدار حق ندارد درباره آنها مذاکره کند و بدون پذیرش آنها هیچ قراردادی بسته نمیشود:
۱. مجوز استفاده منوط به تایید فروشنده:
این بدان معناست که هر هواپیمایی مانند F-35 آمریکایی میتواند در هر کشوری که خریداری شده و در هر زمانی که فروشنده بخواهد، غیرفعال شود. وزیر دفاع فرانسه و نخستوزیر پیشین فرانسه، دومینیک دوویلیه، به صراحت این موضوع را اعلام کردهاند.
همچنین امکان خاموش کردن باتری هر موشک و غیرفعال کردن دستگاههای اطلاعاتی وجود دارد، مانند اتفاقی که سال گذشته برای عربستان رخ داد و تمام دستگاههای اطلاعاتیشان خاموش شد که نیروی دریایی آمریکا مجبور به عذرخواهی شد و اعلام کرد این خطای فنی یک افسر تازهکار بوده است.
۲. تعمیر و نگهداری منوط به قرارداد فروشنده:
اجازه تعمیر، بهروزرسانی و توسعه فقط با قرارداد و تایید فروشنده امکانپذیر است. معمولاً هزینههای تعمیر و نگهداری بسیار بیشتر از هزینهی خرید اولیه است، بهخصوص برای هواپیماهای جت، زیردریاییها و سامانههای موشکی استراتژیک.
@Raaasekh | راسخ
21.04.202518:27
بالی برای پرواز، یا زنجیری برای اسارت؟
در دنیای پرآشوب امروز، جاییکه ارزشها در گرداب تردید و وسوسه فرو میافتند، جوانان همچون فانوسهایی برافروخته، روشنیبخش شبهای تاریکند. اما این روشنایی، زمانی ماندگار و راهگشا خواهد بود که از سرچشمهای زلال و آسمانی سیراب شود: شریعت اسلام.
شریعت، نه زنجیری بر پای جوان، که بالیست برای پرواز به سوی کمال...
التزام به این شریعت، بهمعنای بستن درهای لذت نیست، بلکه یافتن لذتی عمیقتر در ایمان، اخلاق، بندگی و معناست!
جوانی که در فضای ایمان رشد میکند، در برابر طوفانها نمیلرزد، چراکه ریشهاش در خاکی مقدس محکم شده است.
نسلی که به شریعت پایبند باشد، نهتنها خود را از سقوط حفظ میکند، بلکه جامعهای آباد، پاک و پیشرو میسازد.
بدانید که شما امید فردای این امت هستید، ستونهای آیندهاید، و پرچمداران اسلام در قرنها و نسلهای بعد. خداوند متعال نعمتی به شما داده که اگر قدردان آن باشید، دنیا و آخرت را به دست خواهید آورد؛ و آن نعمت جوانیست.
بدانید هر گناهی که ترک میکنید، نوری در قلبتان روشن میکند؛ و هر طاعتی که انجام میدهید، پلهای به سوی بهشت بالا میروید.
پس برخیزید و دین خدا را یاری دهید، که خداوند شما را یاری خواهد کرد. آینده از آن کسانیست که با دلهای پاک، قدم در راه حق بگذارند و ثابتقدم بمانند.
@Raaasekh | راسخ
در دنیای پرآشوب امروز، جاییکه ارزشها در گرداب تردید و وسوسه فرو میافتند، جوانان همچون فانوسهایی برافروخته، روشنیبخش شبهای تاریکند. اما این روشنایی، زمانی ماندگار و راهگشا خواهد بود که از سرچشمهای زلال و آسمانی سیراب شود: شریعت اسلام.
شریعت، نه زنجیری بر پای جوان، که بالیست برای پرواز به سوی کمال...
التزام به این شریعت، بهمعنای بستن درهای لذت نیست، بلکه یافتن لذتی عمیقتر در ایمان، اخلاق، بندگی و معناست!
جوانی که در فضای ایمان رشد میکند، در برابر طوفانها نمیلرزد، چراکه ریشهاش در خاکی مقدس محکم شده است.
نسلی که به شریعت پایبند باشد، نهتنها خود را از سقوط حفظ میکند، بلکه جامعهای آباد، پاک و پیشرو میسازد.
بدانید که شما امید فردای این امت هستید، ستونهای آیندهاید، و پرچمداران اسلام در قرنها و نسلهای بعد. خداوند متعال نعمتی به شما داده که اگر قدردان آن باشید، دنیا و آخرت را به دست خواهید آورد؛ و آن نعمت جوانیست.
بدانید هر گناهی که ترک میکنید، نوری در قلبتان روشن میکند؛ و هر طاعتی که انجام میدهید، پلهای به سوی بهشت بالا میروید.
پس برخیزید و دین خدا را یاری دهید، که خداوند شما را یاری خواهد کرد. آینده از آن کسانیست که با دلهای پاک، قدم در راه حق بگذارند و ثابتقدم بمانند.
@Raaasekh | راسخ
Log in to unlock more functionality.