یه رفیق داشتم از دانشکده حقوق علامه، دکتری حقوقش هم گرفت، پایه یک دادگستری هم گرفت، عضو کانون وکلا هم شد، الان توی شهر خودشون کارمند بخش اداری قوه قضائیه ست، زندگیش تکبعدی و درآمدش بخور و نمیره چون دنبال استخدام دولتی بود.
بعد دوتا دوست دیگه دارم که هیچ کدوم پایه یک ندارن، دانشگاه آزادی بودن، و یکیشون توی تیم حقوقی یکی از شرکتهای گردنکلفت کشوره. یکی دیگهشون با همون لیسانس حقوق دفتر خدمات قضایی زد و درگیر جنگولک بازیهای پرستیژ وکالت نشد. به نظر میاد خوبم پول درمیارن.
چند رفیق دیگه هم دارم همه لیسانس حقوق اعم از دانشگاه دولتی و آزاد، هیچ کدومشونم ازشون یه سوال اطلاعات حقوقی بپرسی نمیتونن جواب بدن و تو در و دیوارن و نه امنیت شغلی دارن نه هویت حرفهای. همینطوری از کارمند جزء بدون قرارداد یک محل به کارمند جزء بدون قرارداد محل دیگه تغییر شغل میدن و حقوقشون از پایه حقوق وزارت کار برای افراد دارای لیسانس بدون سابقهکار پایینتره تو کلانشهرهای کشور.
میخوام بگم وقتی از عرضه و ذهن آزاد حرف میزنیم، از چی حرف میزنیم. ذهن آزاد یعنی شما درگیر عناوین و برچسبها نشی و ببینی خودت کجای قصهای و در زندگی چه نیازی داری.
تمامی موارد ذکر شده ازطبقه متوسط رو به پایین و خیلی پایین هستند. ولی دو مورد موفقی که ذکر کردم، موفق شدن زندگی مستقلی رو اگرچه از صفر آغاز کنن، چیزی که گروه متوسط کمعرضه به همون هم نرسیدن.
اون بچهها از پایینترین نقاط شهر خونه گرفتن، ماشین گرفتن، ازدواج کردن، به کفایت وام گرفتن رسیدن، ملک گرفتن دفتر زدن اگرچه خودشون هنوز جنوبشهر زندگی میکنن. سرمایهگذاری ملک و طلا کردن و به وقتش خواهند فروخت و محل زندگی رو هم ارتقا خواهند داد.
عرضه یعنی هرچی تو چنته داری به چرخه بهرهوری بندازی. مهارت، دانش، سواد، عمری که خرج یک کاری کردی تبدیل به خروجی کنی حتی اگر از راههای کلیشهای نباشه یا از مسیر برچسبهای ایدهآل و عرفی که ما رو با دغدغههای نابهرهور هی تو دستانداز میندازه عبور نکنه.
زندگی جاریه. هرکار کنیم حریف جاری بودنش نمیکشیم. حتی وقتی زندگی بده، جریان داره.
نمیشه در این ماهیت همیشه جاری، ساکن موند.
یه حرکتی بکنید وقتی اوضاع اقتصادی ناجوره. من شخصا به این شعر سعدی که "به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل" معتقدم ولی برای دیگران تجویزش نمیکنم چون زیادی شکمسیری ازش میباره.
حرکتی بکنید اما حرکتهاتون رو هوشمندانه انتخاب کنید. چه مهارتی کسب کنم که راحتتر از بقیه مهارتها به چرخه بهرهوری بیفته؟
صرفا یک رشتهای رو خوندن، صرفا یک کاری رو یاد گرفتن، یا درسی رو تا دکتری ادامه دادن کافی نیست اگر فکر مناسب برای بهرهور کردنشو نداشته باشیم.
خیلی گزینشی بررسی کنید سرمایهگذاری زمان و پول در کسب و یادگیری چه چیزهایی یا آغاز چه عملی در زمان مناسب به بهرهوری بلندمدت و ماندگار میرسه؟ مراقب باشید کاری نکنید که یهو یه رشد انفجاری و سقوط انتحاری نده بهتون. پیوستگی و ماندگاری در این امور مهمتره.
و ضمنا. اینجا ایرانه. لطفا سادهلوحانه به هر پدیدهای که یهو سروصدا میکنه اعتماد نکنید. اینجا دست دولت همیشه تو جیب مردمه و از خون ملت میمکه. با دولت معامله نکنید. وارد مسائلی که یه سرش سیاستهای دستوری و خالی بازی کردن دولته نشید.
امیدوارم این یادداشت برای شروع مناسب باشه. بهم فیدبک بدید.
قطعا من وحی منزل نیستم و قطعا اشتباهاتی در خیلی ایدههام هست. درموردشون دگم نیستم. هدف گشودن باب گفتوگوست.
#درباب_معاش
@FasadUni