"Nima bera oldim?"dan boshlang.
Qarindoshlarimiz bor, ularni doim "oqibatsizlik"da ayblaymiz. "Qarindosh ham shunday bo'ladimi!?" deb qo'yamiz. Lekin hech o'zimizga savol bermaymiz, "Men qarindosh sifatida qarindoshlarimga nima bera oldim?" deb. O'ylab ko'rsak hech narsa qilmagan bo'lamiz.
Doim biz haqimizda o'ylaydigan ota-onamiz bor, "Ee, ota-onam meni tushunishmaydi, ishonishmaydi..." deb nolib yashaymiz. Ammo, "Hozirgacha ota-onam uchun nima bera oldim? Ishonchlariga erishish uchun nima qildim? " deb o'zimizga savol bermaymiz.
Do'stlarimiz bor, "qiyomatli do'stim" deb ataymiz. Ammo, shunday atashga loyiqmizmi o'zi? Do'stimiz uchun do'st sifatida nima bera oldik yoki nima qila oldik? Yordam so'raganida yordam berdikmi? Qiyin vaziyatlarda yonida bo'lishga harakat qildikmi yokida qochdikmi?
Ba'zilarimizni ustozlarimiz, shogirdlarimiz bor. Ustoz bo'lsak, o'zimizni g'ururlanib ustoz deb atashimizdan oldin "Bu shogirdim uchun o'zi men nima bera oldim?" deb hech o'yladikmi. Bil'aks, u sizni uztoz deb bilmas. Yokida shogird bo'lsak, ustozimizni "Ustoz" deyish uchun ularga loyiq shogird bo'la oldikmi?
Biz doim o'zimizni oppoq aybsiz, qolganlarni esa aybdor deb bilamiz. "Ular men uchun nima bera oldi?" bilan yashaymiz.
Aslida, savolni "Men ularga nima bera oldim?"ga o'zgartirishimiz kerak. Shunda, hayotimiz yaxshilanadi va osonlashadi. O'zimiz xohlagan muhitni o'zimiz yaratamiz.
Dunyo biz nimani boshlasak, shuni davom ettiradi. Nimadan boshlash o'zimizga bog'liq.
@Jahongir_Yunusov