На сцежку з-за сасны, вакол якой ляжала шмат галля, выкаціўся, пыхкаючы і шоргаючы сваімі іголкамі, маленькі вожык. Вольскі.
Не падлізвайся. Ведаю: лісліўцы — гэта пераадзетыя зладзеі. Грошай не дам. Макаёнак.
Xай яны будуць праклятыя, вайна, уварванне, пагібель людзей, сілком, дзеля нейкіх там «вышэйшых меркаванняў» сагнаных уладарамі душ і імперый пад сцягі. Караткевіч.
Гэта быў харошы, дыхтоўны чамадан. Караткевіч.
Якія неспадзяваныя павароты прыносіць нам час у плыні штодзённага жыцця! Пестрак.
Не падлізвайся. Ведаю: лісліўцы — гэта пераадзетыя зладзеі. Грошай не дам. Макаёнак.
Xай яны будуць праклятыя, вайна, уварванне, пагібель людзей, сілком, дзеля нейкіх там «вышэйшых меркаванняў» сагнаных уладарамі душ і імперый пад сцягі. Караткевіч.
Вершаліны бору асветлены месяцам, а ў доле на папараці дрыжаць іх велізарныя цені. Бядуля.
Пасярэдзіне вострава расце некалькі вялізных старых ялін. Вольскі.
Якія неспадзяваныя павароты прыносіць нам час у плыні штодзённага жыцця! Пестрак.
Увечары над ракой было ціха, вельмі прыемна, і нават не назалялі камары. Мікуліч.
Павёў доктар пана ў лазню, пасадзіў на палок ды загадаў трымацца аберуч за жэрдку. Якімовіч.
Смактáць / Smaktać / To suck / Сосать
Мядзведзь смокча лапу ў бярлозе санліва. Купала.
Гэта быў харошы, дыхтоўны чамадан. Караткевіч.
На сцежку з-за сасны, вакол якой ляжала шмат галля, выкаціўся, пыхкаючы і шоргаючы сваімі іголкамі, маленькі вожык. Вольскі.
З гэтага дня я ўжо наўмысна пазбягаў сустрэчы з Аксеняй, бадай што ніколі не заходзіў на вячоркі. Лупсякоў.
Каложа ўстала перад ім у месячным ззянні такая простая, такая дасканалая, што перахапіла дых. Караткевіч.
Можа, дзесяць разоў падымаў тэлефонную слухаўку і клаў назад, часам набраўшы тры лічбы з чатырох. Шамякін.
Вырвіч збіраўся пахваліцца, што галінкі ягонага радаводу цягнуцца аж да князя Палямона. Рублеўская.
