

27.03.202508:14
Reposted from:
ادریس میرویسی 👥

21.03.202521:12
گاهی یه متن انگلیسی که میخونیم،
یه چایی که با زنمون میخوریم،
یه قدم که با دوستِ چندین ساله میزنیم،
یه تسکی که راحت انجام میدیم،
ایدههایی که تو حرفامون بدون زحمت مطرح میکنیم،
یه وسیلهای که هر روز ازش استفاده میکنیم،
حتی گاهی یه شوق و امیدی که تو دلمون حس میکنیم،
یه ذائقهی خوبی که در یک زمینه داریم،
یه هدفی که دلمون میخواد بهش برسیم،
نتیجهی یه مسیر طولانی و تا حدودی سخت و نسبتا پیچیده هستن.
چیزایی نبودن که دفعتا و بدون زحمت ایجاد بشن، براشون سالها به طور مستمر انرژی گذاشتیم یا هِی سیخ زدیم بهشون و ذره ذره بهبودشون دادیم تا به اینجا رسیدن.
الان چیزای ساده و دم دستی و بدیهیای به نظر میرسن، ولی پنج سال پیش، ده سال پیش، پونزده سال پیش اصلا اینطور نبودن.
گاهی یادمون میره چه راه طولانیای اومدیم.
یادمون میره یه لحظه بایستیم و از چشمانداز مسیر پشت سرمون و نقطهای که ایستادیم لذت ببریم.
یه چایی که با زنمون میخوریم،
یه قدم که با دوستِ چندین ساله میزنیم،
یه تسکی که راحت انجام میدیم،
ایدههایی که تو حرفامون بدون زحمت مطرح میکنیم،
یه وسیلهای که هر روز ازش استفاده میکنیم،
حتی گاهی یه شوق و امیدی که تو دلمون حس میکنیم،
یه ذائقهی خوبی که در یک زمینه داریم،
یه هدفی که دلمون میخواد بهش برسیم،
نتیجهی یه مسیر طولانی و تا حدودی سخت و نسبتا پیچیده هستن.
چیزایی نبودن که دفعتا و بدون زحمت ایجاد بشن، براشون سالها به طور مستمر انرژی گذاشتیم یا هِی سیخ زدیم بهشون و ذره ذره بهبودشون دادیم تا به اینجا رسیدن.
الان چیزای ساده و دم دستی و بدیهیای به نظر میرسن، ولی پنج سال پیش، ده سال پیش، پونزده سال پیش اصلا اینطور نبودن.
گاهی یادمون میره چه راه طولانیای اومدیم.
یادمون میره یه لحظه بایستیم و از چشمانداز مسیر پشت سرمون و نقطهای که ایستادیم لذت ببریم.
20.03.202510:19
سال نو مبارک ❤️
Reposted from:
ادریس میرویسی 👥

24.03.202510:40
How to lose:
- وارد نشدن به بازی و حاشیه رفتن. به بهانهی کامل شدن تحقیقات و گذروندن پیشنیازها یا به خاطر ترسیدن و ناتوانی در مواجهه و جهت دادن به اضطراب. وقتایی که یه ایده چندین ماه (سال) توی ذهنمون هست و هیچ کاری راجع بهش نمیکنیم. حتی کارهای دم دستی و کاملا بیخطر و آسون. از اون طرف خیلی سریع کنار کشیدن، اجازه ندادن به فرآیندها که کارشون رو انجام بدن. نادیده گرفتنِ delayهای طبیعی که توی سیستم وجود داره.
- نصفهنیمه و تفمالی انجام دادن کار. Half-ass انجام دادنش. حداقلی. فقط در حدی که عذاب وجدان رو ساکت کنیم، بدون ذوق و شوق. توی تکرار افتادن. زندگی کارمندی. تا وقتی مجبور نشدیم تغییر نکنیم. با وجود نتایج تکراری یا بد چیزی رو تغییر ندیم. قناعت به آبباریکه. comfort zone که چه عرض کنم، death zone. چون بهبود تدریجی هفتگی و ماهانه هم چندان بیرون از منطقه امن و سخت نیست.
- وارد نشدن به بازی و حاشیه رفتن. به بهانهی کامل شدن تحقیقات و گذروندن پیشنیازها یا به خاطر ترسیدن و ناتوانی در مواجهه و جهت دادن به اضطراب. وقتایی که یه ایده چندین ماه (سال) توی ذهنمون هست و هیچ کاری راجع بهش نمیکنیم. حتی کارهای دم دستی و کاملا بیخطر و آسون. از اون طرف خیلی سریع کنار کشیدن، اجازه ندادن به فرآیندها که کارشون رو انجام بدن. نادیده گرفتنِ delayهای طبیعی که توی سیستم وجود داره.
- نصفهنیمه و تفمالی انجام دادن کار. Half-ass انجام دادنش. حداقلی. فقط در حدی که عذاب وجدان رو ساکت کنیم، بدون ذوق و شوق. توی تکرار افتادن. زندگی کارمندی. تا وقتی مجبور نشدیم تغییر نکنیم. با وجود نتایج تکراری یا بد چیزی رو تغییر ندیم. قناعت به آبباریکه. comfort zone که چه عرض کنم، death zone. چون بهبود تدریجی هفتگی و ماهانه هم چندان بیرون از منطقه امن و سخت نیست.
20.03.202518:51
"Do the things you want to do slowly."
19.03.202518:39
"As an adult with any degree of complexity to your life: if you want your life full of more of the things you want, you should be willing to do those things imperfectly but frequently"
20.03.202513:46
How to be happy:
یه ریمایندر بذار، بیشتر از نیم ساعت نشسته یا درازکش نباش وقتی بیداری.
پاشو ده ثانیه راه برو و دوباره بشین یا دراز بکش اگه خواستی.
یه ریمایندر بذار، بیشتر از نیم ساعت نشسته یا درازکش نباش وقتی بیداری.
پاشو ده ثانیه راه برو و دوباره بشین یا دراز بکش اگه خواستی.


19.03.202518:07
20.03.202513:14
"We spend so much of our lives wondering what we should be doing and how we should be doing it.
But if you look at the most content, grounded and elevated individuals, they’re never doing things that appear particularly exciting. Their tasks appear as mundane, perhaps more so, than anyone else’s.
It isn’t the type of task that matters, anywhere near as much as using any task as an opportunity to be the person you want to be.
Sweeping is an opportunity for maintaining attentiveness. Writing an opportunity to clarify thoughts. Drawing an opportunity to conceive structure. Reading an opportunity to construct mental images. Speaking an opportunity to create off script.
It is the attentiveness, clarification, structuring, imagining, and creating that matters, not the specific tasks you might choose.
Spend less time agonizing over the what and how, and learn to appreciate that any task in an opportunity to be exactly who you want to be."
But if you look at the most content, grounded and elevated individuals, they’re never doing things that appear particularly exciting. Their tasks appear as mundane, perhaps more so, than anyone else’s.
It isn’t the type of task that matters, anywhere near as much as using any task as an opportunity to be the person you want to be.
Sweeping is an opportunity for maintaining attentiveness. Writing an opportunity to clarify thoughts. Drawing an opportunity to conceive structure. Reading an opportunity to construct mental images. Speaking an opportunity to create off script.
It is the attentiveness, clarification, structuring, imagining, and creating that matters, not the specific tasks you might choose.
Spend less time agonizing over the what and how, and learn to appreciate that any task in an opportunity to be exactly who you want to be."
Shown 1 - 11 of 11
Log in to unlock more functionality.