شاید کمتر اقتصاددانی را بتوان یافت که به اندازه آنتونی داونز در حقش اجحاف شده باشد. اقتصاددانی که سالها شاگردی بزرگانی چون گوردون تالک، هارولد هاتلینگ و جیمز بوکانان را کرده بود، اما بهرغم دقت بیشتر و تحلیل دقیقترش از ماهیت دولت (state)، حکومت (governments) و بوروکراسی، هرگز شهرت استادانش را بهدست نیاورد.
داونز کتاب درون بوروکراسی خود را با این کلمات آغاز میکند: «طعنهآمیز است که بوروکراسی در وهله اول لفظی است که برای تمسخر بهکار میرود؛ اگر چه دیوانها (bureaus) در هر گوشه از دنیای واقعی، از مهمترین نهادهای موجود هستند.» اما برای فهم تحلیلی که داونز در کتاب خود از بوروکراسی میدهد، لازم است به عقب بازگردیم و کتاب متقدمتر وی را با عنوان نظریه اقتصادی دموکراسی (An Economic Theory of Democracy) با دقت بکاویم. داونز در این کتاب میگوید که حکومتها در سراسر جهان، مسلط بر عرصه اقتصادند. مخارج مصرفی آنها تعیین میکنند که اشتغال کامل برقرار باشد یا نه؛ مالیاتی که اعمال میکنند بر تصمیمات بیشماری تاثیر میگذارد؛ سیاستهایشان تجارت بینالمللی را کنترل میکند؛ و مقررات داخلی آنها تقریباً در هر کنش اقتصادی دخیل است.
شاید کمتر اقتصاددانی را بتوان یافت که به اندازه آنتونی داونز در حقش اجحاف شده باشد. اقتصاددانی که سالها شاگردی بزرگانی چون گوردون تالک، هارولد هاتلینگ و جیمز بوکانان را کرده بود، اما بهرغم دقت بیشتر و تحلیل دقیقترش از ماهیت دولت (state)، حکومت (governments) و بوروکراسی، هرگز شهرت استادانش را بهدست نیاورد.
داونز کتاب درون بوروکراسی خود را با این کلمات آغاز میکند: «طعنهآمیز است که بوروکراسی در وهله اول لفظی است که برای تمسخر بهکار میرود؛ اگر چه دیوانها (bureaus) در هر گوشه از دنیای واقعی، از مهمترین نهادهای موجود هستند.» اما برای فهم تحلیلی که داونز در کتاب خود از بوروکراسی میدهد، لازم است به عقب بازگردیم و کتاب متقدمتر وی را با عنوان نظریه اقتصادی دموکراسی (An Economic Theory of Democracy) با دقت بکاویم. داونز در این کتاب میگوید که حکومتها در سراسر جهان، مسلط بر عرصه اقتصادند. مخارج مصرفی آنها تعیین میکنند که اشتغال کامل برقرار باشد یا نه؛ مالیاتی که اعمال میکنند بر تصمیمات بیشماری تاثیر میگذارد؛ سیاستهایشان تجارت بینالمللی را کنترل میکند؛ و مقررات داخلی آنها تقریباً در هر کنش اقتصادی دخیل است.