Бала кезімнен "грамотный человек никогда не допускает грамматических ошибок" деген дүние айтылса жаным қысылатын.
Жалқаулық, соқырлық, әлсіздік немесе надандық дейін бе бірақ өзгелер оқыған кезде аспан қарап жатушы едім. Жастайынан ғылым, білімге қызықты деген сөздер маған жат. Алғашқы рет 10 сыныбымда өмірімде бірінші рет кітапті толық оқып бітірдім. Сол кездегі қуанғаным-ай.
Не үшін 10 сыныпта кітап оқып бастадым?
Жауабы; қара жұмыстан қаштым.
Ауылда өсіп әкемде, шешемде қара жұмыс жасағаннан кейін менде сол өмірдің тауқыметін көріп өстім. Соның өзінде 10 сыныпқа дейін білім-ғылымға қызыққан емес, керісінше оқыған балдарды ұрып, аяғын шалатын жандардың бірі болдым. Білім алу деген дүниені шет айналып кететінмін. 10 сыныпта қара жұмыстан шаршаған мен алдыма келген мүмкіндікке жабысып қалдым. Ақылы, жатақханасы бар мектепте оқисың ба? деген ұсыныс жаныма жағып, әкемнен сұрандым. Әкем үшін мен есіп, оның кейбір жұмыстарын атқарып, қолы ұзарған кезде мені алысқа жіберу ауыр таңдау болды. Басында жіберуді қаламады. Мектеп, жатақхананың ай сайынға ақысын төлеудің өзі қиын болды. Сол кезде қаржылай, рухани қолдау берген жандарға мәңгілік мың алғыс, мың шүкірлер.
Әңгімем созылып кетті. Негізі бұл жазбаның түйіні елдің, жердің қызметі үшін сауатты жазу, сөйлеу шарт еместігін айтқым келген, бірақ жазып отырып кейін бір кітап жазармын деп осы жерден тоқтадым.
Сауатты жазу, сауатты сөйлеу уақыт өте келетін дүние. Одан бұрын жүрегіңді еліңе, жеріне қызмет етемін деген жалын болмаса әдемі жаз, әдемі сөйле пайда жоқ. Құны жоқ дүниенің сыртын сәндеу арқылы ішіне құн бере алмайсың.
Айтпақшы ұстаздық жолында қызмет етіп жүрмін. Кейбір жазып, сөйлегеніме тікелей немесе сыртымнан сынын айтатындар көп. Кейде оқушыларым да айтады "ағайсіз ағылшынса сөйлемейсіз бе? деп. Бұрында іштей қынжылып, мен лайықты емеспін деп бұл жолдан сырғып түскім келген. Кейін Оның қалауымен жұмыс түсінік, дұрыс таным келіп ішкі сенімділік пайда болды. Ол сенімділікті қуаттап тұратын дүниенің бірі шындықты мойындау.
Дәл қазір кейбір дүниені білмеуім қаншалықты маңызды?
Құндылығына қарай маңызды. Дәл қазір тіл білмеуім менің мамандығыма кедергі ме? Дәл қазір қате жазуым менің жақсы маман, жақсы адам болуыма кедергі ме?
Шаблонды ойлау жүйесімен өмір сүрсек, сондай керемет жүректерден шыққан сөздерді оқудан қаламыз. Сондай керемет оқиғаларды естудің қаламыз.
Жалпы рызық шартсыз білім ала білетін адамға молынан келеді.
Ұстазының әр сөзінен қате яки күмән іздеген адам шәкірт емес. Себебі ол білім алуға, рызығын арттыруға емес нәпсісін қанағаттандыруға келіп отыр
