◾️چرخۀ نظم (بازنشر)
امر قدسی، امر سیاسی، امر اقتصادی و امر جنسی به ترتیب سلسلۀ هبوط جوامع است. رنسانس امر قدسی را نابود ساخت، انقلاب فرانسه امر سیاسی را مبتذل نمود، انقلاب صنعتی امر اقتصادی را تنزل داد و حالا زنانگی و امر جنسی به‌عنوان قعر انحطاط تبلور پیدا کرده است.
پیکربندی قشرهای اجتماع و چرخۀ نظام‌های سیاسی در پیشینیان تا حدّی چنین فُرمی را برای ما تداعی می‌کند. نظام‌های پیشامُدرن در بافت و ساخت خود از یک الگوی ثُبات‌دهنده تبعیت می‌کردند که به موجب آن هیچ‌کدام از این امور حذف یا استحاله نمی‌شد. اهمیت جایگاه در این نوع نظام‌ها مانع مستهلک‌شدن ساخت و منطق آن‌ها می‌شد.
ایران معاصر خصوصاً از انقلاب اسلامی تا به امروز در یک روند دیوانه‌وار این امور را یک به یک در می‌نوردد و اصالت اولیۀ خود را به فراموشی می‌سپرد. نطفۀ انقلاب اسلامی با امر قدسی شکل گرفت که تا دهۀ ۷۰ نفس می‌کشید. در اجتماعی که امر قدسی اصالت دارد، تفاوت میان من و شما به میزان قرب از امر قدسی وابسته است. با آغاز دهۀ ۷۰ و شکل‌گیری نظام مشارکتی، امر سیاسی دو حزبی مرکزیت یافت و امر سیاسی تفاوت میان من و شما را تعیین می‌کرد. با آغاز اهمیت یافتن «امر سیاسی» به تدریج «امر قدسی» به کنار رفت و شکاف ناشی از اصالت امر سیاسی ما را به سوی امر اقتصادی روانه ساخت. زیرا دیگر ایده‌های انتزاعی «قدسی» و «سیاسی» در معنای جدید «کارکرد» نداشتند.
دوگانه‌ها به تدریج از «انقلابی و غیر انقلابی» به «اصول‌گرا و اصلاح‌طلب» و در نهایت به «عدالت‌خواه و نئولیبرال» تبدیل شد. امر قدسی تا امر اقتصادی پایین آمد که نه تنها جامعیت نداشت بلکه به امر اقتصادی اصالت می‌داد. به همین منظور این گزاره بسیار تکرار می‌شد که «اقتصاد را درست کنید، مردم خودشان دین‌دار می‌شوند».
امّا در نهایت شورش پتیاره‌ها به عنوان آغازگر امر زنانه و جنسی در ایران به زودی تمام جوانب اجتماع را تحت تأثیر قرار خواهد داد. رقابت جنسی شدید در جامعه، مصرف‌گرایی، وادادگی، انحطاط خانواده و عافیت‌طلبی موجب اختلال در کارکرد جامعۀ ایرانی شده است. این موقعیت همیشه این امکان را دارد که با تأکید بر امر قدسی و جدال با امر متکثر و زنانه نظم را بازگرداند، امّا این موضوع ارادۀ قوم را می‌طلبد.
📜 @hepolitike
