_ 𝖪𝖽𝗋𝖺𝗆𝖺

27 فوریه 1993
کلارایِ عزیزم ، حالا دقیقا 32 روز از شروع جنگ گذشته و همه چیز خوب است . به زودی برمی‌گردم و باهم زندگی خواهیم کرد . در خیابان ها قدم خواهیم زد و به موسیقی گوش فرا خواهیم داد . باهم در زیر نور مهتاب خواهیم رقصید و در باغچه گل هایی به زیبایی چهره ات و لطافت موهایت خواهیم کاشت . ما کنار هم رشد خواهیم کرد .
اما کلارای من ، اگر تقدیر آن بود که دیگر رخِ همچون ماهت را نبینم ، بی من شاد باش .
بی من بخند و زندگی کن . در باغچه ی خانه ات گل هایی بکار و به موسیقی گوش فرا بده .
ولی بگذار زنده بمانم ، در قالب عکس کوچکی در کیفت ، در گوشه ی لبخندت ، تپشی از قلبت یا قطره اشکی از چشمت .
من ، همیشه کنار تو خواهم بود ، همیشه . . .