مه غلیظی صبح زود روی دشت‌های سرد رضائیه خوابیده بود. خورشید هنوز از پس کوه‌های آرارات بالا نیامده بود، اما صدای زنجیر تانک‌ها از دور می‌آمد. آن‌سوی مرز، ارتش سرخ در حال عبور از خطوط مرزی بود. هیچ خبری از فرماندهی کل نیامده بود جز یک جمله‌ی ساده:
«عقب‌نشینی کنید؛ درگیر نشوید.»
اما او، سروان شهید، ایستاده بود. پشت سرش پاسگاهی سنگی، و در مقابلش تنها هفت سرباز با تفنگ‌های برنو. دستش را روی نقشه‌ای رنگ‌ورورفته کشید و به جمع کوچکشان گفت:
— «اگر از اینجا عبور کنن، راه مستقیم به تبریز بازه. بعدش تهران... دیگه چیزی برای دفاع نمی‌مونه. ما فقط چند ساعت باید نگه‌شون داریم. فقط چند ساعت.»
سرباز جوانی، با صورت خاک‌آلود، با تردید پرسید:
— «اما قربان... دستور عقب‌نشینیه.»
سروان آرام نگاهش کرد. صدایش سنگین و شمرده بود:
— «اون‌ها دستور دادن، من اما وجدانم رو عقب نمی‌کشم.»
صدای شلیک توپ از دور آمد. تانک‌های شوروی حالا از افق نمایان شده بودند. سه دستگاه BT-7، با پرچم سرخ و مسلسل‌های سنگین.
سروان شهید نفس عمیقی کشید. فشنگ‌ها را در خشاب جا زد. عرق سردی روی پیشانی‌اش نشست، ولی دست‌هایش نمی‌لرزیدند.
— «موقعیت بگیرید! ما سنگریم، ما خاکیم... تا آخرین گلوله.»
نبرد آغاز شد. گلوله‌ها از میان مه عبور کردند، به دیوار پاسگاه کوبیده شدند. یکی از سربازان در همان دقایق اول نقش زمین شد. اما سروان شهید عقب ننشست. با یک خمپاره‌انداز سبک، تانک پیشتاز را هدف گرفت.
خمپاره اصابت کرد. انفجار مهیب بود. تانک شعله‌ور شد و مسیر عقب‌نشینی موقتاً مسدود.
صدای فریاد سربازان شوروی درهم‌آمیخته با رگبار مسلسل‌ها، فضای کوهپایه را پر کرده بود. سروان، در حالی که گلوله‌ای به شانه‌اش خورده بود، باز ایستاد و دستور داد:
— «موقعیت دوم! جابه‌جا بشید، زنده بمونید و بجنگید!»
اما دشمن زیاد بود، و مهمات کم. یکی‌یکی سربازانش افتادند. آخرین گلوله را در لوله‌ی تفنگش جا زد. تانک دوم در فاصله‌ی صد متری بود.
سروان لبخند زد. انگار نه به دشمن، بلکه به وجدان خودش، به خاکی که زیر پایش بود.
— «اگر امروز بایستم، فردا ایران هست.»
و دوید.
به‌سمت تانک.
با نارنجک در دست.
فریادش در همهمه‌ی انفجار گم شد.
و لحظه‌ای بعد، همه‌جا ساکت شد.
تنها خاک مانده بود... و پیکر نیم‌سوخته‌ای که هنوز دستش مشت بود.

اگر حکومت ملیتی را به سوی نابودی سوق می‌دهد، قیام تک تک افراد آن قوم یک حق نیست، بلکه یک وظیفه است. هرگز فراموش نکنید که بالاترین هدف وجودی انسان، حفظ همنوع خود است، نه حفظ یک کشور.

قراردادهای بلندمدت و مبهم، نفت ایران را به بهای ناچیز در اختیار پکن قرار می‌دهد. در حالی که آینده انرژی ما قربانی منافع چین شده، مردم ایران سهمی از این ثروت نمی‌برند!

مسکو با ترفندهای اقتصادی و فشارهای سیاسی، بازار انرژی و صنایع کلیدی ما را در چنگ گرفته است. آیا باید سرمایه ملی را به دست‌نشانده‌های کرملین تقدیم کنیم؟

همان‌طور که غرب سال‌ها ایران را تحریم کرد، امروز هم چین و روسیه با قراردادهای استعماری در تلاش‌اند ایران را به مستعمره انرژی خود تبدیل کنند.

🔴این روستا در فاصله سه کیلومتری روستای صخره‌ ای کندوان قرار گرفته است. شیوه معماری این روستا منحصر به فرد می‌باشد به این صورت که خانه‌ های آن در دل زمین به صورت زاغه‌ های زیبا و با سبک بسیار عالی کنده شده و از استتار کافی برخوردار هستند. در واقع به این دلیل که خانه‌ های این روستا از دید رهگذران پنهان می‌ باشند به نام حیله‌ ور معروف است. برخی از خانه های این روستا در برابر طلوع و غروب خورشید قرار گرفته اند که به اعتقاد برخی پژوهشگران این معماری حکایت از عقاید مردمان حیله ور به آیین میتراییسم دارد. همچنین برخی پژوهش های صورت گرفته و حدس و گمان ها در خصوص این روستا قدمت آن را تا دوره مادها نیز می رساند.

🔻 طول: حدود 10.5 متر. (<strike>با توپ</strike>)
🔻 عرض: حدود 3.7 متر.
🔻 ارتفاع: حدود 3 متر.
🔻 وزن: تقریباً 140 تن.

🔻توپ اصلی:

🟢تانک E-100 به دو نوع توپ اصلی تجهیز می‌شد:

🔻توپ 128 میلی‌متری KwK 44 L/55:
این توپ یکی از قوی‌ترین توپ‌های ضد تانک زمان خود بود و توانایی نفوذ در زره‌های بسیار ضخیم را داشت.

🔻توپ 75 میلی‌متری KwK 42 L/70:
این توپ نیز برای نبردهای نزدیک و هدف قرار دادن خودروهای زرهی طراحی شده بود.

🔻موتور: E-100 از یک موتور دیزلی با قدرت حدود 800 تا 1200 اسب بخار استفاده می‌کرد.
🔻سرعت:
حداکثر سرعت آن بر روی زمین تقریباً 20 تا 25 کیلومتر در ساعت تخمین زده می‌شد. با توجه به وزن بالای آن، این سرعت نسبتاً کم بود.

🟢 تانک E-100 دارای زره بسیار ضخیمی بود که می‌توانست در برابر اکثر سلاح‌های ضد تانک آن زمان مقاومت کند:
🔻زیر زره جلو: تا حدود 200 میلی‌متر.
🔻زیر زره کناری: بین 80 تا 120 میلی‌متر.

🔻تانک E-100 دارای طراحی خاصی بود که شامل بدنه‌ای بزرگ و مستحکم با قابلیت حمل تسلیحات سنگین می‌شد. همچنین، این تانک به دلیل وزن زیادش نیاز به چرخ‌ها و سیستم تعلیق قوی داشت.

ناسیونال سوسیالیستی که توانایی ایستادگی نداشته باشد، چگونه می‌تواند باری  از میهن را به دوش بکشد؟ ورزش، تمرینات منظم و حفظ سلامت، لازمه حضور در میدان‌های بزرگ سرزمین پدری است.

تنها قدرت فیزیکی کافی نیست. مطالعه، یادگیری استراتژی، تاریخ و تفکر تحلیلی، ذهنی قوی برای یک ناسیونال سوسیالیست تیزبین می‌سازد که در برابر مشکلات عقب‌نشینی نمی‌کند.

1️⃣ موتور جت توربینی (Jumo 004)

2️⃣ بال‌های عقب‌رفته برای آیرودینامیک بهتر

3️⃣ موشک‌های هدایت‌شونده (Fritz X و X-4)

4️⃣ جنگنده راکتی (Me 163 Komet)

5️⃣ صندلی ایجکت برای نجات خلبان

6️⃣بمب‌افکن جت (Arado Ar 234)

7️⃣ اولین جت عمودپرواز (VJ 101)

  🔻طول: حدود 10.5 متر. (<strike>با لوله توپ</strike>)
  🔻عرض: حدود 3.5 متر.
  🔻ارتفاع: حدود 3 متر.

  🔻وزن تقریبی E75 بین 75 تا 80 تن تخمین زده می‌شود.

  🔻زره جلویی: تا 200 میلی‌متر.
  🔻زره کناری: تا 80 میلی‌متر.
  🔻زره پشتی: تا 40 میلی‌متر.

   🔻 توپ اصلی: توپ 128 میلی‌متری KwK 44 L/55
   🔻 تسلیحات ثانویه شامل دو مسلسل MG34 یا MG42 با کالیبر 7.92 میلی‌متر.

    🔻حداکثر سرعت بر روی جاده‌ها: حدود 30 کیلومتر در ساعت.
    🔻حداکثر سرعت در زمین‌های ناهموار: حدود 15 کیلومتر در ساعت.
    🔻موتور: موتور دیزلی با قدرت تقریبی 800 اسب بخار.

    🔻 سیستم تعلیق E75 از نوع هیدرولیکی بود که به آن اجازه می‌داد تا بر روی زمین‌های ناهموار بهتر عمل کند.

🟢ویژگی ها و نقاط قوت:

   🔻آتش قدرت بالا:
توپ اصلی E75 توانایی نفوذ به زره‌های سنگین دشمن را داشت.
   🔻زره قوی:
طراحی زره‌ای این تانک باعث می‌شد که در برابر آتش دشمن مقاوم باشد.
   🔻تحرک مناسب:
با وجود وزن بالا، سیستم تعلیق و موتور قوی آن امکان تحرک نسبتا خوبی را فراهم می‌آورد.

🟢نقاط ضعف:

   🔻وزن زیاد:
وزن بالای این تانک باعث کاهش تحرک و سرعت آن نسبت به سایر تانک‌ها می‌شد.
  🔻پیچیدگی تولید:
طراحی پیچیده و نیاز به مواد اولیه خاص، تولید انبوه آن را دشوار کرده بود.
  🔻مصرف سوخت بالا:
موتور دیزلی بزرگ مصرف سوخت بالایی داشت که ممکن بود در شرایط جنگی مشکل ساز شود.

1️⃣ طراحی و ساخت:

E-25 دارای طراحی جمع و جور و کم‌ارتفاع بود که به آن امکان می‌داد تا در میدان نبرد به راحتی حرکت کند و از دید دشمن پنهان بماند.

2️⃣ زره:

زره این تانک نسبتاً قوی بود، که آن را قادر می‌ساخت تا در برابر آتش سلاح‌های ضد تانک متعارف مقاومت کند.

3️⃣ تحرک:

با توجه به وزن سبک‌تر نسبت به تانک‌های سنگین‌تر، E-25 قابلیت تحرک بالایی داشت که می‌توانست در شرایط مختلف میدان نبرد عمل کند.

😀طول: حدود 9.5 متر. (<strike>با توپ</strike>)
😀 عرض: حدود 3.5 متر.
🔻 ارتفاع: حدود 2.5 متر.
🔻 وزن: تقریباً 50 تن.

🟢زره E50 از فولاد با کیفیت بالا ساخته شده بود و ضخامت آن در قسمت‌های مختلف متفاوت بود:

🔻جلو: تا 120 میلی‌متر.
🔻کناره‌ها: حدود 80 میلی‌متر.
🔻پشت: حدود 40 میلی‌متر.

🔻 توپ اصلی:
تانک E50 معمولاً با توپ 75 میلی‌متری KwK 42 L/70 یا توپ بزرگ‌تر 88 میلی‌متری KwK 43 L/71 تجهیز می‌شد.
🔻 تسلیحات ثانویه:
شامل یک یا دو مسلسل MG34 یا MG42 برای دفاع نزدیک.

🔻  نوع موتور:
موتور دیزلی یا بنزینی (<strike>در طرح‌های مختلف</strike>)
🔻   قدرت موتور: حدود 700 تا 800 اسب بخار
🔻   سرعت حداکثر:
تقریباً 40 کیلومتر در ساعت بر روی زمین صاف و تا حدودی کمتر در شرایط ناهموار.

🔻   طراحی E50 به گونه‌ای بود که بتواند با تانک‌های متفقین رقابت کند و دارای قابلیت مانور بالا باشد.
🔻  سیستم تعلیق آن مشابه سیستم تعلیق تانک Panther بود که باعث افزایش پایداری و راحتی حرکت می‌شد.

تانک متوسط E50 نمایانگر تلاش آلمان ناسیونال سوسیالیستی 🇮🇷 برای ایجاد یک تانک مدرن و قدرتمند در دوران جنگ جهانی دوم بود. اگرچه این طرح هرگز به تولید انبوه نرسید، اما نشان‌دهنده پیشرفت‌های تکنولوژیکی آن زمان در زمینه طراحی تانک‌ها است.