سازمان مشروطه ایران
06.05.202507:31
«پرچم ترکیه در تبریز و اردبیل به صورت سازمان‌یافته توزیع می‌شود!»
گفتگوی حجت کلاشی با شبکه «منوتو» پیرامون حواشی قهرمانی تیم تراکتورسازی تبریز.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
گفتگوی حجت کلاشی با شبکه «منوتو» پیرامون حواشی قهرمانی تیم تراکتورسازی تبریز.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
04.05.202516:25
«ایران‌نما»
تندیس وداعِ آخر؛ جدایی سهراب از تهمینه که توسط محدثه نیک‌فرجام با ارتفاع ۳/۵ متر ساخته و در بلوار هزار و یک شب کرمان نصب شده است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
تندیس وداعِ آخر؛ جدایی سهراب از تهمینه که توسط محدثه نیک‌فرجام با ارتفاع ۳/۵ متر ساخته و در بلوار هزار و یک شب کرمان نصب شده است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
02.05.202512:36
گفت‌وگوی #حجت_کلاشی با تلویزیون «منوتو» درباره‌ی فضای تنش آلود میان جمهوری‌اسلامی و ایالات متحده در سایه حملات آمریکا به حوثی‌ها
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
27.04.202519:07
اندوه و رنجِ آمیخته با روح ایثار، بنیان همبستگی ملی و استقامت مردم ایران است.
اهدای خون ماه‌منیر مولایی‌راد مادر #کیان_پیرفلک برای هموطنان مجروح در بندرعباس
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
اهدای خون ماه‌منیر مولایی‌راد مادر #کیان_پیرفلک برای هموطنان مجروح در بندرعباس
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
24.04.202519:04
«ایران‌نما»
ارگ علیشاه، یادگار ایلخانان در تبریز، در سده ۸ هجری به دستور تاج‌الدین علیشاه ساخته شد. ابتدا مسجد و سپس در دوران قاجار به دژ نظامی تغییر کاربری داد. این بنای عظیم با ایوان ۳۰ متری، نماد پایداری فرهنگ ایران با وجود تخریب‌ها همچنان در قلب شهر می‌درخشد.
عکس: صادق میری
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
ارگ علیشاه، یادگار ایلخانان در تبریز، در سده ۸ هجری به دستور تاج‌الدین علیشاه ساخته شد. ابتدا مسجد و سپس در دوران قاجار به دژ نظامی تغییر کاربری داد. این بنای عظیم با ایوان ۳۰ متری، نماد پایداری فرهنگ ایران با وجود تخریب‌ها همچنان در قلب شهر می‌درخشد.
عکس: صادق میری
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
23.04.202516:36
«ایران‌نما»
رضاشاه بزرگ، به همراه ولیعهد جوان از راه‌آهن سراسری ایران بازدید می‌کند؛ راه آهن ملی از نخستین گام‌های استوار دولت پهلوی در مسیر اقتدار، پیشرفت و شکوفایی کشور به‌شمار می‌رفت و نماد اراده‌ای پولادین و عزمی راسخ برای ساختن ایرانی نوین و مستقل.
#رضاشاه_بزرگ
#جاويدشاه
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
رضاشاه بزرگ، به همراه ولیعهد جوان از راه‌آهن سراسری ایران بازدید می‌کند؛ راه آهن ملی از نخستین گام‌های استوار دولت پهلوی در مسیر اقتدار، پیشرفت و شکوفایی کشور به‌شمار می‌رفت و نماد اراده‌ای پولادین و عزمی راسخ برای ساختن ایرانی نوین و مستقل.
#رضاشاه_بزرگ
#جاويدشاه
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
05.05.202519:04
«ایران‌نما»
تا کجا می‌بَرَد این نقشِ به دیوار مرا؟
تا بدانجا که فرو می‌ماند
چشم از دیدن و
لب نیز ز گفتار مرا
«شفیعی کدکنی»
مدرسه‌ی چهارباغ اصفهان
عکاس: قاسم بانشی
#سازمان_مشروطه_ایران
تا کجا می‌بَرَد این نقشِ به دیوار مرا؟
تا بدانجا که فرو می‌ماند
چشم از دیدن و
لب نیز ز گفتار مرا
«شفیعی کدکنی»
مدرسه‌ی چهارباغ اصفهان
عکاس: قاسم بانشی
#سازمان_مشروطه_ایران
03.05.202517:13
«ایران‌نما»
قنات قصبه گناباد نمادی از نبوغ مهندسی ایرانیان باستان در مدیریت پایدار منابع آب است؛
در زمانی که ایران با بحران خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کند، یادآوری این سازه‌ها نشان می‌دهد که راه برون‌رفت از بحران، بازگشت به تفکر سازگار با طبیعت و بهره‌برداری هوشمندانه از منابع موجود است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
قنات قصبه گناباد نمادی از نبوغ مهندسی ایرانیان باستان در مدیریت پایدار منابع آب است؛
در زمانی که ایران با بحران خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کند، یادآوری این سازه‌ها نشان می‌دهد که راه برون‌رفت از بحران، بازگشت به تفکر سازگار با طبیعت و بهره‌برداری هوشمندانه از منابع موجود است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
29.04.202517:57
«ایران‌نما»
آریامهر در بندرعباس
اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
آریامهر در بندرعباس
اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
27.04.202514:59
شکوه همبستگی ملت ایران
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
#بندرعباس
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
24.04.202518:30
«بیابان‌های خون؛ جنایات عثمانی در حافظه تاریخ»
امروز پنجشنبه، ۲۴ آوریل - ۴ اردیبهشت، برابر با یکصد و دهمین سالگرد نسل کشی ارامنه است. در بهار ۱۹۱۵ هنگامی که جنگ جهانی اول جهان را در خود فرو برده بود، فاجعه‌ای خاموش از سوی حکومت عثمانی آغاز شد.
صدها هزار ارمنی، از پیر و جوان، زن و مرد، با هدف پاکسازی نژادی از خانه‌هایشان در آناتولی رانده شده و بدون آب و غذا در مسیرهای ناهموار و زیر آفتاب سوزان به سوی بیابان‌های سوزان سوریه و میان‌رودان تبعید شدند. این واقعه که به «نخستین نسل‌کشی قرن بیستم» معروف شده با تجاوز و غارت و قتل و کشتار همراه بود و بسیاری از رانده‌شدگان نیز به علت گرسنگی و بیماری جان خود را از دست دادند.
تخمین زده می‌شود که بیش از یک میلیون نفر در این جنایت سازمان‌یافته جان خود را از دست دادند.
همچنین اسناد نشان می‌دهد بسیاری از کودکان خردسال ارمنی به زور از ريشه‌های خود جدا شدند و به خانواده‌های مسلمان يا يتیم خانه‌های دولتی منتقل شدند. از طريق اجرای هماهنگ احکام دولتی عثمانی، هويت این کودکان به طور سيستماتيک از طريق تغيير نام و مذهب پنهان شد.
این کوچ اجباری که به «راهپیمایی مرگ» معروف شد، نه یک جا‌بجایی، که نقشه‌ای سازمان‌یافته برای نابودی یک ملت بود.
امروز در سالگرد آن فاجعه، ۳۴ کشور به طور رسمی این نسل‌کشی را به رسمیت شناخته‌اند. علاوه بر آن سازمان‌هایی مانند پارلمان اروپا، سازمان ملل و همچنین انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی (IAGS) نیز این رویداد را به عنوان نسل‌کشی تأیید کرده‌اند.
#نسل‌کشی_ارامنه
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
امروز پنجشنبه، ۲۴ آوریل - ۴ اردیبهشت، برابر با یکصد و دهمین سالگرد نسل کشی ارامنه است. در بهار ۱۹۱۵ هنگامی که جنگ جهانی اول جهان را در خود فرو برده بود، فاجعه‌ای خاموش از سوی حکومت عثمانی آغاز شد.
صدها هزار ارمنی، از پیر و جوان، زن و مرد، با هدف پاکسازی نژادی از خانه‌هایشان در آناتولی رانده شده و بدون آب و غذا در مسیرهای ناهموار و زیر آفتاب سوزان به سوی بیابان‌های سوزان سوریه و میان‌رودان تبعید شدند. این واقعه که به «نخستین نسل‌کشی قرن بیستم» معروف شده با تجاوز و غارت و قتل و کشتار همراه بود و بسیاری از رانده‌شدگان نیز به علت گرسنگی و بیماری جان خود را از دست دادند.
تخمین زده می‌شود که بیش از یک میلیون نفر در این جنایت سازمان‌یافته جان خود را از دست دادند.
همچنین اسناد نشان می‌دهد بسیاری از کودکان خردسال ارمنی به زور از ريشه‌های خود جدا شدند و به خانواده‌های مسلمان يا يتیم خانه‌های دولتی منتقل شدند. از طريق اجرای هماهنگ احکام دولتی عثمانی، هويت این کودکان به طور سيستماتيک از طريق تغيير نام و مذهب پنهان شد.
این کوچ اجباری که به «راهپیمایی مرگ» معروف شد، نه یک جا‌بجایی، که نقشه‌ای سازمان‌یافته برای نابودی یک ملت بود.
امروز در سالگرد آن فاجعه، ۳۴ کشور به طور رسمی این نسل‌کشی را به رسمیت شناخته‌اند. علاوه بر آن سازمان‌هایی مانند پارلمان اروپا، سازمان ملل و همچنین انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی (IAGS) نیز این رویداد را به عنوان نسل‌کشی تأیید کرده‌اند.
#نسل‌کشی_ارامنه
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
22.04.202516:47
«ایران‌نما»
پل ورسک، روایت‌گر دورانی است که ایران، با تکیه بر خودباوری و ملی‌گرایی، از زیر خاکستر عقب‌ماندگی برخواست و بنای آینده‌ای نو را پی‌ریخت. هر تیر و ستون و آجر این پل، حکایت از عزم آهنین و نگاهی رو به فردا دارد. پهلوی، نه فقط یک نام، که فصلی پرافتخار از تاریخ پرشکوه ایران است؛ فصلی که در آن، اراده یک ملت، در پرتو رهبری مقتدر و میهن‌پرست، به تصویر کشیده شد.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
پل ورسک، روایت‌گر دورانی است که ایران، با تکیه بر خودباوری و ملی‌گرایی، از زیر خاکستر عقب‌ماندگی برخواست و بنای آینده‌ای نو را پی‌ریخت. هر تیر و ستون و آجر این پل، حکایت از عزم آهنین و نگاهی رو به فردا دارد. پهلوی، نه فقط یک نام، که فصلی پرافتخار از تاریخ پرشکوه ایران است؛ فصلی که در آن، اراده یک ملت، در پرتو رهبری مقتدر و میهن‌پرست، به تصویر کشیده شد.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
05.05.202517:38
«جهش اقتصادی دهه ۵۰؛ چگونه کارگران در سودآوری ایرانِ مدرن سهیم شدند؟»
دوران حکومت محمدرضا شاه فقید یکی از مقاطع کلیدی در تاریخ معاصر ایران است که با تحولات عمیق اقتصادی، اجتماعی و صنعتی همراه بود.
در این دوره، سیاست‌های دولت در راستای صنعتی‌سازی و مدرنیزاسیون، تأثیرات قابل‌توجهی بر وضعیت کارگرِ ایرانی گذاشت و به بهبود شرایط کاری، امنیت شغلی، افزایش رفاه و ایجاد اشتغال پایدار برای آن قشر کمک کرد.
«رشد اقتصادی و صنعتی‌سازی؛ بستری برای اشتغال پایدار کارگران»
یکی از دستاوردهای برجسته دوران محمدرضا شاه فقید حرکت شتابان ایران به سوی صنعتی‌سازی بود. پس از غائله ۲۸ امرداد و به ویژه در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ درآمدهای نفتی به عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی، امکان سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی و صنعتی را فراهم کرد.
تأسیس کارخانه‌های بزرگی مانند ذوب‌آهن اصفهان، ایران‌خودرو، پتروشیمی شیراز و صنایع نساجی، فرصت‌های شغلی متعددی برای کارگران ایجاد کرد. همچنین افزایش درآمدهای نفتی در دهه ۱۳۵۰، به دولت این امکان را داد تا دستمزد کارگران در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت و پتروشیمی را به طور قابل‌توجهی افزایش دهد. کارگران شرکت ملی نفت ایران، به عنوان مثال، از حقوق بالاتر، بیمه‌های اجتماعی و مزایای شغلی مانند مسکن و خدمات درمانی بهره‌مند شدند. این توسعه صنعتی مهاجرت روستاییان به شهرها را تسریع کرد و طبقه‌ای از کارگران ماهر و نیمه‌ماهر را به وجود آورد که از ثبات شغلی و درآمدهای بهتری برخوردار شدند.
«نقش کارآفرینان: پیشگامان توسعه صنعتی»
در کنار سیاست‌های دولتی، کارآفرینان بخش خصوصی نقش مهمی در ایجاد اشتغال و بهبود شرایط کارگران ایفا کردند. این کارآفرینان با تأسیس کارخانه‌ها و صنایع کوچک و متوسط، به توسعه اقتصادی و جذب نیروی کار کمک کردند.
یکی از نمونه‌های برجسته، کارخانه کبریت‌سازی توکلی در تبریز بود. این کارخانه، که توسط برادران توکلی در دهه ۱۳۳۰ تأسیس شد، نه تنها به تولید کبریت با کیفیت و رقابت با محصولات خارجی پرداخت، که به یکی از کارآفرینان مهم منطقه تبدیل شد.
کارخانه توکلی با ایجاد صدها فرصت شغلی برای کارگران محلی، به بهبود معیشت خانواده‌های بسیاری کمک کرد و به نمادی از خودکفایی صنعتی در ایران تبدیل شد
«قوانین کار و حمایت‌های اجتماعی؛ گامی در جهت عدالت کاری»
محمدرضا شاه فقید با درک اهمیت حمایت از نیروی کار، اقداماتی را برای بهبود شرایط کارگران از طریق وضع قوانین و ایجاد نهادهای حمایتی انجام داد. قانون کار مصوب سال ۱۳۳۷ یکی از این اقدامات کلیدی بود که حداقل دستمزد، ساعات کاری استاندارد (۸ ساعت در روز)، مرخصی سالانه و مزایای بیمه‌ای را برای کارگران تعیین کرد.
تأسیس سازمان تأمین اجتماعی در دهه ۱۳۴۰ هم یکی دیگر از گام‌های مهم در راستای حمایت از کارگران بود. این سازمان خدماتی همچون بیمه درمانی، بازنشستگی و ازکارافتادگی را برای کارگران رسمی ارائه می‌کرد. کارگران شاغل در بخش‌های دولتی و صنایع بزرگ از این مزایا بهره‌مند شدند و این امر به افزایش امنیت شغلی و بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کرد.
همچنین، در چارچوب انقلاب سفید، طرح سهیم شدن کارگران در سود کارخانه‌ها اجرا شد که در برخی صنایع بزرگ، مانند خودروسازی و نساجی به کارگران امکان داد تا از سودآوری شرکت‌ها سهم دریافت کنند. این طرح هر چند محدود، نشانه‌ای از توجه دولت به مشارکت کارگران در توسعه اقتصادی بود.
«ایجاد ثبات و امنیت برای کارگران»
یکی از ویژگی‌های مثبت سیاست‌های پادشاه فقید در قبال کارگران، تلاش برای ایجاد ثبات اجتماعی و اقتصادی بود. در مقایسه با دوره‌های پیشین، که اعتصابات و ناآرامی‌های کارگری به دلیل فقدان قوانین حمایتی و شرایط سخت کاری رایج بود، در این دوره شاهد کاهش تنش‌های کارگری در بسیاری از بخش‌ها بودیم. دولت با نظارت بر فعالیت‌های کارگری و ایجاد سندیکاهای وابسته، تلاش کرد تا مطالبات کارگران را در چارچوبی کنترل‌شده پاسخ دهد. این رویکرد به حفظ ثبات در محیط‌های کاری و جلوگیری از اختلال در تولید صنعتی کمک کرد.
«چشم‌انداز مثبت و دستاوردها»
سیاست‌های پادشاه فقید در قبال کارگران، اگرچه کامل نبود، اما در مقایسه با شرایط پیش از آن دوره، پیشرفت‌های قابل‌توجهی به همراه داشت. رشد صنعتی، افزایش دستمزدها در بخش‌های کلیدی، وضع قوانین حمایتی و ایجاد نهادهای بیمه‌ای، همگی نشان‌دهنده تعهد او و دولت به بهبود وضعیت کارگران بود. این اقدامات نه تنها به ارتقای معیشت کارگران کمک کرد، بلکه زمینه‌ساز توسعه اقتصادی و اجتماعی ایران در مسیر مدرن‌سازی شد.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
دوران حکومت محمدرضا شاه فقید یکی از مقاطع کلیدی در تاریخ معاصر ایران است که با تحولات عمیق اقتصادی، اجتماعی و صنعتی همراه بود.
در این دوره، سیاست‌های دولت در راستای صنعتی‌سازی و مدرنیزاسیون، تأثیرات قابل‌توجهی بر وضعیت کارگرِ ایرانی گذاشت و به بهبود شرایط کاری، امنیت شغلی، افزایش رفاه و ایجاد اشتغال پایدار برای آن قشر کمک کرد.
«رشد اقتصادی و صنعتی‌سازی؛ بستری برای اشتغال پایدار کارگران»
یکی از دستاوردهای برجسته دوران محمدرضا شاه فقید حرکت شتابان ایران به سوی صنعتی‌سازی بود. پس از غائله ۲۸ امرداد و به ویژه در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ درآمدهای نفتی به عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی، امکان سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی و صنعتی را فراهم کرد.
تأسیس کارخانه‌های بزرگی مانند ذوب‌آهن اصفهان، ایران‌خودرو، پتروشیمی شیراز و صنایع نساجی، فرصت‌های شغلی متعددی برای کارگران ایجاد کرد. همچنین افزایش درآمدهای نفتی در دهه ۱۳۵۰، به دولت این امکان را داد تا دستمزد کارگران در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت و پتروشیمی را به طور قابل‌توجهی افزایش دهد. کارگران شرکت ملی نفت ایران، به عنوان مثال، از حقوق بالاتر، بیمه‌های اجتماعی و مزایای شغلی مانند مسکن و خدمات درمانی بهره‌مند شدند. این توسعه صنعتی مهاجرت روستاییان به شهرها را تسریع کرد و طبقه‌ای از کارگران ماهر و نیمه‌ماهر را به وجود آورد که از ثبات شغلی و درآمدهای بهتری برخوردار شدند.
«نقش کارآفرینان: پیشگامان توسعه صنعتی»
در کنار سیاست‌های دولتی، کارآفرینان بخش خصوصی نقش مهمی در ایجاد اشتغال و بهبود شرایط کارگران ایفا کردند. این کارآفرینان با تأسیس کارخانه‌ها و صنایع کوچک و متوسط، به توسعه اقتصادی و جذب نیروی کار کمک کردند.
یکی از نمونه‌های برجسته، کارخانه کبریت‌سازی توکلی در تبریز بود. این کارخانه، که توسط برادران توکلی در دهه ۱۳۳۰ تأسیس شد، نه تنها به تولید کبریت با کیفیت و رقابت با محصولات خارجی پرداخت، که به یکی از کارآفرینان مهم منطقه تبدیل شد.
کارخانه توکلی با ایجاد صدها فرصت شغلی برای کارگران محلی، به بهبود معیشت خانواده‌های بسیاری کمک کرد و به نمادی از خودکفایی صنعتی در ایران تبدیل شد
«قوانین کار و حمایت‌های اجتماعی؛ گامی در جهت عدالت کاری»
محمدرضا شاه فقید با درک اهمیت حمایت از نیروی کار، اقداماتی را برای بهبود شرایط کارگران از طریق وضع قوانین و ایجاد نهادهای حمایتی انجام داد. قانون کار مصوب سال ۱۳۳۷ یکی از این اقدامات کلیدی بود که حداقل دستمزد، ساعات کاری استاندارد (۸ ساعت در روز)، مرخصی سالانه و مزایای بیمه‌ای را برای کارگران تعیین کرد.
تأسیس سازمان تأمین اجتماعی در دهه ۱۳۴۰ هم یکی دیگر از گام‌های مهم در راستای حمایت از کارگران بود. این سازمان خدماتی همچون بیمه درمانی، بازنشستگی و ازکارافتادگی را برای کارگران رسمی ارائه می‌کرد. کارگران شاغل در بخش‌های دولتی و صنایع بزرگ از این مزایا بهره‌مند شدند و این امر به افزایش امنیت شغلی و بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کرد.
همچنین، در چارچوب انقلاب سفید، طرح سهیم شدن کارگران در سود کارخانه‌ها اجرا شد که در برخی صنایع بزرگ، مانند خودروسازی و نساجی به کارگران امکان داد تا از سودآوری شرکت‌ها سهم دریافت کنند. این طرح هر چند محدود، نشانه‌ای از توجه دولت به مشارکت کارگران در توسعه اقتصادی بود.
«ایجاد ثبات و امنیت برای کارگران»
یکی از ویژگی‌های مثبت سیاست‌های پادشاه فقید در قبال کارگران، تلاش برای ایجاد ثبات اجتماعی و اقتصادی بود. در مقایسه با دوره‌های پیشین، که اعتصابات و ناآرامی‌های کارگری به دلیل فقدان قوانین حمایتی و شرایط سخت کاری رایج بود، در این دوره شاهد کاهش تنش‌های کارگری در بسیاری از بخش‌ها بودیم. دولت با نظارت بر فعالیت‌های کارگری و ایجاد سندیکاهای وابسته، تلاش کرد تا مطالبات کارگران را در چارچوبی کنترل‌شده پاسخ دهد. این رویکرد به حفظ ثبات در محیط‌های کاری و جلوگیری از اختلال در تولید صنعتی کمک کرد.
«چشم‌انداز مثبت و دستاوردها»
سیاست‌های پادشاه فقید در قبال کارگران، اگرچه کامل نبود، اما در مقایسه با شرایط پیش از آن دوره، پیشرفت‌های قابل‌توجهی به همراه داشت. رشد صنعتی، افزایش دستمزدها در بخش‌های کلیدی، وضع قوانین حمایتی و ایجاد نهادهای بیمه‌ای، همگی نشان‌دهنده تعهد او و دولت به بهبود وضعیت کارگران بود. این اقدامات نه تنها به ارتقای معیشت کارگران کمک کرد، بلکه زمینه‌ساز توسعه اقتصادی و اجتماعی ایران در مسیر مدرن‌سازی شد.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
02.05.202518:56
به مناسبت چهلمین روز درگذشت جاویدنام #ابوالفضل_عابدینی
و خون هرگز نمی‌خسبد....
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
و خون هرگز نمی‌خسبد....
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
29.04.202517:36
سه روز از فاجعه هولناک بندرعباس گذشته، و جمهوری اسلامی طبق رویه همیشگی‌اش، به‌جای پاسخگویی و شفاف‌سازی، مسیر سرکوب، دروغ و پنهانکاری را پیش گرفته است. نه علت انفجار را می‌گوید؛ نه آمار واقعی جان‌باختگان را اعلام می‌کند. عمق فاجعه و حقیقت، عامدانه از مردم دزدیده شده است.
ملت ایران حق دارد بداند کدام «محموله بسیار خطرناک» بدون اظهارنامه گمرکی، به اسم کالای معمولی وارد کشور شده و در بندر، انبار شده است. آنچه در بندرعباس رخ داد، یک حادثه تصادفی یا خطای انسانی نبود؛ بلکه یک جنایت سازمان‌یافته بود، از جنس زنجیره‌ی جنایت‌هایی که این رژیم و بانیانش از سینما رکس تا امروز مرتکب شده‌اند. جمهوری اسلامی نه‌تنها ارزشی برای جان ایرانیان قائل نیست، بلکه بی‌رحمانه از مردم به‌عنوان سپر انسانی برای رسیدن به اهداف شوم و پلید خود استفاده می‌کند.
ملت ایران، ۴۶ سال است که با انفجار زندگی می‌کند. برای ایران و ایرانی، هیچ ماده‌ای مرگبارتر و خطرناک‌تر از جمهوری اسلامی و رهبری فاسدش نیست.
برای پایان دادن به این ظلم و ویرانی، باید به‌پا خیزیم، متحد شویم و کشور، جان و آینده‌مان را از چنگ این جانیان، این دشمنان قسم‌خورده‌ی ایران و انسانیت، نجات دهیم.
@OfficialRezaPahlavi
ملت ایران حق دارد بداند کدام «محموله بسیار خطرناک» بدون اظهارنامه گمرکی، به اسم کالای معمولی وارد کشور شده و در بندر، انبار شده است. آنچه در بندرعباس رخ داد، یک حادثه تصادفی یا خطای انسانی نبود؛ بلکه یک جنایت سازمان‌یافته بود، از جنس زنجیره‌ی جنایت‌هایی که این رژیم و بانیانش از سینما رکس تا امروز مرتکب شده‌اند. جمهوری اسلامی نه‌تنها ارزشی برای جان ایرانیان قائل نیست، بلکه بی‌رحمانه از مردم به‌عنوان سپر انسانی برای رسیدن به اهداف شوم و پلید خود استفاده می‌کند.
ملت ایران، ۴۶ سال است که با انفجار زندگی می‌کند. برای ایران و ایرانی، هیچ ماده‌ای مرگبارتر و خطرناک‌تر از جمهوری اسلامی و رهبری فاسدش نیست.
برای پایان دادن به این ظلم و ویرانی، باید به‌پا خیزیم، متحد شویم و کشور، جان و آینده‌مان را از چنگ این جانیان، این دشمنان قسم‌خورده‌ی ایران و انسانیت، نجات دهیم.
@OfficialRezaPahlavi
25.04.202517:11
«ایران‌نما»
هرمز زیبا، نگین رنگارنگ خلیج فارس، با خاک شگفت‌انگیز و ساحلی بی‌بدیل تابلویی چشم‌نواز و زنده از هنر طبیعت است.
سرخی خاک و آبی دریا در کنار هم، نمادی از شکوه سرزمین ایران است؛ جایی که زیبایی، تاریخ و هویت در آغوش هم می‌آرامند. هرمز روایتی است از رنگ، زندگی و درخشش ایرانی.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
هرمز زیبا، نگین رنگارنگ خلیج فارس، با خاک شگفت‌انگیز و ساحلی بی‌بدیل تابلویی چشم‌نواز و زنده از هنر طبیعت است.
سرخی خاک و آبی دریا در کنار هم، نمادی از شکوه سرزمین ایران است؛ جایی که زیبایی، تاریخ و هویت در آغوش هم می‌آرامند. هرمز روایتی است از رنگ، زندگی و درخشش ایرانی.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
24.04.202513:02
شاهزاده رضا پهلوی در آخرین گفت‌وگوی خود با نشریه پولیتیکو، موضوعات مهمی را مطرح کرده‌اند که در ادامه به برجسته‌ترین اظهارات ایشان می‌پردازیم.
شاهزاده رضا پهلوی بر این باور است که دولت‌های غربی باید با ایجاد یک “صندوق اعتصاب” از موجی از اعتصابات سراسری در ایران حمایت کنند؛ اقدامی که می‌تواند دستگاه حاکم را فلج کرده و به تسریع سقوط رژیم کمک کند.
وی معتقد است که مذاکرات هسته‌ای دونالد ترامپ با تهران به صلح در منطقه نخواهد انجامید. اما او بر فرصت ایجاد شده برای آمریکا و اروپا قائل بوده تا از طریق حمایت از اپوزیسیون مردمی داخل کشور، به سرنگونی حاکمان مذهبی ایران کمک کنند.
شاهزاده رضا پهلوی قرارگیری جمهوری اسلامی در موضع ضعف را فرصتی برای قدرت‌های غربی می داند تا حمایت خود از مخالفان رژیم و نیروهای ریزشی و بالقوه برای جدا شدن از آن را افزایش دهند.
ایشان اظهار داشت “فلج کردن رژیم از طریق تعطیلی کار و اعتصابات، که کم‌هزینه‌ترین روش برای ملت است، مشروط بر اینکه بتوانیم منابع مالی آن را فراهم کنیم، امری است که می‌تواند ظرف چند ماه محقق شود.”
شاهزاده رضا پهلوی عنوان داشت: “دیپلماسی بدون حصول دستاوردی واقعی به پایان رسیده و در عین حال این نگرانی وجود دارد که اگر دیپلماسی شکست بخورد، آیا باید از اقدام نظامی سخن بگوییم؟ آنچه ما پیشنهاد می‌کنیم، راه سوم است؛ بهترین راه برای پرهیز از ورود به آن سناریو. به مردم ایران فرصت دهید، بگذارید خود عامل تغییر باشند، پیش از آنکه ناگزیر به اتخاذ تدابیری شویم که هیچ‌کس خواهان آن نیست.
شاهزاده رضا پهلوی معتقد است که مذاکرات هسته‌ای به رهبری ایالات متحده محکوم به شکست است. ایشان در صحبتهای اخیر خود بر این نکته تاکید داشته‌اند که “این رژیم با حسن نیت مذاکره نمی‌کند. این مذاکرات هسته‌ای، هرچند که با نیت خوب انجام شوند، به مثابه طناب نجاتی به دیکتاتوری در حال فروپاشی بوده و موجب تداوم صدور ترور و هرج‌ومرج توسط آن خواهند شد.”
شاهزاده رضا پهلوی می‌گوید تهران از این مذاکرات برای خرید زمان استفاده خواهد کرد و غرب باید به‌جای آن بر حمایت از اپوزیسیون داخلی تمرکز کند.
شاهزاده رضا پهلوی همچنین اظهار داشت که مصادره دارایی‌های خارجی ایران که تحت تحریم‌های بین‌المللی مسدود شده‌اند، با ارزشی تخمینی حدود ۱۰۰ میلیارد دلار، می‌تواند منبع مالی قابل توجهی در تأمین تجهیزات فناورانه باشد تا به معترضان، مخالفان و نیروهای احتمالی ریزشی رژیم امکان برقراری ارتباط و سازماندهی در میان خودشان را بدهد.
وی افزود: “اکنون روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آنها اپ خاصی را روی گوشی هوشمند نصب کرد که بدون نیاز به پایانه، مستقیماً گوشی را به ماهواره متصل می‌کند.” به گفته وی، کمک‌های غرب باید بر “اشباع بازار از این قطعات متمرکز شود. آنچه اهمیت دارد گسترش این روند و وارد کردن تعداد کافی از آنها به داخل کشور است.
شاهزاده رضا پهلوی بر این باور است که بسیاری از افرادی که اکنون در شرایطی نامناسب برای رژیم تهران کار می‌کنند، باید پس از سرنگونی آیت‌الله‌ها در جایگاه خود باقی بمانند تا به بازسازی کشور کمک کنند.
شاهزاده رضا پهلوی با تاکید بر اینکه به قدرت یا پُستی علاقه‌ای نداشته، گفت که آماده است نقشی به‌عنوان رهبر دوران گذار برای تدوین قانون اساسی دموکراتیک جدید ایفا کند. او اظهار داشت: “من اینجا نیستم تا نامزد سمت خاصی بشوم، اما به واسطه اعتمادی که مردم به من داشته و به عنوان فردی که به من رجوع می کنند، نقشی حیاتی دارم. او افزود: “نسل امروز این ویژگی را در من می‌بیند؛ عنصری که می‌تواند واسطه باشد، عامل تغییر، رهبر دوران گذار، کسی که فراتر از اختلافات سیاسی، احساس وحدت ملی را نمایندگی می‌کند.
شاهزاده رضا پهلوی تاکید داشته که خواهان قانون اساسی جدیدی است که بر سه اصل اساسی استوار باشد: حفظ تمامیت ارضی ایران؛ ایجاد یک دموکراسی سکولار با جدایی دین از حکومت؛ و نهادینه سازی “تمام اصول حقوق بشر”، از جمله حمایت در برابر تبعیض بر پایه گرایش جنسی، دین یا پیشینه قومی.
وی اظهار داشت که به محض برگزاری همه پرسی برای تصویب نظام جدید، از صحنه کناره‌گیری خواهد کرد. او گفت: این پایان مأموریت زندگی من است.
#شاهزاده_رضا_پهلوی
@mashrootehorg
شاهزاده رضا پهلوی بر این باور است که دولت‌های غربی باید با ایجاد یک “صندوق اعتصاب” از موجی از اعتصابات سراسری در ایران حمایت کنند؛ اقدامی که می‌تواند دستگاه حاکم را فلج کرده و به تسریع سقوط رژیم کمک کند.
وی معتقد است که مذاکرات هسته‌ای دونالد ترامپ با تهران به صلح در منطقه نخواهد انجامید. اما او بر فرصت ایجاد شده برای آمریکا و اروپا قائل بوده تا از طریق حمایت از اپوزیسیون مردمی داخل کشور، به سرنگونی حاکمان مذهبی ایران کمک کنند.
شاهزاده رضا پهلوی قرارگیری جمهوری اسلامی در موضع ضعف را فرصتی برای قدرت‌های غربی می داند تا حمایت خود از مخالفان رژیم و نیروهای ریزشی و بالقوه برای جدا شدن از آن را افزایش دهند.
ایشان اظهار داشت “فلج کردن رژیم از طریق تعطیلی کار و اعتصابات، که کم‌هزینه‌ترین روش برای ملت است، مشروط بر اینکه بتوانیم منابع مالی آن را فراهم کنیم، امری است که می‌تواند ظرف چند ماه محقق شود.”
شاهزاده رضا پهلوی عنوان داشت: “دیپلماسی بدون حصول دستاوردی واقعی به پایان رسیده و در عین حال این نگرانی وجود دارد که اگر دیپلماسی شکست بخورد، آیا باید از اقدام نظامی سخن بگوییم؟ آنچه ما پیشنهاد می‌کنیم، راه سوم است؛ بهترین راه برای پرهیز از ورود به آن سناریو. به مردم ایران فرصت دهید، بگذارید خود عامل تغییر باشند، پیش از آنکه ناگزیر به اتخاذ تدابیری شویم که هیچ‌کس خواهان آن نیست.
شاهزاده رضا پهلوی معتقد است که مذاکرات هسته‌ای به رهبری ایالات متحده محکوم به شکست است. ایشان در صحبتهای اخیر خود بر این نکته تاکید داشته‌اند که “این رژیم با حسن نیت مذاکره نمی‌کند. این مذاکرات هسته‌ای، هرچند که با نیت خوب انجام شوند، به مثابه طناب نجاتی به دیکتاتوری در حال فروپاشی بوده و موجب تداوم صدور ترور و هرج‌ومرج توسط آن خواهند شد.”
شاهزاده رضا پهلوی می‌گوید تهران از این مذاکرات برای خرید زمان استفاده خواهد کرد و غرب باید به‌جای آن بر حمایت از اپوزیسیون داخلی تمرکز کند.
شاهزاده رضا پهلوی همچنین اظهار داشت که مصادره دارایی‌های خارجی ایران که تحت تحریم‌های بین‌المللی مسدود شده‌اند، با ارزشی تخمینی حدود ۱۰۰ میلیارد دلار، می‌تواند منبع مالی قابل توجهی در تأمین تجهیزات فناورانه باشد تا به معترضان، مخالفان و نیروهای احتمالی ریزشی رژیم امکان برقراری ارتباط و سازماندهی در میان خودشان را بدهد.
وی افزود: “اکنون روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آنها اپ خاصی را روی گوشی هوشمند نصب کرد که بدون نیاز به پایانه، مستقیماً گوشی را به ماهواره متصل می‌کند.” به گفته وی، کمک‌های غرب باید بر “اشباع بازار از این قطعات متمرکز شود. آنچه اهمیت دارد گسترش این روند و وارد کردن تعداد کافی از آنها به داخل کشور است.
شاهزاده رضا پهلوی بر این باور است که بسیاری از افرادی که اکنون در شرایطی نامناسب برای رژیم تهران کار می‌کنند، باید پس از سرنگونی آیت‌الله‌ها در جایگاه خود باقی بمانند تا به بازسازی کشور کمک کنند.
شاهزاده رضا پهلوی با تاکید بر اینکه به قدرت یا پُستی علاقه‌ای نداشته، گفت که آماده است نقشی به‌عنوان رهبر دوران گذار برای تدوین قانون اساسی دموکراتیک جدید ایفا کند. او اظهار داشت: “من اینجا نیستم تا نامزد سمت خاصی بشوم، اما به واسطه اعتمادی که مردم به من داشته و به عنوان فردی که به من رجوع می کنند، نقشی حیاتی دارم. او افزود: “نسل امروز این ویژگی را در من می‌بیند؛ عنصری که می‌تواند واسطه باشد، عامل تغییر، رهبر دوران گذار، کسی که فراتر از اختلافات سیاسی، احساس وحدت ملی را نمایندگی می‌کند.
شاهزاده رضا پهلوی تاکید داشته که خواهان قانون اساسی جدیدی است که بر سه اصل اساسی استوار باشد: حفظ تمامیت ارضی ایران؛ ایجاد یک دموکراسی سکولار با جدایی دین از حکومت؛ و نهادینه سازی “تمام اصول حقوق بشر”، از جمله حمایت در برابر تبعیض بر پایه گرایش جنسی، دین یا پیشینه قومی.
وی اظهار داشت که به محض برگزاری همه پرسی برای تصویب نظام جدید، از صحنه کناره‌گیری خواهد کرد. او گفت: این پایان مأموریت زندگی من است.
#شاهزاده_رضا_پهلوی
@mashrootehorg
21.04.202518:26
«ایران‌نما»
آن‌جا که آب می‌رقصید، اکنون سکوت، پیکرِ فراموشی را در آغوش گرفته.
دریاچه ارومیه امروز اگرچه تشنه است و رنجور،
اما هنوز در خاطر مردمش،
زنده است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
آن‌جا که آب می‌رقصید، اکنون سکوت، پیکرِ فراموشی را در آغوش گرفته.
دریاچه ارومیه امروز اگرچه تشنه است و رنجور،
اما هنوز در خاطر مردمش،
زنده است.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
05.05.202511:38
گفت‌وگوی #حجت_کلاشی با تلویزیون «منوتو» در رابطه با حملات اخیر اسرائیل به سوریه و اهدافی که دنبال می‌کند.
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
02.05.202517:39
«ایران‌نما»
فرش كردستان با نقش شير و خورشید
تاريخ بافت: ۱۲۵۳ هجرى (۱۸۳۷ ميلادى)
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
فرش كردستان با نقش شير و خورشید
تاريخ بافت: ۱۲۵۳ هجرى (۱۸۳۷ ميلادى)
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
28.04.202517:59
▪️«جاده ابریشم؛ چگونه ایران اقتصاد جهان را دگرگون کرد؟»
جاده ابریشم، یکی از مهم‌ترین شبکه‌های تجاری و فرهنگی و طولانی‌ترین مسیر تجاری تاریخ، مسیری که شرق و غرب را به هم پیوند داد و ایران را به یکی از مراکز اصلی اقتصادی-فرهنگی جهان باستان تبدیل کرد.
موقعیت ژئوپلیتیکی منحصربه‌فرد ایران، زیرساخت‌های پیشرفته و مدیریت کارآمدِ دولت‌ها، این سرزمین را به قلب تپنده این شبکه تجاری بدل کرد، و باعث شد نقشی محوری در دگرگونی اقتصاد جهانی بازی کند. این جاده که از قرن دوم پیش از میلاد تا قرن پانزدهم میلادی شکوفا بود، نه تنها بستری برای تجارت کالا، بلکه محملی برای تبادل فرهنگ، دانش و فناوری میان تمدن‌ها بود. تاثیرات اقتصادی جاده ابریشم، از رونقِ تجارت و شهرنشینی گرفته تا تنوع‌بخشی به اقتصاد، نقش مهمی در شکوفایی تمدن ایرانی ایفا کرد.
«تاریخچه و شکل‌گیری جاده ابریشم»
جاده ابریشم در دوره امپراتوری «هخامنشیان» پایه‌گذاری شد و در زمان سلسله «هان» در چین به اوج خود رسید. این مسیر از شهر «چانگ‌آن» (شی‌آن امروزی) در چین آغاز شده و با گذر از آسیای مرکزی، ایران، بین‌النهرین و آناتولی به اروپا و مدیترانه می‌رسید.
جاده ابریشم تنها یک مسیر واحد نبود، بلکه شبکه‌ای از مسیرهای زمینی و دریایی بود که با حمایت دولت‌های محلی و امپراتوری‌هایی مانند هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان توسعه یافت و به دلیل قرار گرفتن ایران در مرکز این شبکه تجاری، به‌عنوان پل ارتباطی بین شرق و غرب عمل می‌کرد. شهرهایی مانند همدان، ری، نیشابور و سمرقند ایستگاه‌های کلیدی در این مسیر بودند که کاروان‌سراها، بازارها و امکانات رفاهی برای بازرگانان فراهم می‌کردند.
«جاده شاهی؛ ستون فقرات جاده ابریشم»
در ایران هخامنشیان با ایجاد «جاده شاهی» که از شوش تا ساردیس امتداد داشت، زیرساخت‌های اولیه این شبکه را فراهم کردند. این جاده با ایستگاه‌های منظم، چاپارخانه‌ها و نگهبانان، امکان جابه‌جایی سریع کالاها و اطلاعات را فراهم می‌کرد. در دوره اشکانیان و ساسانیان، این مسیرها گسترش یافت و شهرهایی مانند تیسفون به مراکز تجاری بین‌المللی تبدیل شدند.
مدیریت جاده ابریشم در ایران نیازمند هماهنگی پیچیده‌ای بود. دولت‌ها با ساخت کاروان‌سراها، تامین امنیت مسیرها و وضع قوانین گمرکی، تجارت را تسهیل می‌کردند. امنیت این مسیرها به ویژه در برابر راهزنان، از طریق گشت‌های نظامی و ایجاد قلعه‌های نگهبانی تضمین می‌شد. این زیرساخت‌ها نه تنها به بازرگانان خارجی، بلکه برای تجار ایرانی هم امکانی را فراهم آورد تا در تجارت جهانی نقش فعالی ایفا کنند.
«تاثیر اقتصادی جاده ابریشم بر ایران»
جاده ابریشم اقتصاد ایران را از وابستگی صرف به کشاورزی به سمت تجارت بین‌المللی سوق داد و روابط تجاری با امپراتوری‌های چین، روم، بیزانس و هند را تقویت کرد. این ارتباطات، زمینه‌ساز انتقال فناوری‌هایی مانند کاغذسازی و باروت به ایران شد؛ تولید کالاهای صادراتی مانند فرش، منسوجات و فلزکاری هم در ایران رونق گرفت و کارگاه‌های تولیدی در شهرهای بزرگ گسترش یافت. تجارت ابریشم، به‌ویژه، سود سرشاری برای تجار ایرانی به همراه داشت.
دولت‌های ایرانی از طریق اخذ عوارض گمرکی و مالیات بر تجارت، درآمدهای قابل‌توجهی کسب می‌کردند که این درآمدها برای توسعه زیرساخت‌ها، ارتش و پروژه‌های عمرانی مانند ساخت قنات‌ها و کاخ‌ها استفاده می‌شد. رونق تجارت منجر به گسترش شهرنشینی شد و شهرهایی مانند سمرقند، بخارا و نیشابور به مراکز تجاری و فرهنگی تبدیل شدند و کاروان‌سراها و بازارهای بزرگ در آنها ساخته شد. این توسعه، اشتغال‌زایی و مهاجرت به این شهرها را افزایش داد.
«نقش فرهنگی و اجتماعی جاده ابریشم»
علاوه بر تاثیرات اقتصادی، جاده ابریشم بستری برای تبادل‌های علمی و فرهنگی بود. دانش‌هایی مانند نجوم، پزشکی و ریاضیات بین تمدن‌ها منتقل شد. این تبادلات، ایران را به یکی از مراکز فرهنگی جهان باستان تبدیل کرد و بر غنای تمدن ایرانی افزود.
«چالش‌ها و افول جاده ابریشم»
با وجود رونق جاده ابریشم، این مسیر با چالش‌هایی مانند حملات راهزنان، جنگ‌های منطقه‌ای و تغییرات سیاسی مواجه بود. در دوره ساسانیان، رقابت با امپراتوری بیزانس گاهی تجارت را مختل می‌کرد. با ظهور اسلام و فتح ایران توسط اعراب، جاده ابریشم همچنان اهمیت خود را حفظ کرد، اما در قرون وسطی، با کشف مسیرهای دریایی توسط اروپاییان و ناامنی‌های ناشی از حملات مغول، اهمیت این جاده کاهش یافت.
این میراث تاریخی اما همچنان یادآور اهمیت ارتباطات بین‌المللی و نقش محوری و بی‌همتای ایران در اقتصاد جهانی و پیوند شرق و غرب است.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
جاده ابریشم، یکی از مهم‌ترین شبکه‌های تجاری و فرهنگی و طولانی‌ترین مسیر تجاری تاریخ، مسیری که شرق و غرب را به هم پیوند داد و ایران را به یکی از مراکز اصلی اقتصادی-فرهنگی جهان باستان تبدیل کرد.
موقعیت ژئوپلیتیکی منحصربه‌فرد ایران، زیرساخت‌های پیشرفته و مدیریت کارآمدِ دولت‌ها، این سرزمین را به قلب تپنده این شبکه تجاری بدل کرد، و باعث شد نقشی محوری در دگرگونی اقتصاد جهانی بازی کند. این جاده که از قرن دوم پیش از میلاد تا قرن پانزدهم میلادی شکوفا بود، نه تنها بستری برای تجارت کالا، بلکه محملی برای تبادل فرهنگ، دانش و فناوری میان تمدن‌ها بود. تاثیرات اقتصادی جاده ابریشم، از رونقِ تجارت و شهرنشینی گرفته تا تنوع‌بخشی به اقتصاد، نقش مهمی در شکوفایی تمدن ایرانی ایفا کرد.
«تاریخچه و شکل‌گیری جاده ابریشم»
جاده ابریشم در دوره امپراتوری «هخامنشیان» پایه‌گذاری شد و در زمان سلسله «هان» در چین به اوج خود رسید. این مسیر از شهر «چانگ‌آن» (شی‌آن امروزی) در چین آغاز شده و با گذر از آسیای مرکزی، ایران، بین‌النهرین و آناتولی به اروپا و مدیترانه می‌رسید.
جاده ابریشم تنها یک مسیر واحد نبود، بلکه شبکه‌ای از مسیرهای زمینی و دریایی بود که با حمایت دولت‌های محلی و امپراتوری‌هایی مانند هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان توسعه یافت و به دلیل قرار گرفتن ایران در مرکز این شبکه تجاری، به‌عنوان پل ارتباطی بین شرق و غرب عمل می‌کرد. شهرهایی مانند همدان، ری، نیشابور و سمرقند ایستگاه‌های کلیدی در این مسیر بودند که کاروان‌سراها، بازارها و امکانات رفاهی برای بازرگانان فراهم می‌کردند.
«جاده شاهی؛ ستون فقرات جاده ابریشم»
در ایران هخامنشیان با ایجاد «جاده شاهی» که از شوش تا ساردیس امتداد داشت، زیرساخت‌های اولیه این شبکه را فراهم کردند. این جاده با ایستگاه‌های منظم، چاپارخانه‌ها و نگهبانان، امکان جابه‌جایی سریع کالاها و اطلاعات را فراهم می‌کرد. در دوره اشکانیان و ساسانیان، این مسیرها گسترش یافت و شهرهایی مانند تیسفون به مراکز تجاری بین‌المللی تبدیل شدند.
مدیریت جاده ابریشم در ایران نیازمند هماهنگی پیچیده‌ای بود. دولت‌ها با ساخت کاروان‌سراها، تامین امنیت مسیرها و وضع قوانین گمرکی، تجارت را تسهیل می‌کردند. امنیت این مسیرها به ویژه در برابر راهزنان، از طریق گشت‌های نظامی و ایجاد قلعه‌های نگهبانی تضمین می‌شد. این زیرساخت‌ها نه تنها به بازرگانان خارجی، بلکه برای تجار ایرانی هم امکانی را فراهم آورد تا در تجارت جهانی نقش فعالی ایفا کنند.
«تاثیر اقتصادی جاده ابریشم بر ایران»
جاده ابریشم اقتصاد ایران را از وابستگی صرف به کشاورزی به سمت تجارت بین‌المللی سوق داد و روابط تجاری با امپراتوری‌های چین، روم، بیزانس و هند را تقویت کرد. این ارتباطات، زمینه‌ساز انتقال فناوری‌هایی مانند کاغذسازی و باروت به ایران شد؛ تولید کالاهای صادراتی مانند فرش، منسوجات و فلزکاری هم در ایران رونق گرفت و کارگاه‌های تولیدی در شهرهای بزرگ گسترش یافت. تجارت ابریشم، به‌ویژه، سود سرشاری برای تجار ایرانی به همراه داشت.
دولت‌های ایرانی از طریق اخذ عوارض گمرکی و مالیات بر تجارت، درآمدهای قابل‌توجهی کسب می‌کردند که این درآمدها برای توسعه زیرساخت‌ها، ارتش و پروژه‌های عمرانی مانند ساخت قنات‌ها و کاخ‌ها استفاده می‌شد. رونق تجارت منجر به گسترش شهرنشینی شد و شهرهایی مانند سمرقند، بخارا و نیشابور به مراکز تجاری و فرهنگی تبدیل شدند و کاروان‌سراها و بازارهای بزرگ در آنها ساخته شد. این توسعه، اشتغال‌زایی و مهاجرت به این شهرها را افزایش داد.
«نقش فرهنگی و اجتماعی جاده ابریشم»
علاوه بر تاثیرات اقتصادی، جاده ابریشم بستری برای تبادل‌های علمی و فرهنگی بود. دانش‌هایی مانند نجوم، پزشکی و ریاضیات بین تمدن‌ها منتقل شد. این تبادلات، ایران را به یکی از مراکز فرهنگی جهان باستان تبدیل کرد و بر غنای تمدن ایرانی افزود.
«چالش‌ها و افول جاده ابریشم»
با وجود رونق جاده ابریشم، این مسیر با چالش‌هایی مانند حملات راهزنان، جنگ‌های منطقه‌ای و تغییرات سیاسی مواجه بود. در دوره ساسانیان، رقابت با امپراتوری بیزانس گاهی تجارت را مختل می‌کرد. با ظهور اسلام و فتح ایران توسط اعراب، جاده ابریشم همچنان اهمیت خود را حفظ کرد، اما در قرون وسطی، با کشف مسیرهای دریایی توسط اروپاییان و ناامنی‌های ناشی از حملات مغول، اهمیت این جاده کاهش یافت.
این میراث تاریخی اما همچنان یادآور اهمیت ارتباطات بین‌المللی و نقش محوری و بی‌همتای ایران در اقتصاد جهانی و پیوند شرق و غرب است.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
24.04.202520:10
شاهزاده رضا پهلوی بر لزوم حمایت غرب از مبارزات ملت ایران علیه جمهوری اسلامی تأکید کرد
شاهزاده رضا پهلوی در گفتگو با پایگاه خبری «پولیتیکو» با تأکید بر اینکه مذاکرات هسته‌ای دونالد ترامپ با جمهوری اسلامی به صلح در منطقه نخواهد انجامید، شرایط موجود را فرصتی برای آمریکا و اروپا دانسته تا به اپوزیسیون دموکراسی‌خواه یاری برسانند تا مردم ایران بتوانند جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از این گفتگو که روز پنجشنبه چهارم اردیبهشت ۱۴۰۴ برابر با ۲۴ آوریل ۲۰۲۵ منتشر شده قرارگیری جمهوری اسلامی در موضع ضعف را فرصتی برای قدرت‌های غربی ارزیابی کرده تا حمایت خود از مخالفان رژیم و نیروهای ریزشی و بالقوه برای جدا شدن از آن را افزایش دهند.
شاهزاده رضا پهلوی توضیح داده که «دیپلماسی بدون حصول دستاوردی واقعی به پایان رسیده و در عین حال این نگرانی وجود دارد که اگر دیپلماسی شکست بخورد، آیا باید از اقدام نظامی سخن بگوییم؟ آنچه ما پیشنهاد می‌کنیم، راه سوم است؛ بهترین راه برای پرهیز از ورود به آن سناریو؛ به مردم ایران فرصت دهید، بگذارید خود عامل تغییر باشند، پیش از آنکه ناگزیر به اتخاذ تدابیری شویم که هیچ‌کس خواهان آن نیست.»
او تأکید کرده که دولت‌های غربی باید با ایجاد یک «صندوق اعتصاب» از اعتصابات سراسری در ایران حمایت کنند؛ اقدامی که می‌تواند دستگاه حاکم را فلج کرده و سقوط جمهوری اسلامی را سرعت ببخشد.
شاهزاده رضا پهلوی گفته «فلج کردن رژیم از طریق تعطیلی کار و اعتصابات امری است که می‌تواند ظرف چند ماه محقق شود». او اعتصابات سراسری را کم‌هزینه‌ترین روش برای جنبش آزادیخواهانه ملت ایران، به شرط تأمین منابع مالی، ارزیابی کرده است.
او یکی دیگر از راهکارهای حمایت از مردم ایران را ایجاد فرصت دسترسی آنها به اینترنت آزاد دانسته و گفته «اکنون روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آنها اپلیکیشن خاصی را روی گوشی هوشمند نصب کرد که بدون نیاز به پایانه، مستقیماً گوشی را به ماهواره متصل می‌کند.» به گفته وی، کمک‌های غرب باید بر «اشباع بازار از این قطعات متمرکز شود».
شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرده بسیاری از افرادی که اکنون در شرایطی نامناسب برای جمهوری اسلامی کار می‌کنند، باید پس از سرنگونی آیت‌الله‌ها در جایگاه خود باقی بمانند تا به بازسازی ایران کمک کنند.
@mashrootehorg
شاهزاده رضا پهلوی در گفتگو با پایگاه خبری «پولیتیکو» با تأکید بر اینکه مذاکرات هسته‌ای دونالد ترامپ با جمهوری اسلامی به صلح در منطقه نخواهد انجامید، شرایط موجود را فرصتی برای آمریکا و اروپا دانسته تا به اپوزیسیون دموکراسی‌خواه یاری برسانند تا مردم ایران بتوانند جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از این گفتگو که روز پنجشنبه چهارم اردیبهشت ۱۴۰۴ برابر با ۲۴ آوریل ۲۰۲۵ منتشر شده قرارگیری جمهوری اسلامی در موضع ضعف را فرصتی برای قدرت‌های غربی ارزیابی کرده تا حمایت خود از مخالفان رژیم و نیروهای ریزشی و بالقوه برای جدا شدن از آن را افزایش دهند.
شاهزاده رضا پهلوی توضیح داده که «دیپلماسی بدون حصول دستاوردی واقعی به پایان رسیده و در عین حال این نگرانی وجود دارد که اگر دیپلماسی شکست بخورد، آیا باید از اقدام نظامی سخن بگوییم؟ آنچه ما پیشنهاد می‌کنیم، راه سوم است؛ بهترین راه برای پرهیز از ورود به آن سناریو؛ به مردم ایران فرصت دهید، بگذارید خود عامل تغییر باشند، پیش از آنکه ناگزیر به اتخاذ تدابیری شویم که هیچ‌کس خواهان آن نیست.»
او تأکید کرده که دولت‌های غربی باید با ایجاد یک «صندوق اعتصاب» از اعتصابات سراسری در ایران حمایت کنند؛ اقدامی که می‌تواند دستگاه حاکم را فلج کرده و سقوط جمهوری اسلامی را سرعت ببخشد.
شاهزاده رضا پهلوی گفته «فلج کردن رژیم از طریق تعطیلی کار و اعتصابات امری است که می‌تواند ظرف چند ماه محقق شود». او اعتصابات سراسری را کم‌هزینه‌ترین روش برای جنبش آزادیخواهانه ملت ایران، به شرط تأمین منابع مالی، ارزیابی کرده است.
او یکی دیگر از راهکارهای حمایت از مردم ایران را ایجاد فرصت دسترسی آنها به اینترنت آزاد دانسته و گفته «اکنون روش‌هایی وجود دارد که می‌توان با استفاده از آنها اپلیکیشن خاصی را روی گوشی هوشمند نصب کرد که بدون نیاز به پایانه، مستقیماً گوشی را به ماهواره متصل می‌کند.» به گفته وی، کمک‌های غرب باید بر «اشباع بازار از این قطعات متمرکز شود».
شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرده بسیاری از افرادی که اکنون در شرایطی نامناسب برای جمهوری اسلامی کار می‌کنند، باید پس از سرنگونی آیت‌الله‌ها در جایگاه خود باقی بمانند تا به بازسازی ایران کمک کنند.
@mashrootehorg
24.04.202507:08
«گاه‌شمار»
چهارم اردیبهشت، روزی که خورشید اراده بر تخت ایران‌زمین نشست؛ روزی که رضاشاه بزرگ، با تاجی از شکوه ایران و ردایی از عزم پولادین ملت، مسیر آینده‌ی این سرزمین کهن را از دل تاریکی برکشید و بر قله‌ی سربلندی نشاند.
رضاشاه نه فقط پادشاهی مقتدر، بلکه معمار بیداری ملی بود؛ پادشاهی که از دل سکوت قرون، فریاد پیشرفت برآورد. با دستانی استوار، زنجیر خرافه و عقب‌ماندگی را گسست، راه‌آهن را همچون شریان زندگی در رگ‌های ایران جاری ساخت، و عدالت و آموزش را از حصار خواص به گستره‌ی مردم رساند.
نام رضاشاه، طنین قدم‌های استواری‌ست که در قلب تاریخ می‌پیچد.
یاد و راهش، چونان پرچم افراشته‌ی ایران، بر فراز زمان خواهد درخشید؛ جاودانه، پرصلابت، و الهام‌بخش.
#رضاشاه_بزرگ
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
چهارم اردیبهشت، روزی که خورشید اراده بر تخت ایران‌زمین نشست؛ روزی که رضاشاه بزرگ، با تاجی از شکوه ایران و ردایی از عزم پولادین ملت، مسیر آینده‌ی این سرزمین کهن را از دل تاریکی برکشید و بر قله‌ی سربلندی نشاند.
رضاشاه نه فقط پادشاهی مقتدر، بلکه معمار بیداری ملی بود؛ پادشاهی که از دل سکوت قرون، فریاد پیشرفت برآورد. با دستانی استوار، زنجیر خرافه و عقب‌ماندگی را گسست، راه‌آهن را همچون شریان زندگی در رگ‌های ایران جاری ساخت، و عدالت و آموزش را از حصار خواص به گستره‌ی مردم رساند.
نام رضاشاه، طنین قدم‌های استواری‌ست که در قلب تاریخ می‌پیچد.
یاد و راهش، چونان پرچم افراشته‌ی ایران، بر فراز زمان خواهد درخشید؛ جاودانه، پرصلابت، و الهام‌بخش.
#رضاشاه_بزرگ
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
21.04.202516:40
«جنبش سپیدجامگان»
«سرود هویت ملی در کسوف خلافت»
در سده دوم هجری، در آن هنگام که ایران زیر سایه سنگین خلافتِ عباسی در سوگ هویت خویش نشسته بود، هاشم‌ابن‌حکیم، ملقب به مقنع، پرچم ایرانگرایی را در ماوراءالنهر برافراشت و جنبشی را پایه نهاد که فراتر از یک قیام سیاسی، تلاشی برای بازآفرینی هویت پارسی و احیای شکوه ایرانِ باستان بود.
هرچند قیام سپیدجامگان به‌طور مستقیم به خونخواهی ابومسلم نبود، اما زخم آن خیانت دل‌های بسیاری را به سوی آرمان مقنع سوق داد تا نه تنها علیه بیداد خلافت که جز تبعیض و تحمیل فرهنگ بیگانه، چیزی به ارمغان نیاورده بود، بلکه برای احیای هویتی که ابومسلم نیز به نوعی بدان وفادار بود، علیه تازیان برخیزند.
«ریشه‌های جنبش؛ زخم خیانت و آرمان پارسی»
خلافت عباسی که چیزی جز تبعیض، تحمیل فرهنگ بیگانه، و نابرابری اقتصادی و سیاسی به ارمغان نیاورده بود، زمینه را برای خیزش مردمانی فراهم آورد که هویت خویش را در خطر می‌دیدند.
مقنع، این فرزند دلاور خراسانی، که روزگاری در کنار ابومسلم شمشیر می‌زد و زخم‌های سرزمینش را به جان حس کرده بود، با چشمانی تیزبین جنبشی را پایه‌گذاری و رهبری کرد که فراتر از یک قیام سیاسی بود. او در کالبد سپیدجامگان آرمانی را دمید که بازگشت به عزت ایران باستان، آیین‌های کهن، و غرور پارسی را نوید می‌داد.
«سپیدجامگان؛ نماد مقاومت و هویت ملی»
نام سپیدجامگان از جامه‌ها و پرچم‌های سپید این مبارزان برآمد. رنگ سفید، که نماد پاکی، روشنایی، و آیین زرتشتی بود، در تضاد آشکار با پرچم سیاه عباسیان قرار داشت. این رنگ نه تنها پیوندی عمیق با سنت‌های ایران باستان داشت، بلکه به دلیل جذابیت برای توده‌ها، به ویژه دهقانان به نمادی از همبستگی و مقاومت تبدیل شد.
جنبش سپیدجامگان عمدتاً از طبقات پایین جامعه، کسانی که از نابرابری‌های خلافت به ستوه آمده بودند، تشکیل می‌شد. این مبارزان با حملاتی دلیرانه به پایگاه‌های عباسی، خلافت را به لرزه درآوردند و در اوج اقتدار، بخش‌هایی از ماوراءالنهر، از جمله سغد و بخارا، را به تصرف درآوردند. در دشت‌های گسترده خراسان، مقنع آتش مقاومتی را برافروخت که قلب ایران را گرما بخشید و روح پارسی را از خاکستر خلافت بازآفرید.
«ماه نخشب؛ افسانه‌ای در دل تاریخ»
یکی از شگفت‌انگیزترین رویدادهای این جنبش، ماجرای «ماه نخشب» بود که چون افسانه‌ای اساطیری در دل تاریخ ایران حک شد. مقنع، با بهره‌گیری از ذکاوتی ریشه‌دار در سنت‌های نمایشیِ ایران باستان، نوری از چاهی در نخشب به آسمان تاباند و آن را نشانه‌ای الهی برای مشروعیت راه خویش خواند. این نمایش، که پیوندی عمیق با باورهای کهن داشت، ایرانیان را به یاد روزگاری انداخت که هویتشان نه در سایه بیگانه، بلکه در مرکز گیتی می‌درخشید. ماه نخشب نه‌تنها نشانه‌ای از خلاقیت مقنع بود، بلکه گواهی بر توانایی او در بسیج توده‌ها با استفاده از نمادهای فرهنگی و مذهبی بود.
«رنگ و بوی دینی جنبش»
آرمان سپیدجامگان، گرچه ریشه در هویت ملی پارسی داشت، رنگ و بویی دینی نیز به خود گرفت. شاید رگه‌هایی از مانویت یا مزدکیت در کلام مقنع دیده می‌شد، چراکه در روزگار ساسانیان، دین محور زندگی و مبارزه بود. طبیعی بود که جنبش‌های سیاسی مخالف ورود اعراب به ایران، برای جلب حمایت توده‌ها، به زبان دین سخن بگویند. اما آنچه مقنع را جاودانه کرد، پیوندش با روح سرزمینی بود که برای قرن‌ها درخشیده بود.
«پایان یک قیام، آغاز یک میراث»
در سال ۱۶۳ هجری، خلافت عباسی، که از قدرت سپیدجامگان به وحشت افتاده بود، لشکری عظیم گرد آورد. پس از محاصره‌ای جان‌فرسا، مقنع و یارانش در برابر موج دشمن تاب نیاوردند. روایت است که مقنع، برای آنکه به دست بیگانه نیفتد، خود را به آغوش آتش سپرد و چون ققنوسی در شعله‌ها ناپدید شد. مرگ او، گرچه ضربه‌ای سنگین به جنبش بود، اما پرچم سپید را فرو نینداخت. طغیان‌های پراکنده در گوشه و کنار ایران ادامه یافت و توده‌های ناراضی همچنان زیر همان پرچم گرد آمدند.
جنبش سپیدجامگان هرچند به تخت خلافت نرسید، اما به فرزندان پارس آموخت که هویت کهن‌شان، این میراث گران‌سنگ، در برابر تندباد بیگانه فرو نخواهد ریخت. سپیدجامگان بذر جنبش‌های بعدی، مانند قیام خرمدینان، را کاشت و در شعر پارسی، در حماسه‌های فردوسی، و در دل مردمانی که هنوز از عطر زرتشت و شکوه ساسانی سخن می‌گویند، زنده ماند.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
«سرود هویت ملی در کسوف خلافت»
در سده دوم هجری، در آن هنگام که ایران زیر سایه سنگین خلافتِ عباسی در سوگ هویت خویش نشسته بود، هاشم‌ابن‌حکیم، ملقب به مقنع، پرچم ایرانگرایی را در ماوراءالنهر برافراشت و جنبشی را پایه نهاد که فراتر از یک قیام سیاسی، تلاشی برای بازآفرینی هویت پارسی و احیای شکوه ایرانِ باستان بود.
هرچند قیام سپیدجامگان به‌طور مستقیم به خونخواهی ابومسلم نبود، اما زخم آن خیانت دل‌های بسیاری را به سوی آرمان مقنع سوق داد تا نه تنها علیه بیداد خلافت که جز تبعیض و تحمیل فرهنگ بیگانه، چیزی به ارمغان نیاورده بود، بلکه برای احیای هویتی که ابومسلم نیز به نوعی بدان وفادار بود، علیه تازیان برخیزند.
«ریشه‌های جنبش؛ زخم خیانت و آرمان پارسی»
خلافت عباسی که چیزی جز تبعیض، تحمیل فرهنگ بیگانه، و نابرابری اقتصادی و سیاسی به ارمغان نیاورده بود، زمینه را برای خیزش مردمانی فراهم آورد که هویت خویش را در خطر می‌دیدند.
مقنع، این فرزند دلاور خراسانی، که روزگاری در کنار ابومسلم شمشیر می‌زد و زخم‌های سرزمینش را به جان حس کرده بود، با چشمانی تیزبین جنبشی را پایه‌گذاری و رهبری کرد که فراتر از یک قیام سیاسی بود. او در کالبد سپیدجامگان آرمانی را دمید که بازگشت به عزت ایران باستان، آیین‌های کهن، و غرور پارسی را نوید می‌داد.
«سپیدجامگان؛ نماد مقاومت و هویت ملی»
نام سپیدجامگان از جامه‌ها و پرچم‌های سپید این مبارزان برآمد. رنگ سفید، که نماد پاکی، روشنایی، و آیین زرتشتی بود، در تضاد آشکار با پرچم سیاه عباسیان قرار داشت. این رنگ نه تنها پیوندی عمیق با سنت‌های ایران باستان داشت، بلکه به دلیل جذابیت برای توده‌ها، به ویژه دهقانان به نمادی از همبستگی و مقاومت تبدیل شد.
جنبش سپیدجامگان عمدتاً از طبقات پایین جامعه، کسانی که از نابرابری‌های خلافت به ستوه آمده بودند، تشکیل می‌شد. این مبارزان با حملاتی دلیرانه به پایگاه‌های عباسی، خلافت را به لرزه درآوردند و در اوج اقتدار، بخش‌هایی از ماوراءالنهر، از جمله سغد و بخارا، را به تصرف درآوردند. در دشت‌های گسترده خراسان، مقنع آتش مقاومتی را برافروخت که قلب ایران را گرما بخشید و روح پارسی را از خاکستر خلافت بازآفرید.
«ماه نخشب؛ افسانه‌ای در دل تاریخ»
یکی از شگفت‌انگیزترین رویدادهای این جنبش، ماجرای «ماه نخشب» بود که چون افسانه‌ای اساطیری در دل تاریخ ایران حک شد. مقنع، با بهره‌گیری از ذکاوتی ریشه‌دار در سنت‌های نمایشیِ ایران باستان، نوری از چاهی در نخشب به آسمان تاباند و آن را نشانه‌ای الهی برای مشروعیت راه خویش خواند. این نمایش، که پیوندی عمیق با باورهای کهن داشت، ایرانیان را به یاد روزگاری انداخت که هویتشان نه در سایه بیگانه، بلکه در مرکز گیتی می‌درخشید. ماه نخشب نه‌تنها نشانه‌ای از خلاقیت مقنع بود، بلکه گواهی بر توانایی او در بسیج توده‌ها با استفاده از نمادهای فرهنگی و مذهبی بود.
«رنگ و بوی دینی جنبش»
آرمان سپیدجامگان، گرچه ریشه در هویت ملی پارسی داشت، رنگ و بویی دینی نیز به خود گرفت. شاید رگه‌هایی از مانویت یا مزدکیت در کلام مقنع دیده می‌شد، چراکه در روزگار ساسانیان، دین محور زندگی و مبارزه بود. طبیعی بود که جنبش‌های سیاسی مخالف ورود اعراب به ایران، برای جلب حمایت توده‌ها، به زبان دین سخن بگویند. اما آنچه مقنع را جاودانه کرد، پیوندش با روح سرزمینی بود که برای قرن‌ها درخشیده بود.
«پایان یک قیام، آغاز یک میراث»
در سال ۱۶۳ هجری، خلافت عباسی، که از قدرت سپیدجامگان به وحشت افتاده بود، لشکری عظیم گرد آورد. پس از محاصره‌ای جان‌فرسا، مقنع و یارانش در برابر موج دشمن تاب نیاوردند. روایت است که مقنع، برای آنکه به دست بیگانه نیفتد، خود را به آغوش آتش سپرد و چون ققنوسی در شعله‌ها ناپدید شد. مرگ او، گرچه ضربه‌ای سنگین به جنبش بود، اما پرچم سپید را فرو نینداخت. طغیان‌های پراکنده در گوشه و کنار ایران ادامه یافت و توده‌های ناراضی همچنان زیر همان پرچم گرد آمدند.
جنبش سپیدجامگان هرچند به تخت خلافت نرسید، اما به فرزندان پارس آموخت که هویت کهن‌شان، این میراث گران‌سنگ، در برابر تندباد بیگانه فرو نخواهد ریخت. سپیدجامگان بذر جنبش‌های بعدی، مانند قیام خرمدینان، را کاشت و در شعر پارسی، در حماسه‌های فردوسی، و در دل مردمانی که هنوز از عطر زرتشت و شکوه ساسانی سخن می‌گویند، زنده ماند.
#شکوه_پایدار
#سازمان_مشروطه_ایران
@mashrootehorg
显示 1 - 24 共 82
登录以解锁更多功能。