Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Николаевский Ванёк

View

Инсайдер UA

View

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

View

Николаевский Ванёк

View

Инсайдер UA

View

بید مجنون || زینب قهرمانی

زینب قهرمانی
مربی روانپرستاری
دانشجوی دکترای مشاوره‌ی توانبخشی
مبتلا به فلج مغزی
آرامش نوشتن را دوست دارم
@zeinabghahremani
💥کانال تلگرامی ویس‌هایم
https://t.me/ZeinabVoices
💥وبسایتم
https://zeinabghahremani.ir

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

Location

LanguageOther

Channel creation dateMar 27, 2018

Added to TGlist

Mar 19, 2025

I own this channel

History of changes

Linked chat

بید مجنون || زینب قهرمانی chat

Statistic of Telegram Channel بید مجنون || زینب قهرمانی

More details

Subscribers

261

24 hours00%Week

10.3%Month

20.7%

Citation index

0

Mentions1Shares on channels0Mentions on channels1

Average views per post

61

12 hours570%24 hours610%48 hours61

5.2%

Engagement rate (ER)

11.48%

Reposts2Comments0Reactions5

Engagement rate by reach (ERR)

23.37%

24 hours0%Week

9.95%Month0%

Average views per ad post

61

1 hour2236.07%1 – 4 hours00%4 - 24 hours3659.02%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

1

Dynamic

Latest posts in group "بید مجنون || زینب قهرمانی"

All posts

12.05.202513:52

#روزگفتار ۱۶۸

شروع‌خوانی داستان افلاتون از مجموعه‌ی مطلقاً آبی

قهرمانی
@bidemajnoon9

11.05.202518:20

قرینه‌های معکوس*

《موقعیت‌های قرینه گاه متوازن و گاه معکوس همدیگر را دنبال می‌کنند*》.《 چگونه در پی چیزی هستی که ذاتش مطلقاً بر تو پوشیده است؟ شاید حساب کردن روی امور غیر منتظره دقیقاً همان عمل متناقضی باشد که زندگی بیش از هر چیز از ما می‌طلبد. و تنها چیزی که می‌شود با اطمینان درباره‌ی آب و هوا گفت این است که ناپایدار است. فراموش کردن هنر نیست، هنر در رها کردن است، وقتی همه‌ چیز از دست رفته باشد، می‌توانی به غنای فقدان برسی. تمام پرسش‌گری‌ها و تمام آموخته‌ها چیزی نیستند جز یادآوری. شما می‌توانید نا‌شناخته‌ها را بشناسید چون آن‌ها را به یاد می‌آورید**.》

《گم کردن یعنی ناپدید شدن چیزی آشنا، اما گم شدن یعنی پدیدار شدن چیزی نا آشنا. گم شدن نتیجه‌ی میل به گم ماندن است. گم شدن بیشتر به هویت مربوط بود تا جغرافیا، میلی آتشین، حتی نیازی مبرم و اضطراری، به مبدل شدن به هیچ‌کس و همه‌کس، باز کردن غل و زنجیرهایی که به تو یادآوری می‌کنند چه کسی هستی و دیگران درباره‌ات چه فکر می‌کنند. بچه‌ها راه و رسم گم‌شدن را بلدند چون "کلید نجات در این است که بدانی گم‌شده‌ای." کاوشگران همیشه گم بودند، چون هیچ وقت مکان‌های اکتشافی‌شان را قبلا‌ً ندیده‌اند. اگر هیچ‌گاه گم نشده‌ای، هیچ‌گاه زندگی نکرده‌ای**.》

《در راه خود اول ز خودم بیخود کن
بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده***》

پی‌نوشت: این یادداشت ترکیب بدون ترتیب از مطالعات امروزم است. شاید یادداشت هم نشود گفت. بازی با جملاتی که خواندم. اما برایم فرح‌بخش بود.

*از نمایشنامه‌ی بر اساس دوسش ملفی نغمه ثمینی و محمدرضایی‌راد
** از جستار درها را باز کنِ کتابِ از نقشه‌هایی برای گم شدن ربکا سولنیت
*** بیتی از خواجه عبدالله انصاری

۱۴۰۴.۲.۲۱
قهرمانی
#یادداشت_روز
@bidemajnoon9

11.05.202515:11

#روزگفتار ۱۶۷

شروع‌خوانی داستان رِوال از مجموعه‌ی مطلقاً آبی

قهرمانی
@bidemajnoon9

10.05.202514:55

شیفته‌ی صداقت اصیل و اصالت صادق

عنوان در جمله‌زا* پدید آمده و تمرین حکم می‌کند که به بسط آن بپردازم، اما راست حسینی نمی‌توانم خاطره‌ی دیشبم را تعریف نکنم😊.

دیشب آقا مرتضی نبود گویا ایشان یک ساعت کشیده جلو و آقای راننده‌ی ساعت ۲.۵ شده. در صندلی ۳ نشستم. وسطای راه خودم هم به آقای راننده گوشزد کردم که لطفاً میدان برادران رحمانی نگه‌دارد. دیشب اتوبوس شلوغ‌تر بود و توی پله و صندلی کمک‌راننده هم مسافر نشسته بود. آقای کمک‌راننده نزدیکی ۵ آمد و شروع کرد به دعوا کردن با آقای راننده که کند راندی و الان می‌خوریم ترافیک و زودتر از ۷ نمی‌رسیم و آقا مرتضی با اینکه ۲ حرکت کرده الان داره می‌رسه. با هم شرط بستند که ساعت حرکت آقا مرتضی را در آورند. شرکت‌ها پاسخ‌گو نبودند. آقای راننده با خود آقا مرتضی تماس گرفت و مشخص شد او هم همان ساعت حرکت کرده. اینجا کمک‌راننده زد زیر شرط‌بندی و گفت نصف نصف. آقای راننده هم چانه نزد. شاید از آن شرط‌بندی‌های کی داده کی گرفته بود.

حالا برگردیم به عنوان:

صداقت مگر می‌تواند اصیل نباشد؟ اصالت چه؟ آیا اصالت می‌تواند صادق نباشد؟ صداقت چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا اصیل بشود؟ زینب نگوصداقت مگر می‌تواند اصیل نباشد؟ خیلی هم خوب می‌تواند. نشنیدی مگر می‌گویند جز راست نباید گفت اما هر راست نشاید گفت. دقیقاً این‌گونه است تو می‌توانی جز راست نگویی اما راست گفتن‌ت اصیل نباشد و به زمینه نچسبد. اما اصالت نمی‌تواند با صداقت همراه نباشد. مثل پادشاه لخت می‌ماند که فقط کودکی جرأت کرد فریاد بزند و لختی‌ش را رسوا کند.

*از کارگاه‌های مدرسه‌ی نویسندگی استاد کلانتری

۱۴۰۴.۲.۲۰
قهرمانی
#یادداشت_روز
#جمله‌زا
@bidemajnoon9

10.05.202514:08

#روزگفتار ۱۶۶

شروع‌خوانی داستان زیباترین امضای تاریخ از مجموعه‌ی مطلقاً آبی

قهرمانی
@bidemajnoon9

09.05.202517:57

مگه به همین آسونیه؟

امروز آخرین جلسه‌ی کتاب‌خوانی کتابِ تغییر در شبکه‌ی کتاب‌خوانی گفتمان بود. کتاب‌ِ تغییر را دیمون سنتولا در 4 بخش و 13 فصل نگاشته تا با تکیه بر تحقیقات عمیق و در عین حال قابل دسترس و مثال‌های شگفت‌انگیز از گسترش ویروس کرونا تا موفقیت جنبش Black Lives Matter، شکست +Google و افزایش قطبی‌سازی سیاسی علم جدیدی را ارائه کند برای درک آنچه محرک ها تغییر می‌کنند و این‌که چگونه می‌توانیم دنیای اطراف خود را تغییر دهیم.

مهمان برنامه مثال روز را زد. اینکه آن‌هایی که در جواب ترامپ که ادعا کرده می‌خواهد اسم خلیج فارس را عوض کند می‌خواهند اسم برج ترامپ را عوض کنند و آن را برج بایدن بگذراند. تا آن‌جا که از صحبت‌های مهمان برنامه یادم مانده، این کار را لازم ندانستند چون خلیج فارس بسیار قدیمی است و ترامپ نمی‌تواند چنین کاری انجام دهد. در کنارش باید شرایطی که کتاب گفته فراهم آید تا هم اسم خلیج‌فارس را ترامپ بتواند تغییر دهد و هم اسم برج ترامپ بشود برج بایدن.

یادم آمد دیشب باز درنگ نکردم و احساسی عمل کردم. دیشب من هم به گوگل مپ هشدار دادم و مؤدبانه- از این مؤدبانه‌بازی گرچه حرصم می‌گیرد- تذکر دادم که تیم عزیز گوگل مپ از این کارها نکن. خودمانیم دیشب که متن را نگاه نکرده بودم. کانالی زده بود من هم آن را کپی کرده بودم. الان اما چک کردم دیدم بد نگفته و اصلاً پی عوض کردن نام برج ترامپ نبوده. باز خدا را شکر کردم که خیلی هم بی‌گدار به آب نزدم.

1404.2.19
قهرمانی
#یادداشت_روز
@bidemajnoon9

09.05.202517:17

#روزگفتار ۱۶۵

شروع‌خوانی داستان لغزش از مجموعه‌ی مطلقاً آبی

قهرمانی
@bidemajnoon9

Reposted from:

نشر مهرگانِ خرد

09.05.202506:12

تسلای خاطر یا خوشبختی
::
در کتاب «در باب تسلّای خاطر»، مایکل ایگناتیف، نویسندۀ قدرتمند، استاد دانشگاه و سیاستمدار سابق، نگاه تجاری و لطیفی که به این احساس وجود دارد را کنار می‌زند و به آب تیره‌ای که در عمقش قرار دارد، شیرجه می‌زند. در این اعماق که اغلب نزدیک به مرگ هم هستند، هر مفهومی از خوشبختی یا نزول می‌کند و یا به طور کامل بخار می‌شود. در واقع، این شرایط می‌توانند به حدی فرسایشی باشند که هرگونه راهی برای بازگشت به ساحل دور از دسترس به نظر می‌رسد. در چنین لحظاتی، چه چیزی می‌تواند کمک کننده باشد؟
::
«در باب تسلّای خاطر» زوال جایگاه مذهب در قالب یک ماهیت سازمان‌یافته را بدیهی می‌داند، روی افراد سکولاری متمرکز شده است که در جست‌وجوی معنا و هدف هستند: افراد بی‌اعتقاد، نه افراد پوچ‌گرا. با‌این‌حال، ایگناتیف معتقد است حتی افراد بی‌ایمان هم می‌توانند در متون مقدس مذاهب مختلف در جست‌وجوی آرامش و بینش باشند، می‌توان در آن‌ها یک معنویت ویژه و پرشور پیدا کرد. فحوای اصلی مزامیر، اعتقاد آن‌ها به این نیست که مسیح روزی باز می‌گردد، بلکه نکتۀ مهم، توصیف و بازنگری‌های فراوان آن‌ها از تجربۀ معمول انسان است: «خالقان مزامیر می‌دانستند که بدترین ناامیدی، احساس تنها بودن است.» شاید بر خلاف نظر سارتر، بهشت، بودن در کنار آدم‌های دیگر باشد.
:::
🌐ادامه و متن کامل در وب‌سایت مهرگان خرد🌐

08.05.202519:01

چرا من؟

از کودکی تا درد کشیده بودم، تا زمین خورده بودم، تا نتوانسته بودم بدوم، تا نتوانسته بودم کفش پاشنه بلند بپوشم و تا نتوانسته بودم در عروسی‌ها برقصم، گفته بودم چرا من؟ چرا من‌هایی که کارم را به افسردگی و خشم رسانده بود. بعدها صدای مادر شهید محمود سهرابی از این چرا من‌ها بیرونم آورد. دیدم برای همه،‌ دردها و مصیبت‌ها و سوگ‌هایی است که اگر همه بگویند چرا من؟ سنگ روی سنگ بند نمی‌آید. شنیدم که مؤمن‌های حقیقی درمصیبت‌ها می‌گویند: «ما ازخدائیم و به سوی او باز می‌گردیم.»

امشب در کتابِ «درباب تسلّای خاطر» در همین راستا مطلبی خواندم: «راوی داستان ایوب از ما می‌خواهد این نکته را بفهمیم که اگر در فرمان‌برداری تسلّا وجود دارد، در تسلیم ازسرِ درماندگی، هیچ تسلّایی وجود نخواهد داشت. اگر این تفکر را درزندگی‌های خود به کار ببریم، تسلّا می‌تواند ما را از اعماق ناامیدی بیرون بکشد، تنها اگر شجاعت داشته باشیم و از خودمان و دیگران بخواهیم واقعیتِ دردکشیدن خودمان را بشناسیم و تسلّا دادن اشتباه آن دسته از افراد را رد کنیم که آنچه برما رفته را نمی‌پذیرند یا ادعا می‌کنند که حکمتی در آن است. این داستان از طرفی به ما توصیه می‌کند که هنگام اندوه، دست از پرسیدن این سؤال که همواره ما را عذاب می‌دهد، برداریم: «چرا من؟» خدا به ایوب و به ما می‌گوید این پرسشی است که هیچ پاسخ خوبی برای آن وجود ندارد.»

در صفحه‌ی دیگری از این کتاب هم آمده است: «در گردباد، در مواجهه‌ی پردردسر و بی‌پایان ما انسان‌ها با سرنوشت خود، پاسخی برای پیدا کردن وجود دارد، ولی برای یافتن پاسخی که برای ما مصداق دارد،باید به اندازه‌ی مرد ژنده‌پوشی شجاع باشیم که جرئت حواله کردن مشتش به سمت آسمان را داشت:
خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.
در مرتع‌های سرسبز مرا می‌خواباند، به سوی آب‌های آرام هدایتم می‌کند و جان مرا تازه می‌سازد.
او به خاطرنام پرشکوه خود مرا به راه راست رهبری می‌کند.
حتی اگراز دره‌ی تاریک مرگ نیز عبور کنم، نخواهم ترسید، زیرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوب‌دستی تو به من قوت قلب می‌بخشد.
در برابر چشمان دشمنان سفره‌ای برای من می‌گسترانی، از من همچون مهمانی عزیز پذیرایی می‌کنی و جامم را لبریز می‌سازی.
اطمینان دارم که در طول عمر خود، نیکویی و رحمت تو، ای خداوند، همراه من خواهد بود و من تا ابد در خانه‌ی تو ساکن خواهم شد.»

1404.2.18
#یادداشت_روز
قهرمانی
@bidemajnoon9

08.05.202514:42

#روزگفتار ۱۶۴

شروع‌خوانی داستان راه حلِ «n+1» اُم از مجموعه‌ی مطلقاً آبی

قهرمانی
@bidemajnoon9

04.05.202518:13

نیم قرن گذشت

نصف‌ش در انکار و انتظار
انکار درد و انتظار بهبودی

نصف‌ش در پذیرش و کنار آمدن

خدای را سپاس
و سپاس از پزشکی که حقیقت را به پدرم گفت
و سپاس از خانواده‌ام و دوستانم
که همراهم بودند.

۱۴۰۴.۲.۱۴
#یادداشت_روز
قهرمانی
@bidemajnoon9

10.04.202517:22

دنیای بی‌رحم ماندگان

«دنیای عجیبی است. تمام عمرمان را صرف می‌کنیم تا افراد بیشتری ما را بشناسند. اما در آخر، تعداد کسانی که در خاکسپاری ما حاضر می‌شوند بیش از هر چیز تابع آب و هواست.»* فرانک اسکینر

دنیای بی‌رحمی‌ست. با همه‌ی علاقه‌ای که به پدرم پیدا کردم به خصوص بعد از فوتش و کوتاه شدن دستم از دوست‌داشتنش، سر مزارش خیلی به سختی می‌روم. 30 اسفند به مادر قول داده بودم که صبحش برویم سر مزار رفتگان. چون قول دادم نشستم پشت فرمان ولی تا دم در قبرستان یک ریز خمیازه کشیدم و خدا رحم کرد با آن وضعیت رانندگی تصادف نکردم. دم در قبرستان به مادر گفتم مادر من اصلاً نا ندارم بیایم. خودم توی ماشین خواب‌آلود سوره‌ی واقعه را در قرآن گوشی‌م خواندم. آن هم چون شب قبلش شب قدر بود و توصیه‌ی آیت‌الله فاطمی را برای خواندن سوره‌ی واقعه انجام نداده بودم. دلم را خوش کردم به نمازهای والدینی که گاه‌گاه می‌خوانم و البته می‌دانم پدر راضی نیست پا شوم بروم قبرستان و آن تیکه‌ی مناسب‌سازی نشده را با ترس و لرز طی کنم تا سر مزارش برسم. ولی خودمانیم چقدر ما بی‌مروت می‌شویم و با بی‌مروتی‌مان دنیا را بی‌رحم می‌کنیم. آن وقت تعجب هم می‌کنیم که چرا افراد حاضر درخاکسپاری‌مان تابع آب و هوا هستند. آخر خودمان در حق دیگران چه مرحمتی به خرج داده‌ایم که حالا توقع جبران داشته باشیم. صرف نمایش در اینستاگرام و دنیای مجازی که آشنایی حساب نمی‌شود. آشنایی مرامی‌ست که آداب خاص خودش را دارد. این‌ها واگویه‌های خودم به خودم بود شما به خودتان نگیرید. حالا هم که به اسم درس داشتن رفتن به عروسی نوه‌دایی را پیچانده‌ام چه انتظاری دارم ملت که خبر مرگ مرا شنیدند خودشان را به زحمت بیندازند و سر قبرم حاضر شوند و فاتحه‌ای نثارم کنند. اگر عمرم طولانی شد و این دهه هوش مصنوعی به آخرهایش رسید گمانم خاکسپاری را به شیوه‌ای که ماشین تعیین می‌کند انجام دهند و اصلاً نیازی نباشد که کسی در خاکسپاری‌م شرکت کند. یاد شعر حمید مصدق افتادم. حمید مصدق خیلی خوشبخت‌تر بود که آرزوی دیدن شانه بالا زدن بی‌قید معشوق را داشته است. فاتحه بفرستیم به روح رفتگان و این شعر حمید مصدق را بخوانیم.

گاه می اندیشم خبر مرگ مرا با تو چه كس می‌گوید ؟
آن زمان كه خبر مرگ مرا از كسی می‌شنوی،
روی تو را كاشكی می‌دیدم
شانه بالا زدنت را بی‌قید

و تکان دادن دستت که، مهم نیست زیاد
و تکان دادن سر را که عجیب !
" عاقبت مرد "

افسوس
کاش می‌دیدم

من به خود می گویم: چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا،
آتش عشق تو خاکستر کرد؟

حمید مصدق
*از جمله‌روزهای سایت متمم
1404.1.21
قهرمانی
#یادداشت_روز
@bidemajnoon9

10.04.202512:08

#روزگفتار ۱۳۶

شروع‌خوانی اکواریوم از کتاب لنگرگاهی در شن روان

قهرمانی
@bidemajnoon9

09.04.202519:48

پایین آمدن مارپیچی

استاد مشاوره‌ی توان‌بخشی سالمندی می‌گوید:«سالمندی یک سراشیبی ساده نیست که همه با یک شتاب آن را به پایین طی کنند، بلکه پلکانی است که برخی از آن با سرعتی بیش از دیگران به پایین می‌آیند.» بعد مثال می‌زند که سالمندانی هستند که از قله صاف پایین می‌آیند، اما خودش به خاطر مشکل زانو مجبور است سراشیبی قله را مارپیچ پایین بیاید.

تا به حال نشنیده بودم مارپیچ رفتن فشار سراشیبی را می‌گیرد. فکر می‌کنم چه خوب که می‌شود در حال چیدن ریواس* قله را بالا رفت و مارپیچ آن را پایین آمد تا رنج کمتری کشید.

*از بنده‌خدایی می‌پرسن انگیزه‌ت چی‌ بود که قله‌ی اورست رو فتح کردی؟ می‌گوید انگیزه چیه من در حال چیدن ریواس به قله رسیدم.

۱۴۰۴.۱.۲۰
قهرمانی
#یادداشت_روز
@bidemajnoon9

09.04.202517:58

#روزگفتار ۱۳۵

شروع‌خوانی پس از زندگی از کتاب لنگرگاهی در شن روان

قهرمانی
@bidemajnoon9

All posts

Advertised0 seconds

09.05.202504:38نشر مهرگانِ خرد

811

More details

Records

07.05.202523:59

261Subscribers

04.05.202523:59

100Citation index

19.02.202515:52

100Average views per post

19.03.202523:59

100Average views per ad post

05.05.202523:59

42.86%ER

19.02.202515:52

39.22%ERR

Growth

More details

Subscribers

Citation index

Avg views per post

Avg views per ad post

ERR

More details

بید مجنون || زینب قهرمانی