19.02.202506:46
هشدار رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در نامهای مهم به رئیسجمهور
♦️دبا: رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در نامهای مهم به رئیسجمهور، گروههای افراطیِ هویتطلب را جاعلانی توصیف کرد که وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفتهاند و پیشنهاد کرد با بهکارگیری تدابیر ضروری، با اهداف شوم و ضدملی آنان مقابله شود.
🔸نوشتار کاظم موسویبجنوردی بنا به ضرورت شرایط کنونی کشور، اینک بهصورت علنی منتشر میشود که متن آن به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
🔹با عرض سلام، چنانکه مستحضر هستید، چندسالی است که گروههایی افراطی که خود را «هویتطلب» مینامند، با جعل دوگانههای ترک ـ فارس، کرد ـ فارس و عرب ـ عجم و امثال آن وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفتهاند، مردمی که نظریهپردازان سیاسی از آنها با تعبیر «ملت تاریخی» یاد میکنند. یکی از ویژگیهای اصلی این مردم در تاریخ طولانی و پرفرازونشیب آنها وحدت در عین کثرت است. همین ویژگی باعث تابآوری تمدن کهن این ملت در مقابل هجومهای ویرانگر بوده است. درعینحال یکی از نمودهای کثرت این ملت وجود زبانها و گویشهای مختلف است. بهرغم این تنوع، همین مردم در یک فرآیند تاریخی و کاملاً داوطلبانه، زبان فارسی را در مقام زبان مشترک، میانجی و ملی انتخاب کردند. نخبگان ما، با هر گویش و زبانی، با فارسی آراء و عقاید خود را بیان کردند، شعر سرودند، داستان نوشتند. این موضوعی است که در زبان فارسی سابقهای دستکم هزارساله دارد، چنانکه قطران تبریزی در ۴٠٣ قمری به زبان فارسی شعر میسرود. متأسفانه گروههای یادشده از سویی موضوع تنوع زبانی را کاملاً در مقابل زبان ملی قرار دادهاند و جایگاه ملی زبان فارسی را به ناحق دستپخت حکومت پهلوی معرفی میکنند و از سوی دیگر، تعریفی که از گروههای قومی ارائه میدهند در مقابل وحدت ملی است. آنها ایران را متشکل از «ملتهای مختلف» معرفی میکنند که همۀ آنها از سوی «ملت فارس» استثمار و استعمار میشوند. ترویج تنفرهای قومی که امروزه به ورزشگاهها نیز کشیده شده است، هیچ نتیجهای جز قراردادن اجزای ملت در مقابل هم ندارد. تاریخ نشان داده است که در ایران هیچگاه دعوای قومی وجود نداشته است.
همۀ اجزای ملت ازجمله مردم آذربایجان در دفاع از هویت ملی و زبان ملی تلاش کردهاند. بزرگترین شاهنامهشناسان، حافظشناسان، لغتشناسان و اسطورهشناسان ایرانی، آذربایجانی بودند و استادانی مانند محمدامین ریاحی، منوچهر مرتضوی، بهمن سرکاراتی، محمدعلی موحد، حسن انوری و ژاله آموزگار بین آنان بوده و میدرخشند. متأسفانه همان گروههای قومگرا با بدترین و سخیفترین تعابیر به این بزرگواران اهانت و در مقابل به صراحت از رهبران خائن فرقۀ دموکرات و اهداف شوم آنها دفاع میکنند.
هدف آنها ایجاد هویتی جعلی در مقابل هویت ایرانی است، موضوعی که متأسفانه از سوی دشمنان خارجی نیز مورد حمایت قرار میگیرد. تجارب یوگسلاوی، لیبی، سوریه، لبنان و عراق پیشاپیش نتایج فاجعهبار این رفتارها را بهروشنی نشان میدهد. با توجه به روحیۀ ستودۀ حضرتعالی که همیشه بر استفاده از دیدگاههای کارشناسان تأکید فرمودهاید، خواهشمند است در این زمینه مهم نیز با بهکارگیری تدابیر ضروری اجازه نفرمایید گروههای مذکور بیش از این بتوانند اهداف شوم و ضدملی خود را جامۀ عمل بپوشانند.
کاظم موسویبجنوردی
دوم دی ١۴٠٣
@cgie_org_ir
♦️دبا: رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در نامهای مهم به رئیسجمهور، گروههای افراطیِ هویتطلب را جاعلانی توصیف کرد که وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفتهاند و پیشنهاد کرد با بهکارگیری تدابیر ضروری، با اهداف شوم و ضدملی آنان مقابله شود.
🔸نوشتار کاظم موسویبجنوردی بنا به ضرورت شرایط کنونی کشور، اینک بهصورت علنی منتشر میشود که متن آن به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
🔹با عرض سلام، چنانکه مستحضر هستید، چندسالی است که گروههایی افراطی که خود را «هویتطلب» مینامند، با جعل دوگانههای ترک ـ فارس، کرد ـ فارس و عرب ـ عجم و امثال آن وحدت تاریخی مردم ایران را هدف گرفتهاند، مردمی که نظریهپردازان سیاسی از آنها با تعبیر «ملت تاریخی» یاد میکنند. یکی از ویژگیهای اصلی این مردم در تاریخ طولانی و پرفرازونشیب آنها وحدت در عین کثرت است. همین ویژگی باعث تابآوری تمدن کهن این ملت در مقابل هجومهای ویرانگر بوده است. درعینحال یکی از نمودهای کثرت این ملت وجود زبانها و گویشهای مختلف است. بهرغم این تنوع، همین مردم در یک فرآیند تاریخی و کاملاً داوطلبانه، زبان فارسی را در مقام زبان مشترک، میانجی و ملی انتخاب کردند. نخبگان ما، با هر گویش و زبانی، با فارسی آراء و عقاید خود را بیان کردند، شعر سرودند، داستان نوشتند. این موضوعی است که در زبان فارسی سابقهای دستکم هزارساله دارد، چنانکه قطران تبریزی در ۴٠٣ قمری به زبان فارسی شعر میسرود. متأسفانه گروههای یادشده از سویی موضوع تنوع زبانی را کاملاً در مقابل زبان ملی قرار دادهاند و جایگاه ملی زبان فارسی را به ناحق دستپخت حکومت پهلوی معرفی میکنند و از سوی دیگر، تعریفی که از گروههای قومی ارائه میدهند در مقابل وحدت ملی است. آنها ایران را متشکل از «ملتهای مختلف» معرفی میکنند که همۀ آنها از سوی «ملت فارس» استثمار و استعمار میشوند. ترویج تنفرهای قومی که امروزه به ورزشگاهها نیز کشیده شده است، هیچ نتیجهای جز قراردادن اجزای ملت در مقابل هم ندارد. تاریخ نشان داده است که در ایران هیچگاه دعوای قومی وجود نداشته است.
همۀ اجزای ملت ازجمله مردم آذربایجان در دفاع از هویت ملی و زبان ملی تلاش کردهاند. بزرگترین شاهنامهشناسان، حافظشناسان، لغتشناسان و اسطورهشناسان ایرانی، آذربایجانی بودند و استادانی مانند محمدامین ریاحی، منوچهر مرتضوی، بهمن سرکاراتی، محمدعلی موحد، حسن انوری و ژاله آموزگار بین آنان بوده و میدرخشند. متأسفانه همان گروههای قومگرا با بدترین و سخیفترین تعابیر به این بزرگواران اهانت و در مقابل به صراحت از رهبران خائن فرقۀ دموکرات و اهداف شوم آنها دفاع میکنند.
هدف آنها ایجاد هویتی جعلی در مقابل هویت ایرانی است، موضوعی که متأسفانه از سوی دشمنان خارجی نیز مورد حمایت قرار میگیرد. تجارب یوگسلاوی، لیبی، سوریه، لبنان و عراق پیشاپیش نتایج فاجعهبار این رفتارها را بهروشنی نشان میدهد. با توجه به روحیۀ ستودۀ حضرتعالی که همیشه بر استفاده از دیدگاههای کارشناسان تأکید فرمودهاید، خواهشمند است در این زمینه مهم نیز با بهکارگیری تدابیر ضروری اجازه نفرمایید گروههای مذکور بیش از این بتوانند اهداف شوم و ضدملی خود را جامۀ عمل بپوشانند.
کاظم موسویبجنوردی
دوم دی ١۴٠٣
@cgie_org_ir


08.02.202506:22
مهلت ارسال مقاله به دبیرخانهٔ همایش ملی زبانها و گویشهای ایران تمدید شد
نظر به دریافت مجوز ISC برای هفتمین همایش ملی زبانها و گویش های ایران و درخواست استادان و پژوهشگران برای تمدید زمان برگزاری همایش، بدینوسیله زمان دریافت چکیده مقالات را تا 15 فروردین 1404 اعلام میدارد.
دبیرخانه همایش ملی زبانها و گویشهای ایران (گذشته و حال)
@cgie_org_ir
نظر به دریافت مجوز ISC برای هفتمین همایش ملی زبانها و گویش های ایران و درخواست استادان و پژوهشگران برای تمدید زمان برگزاری همایش، بدینوسیله زمان دریافت چکیده مقالات را تا 15 فروردین 1404 اعلام میدارد.
دبیرخانه همایش ملی زبانها و گویشهای ایران (گذشته و حال)
@cgie_org_ir
30.10.202411:01
بارگاه حضرت ابوالفضل (ع) / عنایتالله مجیدی
🔹دبا: سید میرزا محمد نصیر الحسینی ملقب به فرصت الدوله شیرازی متخلص به فرصت و معروف به آقامیرزا(۱۲۷۱-۱۳۳۹ق) شاعر، خطاط، نقاش، موسیقی دان و از نخستین محققین ایرانی که در زمینۀ معرفی آثار باستانی سرزمین ما همت گماشته، ضمن توصیف و اندازه گیری دقیق، تصویر و نقشۀ آن ها را نیز ارائه کرده است. تردید ندارد که اهل تحقیق به ارزش آثار فرصت الدوله نیک واقف اند و در این مجال، نیازی به شرح و بیان آن نیست. اجمالاً متذکر می شود که او صاحب کتاب آثار العجم(چاپ ۱۳۱۲ بمبئی)، بحور الالحان و دیوان شعر است. اما کارهای نگارگری و نقاشی فرصت الدوله شیرازی عمدتاً در آثار العجم عرضه شده است که شمار آن به ۵۰می رسد. افزون بر این، محمدعلی کریم زادۀ تبریزی در کتاب احوال و آثار نقاشان قدیم ایران (چاپ لندن، ۱۳۷۰، ج۳، ص۱۰۹۲) نمونه های دیگری از کارهای او را معرفی کرده است که در مجموعۀ تیمسار فیروز نگهداری می شود در زیر بدان اشاره می کنم:
🔸در میان نگارگری های فرصت الدوله از آثار باستانی شیراز، نقاشی از بنای سه امامزاده مدفون در همان جا جلب توجه می کند؛ بقعۀ شاه چراغ ابن موسی بن جعفر؛ بقعۀ سید امیر محمد بن موسی بن جعفر؛ بقعۀ سید علاءالدین حسین بن موسی بن جعفر . پس از این توضیح کوتاه، آنچه اینک خواننده گرامی در این گزارش ملاحظه می کند تصویر بارگاه حضرت ابوالفضل العباس(ع) است.
🔸این دو تصویر از نمای جانب شرق و غرب بقعه، به تصریح فرصت الدوله در ۱۳۰۴ق رقم خورده است(یعنی ۱۳۵ سال پیش از این). عین دو نوشتۀ او را نقل می کنم: «حسب الخواهش یگانه دوست محترم کربلایی محمد اسمعیل عاجلاً قلمی گردید فی سنۀ ۱۳۰۴ ق» و «برحسب خواهش قبله گاهی کربلایی محمد اسمعیل عاجلاً قلمی شد فی سنۀ ۱۳۰۴» کار فرصت شیرازی.
🔸تا آن جا که جستجو کرده ام این کار ارزشمند فرصت الدوله در جایی به چاپ نرسیده است، یا این بنده از آن بی خبرم. در تأیید و صحت انتساب این نقاشی به فرصت الدوله، باید گفت که تذکره نویسان به سفر وی به بوشهر و از آن جا به عتبات عالیات در ۱۳۰۳ ق تصریح کرده اند و این دو تاریخ ۱۳۰۳ و ۱۳۰۴ ق تقارن زمانی دارد. این که او در این سفر، تنها به نقاشی از بقعۀ حضرت ابوالفضل العباس پرداخته و بسنده کرده است یا خیر، نظر قطعی نمی توان داد بعید نیست روزی در میان گنجینه های خصوصی و عمومی، آثار دیگری از این دست از فرصت الدوله شیرازی به دست آید.
🔸اکنون بسیار خشنود است اثر دیگری از کارهای این نقاش چیره دست، مربوط به مزار یکی از قهرمانان حماسه کربلا، تیمناً و تبرکاً تقدیم مشتاقان و علاقمندان می گردد.
♦️برگرفته از کتابخانۀ اهدایی عنایتالله مجیدی به مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
@cgie_org_ir
🔹دبا: سید میرزا محمد نصیر الحسینی ملقب به فرصت الدوله شیرازی متخلص به فرصت و معروف به آقامیرزا(۱۲۷۱-۱۳۳۹ق) شاعر، خطاط، نقاش، موسیقی دان و از نخستین محققین ایرانی که در زمینۀ معرفی آثار باستانی سرزمین ما همت گماشته، ضمن توصیف و اندازه گیری دقیق، تصویر و نقشۀ آن ها را نیز ارائه کرده است. تردید ندارد که اهل تحقیق به ارزش آثار فرصت الدوله نیک واقف اند و در این مجال، نیازی به شرح و بیان آن نیست. اجمالاً متذکر می شود که او صاحب کتاب آثار العجم(چاپ ۱۳۱۲ بمبئی)، بحور الالحان و دیوان شعر است. اما کارهای نگارگری و نقاشی فرصت الدوله شیرازی عمدتاً در آثار العجم عرضه شده است که شمار آن به ۵۰می رسد. افزون بر این، محمدعلی کریم زادۀ تبریزی در کتاب احوال و آثار نقاشان قدیم ایران (چاپ لندن، ۱۳۷۰، ج۳، ص۱۰۹۲) نمونه های دیگری از کارهای او را معرفی کرده است که در مجموعۀ تیمسار فیروز نگهداری می شود در زیر بدان اشاره می کنم:
🔸در میان نگارگری های فرصت الدوله از آثار باستانی شیراز، نقاشی از بنای سه امامزاده مدفون در همان جا جلب توجه می کند؛ بقعۀ شاه چراغ ابن موسی بن جعفر؛ بقعۀ سید امیر محمد بن موسی بن جعفر؛ بقعۀ سید علاءالدین حسین بن موسی بن جعفر . پس از این توضیح کوتاه، آنچه اینک خواننده گرامی در این گزارش ملاحظه می کند تصویر بارگاه حضرت ابوالفضل العباس(ع) است.
🔸این دو تصویر از نمای جانب شرق و غرب بقعه، به تصریح فرصت الدوله در ۱۳۰۴ق رقم خورده است(یعنی ۱۳۵ سال پیش از این). عین دو نوشتۀ او را نقل می کنم: «حسب الخواهش یگانه دوست محترم کربلایی محمد اسمعیل عاجلاً قلمی گردید فی سنۀ ۱۳۰۴ ق» و «برحسب خواهش قبله گاهی کربلایی محمد اسمعیل عاجلاً قلمی شد فی سنۀ ۱۳۰۴» کار فرصت شیرازی.
🔸تا آن جا که جستجو کرده ام این کار ارزشمند فرصت الدوله در جایی به چاپ نرسیده است، یا این بنده از آن بی خبرم. در تأیید و صحت انتساب این نقاشی به فرصت الدوله، باید گفت که تذکره نویسان به سفر وی به بوشهر و از آن جا به عتبات عالیات در ۱۳۰۳ ق تصریح کرده اند و این دو تاریخ ۱۳۰۳ و ۱۳۰۴ ق تقارن زمانی دارد. این که او در این سفر، تنها به نقاشی از بقعۀ حضرت ابوالفضل العباس پرداخته و بسنده کرده است یا خیر، نظر قطعی نمی توان داد بعید نیست روزی در میان گنجینه های خصوصی و عمومی، آثار دیگری از این دست از فرصت الدوله شیرازی به دست آید.
🔸اکنون بسیار خشنود است اثر دیگری از کارهای این نقاش چیره دست، مربوط به مزار یکی از قهرمانان حماسه کربلا، تیمناً و تبرکاً تقدیم مشتاقان و علاقمندان می گردد.
♦️برگرفته از کتابخانۀ اهدایی عنایتالله مجیدی به مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
@cgie_org_ir
显示 1 - 3 共 3
登录以解锁更多功能。