‡ Р У Х ‡
登录以解锁更多功能。
«Літва! Землякі і суайчыннікі мае! На вашай нарадзіўся зямлі і ў запале праведным для маёй Бацькаўшчыны адгукаецца ўва мне найасаблівейшая прывязанасьць да тых, спаміж каго распачаў я жыцьцё».
«Нарадзіўся я ліцьвінам… смуга будучыні яшчэ пакрывае лёс маёй».
роднай зямлі…
«Наш Касьцюшка слаўны быў,
Маскалёў ён добра біў».
«Вазьмі, маці, пяску жменю,
Пасей на каменю.
Калі той пясок узыдзе,
Касьцюшка з вайны прыйдзе.
«Енарал Касьцюшка, што то, кажуць, каля Слоніма радзіўся і а каторым народ наш спявае, што ён вельмі быў добрым і маскаля крэпка біў, высказаўся ён за вольнасць нашу, но маскаль то перашкодзіў і завёў свае ронды».
Помнім добра, што рабілі,
Як нас дзёрлі, як нас білі.
Докуль будзем так маўчаці?
Годзе нам сядзець у хаце!
Нашто землю нам забралі?
Пашто ў путы закавалі?
Дочкі, жонкі нам гвалцілі.
Трэ', каб мы ім заплацілі!
Коней нам пазаяжджалі,
Што хацелі, то і бралі.
Пойдзем жыва да Касьцюшкі,
Рубаць будзем маскалюшкі!
«Зараз сярод некаторых палітыкаў стала модна гаварыць, быццам бы незалежнасьць Беларусі дасталася выпадкова і народ за яе не змагаўся, але ўдзельнікі сустрэчы зьяўляюцца жывым прыкладам адваротнага. Яны прысьвяцілі лепшыя гады свайго жыцьця змаганьню за свабоду Бацькаўшчыны, з годнасьцю несьлі імя беларуса праз жахі сталінскіх канцэнтрацыйных лягераў і зараз застаюцца верныя ідэалам маладосьці».(з словаў арганізатараў да прысутных на сустрэчы)
«Пакуль б'ецца маё сэрца і ў маіх жылах пераліваецца крывіцкая кроў – дагэтуль ня згасьне ў мяне сапраўднае каханьне да Бацькаўшчыны, а празь яго – безаглядная і бязьмежная адданасьць нашай справе». (Янка Філістовіч)
«Літва! Землякі і суайчыннікі мае! На вашай нарадзіўся зямлі і ў запале праведным для маёй Бацькаўшчыны адгукаецца ўва мне найасаблівейшая прывязанасьць да тых, спаміж каго распачаў я жыцьцё».
«Нарадзіўся я ліцьвінам… смуга будучыні яшчэ пакрывае лёс маёй».
роднай зямлі…
«Наш Касьцюшка слаўны быў,
Маскалёў ён добра біў».
«Вазьмі, маці, пяску жменю,
Пасей на каменю.
Калі той пясок узыдзе,
Касьцюшка з вайны прыйдзе.
«Енарал Касьцюшка, што то, кажуць, каля Слоніма радзіўся і а каторым народ наш спявае, што ён вельмі быў добрым і маскаля крэпка біў, высказаўся ён за вольнасць нашу, но маскаль то перашкодзіў і завёў свае ронды».
Помнім добра, што рабілі,
Як нас дзёрлі, як нас білі.
Докуль будзем так маўчаці?
Годзе нам сядзець у хаце!
Нашто землю нам забралі?
Пашто ў путы закавалі?
Дочкі, жонкі нам гвалцілі.
Трэ', каб мы ім заплацілі!
Коней нам пазаяжджалі,
Што хацелі, то і бралі.
Пойдзем жыва да Касьцюшкі,
Рубаць будзем маскалюшкі!