✍ ناصر دانشفر
به گمانم آحاد جامعهٔ روحانیت با بنده موافق باشند که این جناب معمم در این موقعیت باید زار زار می‌گریست و از خود سؤال میکرد چه شده که این شهروند کشور شیعه و پیرو
اهل بیت، با دیدن یک روحانی از خیر درآمد خود میگذرد و برای نشان دادن اعتراض به این قشر اکثراً حکومتی حاضر به سرویس دادن به ایشان نمی‌شود. اما چرا این‌جناب به جای اشک جاری کردن بر گونه، دهانش را تا جای ممکن باز می‌کند و قهقهه می‌زند؟!
به گمانم یک دلیل ساده بیشتر ندارد و آن این است که آدمی برای گریستن نیازمند درک درد است، این به اصطلاح آخوند برای عکس‌العمل متناسب باید به عمق فاجعه پی می‌برد که آشکارا عاجز از این می‌باشد.
آقایان علما و فضلای حوزه، این تنها یک مورد از نمودهای مردم بریده از حاکمیت دینی می‌باشد که به طور مسلم از وسعت و حجم آن باخبر شده‌اید.
ما حامیان حکومت سکولار نه فقط مشکلی با دین نداریم که بنا داریم با تفکیک قدرت از دم و دستگاه روحانیت، ناکارآمدی، فساد و تک‌تک قصورهای نظام‌مقدس به پای دین نوشته نشود.
مردم ایران سالها احترام شمایان را داشته‌اند و خود می‌دانید دلیل این بی‌حرمتی‌ها چیست، کنار بکشید.
@jebheeslahatiranazad
