اندیشکده سیاست‌گذاری اقتصادی تهران

دو دوره اصلی برای حمایت مالی از علم وجود داشته است. دوره اول از قرن 8 تا 12(دوره صعود) و دوره دوم از 12 تا 19م (دوره افول). در دوره اول، حکمرانان و ثروتمندان از تولیدات علمی حمایت مالی کرده و مؤسساتی مانند کتابخانه‌ها را برای پرداختن به موضوعات علمی تأسیس کردند. آن‌ها دانشمندان را، هم به منظور افزایش پرستیژ خود؛ و هم به خاطر مزایای عملیِ علوم پزشکی، نجوم، ستاره‌شناسی و ریاضیات حمایت می‌کردند. در دوره دوم، کمک مالی محدود به مؤسسات مذهبی شد. محققانی که می‌خواستند از این حمایت‌ها بهره‌مند شوند، باید در علوم دینی تخصص می‌داشتند. لذا در این دوره، مؤسساتی که به طور خاص به علم می‌پرداختند، از بین رفتند.

هر هدیه تأثیر دارد: بیشتر کمک‌ها به دانشگاه استنفورد کمتر از ۱۰۰۰ دلار هستند. اما زمانی که با هم جمع می‌شوند، میلیون‌ها دلار برای کمک‌های مالی، برنامه‌های آموزشی، پژوهش‌ها و سایر برنامه‌ها تأمین می‌کنند.