کانال حمید شهرابی
23.03.202518:23
*شیطان بزرگ*
یادداشتی از احمد سبحانی
سفارت آمریکا در ونزوئلا در ساختمانی بزرگ و قهوه‌ای‌رنگ، در زمینی به وسعت چند هکتار بر روی تپه‌ای مشرف به شهر کاراکاس واقع شده بود و چند هزار کارمند و دیپلمات در آن مشغول به کار بودند. همه‌ی امکانات و ملزومات، حتی اقلام مصرفی و خوراکی با کشتی به بندر می‌رسید و سپس توسط کامیون‌های دارای پلاک دیپلماتیک به سفارت منتقل می‌شد. در آنجا جرثقیل‌های دیپلماتیک در انتظار تخلیه‌ی محموله‌ها بودند.
آن‌طور که مرسوم است، دیپلمات‌ها به‌ویژه سفرا برای شرکت در مراسم، بازدیدها و حتی دیدار با رئیس‌جمهور بازرسی نمی‌شوند؛ اما برای ورود به سفارت آمریکا و شرکت در جشن ملی، سفرای مقیم را مورد تفتیش بدنی قرار می‌دادند که این موضوع باعث دلخوری برخی شده بود.
گفته می‌شد هدایت تحرکات اپوزیسیون آقای چاوز از همین ساختمان مرموز انجام می‌شده است. در سال ۲۰۰۲، سفیر جدید و مغرور آمریکا وارد کاراکاس شد.
در اواخر سال ۲۰۰۱ و در پی حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر و انفجار برج‌های دوقلوی نیویورک، آمریکا به افغانستان حمله و حکومت طالبان را سرنگون کرد. شایع بود که ایران برای از بین بردن دشمن حاکم بر دولت همسایه علیه طالبان با آمریکا همکاری کرده بود.
در کمال تعجب جورج بوش در سخنرانی ۲۹ ژانویه ۲۰۰۲، ایران را در کنار عراق و کره شمالی به‌عنوان محور شرارت معرفی کرد.
چند روز پس از این اتهام در میهمانی یکی از کشورهای اروپایی در کاراکاس، آقای شاپیرو، سفیر مغرور آمریکا، وارد شد و مستقیماً به سمت جمعی از سفرا که مشغول صحبت بودند، آمد. سرها به طرف تازه‌وارد چرخید و او شروع به دست دادن با سفرا کرد. هنگام دراز کردن دست، هرکدام خود را معرفی می‌کردند.
نوبت به من رسید. فکری به ذهنم رسید و خود را axis of evil (محور شرارت) معرفی کردم.
نگاه معناداری به من کرد و چیزی نگفت. با آمدن آقای شاپیرو، برخی دیگر از سفرا نیز به گروه ما پیوستند و جمع نسبتاً بزرگی تشکیل شد.
خوشمزگی سفیر آمریکا گل کرد و با خنده به تازه‌واردین گفت:
«سفیر ایران خودش را محور شرارت معرفی کرد!»
بلافاصله پاسخ دادم:
«و این عنوان، پاداش و نتیجه‌ی همکاری با شما در افغانستان بود و به همین دلیل ما آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانیم.»
سفرای حاضر نیم‌نگاهی به هم انداختند و برخی پوزخندی زدند. آقای شاپیرو که انتظار چنین پاسخی را نداشت، سرخ شد و خیلی زود مجلس را ترک کرد.
یادداشتی از احمد سبحانی
سفارت آمریکا در ونزوئلا در ساختمانی بزرگ و قهوه‌ای‌رنگ، در زمینی به وسعت چند هکتار بر روی تپه‌ای مشرف به شهر کاراکاس واقع شده بود و چند هزار کارمند و دیپلمات در آن مشغول به کار بودند. همه‌ی امکانات و ملزومات، حتی اقلام مصرفی و خوراکی با کشتی به بندر می‌رسید و سپس توسط کامیون‌های دارای پلاک دیپلماتیک به سفارت منتقل می‌شد. در آنجا جرثقیل‌های دیپلماتیک در انتظار تخلیه‌ی محموله‌ها بودند.
آن‌طور که مرسوم است، دیپلمات‌ها به‌ویژه سفرا برای شرکت در مراسم، بازدیدها و حتی دیدار با رئیس‌جمهور بازرسی نمی‌شوند؛ اما برای ورود به سفارت آمریکا و شرکت در جشن ملی، سفرای مقیم را مورد تفتیش بدنی قرار می‌دادند که این موضوع باعث دلخوری برخی شده بود.
گفته می‌شد هدایت تحرکات اپوزیسیون آقای چاوز از همین ساختمان مرموز انجام می‌شده است. در سال ۲۰۰۲، سفیر جدید و مغرور آمریکا وارد کاراکاس شد.
در اواخر سال ۲۰۰۱ و در پی حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر و انفجار برج‌های دوقلوی نیویورک، آمریکا به افغانستان حمله و حکومت طالبان را سرنگون کرد. شایع بود که ایران برای از بین بردن دشمن حاکم بر دولت همسایه علیه طالبان با آمریکا همکاری کرده بود.
در کمال تعجب جورج بوش در سخنرانی ۲۹ ژانویه ۲۰۰۲، ایران را در کنار عراق و کره شمالی به‌عنوان محور شرارت معرفی کرد.
چند روز پس از این اتهام در میهمانی یکی از کشورهای اروپایی در کاراکاس، آقای شاپیرو، سفیر مغرور آمریکا، وارد شد و مستقیماً به سمت جمعی از سفرا که مشغول صحبت بودند، آمد. سرها به طرف تازه‌وارد چرخید و او شروع به دست دادن با سفرا کرد. هنگام دراز کردن دست، هرکدام خود را معرفی می‌کردند.
نوبت به من رسید. فکری به ذهنم رسید و خود را axis of evil (محور شرارت) معرفی کردم.
نگاه معناداری به من کرد و چیزی نگفت. با آمدن آقای شاپیرو، برخی دیگر از سفرا نیز به گروه ما پیوستند و جمع نسبتاً بزرگی تشکیل شد.
خوشمزگی سفیر آمریکا گل کرد و با خنده به تازه‌واردین گفت:
«سفیر ایران خودش را محور شرارت معرفی کرد!»
بلافاصله پاسخ دادم:
«و این عنوان، پاداش و نتیجه‌ی همکاری با شما در افغانستان بود و به همین دلیل ما آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانیم.»
سفرای حاضر نیم‌نگاهی به هم انداختند و برخی پوزخندی زدند. آقای شاپیرو که انتظار چنین پاسخی را نداشت، سرخ شد و خیلی زود مجلس را ترک کرد.
Пераслаў з:
سه قاره | Tricontinental
20.03.202518:23
🌸
Happy Nowruz
By the Iranian calendar, the commencement of the new year coincides with the advent of spring. The Nowruz celebration marks the conclusion of winter in the Northern Hemisphere and serves as an occasion to honor renewal and growth.
The House of Latin America (HOLA), as an Iranian-based organization, hereby extends formal congratulations on the occasion of Nowruz, not only to those communities for whom this day holds traditional significance but also to all peoples of the Global South engaged in the pursuit of societal advancement and a more prosperous future.
It is our sincere aspiration that the regenerative and dynamic qualities of nature shall serve as a source of inspiration, strengthening our collective resolve to persevere in the advancement of peace, justice, and freedom.
Respectfully submitted,
Hamid Shahrabi
Director
The House of Latin America (HOLA)
Tehran, March 20, 2025
Happy Nowruz
By the Iranian calendar, the commencement of the new year coincides with the advent of spring. The Nowruz celebration marks the conclusion of winter in the Northern Hemisphere and serves as an occasion to honor renewal and growth.
The House of Latin America (HOLA), as an Iranian-based organization, hereby extends formal congratulations on the occasion of Nowruz, not only to those communities for whom this day holds traditional significance but also to all peoples of the Global South engaged in the pursuit of societal advancement and a more prosperous future.
It is our sincere aspiration that the regenerative and dynamic qualities of nature shall serve as a source of inspiration, strengthening our collective resolve to persevere in the advancement of peace, justice, and freedom.
Respectfully submitted,
Hamid Shahrabi
Director
The House of Latin America (HOLA)
Tehran, March 20, 2025
19.03.202514:16
THURSDAY, March 20, 2025 @ 7pm edt
Meet with women's groups from Cuba, Venezuela, Nicaragua
In person:
121 W. 27th St, #404,
NY, NY 10001
or
By Zoom - Register:
https://us02web.zoom.us/meeting/register/WNsbLj6XTGW0N3UHQDaqNQ#/registration
One tap mobile
+13092053325,,87053494204#
Meet with women's groups from Cuba, Venezuela, Nicaragua
In person:
121 W. 27th St, #404,
NY, NY 10001
or
By Zoom - Register:
https://us02web.zoom.us/meeting/register/WNsbLj6XTGW0N3UHQDaqNQ#/registration
One tap mobile
+13092053325,,87053494204#
Пераслаў з:
همبستگی با کوبا
25.03.202503:39
🇺🇸🇨🇺
خرابکاری در محموله‌های شکر؛ جنگ اقتصادی سازمان سیا علیه کوبا
اسناد محرمانه‌ای که اخیراً افشا شده‌اند، طرحی مربوط به دوران جنگ سرد توسط سازمان سیا را آشکار کرده‌اند که هدف آن خرابکاری در محموله‌های شکر کوبا به مقصد اتحاد جماهیر شوروی بوده است.
در سال ۱۹۶۲، مأموران سیا صدها کیسه شکر را آلوده کردند. هدف از این عملیات، تضعیف روابط کوبا-شوروی و ایجاد اختلاف میان مقامات کوبایی و روس بود.
این عملیات به فرمان رئیس‌جمهور جان اف. کندی متوقف شد. اعتراف سیا به این اقدام تا مارس ۲۰۲۵ به صورت مکتوم باقی مانده بود.
این طرح نمونه‌ای آشکار از تاکتیک‌های مخفیانه‌ای است که این سازمان به کار می‌گیرد و در الگوی گسترده‌تر فعالیت‌های سیا با هدف بی‌ثبات‌سازی دولت‌ها، اقتصادها و روابط بین‌المللی، اغلب از طریق روش‌های مجرمانه، قرار می‌گیرد.
@CubaSolidarity
خرابکاری در محموله‌های شکر؛ جنگ اقتصادی سازمان سیا علیه کوبا
اسناد محرمانه‌ای که اخیراً افشا شده‌اند، طرحی مربوط به دوران جنگ سرد توسط سازمان سیا را آشکار کرده‌اند که هدف آن خرابکاری در محموله‌های شکر کوبا به مقصد اتحاد جماهیر شوروی بوده است.
در سال ۱۹۶۲، مأموران سیا صدها کیسه شکر را آلوده کردند. هدف از این عملیات، تضعیف روابط کوبا-شوروی و ایجاد اختلاف میان مقامات کوبایی و روس بود.
این عملیات به فرمان رئیس‌جمهور جان اف. کندی متوقف شد. اعتراف سیا به این اقدام تا مارس ۲۰۲۵ به صورت مکتوم باقی مانده بود.
این طرح نمونه‌ای آشکار از تاکتیک‌های مخفیانه‌ای است که این سازمان به کار می‌گیرد و در الگوی گسترده‌تر فعالیت‌های سیا با هدف بی‌ثبات‌سازی دولت‌ها، اقتصادها و روابط بین‌المللی، اغلب از طریق روش‌های مجرمانه، قرار می‌گیرد.
@CubaSolidarity
21.03.202523:17
ایران در آستانه سال ۱۴۰۴
نویسنده: عبدالحمید شهرابی
بخش اول: ارزش پول ملی را حفظ کنیم!
کشور ما ایران، امروز در معرض سهم‌گیرترین هجمه نظام امپریالیستی/صهیونیستی قرار گرفته است. هجمه‌ای که هدف نابودی ایران به عنوان یک کشور مستقل را در پیش دارد. سرنوشت ایران به معنای واقعی به نتیجه این رویارویی گره خورده است: رویارویی بین آمریکا و انقلاب ایران.
رویارویی آمریکا و انقلاب ایران، صرفا متعلق به امروز نیست. این رویارویی در طول تمامی دوران اخیر، از شکل‌گیری و قوام یافتن و پیروزی انقلاب بهمن گرفته تا به امروز که بیش از ۴۶ سال از عمر انقلاب می‌گذرد، وجود داشته است و به اشکال مختلف، شامل جنگ، کودتا، ترور و بالاخره، تحریم‌های سخت، بروز یافته است.
آنچه که جدید است، شدت یافتن و ارتقای سطح رویارویی است، تا به آنجا که رئیس‌جمهور قلدر آمریکا به خود جرأت داده و ایران را علنا تهدید به جنگ می‌کند. و دوستان می‌پرسند که آیا به نظرت آمریکا تهدید خود را عملی خواهد کرد؟
پاسخ من صریح است: این بستگی به ما، یعنی ایران دارد. پوست کنده بگویم، اگر مسیر "عقب‌نشینی غیر تاکتیکی" در مقابل تهدیدات را در پیش بگیریم، با دستان خود قبر خود را کنده‌ایم. کلک‌مان کنده است و فاتحه‌مان را هم خواهند خواند. ولی اگر ایستادگی کنیم و بر حق تعیین سرنوشت خویش پافشاری کنیم، دستان دشمن را برای حمله می‌بندیم.
این یک بحث نظری نیست. لازم نیست تئوری ببافیم و راه دور برویم. شما به همین سرنوشت قذافی و صدام نگاه کنید. آندو و بسیاری دیگر چون آندو در مسیر عقب‌نشینی سر خود را از دست دادند. بله، بر خلاف آنچه که با دروغ القا می‌شود، عقب‌نشینی و تسلیم، دشمن را برای حملات بیشتر و کوبنده‌تر، حریص می‌کند.
در مورد درگیری بین ایران و آمریکا، این فهم مهم است که صرف‌نظر از این که این درگیری در آینده‌ای نزدیک به رویارویی نظامی کشیده شود یا نه، دعوای موجود، دعوای دو نیروی ذاتا متخاصم است: یکی می‌خواهد سلطه خود را اعمال کند و دیگری می‌خواهد مستقل و بهره‌مند از حاکمیت ملی خویش باشد. ایندو، تا وقتی که هر یک ذات خود را حفظ می‌کنند، چه بخواهیم و چه نخواهیم، در موقعیت مقابله و جنگ با یکدیگر هستند.
با اظهارات مقام رهبری، اکنون روشن است که ایران قصد عقب‌نشینی از حاکمیت ملی خویش را ندارد و ضمن این که از جنگ استقبال نمی‌کند و شروع کننده آن نخواهد بود، قطعا به حمله دشمن پاسخ خواهد داد.
به نظرم همین پاسخ ساده رهبری، در اتاق‌های فرماندهی جنگ ایالات متحده و اسرائیل نه فقط ملحوظ بلکه کاملا جدی تلقی می‌شود، چرا که آنان فرق لاف‌زدن صرف با تهدیدات واقعی را به درستی تشخیص می‌دهند. آری، ایران پاسخ حمله را با حمله خواهد داد و تاب‌آوری نه تنها آمریکا به خودی خود، بلکه کل منطقه‌ای که با حمله آمریکا به ایران در معرض جنگ قرار می‌گیرد، کاملا محل سؤال است. در نتیجه پاسخ سخت احتمالی ایران، چه بلایی سر اسرائیل می‌آید، قطر، امارات، عربستان، مصر، اردن، ترکیه و دیگر کشورهایی که در همسایگی ایران، ناف‌شان به ناف آمریکا وصل بوده، چه تحولاتی را شاهد خواهند بود؟
ریش و پشم آمریکا علیرغم رزج‌خوانی‌‌های ترامپ و یارانش ریخته و بعد از شکست در مقابل روسیه در جنگ اوکراین، تاب تحمل یک ناکامی دیگر در جهان، و اینبار در غرب آسیا را ندارد.
صریح‌تر بگویم، جنگ مستقیم و تمام عیار با آمریکا، اگر چه به علت ذات توسعه‌طلبی و جنگ‌افروزی امپریالیسم محتمل است، لکن به باور نویسنده این یادداشت، در این مقطع، گزینه مطلوب و قابل اجرا برای آمریکا نیست.
گزینه مطلوب‌تر و عملی‌تر برای آمریکا، پوکاندن و اضمحلال ایران از درون است. برای آمریکا در این مقطع رویدادی خوشایندتر از تضعیف مستمر ارزش پول ملی ایران نیست. رویدادی خوشایندتر از سرکوب دستمزد و حقوق کارگران نیست! بله، آمریکا در این مقطع بیش از آن که نیاز به استفاده از بمب اتم علیه ایران داشته باشد، به بمب‌های مسبب تولید و تشدید نارضایتی در میان ملت ایران نیاز دارد. و طنز تلخ روزگار اینجاست که همین اکنون که من این یادداشت را می‌نویسم، این بمب‌های تولید نارضایتی توسط سیاستگزاران اقتصاد ایران، که علی‌القاعده باید طرف ما باشند، نه آمریکا، در حال ساخت است و درست‌تر این که، ساخته شده و در حال انفجار است.
پنبه را از گوش باید بیرون کرد و صداهای اولیه انفجار بمب‌های مسبب نارضایتی را باید شنید. این یک هشدار بدبینانه نیست. فقط تشریح واقعیت است. کاهش دائم ارزش پول ملی و سرکوب دستمزد، نارضایتی عمومی تولید می‌کند و چاره درد حرف و سخنرانی نیست. چاره، اقدام است. چاره، حفظ ارزش پول ملی با ملی کردن بانک‌ها و انحصار خلق پول توسط بانک مرکزی است. این سر اصلی اژدهای هفت‌سر الیگارشی مالی حاکم بر سرنوشت اقتصاد ایران را باید قطع کرد، وگرنه، این سر انقلاب است که بر باد خواهد رفت!
نویسنده: عبدالحمید شهرابی
بخش اول: ارزش پول ملی را حفظ کنیم!
کشور ما ایران، امروز در معرض سهم‌گیرترین هجمه نظام امپریالیستی/صهیونیستی قرار گرفته است. هجمه‌ای که هدف نابودی ایران به عنوان یک کشور مستقل را در پیش دارد. سرنوشت ایران به معنای واقعی به نتیجه این رویارویی گره خورده است: رویارویی بین آمریکا و انقلاب ایران.
رویارویی آمریکا و انقلاب ایران، صرفا متعلق به امروز نیست. این رویارویی در طول تمامی دوران اخیر، از شکل‌گیری و قوام یافتن و پیروزی انقلاب بهمن گرفته تا به امروز که بیش از ۴۶ سال از عمر انقلاب می‌گذرد، وجود داشته است و به اشکال مختلف، شامل جنگ، کودتا، ترور و بالاخره، تحریم‌های سخت، بروز یافته است.
آنچه که جدید است، شدت یافتن و ارتقای سطح رویارویی است، تا به آنجا که رئیس‌جمهور قلدر آمریکا به خود جرأت داده و ایران را علنا تهدید به جنگ می‌کند. و دوستان می‌پرسند که آیا به نظرت آمریکا تهدید خود را عملی خواهد کرد؟
پاسخ من صریح است: این بستگی به ما، یعنی ایران دارد. پوست کنده بگویم، اگر مسیر "عقب‌نشینی غیر تاکتیکی" در مقابل تهدیدات را در پیش بگیریم، با دستان خود قبر خود را کنده‌ایم. کلک‌مان کنده است و فاتحه‌مان را هم خواهند خواند. ولی اگر ایستادگی کنیم و بر حق تعیین سرنوشت خویش پافشاری کنیم، دستان دشمن را برای حمله می‌بندیم.
این یک بحث نظری نیست. لازم نیست تئوری ببافیم و راه دور برویم. شما به همین سرنوشت قذافی و صدام نگاه کنید. آندو و بسیاری دیگر چون آندو در مسیر عقب‌نشینی سر خود را از دست دادند. بله، بر خلاف آنچه که با دروغ القا می‌شود، عقب‌نشینی و تسلیم، دشمن را برای حملات بیشتر و کوبنده‌تر، حریص می‌کند.
در مورد درگیری بین ایران و آمریکا، این فهم مهم است که صرف‌نظر از این که این درگیری در آینده‌ای نزدیک به رویارویی نظامی کشیده شود یا نه، دعوای موجود، دعوای دو نیروی ذاتا متخاصم است: یکی می‌خواهد سلطه خود را اعمال کند و دیگری می‌خواهد مستقل و بهره‌مند از حاکمیت ملی خویش باشد. ایندو، تا وقتی که هر یک ذات خود را حفظ می‌کنند، چه بخواهیم و چه نخواهیم، در موقعیت مقابله و جنگ با یکدیگر هستند.
با اظهارات مقام رهبری، اکنون روشن است که ایران قصد عقب‌نشینی از حاکمیت ملی خویش را ندارد و ضمن این که از جنگ استقبال نمی‌کند و شروع کننده آن نخواهد بود، قطعا به حمله دشمن پاسخ خواهد داد.
به نظرم همین پاسخ ساده رهبری، در اتاق‌های فرماندهی جنگ ایالات متحده و اسرائیل نه فقط ملحوظ بلکه کاملا جدی تلقی می‌شود، چرا که آنان فرق لاف‌زدن صرف با تهدیدات واقعی را به درستی تشخیص می‌دهند. آری، ایران پاسخ حمله را با حمله خواهد داد و تاب‌آوری نه تنها آمریکا به خودی خود، بلکه کل منطقه‌ای که با حمله آمریکا به ایران در معرض جنگ قرار می‌گیرد، کاملا محل سؤال است. در نتیجه پاسخ سخت احتمالی ایران، چه بلایی سر اسرائیل می‌آید، قطر، امارات، عربستان، مصر، اردن، ترکیه و دیگر کشورهایی که در همسایگی ایران، ناف‌شان به ناف آمریکا وصل بوده، چه تحولاتی را شاهد خواهند بود؟
ریش و پشم آمریکا علیرغم رزج‌خوانی‌‌های ترامپ و یارانش ریخته و بعد از شکست در مقابل روسیه در جنگ اوکراین، تاب تحمل یک ناکامی دیگر در جهان، و اینبار در غرب آسیا را ندارد.
صریح‌تر بگویم، جنگ مستقیم و تمام عیار با آمریکا، اگر چه به علت ذات توسعه‌طلبی و جنگ‌افروزی امپریالیسم محتمل است، لکن به باور نویسنده این یادداشت، در این مقطع، گزینه مطلوب و قابل اجرا برای آمریکا نیست.
گزینه مطلوب‌تر و عملی‌تر برای آمریکا، پوکاندن و اضمحلال ایران از درون است. برای آمریکا در این مقطع رویدادی خوشایندتر از تضعیف مستمر ارزش پول ملی ایران نیست. رویدادی خوشایندتر از سرکوب دستمزد و حقوق کارگران نیست! بله، آمریکا در این مقطع بیش از آن که نیاز به استفاده از بمب اتم علیه ایران داشته باشد، به بمب‌های مسبب تولید و تشدید نارضایتی در میان ملت ایران نیاز دارد. و طنز تلخ روزگار اینجاست که همین اکنون که من این یادداشت را می‌نویسم، این بمب‌های تولید نارضایتی توسط سیاستگزاران اقتصاد ایران، که علی‌القاعده باید طرف ما باشند، نه آمریکا، در حال ساخت است و درست‌تر این که، ساخته شده و در حال انفجار است.
پنبه را از گوش باید بیرون کرد و صداهای اولیه انفجار بمب‌های مسبب نارضایتی را باید شنید. این یک هشدار بدبینانه نیست. فقط تشریح واقعیت است. کاهش دائم ارزش پول ملی و سرکوب دستمزد، نارضایتی عمومی تولید می‌کند و چاره درد حرف و سخنرانی نیست. چاره، اقدام است. چاره، حفظ ارزش پول ملی با ملی کردن بانک‌ها و انحصار خلق پول توسط بانک مرکزی است. این سر اصلی اژدهای هفت‌سر الیگارشی مالی حاکم بر سرنوشت اقتصاد ایران را باید قطع کرد، وگرنه، این سر انقلاب است که بر باد خواهد رفت!
Пераслаў з:همبستگی با کوبا
20.03.202518:00
🇨🇺🇮🇷
وزیر امور خارجهٔ کوبا:
@CubaSolidarity
وزیر امور خارجهٔ کوبا:
اسرائیل به لطف حمایتی که از سوی دولت آمریکا دریافت می‌کند، بر ایجاد بی‌ثباتی در خاورمیانه اصرار دارد. حملات مداوم به سوریه، لبنان و یمن؛ نسل‌کشی در غزه؛ و تهدیدها علیه ایران صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی را به خطر می‌اندازد.
@CubaSolidarity
Пераслаў з:سه قاره | Tricontinental
24.03.202523:51
⌛️
مروری بر برخی مطالب منتشرشده در سال گذشته
این روزها بحث‌هایی دربارهٔ دستورکار اقتصادی جامعهٔ ایران در سال نو، و رابطه میان تولید، نیروی کار، و سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی درگرفته است.
صاحب‌نظران از نحله‌های گوناگون، اعم از بازارگرایان، حمایت‌گرایان، توسعه‌گرایان، و جامعه‌گرایان (سوسیالیست‌ها) راهکارها و برنامه‌های مختلفی پیشنهاد می‌کنند.
🔻در چنین شرایطی، سه قاره مرور برخی مطالبی را که پارسال منتشر کردیم به تمام نیروهای هوادار عدالت اجتماعی پیشنهاد می‌کند:
📎جهان نیازمند یک نظریهٔ توسعهٔ سوسیالیستی جدید است
📎به سوی یک نظریهٔ توسعهٔ جدید برای جنوب جهانی
📎چگونه آمریکای لاتین می‌تواند بندنافش را از امپریالیسم جدا کند
📎وابستگی و ابراستثمار: رابطه بین سرمایهٔ خارجی و مبارزات اجتماعی در آمریکای لاتین
📌 بخوانید و برای دیگران هم بفرستید، و نقد و نظر خود در این زمینه را با ما در میان بگذارید:
🆔@Indigenista
🆔@TricontinentalFarsi
مروری بر برخی مطالب منتشرشده در سال گذشته
این روزها بحث‌هایی دربارهٔ دستورکار اقتصادی جامعهٔ ایران در سال نو، و رابطه میان تولید، نیروی کار، و سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی درگرفته است.
صاحب‌نظران از نحله‌های گوناگون، اعم از بازارگرایان، حمایت‌گرایان، توسعه‌گرایان، و جامعه‌گرایان (سوسیالیست‌ها) راهکارها و برنامه‌های مختلفی پیشنهاد می‌کنند.
🔻در چنین شرایطی، سه قاره مرور برخی مطالبی را که پارسال منتشر کردیم به تمام نیروهای هوادار عدالت اجتماعی پیشنهاد می‌کند:
📎جهان نیازمند یک نظریهٔ توسعهٔ سوسیالیستی جدید است
📎به سوی یک نظریهٔ توسعهٔ جدید برای جنوب جهانی
📎چگونه آمریکای لاتین می‌تواند بندنافش را از امپریالیسم جدا کند
📎وابستگی و ابراستثمار: رابطه بین سرمایهٔ خارجی و مبارزات اجتماعی در آمریکای لاتین
📌 بخوانید و برای دیگران هم بفرستید، و نقد و نظر خود در این زمینه را با ما در میان بگذارید:
🆔@Indigenista
🆔@TricontinentalFarsi
21.03.202523:17
ایران در آستانه سال ۱۴۰۴ - ادامه متن
از این مبحث به سادگی نگذریم. ارزش پول ملی یک کشور یکی از شاخص‌های اصلی قدرت آن کشور است و این چه سیگنالی است که ما هر روز به جهان مخابره می‌کنیم! یعنی نمی‌فهمیم که داریم مرتب جار می‌زنیم که دنیا ببین، ما در ایران با سقوط مستمر ارزش پول ملی‌مان، دائما، روز به روز داریم ضعیف‌تر می‌شویم!
در روز روشن جلوی دوربین تلویزیون می‌نشینند و به طور واضح به مردم اعلام می‌کنند که نرخ ارز را در ایران صادرکنندگان و واردکنندگان تعیین می‌کنند و معلوم نیست که در این میان مصرف کننده به عنوان یک عامل ذینفع، چه نقشی ایفا می‌کند! مگر قرار نیست که حاکمیت در این معادله ساده از منافع مصرف‌کننده حمایت کند؟
اوضاع به معنی واقعی وحشتناک است. سرنوشت کشور به دست صاحبان سرمایه‌های کلان سپرده شده و آنها با قلدری اعلام می‌کنند که سکان باید در دست ما بماند. موضع آنها روشن است: شما در وصف مزایای سرمایه‌گذاری در تولید بگویید، ما هم برای این که کار خودمان را پیش ببریم، با شما همصدا می‌شویم، ولی در عمل آنچه را که باید انجام دهیم، انجام می‌دهیم. برای سرمایه‌های هنگفت غیرمولدی که در اختیار داریم، مالیات لازم را پرداخت نمی‌کنیم، قیمت ارز ناشی از صادرات‌مان را در توافق با واردکنندگان، و نه شما نمایندگان حاکمیت در ایران، تعیین می‌کنیم. هر مقدار آن را که خواستیم به کشور باز می‌گردانیم و با آن مقدار که نخواستیم به کشور وارد کنیم، در تورنتو، ترکیه و یا هر جای دیگر که دلمان خواست، کاخ می‌سازیم!
ماجرا، پیچیده نیست. الیگارشی صاحب ثروت، مقدرات اقتصاد ایران را تعیین می‌کند و این به معنی دار زدن انقلاب ایران است. به همین روشنی!
و آنچه نیاز است، عزم و اراده برای مقابله با این الیگارشی است، که در عمل، در مقام حفظ پایگاه امپریالیسم در ایران عمل می‌کند.
آیا اراده‌ای برای مهار این الیگارشی، به وجود می‌آید، یا این که این طبقه اشراف، ایران را نابود می‌کند؟ آیا اقدامات عملی برای جلوگیری از خروج سرمایه‌های ملی از کشور انجام خواهد شد؟ باید دید! ولی، شاخص در این زمینه و‌حوزه‌های دیگر، عمل است و نه سخنرانی.
آنکه ارز مملکت را در شرایط جنگی از کشور خارج می‌کند، باید طناب دار را بر گردن خود احساس کند، تا این که مگر با تخفیف، به حبس ابدش رضایت دهیم!
این یادداشت ادامه دارد
از این مبحث به سادگی نگذریم. ارزش پول ملی یک کشور یکی از شاخص‌های اصلی قدرت آن کشور است و این چه سیگنالی است که ما هر روز به جهان مخابره می‌کنیم! یعنی نمی‌فهمیم که داریم مرتب جار می‌زنیم که دنیا ببین، ما در ایران با سقوط مستمر ارزش پول ملی‌مان، دائما، روز به روز داریم ضعیف‌تر می‌شویم!
در روز روشن جلوی دوربین تلویزیون می‌نشینند و به طور واضح به مردم اعلام می‌کنند که نرخ ارز را در ایران صادرکنندگان و واردکنندگان تعیین می‌کنند و معلوم نیست که در این میان مصرف کننده به عنوان یک عامل ذینفع، چه نقشی ایفا می‌کند! مگر قرار نیست که حاکمیت در این معادله ساده از منافع مصرف‌کننده حمایت کند؟
اوضاع به معنی واقعی وحشتناک است. سرنوشت کشور به دست صاحبان سرمایه‌های کلان سپرده شده و آنها با قلدری اعلام می‌کنند که سکان باید در دست ما بماند. موضع آنها روشن است: شما در وصف مزایای سرمایه‌گذاری در تولید بگویید، ما هم برای این که کار خودمان را پیش ببریم، با شما همصدا می‌شویم، ولی در عمل آنچه را که باید انجام دهیم، انجام می‌دهیم. برای سرمایه‌های هنگفت غیرمولدی که در اختیار داریم، مالیات لازم را پرداخت نمی‌کنیم، قیمت ارز ناشی از صادرات‌مان را در توافق با واردکنندگان، و نه شما نمایندگان حاکمیت در ایران، تعیین می‌کنیم. هر مقدار آن را که خواستیم به کشور باز می‌گردانیم و با آن مقدار که نخواستیم به کشور وارد کنیم، در تورنتو، ترکیه و یا هر جای دیگر که دلمان خواست، کاخ می‌سازیم!
ماجرا، پیچیده نیست. الیگارشی صاحب ثروت، مقدرات اقتصاد ایران را تعیین می‌کند و این به معنی دار زدن انقلاب ایران است. به همین روشنی!
و آنچه نیاز است، عزم و اراده برای مقابله با این الیگارشی است، که در عمل، در مقام حفظ پایگاه امپریالیسم در ایران عمل می‌کند.
آیا اراده‌ای برای مهار این الیگارشی، به وجود می‌آید، یا این که این طبقه اشراف، ایران را نابود می‌کند؟ آیا اقدامات عملی برای جلوگیری از خروج سرمایه‌های ملی از کشور انجام خواهد شد؟ باید دید! ولی، شاخص در این زمینه و‌حوزه‌های دیگر، عمل است و نه سخنرانی.
آنکه ارز مملکت را در شرایط جنگی از کشور خارج می‌کند، باید طناب دار را بر گردن خود احساس کند، تا این که مگر با تخفیف، به حبس ابدش رضایت دهیم!
این یادداشت ادامه دارد
Пераслаў з:سه قاره | Tricontinental
20.03.202511:06
🌸
یاران،
سالی که گذشت پر از رویدادهای تعیین‌کننده بود؛ سال شکست‌ها و پیروزی‌ها، بیم‌ها و امیدها، و عقب‌نشینی‌ها و پیشروی‌ها.
اما علیرغم فراز و نشیب‌ها، در سالی که سپری شد نیز مانند همیشه، مبارزات مردمی در سرتاسر جهان برای تحقق فردایی بهتر، برای استقلال و عدالت و آزادی، جریان داشت؛ از فلسطین تا آرژانتین؛ از بیروت تا کاراکاس.
خانه آمریکای لاتین در سالی که گذشت، با گسترش فعالیت‌های خود، کوشش کرد نقشی پررنگ‌تر در مبارزات رهایی‌بخش جنوب جهانی ایفا کند.
ما به‌عنوان همکار منطقه‌ای تری‌کنتیننتال: مؤسسه پژوهش‌های اجتماعی، با انتشار متون پژوهشی دربارهٔ موضوعاتی مانند توسعه، رابطهٔ فرهنگ و استعمارزدایی، و مناسبات بهره‌کشانه و امپریالیستی در جهان، تلاش کردیم به غنای نظری نیروهای مترقی بیفزاییم. پایه‌گذاری و انتشار ماهنامهٔ تحلیلی وحدت سه قاره نیز امسال با همین هدف صورت گرفت.
در سطح بین‌المللی، کنشگران خانه آمریکای لاتین با شرکت در همایش همبستگی با کوبا در هاوانا، حضور در جمع ناظران بین‌المللی در انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا، و همایش‌های بین‌المللی ضدفاشیستی برگزارشده در کاراکاس، پیام همبستگی ایرانیان آزاده را به گوش همرزمان و همسنگرانی از سرتاسر جهان رساندند.
در این چارچوب، تشکیل «شاخهٔ ایرانی بین‌الملل ضدفاشیست» و نیز کارزار «جنبش جهانی برای صلح و عدالت»، ازجمله ابتکارات مدیریت خانه آمریکای لاتین به‌منظور تقویت و تعمیق همبستگی میان ایرانیان و جهانیان و پیشبرد مبارزات ضدامپریالیستی بود.
همچنین، با انتشار اخبار و مقالات روشنگر درخصوص تحولات جاری آمریکای لاتین، کوشیدیم وظایف رسانه‌ای و فرهنگی خود را در حد امکان انجام دهیم.
دستاورد اقدامات متواضعانهٔ خانه آمریکای لاتین در سال گذشته، ما را به تداوم این مسیر و شدت بخشیدن به آن مصمم و امیدوار کرده است. ما این امیدواری را به شکرانهٔ همراهی شما مخاطبین محترم کسب کرده‌ایم و برای ادامهٔ راه نیز بر این سرمایهٔ گرانبها، یعنی حمایت‌های شما متکی هستیم.
اینک، در آستانهٔ سال نو، ضمن عرض شادباش فرارسیدن نوروز، برای یکایک شما همراهان همیشگی تندرستی و شادکامی و بهروزی آرزومندیم و امیدواریم در سال پیش رو، شاهد به‌بارنشستن کوشش‌های مردمی برای رهایی، به‌ویژه پیروزی‌های درخشان و ماندگار برای جنبش مقاومت فلسطین باشیم.
نوروزتان خجسته!
حمید شهرابی
مدیریت خانه آمریکای لاتین
تهران، نوروز ۱۴۰۴
یاران،
سالی که گذشت پر از رویدادهای تعیین‌کننده بود؛ سال شکست‌ها و پیروزی‌ها، بیم‌ها و امیدها، و عقب‌نشینی‌ها و پیشروی‌ها.
اما علیرغم فراز و نشیب‌ها، در سالی که سپری شد نیز مانند همیشه، مبارزات مردمی در سرتاسر جهان برای تحقق فردایی بهتر، برای استقلال و عدالت و آزادی، جریان داشت؛ از فلسطین تا آرژانتین؛ از بیروت تا کاراکاس.
خانه آمریکای لاتین در سالی که گذشت، با گسترش فعالیت‌های خود، کوشش کرد نقشی پررنگ‌تر در مبارزات رهایی‌بخش جنوب جهانی ایفا کند.
ما به‌عنوان همکار منطقه‌ای تری‌کنتیننتال: مؤسسه پژوهش‌های اجتماعی، با انتشار متون پژوهشی دربارهٔ موضوعاتی مانند توسعه، رابطهٔ فرهنگ و استعمارزدایی، و مناسبات بهره‌کشانه و امپریالیستی در جهان، تلاش کردیم به غنای نظری نیروهای مترقی بیفزاییم. پایه‌گذاری و انتشار ماهنامهٔ تحلیلی وحدت سه قاره نیز امسال با همین هدف صورت گرفت.
در سطح بین‌المللی، کنشگران خانه آمریکای لاتین با شرکت در همایش همبستگی با کوبا در هاوانا، حضور در جمع ناظران بین‌المللی در انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا، و همایش‌های بین‌المللی ضدفاشیستی برگزارشده در کاراکاس، پیام همبستگی ایرانیان آزاده را به گوش همرزمان و همسنگرانی از سرتاسر جهان رساندند.
در این چارچوب، تشکیل «شاخهٔ ایرانی بین‌الملل ضدفاشیست» و نیز کارزار «جنبش جهانی برای صلح و عدالت»، ازجمله ابتکارات مدیریت خانه آمریکای لاتین به‌منظور تقویت و تعمیق همبستگی میان ایرانیان و جهانیان و پیشبرد مبارزات ضدامپریالیستی بود.
همچنین، با انتشار اخبار و مقالات روشنگر درخصوص تحولات جاری آمریکای لاتین، کوشیدیم وظایف رسانه‌ای و فرهنگی خود را در حد امکان انجام دهیم.
دستاورد اقدامات متواضعانهٔ خانه آمریکای لاتین در سال گذشته، ما را به تداوم این مسیر و شدت بخشیدن به آن مصمم و امیدوار کرده است. ما این امیدواری را به شکرانهٔ همراهی شما مخاطبین محترم کسب کرده‌ایم و برای ادامهٔ راه نیز بر این سرمایهٔ گرانبها، یعنی حمایت‌های شما متکی هستیم.
اینک، در آستانهٔ سال نو، ضمن عرض شادباش فرارسیدن نوروز، برای یکایک شما همراهان همیشگی تندرستی و شادکامی و بهروزی آرزومندیم و امیدواریم در سال پیش رو، شاهد به‌بارنشستن کوشش‌های مردمی برای رهایی، به‌ویژه پیروزی‌های درخشان و ماندگار برای جنبش مقاومت فلسطین باشیم.
نوروزتان خجسته!
حمید شهرابی
مدیریت خانه آمریکای لاتین
تهران، نوروز ۱۴۰۴
23.03.202520:31
*بیستمین سالگرد تلخ تلخ تلخ*
در تاریخ
۲۱ اسفند ۱۳۸۳
احمد سبحانی
توافق تجاری ایران و ونزوئلا امضا و
۹ بهمن ۸۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی و ۱۳۸۴/۱۱/۱۸ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
بر اساس این توافق و پس از تایید لیست کالاهای مشمول از دو طرف معافیت گمرکی شامل حال اجناس می شود.
اما متاسفانه طی بیست سال گذشته و علیرغم سفرهای متعدد هیات های بازرگانی که با هدف نهایی کردن این لیست به دو کشور سفر کرده اند هنوز این لیست نهایی نشده است.
درحالی که:
_ ما مشکلی برای نقل و انتقال پولی بین دو کشور نداریم. ( انتقال از طریق بانکی)
_ خط پرواز هوایی مستقیم بین دو کشور برقرار است.
_ خط کشتیرانی مستقیم ( اگر چه نامنظم) بین دو کشور موجود است.
_ مشکل FATF در این رابطه نداریم.
_ ونزوئلا یک کشور مصرفی بوده و بخش عمده کالاهای خود را از کشورهای مختلف دنیا وارد می‌کند.
در مقایسه باید گفت:
همین چند سال پیش ترکیه قرارداد مشابهی با ونزوئلا امضا و لیست را مبادله کرده و کالاهای ترک با استفاده از معافیت گمرکی به بازار ونزوئلا سرازیر شده است.
در برخی از اجناس که ما مزیت رقابتی ( از نظر کیفیت و قیمت) با ترکیه داریم بعلت اینکه آنها از عوارض گمرکی معاف و بازرگان ما باید ۳۵ درصد گمرکی بدهد از دور رقابت خارج شده ایم.
در حال حاضر سه سوپر مارکت بزرگ ایرانی با حدود ۷۰۰۰ متر سطح فروش در کاراکاس مشغول به فعالیت هستند که در بسیاری مواقع بجای کالای ایرانی ( بخاطر رقابتی نبودن قیمت به علت نداشتن معافیت گمرکی) اقدام به عرضه کالاهای مشابه ترکیه ای می‌کنند.
واقعا چرا بیست سال باید این مهم مغفول بماند و تا به کی خسارت خود تحریمی از تحریم دشمنان بیشتر باشد؟
در تاریخ
۲۱ اسفند ۱۳۸۳
احمد سبحانی
توافق تجاری ایران و ونزوئلا امضا و
۹ بهمن ۸۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی و ۱۳۸۴/۱۱/۱۸ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
بر اساس این توافق و پس از تایید لیست کالاهای مشمول از دو طرف معافیت گمرکی شامل حال اجناس می شود.
اما متاسفانه طی بیست سال گذشته و علیرغم سفرهای متعدد هیات های بازرگانی که با هدف نهایی کردن این لیست به دو کشور سفر کرده اند هنوز این لیست نهایی نشده است.
درحالی که:
_ ما مشکلی برای نقل و انتقال پولی بین دو کشور نداریم. ( انتقال از طریق بانکی)
_ خط پرواز هوایی مستقیم بین دو کشور برقرار است.
_ خط کشتیرانی مستقیم ( اگر چه نامنظم) بین دو کشور موجود است.
_ مشکل FATF در این رابطه نداریم.
_ ونزوئلا یک کشور مصرفی بوده و بخش عمده کالاهای خود را از کشورهای مختلف دنیا وارد می‌کند.
در مقایسه باید گفت:
همین چند سال پیش ترکیه قرارداد مشابهی با ونزوئلا امضا و لیست را مبادله کرده و کالاهای ترک با استفاده از معافیت گمرکی به بازار ونزوئلا سرازیر شده است.
در برخی از اجناس که ما مزیت رقابتی ( از نظر کیفیت و قیمت) با ترکیه داریم بعلت اینکه آنها از عوارض گمرکی معاف و بازرگان ما باید ۳۵ درصد گمرکی بدهد از دور رقابت خارج شده ایم.
در حال حاضر سه سوپر مارکت بزرگ ایرانی با حدود ۷۰۰۰ متر سطح فروش در کاراکاس مشغول به فعالیت هستند که در بسیاری مواقع بجای کالای ایرانی ( بخاطر رقابتی نبودن قیمت به علت نداشتن معافیت گمرکی) اقدام به عرضه کالاهای مشابه ترکیه ای می‌کنند.
واقعا چرا بیست سال باید این مهم مغفول بماند و تا به کی خسارت خود تحریمی از تحریم دشمنان بیشتر باشد؟
21.03.202518:17
https://ecziiran.org/%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ac%d8%a7%d9%88%d8%b2-%d9%88-%d9%86%d8%b3%d9%84%da%a9%d8%b4%db%8c-%d8%a2%d9%85%d8%b1%db%8c%da%a9%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%b5%d9%87%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%b3/
علیه تجاوز و نسل‌کشی آمریکایی-صهیونیستی: پیروزی فلسطین، پیروزی یمن

علیه تجاوز و نسل‌کشی آمریکایی-صهیونیستی: پیروزی فلسطین، پیروزی یمن

20.03.202502:52
نوروزتان پیروز!
ضمن ابراز مراتب همبستگی با سوگواران ضربت خوردن و شهادت حضرت علی (ع)، فرارسیدن نوروز را به همه شما عزیزانی که مطالب این کانال را دنبال می‌کنید تبریک می‌گویم. بالاخص به شمایی که در شادی و غم هم‌نوعان‌مان در سالی که گذشت سهیم بودید. به شمایی که با دیدن صحنه‌‌های قتل عام مردم مظلوم فلسطین بغض‌تان ترکید و از شنیدن مرگ ناگهانی رئیس‌جمهور حامی جبهه مقاومت و ترور وحشیانه نصرالله و هنیه، سینه‌تان به درد آمد.
و به راستی، ما چه پیامی را از سال ۱۴۰۳ به سال ۱۴۰۴ منتقل خواهیم کرد؟ پرچم آزادیخواهی نصرالله و هنیه را به اهتزاز در می‌آوریم، یا بر خلاف رهنمود آزادیبخش "هیهات من الذله" عمل می‌کنیم و تن به خفت می‌دهیم!
سال ۱۴۰۴ برای ما ملت ایران سالی سرنوشت‌ساز است. سالی‌ست که با تهدید به تجاوز نظامی به ایران از جانب رئیس‌جمهور متوهم و خشن آمریکا شروع شده و ایران در موقعیتی نیست که مخاطرات ناشی از این تهدیدات را جدی نگیرد. دشمن امپریالیستی/صهیونیستی مصمم است که فشارها علیه ایران را افزایش دهد و قدم به قدم ایران را وادار به عقب‌نشینی و تسلیم کند.
رهبری انقلاب در این خصوص حجت را تمام کرده‌اند: باج نمی‌دهیم. ایشان همچنین راه مقابله با باج‌خواهی دشمن را تقویت ایران و بر طرف کردن مشکلات کشور دانسته‌اند. این دو ملاحظه اساسی نیاز به لبیک دارد.
بیایید در آستانه سال نو با هم یکدل و همصدا شویم. متحد، منسجم و یکپارچه شویم. عهد ببندیم که برای دفاع از ایران ثابت قدم باشیم و راه و رسم شهید سلیمانی را پیش بگیریم و به سازشکاران و وادادگان بی‌خبر از قدرت لایزال ملت دست رد بزنیم.
بیایید برای ساختن ایرانی آزاد، مستقل، آباد و عدالت‌خواه، بر هر نوع تفرقه و قطب‌بندی‌های تصنعی در صفوف واحد ملت غلبه کنیم و هم‌قسم شویم که برای این منظور، همان‌طور که بیش از چهار دهه در مقابل تهاجمات امپریالیسم مقاومت کردیم، جلوی سیاست‌های اشرافیت فاسد و بهره‌مند از ثروت‌های بیشمار که دارایی‌های کشور را غارت می‌کنند و با ایجاد فشارهای سخت معیشتی برای اکثریت ملت، زمینه ایجاد یأس در میان مردم و تحمیل شکست به جمهوری اسلامی و انقلاب ایران را فراهم می‌کنند، بایستیم و به نفوذ مخرب و فلج‌کننده آن در حکومت خاتمه دهیم، تا نوروز واقعا نوروز شود.
قرار بود که این یک پیام تبریک نوروز باشد و نه یک بیانیه سیاسی، ولی چگونه می‌توان بدون عزم راسخ برای زدودن نفرت و کینه، بدون اراده برای پوست انداختن بافت‌های کهنه و فرسوده، بدون امید به بهبود و تلاش پویا برای ایجاد آینده‌ای بهتر، به استقبال نوروز رفت. نوروز می‌طلبد که "گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم". نوروز یعنی، "فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم".
اجازه دهید ذکر تبریک نوروز را ادامه دهیم و به همه آنان که در سال گذشته در جای جای جنوب جهان، از آفریقا گرفته تا آسیا و آمریکای لاتین و حتی در اروپا و ایالات متحده در کنار فلسطین آزاد ایستادند، فرارسیدن روز نو را تبریک بگوییم و در آغاز سال جدید، خاطره همه شهدای مبارزات آزادیبخش و بالاخص شهدای مظلوم فلسطین و لبنان را گرامی بداریم. و فراموش نکنیم که ایثار همین شهدا بود که برقراری آتش بس در غزه را به آمریکا و رژیم صهیونیستی تحمیل کرد.
و اما، تبریک ویژه نوروز خطاب به کارگرانی است که سال ۱۴۰۳ را با آگاهی رهائیبخش در خصوص ضرورت تشکل‌یابی پشت سر گذاشتند و در جریان به راه‌انداختن جنبش اجتماعی حول کارزار افزایش ۷۰ درصدی دستمزد، تجربه‌ای گرانبها کسب کردند. آنان، راهی را که برای پیشبرد انقلاب باید طی کرد نشان دادند: تکیه بر قدرت سازمان‌یافته ملت، در همه جا، در هر کارخانه و کارگاه، در هر محله شهر و روستا.
نوروز ما وقتی جلوه پر شکوه‌اش را نمایان می‌کند که قدرت جمعی ما در ساختن یک ایران نو شده، یک ایران در حال پیشرفت، یک ایران آزاد، مستقل و برخوردار از عدالت متجلی شود.
باشد که نوروز بیاید تا شاید ما هم به یمن طراوت و سرزندگی‌اش، نفسی تازه کنیم و در شیپور دفاع از حق و عدالت، توانمندتر بدمیم.
سلامت، پیروز و شاد باشید.
عبدالحمید شهرابی - اول فروردین ۱۴۰۴
ضمن ابراز مراتب همبستگی با سوگواران ضربت خوردن و شهادت حضرت علی (ع)، فرارسیدن نوروز را به همه شما عزیزانی که مطالب این کانال را دنبال می‌کنید تبریک می‌گویم. بالاخص به شمایی که در شادی و غم هم‌نوعان‌مان در سالی که گذشت سهیم بودید. به شمایی که با دیدن صحنه‌‌های قتل عام مردم مظلوم فلسطین بغض‌تان ترکید و از شنیدن مرگ ناگهانی رئیس‌جمهور حامی جبهه مقاومت و ترور وحشیانه نصرالله و هنیه، سینه‌تان به درد آمد.
و به راستی، ما چه پیامی را از سال ۱۴۰۳ به سال ۱۴۰۴ منتقل خواهیم کرد؟ پرچم آزادیخواهی نصرالله و هنیه را به اهتزاز در می‌آوریم، یا بر خلاف رهنمود آزادیبخش "هیهات من الذله" عمل می‌کنیم و تن به خفت می‌دهیم!
سال ۱۴۰۴ برای ما ملت ایران سالی سرنوشت‌ساز است. سالی‌ست که با تهدید به تجاوز نظامی به ایران از جانب رئیس‌جمهور متوهم و خشن آمریکا شروع شده و ایران در موقعیتی نیست که مخاطرات ناشی از این تهدیدات را جدی نگیرد. دشمن امپریالیستی/صهیونیستی مصمم است که فشارها علیه ایران را افزایش دهد و قدم به قدم ایران را وادار به عقب‌نشینی و تسلیم کند.
رهبری انقلاب در این خصوص حجت را تمام کرده‌اند: باج نمی‌دهیم. ایشان همچنین راه مقابله با باج‌خواهی دشمن را تقویت ایران و بر طرف کردن مشکلات کشور دانسته‌اند. این دو ملاحظه اساسی نیاز به لبیک دارد.
بیایید در آستانه سال نو با هم یکدل و همصدا شویم. متحد، منسجم و یکپارچه شویم. عهد ببندیم که برای دفاع از ایران ثابت قدم باشیم و راه و رسم شهید سلیمانی را پیش بگیریم و به سازشکاران و وادادگان بی‌خبر از قدرت لایزال ملت دست رد بزنیم.
بیایید برای ساختن ایرانی آزاد، مستقل، آباد و عدالت‌خواه، بر هر نوع تفرقه و قطب‌بندی‌های تصنعی در صفوف واحد ملت غلبه کنیم و هم‌قسم شویم که برای این منظور، همان‌طور که بیش از چهار دهه در مقابل تهاجمات امپریالیسم مقاومت کردیم، جلوی سیاست‌های اشرافیت فاسد و بهره‌مند از ثروت‌های بیشمار که دارایی‌های کشور را غارت می‌کنند و با ایجاد فشارهای سخت معیشتی برای اکثریت ملت، زمینه ایجاد یأس در میان مردم و تحمیل شکست به جمهوری اسلامی و انقلاب ایران را فراهم می‌کنند، بایستیم و به نفوذ مخرب و فلج‌کننده آن در حکومت خاتمه دهیم، تا نوروز واقعا نوروز شود.
قرار بود که این یک پیام تبریک نوروز باشد و نه یک بیانیه سیاسی، ولی چگونه می‌توان بدون عزم راسخ برای زدودن نفرت و کینه، بدون اراده برای پوست انداختن بافت‌های کهنه و فرسوده، بدون امید به بهبود و تلاش پویا برای ایجاد آینده‌ای بهتر، به استقبال نوروز رفت. نوروز می‌طلبد که "گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم". نوروز یعنی، "فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم".
اجازه دهید ذکر تبریک نوروز را ادامه دهیم و به همه آنان که در سال گذشته در جای جای جنوب جهان، از آفریقا گرفته تا آسیا و آمریکای لاتین و حتی در اروپا و ایالات متحده در کنار فلسطین آزاد ایستادند، فرارسیدن روز نو را تبریک بگوییم و در آغاز سال جدید، خاطره همه شهدای مبارزات آزادیبخش و بالاخص شهدای مظلوم فلسطین و لبنان را گرامی بداریم. و فراموش نکنیم که ایثار همین شهدا بود که برقراری آتش بس در غزه را به آمریکا و رژیم صهیونیستی تحمیل کرد.
و اما، تبریک ویژه نوروز خطاب به کارگرانی است که سال ۱۴۰۳ را با آگاهی رهائیبخش در خصوص ضرورت تشکل‌یابی پشت سر گذاشتند و در جریان به راه‌انداختن جنبش اجتماعی حول کارزار افزایش ۷۰ درصدی دستمزد، تجربه‌ای گرانبها کسب کردند. آنان، راهی را که برای پیشبرد انقلاب باید طی کرد نشان دادند: تکیه بر قدرت سازمان‌یافته ملت، در همه جا، در هر کارخانه و کارگاه، در هر محله شهر و روستا.
نوروز ما وقتی جلوه پر شکوه‌اش را نمایان می‌کند که قدرت جمعی ما در ساختن یک ایران نو شده، یک ایران در حال پیشرفت، یک ایران آزاد، مستقل و برخوردار از عدالت متجلی شود.
باشد که نوروز بیاید تا شاید ما هم به یمن طراوت و سرزندگی‌اش، نفسی تازه کنیم و در شیپور دفاع از حق و عدالت، توانمندتر بدمیم.
سلامت، پیروز و شاد باشید.
عبدالحمید شهرابی - اول فروردین ۱۴۰۴
Паказана 1 - 13 з 13
Увайдзіце, каб разблакаваць больш функцый.