‌ ‌٬ متروکه‌ی ارغوانی‌ ‌ִֶָ⁠ ‌ ‌ ‌ ‌

دروغه اگه بگم دلتنگت نیستم، آره آره دروغه، یه انکارِ محض از دوست داشتنی که پنهانش می‌کنم. من‌دارم‌ از دور نگاهت‌ می‌کنم، از دور بهت گوش میدم، از دور‌ حواسم بهت هست حتی بدون‌ اینکه دست خودم‌ باشه. حالا تو بگو، مگه میشه؟ مگه میشه دلتنگ نباشی اما به محض دیدنش دلت آروم بگیره؟ مگه میشه دلتنگ نباشی ولی وقتی اسمش میاد چشمات تر بشه از اشک؟ آخه مگه میشه دلتنگ نباشی و خیالش رو کنار خودت مداما تصور کنی؟ دروغ میگم چون می‌دونم فایده‌ای نداره، دروغ میگم چون می‌دونم به زبون آوردنش سخت تر از انکار کردنشه، دروغ میگم چون درد دارم، چون خسته‌ام، خسته‌ام از تقلا کردن، از انتظار، از ناامیدی، از نرسیدن های پی در پی. آره، خیلی خسته‌ام. حتی خسته تر از تویی که حتی حاضر به شنیدن حرف‌های دلی که برات تنگ شده نیستی .